Poster-oorlog
tegen de kerk
in Sowjet-Unie
GOTROPERIHE
Manier van
in kiem
smoren van
christendom
SE3 Bern üJMPE Aoporn
VRIJDAG 3 DECEMBER 197b
EXTRA
PAGINA 21
REISKLEDIJ
Kwaadaardig, vijandig agentschap
(inlichtingendienst)
Dit is een lesje om te onthouden
Wij laten buitenlanders niet
De grens passeren met zo'n vracht.
V* PA30Bi1AH£HMï
„POP-MUZIEK"
Met veel lawaai jazz spelen op Gods
woord
Dat is nodig om contact te houden met
de jeugd
Eerst gaan ze tot de aanval over met
rijmen
En na het rijmen met de gebeden.
De astronaut: „God is er niet".
„DE SCHEPPING VAN HET KADER"
Watje ziet is niet z
Je moet altijd vo<
r de kerk. kleinzoontje. Je zult zien hoe heer-
eenvoudig. Hier hangen getekende heiligen.
God bidden, opdat je geen ongeluk overko-
En jij zult God kunnen dienen. Dat werk zal je bevallen".
Onderaan de poster staat: „Het is rampzalig ais een oude, fana
tieke vrouw haar kleinzoon in haar geest opvoedt".
Het is ons allen sinds jaar en dag bekend: de politieke leiders van de
Sowjet-Unie zijn niet verrukt van Kerk en Christendom. En dat is dan
nog maar zeer rustig uitgedrukt.
Al wat de aandacht van het communisme kan afleiden, dient in de
kiem te worden gesmoord. Dat is zo ongeveer de filosofie van het
Kremlin.
Stalin leek (on)aardig op weg
om kerk en christendom uit
het Russische leven te ban
nen. In 1917, vlak voor de
grote omwenteling dus, telde
de Russische Kerk 100 mil
joen gelovigen, 51.000 pries
ters, een kleine 100.000 reli
gieuzen en zo'n 70.000 kerken.
Vlak voor de tweede wereldoor
log was Stalin er in geslaagd
de deuren van vrijwel alle
kerken te vergrendelen. De
meeste geestelijken hadden
een plaats in de gevangenis
gekregen.
Ondanks de geweldige tegen
werking die zijn kerk kreeg
riep metropoliet Serge in de
tweede wereldoorlog zijn
mede-gelovigen op de staat te
steunen. Die hulp en houding
is van groot belang voor het
Kremlin geweest en na de
oorlog kreeg de Russische
Kerk in zekere mate weer
voet aan de grond.
Maar de tijden van voor de
oktober-revolutie kwamen in
de verste verte niet meer te
rug.
De laatste jaren is de werk
zaamheid van de kerk (er zijn
er ongeveer nog 10.000 in de
Sowjet-Unie) weer beperkt;
zij wordt niet veel meer dan
gedoogd.
De Sowjet-Unie probeert te
voorkomen dat haar onder
danen de weg inslaan die naar
een vorm van religieuzé bele
ving leidt. De opvoeding van
de jeugd is daar ook op ge
richt.
Wie in Russische Kerken een
kijkje neemt, treft daar voor
namelijk oude vrouwen aan.
Hier lijkt dus het proces van
uitsterven aan de gang, maar
dr. Albert van den Heuvel,
secretaris-generaal van de
Nederlands Hervormde
Kerk, heeft er onlangs nog op
gewezen dat de zaak voor de
Russische leiders toch niet zo
eenvoudig ligt.
"Sinds de revolutie zijn we in de
Russische Kerken al aan de
vijfde generatie oude vrou
wen toe".
De spankracht van het chris
tendom in de Sowjet-Unie is
sterker dan ze, oppervlakkig
gezien, lijkt.
Belangwekkend is de wijze
waarop het Russische sys
teem zich verzet tegen gods
dienst en christendom. Een
aanwijzing hoe dat toegaat,
treft men aan in de bijgaande
illustraties - reprodukties van
grote posters, bedoeld voor
basis-scholen op het platte
land.
Markant is bij enkele posters de
nadruk die komt te liggen op
de verhouding
grootmoeder-kleinzoon. Deze
is vrijwel zeker terug te voe
ren op het feit dat man en
vrouw in de Sowjet-Unie
overdag buiten de deur wer
ken en grootmoeder op de
kinderen past.
De hier afgedrukte illustraties
zijn een keuze uit een serie
van twintig ("Oorlogvoeren
met een potlood") die in een
boekhandel in Leningrad
werd gekocht.
Grootmoeder tot kleinzoon: "Je kijkt niet naar het licht van de lieve Heer God"
Wat betekent voor de kleinzoon het licht van het heiligenbeeld?
Hij koestert geen liefde voor de zwarte ikon
De kleinzoon richt de blik naar het sportveld
Naar de hoornblazer van de jonge pioniers -
„Zonder God is de weg breder"
„BETALEN VOOR DE ANGST"
„Breng uw geld naar het huis van God
In de hemel wordt u alles teruggegeven
In deze wereld zijn de goede geneugten niet nodig
Zij zijn de handlangers van de duivel
Een dergelijke oproep gaat uit naar de dienaren
Ze boezemen de naïevelingen angst in
Maar zelf nemen ze (zij die het offerblok ledigen) het er goed
Hier op aarde, maar niet in het paradijs"
