yfflw
Dianne de Leeuw
Alles berust op
een misverstand'
'Te weinig'
Hollanders
Schenk helpt
Belgische
commentator
Olympische vlam brandt
In Innsbruck
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1976
PAGINA 11
Dianne de Leeuw: Alles berust op
INNSBRUCK Nederland mag dan
lang niet meer het toonaangevende
schaatsland van een paar jaar
geleden zijn, op en rond de tribunes
van de ijsbaan overheersen toch de
Nederlanders. Supporters, ze zijn er
weer allemaal, niet zoveel als vder
Jaar geleden toen Ard Schenk hier
voor de eerste maal Europees
kampioen werd, maar een aantal
getrouwen bevolkt ook nu weer de
tribunes. En ze vragen nog steeds
Ard Schenk om een handtekening.
De ex-kampioen is trouwens ook
nog razend populair bij verslagge
vers en dan vooral van die landen
waar men niet zoveel verstand van
schaatsen heeft. Dan kan een
interviewtje met de grote Schenk
nooit kwaad.
Ard Schenk is trouwens niet de
enige sportman die hier commentaar
geeft voor televisie of radio. Uit alle
landen zijn oud-kampioenen naar
Innsbruck gestroomd. Zo is de
Olympische kampioene op de 500
meter 'bij de dames van Sapporo,
Anne Henning, nu commentatrice
bij een van de grootste Amerikaanse
televisie-stations. En Erhard Keiler
bedient „Zweites Deutsches Fernse-
hen", Rudi Altdg scharrelt bij de
ARD rond en Ferdi Kübler -
inmiddels een erkend skileraar
werkt bij de zwitsers. Om dan nog
maar niet te soreken van Joan
Haanappel, Manfred Schnelldorfer,
Jackie Stewart enz. Ard Schenk zal
overigens ook zo nu en dan bij onze
zuiderburen zijn te beluisteren, want
de Belgische wielercommentator
Fred de Bruyné heeft de hulp van
Schenk ingeroepen, omdat hij niets
schaatsen weet,...
INNSBRUCK De Oostduit-
se Margiit Schumann heeft
in de eerste van de vier man
ches van het rodelen bij de da
mes (eenpersoons) een voor
sprong van 0.01 seconden ge
nomen op haar voornaamste
concurrente de Westduitse Mo-
nika Scheftschik. Zij legde het
parkoers af in 42.85 sec., een
nieuw baanrecord.
De stand na de eerste man
che:
1. Margit Schumann (Odl)
42.85 sec. (nieuw baanrecord).
2. Monika Scheftschik (wdl)
42.86 sec., 3. Ute Ruehrold
(Odl) 42.92 sec.
De Oostduitser Detlef Gün-
ther had na de eerste manche
de leiding bij de heren.
Stand:
1. Detlef Günther (Odl) 52.38
sec. (nieuw baanrecord), 2. Jo
sef Fendt (Wdl) 52.69 sec., 3.
Anton Winkler (Wdl) 52.75 sec.
Het Russische paar LJoed-
milia PakhomovaAlexander
Gorsjkov, Europees kampioen,
heeft na de eerste drie ver
plichte dansen de leiding bij 't
ijsdansen. De tweede plaats is
voor het Russische paar Irina
houder van de wereldtitel.
MoissaJeva/AndreJ Minenkov,
De ploegen staan aangetreden; de Olympische eed wordt afgelegd.
■hhbbbbhü
Daarom is ze toch gekomen, om het
mee te maken, maar wat valt er
mee te maken in Innsbruck waar de
kaarten voor alle grote evenementen
al zijn verkocht en ze niet eens het
hermetisch afgegrendelde Olympi
sche Dorp kan binneglippen om
haar ex-ploeggenootjes te bezoeken.
Die daar rustig kunnen slapen in de
wetenschap dat de beveiliging
optimaal is, al hebben de soldaten
handen vol werk de valse alarme
ringen af te lopen wanneer kinderen
en honden tegen de elektrisch
beveiligde omheiningen tikken. In
dat afgesloten fort blijkt zowaar
Dianne de Leeuw, onze trotse
vlagdraagster bij de opening, bereid
een persconferentie te geven.
Angstige spanning. Zou ze wat te
vertellen hebben? over haar ama-
teurstatus wellicht nu hardnekkige
geruchten de ronde doen dat ze al
een contract van Holiday On Ice in
heer en meester, trainer Doug
de knip heeft. Ze arriveert met haar
Chapman die haar zo veel mogelijk
de antwoorden in de oortjes fluistert j
waarna ze hardop uitspreekt, een
kunstmatige blos op de wangen, de
ogen blauw opgemaakt. Ze bekent,
dat ze als alles gaat, ze straks
best een kans op goud heeft. Stilte.
De seconden tikken weg. Heeft ze
haar kür aangepast? Een paar
kleinigheden. Gooit ze er een
handvol driedubbele sprongen tegen
aan straks in de finale? Alleen als
het nodig is. Weer stilte. Chapman
staat al half op. Dan uiteindelijk
toch de hamvraag. Wordt ze
binnenkort professional? „Daar kan
ik niets op zeggen tot de Spelen zijn
afgelopen, maar heeft ze een
contract zoals een krant vorige week
schreef? Druk gefluister van Chap-
Dianne tenslotte: „Dat verhaal
heeft een Hollandse meneer ver
keerd vertaald." Chapman: „Wc
hebben het origineel bij ons en daar
blijkt niets uit". Maar hij laat dat
origineel niet zien. En laat
waarschuwend horen dat Dianne de
Leeuw de komende week het licht
der publiciteit zal schuwen om zich
optimaal te kunnen voorbereiden.
8n het Berg Isel-stadion branden de
twee Olympische vlammen sinds
gistermiddug.
INNSBRUCK De Oostenrijk
se skier Werner Grissmann, die
op de foto krimpend van de pijn
per slee wordt afgevperd. zal de
Olympische Winterspelen van
Innsbruck niet meemaken als
deelnemer. Hij kwam gisteren
tijdens de laatste training voor
de afdaling ten val en werd per
helicopter naar het universi
teitsziekenhuis van de Olympi
sche stad vervoerd. Volgens een
Oostenrijkse official had Griss-
waren zijn kniebanden ernstig
aangetast. Josef Walcher zal
zijn plaats innemen.
Kort na de val van Grissmann
onderging Ghorban AU Kalho»
uit Iran het zelfde lot. Even voor
de finish ging hij onderuit. M«t
een geblesseerde dij werd hij p*r
slee naar het ziekenhuis ge
bracht
De vlam brandt dus in Innsbruck, aangestoken tijdens een opgeklopte melange van kitsch, kleur
en mooie woorden. Een kostbaar vuurtje rekent een progressief Oostenrijks blad uit want de
calorieën zouden tien gezinnen twee jaar lang warmte voor hun woningen kunnen geven. Maar
dat is muggezifterij want de Spelen in Innsbruck zijn goedkoop, aanmerkelijk goedkoper dan
vier jaar terug in Japan. Kosten slechts 80 miljoen gulden, een habbekrats gezien in het licht
van het Olympische zomergebeuren dat toch Joor gaat in Montreal al verschijnt de Canadese
afvaardiging niet op een door haar zelf belegde persconferentie.
over vier jaar nét die top vormen,
die we nu ontberen en dan is het
aardig als ze weten wat een Olym
pisch toernooi is. Omdat ze het heb
ben meegemaakt en omdat ze bij
die gelegenheid bepaald geen slecht
figuur hebben geslagen in een zó
groot veld van bij voorbaat kanslo
zen. Men kan. wil daarmee gezegd
zijn, ook té consequent de eis van
„prestaties" handhaven en als er
dan tóch vanaf wordt gestapt door
twijfelgevallen alsnog een reisbiljet
te verschaffen, dan is het beter maar
meteen een andere koers te varen.
Zo spijt het in Innsbruck aan
wezige ijshockey-officials zo lang
zamerhand een beetje, dat de (uit
genodigde) Nederlandse ploeg ver
stek heeft laten gaan. Men maakt
een rekensommetje: „we zouden
tóch in de B-poule terecht zijn ge
komen, maar dat was nou juist de
gelegenheid geweest om duchtig te
oefenen voor de wereldkampioen
schappen in maart waar we voor
een deel dezelfde tegenstanders zul
len treffen".
Men is in de ijshockeywereld erg
bang geweest voor de kwalificatie
wedstrijd tegen de Tsjechen. Dat
zou, zo vreesde men, een geweldige
afgang worden. Nu hebben de Bul
garen die wedstrijd moeten spelen
en inderdaad met 14—1 verloren.
Niettemin: het Nederlandse team
kreeg de BulgareA er een poosje ge
leden tweemaal met redelijk gemak
onder en zó erg zouden die Tsjechen,
zo menen insiders, het „tegen ons"
niet hebben gemaakt.
Vreemd: in een voor-Olympische
periode bedenk Je keer op keer, dat
Winterspelen niks zijn om er „toe
risten" heen te sturen. Eenmaal óp
het Olympisch toneel wordt dat an
ders. Er zijn zoveel kansloze atleten
bij komen dragen aan dit sport-
feest, dat de gedachte, dat er wel
wat meer Nederlanders bij hadden
kunnen zijn, zich steeds sterker op
dringt.
De genodigden wachteij een uur
gewillig, omdat langzamerhand be
kend -is dat dn sportief Canada alles
op elk schema achterloopt, maar
vertrekken dan richting skieschans
om de opening evenals 50.000
toeschouwers luister bij te zetten.
Waar ze kunnen zien hoe juist de
Westduitse formutie. gehuld in
stemmig zwart en rood. een
traditioneel gastvrij Oostenrijks
onthaal vindt, want het applaus
weerkaatst tussen de Alpen en
tovert diepe grijnzen op de
koplopers van de groep, de
doorgewinterde bobsleecracks, stevig,
welgedaan, het bierschuim nog in de
snor, want omlaag kost niet zoveel
energie dat je er echt naar moet
leven.
Dat merkt Josef Feistmantl, eeiV
Olympische rodelkampioen uit 1964
die moeizaam met de toorts de
ellenlange trap beklimt en puffend
van inspanning het heilige vuur
ontsteekt. Waarna de duiven mogen
wegvliegen, een hanjevol slechts als
symbool van de kostenbesparing
vermoedelijk. En d eed wordt
afgelegd: de regels gehoorzamen in
de ware sportieve geest, voor de
glorie van de sport en de eer van
alle teams.
Wat overigens de Zwitserse Marie
Therese Nadig, een Olympische troef
bij uitstek voor het goud, niet belet
om haar ski's die nacht onder het
bed te verstoppen, zoals zij dat
altijd doet, uit angst dat een
onverlaat er de was af zal krabben,
„eerlijk waar. het is me al een paar
keer gebeurd".
Tja, en dan de rol van de
Nederlandse afvaardiging, bijna
verpletterd tussen de grootmachten
Amerika en Rusland, de laatsten
ondanks de hoge temperatuur
ingepakt als Syberische sneeuwdui-
vels maar het schijnt zo te zijn dat
ze de fraaie bontjassen aan het
einde van de rit moeten teruggeven.
Vier Oranjepakken zijn er, kruimels
op het helderwitte podium, want de
vijf heren verblijven nog in Davos
en onwillekeurig rijst toch een
lichte wrevel tegen het Olympisch
Comité en tegen de KNSB want
met Linda Esser de skiester en
Sippy Tigchelaar de schaatsenrijd-
ster had de formatie toch iets meer
getoond.
Sippy ls er wel, als toeschouwster,
kwam pas nu een ungstige dag in
een ziekenhuis te hebben doorge
bracht want de barre Elfstedentocht
in Lahti leek ze een meniscus over
gehouden te hebben, maar
achteraf blijkt het toch een
bloedprop in de overgeforceerde knie
en zo stapte ze toch in de trein.
Sippy heeft veel moeite de ijsbaan
op te komen, zonder pasje, waar
trainer Maarse haar niet eens
toeknikt als ze hem groet en ze even
later opbiecht dat ze in helsinki op
het vliegveld bij het zien van de
INNSBRUCK Cees Smouter. de Nederlandse trainer van de
Italiaanse schaatsploeg, stelt glimlachend vast: „wij zijn hier
met een ploeg van zes mensen. We starten op alle afstanden.
Dat is natuurlijk ongelooflijk, als je het vergelijkt met Neder
land. Wij hebben zo ongeveer twaalf échte wedstrijdschaatsers.
Hoeveel heeft Nederland er? Minstens duizend. En die zijn
maar met z'n achten op de winterspelen.
qua getal imponeert. Dat hóeft na
tuurlijk niet de prestaties mogen
bést zwaar tellen maar België
heeft als totaal te verwaarlozen
schaatsnatie toch in ieder geval
Linda Rombouts en Gilbert Eesbeeck
naar hier gestuurd, en de Fransen
zetten óók drie mensen in.
Je hoeft natuurlijk geen ploeg te
sturen alleen maar om „erbij te zijn",
maar men kan zich sterk maken
over het feit, dat er in Nederland
jonge schaatsers rondrijden, die
Schaatsen De Leidenaar
Sjoerd Kooistra is gisteren tweede
geworden in de Old Ambtrit te
Scheemda. Winnaar van deze wed
strijd over 55 kilometer werd Jan
Roelof Kruithof. Afgelopen zater
dag bracht Kruithof de alternatie
ve Elfstedentocht in Lahti (Fin) op
zijn naam. Jan van der Hoorn uit
Ter Aar eindigde in Scheemda op
de zesde plaats.
De man, die Harm Kuipers nauw
gezet begeleidde toen die op weg
ging naar een wereldtitel, weet uiter
aard wel, dat het voor Italianen wat
eenvoudiger is om het Olympisch
dorp te betrekken: het is hier ten
slotte allemaal vlak bij de Italiaan
se schaatscentra zoals Madonna en
Cortina, relatief gesproken dan.
Maar wat de Drentse oefenmeester
in den vreemde ook wil zeggen is: in
het kader van de opbouw van een
schaatstop moet natuurlijk een aan
tal lieden wél de gelegenheid wor
den gegeven zich bij zoiets „groots"
als de Olympische Spelen te oriën
teren. Smouter zegt het ronduit: er
hadden hier méér Nederlanders
moeten zijn.
Nog daargelaten de afzwakking
van de criteria, die op het laatste
moment is geschied met bijvoorbeeld
de aanwijzing van Bazen, Derksen
en Vriend en reëel gesproken
het drietal dames, is het moeilijk
Je te realiseren, dat Nederland als
„schaatsland" in ieder geval niet
