nu
Hockeyteam
intern verdeeld
'WAAR DOEN WE
HET NOG VOOR?'
missen
Na
brons tegen
Pakistan (2-3)
Nieuw Zeeland: perfectie van de
eenvoud bekroond methockeygoud
- rW'wijö
Kanovaarders Bloem en Jacobs laatste in halve finales
t'
Ü^TERDAG 31 JULI 1976
SPORT
PAGINA 11
MONTREAL De idylle, opgebloeid tijdens de zegetocht door
poule-a van het hockeytoernooi werd via twee nederlagen
abrupt gesloopt. Niet langer is het koek en ei binnen Oranje
en na het "missen" van de bronzen plak tegen Pakistan (2-3)
woekerde de onderlinge kritiek danig. Kon André Bolhuis
haast met tranen in de ogen zijn verdriet amper onder woor
den brengen. Stamelde hij iets over de bestempeling zondebok
na het verlies tegen Nieuw-Zeeland. Bolhuis: "Ik was daar
schuldig aan zei iedereen. Onzin vind ik. Iedereen was toen
slecht. Maar vandaag heb ik in ieder geval goed gespeeld- Nu
hebben we kansen gekregen en dat tegen Pakistan, het land
dat er nooit gul mee is. Maar dan moeten we ze wel maken."
MONTREAL Zo hoog als
Nieuw Zeeland gistermiddag om
twintig over zes de sticks in de
lucht gooide, zo diep dienen de
hoeden uit respect voor die ge
weldige hockeyploeg te worden
afgenomen.
In de laatste wedstrijd van het
toernooi in het Molson-sta'dion,
14.000 toeschouwers, werd na
melijk aangetoond dat niet Ne
derland slecht heeft gespeeld in
de halve eindstrijd tegen Nieuw
Zeeland, maar dat de KIWI's
toen pas hun topvorm hadden be
reikt. Twee etmalen hebben zij
dat niveau kunnen handhaven
en daarvoor zijn zij, terecht, be
loond met Olympisch goud. Au
stralië werd met 1—0 verslagen,
in een wedstrijd die werd uitge
vochten volgens de beste tradities
van het hockey dat zowel Au
stralië als Nieuw Zeeland voor
staan.
Oneerbiedig wordt het wel eens
krachthockey genoemd, maar het
is feitelijk de perfectie van de
eenvoud. Stickvaardigheid, condi
tie, durf en wilskracht zijn de
pijlers van het hockey uit het
vijfde continent. De kleine Sel-
wyn Maister en de lange Tony
Ineson, die woensdag Nederland
de das omdeden, speelden ook
weer de hoofdrol in het laatste
duel van de Nieuw Zeelanders.
Niets in hun spel, net zo min
trouwens als in dat van bijvoor
beeld Alan Chesney, Paul Acker-
ley of Greg Dayman, groeit uit
boven het niveau dat een Neder
landse speler kan bereiken. Maar
zij kunnen het zeventig minuten
volhouden en nog zo veel langer
als nodig mocht zijn in de verlen
gingen, waar Nieuw Zeeland de
laatste dagen patent op had.
Nieuw Zeeland is in Montreal
uit het niets naar voren gekomen.
Na gelijke spelen tegen West
Duitsland en Spanje (twee keer
11) volgde een overwinning op
België (21) en een nederlaag
tegen Pakistan (25). Slechts
één minimale overwinning gaf de
ploeg het recht op een beslissings
duel tegen Spanje om een plaats
in de halve finales. Nieuw Zee
land won na verlenging, 10. De
ploeg won ook de halve finale,
van Nederland, na verlenging.
In de eindstrijd gebruikte
Nieuw Zeeland niet meer dan de
gebruikelijke zeventig minuten,
maar dat dikke uur moet meer
van de krachten hebben gekost
en van de zenuwen gevraagd dan
ieder van de voorgaande duels.
Na vijf minuten al miste de gave
technicus Patel een strafbal. On
middellijk na de hervatting liet
Arthur Parking een kans voor 'n
leeg doel aan zich voorbij gaan.
Zes minuten na rust scoorde To
ny Iveson toch, uit een korte
hoekslag. In het halve uur dat
daarna volgde heeft Australië
dat over een even onuitputtelijk
krachtenreservoir lijkt te beschik
ken, zonder ophouden aangeval
len. Nieuw Zeeland heeft die druk
weerstaan, door zijn ongenaak
bare verdedigers Chesney, Iveson
en Dayson, maar vooral door
de geweldige Selwyn Maister. De
kleine middenvelder kende geen
angst wanneer Australië weer
aanlegde voor een hoekslag, hij
stormde, blindelings bijna, naar
de plek waar het gevaar dreigde
Alleen al om deze voorman van
het verzet verdiende Nieuw
Zeeland zijn eerste Olympische
hockeymedaille die van goud
werd omdat geen van de andere
tien ploegen dezelfde, niet kapot
te krijgen, mentaliteit bezat. Au
stralië kwam er nog het dichtst
bij en werd dan ook tweede.
Hij gaf het volmondig toe, de
jerde plaats is zijn grote teleurstel-
ing. Hij had van het grote interna-
onale hockey afscheid willen ne
llen met in ieder geval een derde
laats. Bolhuis: "Voor Maarten Sik-
,|ing is het nog erger, die heeft het
,ele toernooi door fantastisch ge-
jeept. Die is aldoor in topvorm ge-
reest"
De Oranje-doelman was niet ter
ilaatse. Bleef lang, heel
)mg in de kleedkamer hangen. Wci-
|erde elk commentaar. Had al na
ie match tegen Nieuw-Zeeland ge
len niet in zo'n team meer te wil-
?n spelen.
Paul Litjens, topscorer van het
Olympische toernooi met 11 doel-
punten maar toch zonder plak: ^Het
s maar beter dat Sikking even weg
blijft. Die zegt anders toch maar te
reel en ik vind het onzin om je me
iespelers te gaan bekritiseren".
Wat Bart Taminiau overigens wel
leed. De ljbero die kan terugkijken
méf) een uitwekend gespeeld toernooi:
^Hopeloos vind ik het. We hebben
,och gefaald volgens mij. Ook Litjens,
tl maakt hij al die goals. Trouwens,
ioveel echte strafcorners zijn er
(Het ingegaan. We hadden op meer
fan hem gerekend en in het veld
dis hij heus niet zo sterk. Roept
abij aldoor dat we de bal beter moe-
Men aanspelen. Laat hij ze liever wat
lebeter stoppen",
eb
'Toch geweldig
Oosteuropese
hegemonie in
kanofinales
MONTREAL Ze maakten
5één fout, de Oostbloklanden. En
SCanada was ze er dankbaar
Hoor. In het openingsnummer
jvan de finales van de kanowed-
j^tx-ijden over 500 meter stonden
ffie gisteravond genadig toe dat
'de Canadese c-1 vaarder John
Wood in de start een voor
sprong nam. Zijn vroege winst
zou tot een zilveren medaille
achter de Oostduitser Slephan
i eiken. Het enige eremetaal
overigens dat niet aan een Oost
europese deelnemer te beurt
viel.
Verder waren de Oosteurope
se landen heer en meester. De
Sowjet Unie toonde zich duide
lijk de sterkste kano-natie op
de kortste afstand. Drie gouden
medailles en drie zilveren vie
len de Russen ten deel, die op
geen enkel nummer lager ein
digden dan een tweede plaats
Oost Duitsland was, met twee
maal goud en twee maal brons
een goede tweede. Al had de
afvaardiging van de DDR toch
wel op nog indrukwekkender
successen gerekend. Bij de K2's
kwam Paul Hoekstra, die op
19-jarige leeftijd, in Enoshima
in Japan met Anton Geurts zil
ver veroverde op de 1000 meter,
in zijn derde Olympische Spe
len ook in Mexico
.v ivitjAico in 1968
vertegenwoordigde hij Neder
land nog niet verder dan 'n
negende en laatste plaats. Toch
is de gewezen Nederlander, die
in 1972 tot Belg werd genatura
liseerd en sindsdien een van de
Sterkste kanovaarders van dat
land is allerminst afgegaan, 't
er schil tussen de combinatie
fc.Paul Hoekstra—Jean Pierre
Burnv en de Hongaren Jozser
Deme en Janos Ratkai, vijfde
aM„e,r?dStrUd' bedroeS amPer
anderhalve seconde.
Door
Pim Stoel
finale gezeten, daar ben ik zeker
van". En even later: 'Toch heb
ben we een geweldig toernooi ge
speeld, met eigenlijk maar een slech
te wedstrijd in de halve finale. En
daarom vind ik het zo jammer dat
we niet verder zijn gekomen. We
hebben net zoals Australië 2 wed
strijden verloren en Australië is in
ieder gevval zeker van een plak".
Geen stootkracht
Nederland begon tegen Pakistan met
met Van Eik in de spits en Doijer
in de plaats van de zieke Hans Krui-
se (ontsteking in zijn oksel). Bleek
al gauw te weinig stootkracht te
hebben om het de Pakistani echt
lastig te maken. Had daarbij de
pech dat een strafcorner van Litjens
at in de derde minuut op de paal
uiteen spatte. Kreeg twee minuten
later een levensgrote kans toen Van
Eik doorbrak maar op de doelman
strandde. Taminiau: "Die bal moet
er natuurlijk in. Dan kom Je op
1-0 en dan moet ik nog zien dat we
een goal tegen krijgen"
niet
Nederlandse
hockeyers
gingen
teleurgesteld
af: later kwam
de kritiek los.
kwamen aanvankelijk ook
liver door. Tot driemaal toe
stopte Kranenberg verkeerd, al was
het daarbij een keer de schuld van
Leefers die de bal slecht aangaf.
Taminiau: „Weer zoiets. Leefers terend scoorde: 1-1
Steens en Bolhuis moeten het voor
ons maken. Als die op dreef zijn,
kunnen wij elk team in de wereld
aan. Maar ook nu tegen Pakistan
maakte bv Leefers de indruk maar
de helft van zijn kunnen aan te wen
den. En waren ook de andere twee
niet al te geweldig. En dan, Ja
dan wordt Nederland plotseling een
goede middenmoter".
stand, toen Rassooi een lange corner
bekwaam verzilverde. Waarna de
strijd een tijdlang vlak verliep tot
dat Litjens vlak voor rust mocht uit
halen op een strafcorner en schit-
Farceren
Bolhuis: "Toen zat er weer van
alles in. Ik dacht heus we redden
het nog". Waar het inderdaad op
leek toen Oranj
plotseling veel beter aantrad de
binaties wel lukten, Pakistan onder
druk kon worden gezet. Opnieuw
hielp van Eik al snel een grote kans
om zeep en opnieuw namen de Pa
kistani tenslotte het initiatief toen
kwaï
de
Met nog twaalf minuten te spelen
lukte dat, alweer via Litjens, wiens
strafcorner langs doelman Sherwa-
ni zoefde. En een verlenging in de
lucht leek. Maar zover zou hét niet
de tweede helft komen. Met nog acht minuten te spe-
Jen kwam het Pakistaanse a an vals -
trio plotseling op volle toeren, er
werden twee, drie Nederlanders uit
gespeeld en rondde Hussain 'n prach
tige combinatie met Rashid bekwaam
2-3. Dat betekende brons voor
de 18de minuut Sikking Pakistan,
geen stick ging
1-0 achter- hard ingeslagen bal nog kon onder- triomf omhoog geen juichkreet kwam
de Pakistani over de lippen.
Bolhuis: "Voor hen betekent het
inderdaad niet veel. Zij generen zich
voor het brons. Nou, wij hadden die
plakken best willen hebben, dat ver
zeker ik je".
En coach van Heumen deelde mee
dat hij op zijn beslissing af te tre
den is teruggekomen. Nog deze week
heeft hij een gesprek met de bond
over de voorwaarden die hem tot
1978 zullen laten aanblijven. Hij zal
het dan in ieder geval moeten doen
zonder Litjens, Bolhuis, Taminiau,
Tjebbing. Kranenburg en Sikking,
die aangekondigd hebben de olympi
sche spelen als afsluiting van hun
carrière te beschouwen.
Leeuw brult tot li
MONTREAL De Nederlands,
leeuw brulde dan toch nog in het
hockeystadion. Ohef de mission
Bram Leeuwenhoek verliet woedend
en uit protest de VIP-tribune omdat
zijn waterpoloploeg geen toegang
werd gegeven tot de strijd om de
bronzen medaille tussen Neder
land en Pakistan. Leeuwenhoek: „Er
was nog plaats zat, maar ze wilden
onze jongens niet toelaten. Toen heb
ik gezegd, dan ga ik ook weg. Toen
ben ik met ze naar de andere kant
van het stadion gegaan en heb ik
kaartjes voor ons gekocht. Ik weet
dat het niks helpt, maar het is een
gebaar en een gebaar moet Je af en
toe eens maken".
ZOUTELANDE De Zeeuwse za
terdagvereniging De Meeuwen (Zou-
telande) blijft in de weer om de com
petitie-indeling te bestrijden. De
Meeuwen is ingedeeld in 2A van het
zaterdagvoetbal, maar vindt dit be
zwaarlijk in verband met het weg
vallen van streekderbies tegen bijv.
Arnemuiden en WHS en i.v.m. met
de hogere reiskosten. Als de ploeg in
2B zou worden ingedeeld zou dit
5000 gulden besparen, maar de
KNVB heeft inmiddels geweigerd een
nieuwe indeling te maken en wil ook
de ruil met een andere club (DOSC)
niet toestaan. De Meeuwen heeft nu
een eigen indeling gemaakt en naar
de KNVB opgestuurd.
Voetbal Henny Ardesdh heeft
gisteren een éénjarig contract met
FC VW getekend. Ardesch zou, na
de weigering van het hem aangebo
den contraot door Go Ahead Eagles,
eerst voor de amateurvereniging En
schede spelen.
In al dat achterafgekrakeel ging
hprigens bijna verloren dat a. O-
janje terecht van Pakistan had ver
loren, dat de Pakistani een fractie
$öeter speelden dan de Nederlanders
fen b. de wedstrijd na rust van een
peer redelijk gehalte was.
IH"Van Heumen een tikje somber:
jjfAls we zo tegen Nieuw-Zeeland had
den gespeeld dan hadden we in de
-1 m- t
MONTREAL De reactie van het thuisfront. Die zat hen nog
het meest dwars. Niet de nederlaag op zich. "Wat zal de kano-
bond wel denken," zei een triest naar het vrijwel rimpelloze
water van het bassin Olympique starende Arend Bloem. "Wat
de bond met zijn beperkte middelen kon doen, dat werd ook
gedaan. En nu, zesde en laatste in de halve finales. Het spel
is uit."
„Die Pinnen Kojo en Markkannen,
in het voorjaar toen zij uit het trai
ningskamp kwamen en wij nog moes
ten beginnen, toen pakten we ze in",
sprak ook Ie Jacobs, niet begrijpend,
„En hier varen ze ons
Bloem en Jacobs: "Wat zal de kanobond wel denken
Het was een triest resultaat waar
voor de Nederlandse k2 op nog wel
zijn favoriete afstand van de 500 m
zorgde. Zesde en laatste, en dan nog
wel kansloos laatste. Geen plaats in
de eindstrijd derhalve voor Jacobs en
Bloem, die dat zo graag hadden gezien
als het loon voor drie maanden kei
hard werken. Opnieuw viel de beslis
sing in de eerste meters. De poging
om met die eerste harde slagen een
metertje winst te nemen, dat dan
uit alle macht verdedigd zou moeten
worden faalde. Sterker nog. Direct
nadat het „go" geklonken had was de
aohterstand van de kano op baan
vijf al waarneembaar. En dat ter
wijl alle andere vijf boten geheel op
één lijn lagen. Zeventiende seconde
bedroeg de achterstand op Kojo en
Markkanen, in vijfde positie varend,
halverwege de race. De kracht die
het Scandinavische tweetal ontwik
kelde maakte niet alleen dat Bloem
en Jacobs op afstand werden geva
ren. Snel passeerden Kojo en Mark-
kanen de Westduitsers Blass en
Pasch. De gedoodverfde finalisten
Ryszard Oborski en Grzegorz Sled-
ziewski zouden evenmin de eindstrijd
halen. De lange sprint van de Fin
nen maakte dat er zelfs licht tussen
hun boot kwam en die van de twee
Polen.
„Ik begrijp er niets van", verzucht
te Jacobs ten lange leste, „het hele
seizoen hebben wij bloedserieus ge
leefd. De laatste vijf weken dronken
we zelfs geen melk en namen geen
ijs, waar we allebei dol op zijn. Dan
zie je naast je de Oostduitsers ge
woon de melk per liter drinken en
de volgende dag varen ze je eraf.
Wat hebben we er allemaal niet voor
laten schieten. We zijn twee kleine
ondernemers. Mijn vrouw en mijn
oudera hebben in de zaak moeten
staan. Ze hebben het er graag voor
over. Maar als je dan zo'n resultaat
ziet vraag je je af, waar doe Je het
Het was een vreemd beeld op het
botenterrein van de kanobaan: De
Nederlandse journalisten moesten de
kanovaarders troosten en hen verze
keren dat ze alles gedaan hadden
wat menselijker wijze maar van ze
verwacht kon worden.
„Je hebt je niet waargemaakt",
begon Arend Bloem weer, „dat is het
vervelende. Op de Bosbaan hebben
we onder de 1 min. 40 gevaren. Hier,
onder werkelijk goede omstandighe
den komen we tot bijna 1.44. Vorige
wk ddn w bij d training d 240
week deden we bij de training de 250
meter nog in 44 seconden. Nu is het
net geen 50. Er is geen excuus aan te
voeren. We hebben goed kunnen trai
nen op de baan. We kwamen voor
die finale. Dat is niet gelukt". Om
dan met een diepe zucht te beslui-»
ten: „Mijn vader en moeder zaten op
de tribune. Ik hoor ze tegen elkaar
al zeggen: zijn we daarvoor naar Ca
nada gekomen
Favoriet gewipt
KATWIJK In het tennistoer
nooi in Katwijk is de favoriet
Blommendaal gisteren door de zeer
goed spelende Frans Engelen
burg (zijn dubbelspelpartner) uitge
schakeld: 46, 67. Bij de dames
werd de nummer 1 geplaatste Duitse
J. Müller door Maureen Meijer uit
geschakeld, 16, 26. In de finale
ontmoet Maureen Meijer nu Agnes
Engelenburg, die met 64, 46 en
6—3 van Mix-jam Mulder won. Ver
dere uitslagen: Damesenkel C: Jo-
bine Blanken-TielemanCora Boot
63, 36, 6—4. Herendubbel C: Roo-'
denburg GraaffStokkermans/Ge-
ï-ese 1—6. 6—3, 2—6.
(i Tennistoernooi van Noordwij-
kerhout: HeeringaRuysenaars 60,
0, 6—3; Kales—Bos 6—7, 6—3, 6—1;
Dames: TombrokKengen 63, 61
DaimerdubbeiTombrok /Tombrok
Parrera/V. d. Berg 36, 36.
