Ulrike Meinhoff
beneemt zich in
cel het leven
Dodenaantal Italië nadert duizend
Van journaliste
tot leidster van
stadsguerrilla
Mercury,
Opschudding in West-Duitsland
Prins Carel Hugo op
Montejurra door
zijn broer beschoten
Sarkis president Libanon,
maar vrede is nog ver weg
Ook gisteren weer enkele aardschokken bij Udine
de betrouwbare
MAANDAG 10 MEI 1976
PAGINA
STUTTUAKT - Ulrike Meinhof (41), een van de drijvende krachten in de gewelddadig-
anarchistische beweging van de Bondsrepubliek, heeft gisterochtend vroeg in de gevan
genis van Stuttgart-Stammheim zelfmoord (door ophanging met een handdoek) gepleegd.
De avond tevoren had zij volgens mededeling van het ministerie van Justitie nog geruime
tijd zitten schrijven en wees niets op het voornemen tot zelfmoord. Toen zij gisterochtend
om half acht in haar cel werd aangetroffen, was zij volgens een arts al enige uren dood.
Wat Ulnke Meinhof tot haar on
verwachte wanhoopsdaad heeft
gedreven liet zich gisteren nog niet
vaststellen. Sinds haar arrestatie
was zij (o.a. als gevolg van een
maandenlange hongerstaking met
de andere gevangen zittende leden
van de Baader-Meinhof-groep) nog
slechts een schim van de strijdbare
journaliste, die in Hamburg in zo'n
hoog aanzien had gestaan.
Bleek en ingevallen volgde zij het
proces tegen de vier hoofdfiguren
van de BM-beweging, duidelijk ge
kweld door concentratiestoomis-
sen en moeizaam formulerend op
de schaarse ogenblikken dat zij het
woord nam.
In Stammheim ging op tragische
wijze het leven ten einde van een
vrouw met onomstreden intelligen
tie en van grote sociale bewogen
heid, die zozeer in de maalstroom
der politieke gebeurtenissen ge
raakte, dat zij van pacifïste tot ge
wapend activiste werd.
Zwaar bewaakt
Ulrike Meinhof zat gevangen in een
gevangenis aan de rand van Stutt
gart, Stuttgart-Stammheim. In een
zwaar bewaakt gebouw in de buurt
begon op 21 mei vorig jaar - onder
zeer zware veiligheidsmaatregelen
na twee jaar vooronderzoek het
mammoetproces tegen vier lei
dende figuren van de anarchisti
sche Baader-Meinhof-groep, die
vooral door bomaanslagen en
brandstichtingen in de jaren
1970-1972 grote onrust in de
Bondsrepubliek veroorzaakte.
In dit grootste proces in de West-
duitse geschiedenis gaat het om de
zogenoemde "harde kern" van de
groep, bestaande uit de toen 40-
jarige Ulrike Meinhof, de 32-jangc
Andreas Baader, de 34-jarige Gud-
run Ensslin en de 30-jange Jan-Carl
Raspe. Zij werden o.m. beschul
digd van vijf moorden, 54 pogingen
tot moord door middel van bo
maanslagen, bankovervallen, in
braken en het lidmaatschap van
een misdadige organisatie.
De verdachten, die hun organisatie
"Rote Armee Fraktion" noemden,
vonden elkaar nadat het studen-
tenverzet waarvan zij deel uitmaak
ten, na de aanslag op Rudi
Dutschke in april 1968 was doodge
lopen. De anarchistische RAF werd
de bekendste van enkele kleine
groepen die meenden dat het verzet
tegen de kapitalistische maat
schappij. desnoods met geweld
moest Worden voortgezet.
heid verscherpt met het oog op r
gelijke acties van sympathisanten
gen bestonden. Het openbaar i
nisterie reageerde hiermee op
i de Baader-Meinhofgroep na de bericht in het dagblad "Die Welt".
zelfmoord van Ulrike Meinhof. Dit
hebben officiële zegsliede
gedeeld. De politie vreest dat de
Een woordvoerder sprak i
band van "een zekere
ding" tussen Ulrike Meinhof
zelfmoord van de anarchiste door Andreas Baader.
politie-activiteit uiteengevallen
guerrillabewegingen weer bijeen
brengt en activeert.
In de Franse hoofdstad Parijs zijn
gisteren bomaanslagen gepleegd
op de vestingen van twee West-
duitse ondernemingen. Bij de ont
ploffingen vielen geen slachtoffers,
wel werd aanzienlijke schade aan
gericht.
Intussen heeft het openbaar minis
terie gemeld dat tussen Ulrike
Meinhof en de andere drie verdach
ten in het anarchistenproces in
Stuttgart al sinds weken spannin-
De vertrouwensadvocaat van Ul
rike Meinhof, Oberwinter, bestem
pelde het bericht van de spannin
gen als "lage leugens". Oberwinter
zag er een poging in "de dood van
Ulnke Meinhof in de schoenen van
Andreas Baader te schuiven".
verdediger van mede-
Gudrun Ensslin,
Schily, keerde zich tegen het
zelfmoord-idee. Hij eiste een onaf
hankelijke, internationale commis
sie van onderzoek, die de juiste
toedracht van de dood van Ulrike
Meinhof moet ophelderen.
Ulrike Meinhof, op 7 oktober
1934 in Oldenburg geboren,
verloor al op betrekkelijk
jeugdige leeftijd haar beide
ouders, beiden kunsthistorici,
die de dochter in een duidelijk
anti-nat ion aal-socialist ische
gezindheid hadden opgevoed.
Op 14-jarige leeftijd werd zij
pleegkind van de familie
vriend en pacifiste, prof. dr.
Renate Riemeck, oprichtster
van de Deutsche Friedens
Union,die onder meer reeds in
de jaren vijftig verzoening
met de DDR bepleitte.
Mevr. Riemeck heeft grote in
vloed uitgeoefend op Ulrike
Meinhof, die als studente in de
pedagogie, de germanistiek en
de wijsbegeerte blijk gaf van
uitzonderlijke begaafdheid.
Omstreeks 1955 onbtplooide
zij steeds grotere politieke ac
tiviteit. Zij sloot zich aan bij
de socialistische studenten-
bond, SBS, nam deel aan pro
testbetogingen tegen de
koude-oorlogspolitiek van de
CDU-regering en, atoombe
wapening en voor een betere
verstandhouding met de DDR.
In die tijd leerde zij in Ham
burg Klaus Rainer Röhl ken
nen, hoofdredacteur van het
half-mcmdainehalf-
proletarische weekblad ,Jton-
kret", die later haar echtge
noot werd. In dat blad schreef
zij tien jaar lang haar in kor
zelige en karige stijl opgetrok
ken hoofdartikelen tegen al
UDINE - Het Italiaanse ministerie van Binnenlandse Za
ken heeft gisteravond bekendgemaakt dat er in het gebied
van Italië dat door aardschokken is getroffen, tot dusver
812 lichamen zijn geborgen. Van deze 812 heeft men er maar
231 kunnen identificeren.
Men neemt aan dat het dodencijfer uiteindelijk de 1.000 zal
overschrijden. De Italiaanse politie liet weten der er zo'n
1.300 mensen gewond zijn geraakt.
Waakzaam
Er deden zich gisteren weer enkele
schokken in deze streek voor. Stor
tregen, die de wegen in modderpoe
len verandert en de kans op aarver
schuivingen met zich meebrengt,
heeft gisteren het reddingswerk in
Udine het noordoostitaliaanse
aardbevingsgebied, vertraagd. De
regen droeg bovendien nog bij aan
de wanhoop van de ongeveer 15.000
daklozen, onder wie volgens func
tionarissen zo'n 25.000 tenten zijn
verdeeld.
Het Italiaanse ministerie van Bin
nenlandse Zaken heeft meegedeeld
dat er voldoende hulpkrachten zijn
ingezet.
Anderzijds groeit de kritiek op het
vaak duidelijke gebrek aan overleg
achter de reusachtige reddingsope
ratie. Hele dorpen zouden aan zich
zelf zijn overgelaten, omdat de tele
foonverbindingen zijn doorgesne
den en de toegangswegen nog altijd
geblokkeerd. Kisten vol medicij
nen blijven ongeopend - niemand
weet hoe ze gebruikt moeten wor
den of waarheen gezonden.
Minister van Binnenlandse Zaken
Cossiga heeft gisteravond dringend
verzocht om giften voor de aardbe
vingsslachtoffers. De minister ver
klaarde dat de heropbouw van hui
zen in het rampgebied een top
prioriteit voor de regering is.
Daarom wees hij het idee van tijde
lijke behuizingen van de hand.
De waarnemend premier van Italië
Aldo Moro heeft dit weekeinde een
bezoek gebracht aan de getroffen
streek. Ook hij beloofde de vluchte
lingen die in tengen wonen snelle
en royale hulp. Maar velen waren
niet onder de indruk.
In het achterhoofd van de mensen
hier speelt dat slachtoffers van een
aardbeving op Sicilië, een achttal
jaren geleden, nog steeds proviso
risch wonen, doordat geld van de
overheid in Rome aan strijkstok
ken bleef hangen.
(Italianen in het buitenland zullen
nieuws over hun familieleden kun
nen krijgen door zich tot alle consu
laire bureaus te wenden. Er zijn
speciale verbindingen gelegd om
deze bureaus te informeren)
ESTELLA, NAVARRA (AFP) -
Bij de jaarlijkse Carlisten-
bijeenkomst op de berg Monte
jurra in Spanje zijn de aanhan
gers van prins Carel Hugo en
prinses Irene zaterdag bescho
ten door een groepering van Ca
rel Hugo's rechtse broer, prins
Sixto.
Een 19-jarige arbeider werd
daarbij gedood en een aantal
personen gewond. Prins Carel
Hugo en prinses Irene bleven
ongedeerd en vertrokken korte
tijd later met onbekende be
stemming. Beiden waren in het
geheim Spanje binnengeko
men. Prins Carel Hugo werd in
1968 door het toenmalige
Spaanse staatshoofd Franco
verbannen voor activiteiten die
tegen de regering waren ge
richt. In maart van dit jaar
kwam hij per vliegtuig in de
Spaanse hoofdstad aan, maar
de politie zette hem toen op een
toestel terug naar Parijs. De bij
eenkomst van zaterdag op de
Montejurra was door de rege
ring verboden.
Ooggetuigen zeiden dat de eer
ste aanval van prins Sixto en
zijn aanhang werd uitgevoerd
toen de Carlisten zich bij een
klooster verzamelden voor de
tocht naar de top van de berg.
De aanvallers schoten en sloe
gen enkele demonstranten met
ijzeren staven. De mars ging
volgens plan door. Maar toen de
eerste Carlisten de top nader
den, wachtte daar een groep ex
tremisten die schreeuwden dat
de Carlisten terug moesten. De
aanhangers van prins Carel
Hugo aarzelden. Er werden
schoten gelost die enkele deel
nemers die voorop liepen trof
fen. Anderen werden door
stukken rots getroffen.
Een woordvoerder van een zie
kenhuis in Pamplona zei dat de
19-jarige arbeider Ricardo Til-
legro uit Estella omkwam en
dat "veel" anderen gewond
werden, van wie enkelen er ern
stig aan toe zijn.
Volgens ooggetuigen stonden
honderden politiemannen die
naar het gebied waren overge
bracht om de orde te handha
ven, werkeloos toe te kijken
toen de extremisten de demon
stranten aanvielen.
Vlak voordat de schietpartij be
gon had prins Sixto geprobeerd
van de top van de berg via een
luidspreker zich tot de aanhan
gers van prins Carel Hugo te
richten. Hij werd door de me
nigte overschreeuwd die riep:
"Vrijheid voor Carel Hugo".
Prins Sixto, die in Madrid
woont, verzet zich al lange tijd
tegen "de linkse politiek" van
zijn oudste broer. Deze ver
klaarde later over de rechtse
aanvallen: "Dergelijke mooT-
den zullen helpen het regime
(van Juan Carlos) ten val te
brengen".
Prins Carel Hugo voegde zich
bij de Carlisten halverwege de
bergtop. Hij sprak zijn volge
lingen toe toen die nog 400 me
ter verwijderd waren van de
top. Daarna leidde hij de Carlis
ten terug naar de stad Estella.
Carel Hugo eiste in zijn toe
spraak democratische vrijhe
den en een socialistisch, feder
aal Spanje.
BEIROET - Dreigementen van
Libanons linkerzijde de open
lijke strijd te hervatten, hebben
de inwoners van de hoofdstad
Beiroet er gisteren van weer
houden de straat op te gaan.
Elke kans op vrede hangt af van
een akkoord tussen de zaterdag
als opvolger van president
Franjieh gekozen Elias Sarkis
en socialistenleider Kamal
Jumblatt.
In politieke kringen is men het
er over eens dat Sarkis, de
keuze van rechts en Syrië, er
slechts in kan slagen een eind
aan de nu 13 maanden oude
burgeroorlog te maken, wan
neer hij Jumblatt achter zich
krijgt. De socialist heeft nog
geen commentaar gegeven op
Sarkis' uitverkiezing.
Sarkis kreeg 66 stemmen van de
69 parlementsleden die tijdens
de zitting aanwezig waren. Hij
behaalde daarmee een grote
overwinning op zijn naaste ri
vaal Raymond Edde, de man
die op de steun van linkse groe
peringen in Libanon kon reke-
Linkse strijders hadden vanaf
zaterdagochtend vroeg het be
trokken gebied onder zwaar
vuur gelegd om de presidents
verkiezing te boycotten.
Een progressieve Libanese par
lementariër, Mansour, heeft gis
teren afgevaardigden ervan be
schuldigd bedragen van tussen
de 150.000 en 4 miljoen Liba
nese ponden (van 135.000 tot
ongeveer 4 miljoen gulden) te
hebben opgestreken in ruil voor
hun stem ten gunste van Sarkis.
Intussen is zware strijd uitge
broken, in het gebied van de
berg Libanon, in het oostelijk
deel van het land. Volgens de
linkse radio hadden rechtse
troepen getracht op vier fronten
door te breken, maar waren zij,
met grote verliezen, teruggesla
gen. "De lichamen van meer
dan 100 isolationisten liggen
nog op het slagveld, terwijl het
aantal martelaars van de natio
nalistische beweging en de Pa
lestijnse revolutie 16 1
aldus het radiostation.
De nieuwe president van Liba
non, Elias Sarkis (51), is een pu
bliciteitsschuwe technocraat
die negen jaar lang gouverneur
was van de Libanese centrale
bank. Hij verloor op het nip
pertje de presidentsrace van
1970 tegen Franjieh, maar heeft
Elias Sarkis
zich over het algemeen verre
gehouden van de luidruchtige
arena van de Libanese politiek.
Sarkis heeft op geen enkele
wijze in het openbaar zijn kan
didatuur pogen op te poetsen
toen Franjieh onder steeds gro
tere druk werd gezet om af te
treden. Degenen die hem steu
nen wijzen op zijn staat van
dienst als efficiënt bestuurder
met weinig politieke vijanden.
wat rechts en reactionair was
in de Bondsrepubliek en
daarbuiten. Zij bevond zich
als het ware op de grens van
twee werelden. Terwijl zij het
kapitalisme te lijf ging,genoot
zij toch ook van haar rol als
ster-journaliste, die haar door
de Hamburgse "in-crowd"
bewonderend werd toegekend.
Maar gaandeweg groeide het
besef, dat goedgeformuleerde
teksten aléén te vrijblijvend
waren om maatschappelijke
veranderingen te bewerkstel
ligen.
In de Westduitse studentenbe
weging heeft zij, toen al tien
jaar ouder dan de meeste kop
lopers van deze actie, zich
sterk doen gelden. Zij verliet
Röhl, wiens halfhartigheid
haar steeds weer tegen de borst
stuitte, en brak met enkele
geestverwanten in haar oude
Hamburgse woning in, om bij
wijze van symbolische daad
een paar kostbare meubels te
vernielen: afrekenen met, af
scheid nemen van het weelder
ige, burgerlijke verleden,
overgang naar een leven dat
haar zelfs zo ver zou brengen
lampekappen als overbodige
luxe te beschouwen.
Zij bleef echter schrijven in
"Konkret". Zij deelde nu mee
dat "misdadig handelen zin
volle politieke actie" kan zijn.
Maar nooit had zij zelf nog
naar de wapens gegrepen. De
nieuwe, gewelddadige fase in
haar bestaan, werd haar op
gedrongen toen Ulrike Mein
hof in mei 1970 deel had aan de
bevrijding van de brandstich
ter Baader in Berlijn.
Bij die actie werd een beambte
door een pistoolschot leven
sgevaarlijk gewond. Dat was
zeker niet Meinhofs oogmerk
geweest - maar zij zag zich nu
gesteld voor de keuze zich bij
de politie te melden of in de
gewapende ondergrondse te
gaan.
Zij koos voor het laatste. Ul
rike Meinhof, later voor die
Berlijnse bevrijdingsactie tot
acht jaar veroordeeld, werd
een van de drijvende krachten
van de stadsguerrilla, die de
maatschappelijke orde van de
Bondsrepubliek gewelddadig
bestreed en tenminste zes men
senlevens heeft geëist. Ulrike
Meinhof, van wie haar pleeg
moeder Renate Riemeck later
verklaarde: .jZij is altijd bang
geweest voor wapens en ook nu
nog is zij geen revolverheldin"
EWOUTJANSE
Italiaanse CP:
relatie met VS
ROME (AFP) - De Italiaanse com
munisten zijn van mening dat de
"politieke,economische en cultu
rele samenwerking tussen Europa
en de Verenigde Staten, en tussen
Italië en de Verenigde Staten on
ontbeerlijk is". Dit heeft Giorgio
Napolitano, lid van de partijleiding,
verklaard.
Napolitano gaf verder aan dat het
Italiaanse lidmaatschap van de
NAVO voor de communisten "een
zeker punt" is, "voor zover dit lid
maatschap deel uitmaakt van een
politiek en militair evenwicht in
Europa, een evenwicht dat niet
eenzijdig kan worden verstoord".
Tenslotte: "Een Italiaanse regfering
met een communistische deelne
ming zal een absoluut onafhanke
lijk oordeel moeten bewaren, ook
tegenover Moskou".
ADVERTENTIE
U ruimte. En de
Mercury buitenboordmotor brengt U
waar U wilt. Zuinig en veilig
Ga gelijk eens kijken bij Uw erkende
Mercury Dealer. Die zit dichtbij.
BikScheWnge^
TPtetoo n°
oe '0
l Telefoon
