'We waren één familie. 120 VAKMENSEN NAAR HUIS De ondergang begon bij de kleine Verolme Onkruid overwoekert Alphense scheepswerf al ZATERDAG 10 JULI 1976 De werkhal van De Industrie: al maanden leeg. In '72 zag het er nog zo mooi uit. ALPHEN AAN DEN RIJN - Het verhaal van de ondergang van de Alj> hense scheepswerven "De Industrie" en "De Vooruitgang" begint bij Adrie Klip uit Lekkerkerk, de man die zich zelf graag "de kleine Verolme' noemde. Klip wordt eigenaar van de werven door ze op te kopen uit de failliete inboedel van scheepsbouwer Boot. Bovendien koopt Klip in 1972 de Zaanlandse Scheepsbouw Maatschappij (ZSM) in Zaandam. Verder behoort tot het concern Klip Beheer Klip's Apparaten en Van Duyven- dijks Scheepswerven in Lekkerkerk en de reisorganisatie Rijnvakanties. Geldnood Het ziet er in 1972 allemaal nog zo mooi uit. Maar Adrie Klip lijdt in de jaren daarna grote verliezen en komt in geldnood. In november 1974 komen de moeilijkheden naar buiten: Klip treedt af als directeur van Klip Beheer. Hij blijft echter als adviseur aan de onderneming verbonden. In zijn plaats wordt de heer Poortman benoemd tot algemeen directeur. Op 24 december 1974 vindt er een bespreking plaats tussen de vakbonden en de directie van Klip Beheer. Gesproken wordt over het plan om de werl in Zaandam te verkopen, het woningbezit te verkopen (want ook een aantal woningen in Alphen en Lekkerkerk behoorden tot het Klip imperium), de werven in Alphen te concentreren aan de Steekterweg en de werf in Lekkerkerk te sluiten. De vakbonden vinden namelijk dat de werf in Zaandam verkocht zal moeten worden om geld vrij te maken voor de rest van het concern. De belangen van de 500 personeelsleden van het concern zullen zwaarder moeten wegen dan die van de*25 werknemers in Zaandam. In maart 1975 is er veel te doen rond Klip Beheer. Op 11 maart treedt de heer Poortman al weer af als algemeen directeur. Adrie Klip verschijnt weer in de besprekingen met de vakbonden. De bonden praten overigens niet alleen met Klip zelf. Ook vinden besprekingen plaats met de ge meente Zaandam, met de Amro-bank (de financier van het concern), en met de ministeries van Economische en Sociale Zaken. Op 6 april 1975 wordt Klip Beheer een "stille surséance (uitstel) van beta ling" verleend. Twee door het ministerie van Economische Zaken aange stelde bewindvoerders voeren sinds die dag het beheer over Klip. Het ministerie van Economische Zaken heeft zich namelijk garant gesteld voor kredieten die de Amro-bank zal blij Ven verstrekken om het gestrande op de been te houden. Grote problemen Nadat in september 1975 de scheepswerf in Lekkerkerk is gesloten (de wert in Zaandam is al eerder verkocht), vindt in oktober van dat jaar een bespreking plaats tussen vakbonden en beheerders over voortzetting van de werfactiviteiten in Alphen aan de Steekterweg. Daarbij wordt de werf "De Dageraad" als mogelijke geïnteresseerde genoemd. Het schiet echter niet op met het plan om de werven in Alphen samen te voegen. Dit plan is nog steeds niet klaar, wanneer op 13 januari 1976 door het wegvallen van een order bij de Industrie en de Vooruitgang grote problemen met de werkbezetting ontstaan. Bijna een maand later, op 10 februari 1976, deelt het ministerie van Eco nomische Zaken mee, dat het geen steun zal verlenen aan het plan om de Alphense scheepswerven samen te voegen. Voor de tot Klip Beheer beho rende werven wordt vervolgens het failissement aangevraagd. De vakbonden reageren direct, door minister Lubbers te wijzen op de gevolgen, die het niet verlenen van steun zal hebben. De volgende dag al deelt Economische Zaken mee, in principe bereid te zijn tot steunverle ning aan het plan, de werkfaciliteiten te concentreren. Op 19 februari 1976 vindt er een bespreking plaats op het ministerie van Economische Zaken, waarbij de betrokken partijen nogmaals hun princi piële bereidheid uitspreken om de mogelijkheden tot concentratie aan de Steekterweg te onderzoeken. Een week later, op 27 februari, gaan de werven dicht. Het personeel wordt naar huis gestuurd. Volgens sommigen voorgoed, volgens anderen voor lopig. In ieder geval zullen voorlopig een paar mannen ter bewaking ach terblijven op de beide werven die niet ontmanteld worden. Geen steun Gedurende een periode van ruim drie maanden vindt er nog overleg plaats tussen de bonden en het ministerie van Economische Zaken, de directie van "De Dageraad" en Tweede Kamerleden over het fusieplan. Begin juni valt echter het definitieve besluit, dat er geen overheidssteun gegeven zal worden aan het plan om de werven te concentreren aan de Steekterweg. Het enige resultaat van het overleg is de toezegging van het ministerie aan de werf "De Dageraad" (waar het inmiddels zo moeilijk gaat, dat de direc tie werktijdverkorting heeft aangevraagd) dat die werf steun krijgt bij het aantrekken van orders. ALPHEN AAN DEN RIJN - Ruim vier maanden geleden gingen de Alphense scheepswerven "De In dustrie" en "De Vooruitgang" dicht. Voorgoed, zoals later bleek. Honderdtwintig vaklieden wer den naar huis gestuurd. Niet om dat zij slecht werk hadden gele verd, of omdat zij er op een andere manier met de pet naar hadden gegooid. Eerder was het tegendeel waar. De Alphense werven ston den bekend om hun kwaliteits werk en hun hoge graad van vak manschap. Het is dus beslist niet de schuld van de werknemers zelf, dat zij de laan werden uitgestuurd. Wiens schuld is het dan wel? Is Adrie Klip, directeur/eigenaar van Klip Beheer uit Lekkerkerk (het con cern waartoe de werven behoor den) de boosdoener? Of moet de Amro-bank (de bank die de activi teiten van Klip financierde) erop worden aangezien? Of ligt de ver antwoordelijkheid voor de slui ting bij minister Lubbers van Economische Zaken? Geen van drieën is de enige schul dige. Zowel Klip, als de Amro- bank, als minister Lubbers heb ben vuile handen, maar ook zij hebben niet kunnen voorzien dat de teruggang in de Nederlandse scheepsbouw zo sterk zou zijn, dat er binnen een paar jaar een flinke overcapaciteit aan scheepswer ven zou ontstaan. En de overcapaciteit op de "markt" voor schepen heeft de Alphense werven de das omge daan. Want wanneer de markt, het moet aanpassen "spel" van vraag en aanbod, zich vraag, dan vallen diegenen, die geen schuld hebben dergelijke ontwikkeling, Nóg verrijst er een kraan op de Alphense werf. Hoe lang nog? ALPHEN AAN DEN RIJN - "Als er morgen iemand komt, die de werven opkoopt en hier weer schepen wil gaan bouwen, is overmor gen iedereen terug. Want de mensen die hier werkten hadden het naar hun zin. De onder linge verstandhouding was erg goed. We vormden eigenlijk een grote familie". Dit zegt de heer M. van Leeu wen (50), voormalig chef te kenkamer van de Alphense scheepswerf "De Industrie". Samen met ex-lassersbaas E. Th. Nieumeijer (52) en voor malig onderhoudsmonteur W. Jongkind (38) vormt hij een soort bewakingsploeg, die nog iedere dag op de werf te vinden is. Door J )yp Maat Foto's Wim Dijk man De drie mannen zien erop toe, dat de verlaten scheepswerf niet ten prooi valt aan vanda len en dieven. Verder verzor gen zij het onderhoud aan de motoren en machines, die nog in de gebouwen van "De In dustrie" staan opgesteld. Ook geven zij adviezen of goede raad aan sommigen van hun ex-collega's, die met proble men zitten, en hen daarvoor opzoeken. Aan het gesprek met de heren Van Leeuwen en Nieumeijer gaat een rondgang over de werf vooraf. De grote kraan op het terrein staat er zinloos bij. Op somr^ige plaatsen schiet het onkruid al omhoog, en overwoekert de roestende rails. Toch zou alles zonder veel moeite weer in bedrijf gesteld kunnen worden. Dat blijkt vooral in de grote mon tagehal, waar de machines erbij staan alsof de mensen die ze bedienden alleen maar even zijn gaan schaften. Het kantoor en de tekenkamer biedt een zelfde aanblik. Ta fels en bureaus staan er alle maal nog. Het archief bevat nog steeds de tekeningen van op de werf gebouwde sche pen. De heer Van Leeuwen maakt van één van de teke ningen een fotokopie, "an ders staat dat apparaat ook maar stil". De lassersbaas en de chef te kenkamer hebben er moeite mee om de feiten te accepte ren. De hele werf is nog intact, ze zouden direkt weer aan de slag willen, liever vandaag dan morgen. Maar "De Indus trie" is definitief dicht, even als de werf "De Vooruitgang". En de sloop van beide werven zal wel niet zo lang meer op zich laten wachten. "De taxa- Van Leeuwen en Nieumeijer zijn teneergeslagen. Ook zij zullen binnenkort ontslagen worden (op het ogenblik zijn ze nog steeds in dienst bij de werf) en evenals een deel van hun 120 ex-collega's, de gang naar het Gewestelijk Ar beidsbureau moeten maken. Want hoop op een andere baan hebben ze niet. "Gp je 35ste ben je al te oud voor een heleboel werkgevers. Laat staan als je de vijftig gepas seerd bent", zegt Nieumeijer. De boosheid van de beide heren richt zich niet zozeer tegen Adrie Klip, de laatste eige naar van "De Industrie" en "De Vooruitgang", maar meer tegen de Amro-bank en tegen minister Lubbers van Economische Zaken. "De Amro-bank heeft Klip zijn gang maar laten gaan. Tegen allerlei adviezen in, verleende de banx nem telkens weer krediet", zeggen ze. "En Lubbers heeft ons mooi aan het lijntje gehou den. Je kunt zelfs zeggen dat we gewoon bedonderd zijn. Eind februari, toen de werven gesloten werden, heeft hij de bonden hoop gegeven, dat er misschien nog een oplossing te vinden zou zijn. Maar een paar maanden later wees hij die oplossing (samenvoeging van "De Vooruitgang" en de werf "De Dageraad" tot één werf aan de Steekterweg) van de hand met argumenten, die jaren geleden ook al opge somd hadden kunnen wor den". Van Leeuwen en Nieumeijer hebben dan ook de indruk, dat het uitstellen van een der finitieve beslissing over het lot van de werven eerder de bedoeling had, om acties te voorkomen. In februari heer ste er een gespannen sfeer op de werven en de werknemers zouden toen bereid zijn ge weest om bijvoorbeeld dooi middel van een bedrijfsbezet ting de handhaving van hun werkgelegenheid af te dwin gen. Nu, maanden na de "voorlopige" sluiting van de werven, is daar geen kans meer op. Nieumeijer heeft bepaald geen vrolijke herinneringen aan de laatste werkdag op de werf. "Bij sommigen liepen de tra nen over de wagen, toen ze de poort uitgingen. Want ze voelden wel dat de sluiting definitief was". Nieumeijer (links) bonden hebben de gemeente vroeg genoeg gewaar schuwd", zegt Nieumeijer, "en die had veel eerder aan de bel moeten trekken. Op het laatste is wethouder Haanstra nog naar Den Haag geweest, maar toen was er al niets meer te redden". Nieumeijer zich weinig illu sies. "Hier in de buurt is er voor ons geen werk te vinden, ook al doordat we te oud zijn. Dus dat betekent dat we de WW in moeten. En je weet gewoon met hoe dat moet gaan. We hebben de lasten van onze hypotheek, want vo- rig jaar april nog hebben we onze huizen gekocht. Die be hoorden tot het woningbezit van Klip Beheer, en toen die verkocht werden, waren we min of meer gedwongen om het huis dat we huurden te kopen. Anders verkochten ze het aan een ander. Nee, het zal niet meevallen om er de ko mende jaren zo sterk op ach teruit te gaan. Je ziet de pro blemen op je af komen. Maar wat kun je er aan doen? Je bent onmachtig

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 13