'Keerpunt 70' van het werd Leidse verkeer ook in 1975 bevestigd EINDELIJK VALT DOEK IN DE ZAAK DAEY OUWENS Doorrijden en alcohol Een struisvogel zou zich KWESTIE-ENDEGEEST NIET IN DE RAAD Veiligheid langzaam maar zeker beter MAANDAG 19 JANUARI 1976 LEIDEN Vanavond zal het doek vallen over de roemruchte affaire- Baey Ouwens, die bijna twee jaar heeft geduurd. Het is vrijwel zeker dat de gemeenteraad hem als direc teur van de Groenoordhal zal ont slaan. De PvdA is er voor en een groot deel van het CDA was (al thans tot vlak voor het weekeinde) van mening dat Daey Ouwens in elk geval niet terug kan naar de Groen- oordhal. Daarmee lijkt zijn lot be- Na het besluit tot ontslag mag Daey Ouwens bij de raad nog wel een be zwaarschrift indienen maar veel meer dan een strikt achterhoede-gevecht wordt dat natuurlijk niet. Over een paar jaar zullen we dan wel horen wat de ambtenarenrechter er van vindt. De zaak-Daey Ouwens is er één met haken en ogen. Het begon eind 1973 met een rapport van de "Werk groep ter bestudering van het vraag stuk van de verpachting van de res tauratie van de Groenoordhal" (een naam die vermoedelijk is ontworpen door een van streek geraakte pape gaai), onder voorzitterschap van het toenmalige raadslid Van Aken(PvdA. Zij stapte in de eerste dagen van 1974 naar B en W met een rapport waarin stond dat Groenoordhal-di- recteur Daey Ouwens maar op non- actief gesteld moest worden. Hij maakte ruzie met restaurant houder Milikan en het vertrouwen van de veehandel in hem zou tot een miniuiwm zijn gedaald. Weliswaar erkende de werkgroep- Van Aken dat zij niets kon bewijzen en berustte haar oordeel over de vee handel zelfs op verklaringen van anoniem gebleven informanten, maar B en W (en dan vooral burgemeester Vis) grepen het ratfport aan om Daey Ouwens eerst op non-actief te zet ten en twee maanden later te schor sen. Vervolgens kwam er een onaf hankelijke .commissie van onderzoek (de commissie-Woudstra) die achter af de bewijzen moest vergaren voor de al genomen maatregel. Die com missie constateerde bij Daey Ouwens een aantal tekortkomingen, maar de schamelheid van het bewijsmateriaal moet ook haar duidelijk zijn ge weest. Want zij adviseerde B en W om Daey Ouwens "eervol ontslag" te verlenen, met toekenning van wachtgeld, eventueel 'n andere func tie bij de gemeente. Daey Ouwens komt uit het rapport naar voren als een "lastig heersohap", om wethouder Van Dam (I*vdA) te citeren. Een man die zeker fouten heeft gemaakt en irritatie h'eeft opgewekt, maar als dat de criteria zijn om ambtena ren aan de dijk te zetten dan kunnen we in Leiden nog wel het een en ander beleven. Tot dusver is steeds de vraag ge weest: kan worden aangetoond dat Daey Ouwens een onbekwaam di- ctour was en is de procedue, die werd gevolgd correct en eerlijk geweest. Er is nog altijd geen raadslid ge weest die ook maar één goed woord voor de procedure heeft over gehad. En evenmin is er iemand geweest die zich verrukt heeft getoond over de resultaten van de commissie- Woudstra. Peters (PvdA), jurist, heeft het rapport "opgeklopt" ge noemd. Maar het blijkt in de laatste fase nauwelijks nog te gaan om de be wijsvoering inzake de onbekwaam heid van de directeur. Centraal is komen te staan de vraag: kunnen wij (raadsleden) Daey Ouwens, op wie toch wel wat is aan te merken, nu na twee jaar nog terugnemen? Is hij nu wel de juiste man voor het werk? Die gewijzigde vraagstelling gaat voorbij aan het principe van de zaak. De raad dreigt niet langer meer de bewijslast te wegen, maar het ge voel dat de directeur eigenlijk niet meer terugkan de doorslag te laten geven. Ruim twee jaar lang in de verdachitenbak zitten gaan Daey Ou wens nu opbreken. Het College van B en W heeft o.a. gezegd dat Daey Ouwens niet terug kan omdat een belangrijk deel van het Groenoordhal-personeel tegen hem zou zijn. Het is roerend om B en W vol zorg over het personeel te zien. Jammer dat dat niet altijd ge beurt. Bij de directeursbenoeming in Endegeest trokken zij zich geen lor aan van het oordeel van het per soneel. De vraag is ook of B en W recentelijk de mening van het Groen oordhal-personeel hebben nage gaan. Er was aan de situatie best een mouw te passen geweest, als men werkelijk had gewild. B en W hadden bijv. de huidige functionerend direc teur André de Jong, de volle verant woording kunnen geven over vee markt en restaurants. En Day Ou wens die over evenementen en sport. (Na alle organisatorische capriolen die we met Endegeest heb ben meegemaakt had dat er wel bij gekund). Maar het nieuwe organisa tie (BOO) rapport van de gemeen te vermeldt dat er ruimte is voor maar één "zware" functionaris in de Groenoordhal Dus zal er niet eens maar plaats voor Daey Ouwens zijn. Hoezeer B en W er op gebrand zijn Daey Ouwens aan de schandpaal te nagelen, bleek eind vorig jaar nog eens goed tijdens de gezamenlijke raadscommissievergadering voor al gemene bestuurlijke aangelegenhe den en personeelszaken. Eén der raadsleden wees er op dat de commissie - Wou dstra voor de con flictsituatie rond de restauratie niet alleen de schuld gaf aan Daey Öuwens, maar in gelijke mate aan restaurant-houder Milikan. Dat kan wel zijn, zei burgemeester Vis. maar de commissie had alléén tot taak het functioneren van de di recteur te onderzoeken, niet dat van de restauranthouder. Een ander raadslid dat weinig goe de woorden over had voor het Groenocrdhal-beleid van het toen malige College van B en W (en dan vooral van wethouder Lij.ten) kreeg van burgemeester Vis te horen: de commissie-Woudstra had niet tot taak het beleid van het college te on derzoeken. De strategie die hieruit spreekt, is duidelijk: door Daey Ou wens constant in de schijnwerper van schuld-en-boete te houden, blij ven allen die ook in de Groenoord- halkwestie vuile handen hebben ge maakt:, buiten schot. Lijten (CDA) was een wethouder die de problemen briljant voor zich uit schoof. ("Ik weet van niets", was zijn favoriete uitspraak). Hij gaat lelieblank vrijuit. Restaurateur Milikan zag zijn portie schuld in de zaak beloond met een contractver lenging van een jaar en vier optie jaren, precies zoals hij het wilde hebben. De werkgroep-Van Aken bood het hem bijna met een buiging Burgemeester Vis en de werkgroep- Van Aken, die procedureel zo merk waardig hebben staan schutteren, zullen ook niets nadeligs van de zaak overhouden. Alleen Daey Ouwens, die gaat voor de bijl. Wie dait rechtvaardig noemt, mag" het zeggen. RUUD PAAUW Door P. Bok In Leiden werden in 1975 min der verkeersongevallen geregis treerd dan in het voorgaande jaar en het aantal gewonden daalde groeiend wagenpark met maar liefst 16,4 procent. Dat zadiging zijn de twee ten van de jaarcijfers over de tot vermindering Leidse verkeers(on) veiligheid, die gevallen, wij ditmaal iets later in het nieu- Beziet we jaar brengen dan gewoonlijk, meen gunstige indruk van de cijfers Exacte cijfers zijn er daarvoor niet, ook enkele zeer kwalijke zaken over aanwijzingen wel. de ongevallen te vertellen, zoals b.v. De dodelijke slachtoffers van het zekere ver- ten aanzien van het doorrijden na Leidse verkeer vielen in tegenstel- n "verstop- een ongeval en het rijden onder in- ling vaak tot andere jaren zowel op gunstige aspec- ping" die automatisch moet ledden vloed. Daarover elders meer. de grote in- en uitvalswegen en door Bij de politie bestaat de overtuiging grote doorgaande routes als elders cat de ongebruikelijk scherpe jn de stad. de grafiek om deze ver- daling van het aantal gewonden anderde trend terug te vinden, dan (16,4 procent vergeleken met 1974) Het aantal doden (11) en gewdh- doet zich daarbij nog een moeilijk heid voor. Van 1966 od 1967 deed zich een heel scherpe daling van het aantal geregistreerde ongevallen voor. Dat was echter een schijnbare en niet een reële. In 1967 werden na il doden vielen te meliik heel lichte ongevallen, die den samen is sinds 1964 niet laag geweest en in de laatste ze ventien jaar slechts tweemaal. De exacte cijfers over 1975 bedra gen: 2516 ongevallen, waarbij 549 gewonden betreuren. In 1974 luidden die ge- voorheen wel geregistreerd werden, tallen resp. 2584, 657 en 11 Men vindt ze terug in bijgaande tabel waarin alle gegevens de naoorh>gse jaren somd. brengt ste kwart eeuw nog eens in beeld Het lijkt er op, dat we sinds 1970 In grote lijn op de goede weg zijn de Leidse verkeersveiligheid. merendeels niet meer geboekt. Wanneer we deze "irreële" ver mindering ook toepassen op de voor- zijn opge- gaande Jaren, zou globaal de lijn van bijgaande grafiek het totaal aantal ongevallen in de en ander over de laat- jaren 1951 tot 1967 er hebben uitge zien zoals de in de grafiek aangege ven doorlopende lijn met de aandui ding "gecorrigeerde totalen". We mogen aannemen, dat deze statasti- Het aantal ongevallen daalde in die sche correctie redelijk met de periode van 2990 naar 2516 langs kelijkheid overeenstemt een vrij geleidelijke lijn, het aantal gewonden van 802 naar 549 en het percentage van het aantal gewonden en doden samen van het totaal aan tal ongevallen Dan blijkt uit de grafiek ineens veel duidelijker, dat heit jaar 1970 een veelbetekenend keerpunt is ge weest In de eerste jaren na dit "keerpunt- Dus niet alleen het aantal ongeval- 70" leek het daar wel op. maar kan Dit öok de men nog denken aan toeval. Het jaar 1975 heeft echter met de zeer in scherpe "tegenstelling tot gunstige cijfers wel aangetoond, dat de eerste naoorlogse het inderdaad Maandcijfers Januari Febrüari Maart April Mei Juni Juli Augustus September Oktober November December Totaal 2516 549 11 22,3 Op 8 januari kwam een 71-jarige wielrijder om het leven na aanrij ding door een personenauto op de hoek Zijlsingel-Oosterkerkstraat. Twee vrouwen (54 en 49 jaar) von den de dood in een auto op de Hoge Rijndijk na een botsing met een vrachtauto op 26 februari. Een tien jarige jongen kwam een dag later tijdens spel op het Stationsplein on der een autobus, waardoor hij werd gedood. Op de Hooigracht werd een 36-jarige man des nachts op 3 juni gedood toen hij op de fiets werd aan gereden door een personenauto. Op 14 juli vond een 36-jarige vrom dood toen zij op de Kanaalweg de duo van een brommer viel en door een andere brommer werd overre den. Op 29 Juli werd een 46-jarige een 69-jarige vrou vrouw des nachts gedood op de Haagweg doordat Steenstraat toen zij op de fiets stak en door Wie tabellen en grafiek bij dit verkeersoverzicht vergelijkt met de overeenkomstige gegevens in vorige jaar overzichten zal op enkele aanzienlijke verschillen stuiten met betrekking tot gegevens uit het verleden. Dit is een gevolg van een andere opgave met be trekking tot de aantallen gewonden. Vroeger ga ven wij als maatstaf voor de ernst van de onge vallen waarbij gewonden en/of doden te betreu ren waren. Ditmaal zijn wij overgeschakeld op het vermelden van de aantallen gewonden en do den. Die aantallen kunnen aanzienlijk verschillen doordat bij één ongeval meer dan één dode of ge wonde ie betreuren kan zijn. de in de jaren 1971 tot en met 1974 bedroegen de aantallen ongevallen met doden en gewonden bij voorbeeld resp. 678, 573, 559 en 608. De werkelijke aantallen gewonden bedroegen echter 779, 692, 619 en 657. De aantallen doden zijn in voorgaande statistieken en grafieken steeds exact vermeld. Ditmaal zijn wij in grafiek en tabel overgegaan (ook voor het verleden) tot het vermelden van de aantallen gewonden in plaats van de aantallen ongevallen met doden en gewonden. Vandaar dat de cijfers en het grafisch beeld wat de gewonden betreft en ook de percentages ge wonden en doden ten opzichte van de ongevallen totalen aanzienlijk verschillen met onze publika- ties in het verleden. Niet dat die niet juist waren, maar zij gaven een beeld van iets anders! Voor de eerste naoorlogse jaren is voor de bepa ling van het aantal gewonden, dat niet meer nauwkeurig is na te gaan, een statistisch bere kende vermenigvuldigingsfactor gehanteerd. nootlottig op de 6-jarige de dood op de weest. Het is namelijk zo, dat een trekker met Haagweg toen hij in het donker te gewond slachtoffer van een verkeers- oplegger de auto waarin zij zat geen voet de weg overstak en daarbij werd ongeval niet meer als verkeersdode personenauto werd voorrang verleende. Op 17 oktober aangereden door een personenauto. wordt aangemerkt wanneer hij lan- aangereden. Een plotseling de weg werd een 66-jarige wiel rijdster op de Zes vrouwen, een meisje, drie man- ger dan twee maanden na het onge- 8 Jaar vond Oegstgeesterweg van achteren aan- nen en een jongen derhalve, die het val overlijdt. Dat is een juridische gereden door een brommer; zij viel, Leidse verkeer van 1975 niet over- kwestie, diie zeker in het verleden al kwam met haar hoofd tegen een leefden. meermalen het aantal dodelijke overstekend meisje de dood op de Hooigracht op 16 sep tember doordat de bestuurder t personenauto haar niiet meer kon boompje en verloor daardoor het le- het verkeer heeft ontwijken. De derde oktober werd Tenslotte vond op 28 november het verloop periode. Het totaal aantal ongeval len steeg in die tijd schrikbarend, terwijl ook de aantallen doden plus gewonden opliepen, zij het verhou dingsgewijs niet zo sterk. Vergelijkt me 1946—1966 met die van de "ni' trend" in de jaren 1970—1975 wezenlijke verbetering gaat. In geen enkele pe riode na de oorlog heeft zich een zo constante daling voorgedaan. Inte gendeel. na een daling van één Jaar kwam altijd een stijging die het to- echter de periode taal effect meer dan teniet deed. Afgezien van dit optimisme moeten de cijfers toch somber genoemd daarbij eerlijkheidshalve één den. 2516 ongevallen is teveel. 549 ge- groot principieel verschil niet uit het wonden in eén jaar zijn 549 teveel1 en voor de 11 doden geldt dat ook. Het ideaal van nul ongevallen zal wel JBI u»u oma U1MHUUU. nooit te bereiken zijn. maar er moet stad die daarop wat verkeers- toch nog veel verbeteren lijgen situatie betreft wel enigszins bere- de Leidse cijfere over het algemeen Na 1970 heeft zich echter lager dan de landelijke. Er zijn, ondanks de worden verloren. In 1946 werd begonnen met een zeer gering v genpark. dat zich sterk uitbreidde Een paar zeer kwalijke ver schijnselen in het Leidse verkeer in 1975 betroffen het doorrijden na een ongeval en het rijden onder invloed. In 197 gevallen (dat is bijna acht procent van het totaal aan tal aanrijdingen) maakte de be stuurder van een auto die bij het ongeval was betrokken zich niet bekend. Het aantal gevallen van "doorrijden" steeg daarmee aan zienlijk vergeleken bij 1974, toen het 159 gevallen betrof (zes pro cent). In 1974 werden na langdurige doorrijders geïdentificeerd, onderzoeken 46 "doorrijders" als- In vergelijking met 1974 werd nog opgespoord. Voor 1975 is dat in het afgelopen jaar een aan- laatste aantal nog niet bekend zienlijke stijging van het aantal omdat het onderzoek zich over gevallen van rijden onder in- lange tijd uitstrekt. Maar tot vloed geconstateerd. Het is niet dusver werden voor 1975 al 45 na te gaan of die een reële stij ging is of alleen een statisti sche als gevolg van de invoering van het blaaspijpje in het be ruchte novemberwetje van 1 no vember 1974. Voordien aarzelde men bij aanhouding of contro le veelal omdat men niet over een objectieve maatstaf beschikte. Die maatstaf heeft men nu (al thans tot op zekere hoogte) wel door het blaaspijpje. In 1974 werd in 50 gevallen pro ces verbaal opgemaakt wegens het rijden onder invloed. In het afgelopen jaar steeg dit aantal tot 86. In 49 gevallen waren de overtreders betrokken bij een aanrijding, in de overige 37 geval len werden zij gesignaleerd tij dens algemene of gerichte surveil lance. nog steeds r het alge- Felle reactie Leo Meijer (PvdA) op brief Anne van de Zande (PSP) (Vervolg van pagina 1 LEIDEN Het antwoord dat PvdA-fractieleider Meijer op de brief van het PSP-raadslid Anne van de Zande heeft gestuurd kent een ongemeen felle toon. De brief is gericht aan "het lid van de groep „Van de Zande" in de Leidse ge meenteraad". Met een verwijzing naar de verklaring, die de PSP op 9 januari afgaf, schrijft Meijer: "Het is goed dat ik er zo nog eens aan herinnerd wordit wat officiële PSP-verklaringen waard zijn; naar buiten de mond vol over "socialis tische stadspolitiek, maar achter de schermen op personen gerichte dorpsintriges". De PvdA-fractievoorzitter schrijft verder o.a.: "Je plotselinge bezorgd heid voor de goede naam en faam van het college bij handhaving van een van de wethouders is na alle verkettering van vorige week bui tengewoon ongeloofwaardig. Ik be schouw dat maar als krokodilletra- nen. Het kan toch soms vreemd lo per in de politiek. Daar zit Je nu ineens in de rol van een Leidse "Lammers": van een andere partij de vervanging van een wethouder te eisen omdat zijn aanwezigheid het college zou schaden. Mocht ooit deze opzet een raadsmeerderheid verwerven, dan zullen wij net zo min als de Amsterdamse PPR een opvolger beschikbaar stellen. Bo vendien piekeren de andere wet houders er dan niet over verder te werken in een sfeer van vogelvrij heid, overgeleverd aan de grillen van de PSP, waarbij jij als "juf frouw van de ballentent" aan rechts Leiden gratis worpen uit deelt". "De wijze waarop Je Je doel meent te kunnen bereiken vind ik ronduit schijnheilig. Zelf geen CDA/WD motie steunen, maar dan wel onmiddellijk een eigen mo tie van wantrouwen ter tafel bren gen, welke natuurlijk gewoon door CDA en WD gesteund kan wor den. Een struisvogel zou zich er voor generen. Het is de schone handen-theorie van de natuurwe tenschapper die wel toegeeft de bom te hebben gemaakt, maar de verantwoordelijkheid voor de slachtoffers volledig op anderen af schuift". "De politiek van de PSP is een volstrekt altematiefloze politiek Concrete beleidsinitiatieven heb ik die afgelopen periode van PSP-zij- de node gemist. Wel was er altijd de bereidheid kritiek te leveren als anderen de kolen uit het vuur had den gehaald. Je wilt geen rechts college, geen afspiegelingscollege en eigenlijk ook geen links college. Toch zullen voor een exclusief PSP-college bij raadsverkiezingen meer dan de huidige 936 van de 44511 stemmen op de PSP-kandida- ten moeten worden uitgebracht. Jullie opstelling speelt de Leidse politiek de rechtse oppositie in de kaart en leidit onherroepelijk tot óf een deelname van CDA en WD aan het dagelijks bestuur, óf *ot bestuurlijke chaos als in Amster dam De Leidse werkende bevolking zal het de PSP vast in dank afne- Leo Meijer heeft de brief onder tekend „met passende gevoelens". LEIDEN Een eventuele benoe ming van dokter G. Mojet tot me- disch-directeur, dan wel geneesheer directeur van het psychiatrisch zie kenhuis Endegeest komt vanavond in de gemeenteraad niet aan de orde. De PvdA en PPR/PSP/D'66 hebben de motie waarin werd aangedrongen op een benoeming van Mojet tot medisch-directuer. naast een econo misch directeur, ingetrokken. In een raadsvergadering in december is dit voorstel al in stemming gebracht, maar de uitslag daarvan was ongel dig. De wethouders PvdA en PPR/ PSP/D'66 stemden voor, CDA en WD onthielden zich. Het voor gel digheid van een stemming vereiste quoram (meer dan de helft van het totale aantal raadsleden) werd daar door net niet gehaald. Omdat de kwes tie-Endegeest van de agenda is af- voerd, komt CDA-fractieleider Dries- sen vanavond niet in gelegenheid om de door hem aangekondigde motie van wantrouwen tegen het college in te dienen. Hij verklaarde vanmorgen wel spoedig op de affaire te willen terugkomen in een speciale vergade ring die geheel aan Endegeest ge wijd zou moeten zijn. Waarschijnlijk zullen B en W in de gemeenteraadsvergadering van 2 fe bruari het voorstel doen om een stuurgroep in te stellen, die de mo gelijkheid van 'n andere beheersvorm voor Endegeest gaat onderzoeken. Een motie, waarin hierom werd ge vraagd was ingediend door de raads leden Hoppener (PvdA). Schoute (WD) en Brouwer (PvdA). Höppe- ner vertelde dat dit voornemen van B en W een belangrijke rede is ge weest om de andere motie - de be noeming van Mojet tot medisch- directeur - in te trekken. Hij ver klaarde dat uit overleg met wehtou- der Oosterman (gezondheidszorg was gebleken dat ook binnen Endegeest momenteel meer behoefte bestaat aan duidelijkheid over de beheers vorm dan over de vraag of er 'n één of tweehoofdige directie zou moeten komen. Ook dat was, aldus Höppe- ner. een argument om dfe motie in te trekken. Ankerhorloge reeds vanaf f 40, of Electronic horloge De beste merken brengen wy U. SEIKO - ETTERNA - CERTINA PRISMA - CITIZEN - JUNG- HANS - EWE - ANKER Horloger v. d. Water Altijd voordelig. EIGEN ATELIERS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 3