Vul tink nog
ongeslagen
"Sport voor mij lijfsbehoud
"Arbiter staat bloot aan psychische druk
Om biljarttitel 47/2
Mercasol-dames tegen
kampioen Blue Stars
A.S.C. - VOORBURG
ZATERDAG 30 OKTOBER 1976
Jan Mosman in brief aan scheidsrechterscommissie:
V>
ENSCHEDE/ZEIST - Voorzit
ter Jan Masman van FC Twente
is van mening dat sommige
scheidsrechters in het betaalde
voetbal niet zijn opgewassen
tegen de psychische druk,
waaraan zij voor, tijdens en na
een wedstrijd anno 1976 bloot
staan. In een brief aan de
scheidsrechterscommissie be
taald voetbal van de KNVB
schrijft hij, dat de aggressiviteit
is toegenomen en de financiële
belangen groter zijn geworden.
In het kort gezegd signaleert de
heer Masman dat arbiters het
slachtoffer dreigen te worden
van de polarisatie op de voet
balvelden.
Na de nederlaag van FC Twente
tegen NAC, afgelopen zaterdag
in Breda, noemde hij in een op
welling scheidsrechter Jan
Beek een thuisfluiter. In zijn
brief aan mr. G. W. Kernkamp,
voorzitter van de scheidsrech
terscommissie, betreurt Mas
man die uitdrukking. Hij gaat
ervan uit dat de heer Beek "on
bewust en dus onopzettelijk te
werk is gegaan". Daarbij doelt
hij op het feit dat de meeste be
slissingen van Beck in het
voordeel van de thuisclub
(NAC) zijn uitgevallen. Masman
geeft hiervan in zijn brief een
aantal voorbeelden.
Hij schrijft:
"1. De heer Beek liet de wed
strijd beginnen ofschoon al
voor de aftrap het doel van FC
Twente was veranderd in een
gigantische papierhoop, een
gevolg van het voortdurend
gooien met rollen toiletpapier.
Onze doelman Gross heeft de
eerste vijf minuten weinig an
ders gedaan dan rommel op
ruimen. Toiletpapier is als wer-
partikel weliswaar niet gevaar
lijk, uiterst hinderlijk is het wel.
2. De vrije trap, waaruit NAC
het eerste doelpunt kon scoren,
werd toegekend pas na een du
bieus appèl van NAC-speler
Brouwers.
3. Bij twijfelachtige situaties op
de Twente-helft kreeg NAC
voortdurend vrije trappen mee.
Op de Bredase helft daarente
gen werd steeds van het doel af
gefloten. Met andere woorden:
ook daar kreeg NAC het voor
deel van de twijfel.
4. Elke overtreding van FC
Twente werd bestraft, van het
tegendeel kan niet worden ge
sproken.
Voorbeelden: a - Tijdens de
tweede helft werden Ab Gritter
en Piet Wildschut verschillende
keren fors onderuit gehaald.
Het leverde geen vrije trappen
op.
b - Frans Thijssen werd in de
41e minuut in een duel met een
verdediger van NAC twee keer
binnen vijf seconden van achte
ren onderuit geschopt. Toen
Thijssen na de tweede charge
met de handen op de bal viel,
kreeg hij een vrije trap wegens
hands tegen. Toen Thijssen zich
daarover nogal opwond en
kwaad de bal wegsmeet, werd
hij opgeschreven. Daarentegen
werd enkele minuten voor het
einde aan de voor ons linker
kant van het veld op de NAC-
helft Thoresen door een NAC-
verdedigers finaal onderuit ge
haald. Ofschoon het spel dood
was, de bal niet binnen speelbe-
reik lag en de heer Beek er met
de neus bovenop stond, vol
stond deze met een vermaning
aan het adres van de NAC-
speler.
Resumerend: NAC mocht
steeds meer dan Twente. Een
dergelijk ruggesteuntje kan net
voldoende zijn om wedstrijden
te beslissen.
Deze beslissingen in serie ge
nomen bevestigen bij mij de
opvatting van het - onbewust -
onvoldoende weerstand kun
nen bieden aan druk van buiten
af. Het ligt voor de hand, da
mijn gedachten ook teruggin
gen naar gelijk gesignaleerde
feiten bij de onlangs onder lei
ding van de heer Beek ge
speelde wedstrijd FC
Utrecht-PSV, zonder daar over
igens zelf een uitgesproken
oordeel over te hebben".
Uit krantenberichten zegt de
heer Masrru
hebben dat de heer Kernkamp
en arbiter Beck van oordeel
zijn, dat de scheidsrechters wel
zijn opgewassen tegen de toe
nemende psychische belasting.
Hij acht dat oordeel "prettig
voor het gevoel van eigenwaar
de" van de betrokkene maar
stelt dat daarin wellicht een van
de oorzaken van het door hem
gesignaleerde probleem
schuilt.
Masman besluit zijn brief met te
zeggen, dat hij naar geen enkele
scheidsrechter een beschuldi
gende vinger heft en dat elke
arbiter welkom blijft in het
Diekman-stadion.
Scheidsrecher Jan Beck, die
donderdagmorgen nog geen
kennis had genomen van de
brief, heeft inmiddels wel een
klacht tegen Masman inge
diend bij de tuchtcommissie.
Over de inhoud van die klacht
wilde hij geen commentaar ge
ven. Ook de heer Kernkamp,
die de brief inmiddels wel had
ontvangen, wilde geen com
mentaar kwijt.
DEVENTER - Op de avond van de
tweede dag van biljarttoernnooien
willen er nogal eens onverwachte
dingen gebeuren. Het nationale
kampioenschap 47/2 in Deventer
maakte daarop geen uitzondering.
De cracks Vultink en Van der
Smissen hadden 's middags vlot
gewonnen van respectievelijk Van
Deventer (400-22 in twee beurten)
en van Steures (400-49 in vijf beur
ten), maar 's avonds sloeg voor deze
top-mensen de vlam in de pan, toen
zij respectievelijk tegen Steures en
Velthuis aan de tafel moesten ko
men. die sie 's middags ook al Louis
Havermans uit de kopgroep had
geworpen door hem de eerste ne
derlaag in de schoenen te schuiven,
kwam tegen Van der Smissen in de
tweede beurt met een verrassend
sterk gespeelde reeks van 191 op de
proppen, nadat hij in de eerste
beurt had "gepoedeld".
Van der Smissen antwoordde we
liswaar met 90 en kwam daarmee
op 106, maar Velthuis was in de
winning mood en voltooide zijn
fraaie werkstuk in twee beurten,
met series van 57 en 152. Van der
Smissen stond toen pas op 146, met
nog de nabeurt achter de hand. Hij
ging, zoals men dat van hem ge
wend is, koelbloedig aan het werk
en bouwde aan de korte band een
fraaie, compacte serie op, die echter
bij 171 eindigde door een te zacht
gestoten bal. Hij kwam dus niet
verder dan 317 en hij had de eerste
nederlaag te pakken..
Met Hans Vultink dreigde het op de
andere tafel niet veel beter te gaan.
Hij kwam tegen Willy Steures
slecht uit de acquit-stoot en kon
meteen weer zijn stoel opzoeken.
Steures liep van de titelverdediger
weg met een gave reeks van 144.
Vultink kon niet in zijn normale
minuscule spel op de lijnen komen.
Hij rommelde enkele beurten'wat
onrustig rond en Steures bouwde
zijn voorsprong intussen uit tot
35-230, in de vierde beurt, en tot
114-324 in de zesde beurt.
Vultink leek een verloren man,
maar in de volgende beurt kreeg hij
de kogels snel bijeen en speelde
toen onder doodse stilte feilloos
naar de finish met dus 286 carambo
les. Steures had vervolgens nog de
nastoot, maar bracht het niet verder
dan tot zes caramboles.
Steures had vervolgens nog de nas-
toot, maar bracht het niet verder
dan tot zes caramboles.
Met Vultink bleef Jean Bessems als
enige ongeslagen. Hij boekte over
winningen op Jos Bongers en Wim
van Deventer. Tegen Bongers gipg
het weliswaar niet vlot met vijftien
beurten (400-222), maar tegen Van
Deventer scoorde hij snel en zelf
verzekerd (onder andere een serie
van 213) en de Hagenaar gaf dan
ook weinig tegenwicht.
Een kleine nederlaag derhalve,
maar toch voor Havermans teleur
stellend, omdat hij tot vlak voor de
finish de zege voor het grijpen had,
maar toen jammerlijk faalde met
twee "poedels" tot slot. Velthuis
snelde hem daarna toch nog voorbij
met 5 en 10.
tegen "pivot" Velthuis moeilijk bil
jarten is, omdat deze in de eerste
plaats zeer traag speelt en er angs
tvallig op toeziet, dat hij niets aan
trekkelijks achterlaat. Havermans
was 's avonds kennelijk de slag nog
niet te boven in het duel tegen de
debutant van dit toernooi, de 20-
jarige 'jos Jos van wie kenners ook
wel het nodige verwachten. Bon
gers speelde met een gemiddelde
van een grootmeester in vier beur
ten Havermans naar een geheide
nederlaag, met respectievelijk se
ries van 107, 68, 78 en 147. Haver
mans moest zich tevreden stellen
met 133 totaal.
Uitslagen vierde ronde:
Vultink 400 7 286 57.14
Steures 330 7 144 47.14
Van Deventer 101 8 65 12.62
Bessems 400 8 213 50.00
Havermans 133 4 78 33.25
Bongers 400 4 147 100.00
Van der Smisser317 4 171 79.25
Velthuis 400 4 248 100.00
Na vier ronden is de stand als volgt
1. Hans Vultink 8 punten, 350 hoog
ste serie, 64.00 moyenne.
2. Jean Bessems 8 341 38.09
3. Christ van der Smissen 6 396
79.84.
4. Louis Havermans 4 185 37.80.
5. Ben Velthuis 4 191 28.12.
6. Jos Bongers 2 147 27.61.
7. Willy Steures 0 144 36.70.
8. Wim van Deventer 0 170 23.88.
TAFELTENNIS - De damestafel
tennisploeg van Tanaka uit Etten-
Leur is gisteren in de eerste ronde
van het toernooi om de Europacup
voor bekerwinnaars door het
Duitse Weiss Rot Weiss met 5-2 uit
geschakeld.
TENNIS - De Zweed Ove Bengtson
zorgde gisteren voor een verrassing
door in de kwartfinales van het in
ternationale tennistoernooi van
Wepen de Amerikaan Vitas Geru-
laitis in drie sets uit te schakelen.
De setstanden waren: 6-7, 6-2 en
3-6.
LEIDEN - Terwijl het herenteam
van Mercasol Leiden vanavond
voor de competitie in de basketba
leredivisie in het strijdperk moet
treden tegen de ongeslagen lands
kampioen Kinzo-Amstelveen ont
vangen de dames van Leiden in de
Vijf Meihal landskampioene Blue
Stars voor de competitie in de eer
ste divisie. Blue Stars, 19-voudig
kampioen en veelvuldig beker-
houdster van Nederland, speelde
het afgelopen seizoen nog in de
hoogste basketbalafdeling, onder
de naam Gerard de Lange. Toen de
Rotterdamse wasbaas Gerard de
Lange de sponsorovereenkomst
met Blue Stars verbrak en verschil
lende speelsters de vereniging ver
lieten besloot het bestuur van de
Amsterdamse club een divisie lager
te gaan spelen. Een gerechtvaar
digde beslissing, ware het niet dat
alleen de jonge kern van Blue Stars
verdween en de oudgedienden ble
ven om, zoals het heet in het Bas
ketbaljaarboek "een basis te leggen
voor de nieuwe speelsters". Die
nieuwe speelsters kunnen dan,
dankzij de steun van de meervou
dige internationals, volgend jaar
weer eredivisie spelen.
Blue Stars, onbetwist landskam
pioen, trad dus terug omdat enkele
speelsters weggingen, maar is toch
met het belangrijkste deel van de
ploeg door blijven spelen om (uit
eraard) straks probleemloos te
promoveren naar de eredivisie. Een
hoogst onbevredigende gang van
zaken, waartegen al verschillende
eerste divisieteams zachte protes
ten hebben laten horen. "Feye-
noord gaat toch ook niet voor de lol
een jaartje in de eerste divisie spe
len?" zegt men. Aan het damesteam
van Leiden, na zes wedstrijden nog
steeds ongeslagen, de zware op
gave Blue Stars (Vijf Meihal, 19.00
uur) af te troeven.
In de tweede divisie D speelt de
herenploeg van Luba tegen het
Schiedamse Juventus, dat de
Leidse formatie altijd voor veel
problemen heeft weten te stellen.
LISC heeft het betrekkelijk ge
makkelijk bij de Rotterdamse La-
kers, al jaren een staartploeg in de
tweede divisie. De regionale jeugd
van Leiderdorp speelt in Barend-
recht tegen het zwakke Aarnoudse
Binneland.
- AD VERTENTIE-
Zondag a.s. 14.00 uur
Lugdunum - D.H.L.
Terrein aan de
Oegstgeesterweg
JEUGDPLAN
LEIDEN - In het kader van het
jeugdplan Nederland voetbalt het
Leids districtselftal van 13 en 14 ja
rigen maandagavond een wedstrijd
tegen Randstad B 1. Plaats van
handeling is het LFC-terrein. Aan
vang 19.30 uur.
Allround-sportman Wim van Dorp wil tot 60-ste jaar doorgaan
VOORSCHOTEN - Wie lang voet
balt kan veel vertellen. Dat kan
Wim van Dorp (55), die dit seizoen
de veertig kruisjes op de groene
mat volmaakt, als de bovenste be
ste. In het summier ingerichte kan
toor van zijn plaatmakerij in Voor
schoten toont hij zich verbaasd dat
juist hij is gevraagd voor een ge
sprek want "er zijn er heel wat die
langer spelen dan ik, ik kom ze nog
iedere week tegen".
Met het kopje koffie stevig om
klemt, aangereikt door een char
mante secretaresse, draait Wim van
Dorp in een hoog tempo (want de
loonlijsten wachten) het verhaal af
over zijn lange sportleven. Een le
ven met, maar niet voor de sport:
"De maatschappelijke positie moet
prevaleren, gelukkig hebben mijn
kinderen dat ook ingezien". Het
woord "prestatie" lijkt in dat kader
een vies woord. Wim van Dorp: "Ik
ben nooit zo fel geweest. Als een
keeper van de tegenpartij een fraaie
redding verrichtte zei ik altijd: een
pilsje als je het nog een keer doet.
Tegenwoordig wordt er alleen in
geld gedacht. Veel amateurs hopen
op een aanbieding van een betaalde
club, zij hebben visioenen van
Cruijff en Rensenbrink, maar voor
wie is zo'n plaats weggelegd? Pro-
centsgewijs zijn er maar weinigen
geslaagd in de beroepssport. Kijk
eens hoe de DDR haar jeugd ruïn
eert in een zucht naar erkenning,
naar prestaties. Er is geen plezier.
Van betaald voetbal moet ik niets
weten. Begrijp me goed, ik heb wel
bewondering voor het spel, je
wordt tenslotte niet zomaar tweede
van de wereld, maar er is geen spel
vreugde in het betaald voetbal. Het
is een bedrijf, de manier waarop het
allemaal gaat zint me niet. Het is
toch gewoon treurig dat PSV naar
Utrecht gaat en haar supporters
thuis moet laten".
tAls Wim van Dorp een sigaret op
steekt komt er aan de lange woor
denstroom een einde. Voor een vijf
tiger ziet de vrij lange Voorschote
naar er bijzonder goed uit, het actief
bedrijven van sport (voetbal en
tennis) heeft hem zeker geen kwaad
gedaan. "Ik zie het sporten op deze
leeftijd als lijfbehoud", zei Van
Dorp als bij het begin van het ge
sprek. Daarnaast noemt hij zijn
sportleven "een groot succes" en
,,als ik weer moest beginnen zou ik
het allemaal zonder meer over wil
len doen".
Toen Leiden nog de blauwe stad
stram kende had die, voor de oorlog
althans, een eindstation bij de Wa
tertoren. Daarachter lag het Raam-
land, een naam die alleen de oudere
inwoners van Leiden nog wat zal
zeggen. "Daar op het Raamland,
waar Roodenburg haar terrein had,
zetten Leidens beste voetballers
hun eerste stappen in de groene
wei", aldus Wim van Dorp.
"In de zomer waren er in de polder
wel veertig jongens aan het ballen,
waarbij jassen dienst deden als
doel- en cornerpaal. We speelden
dan van 's morgens 10 tot 's avonds
6 uur, met een uur etenspauze. Ge
weldig was dat. Toen ik elf jaar was
kwam ik bij Roodenburg, driejaar
later speelde ik in het eerste en daar
ben ik tot mijn 29-ste gebleven.
Daarna ging ik naar ASC, waar ik
nu nog speel. Prachtig was dat als
ik er nu aan terugdenk, omdat ik zo
jong was zei ik "u" en
tegen mijn medespelers, r
andersom".
Door Hans Jacobs
Met duidelijk plezier haalt Wim van
Dorp oude herinneringen op. De ri
valiteit met het hoger spelende
UVS, Leidse voetbalsterren als Bas
Wallaart en Piet Kantebeen, de ge
brekkige accommodaties met
slechts een emmer water als wasge
legenheid. Dan opeens: "Je moet er
een hoop voor doen om je lekker te
houden, maar vroeger heb ik
weinig of niet getraind. Dat hoefde
ook niet, het eten was anders en je
had een andere levenswijze. Een
fiets was een luxe, dus ging je lo
pen. Daardoor kreeg je een soort
natuurlijke conditie".
Anno 1976 geeft Wim van Dorp toe
dat hij heel wat economischer
speelt. Vroeger werd op iedere bal
gelopen, nu in het veteranenteam
van ASC (het zevende) wordt er ook
wel eens pas op de plaats gemaakt.
Wim van Dorp was een snelle loper
("de 100 meter liep ik in 11 secon
den") en trad ook op atletiekgebied
op de voorgrond. Als lid van het
Leidse De Bataven maakte hij
enige tijd, in het gezelschap van
onder andere Bram Leeuwenhoek,
deel uit van de nationale selectie.
Van Dorp's liefde voor de oeroude
sport ontstond op het rijkelijk van
typische Hollandse slootjes voor
ziene Raamland. Prompt werd hij
dan ook Leids recordhouder ver
springen, met een record van rond
de zeven meter.
Wim van Dorp: "Dat record heeft
bijna 25 jaar op mijn naam gestaan.
Ik nam het af van Eric van der Wa
ter, jaren daarna raakte ik het kwijt
aan zijn zoon. Leuk hè? Op de loop
nummers was ik tweede in Leiden,
in de schaduw van Wim Nota, die
bij de Nederlandse kampioen
schappen zelfs onze Olympische
medaille-winnaar Osendorp achter
zich hield. Ik heb wel Joop Rietho
ven, die nou zulk knap werk doet
met die Tour de France, zijn titel op
de 400-meter afgenomen. Hij heeft
het er nu nog over".
Wim van Dorp's speelwijze zal men
tegenwoordig op de velden niet
veel meer tegenkomen. Uiterst
sportief, correct zelfs (in veertig
jaar géén enkele waarschuwing) en
vooral spelend op snelheid, "nu lig
je al na twee meter tegen de grond
alsje zo zou spelen als ik toen". Een
lange lel naar voren en dan lopen,
als de beste, dat was Wim van Dorp
bij Roodenburg. Smaakvol vertelt
hij over het hoogtepunt uit zijn car
rière: een promotieduel tegen Lug
dunum op het toenmalige MBLO-
terrein aan de Zoeterwoude singel.
Het eerste duel had Roodenburg
met 3-0 kansloos verloren, maar
Lugdunum liet daarna elders ook
de punten liggen. Wim van Dorp
speelde tegen de stopperspil van
Lugdunum: ,,Het was bijna tijd en
we stonden nog steeds op 0-0. Een
corner van Lugdunum en iedereen
ging natuurlijk mee naar voren.
Onze rechtsbuiten kreeg echter de
bal op links en ging alleen door. Ik
naar voren, een vrij veld. Hij schoot
op het doel en ik kreeg mijn kop
nog net tussen: 1-0 en wij promo
veerden naar de derde klasse".
In 1951 verliet Van Dorp Rooden
burg en ging naar ASC, waar hij nog
drie jaar in het eerste speelde. Hij
stopte tijdens de promotiewed
strijden van de Oegstgeestse club.
Van Dorp: "Het werd te link, ik had
een bedrijf opgebouwd en bij één
van de wedstrijden zag ik iemand
ernstig geblesseerd raken. Ik dacht
dat mag mij niet overkomen en ben
toen naar het negende gegaan. Daar
vind je nog iets van die gemoede
lijkheid van vroeger terug. Zoals
met Bart Pijnacker van LFC. Die
was twee keer zo breed als ik, maar
ik was twee keer zo snel. Ik heb nog
nooit een schop van hem gehad,
aan mijn shirt trekken of voor me
gaan staan dat deed-ié wel, maar
nooit gemeen. Laatst kwam ik hem
weer tegen: "Willem net als vroe
ger". Bij de veteranen hoop ik er
nog een paar jaartjes aan vast te
knopen. De oudste in ons team,
Arie van Duuren, is 60, dat is mijn
voorbeeld, dus ik kan nog voorui".
Wim van Dorp achter de machine die kentekenplaten maakt, een beeld
dat niet overeenstemt met de werkelijkheid want normaal blijft hij achter
zijn bureau.
ADVERTENTIE
Zondag a.s. 14.00 uur
Terrein De Kempenaerstraat
Aangeboden door
Lakspuitbedrijf W. v. Dorp
Voorschoten
