„Dat hebben we weer aan die Staak te danken" Met de ogen dicht naar kampioenschap Mercury, -«safes? l-sSSsa?- Geen trilogie voor Schuiten Ria bakker: Is prestatie dan opeens een vloek? Gedesillusioneerde Cees Stam houdt'm betrouwbaar! nOtBoqtt, Lugdunum - D.H.C. LDWS - RKAVV ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1976 LEIDEN - Ria Bakker verwondert zich er, volgens haar zeggen, elke keer weer over. "Wat mij opvalt bij alle geluiden die via de publiciteit uit het DOCOS-kamp komen, is dat er kennelijk de behoefte bestaat tot het afzetten tegen Scylla", oordeelt zij over de forse kritiek die v. d. Berg en Fallaux op haar club spuien. "Het is overigens exact zo als zij stellen: de mensen die prestaties willen zitten inderdaad bij Scylla en de sfeer is ook totaal anders. DOCOS is een gezelligheidsvereniging. Tegen dat sfeertje heb ik niks, ik kom zelf bij die club vandaan, zoals ik ook niks heb tegen het Scylla-sfeertje. Voor mij mag het vrijheid-blijheid zeg ik altijd maar. Goed, dan zal Scylla meer op prestatie gericht zijn, maar is dat een schande? Is prestatie opeens een vloek? Zoals zij het pres teren lijkt het een vloek, terwijl v. d. Bergen Fallauz vergeten dat ze zelf ook bezig geweest zijn in die sfeer. Dat Scylla daarbij ook nog een autoritaire club zou zijn, moeten ze me eens duidelijk maken. Waarop dat is gebaseerd, begrijp ik niet erg. v. d. Berg heeft bij ons gespeeld in een periode dat er een heel ander bestuur was, met het huidige heeft hij totaal geen ervaring. En wat Fallaux betreft, die is bij ons allesbehalve autoritair behandeld. Daar zou ik wel wat voorbeelden van kunnen geven." "We hebben gebrek aan kader, daar hebben ze gelijk in. Maar dat komt omdat er bij ons nu eenmaal meer mensen zijn die willen spelen dan mensen die iets anders willen. Dus komt het organisato rische werk op een klein aantal personen neer. Maar moet je je daar vanuit een andere club tegen afzetten? Dat begrijp ik niet. Als ze dat nou per sé willen, waarom doen ze dat dan niet in een open ge sprek?" Door Paul de Tombe LEIDEN-Het komt niet eens voort uit overmoed: ze weten het gewoon erg zeker. Het eerste tafeltennis- team van DOCOS wordt zomaar kampioen, dat kan niet missen. Vandaag zal de lancering plaats vinden die DOCOS in één seizoen, met twee titels, naar de hoofdklasse moet brengen. „Nog wel met de ogen dicht", ontsteken Ed v. d. Berg en Ed Fallaux het vuur. Het nieuwe DOCOS-duo denkt de eer ste anderhalf jaar zo ongeveer de automatische piloot te kunnen in stellen bij de verwachte raket-trip vanuit de eerste klasse. Een ge dachte die zijn oorsprong vindt bij de routine en dan vooral die van Ed v. d. Berg. Afgedaald uit de ereklas se, waarin de Nederlandse Midden- standsbank het eind vorig seizoen als sponsor voor gezien hield („En terecht hoor, want de publiciteits- waarde was nul komma nul") moet hij voorlopig zelfs zittend zijn par tijen kunnen winnen in de nieuwe tafeltennisjaargang. Hij verwacht zelf trouwens ook niet anders, zoals ook Ed Fallaux overtuigd is van zijn mogelijkheden. De ex-Scylla. speler orakelt zelfs; „Binnen twee jaar zal DOCOS de eerste club van Leiden zijn. Scylla is niet sterk ge noeg, degradeert, DOCOS blijft al leen maar omhoog gaan. Volgend seizoen treffen we ze al, denk ik. Dat zal wat worden." De verkneukelende wijze waarop die stelling wordt geponeerd geeft al een indicatie; toch blijft de vraag waarom het toch bepaald met zwakke duo het laaggeklasseerde DOCOS verkoos boven het nog al tijd in de promotie-ereklasse verke rende Scylla. De reden kan ker nachtig worden samengevat uit het betoog van de heren: „Scylla is te prestatief ingesteld en de sfeer is te autoritair". Ed v. d. Berg soleert af en toe bijgestaan door Fallaux: „Ik ben herhaaldelijk gevraagd, maar ik wilde er niet aan beginnen. Op de achtergrond speelde de ervaring van een paar jaar geleden, toen ik daar weg ben gegaan om de autori taire sfeer en de verhouding be stuur - spelers is volgens mij nog niet veranderd. Inspraak was in mijn tijd niet mogelijk. Vond jij dat er iets moest gebeuren en zij von den dat niet, dan was dat jammer voor jou, maar het gebeurde niet. Misschien het beste voor de club, maar natuurlijk niet voor personen die er niet tegen konden. Iemand die zelf keihard is, die vooruit wil komem en zich verder nergens wat van aantrekt, die moet naar Scylla gaan. Dat is zeker. Iemand die zo hard niet is en die niet meer zo no dig vooruit hoeft, ziet ook de andere dingen. Dat bij Scylla alleen degene die goed is faciliteiten krijgt bij voorbeeld. Dat die club alleen de mensen wil „maken" die ze zelf uit zoeken. Het bestuur bemoeit zich met teveel zaken waarmee het ei genlijk niets van doen zou moeten hebben. Waarschijnlijk door ge brek aan kader. Bij DOCOS is dat anders. Speltechnisch is het nog niet veel, maar ik ben nog nooit een club tegengekomen waar de orga nisatorische zaken zo goed gere geld waren". Alleen daarom dus naar DOCOS? Of speelde op de achtergrond ook mee dat hun vrouwen al lid waren van die club? Vooral Ed v.d. Berg (die bij DOCOS alleen voor zijn trainerswerk betaald wordt) moet het toch een fors bedrag aan in komsten en een even groot brok aan spelplezier schelen. Hij: „In wezen baal ik er van dat ik zo'n grote stap terug heb moeten doen. Ik heb zes jaar goed verdiend met tafeltennis en ik had ook liever ere klasse willen blijven spelen. Maar ik had geen keus. Ja, ik kon nog ergens voor 2000 gulden komen, maar met de reizen en de verplichte trainingen die je daartegenover moest stellen was dat niet lucratief. Bovendien ben ik nu 29 en voelde ik dat het moment was aangebro ken om een stap terug te doen. De keus daarbij bleef beperkt tot Scylla of DOCOS, omdat ik hier in Leiden leraar ben. Naar Scylla wilde ik niet, dus werd het DOCOS, al besef ik wel dat ik daarmee an derhalf jaar weggooi." Fallaux: „Wantje kunt er natuurlijk wel leuk spelen, maar je gaat alleen maar achteruit. Alleen tegen jongere spe lers die erg veel trainen zullen wij het misschien moeilijk krijgen, maar die kunnen we dan altijd af- trucen". V.d. Berg: „Aan de andere kant staat natuurlijk het frisse en thousiasme van DOCOS. Die club Van de Berg-Fallaux heeft nog weinig meegemaakt, zal het prachtig vinden als er nu wat wordt bereikt. Ik zelf heb alles al gehad, maar het wordt dan toch weer leuk als je zo'n club dan een injectie kunt geven. Al moetje na tuurlijk niet verwachten dat er bin nen een paar jaar topsport wordt bedreven. Ik geef zelf zes uurtjes in de week training, waarbij ik heb gemerkt dat de mentaliteit van de vereniging daar niet naar is. Een senioren-training hebben ze bij DOCOS nooit gekend, al die jaren werd er maar wat aangeklungeld. Elke stap vooruit vinden ze nu al prachtig." Bepaald geen achteruitgang voor het tafeltennis in het algemeen vin den Van den Berg en Fallaux het meer en meer verdwijnen van de sponsors. „Volkomen terecht, want tafeltennissers zijn het niet waard. Misschien alleen de topspelers, maar verder? Voor drie mensen ga je toch geen bedrag uittrekken, waarmee je ook een héél basketbal team zou kunnen sponsoren. Zo grof werd er de laatste jaren be taald. Het stond in geen verhouding tot wat er voor werd geëist en wat de publiciteitswaarde was. Tafel tennis is voor de leek niet interes sant. De mensen komen alleen kij ken als er iets geks gebeurd. Dat kwam steeds minder voor, door het geld. Nu dat meer en meer wordt teruggetrokken zal het vervreem dingseffect (geen spelers uit eigen stad) wellicht ook verdwijnen en bovendien kunnen de clubs nu sterker worden in de breedte. Al leen de topteams werden gespon sord, wat daaronder zat niet. Nu zullen de topspelers die toch wat willen blijven verdienen zich meer en meer gaan toeleggen op training geven. Ook omdat er een betere bondsbegeleiding is. Die bond heeft trouwens al een belangrijke stap vooruit gedaan door Gerard Bakker coach te maken. Hij straalt iets uit dat de echte trainer nodig heeft." Terug in Leiden, terug bij DOCOS. Tenslotte komt de nieuwe situatie ook nog even negatief op Van den Berg af. De Leid se economie-leraar beseft dan: „Het is voor het eerst van mijn leven dat ik zo laag speel. Moet je nagaan; ik moet nu uitko men tegen het vierde van Midden- standsbank, waar ik zelf in het eer ste speelde. En ik moet zelf de pun ten gaan tellen, dat is een ramp" Nou ja, het zal niet lang duren." Door Hans Coolegem MONTERONI Dl LECCE - Stayerkoersen zijn bijzondere wedstrijden, waarin het aandeel van de gangmakers niet is weg te cijferen. Zo ook in de proffinale van het wereldkampioenschap, waarin Cees Stam achter zijn nieuwe en- treneur Norbert Koch op een I Ook de beste buiten boordmotor vraagt om jaarlijks onderhoud. U verlengt daarmee de levensduur. Bel nu de erkende Mercury Dealer, die haalt Uw motor ook I graag even op. Goede vaart Van4ton75pk. /\JW et* „prlncessepa^'i- Teleloon nieuwe titel leek af te stevenen. Maar zeven minuten voor het einde werd de weg van de Noordhollan der ineengesperd door de bijna tweemaal gedubbelde Martin Ven- ix, nu achter de rug van de door Stam verstoten Joop Stakenburg. Tegen ieders verwachting in draaide "Staak", officieel bond- strainer voor acht maanden per jaar en het restant in de WW doorbren gend het gas verder open, waardoor Stam met Koch drie ronden lang in de vuile wind werden gezet. Een te grote opgave voor de verrassend sterk rijdende Stam, die van de rol moest lossen, waardoor de al grij zende Wil fried Peffgen (bijna 34), die Stam met een hels tempo op joeg, de wereldtitel kon grijpen. Een verrassende ontknoping, om dat Nederland met drie kansheb bers (Stam, Pijnen en Venix) de strijd kon dicteren. Met volgens af spraak René Pijnen als "kopman", omdat Stam nog altijd last onder vindt van zijn ingepakte pols, waaronder een slecht genezend middenhandsbeentje schuilgaat. Maar het pakte anders uit. Pijnen kon in het finaleuur de pedalen maar moeilijk rond krijgen en voorzag door de windstoten zijn ondergang. De andere fiets, die hij in de slotfase nam, werd door de jury, van de op dat moment als tweede achter Stam rijdende Pijnen niet geaccepteerd, waardoor de Brabander, die voor IJSHOCKEY - In het ïjshockey- toernooi om de Canada-beker heeft het Tsjechische team met 1-0 van gastland Canada gewonnen Rus land versloeg Amerika met 5-0. VOETBAL - De afdelingen van Arnhem, Gronmgen, Friesland, Drenthe, Zwolle, Twente, Nijme gen, Noord-Holland, Limburg en Zeeland hebben besloten hun wed strijden voor vandaag en morgen af te lasten. AUTOSPORT - Niki Lauda heeft na een grondig medisch onderzoek van zijn artsen toestemming gekre gen om morgen op Monza in de Grote Prijs van Italië te starten. Tij dens zijn eerste trainingsronde was hij 32 seconden langzamer dan de Westduitser Stuck. SCHAKEN - Jan Timman heeft zijn twaalfde partij in het interna tionale schaaktoernooi van IJsland van Gunnarsson gewonnen. Hij deelt samen met Najdorf, Olafsson en Toekmakov de eerste plaats. het eerst als stayer uitkwam, uit eindelijk als achtste en laatste ein digde. Daarmee begon voor Oranje de ontgoocheling, omdat Peffgen zich lange tijd als derde rustig had gehouden, in de laatste minuten zijn kans zag om Stam aan te vallen. De vijandschap tussen Stakenburg en Stam, omdat de gangmaker in de blessureperiode van de stayer, voor Martin Venix koos, was voldoende om de Westduitser aan het goud te helpen. De regel, dat een gedubbelde com binatie de positie ten opzichte van een beter geplaatste niet meer zal verdedigen, zette Stakenburg vol ledig over boord. Beriep zich achte raf, op het feit, dat hij niet had ge zien wie er achter hem kwam. "Er stond niemand meer om aanwij zingen te geven", was zijn zwakke excuus. En als de onschuld zelve: "nu Krijg ik het in mijn schoenen geschoven. Ik wist toch niet wie er kwam". Stakenburg is echter geroutineerd genoeg om een situatie speersnel te overzien. Hij wist dat Stam met Koch er aan kwam, maar draaide toch met extra gas door. Zilveren Stam, die huilend zijn hyperner veuze vrouw Tonie in de armen viel: "Dat hebben we weer aan die Staak te danken. De laatste zes we ken is er nogal het nodige gebeurd, dit kon er ook nog wel bij. Nu kon iedereen zien, dat hij niet voor een renner rijdt, maar alleen voor zich zelf. Hij moet gedacht hebben, ik geen wereldkampioen dan hij ook t Ondanks alles kan Cees Stam toch nog lachen. Naast hem Peffgen (rechts). niet. Want als ik het had geworden had hij op z'n minst even niet kun nen slapen". En wat gekalmeerd: "Ik dacht, dat ik het in mijn zak had. Ik zag Sta kenburg zitten, maar ik dacht, dat het alleen maar goed zou zijn als we hem passeerden. Peffgen moest dan immers ook nog over Staak heen. Maar wie rekent er nu op deze situatie". Norbert Koch, die ook zijn woede maar moeilijk kon ver bergen: "Ik riep nog naar Staken burg, maar hij deed of hij doof was. Het is ongelooflijk, als je zo door een landgenoot wordt geflikt". Wilfried Peffgen, die nog nimmer in déze discipline heeft uitgeblon ken en nu het "grote geld" in de schoot kreeg geworpen: "Het was voor mij wel een verrassing. Van Stakenburg heb ik geen last gehad. Wat er met Stam gebeurde heb ik niet gezien. Ik denk voor hem dat het tèmpo te hoog was". Deze lakonieke opmerking schoot bij Stam in het verkeerde keelgat. "Ik heb al veel meegemaakt, maar dit nog niet. Maar je had het van zo'n man kunnen verwachten. Het is toch eigenlijk niet te geloven. Al tijd heb ik Staak zijn zaakjes gere geld. Zes jaar heeft hij door mij zijn brood kunnen smeren en nu dit. Praten zal ik niet meer met hem. Ons contract tot en met deze winter is voor goed voorbij. Ik blijf bij Koch, we zullen dat onderling met Dieter Kemper, die nu met Koch een contract heeft, moeten regelen. Want Koch kon er niets aan doen. We zullen zien wat we bereiken", sprak hij. Martin Venix, die uiteindelijk als vijfde eindigde, lijkt door het ge hele voorval toch de dupe te wor den. Want hij zal met Stakenburg in de korpende wedstrijden toch moeilijkheden ondervinden. De Rotterdamse neo-prof: "Ik heb er niets mee te makën. Afspraak was dat we voor Pijnen zouden rijden. Waarom reed Stam dan zo hard op kop? Over hem is nooit gesproken. En of ik er de dupe van zal worden, moet de tijd leren. MONTERONI Dl LEOCE - Een tri logie zat er niet in. Daar was de start van Roy Schuiten in de finale van de profachtervolging te traag voor. Werd concurrent Francesco Moser teveel opgezweept door het uitzin nige Italiaanse publiek, dat de wie lerbaan van Monteroni voor het eerst tot de laatse plaats bezette. Roy Schuiten, tweevoudig wereld kampioen op de vijf kilometer, kon niet zoals in andere toernooien groeien naar een hoogtepunt. Nauwelijks onder de indruk van de verloren finale voerde hij de nervo siteit als het grote excuus aan. Juist dat kon geen verbetering brengen in de situatie van de Nederlander, die na zijn gemiste kansen in de tijdritten van Tour de France op nieuw zijn doel voorbij ging. Schuiten, die in de halve finale vijf seconden voor bleef op Knut Knudsen, die hij twee jaar achte reen van de regenboogtrui hield: „De twee, drie seconden, die ik in de finale op Moser achterkwam dacht ik nog wel weg te werken. Maar halverwege kreeg ik ineens dikke benen. Iets wat me normaal nooit overkomt. De Nederlander verloor in een ronde opnieuw twee seconden en dat was voor Moser genoeg om zijn eerste wereldtitel te veroveren. Met een van de Pool Kocot geleende helm, om nog aerodynamischer op de fiets te zitten, gleed de Italiaan in een geweldige stijl over de piste en bracht de tifosi toch nog het ver langde succes. Roy Schuiten kon niets meer uitrichten tegen de ont ketende Moser, die volgende maand weer zijn partner zal zijn in de Trofeo Baracchi, de Italiaanse ploegentijdrit, die in 1974 ook door dit tweetal werd gewonnen. Schuiten zijn falen overdenkend: „Ik kwam nu tot mijn allerslechtste laatste ronden. In normale omstan digheden had ik er misschien nog iets afkunnen halen. Maar de pour- suite gaat juist om deze „tikken" en fracties ervan.En na het ontvangen van zijn zilveren medaille: „Ach. met Knudsen ben ik gelijk geble ven. De enige die er tusen is geko men is Moser." Het brons werd een prooi voor Knudsen, die Dirk Baert naar de vierde plaats schoof. De damessprint tenslotte werd een volledige Amerikaanse overheer sing. Sue Novarra, die haar titel verdedigde, werd in de eindstrijd geklopt door Sheila Young, de Olympische sprintkampioene op de schaats, die een dubbele titel (fiets en schaats) ook in 1973 scoor de. Young schakelde in de halve fi nale persoonlijk ook de Tsjechi sche Zaijckova uit, die alsnog het brons bereikte, door de Ameri kaanse Mary-Jane Disney achter zich te laten. De Nederlandse Ma rijke Lagerlöf, die in de kwartfinale door de nieuwe wereldkampioene Young werd gewipt, kwam in de eindstand uit op een zesde plaats. Zondag a.s. 2 uur Terrein aan de Oegst- geesterweg. Zondag a.s. aanvang 14.00 uur Aangeboden door: 't Kaas- en Notenhuisje.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 11