Klassevoorstelling van Gorki's „Zomergasten' Van Ulsen is een fenomeen ...en gisteren Veel pathos in stuk van Vondel toegelicht lesprogramma Herkent u deze tijd? dus zet de kaas uit het vuistje maar klaar! 'DINSDAG 9 MAART 1976 In januari 1904 ging het laatste stuk van Tsjechow, dat hij vier jaar eerder had geschreven, „De kersentuin" in première. In datzelfde jaar voltooide Maksim Gorki zijn derde toneelspel, „Datsjniki" of wel „Zomergasten". Er bestaat een opmerkelijke relatie tussen die twee stukken, waar de correspondentie tus sen Tsjechow en Gorki wellicht niet vreemd aan is. De eerste was een koopmanszoon, die kon studeren, Gorki had dat voorrecht niet als zoon van met Siberië gestrafte ouders. Hij was esn „selfmade-man" met marxistische theorieën, zijn moeizame carrière maakte hem onder meer tot bordenwasser, havenarbeider en tuinman met een voortdurende frustratie over zijn achterstand bij gestudeerden. Geen rock in Carnegie Hall NEW YORK In New York is men niet alleen bezorgd over het la waai van de supersonische Concor- d'e. De directeur van de bekendie Car negie Hall; Julius Bloom, maakte namelijk bekend, dat de zaal niet meer beschikbaar zal worden ge- j steld voor rock-concerten. Volgens hem is deze muziek "onverdraaglijk voor het menselijk gehoor". Hij noemde in dit verband 'een geluids- 6terkte van meer dan 105 decibel die een goed rockorkest gemakkelijk pro* duceet. Bij een soortgelijke basissituatie, de aankomst en het vertrek later van een aantal stedelingen ergens buiten, is de aandacht van Tsjechow op magistrale wijze gericht op een klasse, die is vastgenageld bij de nadering van een ongenoemde revolutionaire storm, bij Gorki krijgt die maatschappij-omwenteling al concreter gestalte. De schrijver Sjalimiow realiseert zich dat als hij over straat loopt, hij mensen ziet met een nieuw soort voorkomen. „Zomergasten" zou een stuk kunnen zijn, dat naar zijn situatie door Tsjechow volgend op „De kerséntuin" ware geschreven. Met een andere techniek waarschijnlijk wel dan die Gorki bezigde in een beeldmozaiek, waarin een knappe observatie spreekt van een stroomloze bour geoisie in al haar onvervulde verwachtingen. Gorki's zomergasten zijn al vreemden in hun eigen samenleving geworden. Men kijkt wel even vreemd aan tegen Gorki's schrijftechniek in dit stuk, dat door Marko Fondse heel bekwaam vertaald lijkt. De talrijke figuren komen in het eerste bedrijf tevoorschijn en verdwijnen als de paardjes van een oude stoomcarrou- sel. In de volgende twee bedrijven blijft de schrijver in een tamelijk losse vervlechting een reeks portret- NEDERLAXD I 18.15 Les Gammas (28, herh.) (TELEAC) 18.45 TV-informatie voor Spanjaarden (NOS) 18.55 Journaal (NOS) 19.05 Oprecht bewogen: schilderspoitret (VARA) 19.20 De PaUisers (VARA) 20.15 2 voor 12 (VARA) 20.55 Aktuele dokumentaire (VARA) 21.35 Journaal (NOS) 21.50 Spelen met muziek (VARA) 22.30 Oprecht bewogen, reakties (VARA) 22.35 Gedicht (VARA) 22.37 Beweging 76 (SOCUTERA) 22.46 Journaal (NOS) NEDERLAND II 16.45 Paulus de boskabouter (NOS) 18.55 Journaal (NOS) 19.05 De beste Kaxlsson van de wereld (2) (NCRV) 19.30 Tweekamp (NCRV) 20.00 Journaal (NOS) 20.25 Sam (NCRV) 21.20 Herkent u deze tijd (NCRV) 22.15 Hier en Nu (NCRV) 22.55 Geestelijke liedeien (NCRV) 23.05 Den Haag vandaag (NOS) 23.20 Journaal NOS) Rooij (\ihks) ten, samen representatief voor een milieu, nader preciseren. Pas in het slotbedrijf verdicht de handeling zich tot een conflict, waarin partij moet woraen gekozen. Die aansluiting op Tsjechows „Ker sentuin" voelde men heel sterk in het schitterende halfabstracte bosdekor, dat Harry Wich. bij de Haagse Comedie zaterdag in de Koninklijke Schouwburg liet zien met de nadruk op het spel van het licht, maar evenzo in de regie van Guido de Moor, die met een heldere reserve de moeilijke taak van het samen smeden van de mozaiekdeeltjes volvoerde. Niet op de gemakkelijker bedding van het inpakken in een 'Zomergasten'. zinderende melancholieke sfeer, zoals dat lang in de speelpraktijk voor Russische stukken als alleenza ligmakend werd geoordeeld. Met die nuchtere aandacht voor de persoons- afstemming kon de climax zich duidelijker herkenbaar maken in een voorstelling, die vrijwel over de hele linie perfect was. Wie zou bijvoorbeeld als Wim van Rooij in zijn protest van ingenieur Soes- low tot zo'n gedreven uitbarsting in staat zijn? De amokmakers in deze Russische porseleinkast waren verder Anne Wil Blankers met weer een frappante transformatie als de onverzoenlijke Warwara, de prachtig haar verbeten teleurstelling vertol kende Ellen Vogel als de arts Mar ja en Gaston van Erven, iets beter op dreef in zijn verongelijktheid dan als grappenmaker, in zijn portret van Wlas, Warwara's broer. De wispelturigheid en het vrouwelijk raffinement, dat Lies Franken afstraalde, de genereuze onvolko menheid bij Leo de Hartogh, de sceptische zelfkennis bij Carl van der Plas, het isolement bij Anne-Mai'ie Heyügers, de zuivere toetsen, die portretten ook bij anderen in de grote bezetting kregen, maakten een klassevoorstel ling van deze „Zomergasten". PIET RUIVENKAMP JosephJoseph, Joseph Joseph en de Engel, gespeeld door Lucas Dietens en Karei Vin- gerhoets. Joost van den Vondel heet de prins onzer dichters. Maar wat is hij op ons kleine dramatische grondgebied? Zeker niet de koning der toneel schrijvers. Driehonderd jaar geleden ontpopte hij zich als een treurspel- lensmid, een met twee linker handen. Dat hij door de eeuwen heen in ere werd gehouden stoelt op zijn literaire reputatie, zijn bijzondere taalgebruik als dichter. Aan wat de schoolmeesters met de paplepel hebben ingegoten voelden de tone listen zioh van tijd tot tijd verplicht. Wat Vondel produceerde op toneelgebied was gortgries met smakelijke taaibessensap. Maar dat is natuurlijk niet voldoende. Of alleen voldoening schenkend aan degenen, die het taaiorgel breed willen opentrekken. De taal is echter in onze tijd verdacht geraakt, de toneelcrisis is daar onder meer een gevolg van, kortere voorstellingen bijvoorbeeld hebben die niet helemaal kunnen uitbannen. Taal is natuurlijk ook geen vast gegeven in het neerschrij ven van de tekst, elk tijdperk verbindt er in het beluisteren weer andere vertalingen aan. Nadat vele jaren weinig of niets van Vondel op het toneel gehoord werd ging de Haagse Comedie da uitdaging aan om drie Joseph-stuk- ken (het laatste in feite van Hugo de Groot) in een bewerking samen LEIDEN 'Van Ulsen werd in j een fel-roze spotje gezet, waardoor hij sprekend op een suikerspin ge leek'. Dit is een passage uit een re- censie van W.J. Otten in 'Vrij Ne derland' van 6 maart j J., die be trekking heeft op Van Ulsens inter pretatie van het leven van Han van Meegeren: 'Het Fenomeen'. Liever ziet Otten een slecht acteur een grote rol verpesten dan dat hij moet aanzien, dat één van zijn favoriete toneelspelers een windje ten tonele voert. Deze, mijns inziens, uiterst onrechtvaardige beoordeling van de bewondering afdwingende toneelca- j paciteiten van Van Ulsen, dient dui- I dlelijk te worden aangevochten. Voor- j al omdat Van Ulsen gisteravond weer eens duidelijk en haarzuiver bewees hoe groot zijn inlevingstalent is. Ditmaal niet in het LAK-bhea- ter of het Rijnlands Lyceum, maar in de Lakenhal aan de Oude Singel in Leiden, vertelde Henk van Ul sen, samen met Anna Wagner, voor malig medewerkster van het Haags Gemeentemuseum en schrijfster van een biografie over Isaac Israëls, over het leven en werken van deze op 3 i februari 1865 in Amsterdam gebo- ren schilder. Israëls, die korte tijd op de Haagse Academie was, en van 1886 tot 1903 in Amsterdam in het huis van Breitner woonde, heeft veel tot de verbeelding sprekende portretten, krijttekeningen en aqua rellen nagelaten. Isaac Israëls heeft een aanta brieven geschreven aan de nu negenennegtenigjarige toneel speelster Jacqueline Royaards-Sand- berg. Henk van Ulsen en Ana Wag ner gingen gisteravond in het Leid- se museum, waar zij waren op uit nodiging van het bestuur van den 'Vereniging van Belangstellenden in de Lakenhal', nader in op die brief wisseling, die veel autobiografische gegevens over de autodidact Israels bevat. De geëngageerdheid van Van Ulsen in "Het Fenomeen" is bekend maar Anna Wagner maakte soms toch de indruk, dat zij het een grote eer vond met Van Ulsen dit leven van Israëls te vertellen. Hierdoor werd wat weggenomen van het spanningsveld, dat d'oor de dialoog opgeroepen had moeten worden. Ook de periode na 1903, toen Israëls voor een tijd in Parijs verbleef, was goed en verantwoord in ae totale ont wikkeling opgenomen. Na de voor dracht bestond de gelegenheid, tot de bezichtiging van enige pas open gestelde zalen in de Lakenhal. Van Ulsen is een fenomeen. De vicieuze cirkel lijkt gesloten. Een ieder, die hem met een suikerspin vergelijkt en hem daarnaast tot zijn favoriete acteurs rekent maakt zich schuldig aan een onvergelijkbaar en niet- verdedigbaar 'contradictio in termi te brengen. Het heeft niet mogen baten, er was als toeschouwer nauwelijks kontakt te krijgen met "Joseph, Joseph, Joseph" dat in het afgelopen weekeinde in de regie van de Vlaming Franco-is Beukelaers in 't HGT werd gepresenteerd. De Haagse Comedie beet de tanden stuk op de weerbarstige materie. En het gezel schap was het eerste niet, dat moet worden nagegeven. Het eerste deel van „Joseph, Joseph, Joseph" verhaalt van de verkoop van het buitenbeentje door zijn broers aan de „Arabiers" (hoe kan dat met stamvader Ezau nog dicht in de buurt?), in het volgende deel treft men de poging tot verleiding door Potifars echtgenote en in het slotdeel maakt Joseph zich nadat derzulken van diefstal beticht zijn teruggevoerd aan zijn broeders bekend. Er vallen nogal wat saillante onderdelen weg uit, het kleurige verhaal, de droomduidingen onder meer, en dat bevordert de continuï teit bepaald niet. Hoe zou je deze bewerking eigenlijk moeten spelen? Waarschijnlijk nog het best als een soort concertuitvoering met op dit soort teksten getrainde stemmen, Beukelaers verkoos het anders, in een soms zelfs gespierde mise en scene vol heftigheid. Maar in enkele tafereeltjes zoals het conflict tussen jemjpsar en Joseph pakte dat goed uit. Maria Stiegelis bleek wel met deze taal overweg te kunnen en dat bemerkte men ook bij Ruben (Eddy Brugman). Lucas Dietens, die voor de titelrol in houding en aktie wel aardige dingen deed, beschikt echter niet over 'het heldere stemgeluid, dat die rol grond onder de voeten kan geven. In de slotscène met Benjamin dacht men zelfs naar houterig lief schooltoneel te kijken en te luisteren. De kwaliteiten van deze voorstelling lagen over het algemeen niet in het spel. Frank Raven kon echter met zijn mooie, eenvoudige kostuums en zijn zeer ruimtelijke toneelarchitectuur bewij zen, dat hij nog steeds een ontwerper is met een zeer eigen signatuur. De behandeling van het licht en de elektronische muziek van Jurriaan Andriessen waren andere waardevolle bijdragen, die echter het Vondeliaanse pathos niet vermochten te verdringen. PIET RUIVENKAMP Na zo'n tien jaar van vergaderen stencils draaien en dikke rapporten schrijven, was hét vorig jaar oktober dan zover. Onder de titel "Opspo ring verzocht" bracht de AVRO. in navolging van onder meer de Duit se televisie, een aantal onopgeloste misdrijven onder de aandacht van de kijkers. Uiteraard in de hoop op mooie gevolgen. Pas gisteren, vijf maanden later, was deel 2 van "Op sporing verzocht" te zien. Je kunt de AVRO dus in geen geval verwijten dat de frequentie wordt overdreven. Iemand van de politie blikte maandagavond aan het begin nog even -terug op de oogst van de vo rige uitzending. Achthonderd reac ties waren er geweest, maar de tast bare resultaten daarvan leken nog al aan de magere kant. Ja, men had de zekerheid verkregen dat een be paalde balpen het eigendom was ge weest van een in Den Haag vermoor de dame (en niet van de moorde naar, zoals gekund zou hebben), maar hoe het nu verder moest met deze affaire was toch allesbehalve glashelder geworden. Slechts in één geval (de verdwijning van een Lim burgs meisje) was sprake van "ge matigde optimisme", wat nog hele maal niet betekende dat de oplos sing nu ook nabij was, volgens de po litiewoordvoerder. Het meest recente geval betrof gisteren de moord op een Amster dams meisje, vijf maanden geleden gepleegd. Verder was er een moord uit 1972 en waren er gevallen van mensen die in het niets verdwe nen zijn, in 1972. 1973 en 1975. Wat niet wegneemt, dat er aan het slot van de uitzending toch zo'n 400 reac ties waren binnengekomen. "We kun nen aan de slag", zei een po litiefunctionaris opgewekt. Over het algemeen kan worden gesteld dat Jaap van Meekren en Will Simon de zaak tamelijk inge houden op het scherm brachten. Af- j gezien dan van volslagen overbodig* mededelingen als dat "moeder geen j oog had dichtgedaan", nadat haar dochtertje van 11 jaar verdwenen was. En dat een andere moeder zo j graag over drie dagen de verjaardag van haar sinds augustus 1975 niet meer verschenen zoon zou wil len vieren, samen met deze zoon. En het blijft erg oppassen met het gebruik van angstaanjagende mu ziekjes, en rinkelende telefoons, die door pseudo-(niets vermoedende)- wachtcommandanten worden opge- nomen. Want voor je het weet ben je Paul Vlaanderen aan het spelen. Het nuttig effect van zo'n opspo ringsprogramma is in Nederland nog niet keihard aangetoond. Maar dat komt misschien nog. Mensen. die bevreesd zijn voor ongunstige neven effecten (de "heksenjacht" op on- schuldigen bijvoorbeeld) kunnen ge rust zijn. Als ze tenminste onvoor waardelijk geloof willen hechten aan de woorden van een politieman, die verklaarde dat daarvan tot nu toe geen sprake is geweest. Overigens: "Willempie" was weer terug bij de TROS in "Op los se groeven". Vorige keer ging dat niet door, omdat André van Duin niet meer wilde. Hij had immers niemand willen beledigen, dat was nooit zijn bedoeling geweest. Maar dat was kennelijk allemaal vergeven en vergeten, want het is tenslotte ook al weer vier weken geleden, en je kunt niet aan de gang blijven met Je principes. GERARD PAQUES Hanny van de Rekels heeft een baby. Het kind, een oergezonde jongen, heet Patrick. Het geluk van een jonge moeder, altijd goed voor een plaatje. Vandaar deze foto. (21.20 - nis'. NCRV-Ned. II) A.C. KOEKEBAKKER JR. Jong zangtalent in Oegstgeest OEGSTGEEST De Vrienden hec Lied verenigden zich ditmaal in de Oegstgeester bungalow van ir. Schreuders, waar Thea Ekker als gastvrouw optrad. Het betrof daar een „kennismakingsconcert met jon ge zangers", nuttig ook voor po diumroutine. De sopraan Anja van Wijk (be geleider Ohristiaan de Bruyn) had 16 liederen verdeeld in Duits van Wolf en Mahler, in Frans van De bussy en Ravel. Van de laatste de favoriete Mélodies grecques; van Debussy is Le Temps a laissié son Manteau vrij bekend. Bij die twee componisten is de behandeling van de pianoklahk, na die van Wolf en Mahler, zo opmerkelijk, dat het lijkt of een ander soort instrument in het spel raakt. Interessant vonden we de Mahler-keuze, nl. vi'er zelden te horen jeugdliederen. Van de Mah ler, die door de onruststoker Dosto- jewski nog niet was aangestoken, maar later tegen Schönberg zou zeggen: je moet Dostojewski belang rijker achiten voor de muziek dan het contrapunt. Anja van Wijk kent de demonie nog niet. Wat zij zingt is klein van expressie, kan echter charme krijgen, zoals in Hans en Grietje bijv. van Mahler en in meer. De stem zit nog niet zo vrij, dat ze a.h.w. aan de ruimte wordt afgegeven. In de vijf Ravels kwam ten slotte toch ïets van een bohé mienne los in een ontwakende voor dracht. Bariton Felix Schoonenboom (aan de vleugel de geroutineerde Johan na Hefting) vertolkte Mörike-liede- ren van Wolf. bekende Fauré's en drie liefdestoespraakjes (tot Annema- rie, Marquérite en Veronique) van de voor deze gelegenheid lichtvoetig oubollig klassieke progressief Louis Andriessen. Zïedaar een stem op brede basis, draagkrachtig, stabiel, karakter tekenend, ruim en wellui dend, die ook voorhanden demo nische randjes en een lied laat mee resoneren. En na-resoneren. En dat is zijn grote pluspunt voor de toe komt. KEES VERHOEF. In het kader van de serie „Actuele Documentaire" brengt de VARA om 20.55 uur via Nederland I „Geen geldgeen Zwit serseen programma gewijd aan het bankgeheim in het al gemeen en in Zwitserland in het bijzonder. Het bankgeheim wordt nergens ter wereld zo stringent toegepast als in Zwit serland. Zelfs fiscale en justitiële autoriteiten krijgen geen inzage in de boeken, tenzij erzo luidt de wet, sprake is van een misdrijf. In de Lockheed-affaire kan nu juist deze wette lijke bepaling een belemmering vormen bij het aan de opper vlakte brengen van een aantal feiten, die duidelijk moeten maken dat er eventueel een misdrijf is gepleegd. Over de vraag of er een kans bestaat dat de Zivitserse kluisdeuren voor de Nederlandse Commissie (Donner) van Onderzoek opengaan, gaat deze documentaire. hulp noodzaak of noodlot. 19.00 (S) Johan Willem Frlso Kapel. NOS: 19.15 Accoord. AVRO: 20.00 Vanavond: mu ziek, vrolijkheid en verstrooiing. 20.00 20.30 (S) De Raad menselijk 22.00 (S) Koepelcafé. 9.36 Waterstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00 Radio weekblad. 11.00 Nwb. 11.03 Johan van Minnen-Ombudsman. 11.15 Even „bij" draalen. 12.00 Cadzand-Cen- traal. 13.00 Nws. 13.11 Dingen van de Dag. 13.25 Een middagje Stoomradio. 16.00 Nws. 16.03 Moordbrigade Stock holm. 17.00 (S) Licht orkest met zang. jtVU: 17.35 Wetenschap ln beweging. /ARA: 17.55 Med. Hilversum III KRO: 7.02 (S) Drie op Je boterham. 3.03 (S) Pep-op-drie. 11.58 Bericht va6- floot een vogel in de wel. 23.55 1 Hilversum II 18.00 Nieuws. 18.11 Echo. li Op vleugels. 18.50 (S) STER is een onderdeel van het bestel, vindt de NOS HILVERSUM De raad van be- heei van de NOS is van mening, dat er niet op grond van "voor en tegen standers inzake omroepreclame" kan worden beslist over het voortbestaan van de STER. De raad schrijft in een brief aan de minister van CRM, dat de STER is geboren uit een compro mis tussen voor- en tegenstanders, van een commercieel televisie systeem en als zodanig een onder deel van het bestel is geworden. (S) Ka merorkest. 20.50 (S) Mezzo-sopraan. 21.45 Organisch lezen of Gedrag en wangedrag van de Babels. NOS: Met 't oog op morgen (23.05 Aktualltelten- overe. 23.20 Den Haag vandaag). 23.55 ten op middernacht. 0.02 Nacht-drie draai. 2 02 HELP Programma voor wer kers ln de verzorgende beroepen. 4.0 De Rode Dageraad. 5.02 Truck, pro gramma voor vrachtwagenchauffeurs. der schooltijd. 9.30 Theologische ether leergang. 10.00 (S) Orkestpalet. 12.00 Kaffee. 13.29 (S) Beroemde 00 Nieuws. 14.02 (S) Hier en Nu. 15.00 (S) Vertolkers beluis terd. 16.00 (S) In kleine bezetting. DUITSE TV en verre. 10.30 Nieuws. 10.33 (S) Toer- ja - toernee. 11.34 (S) Café ohantant. 12 26 Med. 12.30 Nws. 12.41 Aktua. 13.00 (S) Een mondle Frans. 13.30 (S) Sport na sport. 14.00 (2) Specialiteiten a la carte 15 00 (S) Close-up. 15 30 Nws. 16.30 Keerpunt Overheidsvoorlichting: 17.20 Nederland en de Derde Wereld. TROS: 17.30 Nieuws. 17.32 Aktua-ma- gazlne. Hilversum II VARA: 7.00 Nieuws. 7.11 Ochtendgymn. 7.55 Journaal (Regionaal program - Nordschau Magazine. 19.26 Eln Fai filr Manndll 19.59 Pro gramma-overzicht. WDR: 8.05-11.15 Schooltelevisie. 18.00 Nws. uit Noord- rijnland-Westfalen. 18.05 Intermezzo. 3 Krlmlnalerz&hlung. 19.15 J 8). 20.00 Jour naal en weeTber. 20.15 Elnmal Kalro utnd zuruck. 21.00 Eln Bad eun fall. 22.20 Jenselts der roten Marken. 23.05 Journaal, kommentaar en weerbericht. Duitsland II 17.00 Journaal. 17.10 Der Karren, spel Journaal. 19.30 Die gros- 21.00 Joivrn 21.15 Duits Öost en West. 22.00 Im- 7.20 In de Roode Cirkel (8.00 Nws.) pulse. 22.30 Journaal.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 5