"Ik wil niet dat ze gaan zeggen: donder eens op Rijnlands strijd tegen het zout Chirurg Ad van Dongen: ZATERDAG 8 JANUARI 1977 LEIOEN Afscheid van Elisabeth Ziekenhuis na ruim dertig jaar Door Wim Wirtz LEIDEN - "Ik ben gebo ren op de Haarlemmer straat. Mijn ouders had den daar een schoenen zaak. Twee kinderen, een broer. Maar ik weet me van mijn vroege jeugd ei genlijk niet zo veel meer te herinneren. Wel van de middelbare school, Bo- naventura. En vooral van de hockeyclub daar. Die heb ik opgericht. H,oc-, keyclub Stick, heette die. Later is die club min of meer overgegaan naar de hockeyclub Roomburg". "We mochten met die hockey club niet in neutraal verband spelen, ha, ha. Ik ben toen nog naar bisschop Huibers geweest in Haarlem. Ik in mijn nederige eenvoud bij hem. En hij - hij was alleen - zegt: wij hebben besloten dat u niet in neutraal verband mag spelen. Joop van Eisen, nu KVP-kamerlid, zat er toen in. En de hoogleraar Kees- "Ik had altijd paleontholoog (tak van de geologie red.) willen worden. Maar dan moest je eerst geoloog worden. En dat bracht niet zoveel geld op. Dus men zei tegen mij: dat moet je niet doen. Geld, ja een beetje. Dat speelde wel een rol. Maar toch voornamelijk mijn inte resse voor de biologie. Ja kijk es, ik kwam tenslotte uit een mi- r Van Dongen: een regelmatiger leven. lieu, een schoenhandel waar eh. Het was een harde tijd voor mijn ouders. En ik moest m'n studie zelf betalen. Moeilijke tijden hoor, de crisis. Ik gaf dic taten uit, aan studenten. Maakte ik zelf. Ik was de eerste die dat deed. En zo kwam ik aan geld". Ad van Dongen ging medicij nen studeren in Leiden en werd chirurg Is nu sinds 1945 als zo danig werkzaam in het St. Eli sabeth Ziekenhuis. Gaat als zes tigjarige nog deze maand weg en wordt adviserend ongeval- geneeskundige bij het Ge meenschappelijk Administra tie Kantoor (GAK). "Er zijn di verse redenen voor", zegt hij. "Te oud, ja, dat ook wel. En als je er dan mee ophoudt, moetje natuurlijk nog wat proberen te verdienen. Je moet niet alles aan de lieve heer overlaten, je moet hem ook nog wat moge lijkheden geven, ha, ha, ha. Nee kijk, ik heb twee uitstekende collega's: Langezaal en Vroom. Prima. Er is tussen hen en mij alleen een soort medisch gene- ratieverschil. Ik zeg: medisch. En ik wil niet dat ze op een ge geven moment tegen mij zeg gen: ik zou graag willen dat je nou maar es opdondert. Een re gelmatiger leven, dat speelt ook een belangrijke rol. Ik weet niet of ik het zal missen. Ik had daar natuurlijk al over na moeten denken. Maar je moet het eerst verwerken, denk ik". Joviaal We praten op woensdagmid dag. Z'n wekelijkse vrije mid dag. Achter de Kaagsociëteit, in z'n tweede huis "Ter Kage", dat hij later zal kenschetsen als een "beetje primitief'. Het is een luxe stede. Deels hout, deels steen. Kantoortje erbij, open haard. Het is guur en mistig. Het om ringende polderlandschap is bedekt met een onaf wit kleed. Van Schie, de botenverhuur der, zet de roeiboot naar de overkant. Een smal pad leidt naar Van Dongens riante op trekje. Hij komt enthousiast naar buiten. Joviale begroeting in de tuin. Binnen, één van de zes dochters ("Allemaal bloed mooi", zegt ze), vrouw Truus en een kleinkind, dat in de loop van het gesprek herhaaldelijk een onbezonnen uitval doet naar onze borrel. Van Dongen is een kleurrijke figuur. Een voortreffelijk ama teurcellist, zo wordt gezegd. Heeft grote belangstelling voor alles wat met geschiedenis en kunst te maken heeft. Is zelf be zig met een historisch onder zoek in de voortijd van de renaissance. Vervulde in zijn lange Leidse leven een scala aan functies, was voorzitter van de Stichting die het Elisabeth Gas thuis deed restaureren en Roomburch tot stand bracht (Hij: "Vanwege de lange naam noemden ze die wel de Van Dongen-stichting, ha, ha"), door die activiteiten ere-burger van Leiden, lid van de raad van advies van het universitair kan kercentrum, lid van het kerk bestuur van de parochie Harte- brug, voorzitter van de Raad voor Maatschappelijk en Cultu reel Overleg (voormalige Cultu rele Raad), voorzitter van de ter ziele gegane Adelbertvereni- ging, en is nu nog voorzitter van de vereniging "Oud-Leiden" en secretaris van het Nederlands Artsenverbond, waarvan hij ook een van de oprichters was. Zwaarder vak Over zijn vak, de chirurgie. "Het was vroeger een moeilij ker vak dan nu, ook veel zwaar der. De farmacie was lang nog niet op het peil zoals we dat nu kennen. En de anesthesie, dat, was toen ook al zo ontzettend moeilijk. Patiënten onder nar cose brengen deed je zelf. En het was vaak een kwestie van leven en dood, de gevallen die je binnenkreeg. Het was toen voornamelijk acute chirurgie, van preventieve chirurgie was toen nog geen sprake". "In de oorlog werkte ik in het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam. De zusters hadden Op 19 januari kan er van dr. Van Dongen afscheid worden genomen in het St. Elisabeth Ziekenhuis. Van vier tot vijf uur 's middags is er een af scheidsreceptie voor het zie kenhuis en van half zes tot half zeven voor de patiënten en andere belangstellenden in de woonflat van de ver pleegkundigen. een hele berg kolen opgeslagen en we hadden een noodaggre- gaat. Het was het enige zieken huis in Rotterdam dat draaide. En ik was daar als enige chirurg, met assistenten natuurlijk. Keihard werken. We hebben een keer dertien operaties op een zondag gehad. Er werden heel wat patiënten binnenged ragen. Je had toen de bombar dementen hè. Soms werden er 250 gewonden binnengedragen. Werkte je tweemaal vierentwin tig uur achter elkaar. Doden en gewonden kwamen er binnen. Lagen door elkaar. Het was een baan om dan te selecteren. Vre selijk. Maar als je dat allemaal goed organiseert, loopt dat per fect". "We opereerden op de derde verdieping, onder een grote gla zen koepel. Maar ten tijde van de bommeldingen opereerden we daar nooit. Dat deden we dan beneden. En ik heb het een keer gehad dat de enige bom scherf die naar binnensloeg vlak achter m'n hiel terecht Abortus Van Dongen maakte in hetoude St. Elisabeth Ziekenhuis aan de Hooigracht, eigendom van de Zusters Franciscanessen te Breda, de secularisering van de verpleging mee. Was in diverse opzichten nauw betrokken bij de flinke groei die het zieken huis doormaakte. Wilde graag dat het ziekenhuis voor de bin nenstad behouden zou blijven. En was dan ook enigszins tele urgesteld toen hij het - na 25 jaar aan de Hooigracht gewerkt te hebben - zijn verrichtingen moest verplaatsen naar het nieuwe gebouw in Leiderdorp. In dat nieuwe ziekenhuis werd hij geconfronteerd met pogin gen om er mogelijkheden te scheppen voor het verrichten van de abortus provocatus, zoals dat in andere ziekenhui zen wel gebeurt. Van Dongen, een principieël tegenstander van abortus, verzette zich daar heftig tegen. "Het is toen heel hoog gelopen, ja. En het gebeurt nog steeds niet. Maar als ik weg ben, zal wel niet zo lang meer duren, denk ik". Acht a negen jaar geleden raakte Van Dongen betrokken bij de oprichting van het Neder lands Artsenverbond. Een club van artsen die tegen abortus zijn. 't Is een stichting gewor den. Met als taak om binnen de Maatschappij voor Genees kunde artsen te beïnvloeden de juiste houding aan te nemen bij abortus provocatus. Nee, tenzij. Ja, maar dan wel een heel strin gent tenzij. We hebben al iets bereikt. De stemming in de Eer ste Kamer. Dat is ook door onze invloed geweest". "Het heeft geen pest met religie te maken. Mijn opvattingen worden net zo goed door katho lieken als door protestanten en niet-gelovigen vertolkt. Dat de kerken ook tegen zijn, heeft er niets mee te maken. Dat zou je als een toeval kunnen zien". Maatschappij "Die ontwikkelingen rond ab ortus hebben te maken met de maatschappij, ja. Ik heb daar over ook iets gezegd in Edin burgh tijdens een chirurgen- congres. Namelijk: het feit dat de verwondingen die aan men sen worden toegebracht, steeds agressiever worden - en niet al leen door auto's, maar ook door messteken, gebruik van pisto len, en ik maak dat mee in mijn praktijk - duidt op ontredder ing van deze maatschappij. Aan alle kanten wordt gezegd: we moeten de ongevalgenees- kunde opvoeren. En begrijp me goed: ik ben daar voor. Maar in feite doen we dat om onszelf te beschermen. Dat geldt voor ab ortus ook. Het leidt allemaal tot een Victoriaans herstel. En daar ben ik erg bang voor. Al zal dat in Nederland wel niet zo'n vaart lopen, omdat wij een klein landje zijn". "Oorzaken? Welvaart, nou Maar het is natuurlijk wel zo dat we nu meer hebben dan vroe ger. In mijn studententijd bij voorbeeld waren we al enigs zins aangeschoten van twee glaasjes bier. Ja, echt waar. We waren het niet zo gewend. Ik heb een keer meegemaakt, dat we met z'n vieren een fles jene ver leegdronken, toen. Dat is niet veel tegenwoordig. Maar wij waren toen behoorlijk aan geschoten. Hebben toen nog op de stadhuistrap staan plassen, ha, ha, ha". Tweeëneenhalf uur later zet hij zelf de roeiboot naar de over kant. "Voorzichtig op die ge- vaarlijke dijk", zegt hij. "In '76 was het tweemaal kantje boord 99 LEIDEN - De geringe re genval in het afgelopen jaar en de langdurige ,roogte- periode in de zomermaan den heeft voor een aantal Kril 'eke momenten ge zorgd bij de waterhuishou ding in Rijnland. "Twee maal is het in '76 kantje boord geweest. Toen heeft het er echt om gespannen of we het zouden redden", zegt de heer Nienhuis van het hoogheemraadschap, die verantwoordelijk is voor het boezembeheer binnen Rijn land. "De eerste keer was begin juli. Door het opdringende zoute water vanuit zee was de Hollandse IJssel - het punt waar Rijnland water binnen laat - zout geworden. Door de grote droogte was het waterpeil binnen de boezem zo laag en de kwaliteit zo slecht geworden, dat we het zoute water wel moesten binnenlaten. Kort daarop was er vrij grote afvoer van de Rijn. Water met een laag zoutgehalte. We hebben toen bij Open avond bij Leidse Jeugd Actie LEIDEN - Op woensdagavond 12 januari houdt de Leidse Jeugd Ak- tie een open avond. Belangstellen den kunnen dan kennis maken met de cursus creatieve handvaardig heid. Onder leiding van docenten en tweedejaars cursisten kan men twee uur bezig zijn. De avond be gint om half acht. Deelnemers kunnen zich opgeven bij het LJA, Noordeinde 2a, tel. 140020, toestel 11. Na opgave krijgt men een deel- nemersbewijs. Gouda extra veel water kunnen in laden, waardoor we het slechte hebben kunnen wegspoelen. Daarna is het weer langzaam be rgafwaarts gegaan. Eind augustus was de Hollandse IJssel opnieuw verzilt. We zijn toen weer de dans ontsprongen, omdat het kort daarop begon te regelen. Zodat we geen water hoefden in te laten. In de zomerperiode is via ingewik kelde noodvoorzieningen vrij lange tijd water uitgevoerd uit het Amsterdam-Rijn-kanaal. Dat ge beurde bij Tolhuissluizen en bij Bodegraven. Omdat dit Rijnwater een langere weg aflegt, is het beter van kwaliteit dan bij Gouda. Daar krijgen we het "vlugge water". Dat staat vijf tot zeven dagen nadat het bij Lobith ons land is binnengeko men bij ons voor de deur." Het Rijnwater, waarvan vrijwel heel westelijk Nederland afhanke lijk is, kende het afgelopen jaar een sterk wisselend zoutgehalte. Dat hing nauw samen met de wate- raanvoer van de Rijn. De overeen komst die vorig jaar werd gesloten tussen de Rijnoeverstaten voor een verminderde zoutlozing door de Franse kalimijnen is door het hoogheemraadshap met vreugde begroet. "Maar", zegt de heer Nien huis, "we moeten daar ook geen wonderen van verwachten. We zouden het al prachtig vinden, als het zoutgehalte op hetzelfde niveau bleef en niet meer steeg." Een hoog zoutgehalte levert vooral in de land- en tuinbouw problemen op. Het hangt sterk af van de cultu res. In de bloementeelt is een chloride-gehalte boven de 200 mil ligram al teveel in de tuinbouw treedt bij 300 milligram schade op. Nienhuis: "We moeten er' altijd re kening mee houden dat het water op z'n weg door Rijnland nog zou ter wordt. We hebben in het gebied bijvoorbeeld een aantal polders met "zoute kwel". Positief punt in het afgelopen jaar was, dat zich vrijwel geen vissterfte heeft voorgedaan. Een verschijnsel dat zich in voorgaande jaren mees tal voordeed in de nazomer wan neer planten en algen afsterven en veel zuurstof aan het water ont trekken. Hoe het kwam dat het dit jaar niet is opgetreden, is nog on duidelijk. Nienhuis: "Er zijn zoveel factoren die meespelen, dat zoiets moeilijk valt na te gaan. Om de waterproblemen in de ko mende jaren het hoofd te kunnen bieden wordt op diverse punten aan plannen gewerkt. Zo is men be zig met de uitwerking vn een plan voor een zoetwaterkanaal tussen Waddinxveen en Voorburg. Op die manier hoopt men de waterkwali teit van Delfland te kunnen verbe teren. Het rijk heeft inmiddels sub sidie toegezegd voor dit plan. Veel minder voorspoedig gaat het met de plannen voor het zoetwa terkanaal tussen Maarssen en Bo degraven. Dat opent de mogelijk heid om wanneer de Hollandse IJs sel verzilt is en bij Gouda geen wa ter kan worden ingelaten, water te halen uit het Amsterdam- Rijnkanaal. Nienhuis: „De plannen werden al in 1967 voor het eerst ge noemd. Op dit ogenblik zijn we nog niet veel verder. Het gaat om een zeer ingrijpende zaak. Behalve de aanleg van het kanaal zijn er ook voorzieningen nodig om het Amsterdam-Rijn-kanaal om te zor gen dat er voldoende water over blijft om de scheepvaart niet te la ten stagneren." Ondanks de langdurige droogte is men er binnen Rijnland, steeds in geslaagd het waterpeil te handha ven. Nienhuis: "Dat heeft wel wat moeite gekost. We hebben enkele weken op volle capaciteit moeten draaien om het gewenste peil te handhaven. In Delfland is dat niet helemaal gelukt. Daar heeft men tien dagen een lagere waterstand gehad. In Rijnland hebben we het geluk te beschikken over een zoda nige infra-structuur dat we het wa ter kunnen brengen naar alle plaat sen waar we dat nodig hebben." De maanbouw zijnde waterzuiveringsinstallatie in Katwijk waarin straks ook direct het rioolwater ajkomstig van Oegstgeest en Rijnsburg terecht zal komen. De installatiedie dit jaar ingebruik wordt genomen, zal de waterkwaliteit voor de kust van Katwijk en Noordwijk verbeteren. Ook het boezemwater tussen Leiden en Katwijk zal niet langer door ongezuiverd rioolwater verontreinigd worden. Overigens blijkt dat het waterver bruik in Rijnland de laatste jaren flink toeneemt. Dat komt omdat de land- en de tuinbouw steeds hogere eisen stellen. Zo is de kunstmatige berekening dit jaar voor het eerst op grote schaal toegepast. "We we ten ook dat veel agrariërs dit jaar zo'n installatie hebben besteld. Dat zou er toe kunnen leiden dat de in laat bij Gouda te klein wordt. Vooral omdat ook het kanaal Voorburg-Waddinxveen meer wa ter zal vergen". De heer Nienhuis verwacht dat het zuurstofgehalte van het water in Rijnland de komende jaren zal ver beteren. De zuiveringsinstallatie bij Gouda, die inmiddels al gedeel telijk in bedrijf is, zal dit jaar volle dig gaan functioneren. Datzelfde geldt voor de installaties in Kat wijk, Bodegraven en Hazerswoude. Ook het uitmalen van overtollig boezemwater wordt verbeterd. Het oude stoomgemaal bij Halfv/eg wordt vervangen. Daardoor zal de bemalingscapaciteit met ongeveer vijf procent toenemen. Ook dat is noodzakelijk omdat binnen het ge bied van Rijnland steeds meer "verhard oppervlak" aanwezig, is. Vroeger toen nog slechts een klein gedeelte van de grond bebouwd was, drong het regenwater eerst in de bodem en kwam geleidelijk te recht in kanalen, meren en vaarten. Nu steeds grotere oppervlakten be straat, geasfalteerd en voorzien van rioleringen zijn, komt het regenwa ter in zeer korte tijd en bij grote hoeveelheden tegelijk in Rijnlands boezem terecht. Om dat sneller te kunnen uitmalen, is een grotere ca paciteit nodig. Om een indruk te geven om welke hoeveelheden het gaat: in 1975 werd bij Katwijk 212 miljoen ku bieke meter water in de Noordzee geloosd. Tot dusver moest dat in de zomermaanden steeds in de avond en nachtelijke uren gebeuren zodat de badgasten aan het strand niet zouden zwemmen tussen ongezui verd afvalwater. Dit jaar kan het ook overdag gebeuren, omdat het afvalwater voordat het in de Noordzee wordt gespuid, eerst ge reinigd wordt in de nieuwe zuiver ingsinstallatie in Katwijk. Tentoonstelling kinderboeken LEIDEN - De Leidse schoolad viesdienst organiseert van 11 toten met 21 januari in het pand Statio nsweg 32 een kinderboekenten toonstelling. Het gaat hier om on geveer 200 boeken voor kinderen van twee tot acht jaar. De tentoon stelling is bedoeld voor leerkrach ten van kleuter- en lager onderwijs, ouders, kinderen en andere belang stellenden. Achterliggende ge dachte is bekendheid te geven aan de boeken die op de markt ver schijnen. Elke dag, uitgezonderd zaterdag en zondag, is de tentoon stelling geopend en wel van 9.00 tot 17.00 uur. Op 11 januari en 18 ja nuari is de tentoonstelling ook 's avonds geopend van 20.00 tot 22.00 Toneel bij Diabetes vereniging LEIDEN - Op uitnodiging van de afdeling Leiden e.o. van de Diab etes Vereniging Nederland speelt de toneelvereniging St. Theodolfus uit Oude Wetering vrijdagavond 14 januari in het Antoniusclubhuis (Stille Mare 43, Leiden) een klucht in drie bedrijven, getiteld "Toetsie Froetsie" of "Vader is op stap ge weest". Kaarten zijn na half acht aan de zaal verkrijgbaar en ieder een is welkom. In de pauze zal er een verloting worden gehouden met vele prijzen. Clandestien drank verkocht op veemarkt DEN HAAG/LEIDEN - Een 36- jarige koopman uit Zoetermeer, had zich voor de Haagse rechtbank te verantwoorden voor het feit dat hij op de Leidse veemarkt zonder vergunning drank had verkocht. Daarvoor was hij door de kanton rechter al veroordeeld tot een boete en verbeurdverklaring van de drank en ter compensatie driedui zend gulden toegekend. Dat laatste bedrag zou, zo betoogden ver dachte en zijn verdediger, mr. Ha mer, verhoogd moeten worden, omdat de in beslag genomen drank een waarde van ongeveer tiendui zend gulden vertegenwoordigde (verdachte had wel een vergunning voor slijterijen, die hij exploiteer de). Omdat de Zoetermeerse koopman inmiddels failliet is ver klaard, zijn in feite de crediteuren de dupe van de inbeslagname. De president van de rechtbank consta teerde echter dat het hier een kwes tie van "vestzak-broekzak" voor de staat betreft, omdat verdachte ook belastingschulden heeft, die de tienduizend gulden verre te boven gaan. De officier van justitie zag daarom geen reden om het vonnis van de kantonrechter te wijzigen. Over ongeveer twee weken zal de rechtbank uitspraak doen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 3