Bronzen medaille voor Volwassen' ploeg Trumbie Warmonder Geert Bakker grijpt net naast medaille OOK BOYCOT PARALYMPICS? TAKTIEK PAKTE HELEMAAL FOUTIEF UIT 9'Jeugd stelde teleur99 Medailles montreal WOENSDAG 28 JULI 1976 SPORT PAGINA 9 Engelsen steken uit woede schip in brand KINGSTON - De Britse zei- Iers Allan Warren en David Hunt waren zo ontevreden over hun veertiende plaats in de Tempest-klasse van de Olympischezeilwedstrijden in Kingston dat zij vlak voor het einde van de laatste race hun boot in brand staken en overstapten in een begelei dingsschip De boot, die 10.000 gulden heeft gekost, brandde volledig uit waarna de resten naar de diepte zon ken. Warren en Hunt eindig* den tijdens de Spelen van '72 in Kiel nog als tweede en wa ren vol hoop en goede moed, maar ook beladen met een doos lucifers, naar Canada vertrokken. KINGSTON - Veel keus had Geert Bakker niet. De lei ders in het klassement van de Solings kozen voor een zelfde koers. De 55-jarige Warmonder, derde na zes van de zeven races in de Olypische zeilregatta, kon weinig anders doen dan de Deen poul Jensen en de Oostduitser Dieter Below maar volgen. De Rus Boed- nikov en de Amerikaan John Kolius, vierde en zes de, begrepen dat gezien de geringe onderlinge verschil len hun enige mogelijkheid was maar tegaan vrij buite ren. Die tactiek pakte voort reffelijk uit. Als eerste en tweede rondden zij de bo- venboei, de concurrentie - ver achter zich latend. Het groepje van vier boten kwam als elfde tot en met veertiende het kruisrak uit. Naarmate de race vorderde KINGSTON - André du Pon had geen tijd nodig om zijn oordeel te vellen. „De jeugd heeft het wat laten liggen, die mist toch echt ervaring", gaf de 51-jarige chef d'equipe van de Nederlandse zeilploeg onomwonden toe. „Natuurijk de Vollebregts en de Van Werkhovens hebben veel gevaren. Maar dit hier, zo'n Olympisch gebeuren, dat is heel wat anders dan wed strijden in Europa. Ik ben ervan overtuigd dat ze hier erg veel ervaring hebben opgedaan. Het gaat mij niet aan om te zeggen dat ze de omstandig heden tegen hebben gehad. We hebben hier allerlei weertypen gehad en desondanks is van de jeugd eigenlijk alleen die derde plaats van de Volle bregts een heel goede prestatie. Verder hebben ze vrijwel mets bereikt. Wat Bakker, De Vlaming en Keyzer hebben gedaan is natuurlijk iets geweldigs. Ook al misten ze dan nog net de medaille. Wat zou het prachtig zijn geweest als we met een medaille waren thuisgekomen. Ook Staartjes heeft stellig voldaan in de Temoestklasse. Een plaats bij de eerste tien was de eis voor uitzending. Nou hij is achtste geworden. Neen, over onze ervaren zeilers ben ik beslist tevreden". werd duidelijk dat ir. Bak ker de bronzen medaille, die hij maandag in „bezit" had, niet zou kunnen behouden. Hij werd in de algemene rangschikking teruggewor pen naar de vijfde positie. Inmiddels vochten Boednikov en Kolius met wisselend succes hun strijd om de eerste plaats uit. Kolius won uiteindelijk juist hetgeen hem het zilver bracht en Boednikov zelfs nog het brons ontnam De zege ging in deze klasse toch naar Poul Jensen. Hij werkte zich, als succes volste van het groepje, zog op tot een vijfde plaats. Dat was precies voldoende om Kolius 0,70 punt voor te blijven. Belov, die het brons greep, dankte dat aan de omstan digheid dat hij nimmer lager was geëindigd dan een vijde plaats en de zevende klassering in de wed strijd van gisteren derhalve kon af trekken. Bakker ging als negende over de streep De hoop dat Nederland eindelyk sinds 1948 bij het zeilen weer een medaille zou veroveren was toch nog verstoord. Zeker is wel dat de nestor van de Nederlandse zeil- equipe met Herald de Vlaming en Pieter Keyzer een prestatie van groot formaat heeft geleverd. Regelmaat heeft op de slotdag Ben Staartjes niet kunnen redden. Hij werd elfde maar behield nog juist zijn aëhtste plaats in de algemene rangschikking. Een saillant punt is dat de „veteranen" van de Neder landse ploeg beiden hebben vol daan aan de eisen die het NOC voor uitzending hebben gesteld: TEN MINSTE EEN ACHTSTE PLAATS IN DE EINDKLASSE RING Hoe anders ging het met de Volle- bregtjes in de Fd-klasse broeders Van Werkhoven 470-klasse. Het jeugdige deel van de afvaardiging zaar Kingston bleef op deze laatste dag. bij een straffe zuidwestelijke bries die tot golven van 75 centimeter hoogte zorgde, volharden in bescheiden klasse ring. Erik en Sjoerd Vollebregt kwamen ook nu niet verder dan een negende positie, dat bracht hen in een veld van twintig boten een zeer teleurstellende veertiende plaats in de eindrangschikking. Triester nog was de verrichting van Joop en Robert van Werkhoven. Als dertiende rondden zij de hoge boei. De plaats hebben zij echter niet kunnen handhaven. Langzaam zakte de 470-equipe terug. Uitein delijk werd een negentiende plaats deel van de zeilers uit Bloemen- daal. wat resulteerde in een der tiende in de eindrangschikking. Leverde de best gevaren race van de Vollebregt-tweeling nog een derde plaats op. Joop en Robert van Werkhoven kwamen niet verder dan een zesde plaats in de ope ningswedstrijd „Dat bakboord uitgaan was inder daad niet goed", betoogde Geert Bakker later, allerminst ontmoe digd door de toch nog gemiste me daille. „Bloednikov en Kolius gin gen over stuurboord weg en heb ben daardoor enorme winst ge boekt. Met de kleine verschillen in de rangschikking werd het toen al direct erg moeilijk om je kans te behoudeb. In het tweede kruisrak kwamen we van de veertiende plaats terug tot de achtste. Maar he laas bleven Jensen en Belov voor Zelfs in het moment van ongetwij feld innerlijk diepe teleurstelling tonnde zich de rijzige zeieier zich een sportman van groot formaat.De lach verdween nooit geheel van zijn bruine doorgroefde gelaat. „Of ik teleurgesteld ben?", waren zijn woorden. „Als je het bekijkt naar de hoop die we vanmorgen bij het wegvaren op een medaille hadden dan is het antwoord natuurlijk ja. Maar als ik er aan denk met welke verwachtingen we weggingen uit Nederland dan ben ik dik tevre den". Zenuwen nog juist de baas MONTREAL - Het Nederlandse waterpolo is volwassen. Een stadium, dat gisteravond even over zessen inging. Ton Buunk, die de bal achter de Milanees Alberto Alberani smakte. En dat was het dan: Italië-Nederland 3-3. Brons, toch nog brons. Brons als mannah uit de hemel. Om hele maal exact te zijn: achttien luttele tellen voordat de Roemenen er recht op konden doen gelden. Ivo Trumbie, die een glas ijskoud bier liet aanrukken, dat klef van transpiratie naar de lippen bracht om het in een lange, lange teug te ledigen. Eppie Kroon met ogen vochtig van de tranen, uitsnikkend op de schouder van een toevallige Italiaanse passant, die toen zelf ook mee begon te huilen. Jan Evert Veer, zo'n oog, had er nog wel drie Ger Stolk blauwe kijkers voor over willen hebben. Zwemcoördinator Sitters, die fijntjes stelde dat Italianen voor den drommel geen hekel aan Hol landers hebben. Italië-Nederland, duel van duizend MONTREAL - De medaikkeverde- ling van de Olympische Spelen is als volgt: Sovjet-Unie 29 29 22 Oost-Duitsland 28 18 16 Ver. Staten 23 25 18 West-Duitsland 9 6 10 Bulgarije 5 7 6 Japan 4 4 7 Polen 4 2 5 Hongarije 4 14 Roemenië 3 5 6 Finland 3 2 Groot-Brittannië 2 4 4 Tsjechoslowakije 2 2 3 Zweden 2 1 Italië 2 6 2 Joegoslavië 1 2 Jamaica 1 1 Noorwegen 1 1 Denemarken 1-2 Cuba 1 - - Trinidad 1 - - Mexico 1 Canada - 2 6 Nederland - 2 3 België - 2 Portugal - 2 Frankryk - 1 4 Spanje - 1 Australië - - 4 Iran - - 1 Oostenrijk - - 1 Nieuw-Zeeland - - 1 Brazilië - - 1 Zwitserland - - 1 DEN HAAG - Kenia, een van de Afrikaanse landen die xn de eerste twee weken van augustus deel neemt aan de Olympische Spelen, voor gehandicapten (Paralympics) in Toronto, heeft gedreigd zich te rug te trekken indien Zuid-Afrika tot de Olympische Spelen voor ge handicapten wordt toegelaten. In tegenstelling tot het Internationaal Olympisch Comité dat Zuid-Afrika van de Spelen uitsloot, besloot de Internationale Sportorganisatie voor Gehandicapten (ISOD) Zuid-Afrika toe te laten, mits een gemengd team wordt afgevaardigd. Al geruime tyd geleden doorbrak de Zuiafrikaanse Invaliden Sport bond de apartheid door met een gemengd team deel te nemen aan de Stoke Mandeville Games in En geland. De Canadese regering heeft echter gewezen op de VN- resoluties inzake Zuid-Afrika en prompt de toegezegde subsidie van 500 000 dollar ingetrokken. Het be sluit van de Canadese regering heeft vooral in Toronto voor de no dige verontwaardiging gezorgd De heer J. W. Ruth, voorzitter van de Nederlandse Invaliden Sport bond: "Nadat de Canadese regering besloot geen subsidie te verlenen, is er onder de bevolking een actie losgebarsten, met als resultaat dat nu al 80 procent van het benodigde bedrag byeen is De ISOD staat op het standpunt dat elk land aan de Paralympics moet kunnen deel nemen. Dus ook Zuid-Afrika, zeker nu - zonder druk van buitenaf - wordt deelgenomen met een ge mengde ploeg, die uit elf negers en dertien blanken zal bestaan. Dat Kenia nu toch heeft gedreigd de Spelen te zullen boycotten is een trieste zaak, want in Montreal heb ben we kunnen zien waar dit toe kan leiden. De belangrijkste vraag voor de komende dagen is dan ook: wat doen de andere Afrikaanse landen Het is echter te hopen dat de Olympische Spelen in Toronto zonder al te grote politieke verw ik- kelingen kunnen worden afge werkt k Klaus Dibiasi heeft Olym pische geschiedenisge- schreven door zich voor de derde achtereenvolgende keer de titel schoonspingen voor zich op te eisen De 28- jarige Italiaan was in Mon treal met tien puntgave sprongen veruit de beste, hoewel het daar aanvanke lijk niet naar uit zag In de series namelijk had de 16- jarige Amerikaan Greg Louganis meer punten ge scoord, maar toen het er echt op aankwam was Dibiasi niet te verslaan FINALEGROEP: West-Duitsland-Roemenië 3-5; Nederland-I talië 3-3; Honga- rije-Joegoslavië 5-5 De eindstand van de finalegroep: Hongarye 5 4 1 0 9 30-24 Italië 5 2 2 1 6 21-20 Nederland 5 2 2 1 6 18-17 Roemenië 5 2 1 2 5 26-25 Joegoslavië 5 0 3 2 3 21-24 w.-Duitsland 5 0 14 1 15-21 zilver zelfs bij kwalitatief matig spel bereikbaar zou zijn. De hoop blijk ijdel. Jan Evert Veer, normaal spelmaker waar het om draait, lette niet goed op. Ging ach ter de gevreesde Italiaan Le Magi- stris liggen, een schitterende treffer was diens antwoord: 1-1, waarna Veer de bewaking opgaf, Trumbie gebaarde om de Magistris van el kaar over te nemen Een grotere vrijheid, die de man met de lange armen dankbaar zou aangrijpen. Want hoewel Oranje nog een nume rieke minderheid doorstond (Stro- boer weggestuurd) sloeg De Magi stris in de tweede speeltijd ander maal flitsend toe. Zowel Lande- weerd als Marsili zaten op de kant na wederzijds ellenbogenwerk, toen d'Angelo door kon zwemmen en De Magistris de bal opnieuw achter Kroon kon drukken: 2-1. In toom Ook daarna zelden het spel dat Ne derland van de Sovjet-Unie en Joe goslavië deed winnen. Stug dek kende Italianen, die het Oranje ca- roussel in toom hielden, geluk toen Buunk verdediger Ghibellini liet doorzwemmen, maar het projectiel door de lat gekeerd werd. Pech, toen Lande weer op zijn beurt even eens de lat raakte na eindelijk eens een razendsnelle aanval. En een derde tegentreffer na een sluw bal angsten. Het gegeven: beide voor de achter het onbereikbare gouden Hongarije met vijf punten. Met Ita lië als produktievere ploeg in het voordeel, omdat de reglementen luiden dat bij gelijke stand het aan tal gemaakte doelpunten de door slag geeft Maar op een remise durfde Italië het niet te laten aankomen. Want één moment van on fortuin zou het Italiaanse zilver ir. brons kunnen doen verkleuren. Wat Oranje be treft lag het als volgt: zilver bij een zege, brons bij remise, niets bij een nederlaag omdat de Roemenen dan het brons als gevolg van een hogere produktie zouden hebben verdiend toen ze de zwakke Westduitsers even te voren versloegen en even eens vijf punten vergaarden. Stijl Alzo leverde Italië-Nederland nooit het niveau op, dat normaal gesproken verwacht mocht worden van waterpolo-teams die om Olym pisch zilver duelleren. In tegendeel, zowel Italianen als Hollanders kwamen de fase van stijf staan van nervositeit niet te boven, leden on nozel balverlies en excelleerden slechts in domme overtredingen, vrijwel alle uit angst geboren. De Italianen niettemin soms ook nog wel getruct, al was de wijze waarop Ghibellini de opzwemmende Gijs Stroboer keelde zelfs voor de leek opvallend. De Cubaanse scheidsrechter Mar tinez zag zelfs een strafworp in Ghibellini's wanhoopsdaad. Hans van Zeeland profiteerde, gunde Nederland heel even de hoop dat De Italiaaan Marsili waagt een schot. Doelman Kroon is op zijn plaats. Jan Evert Veer dekt De Magistris af. letje van Del Duca, 3-1. In die vierde spelperiode kondigde de volwassenheid van het Neder landse waterpolo zich echter toch nog aan. Smeet Landeweer, nadat er zuinig met de bal werd omge sprongen, de bal achter Alberani en gloorde vaag weer hoop, toen Ma- sili er dertig seconden voor tijd werd uitgestuurd. Twaalf tellen la ter greep Ton Buunk het brons, speelden de Italianen op balbezit de wedstrijd uit, verzoenden zich met eigen zilver en Oranies brons. Brons, toch nog het brons waarop geen sterveling meer had gerekend. Eppie Kroon: "In mijn 182ste inter land, nog wel. Eindelijk een medail le." Jan Evert Veer "Nooit speelde ik zo slecht, maar wat maakt het uit? We hebben die medaille." Rik Thoonen: "Wat stonden we stijf van de zenuwen, maar die Italianen ook. Tenslotte speelden we alles of niets." en Ivo Trumbie? De 1.96 me ter hoge Joegoslaaf rekte zich, na dat hij zijn tweede pils had besteld behaaglijk uit en sprak: "Zo, jullie hebben je medaille." Niet begrij pende blikken, iemand vroeg u niet dan, meneer Trumbie0 Hij knikte van ja, zei dat Nederland weer op het niveau was van Londen '48. Aansporing Trumbie: "Nederland is weer vol wassen op waterpolo-gebied, dit moet voor alle polo'ers en trainers in Nederland een moment van vol doening zijn, een aansporing want succes brengt nieuw succes aan. Het polo kan nu in de breedte uit gaan dijen, waardoor selectiemoge lijkheden groter worden. De aan was van onder af aan, moet dat mo gelijk maken, let op hoeveel jon gens er nu ineens polo willen spe len." Fluisterend: "Dan hoeven we niet meer zo in de rats te zitten, want alle arbeid ten spijt zou de mentale druk toch nog bijna groot geworden zijn."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 9