Glad draaiend Oranje
l presenteert Goethals
erg hoge rekening
1 1
afrï
Rensenbrink„naar hoofdrol gemanoevreerd"
■4
r
Olm
cQ,ijóbercjen
apart
Beoordelingsfouten Belgische coach afgestraft
Geen felicitatie
HANDAG 26 APRIL 1976
SPORT SPORT
SPORT SPORT SPORT
Wat heb ik een grappige middag
gehad. Eerst maak ik mijn eerste
doelpunt in een interland, en
daarna wordt ook mijn directe
tegenstander nog uit het veld ge
haald. Dat betekent dan toch dal
je hem uit de ivedstrijd hebt ge
speeld en dat is natuurlijk altijd
erg leuk. Het was alleen jammei
dat ik daar een gele kaart bij op
liep al zat dat er wel een beetje
in met die speelwijze. Ik had op
dracht gekregen kort op Lambert
te spelen, omdat hij zo'n beetje
de enige gevaarlijke aanvaller van
België is. Dan zit het risico erin
dat hij een paar maal onderuit
gaat en dat jouiv spel als hard
ivordt aangemerkt. Toch heb ik
niet 20 erg veel 'harde' overtre
dingen gemaakt, vind ik zelf. Zes
of zeven. Bij één van de laatsten
kreeg ik die gele kaart, maar dat
vond ik niet zo erg omdat die
voorlopig toch geen consequen
ties heeft. Of je moet nog een
tweede krijgen, maar daar kijk ik
wel voor uit, omdat ik nu weet
liet zien en als hij in zo'n vorm
is kan er bijna niets misgaan.
Vooral niet als hij zo verbazing
wekkend veel ruimte krijgt (Ver-
heyen moest hem geloof ik dek
ken, maar die speelt in de derde
divisie en kon hem niet bijbenen)
en als dan ook Rensenbrink zijn
dag heeft is er tegen dit elftal ge-
icoonweg niet te voetballen. Dat
bleek ook wel.
hoe ik Lambert aan moet pakken.
Ik denk trouwens dat hij in Brus
sel straks niet eens meedoet. Hij
werd hier toch volkomen uit de
wedstrijd gespeeld? Dat werden
trouwens alle Belgen, die me
zwaar tegenvielen. Vooral verde
digend waren ze erg zwak en van
de uitvallen van die jongens is
ook maar erg weinig terechtgeko
men. Alleen in het begin ivas het
even gevaarlijk, maar toch geloof
ik dat we ook als het toen 01
was gewordenvoldoende karak
ter hadden gehad om alsnog te
rug te komen. Als Cruijff zo'n bui
heeft, krijgt hij immers een heel
elftal mee? Pure klasse wat hij
Leékens in de rol van doelman
iia een lob van Willy v. d. Kerk
hof. De actie van de Belg werd
gehonoreerd met een strafschop.,
ROTTERDAM Bondscoach
Knobel moest het stellen zonder
de gelukwensen van zijn tegen
stander Goethals, die hem na de
verpletterende Nederlandse zege
niet kwam feliciteren. Knobel
maakte daar echter bepaald geen
punt van. „Het is gebruikelijk dat
je elkaar direct na afloop de hand
drukt", zei hij, „maar ik kan me
de deceptie van Goethals voor
stellen. Hij is kapot en wil dat al
leen verwerken. Ik zal hem dat
niet kwalijk nemen".
Knobel zal overigens ook op
22 mei in Brussel zijn sterkste
formatie inzetten voor de return.
„Dat is alleen al van belang om
de samenhang in het elftal hech
ter te maken", betoogde hij. Kno
bel zal dan in de dug out zitten
en is niet van plan de tegenstan
der van Nederland in de halve fi
nales (Tsjechoslowakije of de
Sovjet-Unie) die dezelfde dag in
actie komt, aan het werk te zien.
„De gewoonte is dat een bonds
coach bij zijn ploeg is. Daarvan
zal ik niet afwijken".
ROTTERDAM Raymond Goethals had des du ivels kunnen zijn. De scheidende Belgische
bondscoach had in de week voorafgaande aan de gedenkwaardige interland met twee tongen
gesproken. Enerzijds had hij zich in de door hem zo begeerde positie van kansloze gepraat, ander
zijds was er midweeks die opmerkelijke omme keer in zijn voorspellingen. Had Goethals ge
meld minstens op een gelijkspel tegen Nederland te rekenen en misschien wel op een kleine
overwinning- Voor hem persoonlijk stond in ieder geval als een paal boven water dat België
de eindronden van het Europees kampioenschap voor landenteams zou halen.
Door
Paul de Tombe
Nadat hem ln Rotterdam de vette
rekening met vijf nullen voor die
grootspraak ln beperkte kring was
gepresenteerd, had Goethals des dui
vels kunnen zijn. Hij was het niet.
Liever dan kleur te bekennen of uit
voerig in te gaan op zyn eigen be
oordelingsfouten (het opstellen van
Piot, het aanwijzen van Van Binst
als centraal verdediger, de bijna voor
onmogelijk gehouden onderschatting
van het fenomeen Cruijff voor wie
hij geen vaste man wilde opofferen),
switchte hij weer naar de basis-
verteltrant. Zei hij: „Ik was vooraf
al zeker van verlies. Dat we twee
keer eerder OO hebben gespeeld
was een mirakel tegen een ploeg die
eigenlijk wereldkampioen had moeten
zijn. Nu was ik vooraf al zeker dat
het zo'n 3O zou worden. Dat zou
normaal zijn geweest".
doordrongen zijn geweest van het ge
vaar dat een vrijgelaten Rensenbrink
kon betekenen (Cruijff: „In één
tegen één situaties is hij een mees
ter"), op zo'n voorbeeldige samen
werking had hij onmogelijk kunnen
rekenen. Daarbij had Goethals de
zwervende rol, die Cruijff vervulde,
wel ingecalculeerd, maar had hij hem
op zijn tochten over het veld willen
laten „overnemen" door verschillende
verdedigers of middenvelders. Dat
was misrekening nummer één omdat
Cruijff juist in de ruimte tussen de
mensen die hem moesten „opvangen"
de tijd kreeg om zijn schoonheids
acties voor te bereiden.
Typerend moment uit Nederland-België de uitblinkende Cruijff
snelt op de doellijn langs Van Binst, die uitgeteld blijft zitten.
54.000 kijkers werd bewezen dat het verdediging binnen, de twijfel
Belgische minderwaardigheidsgevoel
ten opzichte van het Nederlandse
voetbal bepaald niet misplaatst kan
heten. Een Nederlands elftal dat zo
„snel" en doortastend optreedt als
gistermiddag is eenvoudig niet te be
naderen door de wel aardige, maar
stuk voor stuif mindere voetballers
uit het land waar voetbalspitsen
zeldzame fenomenen zijn. Brugge en
Anderlecht mogen dan op het toneel
van het Europese bekervoetbal inter
nationale erkenning afdwingen (met
alle daarmee gepaard gaande ver
moeidheid van dien), een Nederlands
elftal met een zo gemotiveerde
Cruyff, een zo vrijuit spelende Ren
senbrink (die zijn schrikbeeld Van
Binst niet hoefde te bestrijden maar
net een hoogst nerveuze Gerets
nooht gaan dollen) is gewoon erg
noeilijk af te stoppen.
Daar gaat er weer een, Martens. Rensenbrink kops Oranje's vijfde in.
Rensenbrink en Cruijff. Zij waren
iet die in omgekeerde volgorde de
oochelshow tegen België bepaalden.
Cruijff als de voetbalmachine, die op
:ijn 29ste verjaardag alleen maar
hoefde te worden „aangezet" om met
nagistrale passes rond te strooien,
Rensenbrink als de vleugelspits die
driemaal de kroon op het meester
werk kon zetten. Waar het in vroe
gere duels nogal eens mis placht te
gaan met de samenwerking tussen
die twee, doordat Cruijff vaak naar
de vleueglplek van zijn collega uit
week, daar klopte het gisteren als
hem aan zou pakken met de inge
bouwde zekerheid voor schut te wor
den gezet. Niemand van de Belgen
durfde dat tenslotte nog aan, waar
door Cruijff een ongekende vrijheid
van handelen kreeg, die tenslotte de
totale desorganisatie van de Belgi
sche defensie in de hand werkte.
Juist daar, aan de basis ging het
trouwens al erg snel mis, omdat
Goethals de verkeerde mensen op de
verkeerde plekken had geposteerd.
Hij bleef bijvoorbeeld zweren bij Piot,
hoewel die doelman toch zo'n drie
maanden niet in actie was geweest.
Piot mocht dan ijzersterk beginnen,
met flitsende reacties op knalhard
verzonden ballen van de mede uit
blinkende Neeskens en Willy v. d.
Kerkhof, allengs werd toch duidelij
ker dat hij niet in normale doen kon
komen. Zelf hield hfj het er op dat
hij de nederlaag in dat geval had
kunnen beperken tot 30. „De eer
ste en de vijfde had ik kunnen heb
ben".
In de defensie „stond" nog een
grote oorzaak van de steeds massaler
Belgische onrust: Gilbert van Binst.
Als vleugelverdediger behoort hij,
volgens Rensenbrink, tot de besten
van Europa, als ausputzer bleek hij
Goethals' misrekening nummer drie.
Bij „diep" gespeelde ballen viel hij
door de mand als laatste
zelden tevoren. Goethals mocht danen toen Oranje (lees: vooral Cruijff)
dat eenmaal scherp doorkreeg kon
aan zijn pijnlijke ontmaskering wor
den gewerkt. Dat gebeurde vooral na
de pauze, na een deel waarin veel
crosspasses door de wind nog niet
op de bedoelde plekken waren ge
arriveerd.
Niet vreemd
Het was dan ook helemaal niet zo
vreemd dat Oranje in de eerste vijf
enveertig minuten tweemaal uit „stil
staande" situaties scoorde. De eer
ste treffer van Rijsbergen, keihard
uitpakkend tegen Lambert, wat hem
de gele kaart kostte, verdiende daar
bij aparte vermelding. De beheersing
die de Leidenaar in zijn schuiver
legde, zal hij ook zelf voor onmoge
lijk hebben gehouden. Zijn 10 op
leep aangeven van Cruijff rond de
twintigste minuut was in zoverre erg
belangrijk, dat Nederland direct het
moment van acht minuten eerder uit
de gedachten bande. Dat ogenblik,
dat alles zoveel anders had kunnen
maken, als Roger van Gooi toen niet
op de paal had geschoten. Het voor
delige effect van die verrassende
tegenstoot, zowat de e 'ge die de
Belgen konden plaatsen, was dat de
defensie alert bleef en dat Oranje
onmiddellijk uithaalde met grote ge
prikkeldheid. Het leidde behalve tot
de goal van Rijsbergen ook nog tot
dat doelpunt van Rensenbrink, die
de hangende bal na een hoekschop
van Cruijff bij Piot binnenkopte.
Tweenul betekende al de vroege
genadeklap voor de Belgen, die bo
vendien nog werden geconfronteerd
met gele kaarten voor Verheyen, een
man uit de derde divisie en later
voor Van der Eist. Die speler was
in de tweede helft Cools komen ver
vangen terwijl de volkomen geïntimi
deerde Lambert nog gewisseld werd
voor Teugels, op het moment dat de
Belgische voetballers de spitsen niets
meer te bieden hadden.
Defensie en middenveld waren toen
al lang „uitgespeeld" en murw ge
beukt door de by vlagen hevig woe
dende Nederlandse aanvalsstorm, die
in stand gehouden werd door voet
ballers die Oranje hadden gekozen
als het team waarin getoond kon
worden wat hun werkelijke waarde
was. Slechts een paar slaagden daar
niet in. Rep bijvoorbeeld kwam nau
welijks uit de verf, al was hij na de
pauze wel de man die Rensenbrink
naar 3—0 wees (58ste minuut) en
stond hij met een schitterende pass
ook aan de basis van 40, die tot
stand kwam na een lepe lob van
Van de Kerkhof, de vertwijfelde
handsbal van Leekens en de straf
schop van Neeskens (79ste minuut).
Nu eens niet spijkerhard, maar nog
hard genoeg om Piot te kloppen.
Van de Kerkhof mocht zich veroor
loven een aantal foutieve passes af
te leveren en kon desondanks gepre
zen worden om het uitschakelen van
de gevaarlijk geachte Cools, Van
Kraay kon zich als laatste man zon
der consequenties „inhouden", Schrij
vers bleek nagenoeg overbodig. De
overigen konden zich op ongekende
wijze uitleven, naar de gave 50 van
Rensenbrink (kopbal.na zo'n vreemd
terugdwarrelende Cruijff-voorzet)
toe. Neeskens haalde het einde van
de party niet. wilde met een op
nieuw geraakte oude enkelblessure
nog wel doorspelen, maar moest zich
toch laten vervangen door Peters.
Hij werd bij zyn afreis beloond met
een donderende ovatie. Een zelfde
ouderwetse huldiging viel het com
plete Oranje na afloop ten deel, toen
na tien jaar weer eens van België
was gewonnen. Voor wie het verschil
van gisteren zag, een veel te lange
tyd
Door
Rob Vente
Rotterdam Een stralende George
Knobel zei het na de ondubbelzinni
ge triomf op de Belgen: "Toen ik me
vanochtend in Zeist stond te
scheren, dacht ik: "Met Ajax heb ik
eens de "dag van mijn leven"
meegemaakt. Dat was toen we met
6-0 van AC Milan wonnen en
daardoor de Super Cup pakten.
Tijdens het scheren spookte toen
door mijn hoofd: "Zoiets moois maak
Je echter maar een keer in je leven
mee".
"Maar nu is toch het wonder
geschied dat ik voor de tweede keer
in mijn loopbaan de "dag van mijn
leven" heb. Grandioos deze overwin
ning. Ongelooflijk die uitslag. En
dat terwijl ik van tevoren met een
2-0 zege al blij zou zijn geweest".
De glunderende Knobel somde vijf
redenen op waardoor het kwam dat
de „witte duivels" in de Kuip werden
vermorzeld.
„Ik wil me natuurlijk niet met
Goethals zijn zaken bemoeien, maar
ik vond het ten eerste niet erg slim
van hem dat hij een doelman had
opgesteld, die zo'n drie maanden op
non-actief had gestaan. Zoiets kun
Je gewoon niet maken".
"Ten tweede was het een weinig
verstandige zet van Goethals om
Van Binst als "laatste man" te laten
spelen. Dat was niet juist gezien.
Een Van Binst heeft namelijk te
weinig ervaring op die plaats. Bij
Anderlecht speelt hij immers pas
kort Ausputzer".
"Het derde punt waardoor het voor
de Belgen zo slecht afliep: ze
hadden de pech dat Cools, die bij
Club Brugge de grote gangmaker op
het middenveld is, al vrij snel
geblesseerd raakte en er, voordat hij
in de rust definitief afhaakte,
volledig dizzy bijliep".
"Verder ben ik van mening dat het
bij België van invloed is geweest dat
Club Brugge de laatste tijd een zeer
zwaar programma heeft moeten
afwerken en komende woensdag in
de finale van de UEFA Cup staat.
De spelers van Club Brugge in dit
Belgische elftal konden daardoor
niet optimaal in vorm zijn".
"En de vijfde reden, ja,' die lijkt me
logisch: wij. Doordat het Nederlands
elftal na een aarzelend begin erg
goed ging voetballen. Daardoor was
er op het laatst voor de Belgen geen
houden meer aan".
Met een gerust hart ja, wat wil
je? trekt George Knobel nu op
zaterdag 22 mei het Brussels©
Heizel-stadion binnen voor de
return. De technisch directeur:
"Maar al staan we met 5-0 voor, ik
wil ook dan in onze sterkste
formatie spelen. Dus geen geëxperi-
menteer die dag. Ik kijk wel uit. We
moeten het zekere voor het onzeere
nemen en in voetbal is immers alles
mogelijk".
Voor de 5-0 ontvingen de oranje
spelers gisteren de normale overwin
ningspremie 1500 Gulden dus.
George Knobel:K"Als we ons voor
het eindtoernooi kwalificeren, krij
gen ze echter een extra premie van
2200 gulden. Dus als er twee keer
wordt gewonnen, strijken de spelers
de man 5200,- op".
Johan Neeskens, met Cruijff en
Rensenbrink behorend tot de „grote
drie van Oranje", sprak na
de tweekamp vol respect over
George Knobel. De Spaanse Neder
lander: „Na vandaag weet ik heel
zeker dat hij een erg goede trainer
is. Van dit Belgische elftal wist ik
bijvoorbeeld weinig af. Ik kende
zelfs niemand van de Brugse kern.
Maar Knobel heeft ons in Zeist
precies verteld hoe de Belgen
individueel waren en wat hun
taktiek zou zijn. Het klopte allemaal
als een bus. En het was ook Juist
dat hij ons op het hart drukte:
„Constant jagen, dan kunnen die lui
achter niet in hun spel komen".
Nederland ging vanaf het eerste
fluitsignaal van de Zwitser Dubach,
zoals verwacht, in de aanval en
zorgde er inderdaad al jagend voor,
dat de witte duivels amper goed
konden uitverdedigen. Niettemin
kregen de Belgen na nauwelijks tien
minuten een riante mogelijkheid om
de score open te trekken. Van Gooi
trof evenwel de paal. Johan Cruijff:
„Het klinkt misschien gek, maar die
Belgische kans was ergens nog goed
voor ons ook. Daardoor raakten we
gewaarschuwd. Beseften ze achter
bij ons dat ze de concentratie geen
moment zouden kunnen laten
verslappen".
In het verdere verloop van de strijd
gaf de Nederlandse defensie waarin
de bikkelharde Rijsbergen spits
Lambert „kapot" speelde, geen enkele
kans meer weg.
Ook op het middenveld waren de
Belgen kansloos, mede doordat Cools
al rap op halve kracht (na een
botsing met Willy van de Kerkhof) v
verder moest. Knobel: „Juist in
verband met die Cools had ik Van
de Kerkhof in plaats van Peters
gekozen. Willy is immers verdedi
gend beter dan Jantje".
Johan Neeskens was de grote man
op het middenveld. „Nees": „Ik
mocht nu gelukkig weer aanvallende
middenvelder zijn. Bij Barcelona
mocht dat niet. Moest ik van
Weisweiler de verdedigende midden
velder zijn. Maar die rol ligt me
niet zo. Ik moet diep gaan, hè.
Jagen op de bal, bikkelen".
In de Nederlandse aanval was
Johnny Rep de enige die teleurstel
de. De rechterspits van Valencia:
„Ik wil geen excuses zoeken, maar
ik kreeg natuurlijk wel veel minder
ballen dan bijvoorbeeld Rensen
brink".
Inderdaad de meeste Nederlandse
aanvallen liepen over de crack van
Anderlecht, die na de rust een
grootse vorm bereikte. Rensenbrink:
„Laat ik allereerst zeggen dat ik blij
Als Van Binst gemotiveerd is, is hij
beslist een van de beste backs van
Europa".
„En hoe het verder kwam dat het
met mij zo lekker liep? Ach, ik werd
dus vaak aangespeeld. Ze manoeu
vreerden me als het ware in een
hoofdrol. Johan Cruijff deed dat
bijvoorbeeld door ruimte voor me te
maken. En wat ook van invloed was
op mijn spel: Willem was er niet
bij. Van Van Hanegem kreeg ik
vroeger in het Nederlands elftal
zelden of nooit een bal snel
aangespeeld".
„Misschien kun je het resumerend
het beste als volgt stellen: vroeger
maakte ik mij altijd ondergeschikt
aan het elftal, speelde ik helemaal
in dienst van de ploeg en nu
maakten sommige spelers zich
ondergeschikt aan mij".
