„NEDERLANDERS GEFLIKT" de Noren dan de verkeerde ingeslagen...? Politie-schoten bij de Spelen Medaille verdeling Verkerk: "Goud is gewoon geregeld door de Noren" Rosi na goldrush: "Dit is toch niet mogelijk' Scorebord DONDERDAG 12 FEBRUARI 1976 PAGINA IJ goud zilver brons Sovjet Unie 10 Oost-Duitsland 6 West-Duitaland 2 Finland 2 Ver. Staten l Zwitserland 1 Oostenrijk 1 Noorwegen l Gr. Brittannië 1 Canada 0 Italië 0 Nederland 0 Liechtenstein 0 Zweden 0 INNSBRUCK In groep B het Olympisch ijshockeytoernooi heeft koploper Joegoslavië gisteren een verrassende 3—4 nederlaag ge leden tegen het onderaan de rang lijst bengelende Japan. Door een 9 —4 overwinning op Bulgarije nes telde Roemenië zioh naast Joegosla vië op de eerste plaats. Oostenrijk moest een stapje terug doen door een 3—5 nederlaag tegen Zwitserland De griep in het Olympische dorp heeft onder de Tsjechische ijshoc keyers wel erg hard toegeslagen. Met de beslissende wedstrijd op za terdag tegen de Sovjet Unie in het vooruitzicht zijn momenteel 8 spe lers ziek. Voor het eerst sinds 24 jaar heeft Groot Brittannië weer een gouden medaille veroverd bij de Olympische Winterspelen. John Curry, die het kunstrijden bij de heren won, was net een jaar toen Jeannette Altwegg in 1952 ook bij het kunstrijden goud veroverde. Met "goud" nam Curry afscheid van de amateursport. Hij wil het rijden op de schaats als een nieuwe kunstvorm in de theaters gaan brengen. Halverwege de vijf minuten durende kür was de be- roepöballetdanser uit Birmingham, een stad, die volgens een Oostenrijk se krant de mensen in het verderf of in de kunst Jaagt, zeker van het Olympisch goud. Van de Nederlandse schaatsploeg hebben Jan Derksen, Klaas Vriend en Jan Bazen aan het begin van het seizoen een injectie tegen de griep gehad. Het zijn precies de genen, die in Innsbruck het slachtof fer van de griep zijn geworden, of dreigen te worden. De twee, die niet zijn ingeënt Piet Kleine en Hans van Helden hebben nergens last De Oostenrijkse politie heeft gisteren de Westduitser Jürgen Kaufhold gearresteerd nadat hij door vier politieversperringen was gereden. Tijdens de wilde race van Kaufhold heeft de politie op zijn wagen ge schoten. De Westduitser werd ten slotte aangehouden bij een wegver sperring. Kaufhold is niet getroffen. De Westduitser werd naar een plaatselijke psychiatrische kliniek overgebracht waar onderzocht is of hij onder invloed van drugs of alco hol verkeerde, aldus de politie. Een woordvoerder van de Ameri kaanse televisiemaatschappij ABC zei dat Kaufhold met film voor de kameraploegen van ABC onderweg was naar de Lizum slalompiste bij Axams. VOETBAL Op de inhaaldag van de Belgische competitie heeft Ander- lecht gisteren met 0l verloren van Oostende. Ook lijstaanvoerder Club Brugge verloor een punt. Op eigen veld kwam het team van Happel niet verder dan een 0—0 gelijkspel tegen Beveren. INNSBRUCK Meteen werd de oude vraag weer opgerakeld. Dat kon ook nauwelijks anders nu Jan Egil Storholt en Amund Sjoebrend hadden gefaald in het ondersteunen van hun land genoot Sten Stensen, toen die op goud had gejaagd. Stensen had succes, de twee andere Noren in de verste verte niet en daarom vroeg de schaatswereld zich precies als twee maanden geleden af, of de brigade van trainer Tenmann tenslotte niet toch in het ademtekort was geraakt, dat men haar omstreeks deze tijd van het seizoen had voorspeld. Door Fred Racké De nieuwe trainingsmethode, de nieuwe wijze van schaatsen, die als schaven* viel een bom waren ingeslagen, die trainers als Pfrommer tot nacht merries hadden gebracht en zelfs beschuldigingen hadden ontlokt en die bij de Europese strijd van Oslo pure exponenten onvoorstelbare glorie hadden ge bracht, die hadden op het hoogte- punt van het seizoen gefaald. Want Sten Stensen is nog een technicus van de oude stempel, en Piet Kleine en Hans van Helden zijn pupillen van een oefenmeester, die meer dan eens bijna vertwijfeld had uitgeroepen dat nu niets bij te 'orthodoxe" manier waarop zijn mannen voor dit schaatssemester waren klaarge stoomd. En juist Storholt en Sjoebrend, de de Tenmann- stijl sneuvelden op ijs waarop juist dat 'werk', dat knokken was vereist. Us, dat soms in deplorabele toestand verkeerde "tijdens de Van Helden-rit" en dat door de Noren met hun korte, energieke slag het best bestreden moest kunnen worden. Wat helemaal niet lukte: Sjoebrend maakte als laatste rijder een afzichtelijke tijd voor een schaatser van zijn klasse en Storholts afgang wordt wel het best geïllustreerd dat hij tegen het einde van zijn race werd achterhaald door de Amerikaan Dan Carroll, op wie hij een riante voorsprong had bezeten. INNSBRUCK Het had een beetje weg van vroeger dagen. Nederlandse supporters die op de tribunes het hoogste lied zongen. Zilver en brons op de vijf kilometer, dat was toch eigenlijk meer dan iemand had durven verwachten. Piet Kleine, de zwijgzame Drent, was eigenlijk wel wat verbijsterd over wat hij had gepresteerd. „Daar had ik nooit aan durven denken. En zelfs toen ik die tijd had gereden, was ik nog bang dat het niet door zou gaan. Storholt en Sjoe brend moesten immers nog»komen en die hadden het hele seizoen al voor ons gezeten." Piet Kleine keek niet naar de ritten van zijn twee concurrenten. Hij ging lekker in de verwarmde kleedkamer zitten om het resultaat af te wachten: "Mij te koud buiten en er komen nog een paar wedstrijden. Je moet een beetje om je gezondheid denken hier." Door Ria Schuurhuizen De Noorse vedetten maakten het helemaal niet. Hoewel met name Storholt ook op een net geschaafde baan reed en de omstandigheden eigenlijk niet veel veranderden. Voor Sjoebrend kon hoogstens worden aangevoerd dat de ijsvloer door al dat schaven steeds minder dik werd en vooral de bochten goed waren uitgetrapt. Sjoebrend. die in het allerlaatste paar aan de start kwam, had daar zeker nadelige gevolgen van. Zo kon niemand meer aan de tijd van Kleine tippen en kon er feest worden gevierd in het Nederlandse kamp. Dubbel feest, omdat de tijd die Hans van Helden in het tweede paar neerzette toch wel zo scherp was, dat alleen Stensen en Kleine eronder doken. Van Helden was niet ontevreden met zijn bronzen medaille, maar hij was wel van mening dat hij onder de slechtste omstandigheden van allemaal had gereden en dat hij op een goede baan onder de 7.20 min. was gekomen. ..En dan was niemand, niemand er aan gekomen. Nee, Stensen mag best na mij rijden. Hij had dan gewoon mijn tijd niet gehaald". Evenals de beide medaillewinnaars was coach Leen Pfrommer niet buiten zinnen van vreugde. Daarvoor moeten er nog teveel afstanden komen, daarvoor is de stand in de ziekenboeg te ernstig ook. Men is blij met de medailles, en met name bij coach Leen Pfrommer heerste toch wel een tevreden gevoel omdat de trainmgsopbouw van de Noren misschien niet de juiste is geweest. Maar ook daar wilde de coach zich nog niet over uitspreken. „Ik ga na een afstand geen kritiek leveren op de Noren, dat zou te gek zijn. Dat kan ik pas na afloop van het toernooi doen, eventueel". Hoewel niet zo ongenuanceerd als Van Helden was ook Leen Pfrommer van mening dat niet de sterkste gewonnen had op deze 5000 meter, die lang niet dat mooie toernooi opleverde dat ervan verwacht mocht worden. Het was mistig, af en toe viel er natte sneeuw, het was waterkoud en de goede ritten lagen veel te ver uit elkaar om het spannend te maken. En dan het ijs; dat was zeker niet goed. Leen Pfrommer: „Iedereen heeft wel zoveel mogelijk dezelfde omstandigheden gehad. Ze hebben het enige juiste gedaan, namelijk alleen maar schaven. Dat ik voor de rit van Hans van Helden bezwaar maakte tegen die sneeuwschuivers kwam omdat ze daarmee de sneeuw in dat zachte ijs zouden schuiven en dan wordt het natuurlijk nog slechter. Tijdens de laatste zes paren was het droog en toen hadden ze kunnen gaan sproeien, maar dat is bewust niet gedaan, omdat die paren dan echt bevoor deeld zouden zijn". Hoewel Piet Kleine en Hans van Helden zeer sterke races reden, ging het goud dus toch naar de Noren. Naar Sten Stensen, de man die eigenlijk pas aan goud had gedacht voor zichzelf op de 10.000 meter, maar die nu ook de sterkste bleek op de vijf kilometer. Sten Stensen OLYMPISCHE SPELEN Team arts Lap nam gisterochtend de koorts op bij Jan Bazen. „Je hebt 38.5, Jan", zei Lap. Bazen reageerde prompt met: „Dat is een goede tijd dokter". kreeg het goud echt niet cadeau. „De zwaarste overwinning uit mijn loopbaan. Van Helden had echt een geweldige tijd neergezet en ik heb tot het alleruiterste moeten gaan om er nog onder te komen. Ik wa£ werkelijk volkomen leeg en ik heb dan ook enorme bewondering voor Hans van Helden, die voor mij echt wel op wat minder ijs reed. Ik had echter nog wel het nadeel dat ik ook Varlamov moest verslaan, want die bleef lang met me meegaan". Direct na zijn rit verdween Sten Stensen uit het ijsstadion. Hij ging naar de damesslalom kijken. Pas drie paren voor het einde, toen zijn beide landgenoten nog aan bod moesten komen, kwam hij weer in het stadion terug waar hij meteen naar kroonprins Harald en zijn vrouw Son ja werd! geleid, die hem al feliciteerden. „Toen geloofde ik er zelf ook in, want ik zag dat de tijden steeds slechter werden". Over het ijs op deze 5000 meter en of dat het resultaat heeft beinvloed zal nog wel een poosje worden nagepraat. Een zeer duidelijke mening heeft Kees Verkerk, die overigens zijn pupil Sandler achtste zag worden: „Geflikt zijn de Nederlanders. Die Noren hadden het prima voor elkaar. Van Helden in het tweede paar, normaal wordt er na drie of vier paren pas gedweild. En nu ineens na het tweede. Omdat Stensen toen aan de start kwam. Het goud is in wezen gewoon geregeld door de Noren, want Stensen wist dat hij op een pas Aanslag Piet Kleine (links/ en Hans vi coach Leen Pfrommer. geschrapte baan Van Helden net zou kunnen kloppen. En dat is ook gebeurd", aldus de Nederlandse Helden (rechtss vieren het veroveren medailles samen met Zweed, die zich 's middags in het „Hoe is het mogelijk bij zo'n sport, ijsstadion bij het kunstrijden nog je wordt gewoon verkocht, de zes eens een keer zeer boos maakte, daagse is er niets bij". INNSBRUCK Roei Mittermai- er is in haar goldrush niet te stui ten. De Westduitse ski-ster, die zon dag de afdaling won, veroverde gis teren opnieuw goud, nu op de slalom. Zij evenaart hiermee de prestaties van de Amerikaanse Lawrence Mead (1952-Oslo) en de Zwitserse Marie Therese Nadig (1972-Sapporo), die eveneens tijdens de Spelen twee eer ste posities behaalden. Voor Rosi Mittermaier, het nieuwe idool van West-Duitsland, zijn de soelen van Innsbruck nog niet ver leden tijd. Morgen gaat zij in de reuzeslalom opnieuw als favoriete van start. Na haar tweede gouden medaille kon zij het allemaal nau welijks geloven. "Dit is toch niet mo gelijk. Ik kan het bijna niet begrij pen", stamelde zij gelukkig. Een maal bekomen van alle emoties stel de zij vast, dat het eigenlijk toch niet zo'n verrassing voor haar was geweest. "De piste van vandaag was een kolfje naar mijn hand. Ik houd van een steil parkoers. Natuurlijk moet Je ook een beetje geluk heb ben. Wel dat had ik", vervolgde de Westdutise, die voorts vertelde dat zij na het horen van haar tussen tijd "vleugels" kreeg. De manche was overigens sensationeel begonnen. De Zwitserse favorieten Marie Therese Nadig en Lise Marie Morerod misten een poor tje en waren onmiddellijk uitgescha keld. Hetzelfde lot onderging de Oostenrijkse Monika Kaserer. De snelste tijd in de eerste serie kwam verrassend genoeg op naam van de Westduitse Pamela Behr (46.68) voor Mittermaier (46.7) Danielle Deber- nard (46.86) en Claudia Giordanl (46.87). In de tweede manche, die onder aanmerkelijk betere weersomstandig heden werd gehouden, kon Behr haar goede uitgangspositie niet vast houden. Ook Debernard viel buiten de prijzen. Hanny Wenzel uit Liech tenstein greep het brons achter Mit termaier en Giordani. Het uiteinde lijke verschil tussen Mittermaier en Giordani was miniem: 1.30.54 om 1.30.87. Uitslag (resp. totaaltijd, eerste en tweede manche»: 1. Rosi Mitter maier (Wdl) 1.30.54 (46.77 - 43.77», 2. Claudia Giordani (Ita) 1.30.87 (46.87 - 44.00), 3. Hanny Wenzel (Lie) 1.32.20 (47.75 - 44.45), 4. Da- niele Debernard (Fra) 1.32.24 (46.86 - 45.38), 5. Pamela Behr (Wdl) 1.32.31 (46.68 - 45.63). 6. Linda Coch ran (Vst) 1.33.24 (47.96 - 45.28), 7. Christa Zechmeister (Wdl) 1.33.72 (48.28 - 45.52), 8. Wanda Bieler(Ita) 1.35.66 (48.86 - 46.80». 9. Dagmar Kuzmanova (TsJ) 1.35.70 (48.62 - 47.06) 10. Mary Seaton (Vst) 1.35.87 (49.04 - 46.83). Rosi Mittermaier wordt beschermd als zij gefinisht is. haar tweede Olympische goldrush. Natuurlijk, het enige bezwaar altijd al aan de nieuwe manier rijden had gekleefd, was aanslag op de conditie die eruit voortvloeit. „Kijk", had iedereen aan het begin van het seizoen gezegd, „of die voor een aantal maanden en toernooien toereikend zal zijn. Als dat ook nog het geval is. dan hebben de Noren waarlijk een nieuwe weg ingeslagen De test in Oslo werd met goed gevolg afgelegd, en het was daar, dat Leen Pfrommer verkondigde: „We zullen ons volgend seizoen moeten aanpassen". Maar nu? Nu Kay Stenshjemmet, ae gevierde Europese 'kampioen na een volkomen mislukte sprint al niet eens meer startte en Storholt en Sjoebrend met hun bewonderde techniek geen streek verder dan een voor hen erg grauwe middelmaat kwamen? Nog glorieerde Pfrommer niet. Nog kon men uit zijn mond niet het in dit geval ook alleszins misplaatste „toch gelijk gehad" vernemen. Want Storholt, gevallen op de sprint en pijnlijk op een paar coaches gebotst, en Sjoebrend. pas laat voor de vijf kilometer opgeroepen, mogen zeker in mentaal opzicht nog wel het voordeel van de twijfel genieten. Al deed vooral het misbaar dat de Noren over de ijstoestand maakten (iedereen reed tenslotte onder dezelfde slechte omstandigheden, want het vegen van de piste maakte niet zo heel veel uit), wat vreemd aan. Een overhaaste en daarom allerminst geslaagde taktische ma noeuvre, die de terugtocht enigszins moet dekken? We zullen het morgen weer zien, en overmorgen natuurlijk op de tien kilometer. De 1000 meter van vandaag vereist nog enige andere kwaliteit dan conditie alleen en een speciale techniek. Niemand wilde eigenlijk nog een oordeel vellen over het al dan niet opgetreden faillissement van de Noorse benadering. Maar de vraag werd al wel gesteld en iedereen die zich met schaatsen rijders bemoeit en zich zo hulpeloos achteruitgeworpen voelde toen de "vier-S-en" in Oalo alles vermorzlden, kreeg weer hoop op toch nog een beetje eigen gelijk. Wat overigens niet wegneemt, dat de prestaties van Kleine (niet toch op wat een te voorzichtig schema weggegaan?) en Van Helden (machtig voorbeeld van onblusbare vechtlust, maar heel erg ongenuanceerd in zijn analyse van de race) met respect dienen te worden gesignaleerd. De vraag of het verkeerd was zich voor te bereiden op het wonder ijs van Davos, terwijl de wetenschap dat Innsbruck een veel slechtere vloer zou brengen, is eerst door Bazen en voorts door dit tweetal negatief beantwoord. Kunstrijden heren 1. John Curry (Gbr) plaatscijfer 11 - 192,74 punten; 2. Vladimir Kovalev (Sov) 28 - 187,64; 3. Toller Cranston (Can) 30 - 187,38; 4. Jan Hoffman (Odl) 34 - 187,34; 5. SergeJ Volkov (Sov) 53 - 184,08. 1. Dorothy Hamill (VS) plaatscijfer 10, 88.40 punten; 2. Dianne de Leeuw (Ned) 25.5 86.44; 3. Isabel de Na varre (Wdl) 31 85.72; 4. Christine Er- ra th (Odl> 34.5 85.56 5. Anett Pötschz (Odl) 34 85,52.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 13