'Verwoerds moordenaar was 5 jaar speelgoed voor de sadisten n ZATERDAG 21 AUGUSTUS 1976 EXTRA LONDEN - Voor het eerst is een man erin geslaagd te ontsnap pen uit Zuid-Afrika's best be veiligde gevangenis, Zonder- water, en te ontvluchten naar het buitenland. Brian Price, 35 jaar oud, werd in 1972 tot elf jaar gevangenis straf veroordeeld wegens han del in LSD. Nadat Price er 3 1/2 jaar op had zitten, ontsnapte hij met een mede-gevangene. Ze ontkwamen aan een speur tocht in het hele land door te voet naar Pretoria te sluipen. Daar verborg Price zich aan boord van de Windsor Castle, die hem - als verstekeling - naar Engeland bracht. Z'n partner werd gepakt. Om te ontsnappen wisten de twee gevangenen een afdruk te maken van de sleutel op de eer ste deur in de toegangstunnel. Op de 31ste mei, een nationale feestdag om half acht 's och tends openden ze het slot van de eerste poort, zaagden het slot uit de tweede en knipten de hangsloten van de derde en vierde poort. Price, die ten stelligste ont kent in LSD te hebben gehan- dend, vertelde Ian Mathers het gruwelijke verhaal van het le ven in de Centrale Gevangenis in Pretoria, en met name in de beruchte afdeling "Beverly Hills", waar jaarlijks zo'n honderd mensen worden op gehangen. Hij zat daar meer dan een jaar. [E©lA) Pfife (nn) tfoj(ol©(n) ®V®1?0 §D(§l(§llfi) I I 5 arbeidster. zinnig aan toe. Op het schavot in Be verly Hills kunnen zes mensen tegelijk opge hangen worden. Ze hangen ze om zes uur 's morgens. Ze binden hun handen op de rug met een schoenveter en brengen hen dan over een gang en twee trap pen naar de executie plaats. De zwarten zingen steeds tot het moment van hun dood. Een paar dagen voor de executie krijgen ze het te horen. Vanaf dat moment zingen ze hun stamliederen. Mees tal zingen ze met z'n veertigen, of zo. Het is een hypnotiserend ge zang, met alsmaar hetzelfde refrein. Als je de woorden niet verstaat lijkt het een klaagzang. De laatste 24 uur zingen ze onophoudelijk. Ze brengen zichzelf ermee in tran ce. Dat lijkt de bedoeling ervan te zijn. Als ze op hun laatste dag langs de cellenrij lopen, rammelen de an dere gevangenen aan hun tralies en roepen "Vaarwel" en "We zien jul lie ginds wel weer". Ze aanvaarden hun dood, ze sterven waardig zou ik zeggen. De beul in Zuid-Afrika maakt lang niet zoveel werk van een hangpartij als zijn Britse collega vroeger deed; die laatste was er tenminste trots op als hij er "een mooi karwei" van had gemaakt Als ze bij de gevangenisdienst ko men, moeten jonge bewakers een keer gaan kijken bij een ophanging Dat wordt "hangplicht" genoemd. Als ze ervan terugkomen, zweren velen dat ze er nooit meer naar toe zullen gaan. Ze vertelden ons hoe de opgehangen zwarten er uit za gen. Ze waren ziek van het bloed en van de lijken. Het was hun taak de lijken van de galg te halen Gruwelijk De manier van ophangen is gruwe lijk. Als een nek het niet onmiddel lijk begeeft als het luik geopend is, halen ze het slachtoffer nog een keer naar boven en laten hem weer vallen. Bewakers vertelden me dat de beul met de steel van een hou weel op het achterhoofd van een gehangene slaat tot hij stil is. De lijken blijven er dan twintig mi nuten hangen. Dan worden ze uit gekleed. De kleren gaan in een mand en worden gewassen voor de volgende keer. Een Engelsman, John Gibbs, die voor een reeks kleine overtredin gen een straf van negen tot vijftien jaar moest uitzitten, moest de blinddoeken wassen, zodat die weer gebruikt konden worden. Dimitri Tsafendas, die de Zuidafri- kaanse premier dr. Verwoerd in 1966 vermoordde, is een van de weinig blanke gevangenen in Be verly Hills. Hij is 58, maar zijn haren zijn helemaal wit en zijn rug is ge kromd. Hij leeft in zijn eigen droomwereld. Er was een zwarte bewaker, Black Mamba, die ervoor moest zorgen Tsafendas geestelijk en lichamelijk te breken. Black Mamba bracht al tijd Tsafendas' eten en dan pieste hij erin. Daarna moest Tsafendas het opeten. Ook sloeg en schopte hij hem. Zo ging het de eerste vijf jaren. Tsafendas was speelgoed voor de sadisten. Nu is hij een gebroken man, en ze laten hem meestal met rust. Hij wordt apart gehouden van de an dere gevangenen en mag helemaal niets. Twee keer heb ik z'n haren geknipt. Daar had hij om gevraagd. Hij heeft een prachtige stem en zong aria's. Hij spreekt ook een hoop talen. Maar meestal zit hij maar te luisteren, naar de zwarten die hun doodsliederen zingen. Hij moet duizenden zwarten hebben zien komen en vertrekken naar het schavot. ledereen weet dat hij nog als de dood is voor Black Mamba. en sommige gevangenen pesten hem ermee. "Hè", fluisteren ze dan, "Black Mamba komt eraan". Hij begint dan te huilen, de naam al leen al maakt hem doodsbang. Zwarten worden niet alleen voor moord opgehangen. Vaak voor verkrachting. Als een zwarte een blanke vrouw verkracht wordt hij opgehangen. Als een blanke een zwarte vrouw verkracht, krijgt hij achttien ntaanden of zoiets. Ik ken een blanke die van twintig ver krachtingen werd beschuldigd. Hij kreeg twintig jaar. Ik ken een zaak van een blanke en een zwarte die samen een overval pleegden waarbij iemand werd ge wond. De blanke werd veroordeeld wegens eerstegraads moord, de zwarte wegens tweedegraads moord. Ze gingen beide in beroep. De zwarte man werd opgehangen, de blanke man kreeg gevangenis straf. Inferieur De bewakers behandelen de zwar ten als inferieure wezens. Als ze een opdracht geven gaat dat vergezeld van een draai om de oren of een schop. Een zwarte kan daar niet tegen in opstand komen, want dan slepen ze hem naar buiten en schoppen hem net zolang tot z'n botten gebroken zijn. De zwarten schijnen dat te accepte ren. Al was ik ook gevangene, toch noemden ze me "baas". Hun eten was slechter dan het onze. Zij moesten in leven zien te blijven op bonen en eens per week vlees. De bewakers gooiden het eten naar binnen en als beesten moesten ze het dan maar opvreten van de vloer. De blanke gevangenen krijgen elke dag vlees of vis. Maar je kan er nooit op kauwen. Ze hebben het hele maal dood gekookt. Al m'n tanden zijn gevuld. Je tanden rotten weg cn vallen uit. Als ik nu een stuk vlees eet, moet ik na tien keer kau wen ophouden, m'n kaken zijn er niet meer aan gewend. Wreedheid is aan de orde van de dag, en gebroken ribben, kaken en tanden zijn geen uitzondering. Ze sluiten je dan gewoon in je cel op en wachten tot je beter wordt, of sterft. Er zijn mensen die beslist niet had den hoeven sterven als ze maar goed behandeld waren. Een man was met een steen op z'n hoofd ge slagen. Ze gaven hem pillen en hij stierf aan een hersenbloeding. Hij had beslist naar het ziekenhuis ge moeten. Ik had een geweldige hernia maar de ehbo-man'in het zieken huis zei dat er niets aan de hand was. Alleen door lastig te blijven slaagde ik erin een dokter op be zoek te krijgen. En ik moest elf da gen na de operatie al weer het hos pitaal uitlopen. Ontsnappen Een vriend van me, een Engelsman, rende weg toen hij met een groep buiten de omheining aan het werk was. Iemand zag hem en blies op een fluit. Hij was niet fit maar pro beerde toch weg te rennen. Toen bedacht hij zich dat hij geen kans had, ging terug en gaf zich over. Twee bewakers namen hem te pakken en een sloeg hem in elkaar Toen kwamen er nog twee bewa kers met herdershonden. Die lieten ze op hem los terwijl ze hem vas thielden. De honden trokken hele stukken vlees uit zijn benen. De wonden gingen zweren, maar geen dokter kwam in zijn cel. Als er bewakers in een groep naar je bungalow komen om je te slaan, gaan de meeste gevangenen op de grond liggen. Ze proberen hun hoofd en hun maag te beschermen en laten zich verder maar schop pen. Er zijn er maar weinig die zich daar niet bij neerleggen. Die vinden dat als er dan geslagen moet wor den ze zelf ook best een paar klap pen kunnen uitdelen. Op een k£er ontsnapten negen man uiteen bungalow in de gevangenis door het raam eruit te wrikken. Midden in de nacht renden ze weg en klommen over de omheining. De volgende dag gingen helikopters hen opsporen in het open veld. Ze vonden een man en takelden hem zo toe. dat ze hem niet durfden te rug te brengen. En dus gooiden ze hem op een hoogte van zes meter uit de helikopter en zeiden dat de man zich zo verwond had bij een sprong. We zagen hem inderdaad vallen. Delman vertelde ons later dat hij geduwd was. Bij een andere gevangene openden ze de deur van zijn cel en stuurden er drie herdershonden op af. De honden verscheurden hem. Maar hij overleefde het gelukkig en z'n familie die wat geld had ging naai de rechter. Een paar bewakers ver loren hun baantje. Geen eten Vlak voor ik ontsnapte was er een opstand in de zwarte afdeling van Zonderwater. Ik weet dat er in ieder geval een gevangene werd gedood. Ze sloten ons toen allemaal op, om dat de bewakers naar die afdeling moesten om de opstand neer te slaan. Door Ian Mathers Observer-dienst (De minister van politie. J. J. Kru- ger, verklaarde onlangs in het par lement dat de politie vorig jaar 98 volwassenen en vier jongeren heeft gedood toen ze trachtten te ont vluchten. Er werden 287 volwasse nen en 18 jongeren gewond). In Zonderwater staat een hoge functionaris bekend als Flash Harrv omdat hij er altijd zo keurig uitziet. Hij is bevoegd om ter plekke straf uit te delen. Voor het minste of geringste vergrijp houdt hij je eten in. Als hij je in de gang ziet lopen terwijl er een knoop los is, word je een dag lang zonder eten opgesloten. Diezelfde straf krijg je als je niet de juiste kledij draagt. Afhankelijk van het jaargetijde verandert de ge- vangeniskledij. Eind mei worden de korte broek en safariblouses vervangen door lange broek, over-j hemd en trui. En hoe warm het dan ook nog zijn kan, elke knoop moet dicht Mary Een uitvinding die een "Marv" wordt genoemd, dient om gevan genen af te kunnen ranselen. Het zijn twee forse houten palen die met een houten poot zo woruen neergezet dat ze een hoek van 45 graden met de aarde maken. Een gevangene wordt er gespreid op ge legd en z'n handen en voeten wor den er aan vast gebonden. De gevangene is naakt op een klein stuk wit canvas na. dat z'n achterste bedekt en een kussentje in de rug bij z'n stuitje. Dat moet voorkomen dat de nieren worden geraakt als het rottinkje de billen mist. De stok waarmee het pak slaag wordt gege ven is een soepel stuk riet, zo'n twee a drie centimeter dik. De bewaker hanteert het met beide handen, en zet er al zijn kracht achter. De billen worden helemaal open gehaald en de gevangene gilt en schreeuwt om genade. Maximaal kun je acht sla gen krijgen, maar het is absoluut barbaars. Kinderen krijgen ervan langs met de "lichte stok". Ik heb kinderen van 5 gezien die werden geslagen. Ze kunnen veroordeel ijn omdat ze een fles melk hebb^.i gestolen, een geluid hebben gemaakt of iets anders onbenulligs hebben gedaan. Ze zitten dan een nacht in de ge vangenis. Ik heb twee grote politieagenten gezien die een lapje voor het ach terste van een kind bonden en er acht slagen op gaven. De kinderen krijsen en krijsen. De agenten pak ken hen hardhandig aan. Ze leggen de kinderen gewoon op een bank en slaan er dan op los. Ik heb het tientallen keren zien gebeuren. Schreeuwen Ik werd naar Zonderwater overge bracht omdat ik in de Centrale Ge vangenis steeds voor m'n rechten was opgekomen Als ik per dag 170 gram vlees hoorde te krijgen en ze gaven me maar 90, dan schreeuwde ik. En als ik elke week 90 gram pin dakaas hoorde te krijgen en het was maar 40. dan schreeuwde ik. Als ik begon te schreeuwen, zetten de an dere gevangenen 'ook een keel op, en dat is iets waar de gevangenisau toriteiten een hekel aan hebben. Ze willen niet dat mensen zelfstandig nadenken. De oude Zonderwater gevangenis valt onder het leger en niet onder het gevangenis-departement. Het is er smerig en er lopen open rio leringen doorheen. In elke bungalow, twaalf bij ruim vier meter, zaten we met 26 man. We sliepen op de vloer op vieze ma trassen, en als je je verroerde stootte je je buurman aan. We wer den naar het nieuwe Zonderwater overgebracht nog voor dat het klaar was, omdat ze de oude gevangenis nodig hadden voor vluchtelingen uit Angola. De nieuwe gevangenis, die een kleine veertig miljoen gld. heeft gekost, is naar Amerikaans voor beeld gebouwd in de vorm van een wagenwiel. De vier secties bevatten elk tien bungalows. In het midden staat een dertig meter hoge toren. Daarbovenop houden bewa kers met verrekijkers voortdurend de hele omgeving in de gaten. In de nieuwe gevangenis zijn de omstandigheden beter. Blanken gevangenen slapen er met dertien man in een bungalow, je hebt je eigen krib en er zijn douches en wasbakken waar je je kleren kunt Je staat op om vijf uur. ontbijt, en gaat om zes uur aan het werk. De onderbreking voor de lunch van 11.40 uur tot een uur en dan wordt er nog tot vier uur ge werkt Daarna het avondeten en dan word je om half vijf opgesloten voor de nacht. In de weekends word je een uur eerder opgesloten en sorns zijn er zo weinig bewakers dat de gevangenen direct na de lunch in hun cellen moeten. Het is erg moeilijk bewakers te vinden, en sommige zijn pas zestien of zeven- Op zaterdagochtend is er film en op andere tijden muziek. Als iemand iets verkeerds doet, wordt iedereen bestraft. Er is dan geen film en mu ziek. Ook bij ontsnappingen wordt er collectief gestraft. Werken De meeste gevangenen werken binnen de hekken, of in de ijzergie terij of in de houtzagerij waar ze ta fels maken. Je kunt er ten hoogste tien rond (ruim 25 gulden) verdie nen, maar dat halen de meesten lang niet. In drie en een half jaar verdiende ik niet meer dan éen rand per maand. En dan maakte ik tussen de 8 er. 10 tafels per week, terwijl sommige gevangenen er maar eén maakten. Ik heb mensen gezien die vijftien jaar uitzaten omdat ze vooreen paar dubbeltjes snoepgoed hadden ge stolen. Er zat een man al veertien jaar omdat hij een wild hert had ge schoten. Het Zuidafrikaanse systeem werkt zo: Voor een eerste overtreding kun je twee tot vier jaar "corrigerende training" krijgen. Als je dan weer wat misdrijft, krijg je vijf tot acht jaar. En word je voor een derde keer gepakt, dan moet de rechter je van negen tot vijftien jaar geven, watje ook hebt gedaan. Daar kan hijniet onderuit. Corruptie De corruptie viert hoogtij. Als de gevangenen bier willen brouwen, dan kunnen ze het gist alleen maar kriieen door het illegaal van een bewaker te kopen. Sommige ge vangenen die verstand van paar denraces hebben danken hun goede behandeling eraan dat ze voor de bewakers de wedformulie- ren invullen. Ik weet zeker dat er kolonels rond lopen die lang niet voldoende opleiding hebben genoten voor hun rang. In de Centrale Gevange nis stond een drukpers en de ge vangenen drukten er niet alleen certificaten, maar ook werkelijk eerste klas vals geld. Smokkelen komt ook veel voor. Op bouwterreinen, waar de blanken het geschoolde en de zwarten het ongeschoolde werk doen, leggen blank en zwart contact. De blanken willen "dagga" (marihuana) in ruil voor sigaretten, zeep en geld. De gesmokkelde waren worden over de omheiningen gegooid die de blanke en zwarte secties van de gevangenis scheiden. Er is veel homoseksualiteit. Ik schat dat een kwart er homosek sueel wordt. Sommige gevangenen doen het voor geld. Vlak voor ik ontsnapte was er een geval van een bewaker die een gevangene cognac en "dagga" had gegeven en met een andere gevangene, Vicky van zo'n jaar of twintig, naar bed was ge gaan. Het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurde. De man wero betrapt en overgeplaatst naar een zwarte gevangenis. Ik ontsnapte op 31 mei van dit jaar om half acht 's ochtends. Ik had een afdruk gemaakt van de sleutel van de eerste poort. We waren met z'n tweeën. We openden de eerste poort, zaagden het slot in de tweede poort eruit, en gebruikten een draadtang om de hangsloten op de derde en vierde poort door te knip pen. De eerste drie kilometer leg den we op handen en voeten krui pend af. In het open veld stuitten we op een groep zwarten. Als een zwarte een ontsnapte gevangene terugbrengt, krijgt hij tien rand Terwijl we langs de groep liepen zei ik hardop tegen mijn vriend "Die kant moeten we op" We liepen het olifantengras in en keerden heel stil terug. We zaten op nog geen 20 'meter van de zwar ten. Die vertelden het de boer, die op zijn beurt de gevangenis belde. Toen ze in de gevangenis de men sen gingen tellen, merkten ze niets. Twee vrienden van me moesten onze plaatsen innemen en dan voor de telling in hun bungalow gauw teruggaan. Pas bij het grote appel van vier uur werden gemist. Maar ik had meer te verduren gehad dan ik verdragen kon. Ik was zo wanhopig, dat ik be reid was alles, en dat meen ik letter lijk te doen om er uit te komen en om mijn vrouw en kinderen terug te zien.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 19