Wie wordt onze man in Brussel? Zij vormen bestuur van de E.G. ZATERDAG 16 OKTOBER 1976 Roy Jenkins .formateur in Europese dienst BRUSSEL - Dertien mannen rege ren Europa. De Europese Com missie, een weinig indrukwek kende naam, bindt hen. Zij heb ben niettemin de dagelijkse lei ding over de EG, de Euratom (nu clear) en de Kolen en Staalge meenschap. Beschikken overeen leger van meer dan 10.000 ambte- Komend nieuwjaar hebben de he ren -een vrouw is aan het bestuur van Europa nog niet te pas geko men - er vier jaar opzitten. Er wordt daarom een nieuwe Euro pese Commissie geformeerd. De "kabinetsformatie" op EG- niveau is al begonnen. Voor het eerst in de bijna 20-jarige geschiedenis van de Euromarkt is er zelfs een formateur aan het werk. Dat is de Britse socialist Rov Jenkins. Hij wordt de nieuwe voorzitter van de com missie. Daarom mag hij achter de schermen de nationale regerin gen helpen om een sterk team te formeren. Uiteindelijk beslist men in de hoofdsteden wie er naar Brussel gaan. De vier grote landen (Frankrijk, West-Duitsland, Groot-Brittannië en Italië) bezet ten ieder twee zetels. De vijf kleinere (België, Nederland, Luxemburg, Denemarken en Ier land) hebben er ieder èèn, zodat men in totaal op 13 man komt. In Brussel. Luxemburg en Straatsburg, dat zijn de plaatsen waar de grote instellingen van de Europese Gemêenschappen zijn gevestigd, vragen duizenden ambtenaren zich af wie hun nieuwe bazen worden. Krijgen zij een landgenoot aan het hoofd van hun departement? Komt er een man of vrouw met politiek ge wicht; iemand die de integratie tussen de negen een beetje voor uit kan helpen? Of wordt het weer een kleurloze diplomaat, dan wel een politicus die Brussel alleen ziet als springplank naar een nog beter betaalde baan daarna? Het komt allemaal voor. Echte idealisten die zich op grond van nobele bedoelingen te pletter willen sjouwen voor de vorming van een verenigd Europa worden schaars in Brussel. Sommigen menen dat met onze landgenoot Sicco Mansholt de laatsten ver trokken zijn, maar dat is wat overdreven. De term "Europese Commissie" krijgt niettemin voor velen in Nederland waar schijnlijk wat meer inhoud wan neer zij horen dat deze Mansholt ons land 15jaarlangindatcollege vertegenwoordigde. Bevoegdheden De commissie heeft verregaande bevoegdheden, die niet iri twee woorden zijn te vatten. Ze heeft echter niet het laatste woord, dat wordt gevoerd door de Raad, dat zijn de gezamenlijke ministers (of de premiers) uit de negen landen. Vaak hakken de bewindslieden van Buitenlandse Zaken de kno pen door. Zodra het echter om meer specifieke onderwerpen gaat, komen de ministers van Fi nanciën of Landbouw, Verkeer, Sociale Zaken of een ander de partement bijeen. Toch kan je met enige fantasie de Europese Commissie wel om schrijven als een regering op Eu ropees niveau: zij het met wat be perkte bevoegdheden. Om te be ginnen is haar werkwijze van de nationale manier van regeren af gekeken. Het veelomvattende en ingewikkelde terrein dat "Brus sel" bestrijkt is opgedeeld in 13 departementen. Ze worden be heerd door evenzoveel politici, die de titel van commissaris voe- De commissie is het orgaan dat binnen de Europese Gemeen schappen alle initiatieven mag nemen en later - nadat de minis terraad daarover heeft beslist - ook uitvoeren. Verder ziet zij erop toe dat de aangesloten lan den de verdragen waarop de EG. Euratom en de "Kolen- en Staalgemeenschap berusten ook werkelijk naleven. Het Hof van Jusititie in Luxemburg heeft bij dat laatste een dikke vinger in de pap. Europese Commissie, raad van Mi nisters en Hof van Justitie zijn de drie centrale organen waarom het in het Europa van de negen alles draait. Het Europese parlement tenslotte zorgt voor de achter grondmuziek, bepaalt dus de sfeer, maar heeft niet de be voegdheid tot werkelijk demo cratische medezeggenschap of controle. Misschien verandert daar na de eerste Europese ver kiezingen van 1978 wat aan. Het is niet moeilijk de uitvoerende taak van de commissie de grond in te boren met een verhaal over haar bureaucratische manier van werken.Wie echter het enorme brede terrein dat Brussel wil bes laan tracht te overzien,, beseft snel dat dit uitvoerende werk wel met enige ambtelijke vertraging gepaard moet gaan. Sociale regelingen vcor de opvang van overbodige mijnarbeiders; de bevoegdheid van artsen om zich in alle negen landen vrij te vestigen; het gezamenlijk hulp verlenen aan arme landen; de zorg voor voldoende levensmid delen die niet te duur mogen zijn: een eerlijke concurrentie tussen de miljoenen ondernemers uit de negen landen - om maar wat voorbeelden te noemen - het zijn allemaal kwesties die niet in een handomdraai zijn te regelen. Alleen al voor de gemeenschappe lijke landbouwmarkt werden er vorig jaar meer dan 3000 vaak zeer ingewikkelde voorschriften uitgewerkt. De commissie legde vorig jaar bij de ministers 530 voorstellen op tafel, publiceerde daarnaast 125 uitgewerkte plan nen, 170 memoranda en een kleine 100 rapporten, die soms meer dan 1000 pagina's tellen. Dat alles steeds in de zes talen die wij in de gemeenschap spreken. Initiatieven Fundamenteel werk doet de com missie als initiatiefneemster bij de uitbouw van de samenwer king. Hieraan ontleent zij vooral haar macht en ook wel status tegenover de nationale regerin gen. De ministers hebben welis waar het laatste woord, maar zij kunnen dat alleen spreken op ba sis van wat de commissie heeft voorgesteld. In veel gevallen mo gen de gezamenlijke ministers zulke voorstellen zelfs niet zon der meer veranderen. Het ligt voor de hand dat deze werkwijze uitmondt in een voortdurende dialoog tussen ver tegenwoordigers van de minis ters van de commissie. Dit ge sprek lijkt veel op het overleg tussen onze regering en de Tweede Kamer. 1. Francois-Xavier Ortoli (Frans). Deze 51-jarige Gaullist leidt als voorzitter de vergaderingen van de commissie. Hij hoopt per 1 januari op een herbenoeming voor de nieuwe 4-jarige periode. Zal echter niet als voorzitter terugkeren. Is er niet in geslaagd om van de huidige commissie een hecht team te maken. 2. Frido Brunner (Westduits). Zeker niet de slechtste uit het team. Doet onderzoek, wetenschappen en onderwijs,overigens allemaal terreinen waarop de samenwerking nog maar weinig ontwikkeld is. De Westduitse liberaal Brunner zal wel opnieuw benoemd worden. 3. Claude Cheijsson (Frans). Deze socialist doet het als "minister van ontwikkelinassamenwerkina" in Brussel zo goed dat hij niet veel kans maakt op een herbenoeming. Parijs is namelijk niet' altijd even gelukkig met zijn activiteiten. Deze portefeuille zou best interessant kunnen worden voor een Nederlander. 4Cesidio Guazzaroni (lta liaan) .Volgde Spinelli op die onlangs als onafhankelijk man werd opgenomen in de rijen van de commu nistische parlementariërs. Doet industriepolitiek en technologie. Zal waarschijnlijk niet in de nieuwe commissie terugkeren. Over de opvolging is in Rome nog weinig bekend. 5. t inn Olav Gundelach (Deens). 51-jarig Sociaal-Democraat. Be kwaam man. Doet nu de binnenlandse markten en de douane unie. Wordt genoemd als kandidaat voor de belangrijke porte feuille Landbouw (Visserij. 6. Wilhelm Haferkamp (Westduits) SPD'er, beheert de uiterst oe- langrijke post economische en financiële zaken, maar echter met weinig succes. 7. Patrick John Hillery (Iers) Centrum-politicus die Sociale Zaken doet. Keert niet terug. Als opvolger wordt genoemd zijn landge-' noot Burke. 8. Pierre Lardinois (Nederlands) KVP'er die er wat teleurgesteld mee ophoudt. Verruilt de agrarische portefeuille voor het leider schap van de centrale RABO-bank. Deed het niet slecht in Brussel. 9. Carlo Scarascia Mugnozza (Italiaan) Christen-Democraat van weinig gewicht. Wil blijven en dan de portefeuille Vervoer, Milieu- en Consumentenpolitiek nog vier jaar beheren. 10. Henry Simonet (Belgisch). Socialist uit Brussel die naar de binnenlandse politiek terug wil. Doet energie- en staatbeleid. Op volger nog niet bekend. 11. Sir Christopher Soamen (Brits). 5 6-jarige conservatief politicus, die niet onbekwaam de belangrijke buitenlandse betrekkingen regelt. Keert niet terug .Als opvolgers worden genoemd de voorzit ter van de Conservatieven in het Europese parlement Peter Kirk err diens landgenoot John Davies. 12. George Thomson (Brit). Beheert de regionale politiële,een terrein dat de afgelopen jaren aan betekenis wonWordt opgevolgd door de socialist Roy Jenkins, de nieuwe voorzitter van de commissie. Wie sociale zaken gaat overnemen is uiteraard nog niet bekend. 13. Raymond Vouël (Luxemburg). Socialist die twee maanden gele den de door een hartaanval getroffen liberaal Albert Borschette opvolgde. Doet de Concurrentie-politiék en Fiscale Zaken. Wordt waarschijnlijk herbenoemd. Teamleider Ortole DEN HAAG - Wie wordt de nieuwe Nederlandse man in de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van de Gemeenschap? De opvolgingsstrijd van land bouwcommissaris Pierre Lardi nois houdt Den Haag al enige tijd in spanning. Hoewel de defini tieve beslissing niet vooreind ok tober wordt verwacht, wordt er van tijd tot tijd achter de scher men koortsachtig overlegd. Hele reeksen kandidaten zijn al ge noemd: oud-premier Biesheuvel van de ARP, PvdA-minister Vre- deling van Defensie, D'66- staatssecretaris Brinkhorst (Bui tenlandse Zaken), burgemeester Oele (PvdA) van Delft, KVP- minister Van der Stee (Land bouw), AR-minister Boersma van Sociale Zaken, PvdA-minister Pronk van Ontwikkelingssa menwerking en Kamervoorzitter Vondeling (PvdA). Vredeling en Brinkhorst lijken momenteel de beste kaarten in handen te hebben. Dit wordt in politiek Den Haag afgeleid uit de aanwezigheid van dit tweetal aan een diner met de Brit Roy Jen kins - de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie - die enige tijd geleden een kort bezoek aan ons land bracht. Met premier Den Uvl en minister Van der Stoel voerde hij bespre kingen over de samenstelling van de nieuwe Commissie, die op 1 januari 1977 aan de slag zal gaan. Jenkins heeft van de Europese raad van ministers min of meer de vrije hand gekregen om zelf zijn team te formeren. Daarom maakt hij momenteel een rond reis langs de Europese hoofdste den. Na afloop van zijn "oriëntatie" in Den Haag zei Jenkins: "Ik ben er van overtuigd dat Nederland een krachtige vertegenwoordiger zal aanwijzen die geschikt zal zijn voor meer dan èèn enkele specia listische functie". In politiek Den Haag werd dit uitgelegd als een voorkeur voor staatssecretaris Brinkhorst, die goed thuis is op vele Europese markten en voor meer dan èèn stoel in de Euro pese Commissie bruikbaar is. Defensieminister Vredeling is - met zijn agrarische verleden - ei genlijk voor maar èèn post ge schikt de landbouwzetel (in de Europese Commissie is geen de fensiezetel). Om andere redenen zou ook minis ter Van der Stoel aan Brinkhorst de voorkeur geven boven zijn partijgenoot Vredeling. In tegen stelling tot Vredeling is Brink horst een soepele, gladde diplo maat. Van voorzichtigheid en ge leidelijkheid verwacht men op het ministerie van Buitenlandse Zaken meer dan van de koppig heid en onverzettelijkheid die Vredeling soms in onderhande lingen aan de dag kan leggen. "In de Europese politiek zijn de te nen welhaast nog langer en de schenen nog gevoeliger dan in Den Haag", zei een ambtenaar van BZ. Er zijn nog meer omstandigheden die in het nadeel van Vredeling werken: Het is voor hem buitengewoon moeilijk om op 1 januari 1977 het ministerie van Defensie te verla ten en in Brussel te beginnen. Premier Den Uyl kan hem een voudig niet missen. Er moet in het voorjaar met de andere NAVO-landen onderhandeld worden over specialisatie en een betere taakverdeling om de de fensie in de toekomst betaalbaar te houden. Het wordt in Den Haag vrijwel uitgesloten geacht dat een nieuweling met deze moeilijke klus zal worden opge zadeld. Minister Vredeling heeft al meer met dit bijltje gehakt. Den Uyl wil Vredeling ook na de verkiezingen in mei volgend jaar ajs minister van Defensie. Hij is politiek de meest aangewezen fi guur op Defensie: een PvdA- minister die er bij de confessione len goed op staat. Toch is Vredelings reputatie als landbouwdeskundige zo groot dat hij hoge ogen gooit voor de EG-landbouwportefeuille, waar onder ook de steeds belangrijker wordende Visserij valt. Maar de moeilijkheid is dat Neder land waarschijnlijk die post kwijt raakt. Na Mansholt en Lardinois willen de andere EG-landen wel eens een niet-Nederlander als landbouwcommissaris. Tenzij - zo valt in Brussel te vernemen - oud-premier Biesheuvel kandi daat wordt gesteld. Maar Bies heuvel, van 1963 tot 1967 minister van Landbouw, heeft al voor de eer bedankt. Het dreigende verlies van de be langrijke Landbouwzetel in de Europese Commissie heeft de confessionelen in het geweer ge bracht. Hun voornaamste kandi daat voor die stoel is KVP- minister Van der Stee van Land bouw. Met hem denken ze een grotere kans op het behoud van de Landbouwportefeuille voor Nederland te hebben dan met Vredeling. Van alle kanten wordt er bij de re gering op aangedrongen om niet langer te talmen met de benoe ming van de opvolger van Lardi nois. Hoe langer Den Haag wacht, hoe kleiner de kansen worden dat Nederland een invloedrijke zetel in de Europese Commissie in de wacht sleeDt. Als Landbouw naar Denemarken (het land dat er het meest voor in aanmerking komt) gaat, wil Ne derland Ontwikkelingssamen werking of Energiezaken. De PvdA-kandidaten voor die pos ten zijn minister Pronk en bur gemeester Oele van Delft. Ook Brinkhorst (D'66) zou wel trek hebben in Ontwikkelingssa menwerking. In Christen-democratische kring verzet men zich er tegen dat de benoeming van een nieuwe Ne derlandse commissaris in Brus sel een progressief onderonsje zou zijn. Men wijst er in die hoek op dat er - als de KVP'er Lardi nois niet voortijdig was opge stapt - tot 1981 een Christen democraat op de Nederlandse ze tel in de Commissie zou hebben gezeten. Op premier Den Uyl wordt dan ook zware druk uitgeoefend om een KVP'er of een anti-revolutionair naar voren te schuiven. Om de confessionelen sterker aan zich te binden zou Den Uyl wel akkoord willen gaan met de benoeming van een CD A-man. Daarbij denkt hij vooral aan AR-minister Boersma, de man die in 1973 het optreden van het kabinet-Den Uyl mogelijk heeft gemaakt. Ook in het liberale kamp wil men niets weten van de vanzelfspre kendheid waarmee de PvdA de EG-zetel voor zich op eist. Er be staat altijd nog zoiets als een stil zwijgende afspraak tussen de drie Benelux-landen dat zij bij de benoeming van de EG- commissarissen de drie belang rijkste politieke kleuren - socia listen, Christen-democraten en liberalen - aan bod zullen laten komen, zo wordt in WD-kringen gezegd. Het staat zo goed als vast aat Luxemburg een socialist zal aanwijzen. De Belgen 'zullen waarschijnlijk kiezen voor een Christen-democraat. Voor het kabinet-Den Uyl zou er dus niets anders overblijven dan een libe raal naar Brussel te sturen. Den Uyl voelt daar niets voor, zo weet men in politiek Den Haag te vertellen. Nu er voorde Europese samenwerking zo'n belangrijke tijd aanbreekt, wil Den Haag z'n commissaris een beetje in de hand hebben. Een VVD'er zou wel eens zijn eigen weg kunnen gaan en zich van de "opdrachten" van het socialistisch- confessionele kabinet niets aan trekken. Den Uyl, die er vast op rekent na de verkiezingen terug te komen, wil dat koste wat kost vermijden. Daarom wordt de D'66-er Brink horst naar buiten toe gepresen teerd als een neo-liberaal. Met name tegenover Jenkins is dat gebeurd. Bij de PvdA wordt thans openlijk gezegd dat de regering geen re kening meer hoeft te houden, met de Benelux-afspraak. Luxem burg heeft kort geleden ook zon der voorkennis de liberaal Bor- chette vervangen door de socia list Vouel. "Als anderen zich niet meer aan de afspraak houden, zijn wij ook van alle verplichtin gen ontslagen", zo is de redene ring van de PvdA. Banger dan voor de liberalen zijn de PvdA'ers voor de Christen democraten. Brinkhorst is de la chende derde bij het gevecht tus sen PvdA en CDA om de Neder landse zetel in de Europese Commissie. Want als Den Uyl confessionelen en socialisten niet voor het hoofd wil stoten, blijtt er niemand anders over dan de D'66-staatssecretaris. De meeste kans lijkt op het moment staatssecretaris Brinkhorst van Buitenlandse Zaken te hebben. Een veelzijdige soepele diplomaat. Een hele reeks kandidaten is ge noemd. Maar de naam van defen sieminister Vredeling komt wel erg vaak naar voren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 21