Monumenten van Industriële Revolutie BRUGCEN HERENGR.4CHT- ZIJLSINGEL LEIDEN LEIDEN In het unieke nieuw- bouwgebied tussen Herengracht en Zijlsingel is er bijna geen straat te vinden zonder brug; dit gedeelte van de binnenstad telt op het ogenblik maar liefst veer- tien bruggen. Erfenis van een wa- i terrijk verleden. Halverwege de zeventiende eeuw beslaten de Leidse regenten de stad uit tebreiden met het gebeid tussen Zuidsingel en Nieuwe Rijn. Dat vereiste in 1659 de aanleg van de Lourisbrug en de Herenbrug over de i Herengracht en de Rijnbrug langs de Herengracht over de Zuidsingel Twee jaar later. in 1661, was ook de Kerkpleinbrug klaar, die nu de ir. Driessenstraat verbindt met de Oosterkerkstraat. De overi ge bruggen die de verbinding van de ze stadsuitleg met de "buitenwereld" verzorgen, zijn de Zuidsingelbrug, over de Zuidsingel, de Rij brug over de Nieuwe Rijn en de Weversbrug OV2V de Zijlsingel. j Tussen de Zuidsingel en Nieuwe i Rijn lopen de Herengracht, Oranje gracht en Waardgracht. Over de Waardgracht lagen vier bruggen, de le tot en met Vierde Waardbrug. De Eerste in verloren gegaan bij de bouw van 't Huis op de Waard", een bejaardencentrum dat langs de Nieuwe Rijn dwars over de Waard gracht is gebouwd. De oorspronkelijke Waard bruggen dateren van 1660; dat waren stenen bruggetjes, zoals nu nog de Zuidsingelbrug. Aanvan kelijk hadden diit soort bruggetjes in Leiden gemetselde borstweringen, zogenaamde zonnewachters, maar de ze werden in 1661 overal vervangen door de bekende en jarenlang al tijd eendere ijzeren leuningen. De oorspronkelijke vier bruggen over de Oranjegracht kregen dezelfde, vorm geving en dat een van 1661. Een van deze bruggen, de Waardkerkbrug, lag aanvankelijk bij de huidige Ooster kerkstraat maar werd in 1835 ver plaatst benoorden de Loods- of Waardkerk toen, dwars over de Oos terkerkstraat, langs de Herengracht een katoenfabriek gebouwd werd, Bij een latere uitbreiding van deze fabriek werd de brug andermaal ver plaatst nu naar het resterende. Waardkerkpleingedeelte bezuiden de Waardkerk. Op het ogenblik is de situatie weer anders, want na de af braak van de katoenfabriek in 1932 werd de Oosterkerkstraat weer een doorgaande route en werd de huidi ge Katoenbrug aangelegd over de Oranjegracht. Ook het bruggetje over de Waardgracht moest het toen ontgelden en werd in een nieuw jas je gestoken. Straatarm zeventiende eeuw en bleef, op de we derwaardigheden met de katoenfa briek na, lange tijd ongewijzigd. Maar in de negentiende eeuw wa ren veel bruggen aan vervanging toe. Het le moest in 1867, dus meer dan tweehonderd jaar na de bouw, de Oranjebrug onderhanden geno men worden. Leiden was toentertijd een straatarme gemeente (dat klinkt ons bekend in de oren) en de goed koopste oplossing was: de stenen overbrugging vervangen door enke le stalen balken. De ruimtes tussen de balken, die in de lengterichting gelegd werden, werden opge- werd toegepast bij bijna alle brug gen in dit gebied. Maar ook elders in Leiden zijn dergelijke bruggen te vinden: bijvoorbeeld de Nieuw - s teeg brug over het Rapenburg, de Groenhazenbrug en de Doelen- poortsbrug. Later werd de stenen bestrating ook wel vervangen door planken die in de dwarsrichting ge legd werden; dat is nu te vinden vuld met stenen die een klein beet je boogvormig gemetseld wer den. Daaroverheen kwam de vlak ke bestrating. Dit nieuwe procédé De stalen zijkanten van de Oranje- brug kregen nog enigszins een boogvorm, zoals de oude stenen brug ook gewelfd verliep. Ook bij de Kerkpleinbrug werd voor het middengedeelte van deze driedelige brug de boogvorm toegepast, al is het op een andere wijze. Bij de an dere bruggen die in het laatste kwart van de negentiende eeuw aangepakt werden, werd deze po ging tot sierlijkheid opgegeven. Het BIJ DE FOTO'S: Linksboven is de Kerkpleinbrug afgebeeld die er slecht aan toe is: dranghekken vervangen de brugleuningen. Het stalen middengedeelte loopt enigszins rond. Rechtsboven: Vanaf de Zuidsingel ziet men de Mecklenburgerbrug over de Oranjegracht die van 1867 dateert: een tijd zonder franje. Linksmidden: De Vierde Waard-brug verkeert in een erbarmelijke staat. Mocht de Waardgracht gedempt worden, dan vindt deze brug. die dienst deed vanaf 1903een roemloos einde. Linksonder: De Oranjébrug, vlak naast 't Huis op de Waard, mist hier en daar een stuk leuning. Erger nog fr.i> de hevig roestende brug is de kade er aan toe: het is een toonder dat 't geheel nog aan elkaar blijft hangen. Nadat de huizenbouw beëindigd is. gaat men alle kades in het gebied onder han-den nemen. Overigens is duidelijk de boogvor mige stalen zijkant van de brug te zien. Rechts: Door het scheefhangende hekwerk van de Mecklenburgerbrug ziet men de al even hard wegroestende leuningen van de Zuidsingelbrug. De Zuidsingelbrug is nog een tonvormige ste-nen brug. werden strakke, grauwe bruggen: monumenten van de Industriële Revolutie. Expansie De Industriële Revolutie begon in de achttiende eeuw in Engeland met een opzienbarende reeks uit vindingen, bijvoorbeeld de stoom machine. De hele samenleving ver anderde, want nu pas kwamen er de grote fabrieken en daarbij de grauwe arbeiderswijken. Het land schap veranderde doordat overal fabrieken met hoge rokende schoor stenen oprezen, en de eerste spoor wegen werden aangelegd. Kenmer kend is dat overal de houten con structies vervangen werden door ijzeren. In Nederland kwam de Indus triële Revolutie later dan in Enge land, namelijk pas in de negen tiende eeuw. De stalen bruggen in het gebied Herengracht/Zijlsingel zijn in hun functionele, bedompte en ijzeren strakheid typisch voort brengselen uit die tijd: een tijd van grote armoede maar ook onge breidelde expansie. W. dat de bruggen over de Oranje gracht en over de Waardgracht, als deze tenminste niet gedempt wordt, op de monumentenlijst komen, 't Opmerkelijke daarbij is, dat liet niet de bedoeling is om de bruggen te herstellen in him oorspronkelij ke 17e-eeuwse vorm, dus tonvormig en van steen, maar ze te laten in hun huidige 19e-eeuwse vorm. Ook de Zuidsingelbrug wil men op de monumentenlijst zetten, maar die is nog, als vanouds, van steen. De bruggen die in de Oosterkerkstraat liggen zullen tonvormig worden om het verkeer te stremmen. Over de hoogte en breedte van de Kerk pleinbrug, in het plan gesteld op dertien meter, moet nog onderhan deld worden. Bij het herstel van de bruggen, de kosten worden voorlopig geschat op drie ton per stuk, zal er wel re kening mee moeten worden gehou den dat een vrachtwagen van nu heel wat zwaarder is dan een paard en wagen van toen: een kostbarè zaak. Gelukkig dat een groot ge deelte van deze binmenstadswiik voetgangersgebied wordt. Het is de bedoeling dat parkeerplaatsen ko men bij de meelfabriek en het Ned. Drukkerijbedrijf. De Waardgracht, Grcenesteeg en Oranjegracht zou den dan voetgangersgebied kunnen worden. Het is te hopen dat de Waardgracht dan inderdaad een gracht is, compleet met bruggetjes. Tekst Tom Maas Jan Holvast Foto's ■VStVA HAARLEMMERSTRAAT 181 ZILVEREN SIERADEN JUWELIER v.d. WATER Overzicht van het gebied Herengracht/Zijlsingel (hieronder zoas het nu is; alleen brug 17, de Eer ste Waardbrug is er niet meer. daar staat nu een bejaardencentrum. Water is zwart aangegeven, en industrieterrein geruit. 1. Herenbrug, 2. Lourisbrug3. Kerkpleinbrug, 4. Scheluwbrug5. Haven- brug. 6. Kleine Havenbrug, 7. Wijnbrug, 8. Zuid-Kijf brug, 9 Mecklenburgerbrug10. Zuidsingelbrug. 11. Noord-Kijfbrug, 12. Vierde Waardbrug, 13. Rijnbrug, 14. Oranjebrug, 15. Nassaubrug, 16. Ka toenbrug, 17. Eerste Waardbrug (bestaat niet meer), 18. Tweede Waardbrug19. Derde Waardbrug, 20. Singelbrug, 21. Weversbrug. tATERDAG 24 JANUARI 1976 O00£___ LV £R HER E. NGR ^HUTangc ORANJE gV<OFGRACHT oran J F_ WAARD WAARD BINNENVEST ORacht .Binnen, joosTTi^GeV NOO^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 3