Fiesta: pittig troef je van Ford
Mazda komt met een grote coupé
'Sportwagon' van Toyota
Vooral belangrijk
tegen diefstal
van vrachtwagens
r
ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1976
Om te beginnen een paar cijfertjes
van Mazda. Het jaar 1974 werd afge
sloten met 9038 verkochte automo
bielen. Vorig jaar ging men daar
een stevig eind overheen: 14.324
stuks. Dit jaar maakt de Haagse
importeur het hoogstwaarschijn
lijk nog bonter. Eind juli waren er al
11.150 wagens de deur uit gegaan.
Men durft zelfs al met 20.000 auto's
rekening te houden.
En dan moet men bedenken, dat
Mazda de laatste jaren met bar
weinig nieuws op de proppen is ge
komen. De bestaande modellen
werden hier en daar wat gemoder
niseerd, ze kregen een nieuwe grille
of een langere neus, maar erg spec
taculair was het beslist niet. En
toch gaat het zo goed met Auto
Palace-de Binckhorst.
Wat gaat het dan worden nu Mazda
de gevolgen van de energiecrisis en
andere moeilijkheden weer tebo-
ven is en met nieuwe wapens in de
strijd komt? We zullen het wel zien,
maar de opmars van de Japanners
is kennelijk nog lang niet tot stil
stand gekomen.
En het moet gezegd, dat Mazda nu
met een bijzonder aantrekkelijke
coupé aan de bovenkant van de lijn
is verschenen. Erg leuk om te zien,
zeer luxueus aangekleed en op de
eerste kilometers nog goed in de
hand ook. Te zijner tijd zullen we
wel dieper op de rijervaringen in
gaan. Maar om te zien heeft Mazda
er een machtig leuke wagen bij, die
in twee versies de markt wordt op
gereden. In de eerste plaats de
Mazda 121 coupé met vier cilinder
motor met een inhoud van 1769 cc,
die bij 5.000 toeren een vermogen
van 83 DIN-pk kan leveren. Voor
die wagen moet men I8V2 mille
neertellen.
Er is ook een versie met een rota
tiemotor (de Mazda-producent
Toyo Kogyo heeft inmiddels de vol
ledige rechten van rotatiemotoren -
zonder enige restrictie - van Audi
en Wankel verkregen). Die wagen is
uitgerust met een tweeschijfs rota
tiemotor van 115 DIN-pk, e
uitgevoerd met een vijf
versnellingsbak. Deze wagen komt
aanzienlijk duurder uit: f23.395.
Volgens de directeur van Auto
Palace-De Binckhorst, de heer R.
Lauret, is men er in die RX 5 in
geslaagd het verbruik van de rota
tiemotor aanzienlijk terug te bren
gen. Zoals bekend was het benzi
neverbruik één van de grote klach
ten over (de rotatiemotor. Men er
kende de souplesse, de grote kracht
.en het geringe geluid van deze
krachtbron, maar de grote slok be
nzine bleef een doorn in het oog.
Volgens de heer Lauret is dat nu
met vijftien tot twintig procent te
ruggebracht. Het schommelt vol
gens hem nu tussen de één op zeven
of acht. We zijn benieuwd.
Er is een tijd geweest, dat de auto
fabrikanten alleen maar specu
leerden op de uiterlijke waardering
van de automobilist. Hoe mooier
hoe beter, met voorbijgaan aan
praktische gebruikswaarde. Dat
ontaardde tenslotte in pompeuze
bakken met een ellendige overmaat
van onnodige sier.
Daar is zeker de Europese automo
bilist wel op teruggekomen. Van
daag de dag worden vooral in de
kleine sector auto's verkochtdie
geheel zijn afgestemd op het nuttige
gebruik. Auto's, die wat vormge
ving betreft zo'n jaar of tien, vijf
tien geleden onverkoopbaar zouden
zij7i geweest.
Maar niet alleen in Europa komt
die hang naar betere gebruiksmo
gelijkheden tot uiting in de nieuwe,
modellen. Dat blijkt wel uit de zo
genaamde "Sportwagon", die
Toyota nu ook in showrooms van de
Nederlandse dealers heeft ge
plaatst. Volgens de fabriek is de
leuke lijn van de Corolla in dat
nieuwe model gecombineerd met de
praktische kant van het autorijden
Ondanks het gestroomlijnde uiter
lijk van een coupé (door de fabriek
ook "sportief'genoemd) is er royaal
ruimte voor vier personen en tevens
- dankzij de grote, aan de boven
zijde scharnierende achterdeur en
neerklapbare rugleuningen van de
achterbank - de handigheid van
een stationwagen
De ontwerpers hebben dit bereikt
door de daklijn van de Corolla ver.
naar achteren door te trekken en
plaats te creëren voor die grote
derde deur. waarvan de ver
chroomde scharnieren zijn aange
bracht aan de buitenzijde van de
gebogen dakrand.
Er komen vier uitvoeringen op de
markt. "Onderaan"de Sportwagon
1200 de Luxe met een 1166 cc motor,
die 56 DIN-pk kan leveren. Bij deze
uitvoering is de achterbank niet ge
scheiden. Bij de drie overige model
len kan de achterbank voor de helft
worden neergeklapt. Die 1200-
.versie kost f14.000,Daarnaast zijn
■er drie uitvoeringen met een 1588 cc
motor (75 DIN-pk), namelijk de
1600 de Luxe (f 16.000), de 1600 de
Luxe automaat (f 17300) en de 1600
GSL (f 17300). Het laatste model is
uitgerust met twee carburateurs en
een vijfversnellingsbak, waarvan
de vijfde een overdrive-karakter
heeft. De motor heeft in deze versie
bovendien een vermogen van 82
DIN-pk.
Katwijkse
Turk komt
met „auto-
verdediger"
op de proppen
Door
Jos van der Meer
Eerst enkele voorbeelden.
Een auto staat in het holst van
de nacht geparkeerd in een rus
tige woonwijk. Een autodief
raakt gecharmeerd van het
nieuwfonkelend blik. Hij
wriemelt het portier open. Op
dat moment slaat de techniek
toe. Een blitslicht ontvlamt, de
dief wordt gefotografeerd en
vrijwel tegelijkertijd begint een
claxon te loeien en treedt de
knipperlichtinstallatie in wer-
kinp. De dief snel af.
Een auto slipt op de grote weg
en klapt tegen de midden
bermbeveiliging. Onmiddellijk
begint de alarminstallatie te
knipperen, zodat het achterop
komend verkeer wordt gewaar
schuwd. De wagen kan niet in
brand vliegen omdat de hoog-
spanningsbobine door de klap
is uitgeschakeld.
Een auto raakt te water
Voorbijgangers worden op het
ongeluk geattendeerd door
knipperende lichten en een
loeiende claxon.
Drie voorbeelden van techni
sche snufjes, die een
automobilist-in-moeilykheden
ten dienste kunnen staan. Ze
zijn gemakkelijker te krijgen
dan men op het eerste gezicht
zou denken. De Katwijker I H.
Gokdemir (40) heeft namelijk
octrooi gekregen op een door
hem uitgevonden apparaatje,
dat op vnj eenvoudige wyzeln
een auto kan worden inge
bouwd en in bovengenoemde
voorbeelden op een dergelyke
wijze reageert.
Vrachtwagens
De in Turkije geboren Gokde
mir - die zes jaar in Katwijk
woont en als chef-werkplaats in
dienst is bij Plaatwerkerij Slot
boom - vertelt in zijn flatwo
ning aan de Vreugdeweg 90
over zyn uitvinding: "Een der
gelijk apparaat is vooral van be
lang voor vrachtwagens, die nu
zo vaak in Italië worden gesto
len. Met deze installatie-die mij
zo'n 250 gulden heeft gekost,
maar die als ze in produktie is
natuurlijk veel goedkoper zou
kunnen zijn - wordt de dief
weggejaagd en als hij de draden
zou doorknippen, komt-ie niet
meer weg met de wagen"
Een ander groot voordeel ziet
de goed Nederlands sprekende
Turk-die binnenkort de Neder
landse nationaliteit hoopt te
krijgen - in het voorkomen van
het in brand vliegen van auto's
by calamiteiten. "Als men hard
remt of er is een harde klap dan
valt direct de stroom uit. De be
nzine kan dan niet in brand
vliegen door een vonkje. En als
je dan bijvoorbeeld hard moet
remmen voor een overstekend
kind en de motor valt uit, dan
kun je je wagen meteen daarna
gewoon weer starten".
Buitenland
Hoe het kunstige apparaatje,
waarin negen uur werk zit, pre
cies in elkaar zit wil de heer
Gokdemir niet vertellen. "In
het buitenland is mijn uitvin
ding niet beschermd en zo'n
krant lezên ze natuurlijk overal.
Dan zouden ze het kunnen
overnemen", aldus de Turk die
zijn uitvinding aan de eerste de
beste fabrikant van auto-
accessoires die een goed bod
doet zal verkopen ("Zelf maken
kost geld en dat heb ik niet").
Dat Gokdemir wat uitvinden
betreft voor vrijwel niets uit de
weg gaat. blijkt niet alleen uit
het feit dat zijn zonnescherm
automatisch kan worden in- en
uitgeklapt en dat de vissen
thuis tijdens de vakantie door
middel van een tijdklok worden
gevoed, maar ook door de ge
voeligheid van zijn kleine
auto-verdediger. Hij vertelt:
"Het apparaat kan worden af
gesteld op elk type auto door
middel van een klein knopje.
De ene auto remt harder dan de
ander en bijvoorbeeld een Le
lijke Eend schommelt wat meer
en het zou niet prettig zijn als de
installatie zo gevoelig was dat
de motor by iedere kuil zou uit
vallen
Kast
Mevrouw Gokdemir - een Duit
se, met wie de Turk is getrouwd
in de acht jaar die hij in Duits
land heeft gewerkt voordat hij
naar Katwijk kwam - is een en
al trots over haar inventieve
man. Met enige spijt in haar
stem zegt ze: "Ja, een soortge
lijke uitvinding is kort geleden
uit Engeland naar hier overge
komen. Ik zeg nog tegen m'n
man: dat heb jij notabene in de
kast liggen
ruimte over, waarin de bagage
gemakkelijk kan vallen.
De instrumenten zitten goed en
gemakkelijk vlak achter het
stuur. De genodigde gegevens
zijn heel duidelijk van het dash
board af te lezen. De schakeling
van de wagen was in ons exem
plaar nog een beetje aan de
stugge kant, maar men kan nau
welijks anders verwachten in een
zo jeugdig exemplaar. Heel ge
makkelijk is wel, dat die derde
versnelling een enorm bereik
heeft. Van twintig tot honderd ki
lometer om ruwweg te zeggen.
Men kan dus een flink eind gaan
zonder te schakelen. De wagen
pikt het wel. Jammer, dat het
gaspedaal zo glad is. De voet
glijdt er vrij gemakkelijk af.
De besturing van deze Fiesta heeft
ons geen moeilijkheden gegeven.
Om ruimte besparen heeft men
de stuurkolorp vrii rechtop ge
plaatst. Gaat men dan conse
quent door, dan krijgt men een
vrij vlak liggend stuur. En Ford
weet best, dat een groot deel van
het publiek zo'n stuurstand niet
pruimt. Daarom heeft men bo
venaan in de stuurkolom een
knik aangebracht. Daardoor is
een ideale stuurstand verkregen.
We hadden ergens gelezen, dat
men dan moeilijkheden kreeg
met de besturing. Het moet aan
het exemplaar van die schryver
hebben gelegen, want wy hebben
geen enkele ongerechtigheid in
de besturing kunnen ontdekken.
Of het zou moeten zijn, dat die be
sturing zo uitermate licht is. Dat
heeft natuurlijk consequenties,
want een klein rukje aan het
stuur geeft de wagen al een flinke
uitslag.
Daar moet men nadrukkelyk aan
wennen. Maar eenmaal in het
rechte spoor kan men de Fiesta
vry rustig iri de goede baan hou
den. Men moet er alleen op be
dacht blyven, dat de wagen on
danks de voorwielaandrijving
uiterst snel op het stuur reageert.
De sterk gewijzigde, maar wel van
de Escort en Taunus afgeleide
motor doet zijn werk heel soepel.
Het geluid is in de lagere snelhe
den prettig gering. Boven de
honderd kilometer krijgt het ge
zelschap van een heel pittige
brom (niet direct hinderlijk, maar
wel doordringend aanwezig), die
echter by nog steviger snelheden
weer verdwijnt. We hebben bij
ons zo jonge testwagentje niet het
diepste uit de snelheidskan wil
len putten, maar volgens de ge
gevens moet deze 1,1 liter ge
makkelijk in de buurt van de 150
kilometer per uur te krijgen zijn.
Maar dat hoeft voor ons niet. Het
"tot hier en niet verder" ligt voor
ons al beduidend lager. Want
deze Fiesta heeft in tegenstelling
tot veel van zijn kleine concur
rences geen onafhankelijke wie
lophanging meegekregen. Ford
heeft dus ook bij deze Fiesta weer
doelbewust gekozen voor de
starre achteras. Weliswaar in
combinatie met wat voorzienin
gen, maar het blijft een achteras,
die oneffenheden in het wegdek
al te gemakkelijk nauwkeurig re
gistreert.
Het zal wel een kwestie van kosten
zijn. dat Ford (en ook Opel) zo
hardnekkig in zijn grote series
kleinere wagens vasthoudt aan
die vorm van wielophanging. Met
als gevolg, dat men gemakkelijk
overeind kan blyven in de felle
concurrentiestrijd. Maar ook met
het gevolg, dat men een levendig
en soms te levendig autootje
overhoudt. Daar komt nog bij,
dat deze Fiesta beslist niet onge
voelig is voor zijwind.
Dan heeft men de zwakke zijden
wel gehad. Maar ja, zovele men
sen hebben met zoveel plezier in
zoveel wagens met zoveel starre
achterassen gereden, dat wij niet
verwachten, dat dit onderdeel
een al te grote belemmering zal
zijn bij de verkoop van deze Fies
ta. Trouwens, kortgeleden heb
ben wij tot onze verbazing van
een autoverkoper moeten horen,
dat driekwart van de kopers van
nieuwe auto's deze bestellen
zonder erin te hebben gereden
Men kijkt of men prettig kan zit
ten of de asbakken goed zijn ge
plaatst en of de kleur naar de zin
is. De rest gelooft men wel
Nou. er zitten maar liefst drie as
bakken in deze Fiesta. Wat dat
betreft dus succes verzekerd. En
gelaagd glas en rolgordels stand
aard. Kennelijk een al evenmin te
verwaarloze verkoopargument
anders zouden Ford en Opel daar
niet zo goedgeefs mee zijn ge-
En de Ford-verkopers staat nog een
sterk argument ter beschikking
Want by stevig eraan trekken
kwamen we aan een verbruik van
zo'n éen op twaalfeneenhalf en
bij gewoner gebruik zelfs één op
dertieneneenhalf.
En dat is een resultaat, waar een
aantal concurrentjës alleen maar
stevig tegenaan kan hikken.
Alles bij elkaar komen we dus aan
een wat levendig, maar voor het
overige feestelijk rijdende Fiesta,
die redelijke ruimte en comfort
biedt voor een redelyke prijs by
een gunstig verbruik.
Om het nog even op te halen: de
goedkoopste is de standaard voor
10,5 mille, de duurste de Ghia
voorf 13 427. Wij reden in 1.1 L<53
pk), die op f 11.658 komt.
De agressieve manier, waarop Ford
met de Fiesta een aanval op de
markt van kleine .automobielen
heeft ingezet, bleek ons kortgele
den. Dealer Ford-Rynland belde
ons op. Of we meteen maar een
testauto wilden? Normaliter krij
gen we zo'n wagen van de impor
teur. Maar het hoofdkwartier van
Ford in Amsterdam had nog geen
auto ter beschikking.
Dus nam Rijnland zelf het heft in
handen. We kregen een auto mee,
die amper vijftien kilometer op
de teller had staan. Gloednieuw
dus. Niet eens ingereden. Deson
danks wilden we wel. Per slot van
rekening is dit Fords eerste echte
kleine auto. De fabriek heeft -
zoals we al schreven - een enorm
kapitaal in de ontwikkeling ge
stopt. Fabrieken als General Mo
tors (Opel) en Chrysler (Simca)
zitten hoog op het vinkentouw.
Om te zien hoe Ford met zyn
Fiesta vaart. Want als die goed
koers kan houden kan men er
donder op zeggen, dat die mer
ken spoedig ook met zoiets op de
proppen zullen komen.
We hadden tevoren al even in een
Fiesta gereden. Maar een tiental
kilometers zegt niet zo bijster
veel. Daarom gingen we gretig
met Fords jonge boreling op stap.
Er zijn verscheidene uitvoerin
gen op de markt gebracht met
keuze uit twee motoren: een 900
cc en een 1100 cc. We kregen zo'n
1,1 liter mee. Volgens ons zal dat
ook wel de grootste trekpleister
worden, want voor zo'n dikke
vijfhonderd gulden heeft men
niet alleen een sterker motor,
mèar ook grotere wielen, een
rembekrachtiger en een zelfden
kende ventilator.
Maar welke motor men ook kiest,
uiterlijk is er maar weinig ver
schil. De verschillende versies
verschillen maar op details. En
daardoor komen we meteen op
onze eerste "teleurstelling".
Meestal hebben we namelijk met
een nieuw moael nogal wat be
kijks. We hadden eigenlijk ver
wacht, dat dit met het nieuwe
Fordje ook het geval zou zijn..
Maai- neen, het bleef beneden-
maats. Een enkele autofanaat had
het in de gaten, dat het een nieuw
karretje was, maar de belangstel
ling viel over het algemeen tegen.
Het wagentje valt dus duidelijk niet
op. Wat men positief of negatief
kan benaderen. Van één kant een
compliment voor de ontwerpers,
die hebben gegokt op het groot
ste gemiddelde, van alle concur
renten wel iets hebben geplukt
en zo met een auto op de proppen
zijn gekomen, dat voorlopig tijd
loos zal blyven. Maar het blinkt
natuurlyk riet uit door oor
spronkelijkheid.
Originaliteit zal men in het hele wa
gentje dan ook niet of nauwelijks
tegenkomen. Of het zou moeten
zijn, dat de constructeurs een
meer dan normale toegankelijk
heid tot de motor hebben ge
schapen. En de andere zaken, die
de servicekosten op een prettige
manier kunnen drukken. Ford
heeft ons haarfijn voorgerekend,
dat op tientallen onderdelen de
constructeurs erin zijn geslaagd
die kosten laag te houden. Of dat
juist is kan men alleen op langere
termijn constateren. Daar kan
men na een week in de Fiesta niet
zinnig over meepraten
Maar dan moet dan het enige "ori
ginele" zijn. Verder hebben wij
niets gevonden. Dat behoefde
ook niet. Ford heeft kennelijk
niet gestreefd naar een auto, die
een prijs voor oorspronkelijkheid
moest wegdragen. De fabriek
heeft gestreefd naar een goed,
handig en bruikbaar gebruiksau-
tootje. De ontwerpers hebben dat
inderdaad in elkaar gezet.
Voor zover wij hebben kunnen
ontdekken zit het uitstekend in
elkaar. Voortreffelijk afgewerkt.
Nergens hiaten of kieren. Het in
terieur ziet er gaaf uit. Een sober,
maar aantrekkelijk dashboardje,
redelijk zittende stoelen, een
voor deze afmetingen lang niet
beroerde ruimte (zelfs zij die ach
terin zitten kunnen heel aan
vaardbaar met de benen weg) en
een naar omstandigheden accep
tabele bagagebak. Die bovendien
nog aanzienlijk kan worden uit
gebreid door met de achterbank
te stoeien. Jammer, dat Ford de
algemeen bruikbare constructie
niet heeft willen volgen, die de
achterbak door de opstaande zit
ting van de achterbank laat af
sluiten. Nu blyft er een open
