Kruisinga steunt minister Van Agt Leiden moet aan toekomst denken Buitenom Binnendoor Journalisten willen vijfdaagse werkweek Prot. chr. Onderwijs achter middenschool Bootbezitters tot boete veroordeeld Risk (1) ZATERDAG 22 MEI 1970 Kamerlid Keja (WD) op bijeenkomst over werkloosheid 99 99 door Annemiek Ruygrok LEIDEN ,Het wordt tijd, dat Leiden aan de toekomst begint te denken". Het WD-kamerlid Keja doelde hiermee op het aantrekken van investeerders voor Leiden. Hij sprak op een bijeenkomst, die belegd was door de afdeling Leiden van de VVD. Bedoeling van de avond was, dat er een discussie op gang zou ko men tussen de kamerleden Keja en Van der Doef (PvdA) over het pro bleem van de werkloosheid in het al gemeen en over de jeugdwerkloosheid in het bijzon der. Van der Doef was echter op het allerlaatste moment verhinderd door het langer durende kabinetsberaad, zoals de discussieleider niet naliet te herhalen. Derhalve zag Keja zich genood zaakt een monoloog te houden, waar. in hij een aantal oorzaken van de werkloosheid opsomde en daarbij op lossingen voor dit probleem, zoals VVD die in haar programma voor stelt aan de hand deed. Keja verweet het kabinet onder meer onzorgvuldig omspringen met het ondernemersklimaat in Neder land en de pot van 8 miljard, die het aardgas ons land heeft opgeleverd. Hij zei de hoop te koesteren, dat dit kabinet met drastische bezuini gingsmaatregelen komt en zich niet zal verschuilen achter „abortuskli nieken en kernreactorvaten, om an deren daarna de kastanjes uit het vuur te laten halen". Hij legde er nog eens de nadruk op, dat de VVD daadwerkelijk kan aan tonen, dat er 18 miljard kan worden bezuinigd. Dit zou onder meer kunnen door een besparing van één ander half miljard gulden op CRM en één miljard op ontwikkelingshulp Ook zei Keja, dat waarschijnlijk op het amb tenarenapparaat enorme besparin gen kunnen worden gemaakt. Daar bij noemde hij de mogelijkheid van een ambtenarenstop. Keja onderkende het probleem van de jeugdwerkloosheid, vooral nu in september zo'n 40.000 schoolverlaters niet aan de slag kunnen komea De jeugdwerkloosheid kan volgens hem niet worden opgelost, zonder aan de totale werkloosheid eerst iets te doen. Daarbij pleitte hij voor het invoeren van loon naar prestatie, zowel in de hogere rangen als in de lagere. De specifieke problemen, waar Lei den mee te kampen heeft zouden vol gens Keja voor een groot deel kunnen worden opgelost door het voeren van een actief promotie- en acquisitiebe leid van de gemeente tert aanzien van eventuele investeerders. „Leiden is de rijkste gemeente van Nederland zonder geld", was het commentaar van het WD-fractielid Wessels op de vele open plekken in Leiden, waar volgens hem nog heel wat kantoren en industrieën kunnen worden gevestigd. Keja vond, dat de tijd dringt, dat Leiden zich nu eens afvraagt of er wel of geen industrialisatie moet ko men en of de binnenstad een docu ment van het verleden moet zijn of een kern met een warm kloppend hart. „Er wordt altijd wat meewarig over Leiden gesproken, maar er liggen kansen genoeg voor deze stad", be sloot Keja zijn beschouwing. UTRECHT (ANP) „We eisen de vijfdaagse werkweek nu zo snel mogelijk en ineens te ver werven". Dit heeft voorzitter Peter Craghs van de Nederlandse ver eniging van journalisten (NVJ) vandaag f ïgd op de jaarverga dering van de verenigingsraad in Utrecht. Hij voegde er aan toe ook een redelijke compensatie te eisen voor onregelmatige en so ciaal onaangename werktijden, die voor velen in de journalistiek zit ten ingebakken. „Of wij daarbij ie barricaden opgaan, ligt aan de werkgevers", aldus de voorzitter. Met de toetreding van de NVJ tot de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV) is er enige onrust in de Journalistieke gele deren ontstaan. Het eerste kwar taal verloor de NVJ 91 leden en kreeg zij er 159 bij. Verontruste journalisten willen een andere journalistenorganisatie oprichten. Het NVJ-bestuur is niet bevreesd geconfronteerd te worden met een groep die de belangenbehar tiging van de journalisten in Ne derland beter op zich meent te kunnen nemen dan de NVJ nu dbet, aldus de voorzitter. De heer Craghs twijfelde te meer aan de toekomst en de le vensvatbaarheid van deze groep, nu de ontwikkelingen leren, dat er onder de creatieve werkers bin nen de mediawereld de tendens groeit om naar vormen van sa menwerking te zoeken, die wel licht in een niet al te verre toe komst zouden kunnen leiden tot uitgroei van de NVJ naar een mediabond. DEN HAAG De prot. chr. on derwijsvakorganisatie stemt in met de experimenten voor een midden school. Dat blijkt uit haar commen taar op de contourennota van onder wijsminister Van Kemenade. De PCO vindt het evenwel nog te vroeg om een oordeel uit te spreken of de middenschool er wel of niet moet komen. Zij benadrukt nog eens dat de gedachte aan geïntegreerd voortgezet onderwijs niet nieuw is en ook reeds lang in prot. chr. kring leeft. „Het gaat dan ook niet aan het ideaal van een middenschool te be stempelen als een specifiek socialis tisch ideaal". De gedachte aan de bovenschool daarentegen vindt bij de PCO wei nig gehoor. „Het bovenschool-model moet worden afgewezen omdat het selectieproces de bovenschool inhou delijk te sterk zal bepalen", zo stelt de organisatie. Over de contourennota als geheel wordt opgemerkt dat de verhoudin gen binnen de maatschappij bepalend zullen zijn voor de mate waarin ver anderingen in het onderwijs mogelijk zijn. „Als de contourennota bedoelt dat pas structuurwijzigingen worden doorgevoerd als onderwijs en samen leving er aan toe zijn, kunnen we er mee instemmen", aldus de PCO. Toch wordt gewaarschuwd voor een te sterke aandacht voor vernieu wing, die zou kunnen leiden tot ver waarlozing van het huidige onder wijs. „Met een kloof tussen experi ment-enclaves en het huidige on derwijs is niemand gediend", zo wordt opgemerkt. Afsluitend concludeert de PCO dat de invoering van het samenhangend geheel van onderwijsvoorzieningen dat de contourennota schetst wel vergeten kan worden als men er niet in slaagt inzicht te krijgen in de fi nanciering van het onderwijs. UW EIGEN DAGBLAD OOK IN DE VAKANTIE Gaat u met vakantie en wilt u uw eigen krant daar ontvangen? Vult u dan even de onderstaande bon in. Graaa 14 daaen voor uw vertrekt opzenden naar: Alphens Dagblad Julianaetraat 19 Alphen a.d. Rijn. Leidsch Dagblad. Witte Singel 1Leiden. Plakt u dan wel een postzegel? (55 cent) en wilt u blokletters gebruiken au.b.? Mijn HUlSadres ia Naam Straal Nr. Woonplaats Mijn VAKANTIEADRES Straal Nr. Plaats Land Periode aanvang vankantie bezorging 1976 weer thuis 1976 Opzending i6 gratis in Nederland en België. Overige landen 1.70 per dag. De praktijk heeft geleerd dat ondanks al onze goede zorgen de bezorging in sommige landen te v overlaat. Wij kunnen dus helaas geen verantwoording n L—fciV. voor het niet tijdig arriveren van kranten op t V-kantieadres. CHU-voorman voelt voor nationaal kabinet DEN HAAG (SP/ANP) CHU-fractieleider Kruisinga heeft het opgenomen voor KV P-mini ster Van Agt (Justitie). Vanmorgen op het congres van de CHU in Utrecht trok de christelijk-historische voorman krachtig van leer tegen PvdA en WD, die deze week in de Tweede Kamer de minister hebben proberen te dwingen de sluiting van de Bloemenhove-kliniek ongedaan te maken. „Van dit soort aanvallen op christen democratische bewindslieden als mi nister Van Agt moet de CHU niets hebben", zei Kruisinga. "Wij doen daar niet aan mee. Van Agt kan op de steun van de CHU rekenen". Volgens de CHU-fractievoorzitter hebben PvdA en WD niets anders gedaan dan proberen toepassing van de anti-abortuswet te verhinderen. Dit nam Kruisinga liberalen en so cialisten erg kwalijk. De "rel rond Bloemenhove" stond volgens de CHU-voorman niet op zich. Naar zijn mening zijn PvdA en VVD de laatste tijd bezig met "ge concentreerde acties tegen christen democratische ministers". Als voorbeeld noemde Kruisinga de aanval van de WD op KVP-mi- nister Lubbers (ecno. zaken) van wege z(jn privé-belang bij de over name van Nederhorst door Hollan- dia. Daarom gaan socialisten te keer, omdat Lubbers de werkgele genheid in de Nederlandse scheeps- en machinebouw overeind wil hou den in plaats van die order naar het socialistisch geregeerd Zweden te laten gaan", zei hij. Na de verkiezingen van 1977 moet er volgens Kruisinga een "na tionaal kabinet" (van de drie gro te partijen PvdA, CDA en WD) ko- "We gaan een tijd tegemoet waar in de grootste inspanning van heel ons volk geëist wordt om de moeilijk heden te overwinnen. Dat betekent dat wij een kabinet nodig zullen heb ben waarin het nationale karakter van die inspanning zo veel mogelijk tot uiting komt", meende de CHU- Apotheker als een „eerste hulpverlener" LEIDEN De apotheker kan als "eer ste hulpverlener" een zinvolle taak vervullen. Hij zou bijvoorbeeld inge zet kunnen worden in een gezond heidscentrum ergens in een stad of wijk om daar samen te gaan wer ken met andere "eerste-lijnswer- kers", zoals artsen, wijkverpleegkun digen en maatschappelijk wer kers. Op die manier kan hij als ge- neesmiddelendeskundige een bij drage leveren aan een van de be langrijkste doelstellingen van zo'n centrum, namelijk het voorkomen van ziekten. Dit is het belangrijk ste thema van het congres "De apo theker en de eerste lijn", dat van 26 tot en met 28 mei in het Gel derse Ellecom georganiseerd wordt door de Algemene Nederlandse Pharmaceutische Studenten Vereni ging (ANPSV) en met name door een commissie van Leidse farmacie- studenten. Op het congres zal gepleit worden voor een integratie van de apotheker met de overige eerste- lijnswexlkers en zal ook worden na gegaan wat de mogelijkheden zijn van de apotheker in loondienst. Vol gens de congrescommissie is het vrije ondernemersschap van de apo theker niet te tolereren, maar zou hij als volwaardig gezondheidswer ker moeten functioneren. "Hij mag in zijn adviezen aan de arts en de patiënt, in zijn verstrekking van geneesmiddelen en in zijn inkoopbe- leid niet beïnvloed worden door het maken van winst", aldus de Leidse congrescommissie. De apotheker, vindt de commissie, zou ertoe kun nen bijdragen de consumptie van geneesmiddelen te verlagen, waar door de kosten ook zouden kunnen worden gedrukt. Een belangrijke taak van de apotheker zou volgens de commissie kunnen liggen op het gebied van de patiëntenvoorlichting. Op de laatste dag zal ook gesproken worden door de heer R. Lönngren, directeur van de Zweedse nationale apothekersbond, over de genationa liseerde Zweedse farmacie. "Nationaal kunnen we niet vol staan met voornamelijk onze eigen partijverlangens naar voren te bren gen". Als toch doorgegaan wordt met het verscherpen van de tegenstellin gen binnen ons volk, zal Nederland "dieper wegzakken in het moeras van de economische moeilijkheden", voorspelde de CHU-voorman. Unievoorzitter mr. O.W.A. van Ver- schuer zei in zijn toespraak, dat de CHU bereid was, is en zal zijn om in het CDA met de PvdA rege ringsverantwoordelijkheid te dragen. Dat is dan geen principiële keus', aldus mr. Van Verschuer. "Het is een praktische keus, waarbij voor de CHU een rol speelt dat zij wil streven naar een zo breed-mogelijke basis om een regering te vormen, dat zij ruimte wil laten voor de ver kiezingsuitslag en dat zij zoveel mo gelijk van de kernpunten van het program dat aan de kiezers is voor gelegd, wil realiseren'. Volgens mr. Van Versohuer, die de Unieleden opriep 'ja' te zeggen tegen de gezamenlijke kandidatenlijst van KVP, ARP en CHU bij de ko mende Kamerverkiezingen, neemt het CDA een sleutelpositie in. „Deze positie noopt ons meer dan in het verleden tot een standvastig volhou den. Laten PvdA en WD nu eerst maar eens tonen met welke leuzen en welke reële zaken zij de kiezers tegemoet willen treden Wij kunnen en moeten wat dat betreft rustig af wachten", aldus mr. Van Verschuer. In zijn openingsrede zei de voor zitter van de CHU, dat in de plaat selijke en provinciale CDA-verban- den, waar samengewerkt wordt in gemeenteraden en provinciale sta ten, niemand terugverlangt naar een gescheiden optrekken van de drie christen-democratische partijen. 'Het is voor de plaatselijke en regionale verbanden onaanvaardbaar om de stap terug te zetten", aldus mr. Van Verschuer. Hij meent, dat als aan de top van de drie partijen de sa menwerking niet tot stand komt, en de ene CDA-lijst bij de Kamerverkie zingen niet doorgaat, de regionale en plaatselijke verbanden zich dan tot een Unie zullen samenvoegen. O pi AMSTERDAM Tevreden lachend kijkt de eigenaar van een viszaak toe als een klant een haring a raison van f 3,50 de mond laat binnenglijden. Waarschijnlijk is de haring vandaag al goed koper. Op de visafslag in Scheveningen was de prijs al onder de gulden gezakt. Op de late veiling ging een pak (ontweer 200 stuksweg voor 120 tot 150 gulden. (Van één onzer verslaggeefsters) ALPHEN AAN DEN RIJN/NIEUW KOOP - Kantonrechter mr. H. H. Kirchheiner in Alphen aan den Rijn heeft gistermorgen vijftien, bootbe zitters uit heel Nederland afkomstig veroordeeld tot een boete van f 100,- Dat omdat zij hun boten langer dan vier uur langs de oevers van de Nieuwkoopse Plassen hadden afge meerd. In nov. 1974 is een Alge mene Politie Verordening van kracht geworden in Nieuwkoop die dat ver biedt, tenzij de boten in daartoe be stemde jachthavens liggen. De raads man van de vijftien veroordeelden de Amsterdamse advokaat mr. R. Samkalden bevestigde gisteren tegen over onze redactie dat hij in hoger beroep gaat. De verordening is indertijd door de gemeenteraad van Nieuwkoop om drieërlei redenen aangenomen: het tegengaan van landschapsbederfhet voorkomen van oeverbeschadigingen en het verminderen van waterver vuiling, zo maakte getuige-deskundi- ge A.H. van Montfoort, burgemees ter van Nieuwkoop, al eerder voor het kantongerecht duidelijk. De raadsman van de vijftien boot- bezitters is echter van mening dat de plaats waar de vijftien boten ge meerd lagen te beschouwen valt als Jachthaven: een stuk land in Noor den (gemeente Nieuwkoop) dat met vlonders, aanlegpalen en meerpen- nen voor dat doel geschikt is ge maakt. Burgemeester Van Montfoort maak te duidelijk dat een Jachthaven vol gens de beschrijving in "Van Dalen" een lig- en bergplaats voor boten is en daar zou bovengenoemd stuk land niet aan voldoen. Bovendien zou het stuk land volgens hem nooit jachtha ven kunnen zijn omdat het in een ge bied ligt dat volgens het bestem mingsplan van de gemeente is verklaard tot .natuurgebied". Het verwarrende in de zaak is dat in onder andere brieven van Provinciale Waterstaat, de ANWB-gids, de Ka mer van Koophandel en de Nieuw koopse VW-brochures wel wordt ge sproken van jachthaven. De kantonrechter kwam in een uit gebreid schriftelijk vonnis echter tot de conclusie dat voor 't begrip jacht haven zoals bedoeld in de bewuste politieverordening, meer voorzienin gen nodig zijn en veroordeelde de vijftien bootbezitters tot een boete van 100,- De officier van justitie had twee weken geledeai een boete van f 150,— geëist tegen alle bootbezitters, waar van f 125,— voorwaardelijk. Deze week speelde ik voor het eerst van mijn leven Risk. Dat is een gezelschapsspel met een grie zelig realistische simulatie van hoe het echt in de wereld toegaat. Het schijnt al een poos te bestaan, maar ik had er in elk geval nog nooit mee kennisgemaakt. De we reld is onderverdeeld in een aan tal machten, die men aan de kleur van de legers (vierkante blokjes plastic) herkent. Men krijgt via kaartjes geheime opdrachten, die kunnen bestaan uit het veroveren van hele continenten of het vol strekt uit de weg ruimen van een tegenstander. Kortom, het is van een gruwe lijke echtheid allemaal. Vooral ook, omdat zich de aggressie na verloop van tijd op één speler gaat richten. Allen tegen één. En dat hoeft heus niet altijd de man te zijn die in die fase van het spel het grootstè stuk territoir be heerst of de meeste legers heeft uitstaan. Heel vaak is het zwarte schaap iemand die bij voorgaande keren dat het spel werd beoefend zeer succesvol bij zijn operaties is gebleken. In dit geval was het de gastheer die ons allemaal kort te voren Juist nog wel zeer smakelijk te eten had gegeven. Ondank baarheid is 's werelds loon, dat blijkt maar weer eens. Ook als de dobbelstenen rollen. Risk (2) Juweel Van Riel Met het vertrek Mijn opdracht bestond eruit om Noord-Amerika en Australië te veroveren. Toen ik om half drie des nachts de oorlogshandelingen staakte, omdat ik elders op dat gevorderde uur echtelijke oorlogs handelingen vreesde, had ik nog geen poot in Australië, bleef mijn aanwezigheid in Noord-Amerika beperkt tot wat bruggehoofden in Alaska en het Grote-Merengebied, maar was ik daarentegen onbe twist alleenheerser op het Zuid- Amerikaanse continen. ik had het dus niet gemaakt in mijn ge simuleerd bestaan. Dat geeft een groot verdriet. Een juweel om niet te zeggen een briljant was de opmerking van Van Kempen en Begeer (in goud en zilver) in zijn jaarverslag. De "gegoede burgerij en midden stand" zijn steeds meer het kind van de rekening in het politieke klimaat in Nederland, zo stond er ongeveer te lezen. Daarmede raakt dan ook meteen de handel in het hoogwaardige karaatswerk in het slop. Gelukkig maar, zo maak ik uit het jaarverslag op, vertoonde de vraag naar populair geprijsde sieraden en jubileumgeschenken een verheugende stijging. Toch laat zo'n constatering voor mij tenminste een tweetal vragen open. Teneerste: is een jubileum geschenk dan misschien van een wat lager edelgehalte dan de pro- dukten waarvan somber in de aanhef van dit stukje sprake is? Ten tweede: waarom valt er eigenlijk zo veel te jubileren en te vieren? Het zou natuurlijk te maken kunnen hebben met het slechte economische klimaat en een moesson van vervroegde pen sioneringen. Dat is dan een ant woord op vraag twee. Maar met vraag één blijf ik zitten. Wordt het gouden horloge langzamer hand goud-doublé? Is de zware zilveren tafelaansteker met in scriptie van veertig Jaren trouwe dienst vervangen door een matig verzilverde briefopener en een zoen van de directiesecretaresse? Een verstandig bedrijf koopt zijD jubileumgeschenken voor ge neraties tegelijk in. Ik ken een onderneming, die zijn scheidende medewerkers reeds enkele decen nia verblijd met een glazen kan delaber, die weliswaar niet on stuimig fraai is in zijn ribbelig- heid, maar daarentegen claimt vrijwel onbreekbaar te zijn. Met dit enig en universeel blijk van erkentelijkheid bracht dit bedrijf een gelijkheidsprincipe in de praktijk, lang voordat men er zelfs maar serieus bij had stilgestaan. Maar Van Kempen en Begeer zit ten niet in het glas en "gegoede burgerij en middenstand" plegen pas na zorgvuldig overleg kande labers op hun schouwen te plaat- Van Riel lijdt het toch al aan markante figuren zo schamele po litieke toneel een zwaar verlies. De man is van een bijna on-Ne- derlandse eruditie, scherpzinnig heid en lome strijdvaardigheid. In de Britse tradities zou hij zonder moeite en met eenzelfde quasi- 1 trage directheid de voorste bank van het Lagerhuis hebben bereikt. Natuurlijk wel aan de Conserva tieve zijde. Van Riel is één van de laatst overgebleven 'generalisten' in de politiek, een man die zich altijd op bekend terrein bevindt, of de tegenstander in elk geval die indruk geeft. Hij mag dan herhaaldelijk in interviews heb ben gezegd dat hij niet de taal van het volk spreekt, maar de zelfde interviews zijn bewijs van het tegendeel. Er is nauwelijks een woord Frans bij, want hij pleegt de kwistig gehanteerde ci taten in vertaling te leveren. Hij kan in éénzelfde interview zeggen "ik kies de formulering die ik adequaat acht, niet de formule ring waarvan ik veronderstel dat zU het meest wordt toegejuciht of het minst wordt tegengesproken" en even verder "mijn uitgangs punt is: wat is voor mijn aan hang het plezierigst om te horen en voor mijn vijanden het onple zierigst". Uit beide citaten zou een tegenspraak kunnen worden ge construeerd, maar in het geval van Van Riel lijkt me dat niet, omdat hij wéét dat de formule ring die hijzelf adequaat acht, ook het meest wordt toegejuicht. Omafietsen Tot de congregatie van de nos talgie is nu ook het rijwiel toe getreden. De omafiets, ook wel hallelujafiets geheten, is enorm in opmars. Alle verworvenheden van de derailleur, het grote mes en de trommelrem worden verre geworpen. Een nieuwe toekomst is aan het rijwiel in het zwart met het hoge stuur en de kuise ket- tingkast die het blote mechanisme aan het oog onttrekt. Een fietsenhandelaar vertelde mij dat mensen soms weken moe ten wachten, voordat ze het be geerde geleverd krijgen. Een pro- Ie rarische variant van de old timers-automobielen kan men deze rage van het oude rijwiel natuurlijk niet noemen. In de eerste plaats gaat het niet om oude fietsen, maar om splinter nieuwe. Er zitteh geen carbid lampen op, maar gewoon elec- trische, die hun energie ontlenen aan de meest geperfectioneerde dynamo's. Voorts treft men op de bagagedrager snelbinders aan die zich kunstvezelig gedragen. Het allervreemdste is dan dat de glanzende karretjes soms In broze letters van appelgroene of oker- kleurige lak merknamen voeren a la "Nostalgie" of zo. Dat is na tuurlijk helemaal een krachtterm jegens de geschiedenis, want als onze voorouders één ding heel stellig in de fiets zagen dan was het wel een triomf der techniek en inplaats van "Nostalgie' zouden ze zoiets als "Vitesse" op de voor vork hebben laten schilderen. Wie op zo'n omafiets rijdt en daarmee nog nadrukkelijk derge lijke nostalgische termen voert, moet hoognodig een de wortel uit zijn romantisch sentiment trek ken; daar zijn tegenwoordig erg handige rekenmasjientjes voor. Overigens vraag ik me af, hoe lang het zal duren voordat de eer ste omafiets op straat komt, waar bij steels en brutaal een versnel ling is aangebracht. Hef is net als met die leuke oude boerderijtjes. Het moet allemaal terug naar de oude luister, maar voor de kou, de waterton, de stinkende olie lamp en de poepton maken we graag een uitzondering. Al te per fectionistisch zijn hoeft nou ook weer niet. Tunnel Die vrachtauto die een tikje te hoog was voor de tunnel bij Schiphol kunt u zich nog wel her inneren. Die stond maandag in de krant. Die bekleding van de tunnel hing er aan flarden bij. Het was een Belgische auto. Een auto uit België dus. Ik kan het ook niet helpen. Maar verbaasd was ik toch wel. Want hebben de Belgen het des tijds niet als eersten ontdekt: als je vrachtauto een ietsje te hoog is voor een tunnel, dan laat je alle vier banden even leelopen. Past-ie er precies in. HAN MULDER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 7