'Op m'n jongens kon
ik altijd vertrouwen'
SDjffD @0§@(ri)
©PMilfttliMIISTra §M®[LP[mi> ©HMOMlLIiflDIIlft
Publiek
lnl<§lM®§
DONDERDAG 1 JULI 1976
Brandweercommandant Broeshart verlaat Leiden
LEIDEN - "Wat voor vak heb jij? Ben je mon
teur? Zet dat dan voorlopig maar uitje hoofd. Je
bent nu brandweerman en ais je slim bent dan
luister je heel goed naar wat de jongens hier alle
maal zeggen en hou je voorlopig het eerste jaar je
mond dicht. Tussendoor kun je de wc's schoon
maken".
Broeshart vertelt met een blik die ijdelheid en
trots verraadt: "Zo pakken we de nieuwelingen
hier aan. In het begin is dat wel een domper op de
feestvreugde, maar later merken ze dat het alle
maal wel meevalt. Praatjes hebben ze hier niet.
De sfeer is best en dat moet zo blijven".
Ons gesprek in de kazerne aan de
Langebrug wordt herhaaldelijk
onderbroken door de telefoon. Veel
collega's willen hem feliciteren met
zijn benoeming tot commandant
van de Haagse brandweer. Een
ploeg van 320 man, met vijf kazer
nes. Eén van de beste corpsen in
Europa. Niet te vergelijken met
Leiden, waar "Broes" de afgelopen
jaren regelmatig overhoop heeft ge
legen met het naar zijn smaak veel
te traag werkende ambtenarenap
paraat, hetgeen er in resulteerde
dat hij nu nog geen nieuwe kazerne
heeft, nog geen nieuwe brandweer-
verordening en nog te weinig men
sen. Het heeft hem in zijn acht
Leidse jaren behoorlijk geïrriteerd
en hij stak die ergernis echter nooit
onder stoelen of banken, maar
bracht het altijd verpakt in een
flinke dosis humor naar buiten.
Recht door zee, alles bij naam noe
mend en een flinke werklust. Dat
maakte de nu 52-jarige Broeshart
bij zijn jongens zeer populair.
"Pijn in mijn maag"
"In die acht jaar. Wat heb ik nu ge
had. Het enige, waar ik echt altijd
van op aan kon, dat waren mijn
jongens. Ik heb nooit aan ze getwij
feld. Ik was hier nog maar net, mijn
eerste brand, bij Solglytt, dat be
jaardentehuis in het Plantsoen met
al die mensen op de zolders. Ik zag
ze daar in die verschrikkelijke toe
stand bezig en ik dacht die durven
wat, die hebben lef. Kijk, ik heb na
tuurlijk wel vaak met pijn in mijn
maag rondgelopen over de spullen,
die we toen hadden. Dat was een
lachertje. Pompen, die maar half
werkten, of die er midden onder
een brand opeens mee uitscheiden.
Versleten slangen, dat was allemaal
heel gewoon, nou daar kreeg ik het
wel eens van aan mijn hart".
"Van der Willigen, dat was een bur
gemeester. Zo'n vent. Die had be
langstelling, die kende hier ook ie
dereen. Door hem heb ik nieuw ma
teriaal gekregen. Hij zei altijd: is het
nodig, goed dan moet het gebeuren.
En dan hield hij een babbel in de
gemeenteraad en het kwam altijd
voor elkaar".
"Het heeft natuurlijk grote voorde
len als iemand echt op de hoogte is.
Ik heb hier in de afgelopen jaren al
vier commissies over de vloer ge
had, die kwamen bekijken hoe alles
gereorganiseerd moet worden. Er is
nog niets gebeurd". Net zo als alle
andere gemeentediensten kreeg
ook de brandweer bezoek van het
adviesbureau voor Organisatie,
Documentatie, Registratuur en
Personeelsbeheer, die een onder
zoek instelde naar het functione-
"Op een dag kwamen hier twee
pieven uit Den Haag die alles van
computers af weten, maar niks van
de brandweer, 's Morgens zijn er
meer branden, dan 's avonds schre
ven ze in hun rapport. Tja, nou, dat
was wel nieuws zeg, dat wist na
tuurlijk niemand hier. Nee, maar
nou komt het mooiste: ze zeiden:
dan moeten er 's morgens ook twee
keer zoveel mannen in dienst zijn
dan 's avonds. Ik dacht jongens
maak toch dat je weg komt. Ieder
een hier weet dat ochtendbrandjes
altijd klein zijn en zo te blussen,
maar dat juist de branden 's nachts
groteren gevaarlijker zijn, en mees
tal later ontdekt worden. Kijk maar
in de geschiedenis: stadhuis, Pe-
truskerk, Minerva, allemaal 's
nachts geweest. Ze namen de rap
porten van een jaar mee en stopten
ze in de computer. Ik zei: als je het
nou goed wilt doen: neem dan rap
porten van tien of twintig jaar. Dan
heb je een veel beter overzicht. Het
gebeurde niet. De narigheid is in de
vijftiger jaren begonnen met de op
komst van de plastics, de weg
werpcultuur".
Nijdig
"Er blijft je hier weinig bespaard. Ik
weet bijvoorbeeld nooit waar in
Leiden straten zijn opengebroken.
Dat vertellen ze me altijd pas, als
het al zover is. Vorige week nog had
ik wat in de Mors. Ik nam niet de
Morsweg, vanwege de spoorwego
vergang, want dat duurt daar altijd
zo lang, nee, ik ging via de Vondel
laan, de Damlaan op. Bleek de zaak
daar open en moest ik weer terug.
En als je dan bedenkt dat zo'n
brand een kwestie van minuten is,
dan word je wel eens nijdig".
Broeshart kent Den Kaag vrij goed.
Hij volgde er diverse cursussen en
geeft er nu zelf les.
"Den Haag liep in veel dingen
voorop. Ze waren de eersten die
met een hoogwerker begonnen in
Nederland. Ze organiseerden cur-
.sussen radio-actieve straling,
adembescherming, duiken, noem
maar op. Ik ken er veel in het corps.
Ze hebben natuurlijk ook vaak
geassisteerd bij ons. Vanaf de ont
ploffing van het kruitschip tot de
Stadhuisbrand, en Sikkens. Die be
roemde foto met die twee brand
weermannen bij de Stadhuisbrand,
dat waren twee Hagenaars. Er leeft
er nog één van. Wij hebben ze trou
wens geholpen bij het bombarde
ment op het Bezuidenhout".
Broeshart kent veel gegevens over
branden in de stad. Onlangs legde
hij de laatste hand aan een boekje
over de geschiedenis van de Leidse
brandweer en inmiddels is hij al
weer begonnen aan een groter werk
over Nederlandse stadsbranden.
Geschiedenis was één van zijn twee
belangrijke hobbies. Zo weet hij
flink wat over Indonesië, in de pe
riode van Douwes Dekker tot de
machtsovername. Zijn andere
hobby is het jeugdwerk. Hij was ac
tief bij de padvinderij, maar is nu
alleen nog voorzitter van een ou
dercommissie van een zeeverken-
nersgroep.
Alleen maar geld
"Het dienstverlenen en het leren
roeien met de riemen die je hebt,
dat is in die groepen erg belangrijk
en in mijn vak, zeker hier, ook. Het
heeft natuurlijk zijn grenzen. Kijk,
er wordt wel gepraat over de vraag
of Leiden niet kan volstaan met een
vrijwillige brandweer. Belachelijk.
Ze kijken hier alleen naar het geld,
verder niet. Ik heb nog steeds geen
goeie verordening. Jaarverslag op
jaarverslag hamer ik er op. Driejaar
geleden heb ik gevraagd of ze de
verordening van de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten wilden
overnemen. Het is nog niet ge
beurd. Weet je, ik vind het niet erg
hoor, maar ik kan nu geen studen
tenhuis of gastarbeiderspension
binnen stappen en zeggen: de boel
klopt niet, je moet verbouwen.
Voor dancings en tehuizen net zo.
Het enige dat ik kan doen is op
groot lef spelen, maar juridisch heb
ik geen poot om op te staan. In mijn
verordening staat niets over wat
wel en wat niet mag. In de politie
verordening wordt verwezen naar
richtlijnen van burgemeester en
wethouders, nou laat ze die richtlij
nen dan eens een keer geven. Ik heb
ze niet. We kunnen nu alleen maar
op bouwplannen letten. Ik vind dat
vreselijk, als je weet wat wij hier
soms nog voor toestanden aantref
fen, maar ik kan er niets tegen
doen".
"Ik heb nooit ergens spijt van joh.
Was ik niet weggegaan, nou dan
was ik gebleven, had ik gewoon
doorgeknokt. Ik dacht alleen: als ik
ooit nog eens iets anders wil, dan
moet ik wel gaan, anders word ik te
oud. We hebben ontzettend gela
chen en fijn gewerkt hier. Kijk, in
Leiden loopt het natuurlijk heel ty
pisch Je kunt er om huilen, maar je
kunt er ook grappen over maken. In
Den Haag gaat het zo van: hoeveel
spuiten wil je hebben? Stuk of vier?
Hier, vorige week hoor ik collega
De Haas nog zeggen tegen een jon
gen die vroeg of ie schroevedraaiers
mocht bestellen: hoe lang is het ge
leden dat we dat hebben gedaan?
Twee jaar? Nou, wacht dan nog
maar even twee jaar, gebruik die
ouwe nog maar. Elk dubbeltje
wordt hier 25 keer omgedraaid en
dan geven we er nog maar twee cent
van uit. Nee, bezit uw ziel in lijd
zaamheid, bedenk dat ge in Leiden
werkzaam zeit, zeg ik altijd maar".
t Broeshart: je kunt er ook grappen
Wethouder is
bezorgd over
Leidse peuter
speelzalen
LEIDEN - Wethouder Tesselaar
heeft gisteravond in de fractiever
gadering van de PvdA zijn be
zorgdheid geuit over de toekomst
van de peuterspeelzalen in Leiden.
Blijkens een nieuwe subsidierege
ling van het ministerie van CRM
komen alleen peuterspeelzalen
voor een rijkssubsidie in aanmer
king die gevestigd zijn in wijken of
buurten waar een achterstandssi
tuatie bestaat. "Als we CRM zou
den volgen moeten we het huidige
vestigingspatroon van de peuter
speelzalen wijzigen, en zal aan slui
ting van een aantal niet te ontko
men zijn". Een andere mogelijk
heid is om alle kosten van de peu-
r rekening van de
Een vlotte be-
angetoond dat het
an 7 a 8 ton per jaar
i bedrag is door het'
armlastige Leiden zeker niet op te
brengen. Een verhoging van de ta
rieven waardoor de peuterspeelza
len kostendekkend gemaakt zou
worden, ziet wethouder Tesselaar
ook niet tot de reële mogelijkheden
behoren. "Een peuterspeelzaal met
een leidster kost al gauw 50.000
gulden per jaar. Wanneer we ervan
uitgaan dat op één leidster tien peu
ters kunnen worden aangetrokken
is wel duidelijk dat een dergelijk
bedrag nooit door de ouders kan
worden opgebracht", aldus we
thouder Tesselaar.
BRUGGENPLAN
LEIDEN - Binnen afzienbare tijd
zal er een plan worden gepubli
ceerd voor het herstel van de brug
gen in Leiden. Volgens wethouder
Waal is het plan in hoofdlijnen rond
en voorziet het in het herstel van
ongeveer een brug per jaar. De jaar
lijkse kosten van het plan worden
geraamd op een slordige miljoen
gulden.
P®@(f
üteirraaini van
Weet u een
onderwerp dat in
deze rubriek
past? Bel me dan
maar op. Elke
morgen wacht
ik tot tien uur
op uw telefoontje
Bel 071-144941,
toestel 39.
De paalzitwedstrijd op de Kager-
plas, gisteravond om acht uur van
start gegaan, moet het doen zonder
de regerend Nederlands kampioen
Hannes de Jong uit Roelofarends-
veen. De 30-jarige bloemist, die een
paar jaar geleden op de Braassem
91 uur en 20 minuten zijn paal
trouw bleef, is niet van de partij
omdat de organisatoren van dit
evenement, de Katwijkse rederij
Triton en het Kaagrestaurant 't
Kompas, niet aan zijn financiële ei
sen tegemoet zijn willen komen.
Volgens Ton Diepenhorst van re
derij Triton vroeg Hannes veel te
veel geld voor zijn "optreden". "Hij
wilde bijna 3000 gulden van ons
hebben", vertelde mij Diepenhorst,
"dat is toch te gek om los te lopen.
Natuurlijk beseften we wel dat De
Jong de grote attractie bij dit paal-
zitten zou zijn maar dat hoeft toch
niet in te houden dat hij maar kan
vragen wat 'ie wil. We hebben hem
een heel redelijk bod gedaan. Hij
kon van ons 1000 gulden zitgeld
krijgen. Bovendien had De Jong
nog eens 750 gulden kunnen ver
dienen als hij de paalzitwedstrijd
op zijn naam had gebracht. Bij el
kaar is dat toch een aardig centje
voor een paar dagen zitten. Het is
jammer dat hij nu niet meedoet
Daardoor verliest hij nu wel zijn
Nederlandse titel."
De nuchtere Veender treurt niet om
zijn besluit. Hij vertelde mij: "Na
tuurlijk wilde ik dolgraag mijn titel
verdedigen maar dat moet niet ten
koste gaan van mijn bedrijf. Als ik
een paar dagen niet kan werken
moet ik toch zorgen dat er iemand
anders voor mij in de plaats komt
En dat kost geld. Dat moet betaald
worden."
Overigens is Hannes er van over
tuigd dat hij bij deelname het Ne-
uerlands kampioenschap weer
binnen zijn bereik had. "Ik weet dat
ik mijn record nog een stuk scher
per had kunnen stellen De hon
derd uur had ik wel gered
Aan het paalzitten doen dit keer
geen dertig maar slechts twaalf
deelnemers mee. Kompas-eigenaar
Ruys gaf mij als verklaring: "Het is
bij voorgaande wedstrijden steeds
zo geweest dat op de eerste dag de
meeste deelnemers al opgaven.
Daarom hebben we een selectie
gemaakt. Bovendien kost ons het
werken met minder deelnemers
ook aanzienlijk minder geld. De
sondanks zie ik dit festijn wel een
succes worden".
W®yW
Wie het dezer dagen nog niet warm genoeg had kon in War
mond de lichaamstemperatuur nog wat opjagen door van de
partij te zijn op het door het harmonieorkest Matthias georga
niseerde hosfeest. Vijftien jaar geleden werd een dergelijk fes
tijn voor het laatst in Warmond gehouden. Hoog tijd dus om dit
volksvermaak, een soort veredelde polonaiseweer in ere te
herstellen, zo vond Matthias voorzitter De Vetten.
Maar het hosfeest is niet erg ui de smaak gevallen. Er was
alleen wat jeugd op de been (zie foto). "Vroeger ging het hossen
er als koek in", zegt De Vetten", maar het lijkt wel of de mensen
zich nu generenZe durven zich in het openbaar niet meer uit te
sloven. Toch blijven we het met de Warmonders proberen. Dit
jaar organiseren we waarschijnlijk nog zo'n hosfeest. Het is
niet alleen goed voor hun gezondheid maar bovendien leren de
Warmonders elkaar wat beter kennen. En dat is ook het doel
van dit hossen".
Burgemeester en wethouders
van Katwijk blyven azen op het
beeld "Promenade" van de
Haarlemse beeldhouwer Wim
Jonker. Vanavond stellen zij de
raad voor de zoveelste maal
binnen vijfjaar voor het beeld,
voorstellende een wandelende
vrouw, aan te kopen ter ver
fraaiing van de badplaats. Tot
nu toe voelde de raad daar niets
voor De meeste raadsleden
vonden het gestyleerde kunst
werk nauwelijks lijken op een
wandelende vrouw en boven
dien vond men het te duur.
Daarom hebben B W nu een
tussenoplossing gevonden. De
oorspronkelijke hoogte van het
beeld, vier meter, is terugge
bracht tot 1.80 meter waardoor
men 30.000 gulden goedkoper
uit is De wandelende vrouw
moet nu 40.000 gulden gaan
kosten.
Het is de bedoeling dat de
vrouw in brons en de wijk
Hoornes een plaatsje krijgt cn
niet zoals een paar jaar geleden
werd voorgesteld op de meest
noordelijke punt van de boule
vard. Ze komt daar dan te staan
op een natuurstenen sokkel van
90 centimeter hoog, het geheel
geplaatst in een door graniet
keitjes omzoomd rozenperk.
De bollenstreek gaat steeds
meer op een groot recreatiepark
lijken waar de handel en teelt
van bloembollen op de tweede
plaats komt. Die indruk krijg je
als je ziet hoe het ene bloembol-
lenbedrijf na het andere besluit
de bollenschuren in de "stille"
maanden oktober tot mei om te
toveren in een sportaccommo
datie. Een nieuw voorbeeld
daarvan kan men nu weer zien
in Sassenheim waar aan de
Hoofdstraat het bloembollen-
bedrijf De Vroomen Export
B.V. een gigantische hal heeft
laten neerzetten met een totaal
vloeroppervlakte van 600 m2. In
de bloembollenmaanden zal de
hal dienst gaan doen om de mil
joenen bollen gereed te maken
voor verzending naar het bui
tenland en in de zeven niet-
seizoenmaanden zal er in de hal
voortaan gespeeld kunnen
worden op zeven tennisbanen.
"En professioneel", zo vertelde
mij A. Heemskerk, een van de
drie directeuren van De
Vroomen Export B.V., het nog
steeds groeiende bedrijf dat in
de afgelopen jaren al heel wat
kleinere collega's heeft opge
slokt. "We mogen wel zeggen
dat we met kop en schouders
uitsteken boven de overige in-
doortennisbanen die elders in
bollenschuren zijn onderge
bracht. Dat heeft ons miljoenen
gekost maar daarvoor in de
plaats krijgen we nu wel een
speciale latex tennisvloer, een
voortreffelijke airconditioning,
extra krachtige baanverlich-
ting, volop kleedgelegenheid en
douches, een kantine en ook
onze prijs is erg aantrekkelijk.
De huurprijzen per baan-uur
per seizoen liggen tussen de 370
en 450 gulden en de huur per
uur is maar twee tientjes. Er zijn
nu al veel tennisclubs uit de
omgeving die hebben laten we
ten graag in onze hal te willen
spelen. Zoals het er nu uitziet
gaat deze tennishal een succes
worden", aldus Heemskerk, die
mij bovendien vertelde dat de
winst uit de tennishal hard no
dig zal zijn om het totale bedrijf
economisch verantwoord te la
ten draaien.
Op de persconferentie trof ik
ook de heer Smolders, oud
burgemeester van Alkemade.
Hij wordt manager-
bedrijfsleider van deze tennis
hal, die de naam "De Klinken
berg" krijgt naar de naam van
de polder waarin het gebouw
staat. De oud-burgemeester, die
zelf wel eens een balletje heeft
geslagen maar eigenlijk liever
in een zeilboot op het water zit,
vertelde mij dat hij erg veel zin
in dit bijbaantje heeft. "In mijn
huis in Leiderdorp heb ik sinds
mijn pensionering alle noodza
kelijke klusjes uitgevoerd Ik
vond het hoog tijd om eens naar
wat anders uit te kijken. Ik ben
niet iemand die de hele dag kof
fie en thee kan zitten drinken.
Daar ben ik nog te vitaal voor".
De oud-burgemeester, die bin
nenkort 66 jaar hoopt te wor
den, zit nu dus in het zakenle-
i Smolders en Heemskerk
