CDA noodzaak
want eendracht
maakt machtV
"In Schweitzer-penning
kon ik me uitleven
De 'plannen' bij
nieuwe begroting I
Directeur wil
geld zien na
val in kuil
Prof. Diepenhorst in Bodegraven:
Wereldreis per fiets
in de war gestuurd
Wie ziet de
eenzame
ooievaar?
STREEK
WOENSDAG 20 OKTOBER 19761
BODEGRAVEN - Het CDA moet proberen een christelijke vorm aan het
leven te geven, maar er moeten niet te veel hoofdletters gebruikt worden.
Hazerswoudse kunstenaar wereldbekend
Prof. mr. dr. I. A. Diepenhorst, lid
van de Eerste Kamer, was gistera
vond op uitnodiging van de ARP in
Bodegraven en hield de vele toe
hoorders een probleemvolle toe
komst voor. Hoewel in de geschie
denis perioden met veel onzeker
heden regelmatig zijn voorgeko
men, ziet de professor deze tijd als
wel bijzonder onzeker. De wereld is
zo klein geworden onder meer door
middel van de televisie krijgt ieder
een grote hoeveelheid informatie.
De praktijk is zo dat vrijwel nie
mand meer een greep heeft op het
totale pakket van informatie, waar
door men ook niet in staat is om
hoofd- van bijzaken te onderschei
den. De mens van nu voelt zich on
zeker. Twee jaar geleden schrok de
wereld toen bleek dat de Ameri
kaanse president Nixon zijn macht
misbruikte, kort geleden kreeg Ne
derland een schok omdat een lid
van het vorstenhuis ernstige fouten
gemaakt heeft.
Beide voorvallen wilde professor
Diepenhorst niet verder uitdiepen,
maar het zijn gegevens, die niet te
ontkennen zijn. Grote onzekerheid
bestaat er ook ten aanzien van de
politieke verhoudingen. Alleen een
stembusuitslag kan vertellen hoe
de Nederlandse politieke verhou
dingen volgend jaar zullen zijn. Alle
voorspellingen lopen stuk op het
gegeven dat er veel meer zoge
naamde zwevende kiezers zijn dan
vroeger. Volgend jaar komen er
enige honderdduizenden jonge
kiezers, die voor het eerst hun stem
gaan uitbrengen. Hoe reageert de
jeugd op het totale wereldbeeld, dat
ook in Nederland overschaduwt?
Met beide benen op de grond blij
ven staan, is volgens de professor
het beste. Wie diep ingaat op de
economische problemen, die kan
alleen maar tot de slotsom komen
dat ongeacht welke regering er ge
vormd gaat worden volgend jaar,
die regering meekrijgt de lasten
van voorgaande regeringen. De
laatste twee jaar is er een regerings
tekort van ƒ31 miljard. Voor dit be
drag zouden 124 academische zie
kenhuizen gebouwd kunnen wor
den.
De kortzichtigheid van PvdA en
PPR-besturen hebben deze par
tijen alvast bijvoorbaat de oppostie
opgedrongen. Het Christen Demo
cratisch Appèl moet een christe
lijke politiek in eendracht gaan
voeren en het CDA wil een verstan
dige en deskundige politieke de
mocratie. Dat betekent "neen" te
durven zeggen zodra iets financieel
niet mogelijk is. Het gevaar van
deze tijd is dat door onzekerheid
onbehagelijkheid optreedt, die kan
ontaarden in moedeloosheid. Wel
vaart en welzijn moeten volgens het
CDA gebonden zijn aan dat wat het
evangelie voorhoudt. Prof. Die
penhorst ziet het CDA als een
noodzaak omdat christelijke poli
tiek in eendracht gewoon macht
maakt. Macht, die nimmer mis
bruikt mag worden, maar nuttig
kan zijn om op democratische wijze
de idealen te verwezenlijken.
mingsplannen te komen;
KATWIJK - In de aanbiedingsbrief
van B. en W. van Katwijk bij de be
groting voor 1977 komen verschil
lende nieuwe gemeentelijke plan
nen naar voren, die hierbij achte
reenvolgens worden opgesomd.
B. en W. gaan op korte termijn
overleg plegen met bij het toerisme
belanghebbende organisaties om
hun bezorgdheid over het wel en
wee in deze bedrijfstak voor Kat
wijk aan de praktijk te toetsen en
om, als die bezorgdheid wordt ge
deeld, te gaan praten over maatre
gelen die het toerisme kunnen be
vorderen;
Het college deelt mee dat de-
kwantitatieve woningnood in Kat
wijk ten einde loopt. Tot eind 1977
komen er nog 615 woningen in
Katwijk voor bewoning gereed,
terwijl de totale woningbehoefte
tot eind 1977 575 woningen is. Het
bouwprogramma benadert daar
mee de behoefte, aldus het college,
omdat er jaarlijks 30 huizen aan het
Katwijkse bestand worden ont
trokken door sloop e.d.;
Er worden momenteel plannen
ontwikkeld voor de grondige ver
betering van 193 woningwetwo
ningen in „de Zuid". Dit is de buurt
ten zuiden van de Secretaris Var-
kevisserstraat; de Waal Malefyt-
straat en omgeving;
In Katwijk aan den Rijn zijn op
korte termijn bouwmogelijkheden
voor 32 huizen (Rijnstraat 15,
Commandeurspad 10, Veereinde 4
en Kerkstraat 3) en in Katwijk aan
Zee voor 77 huizen (o.a. 25 aan de
Schelpendam en 14 aan het Emma-
plein);
In de loop van 1977 zullen in
Rijnsoever 159 premie-verkoop, 45
huurwoningen in opdracht van de
Katwijksche Bouwvereniging en
66 meergezinshuizen (samen 270
woningen) worden verwezenlijkt.
De tweede fase van die wijk is dan
voltooid. Momenteel wordt al ge
werkt aan een bebouwingsplan
voor de derde fase, waarin naar
verwachting het volgend jaar tond
125 woningen kunnen worden ge
bouwd;
Het college hoopt in 1977 met de
bouw van de eerste huizen in de
uitbreiding Schuttersveld, nabij de
Rijnstraat in Katwijk aan den Rijn,
te beginnen;
Het college ontvangt binnenkort
een door de projectgroep Rehabili
tatie voorbereide doelstellingenno
ta, die aan de gemeenteraad zal
worden voorgelegd. „De Noord" en
de omgeving Baljuwstraat/Louwe
straat in Katwijk zijn tot rehabilita-
tiegebied aangewezen. Dat zijn ge
bieden waarin woningen en woon
omgeving zullen worden verbe
terd. De eerste contacten daartoe
met bewoners/eigenaars zijn al ge
legd.
Het ontwerp voor het nieuwe
Katwijkse politiebureau is vrijwel
gereed. Zodra bekend is hoe groot
de financiële bijdrage van het rijk
zal zijn, zal het plan aan de raad
worden voorgelegd.
Er is een ambtelijke werkgroep
ingesteld die B. en W. zal gaan advi
seren over de instellimg van een
groep milieupolitie en over een ac
tie ter bestrijding van milieuvervui
ling in het algemeen;
Het bestemmingsplan „Lande
lijk Gebied" zal naar verwachting
in februari 1977 aan de raad ter
vaststelling worden aangeboden.
Het Centrumplan komt waar
schijnlijk al in november 1976 in de
gemeenteraad. Er wordt momen
teel gewerkt aan de structuurnota
voor Katwijk aan Zee, waarin zul
len worden opgenomen de rehabili-
tatiegebieden „de Noord" en
„Louwestraat" en het saneringsge-
bied „Havenstraat-Loggerstraat".
Er wordt momenteel gewerkt aan
een bestemmingsplan voor Kat
wijk aan den Rijn, waarin mogelijk
Schutterswei wordt opgenomen.
Het college streeft
deze zittingsperiode
Katwijk zal als één van de grotere
gemeenten in de regio een actieve
rol gaan spelen in de totstandko
ming van een schooladviesdienst
met een regionale aanpak. Het col
lege verwacht de raad in de loop
1977 nader te informeren over
dit punt;
De tijdelijke tariefsverhoging
n electriciteit, anderhalf jaar ge
leden ingesteld i.v.m. de energie
crisis, zal worden ingetrokken.
Kleinverbruikers zullen daardoor
een inkoopsprijs van eén cent lager
per kWh berekend krijgen;
De bouwpolitie zal met één man
tijdens worden uitgebreid door de uitbrei
de ge- ding van het woningbestand en de
meenteraad tot een afronding van vaststelling van een rioollozings-
deze in bewerking zijnde bestem- verordening in Katwyk
WILLEM VIS
Mevrouw Rena Schweitzer-Miller,
een volle dochter van de overleden
arts, die in Amerika woont, was
zelfs opgetogen. Op beeldjes en an
dere penningen, zo zei ze, kwam
haar vader vaak stuurs over. Maar
in dit portret, zo had ze Willem Vis
laten weten, schemerde toch ook
wat humor door, waar de arts van
Lambarene om bekend stond.
Met één klap wordt Willem Vis we
reldbekend. Want de plaquette zal
ook in muntvorm worden geslagen
(bij Kempen en Begeer in Voor
schoten) en over de hele aardbol
worden verspreid.
Hoe kon de Hazerswoudse kun
stenaar een zo goed gelijkend
beeld scheppen?
Willem Vis zegt, of het de gewoon
ste zaak van de wereld is: „Van fo
to's natuurlijk. Al in mei van dit
jaar werden de eerste gesprekken
over die plaquette gevoerd. Er
was contact met secretaris
generaal Robles van de Albert
Schweitzerstichting in Deventer.
En alleen aan hem is het te dan
ken, dat er munten van die afbeel
ding worden geslagen".
Bezeten
Vis weet, dat Robles (hij is pas ne
genentwintigjaar) bezeten is van al
les dat te maken heeft met Albert
Scweitzer. Als schooljongen
voerde hij een intensieve briefwis
seling met de arts. Schweitzor
noemde hem zijn jonge vriend in
Nederland. Robles ging, toen hij
wat ouder werd, zelfs naar Lamba
rene om er te werken in het zieken
huis van de arts.
Van het één kwam, zo gaat dat
meestal, ook het ander. Had Willem
Vis voordien nauwelijks van de Al-
bert Schweitzerstichting gehoord,
nu is er een innig contact ontstaan
tussen de kunstenaar en de
secretaris-generaal in Deventer.
HAZERSWOUDE - Een groter compliment had Willem Vis niet kunnen
krijgen. Zelfs de dochter van Albert Schweitzer vond de plaquette, die de
Hazerswoudse kunstenaar van haar vader maakte, zo gelijkend, dat ze hem
complimenteerde. En Willem Vis glom van trots. Terecht.
Vis die honderden penningen heeft
gemaakt (ook die van president
Kennedy) ziet zijn laatste opdracht
als een onderdeel van zijn werk. Hij
creëerde veel portretten. Over de
beeltenis van Schweitzer zegt hij:
„Dit is toch wel iets. Vaak ben je
gebonden aan gewicht en dikte.
Hier kon ik me uitleven, dit heeft
een apart karakter".
Willem Vis ging niet over één nacht
ijs. Vóór hij het definitieve beeld
schiep, liet hij de kop in gips gieten.
Die liet hij aan de Stichting zien. En
ook daariwas men er verrukt over.
Mensen, die de arts persoonlijk
hadden gekend, waren bijzonder
tevreden.
Momentopname
Over het werken vanaf een foto:
„Dat valt beslist niet mee", beweert
de Hazerswoudenaar. „Het is dood
materiaal en natuurlijk maar een
momentopname. Vaak staat ie
mand op een foto niet afgebeeld
zoals hij doorgaans is geweest".
Bij het creëren van zijn succesvolle
werk kwam een ander probleem
om de hoek kijken. Vis, die coordi
nator is van het creatief centrum in
Voorschoten en Leidschendam,
had het zo druk met dit werk, dat hij
nauwelijks in de gelegenheid was
zelf te scheppen. „Het ging soms
stroef', zegt hij eerlijk. „Ik moest
vaak een uurtje vrijmaken om wat
te kunnen doen. Kijk, en tussen de
vergaderingen door is het natuur
lijk onmogelijk om een goed pro-
dukt af te leveren".
Dat heeft Willem Vis van zijn toe
komst als kunstenaar zich nooit
voorgesteld. Z'n eigen tuintje kon
hij niet bijhouden, de kool stond
erin te verrotten, een geit heeft hij
moeten verkopen omdat hij het
dier niet voldoende kon verzorgen.
En dat heeft hem tot het (moeilijke)
besluit gebracht zijn baan als coör
dinator bij het creatief centrum er
aan te geven. „Ik wil zelf meer bezig
zijn. Ze vragen me wel eens of ik
zelf penningen heb ontworpen.
Dan moet ik „nee" verkopen. Een
heel jaar heb ik dan niets gedaan.
Dat is faliekant hoor".
Leraar
Zijn job als leraar aan de Leidse
meao zal hij niet laten schieten De
zestien uur esthetische vorming
(tekenen, kunstgeschiedenis enz.)
zijn voor hem een welkome afwis
seling. Leerlingen van die school
komen ook vaak bij hem tiiui
zijn boerderij aan de Rijndijk. In
een schuur heeft de kunstenaar v
bakstenen een barbecue gemaakt
waar ook bij slecht weer het vlees
kan worden geroosterd. „We kun
nen er net zo veel kabaal maken als
we willen", zegt Vis. „Er is niemand
die ons hoort".
Wat te denken van deze opmerking:
„Ik heb eens een keer een
schrikkelijke gekke gil gegever
wou even kijken of er soms toch
iemand zou reageren. Maar niks 1
hoor. Alleen een koe, ergens in
weiland, gaf me antwoord
door
Herman van
Amsterdam
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 38. U mag ook
schrijven.
De directeur van het Noordwijkerhoutse loonpakbedrijf Irene,
Wim Diesveld, zal zich de aanleg van het riool in het afgelegen
Westeinde ongetwijfeld nog lang heugen. Kortgeleden, 's avonds
toen het pikkedonker was, moest hij in het schaars verlichte
Westeinde nog even iets bezorgen. Omdat de weg in verband metr
de rioleringswerkzaamheden voor het doorgaande verkeer was
afgesloten, besloot hij te gaan lopen.
Gezwollen
Het weer was goed, dus zette hij er opgewekt de pas in. Tot hij bij
huisnummer 16 arriveerde. Daar verdween Diesveld (hij is in het
verleden vijtig procent invalide verklaard), plotseling in een
diepe kuil. Versufd door de val krabbelde hij overeind en zocht
op de tast naar houvast om zich uit de kuil te kunnen hijsen. Met
veel pijn en moeite lukte hem dat uiteindelijk.
rhuis bekeek hij de schade. Zijn nieuwe pak, nog geen dag oud,
was naar de knoppen en zijn been sterk gezwollen. In het zieken
huis bleek wat er aan de hand was; de binnenmeniscus gebroken,
de kniebanden gescheurd. De eerste maanden kan Diesveld nu
niet normaal uit de voeten. Vanaf zijn enkel tot zijn lies zit hij in
het gips.
Naar fluiten
De onkosten die daar uit voortvloeien (hij moet ook extra personeel
aannemen) wil hij terug ontvangen van de aannemer of de ge
meente Noordwijkerhout. Beide partijen, respectievelijk uit
voerder en opdrachtgever van dit rioleringsproject, hebben te
kennen gegeven dat Diesveld kan fluiten naar een schadever
goeding. Hij zegt „Ze zeggen gewoon dat ik niet op die openge
broken weg had mogen komen en dat die val in de kuil dus mijn
eigen schuld is. Dat neem ik uiteraard niet. Het is toch te gek dat
men op zo'n weg, waarlangs ook nog veel huizen staan, diepe
kuolen in het wegdek laat zonder afdoende veiligheidsmaatrege
len te treffen. Op zijn minst had men er hekjes omheen moeten
zetten of anders moeten zorgen voor voldoende verlichting".
Vuurvreters
„Wat mij is gebeurt kan ook een ander overkomen. En dat is niet
denkbeeldig. Ik heb van dokter Scharten gehoord dat hem bijna
het zelfde is overkomen toen hij op het Westeinde bij een patiënt
op bezoek was. Zo iemand kun je toch niet verbieden zijn werk te
doen?"
Diesveld is vast van plan bij zijn schadeclaim te blijven. Gisteren
heeft hij een gesprek gevoerd met de juridische afdeling van de
ANWB. „Ik ben echt niet zo'n vuurvreter die kost wat kost in het
gelijk wil worden gesteld", vertelde hij mij
Maar in dit geval moet er maar eens een uitspraak over de schuld
vraag komen".
Bejaarde
„Ik ben er nu nog betrekkelijk goed van af gekomen. Maar voor het
zelfde geld breek je je nek. En denk je eens in wat er gebeurt als
een bejaarde in zo'n kuil verdwijnt. Wij klimmen er nog uit maar
met iemand op leeftijd loopt het waarschijnlijk slechter af'.
"Snel terug naar Thailand"
Ver weg van zijn vaderland Thailand, dat de afgelo
pen maand als gevolg van een militaire machtsover
name gebukt ging onder bloedige onlusten, sprak ik
met de 26-jarige. zich journalist van de Bangkok Lea
der Magazine noemende, Siamsekid Sebsenenie.
.tot aan de lies in het gips
Een paar maanden geleden voordat
in zijn land de bom barstte verliet
hij Thailand om een wereldreis per
fiets te gaan maken.
In de afgelopen vijf maanden deed
hij India, Pakistan, Afghanistan,
Turkije, Griekenland, Joegoslavië,
Italië, Zwitserland, Duitsland en
België aan en dezer dagen snelde
hij in zijn hoogste versnelling ook
over de Nederlandse grens. In Zoe-
terwoude maakte hij. een tussen
stop en was een paar uur te gast in
de fabriek van de bandengigant
Goodyear.
Donderslag
Uit onze conversatie (gedeeltelijk
in het Thai, gedeeltelijk in gebrek
kig Engels) maakte ik op dat voor
de fietsende wereldreiziger de
machtsovername in zijn land als
een donderslag bij heldere hemel is
gekomen.
„Anders zou het niet in me zijn op
gekomen zo'n tochtje door de we
reld te gaan maken. Dan had ik wel
iets beters te doen gehad", zei hij.
„Nu kijk ik bedroefd naar tv-
reportages over ons land, ik kan het
me nog nauwelijks voorstellen. De
lol van het fietsen is er voor mij een
beetje af. Ik ga weer snel terug naar
mijn land".
Siamsekid heeft voorlopig nog zo'n
10.000 km voor de boeg. Die wil hij
er in snel tempo door gaan draaien.
Maar hij gaat eerst nog even rond
neuzen in Nederland, vertelde hij
mij. „De zee is hier mooi en jullie
haring is erg lekker. Daar wil ik nog
wat van genieten".
In Valkenburg ging ik gisteren
op zoek naar de eenzame ooie
vaar die door Noordwijker-
houter Bouwmeester was ge
signaleerd in de buurt van de
grote zandafgraving. Ooie
vaars horen eigenlijk al ver
trokken te zijn naar warmer
oorden. De exemplaren die in
Nederland Zijn achtergebleven
zijn meestal ten dode opge
schreven.
Misschien dat er nog iets valt
te doen voor die ooievaar,
dacht ik, want ze worden
steeds zeldzamer en elke ooie
vaar is er dan een. Maar ik heb
tevergeefs gezocht. Hij liet
zich niet zien. Het zou toch erg
moeilijk zijn hem te pakken te
krijgen. Ik herinner me zo'n
zelfde geval, vorig jaar in Sas-
senheim, toen vlak voor het
invallen van de winter in de
polder tegenover de Zands-
lootkade ook een eenzame
ooievaar werd gesignaleerd.
Buurtbewoners probeerden
toen in samenwerking met de
politie het beest te vangen
maar in de grote polder was hij
ze steeds te vlug af.
Toch is het 't proberen waard.
Wie 'm ziet kan me bellen. Wie
weet hebben we geluk bij het
vangen. En er is echt wel een
dierenasiel dat de ooievaar in
de wintermaanden onderdak
wil verschaffen.
