Hard werken in „Casa Materna Hete bliksem komt niet uit de verf Rijden voor je leven in „Bite the bullet" 'KILLER ELITE'; SINISTER WÊÊÊÊÊÊ VRIJDAG 26 MAART 1976 «JU4IJIIUI4U» Zoeterwoudse inzet voor wonder van Napels ZOETERWOUDE Deze zomer gaat weer een groep van 22 Zoeterwoudenaren, in leeftijd variërend van 17 tot 34 jaar, voor twee weken naar het aan de baai van Napels (Italië) gelegen kinderdorp „Casa Materna" om er, geheel belangeloos, opknap- werkzaamheden te verrichten. Dat werkkamp kost f 13.000, aan reis-, verblijf- en materiaalkosten. De groep wil dit be drag zelf opbrengen, omdat zo'n werkkamp pas echt zin heeft als het „Casa Materna" niets kost. ,,Het moet pure winst voor ze zijn", zegt Kees van Muijden (26). dïe straks al voor de vierde keer deel nemer is. „En dat is het ook: wy vervangen Italiaanse werknemers, werken vUf keer zo hard, omdat we in een beperkte tyd ons program ma moeten uitvoeren, zorgen zelf voor het gereedschap en betalen ook aan het materiaal". Stroopwafels Van die f 13.000.— heeft het Zoe terwoudse comité nu al meer dan de helft by een. Het kreeg f 4600.— van een stichting en een toezegging van f 3000,— van de plaatselijke hervormde diaconie, terwyl de deel nemers zelf voor een bydrage van f 2000,— garant staan. En morgen staat het hele dorp in het teken van een stroopwafelactie, die om half 10 begint, en van een infor matie- en ontspanningsavond in het gebouw ,,Ons Huis" (8 uur) die eindigt met een snelle bazaar waar van de artikelen binnen een uur weg moeten zyn. Het comité hoopt, dat hiermee de kosten geheel kun nen worden gedekt. Voor alle ze kerheid geven wy ten gerieve van belangstellenden buiten Zoeterwou- de nog maar een gironummer door: 132068 Rabobank Zoeterwoude, re keningnummer 3753.04.150 ten name van N. Hulsbos, werkkamp Mater- Dominee Schoch heeft het kinder dorp „Casa Materna" in Zoeter woude geïntroduceerd. Hy zat in het Nederlandse comité. Het dorp wordt wel „het wonder van Napels" genoemd. Ni'et omdat het imposant van aanzien is, maar omdait het, tegen alle miskenning van de om geving in. zeventig jaar heeft kun nen standhouden. De methodistenpredikant Riccardo Santi was er de grondlegger van. Hy ontfermde zich over een paar weeskinderen die hy by een bezoek aan Napels in een achterbuurt, waar zy doelloos rondzwierven, had zou het gewoon niet kunnen door gaan". En Kees van Muyden: ,,Ik wil niet chauvinistisch zyn, maar ik kan wel zeggen dat het dorp aan het Ne derlandse kamp het meeste heeft. We hebben een strakke indeling op gezet, die erop neerkomt dat er ge middeld negen uur per dag wordt gewerkt. Het werk begint al om half 7 en eindigt om 7 uur 's avonds. En als het dagprogramma dan nog niet is afgewerkt, gaan we ook 's avonds nog wel door. We willen de volgende dag niet met een ach terstand beginnen". Toch zouden de werkers uit Zoe terwoude niet voldaan zyn, als deze strenge opzet geen ruimte bood voor een speelse omgang met de kinderen zelf en voor menselyk contact met allen die hier leiding geven. Dat is er altyd by. Het wordt zelfs als een voorwaarde gezien. Vlotte aanpak De kinderen van Casa Materna: één groot gezin Het kinderdorp aan de badt van NapelsWÊ aangetroffen. Zyn zoons Teofilo en Emanuele, respectieveiyk dokter en predikant, zetten nu met de groeps leiding zyn pionierswerk voort. Het dorp telt op het ogenblik 150 kin deren intern en nog eens 150 op de dagschool. De jongste voor wie „Ca sa Materna" een thuis is, is maar net drie jaar. Zuid-Italië is, sociaal gezien, een moeiiyk gebïed. Er is weinig in dustrie en veel werkloosheid. Ma- terieel-zwakken, sociaal kwetsbaren, ontwortelde en gebroken gezinnen, wezen en half-wezen zyn er te over. Vaders trokken weg als gast arbeider. Tal van grote gezinnen bleven onder moeilyke omstandig heden achter. Moeders die werk vinden geven hun kinderen mee met de schoolbus van „Casa Mater na" die met financiële hulp van particulieren in Nederland kon worden aangeschaft en die iedere werkdag door de volksbuurten van Napels rydt. Voor velen is het al tyd nacht in deze zonnige stad. Kinderdorp De Santrs willen van rooms-katho- lieke kinderen geen kleine protes tanten maken. Geloof, hoop en lief de zyn hun dryfveren. Ze willen alleen, kinderen, die anders in uit zichtloze toestanden zouden moe ten verder leven, opvangen, verzor gen en opvoeden, opdat ze zich la ter staande kunnen houden in een samenleving die de harmonie van het kinderdorp maar al te zeer ont beert. Er zyn sterke banden gegroeid tus sen dit Italiaanse centrum van kin- derzorg en Nederlandse kerken en organisaties, zoals de gereformeer de kerken, de hervormde kerk, de unie „School en Evangelie" en het oecumenische fonds „Wilde Gan zen". Het kinderdorp heeft ook steunpunten in Amerika, Engeland, Duitsland en Zwitserland. Sinds kort geeft de staat subsidie, maar die is minimaal, zeker ge zien de jaarlyks oplopende explol- tatiereknïng. De loonkosten en de kosten van leermiddelen, kleding en voeding stygen en het onderhoud van de gebouwen de zeewind is ruineus is kostbaar. De laatste jaren moeten de Santi's zeker over een jaarlyks bedrag van f 350.000,— kunnen beschikken om het dorp, zoals het geworden Is, op de been te houden. En het lukt steeds weer. In 1971 heeft een aantal Zoeter woudenaren voor het eerst aan een werkkamp vanuit Nederland deel genomen. zy vormden de helft in een team van 30. Het tweede werk kamp (1974) bestond geheel uit Zoeterwoudenaren (20). Vorig jaar waren er 22 die een paar weken van hun vakantie voor het kinderdorp over hadden, en nu hoopt het plaatseiyke comité dit getal weer te halen. Het werkkamp valt in de laatste week van jul! en de eerste week van augustus. De reis gaat tot Utrecht per bus en verder per trein. Hard werken Peter Popma (34), een van de co mitéleden, laat er geen twyfel over bestaan, dat de Nederlandse inzet hard nodig is. „Er is zoveel te doen, dat we er wel een jaar zouden kunnen wer ken. We gaan er beslist niet naar toe om vakantie te houden en ïn een verloren uurtje ook nog wat voor Materna te doen. Het is hard werken geblazen. Daarom stellen wy als voorwaarde dat er ook des kundigen in de groep zitten, zo als bouwers, lassers, timmerlieden en mensen die van elektriciteit ver stand hebben. Als zich voor dit pro ject alleen scholieren aanmeldden, De groep van deze zomer zal, naar Kees en Peter verwachten, twaalf deelnemers van vorig jaar tellen. Dat waarborgt een zekere continuï teit, wat een vlotte aanpak op het werkterrein ten goede komt. Naar leeftyd en maatschappeiyke positie is het Zoeterwoudse ..contingent" heel gevarieerd; „van tuinman tot academicus", typeert Kees van Muyden bondig. Van de groep van vorig jaar was de helft werkend. Ongeacht de grootte van hun vakantie stonden allen welgemoed twee weken af voor dit menslievende karwei. Een deel nemer (die zyn naam. gekoppeld aan deze uitspraak, niet in de krant wilde): „Als je drie weken vakantie hebt, breng je daar twee weken door en houd je er één over om uit te rusten". Hard nodig En Alie Popma: „Wat in dit kin derdorp gebeurt, is zo echt en zo zuiver, dat je er nu alweer met een zeker ongeduld naar uitziet. Ervoor zorgen dat kinderen niet op straat ronddolen maar in liefde worden opgevangen, is toch een zaak die je diepste gevoelens raakt. Casa Materna onderscheidt zich niet van andere echte gezinnen. Het is alleen veel groter. En juist om dat het zo groot is. heeft het onze inbreng zo hard nodig". S. J. DE GROOT Voorlopig geen vervulling van vacature bij doopsgezinde gemeente LEIDEN De predikante vacature in de Doopsgezinde Gemeente van Leiden, die ont stond door het vertrek van ds. H. van Bilderbeelk naar Arn hem, zal voorlopig niet worden vervuld. De vacaturecommissie heeft besloten, haar pogingen om een opvolger voor ds. Van Bilderbeek te vinden, voorlopig niet voort te zetten, omdat de kandidaten die zij nader gesprek had uitgenodigd geen aanleiding vonden, op haar verzoek in te gaan, en zij zich verdere teleurstellingen wil besparen. Enkele leden van de commis sie hebben nu contact opgeno men met de Doopsgezinde Ge meente in Den Haag. Daarbij is gesproken over het voorgaan van een van de drie Haagse predikanten eenmaal per maand in Leiden, de pastorale zorg in noodgevallen en het dopen. Over de uitwerking van een en ander zal de Haagse ker- keraad zich beraden. Ook wordt gedacht aan de vorming een regionaal verband met Den Haag als Leiden en Delft. De Leidse Doopsgezinde Ge meente telde per 1 Januari rig Jaar 395 leden. Op 1 Januari van dit Jaar waren dat er nog 369. De Remonstrantse Gemeen te, waarmee een innige samen werking bestaat en die wel een predikant heeft (dr. E. P. Meijering), had op 1 Januari vorig Jaar 503 leden en op 1 Ja nuari van dit Jaar 475 leden 49 "vrienden". Elke zondagmorgen wordt in de Lokhorstkerk aan de Pieters kerkstraat een gezameniyke dienst gehouden, waarin c beurten een remonstrants of e doopsgezind predikant voorgaat. Neem een hete bliksem, die niet zo nauwkeurig is waar bet zijn bedgenotes betreft, voeg daar een familievakantie aan toe, waar alle huwelijken op een moeilijk punt zijn beland, voeg daar nog twee ontluikende, maar nukkige tieners en een stel jengelende kinderen aan toen, en je hebt de ingre diënten voor een film die best komisch kan zijn. Le chaud lapin. Dat zou „Le ohaud Lapin (in het Ne derlands „hete bliksem") ook gewor den zün, ware het niet dat Pascal Thomas het zichzelf daarmee veel te moeiiyk heeft gemaakt. Had hy zich slechts by een luchtig geheel gehou den, dan was er nog te lachen ge weest. Maar Thomas schildert zyn personages onder het mom van „leef er maar op los" als in-zielige mensen af, die met zichzelf geen raad weten. Laat staan dat de toeschouwer er iets mee aan kan. Een ellenlange vakantie lykt het wel, die daar in het zonnige Frankryk wordt gevierd. Een aaneenschakeling van ruzietjes, gejank, moeiiyk de schyn van „We zyn zo gelukkig" op houden, verveelde gezichten van die het allemaal ook niet meer zien zitten. En daar tussendoor huppelt „le ohaud lapin", die pro beert de teleurgestelde dames te ver sieren. Maar ook dat lukt niet. En aan het eind vraagt men zich werke lijk af: „Wat is de bedoeling van dit alles?" Te lachen valt er slechte één keer, aan het slot en dan nog wel om een oude, vrij banale grap. Voor de rest is het huilen met de pet op: het aardigst zyn nog de Jen gelende kinderen. Die zyn tenminste zichzelf in een kring van onvolwas- senen, die van verveling en éllende elkaar lastig vallen, bespioneren, uit, de tent lokken. Titel: „The killer elite" in de hoofdrollen James Caan, Robert Du- val! regie: Sam Pickinpah Theater: LIDO. Na de bizarre onthullingen over de CIA-praktyken zyn we zo zoetjes aan bereid alles te aanvaarden wat ons op het gebied van geheime groepen en veiligheidsorganisaties wordt voorge zet. Dus over de door Sam Peckinpah geregistreerde bezigheden van een particuliere Amerikaanse veiligheids organisatie (ComTeg), behoeven we ons niet al te zeer te verbazen, hoe buitennissig het ook allemaal tykt. ComTeg heeft als werkterrein het be schermen van bepaalde personen (een Russische overloper, een Chi nese politicus enz.), uiteraard tegen fikse betaling. Het verhaal gaat over de ComTeg-medewerkers Looken en Hansen, mannen met het gevoels leven van een tank, die steeds samen op karwei gaan. Op een dag komt er een scheur in de vriendschap. Hansen schiet een Rus, die hy dient te be schermen. dood en verwondt zyn makker Locken zodanig aan knie en elleboog dat hy „met pensioen" kan, zoals Hansen het zo aardig uitdrukt. Het ls duideiyk dat Hansen door een andere organisatie ls om- en opge kocht. Locken gaat het ziekenhuis in en krygt van zyn superieuren te ho ren dat hy kreupel zal blyven. Hy legt er zich niet by neer. er is nog een rekening met Hansen te vereffe nen. Wat dan volgt is een sinister verhaal vol verraad. Peckinpah filmt soms wat slordig (met een maniakaal aandoende aan- daoht voor kapotte knieën en ellebo gen». niet altyd duidelyk, maar het blijft wel markant en spannend. RUUD PAAUW Titel: Bite the Bullet; hoofdrollen: Gene Hackman, Candice Bergen, Ja mes Coburn. theater: Luxor. Een paardenrace met hindernissen door het ruige Amerikaanse land schap ls het gegeven van de film ..Bite the Bullet". Het motief, voor zover in deze semi-western aanwezig, ls het al d«n niet samengaan van de uiteenlopende beweegredenen van de deelnemers op deze barre tocht. De wedstryd is uitgeschreven door een groot nieuwsblad, die een flinke geld- prys uitlooft. Daarnaast wordt om het gebeuren heen heel wat afge- gokt en bedonderd. Gene Hackman voor het eerst in een western speelt de rol van de rustige en verstandige deelnemer. Zyn grote liefde voor dieren, met name voor paarden die in deze film toch wel een centrale plaats innemen, wordt al ln het begin duidelyk. Zyn grote rivaal en tevens vriend is voor al uit op de grote geldprijs, maar ook hy weet moraal en wedstryd goed van elkaar te onderscheiden. Anders is dat met de onbezonnen Carbo, die uit is op een .grote naam" in het westen en daarby noch zyn paard, noch de andere deelnemers ontziet. Verder valt Ian Bannen op als de op-en top Engelse Morfolk en zyn Instelling, voor alles „beleefd" te blyven. Het ruige landschap van Weet-Ame rika biedt ruimte voor schitterende opnamen en hiervan wordt, met name in de slowmotion-scènes met de paarden, dankbaar, gebruik ge maakt. Mario Arteagal, die ook in de vorige film van regisseur Richard Brooks, „The Professionals" te zien was. speelt een ietwat gediscrimineerde Mexicaan. Het moeten doorbyten, om de lange rit uit te rijden wordt in de film gesymboliseerd door een ko gel. die als tandkroon fungeert. Ar- teaga. die met kiespyn rondloopt, krygt deze „kogelkroon" om de kies geschoven door de altyd klaarstaande Hackman. Vandaar de kreet: Bite the bullet. De .struggle for life", de stryd en eenzaamheid van de deelnemers op hun tocht in him Jacht op roem wordt door het sobere taalgebruik gekenmerkt. Ofwel: weinig woorden, veel actie. Al met al een (ontspan nende film. Juist door het pretentie loze karakter dat hy met zich mee draagt. MIEP DE GRAAFP Blijvers Camera verplaatst vai theatertje, Kristel nog e iedereen, die gen komt. Terug in Leiden Nachtfilms "Emmanuelle II", Luxor naar dit copuleert Sylvia ;n tijdje door met ze op haar weg te- Trianon „De klokkenluider van de Notre Dame", een oudje, dat nog best om aan te zien is. Ki ndermatinee Camera "Laurel en Hardy als zoetwatermatrozen". Rex "Pinocchio". Camera „La fantóme de la liberté". Rex "Meisjes var i 17 leren nog van alles". Rex "Rolls Royce baby", perikelen rond dit prijzige automobiel. Goede films in andere steden "Obsession" (van Alfred Hitch cock met Ingrid Bergman en Gregory Peck), Cineac, Amster dam. „L'Histoire d'Adèle H" (van Francois Truffaut met Isabelle Adjani), Alhambra, Amsterdam. "Dood in Venetië" (van Luchino Visconti met Dirk Bogarde), Tu- schinski 3. Amsterdam. „Jonathans Livingston Seagull" (van Hall Bartlett met muziek van Neil Diamond), Calypsoclub, Rotterdam. "Little big man" (Dustin Hoff man). Grand, Rotterdam. "Love and death" (Woody Allen en Diane Keaton), Studio '62, Rotterdam. Haagse bioscopen Apollo 2: "Onschuldigen met vuile handen", dag. 2.00, 7.30 en 10.00 uur, zo. 2.30, 5.00, 7.00 en 10.00 uur, 18 Jaar. As'-a: "Sherlock Holmes slim mere broer", dag. 2.30, 7.15 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4.00, 7.15 en 9.30 Bijou: "La femme aux bottes rouges", dag. 2.00, 7.30 en 9.45 u.( zo. ook 4.15 uur, 18 jaar. Calypso: „Die Zauberflöte", dag. 8.00 uur, al. "Sneeuwwitje en de 7 dwergen", dag. 1.30 en 3.30 uur. zat. en zo. 12.00, 2.00 en "Dog day af ter - Cineac; „Het monster leeft", dag. 5.30, 7.30 en 9.30 uur, 18 jr. Corso: "Irma la Douce", dag. 2.00 en 8.00 uur, 14 jaar. Du Midi: "Cabaret", dag. 8.15, vr„ zat. en zo. 7.00 en 9.00 uur, 18 Jaar. Euro: "De Peetvader deel 1", dag. 1.30 en 7.45 uur, zat., zo. en woe., 3.45 en 7.45 uur, 14 Jaar. Flora: "Meisjes op de bekende toer", dag. 2.00, 7.00 en 9.15 uur, 18 Jaar. Kriterion: "Lily aime-moi", dag. 7.00 en 9.30 uur, zat en zo. ook 3.00 uur, 14 Jaar. Metropole: "Mahogany", dag. 2.00. 7.00 en 9.30 uur, 14 jaar. Odeon 1: "The Poseidon ad- venture". dag. 2.00. 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. 14 jaar. Odeon 2: "Mando cannibale", dag. 2.00, 6.45 en 9.15 uur. zo. 1 45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur, 18 Jaar. Olympia: "Het verborgen ge weer", dag. 2.00 en 8.00 uur. 18 Jaar. Passage: „Emmanuelle 2, de antimaagd", dag. 2.30, 7.00 en 9.30 uur, zat. en zo. 1.30. 4.00, 7.00 en 9.30 uur, 18 Jaar. Rex: "Heerlijk snoepgoed", dag 11.30, 1.30, 3.30, 5.30, 7.30 en 9.30 uur, 18 Jaar. Royal '70: "Big guns", do. en zo. 2.00. 7.00 en 9.30 uur. zat. 2.00, 4.30, 7.00 en 9.30 uur, vr. 2.00 en 7.00 uur, ma. 2.00 en 8.00 uur. di. en woe. 2.00 uur, 18 Jaar. Royal: "Karate kwartet in Korea", do. t/m zat 2.00, 7.00 en 9.30 uur. zo. 1.45. 7.30 en 9.30 uur. ma. t/m woe. 2.15 en 8 00 uur, 18 Jaar. Studio: "Dolle pret ln een Tl- roler bed", dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur. zo. 1.40, 4.00, 7.15 en 9.30 u„ 18 Jaar. Studio 2000: "Jaws", dag. 7.00 en 9.30 uur, do., vr., ma. en dL ook 2.00 uur, zo. ook 1.00 uur. 14 Jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 13