goklust
'Haaien die bijlen!
Die
beesten doen niks'
r
we bij de
staatsloterij
De meeste
vergokte
guldens
brachten
r s
ZATERDAG 17 JANUARI 1976
EXTRA*
PAGINA 13
Roulette. het meest fasci
nerende, het meest tot de ver
beelding sprekende gokspel.
Grote verliezers jagen zich (te
kening onder) een kogel door het
hoofd, zo wil de legende.
DEN HAAG „In magere jaren wordt er meer gegokt dan in vette jaren", vertelt een loterij-
direkteur- Het is dan ook niet verwonderlijk dat de diverse gokspelen vandaag de dag record
omzetten boeken- Met zijn allen vergokten we vorig jaar al meer dan een miljard gulden.
Gezien het feit dat de vette jaren nog wel even op zich zullen laten wachten, als we het econo
mische klimaat in aanmerking nemen, zal dat gok-record ook dit jaar vast wel weer verbroken
worden. Nederland zit in de greep van de goklust. En de officiële casino's, die nu door de over
heid op stapel worden gezet, zullen die driften zeker nog aanwakkeren.
Voordat het stalen roulette-balletje In augustus door de twee legale casino's in Neder
land gaat cirkelen, moeten we nog even genoegen nemen met de keur van kansspelen, die ons
land nu biedt. En daar kan je toch ook al aardig wat geld kwijtraken en winnen.
We hebben de toto, de lotto, de staatsloterij, de giroloterij, de paardentotalisator- In de duiven
sport wordt trouwens ook aardig gegokt. En op de fruitmachines, ook wel bekend als de „een
armige bandiet". En niet te vergeten de illegale gokhuizen.
De casino s langs de Belgische kust en bij onze Duitse buren mogen zich ook op een behoorlijke
belangstelling van het Nederlandse publiek verheugen. Trouwens de deftige effectenbeurs
wordt door sommigen ook gezien als een mogelijkheid om een aardig gokje te wagen. En daar
werd vorig jaar alleen al voor 24 miljard gulden omgezet.
Record-omzct
van miljard
gulden m
kansspelen
Na wat optellingen en schattingen
kwamen we op een totaal-omzet van
de diverse kansspelen, die door de
'Nederlanders beoefend worden, van
meer dan een miljard gulden.
De meeste vergokte guldens brach
ten we bij de Staatsloterij. Deze
instelling - die z'n 250-ste verjaardag
viert - keert voor wat de loterijen
betreft, ook het grootste deel van de
inzet weer uit, namelijk ruim 70
procent. De hoogste prijs op een lot
van 25 gulden bedraagt een half
miljoen schoon aan de haak.
Vorig jaar werd er in totaal 472
miljoen op de Staatsloterij ingezet.
De belangstelling stijgt nog steeds",
aldus directeur B. G. van Essen. "In
de afgelopen twaalf jaar is onze
omzet meer dan vertwaalfvoudigd.
Vooral de laatste maanden is de
belangstelling van het publiek voor
de Staatsloterij overstelpend. Nu
met die recessie vind ik dat
trouwens niet eens zo onbegrijpe-
lijkt".
Daarentegen loopt de interesse voor
de voetbaltoto sterk terug. De
gelukszoekers zetten daar vorig Jaar
slechts 28 miljoen gulden in. In 1974
was dat nog 46 miljoen, hoewel er
in dat jaar meer prijsvragen door
d'e toto werden uitgeschreven.
In andere landen is de omzetdaling
van de voetbaltoto overigens nog
veel groter. Hoewel de prijzen daar
zeker niet kinderachtiger zijn.
Inegendeel. In Italië won een
keuterboer eens 7,5 miljoen in de
voetbaltoto. En in Engeland werden
in een maand tijd een prijs van 4,5
miljoen en een van 4 miljoen in de
voetbaltoto uitgekeerd. Dergelijke
bedragen zijn bij ons in de
voetbaltoto bij lange na niet bekend.
Door
Jan Kees Kokke
Sinds 1 september 1974 heeft het
toto-bureau in Den Haag er echter
ook de organisatie van de nationale
lotto bij gekregen. "En dat is een
enorm succes geworden, wat we
nooit in die mate hadden verwacht",
zegt directeur P. Lut. Vorig jaar
werd voor 188 miljoen aan lottoloten
verkocht. De Stichting Nationale
Sporttotalisator - waarhij de voet
baltoto en de lotto zijn onderge
bracht - keert 47,5 procent van de
bruto-inleg we»er aan prijzen uit. De
rest gaat na aftrek van ruim tien
procent kosten naar instellingen en
organisaties op het gebied van sport,
cultuur, recreatie, maatschappelijk
werk en volksgezondheid.
De overheid hoopt met de invoering
van de nationale lotto de geldstroom
af te remmen, die vanuit Nederland
naar de Belgische en de Duitse lotto
vloeit. Jaarlijks zou het daarbij om
een bedrag gaan van zo'n veertig
miljoen gulden. Is die opzet nu
gelukt? Directeur Lut van de
Sporttotalisator: "Geen idee. Hoeveel
er nog in de Duitse en Belgische
lotto verdwijnt, dat durf ik niet te
zeggen. Maar dat we er iets van
afgeknabbeld hebben, dat is zeker".
Dan hebben we ook nog de
giroloterij van de Stichting Algeme
ne Loterij Nederland, beter bekend
als de Sufa, in Rotterdam. Deze
loterij geeft houders van een
girorekening voor een tientje per
keer de kans te gokken met hun
rekeningnummer. Vorig Jaar bracht
dat toch nog aan bruto-omzet het
niet geringd bedrag van 55 miljoen
op, waarvan overigens slechts 26
procent aan prijzen werd uitgekeerd.
Na aftrek van kosten voor de
organisatoren, gaat de rest naar
diverse fondsen, zoals het Koningin
Juliana Fonds, de stichting Katho
lieke Noden, de Bond van Militaire
Oorlogsslachtoffers, het Prins Bern-
hard Fonds. De Sufa beijvert zich
om zo'n 65 procent van het restant
aan deze instellingen uit te keren.
Wedden op paarden krijgt ook
steeds meer belangstellenden. In de
afgelopen vijf Jaar verdubbelde de
inzet op de paardentotalisator tot
bijna honderd miljoen. Voordeel van
de paardentotalisator is, dat Je nooit
lang op de uitslag hoeft te wachten.
Je legt aan het loket op een van de
twaalf renbanen in ons land een
paar gulden in. En twintig minuten
later hoor je de uitslag al door de
luidsprekers. Miljoenen zijn er hier
niet te winnen. Op een inzet van
een gulden hooguit een prijs van
enige tienduizenden guldens. De
Stichting Totalisator Nederland
keert flink wat uit van de totale
inleg, namelijk 80 procent. De rest
wordt onder meer verdeeld onder de
banen en de Draf - en Rensport.
In de duivensport wordt overigens
ook steeds vaker een gokje gewaagd.
Dat heeft altijd al bestaan in de
postduiven-wereld. Maar het gokken
neemt de laatste Jaren flink toe,
aldus een woordvoerder van de
NPO, de Nederlandse Postduiven
Organisatie in Utrecht. Gokken heet
daar "poelen". Je zet een paar
kwartjes tot een paar gulden in op
een postduif, waarvan Je hoopt dat
deze wint. Komt dat uit, dan krijg
je maximaal viermaal Je inzet.
Daarnaast is er een hoofdprijs in de
vorm van een auto. Je kunt een
duif soms vier- of vijfmaal "poelen".
In d'e vereniging, in de kring, in de
afdeling, in de bond en, eens per
jaar, nationaal. De NPO heeft 53.000
leden. "Het gros daarvan zet altijd
wel een paar gulden uit".
Voor roulette, baccarat, black Jack
en andere grovere gokspelen moeten
we, tot de Nederlandse casinopoor
ten straks opengaan, nog even in de
illegals gokhuizen of het buitenland
terecht. Illegale gokhuizen worden,
zoals bekend, bij bosjes in ons land
opgericht en door de politie weer
opgerold. Er zijn een naar schatting
zo'n tweehonderd in ons land, met
Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag als concentraties. Hoeveel
daar jaarlijks wordt omgezet is niet
bekend. Maar het is zeker dat het
om vele miljoenen gaat.
Naar de grootte van het bedrag dat
Nederlanders in buitenlandse casino's
vergokken, wordt eveneens gegist.
Gijraht Trips in Amsterdam,
gespecialiseerd in weekendtrips naar
het Casino van Knokke en het
casino Las Vegas in Londen, claimt
zestig procent van deze markt.
"Jaarlijks vervoeren we ongeveer
100.000 mensen naar Knokke", aldus
directeur B. Gijrath. "De belangstel
ling voor dit weekend-toerisme
neemt sterk toe". Het casino van
Knokke, waar 40 procent van de
bezoekers uit Nederland komt, zal
dan ook helemaal niet zo blij zijn
meü de speelzalen in Nederland.
Een evenmin te verwaarlozen
bedrag, dat Jaarlijks vergokt wordt,
zijn de hoeveelheid munten, die in
de gokkasten verdwijnen. Maar ook
hier is er niemand, die een duidelijk
overzicht heeft, hoeveel dat is. Wat
eens een onschuldig tijdverdrijf was
in het café, is nu een grof gokspel
geworden. Met name in de
zogenaamde fruitmachines zouden
volgens schattingen jaarlijks miljoe
nen verdwijnen.
Toch zijn we vergeleken met de
meeste andere landen nog maar
kleine Jongens in de glitter
gelukswereld van de kansspelen. In
een land als Engeland bijvoorbeeld
en ook in Amerika kan Je op vrijwel
alles wat beweegt of stilstaat een
gokje wagen. Niet alleen op
windhondenrennen, op autoraces, op
bokswedstrijden, maar ook op de
periode hoelang premier Wilson het
nog zal uithouden. In Engeland was
ook vast wel een bookmaker
geweest, bij wie Je wat geld kon
inzetten hoe lan; een treinka
ping zoals die in Beilen nog zou
duren.
j,
w
DUIKER RUUD KRAMER:
LEIDEN - Wanneer Je. als liefhebber
van de duiksport. „Yellow Subma
rine', het clubblad van Calypso
openslaat en vervolgens de verha
len leest van voorzitter Altona,
loopt het water je in de mond.
Fantastische vertellingen over de
wateren rond Fiji, Tahiti, Mexico
er het Groot Barrière Rif nabij
Australië. Flora en fauna moeten
er, zo'n veertig meter onder de zee
spiegel van wonderlijke pracht zijn.
Enorme vissen, diepe spelonken,
j schitterende koralen. Dan pak je
je snorkeltje, je zwemvliezen en je
masker en gaat maar weer naar
het Zweilandbad, naar de prakti
sche les voor je eerste brevet. Met
een man of twintig plons je in wa-
I ter om vervolgens te constateren,
dat er. op twee meter diepte, weinig
meer te zien valt dan een wit be
tegelde bodem en de zwemvliezen
van je maat. een halve meter naast
je. Geen zand, geen vis, geen ko
raal. Vertwijfeld zucht je een paar
bellen.
„Niet aan denken, realistisch zijn",
zo verwijst Calypso-instructeur
Ruud Kramer deze verhalen naar
het rijk der fabelen. „Natuurlijk
het is daar een paradijs voor dui
kers, maar het is eveneens een idee
fixe. Tenzij ,1e barst van het geld.
Niet meer over praten. Ook niet
over haaien die zouden bijten. Be
lachelijk. Die beesten doen niks.
Door
Ad van Kaam
Duiken is een ongevaarlijke sport.
Nog zo'n algemene dwaling. Wan
neer je Je aan de regels houdt is er
niets aan de hand. Dat Je Je aan
de regels houdt is een voorwaar
de. Dat wordt er bij ons van het
begin af aan ingepompt".
Duiken is, volgens Ruud Kramer,
een recreatieve sport die de laatste
jaren duidelijk aan populariteit
wint. Calypso is een vereniging met
honderd leden die voornamelijk zijn
„binnengekomen" omdat ze ofwel
met het duiken zijn geconfronteerd
via het medium televisie, of wel de
smaak te pakken kregen tijdens 'n
vakantie aan de Middellandse Zee.
Het is absoluut geen dure liefheb
berij, nog weer een misverstand,
dat Ruud Kramer even uit de we
reld wil helpen.
„De contributie", legt hij uit, „be
draagt per jaar f 125,- Voor dat
geld krijg je elke week twee uur
praktijkles, zijn er de theorieavon
den en mag je gebruik maken van
de apparatuur van de vereniging.
Getraind wordt in het Zweilandbad.
Het maakt niet uit of daar maar
twee meter water staat: de hande
lingen op 40 meter diepte zijn pre
cies hetzelfde. Naast de contribu
tie moeten er dan nog kosten ge
maakt worden voor de aanschaf
van je materiaal. Een aankomend
duiker heeft nodig: zwemvliezen, 'n
masker en een loodgordeltje. Met
een paar tientjes kom Je al een
eind. Is hij of zij een „blijvertje"
dan moeten na verloop van tijd
een pak, een mes en een reddings
vest komen.
Nog steeds geen bedragen om van te
schrikken. Sporten als zeilen, ten
nissen of zeevissen zijn aanmerke
lijk duurder. Wij raden nieuwe le
den altijd aan goedkoop te star
ten. Hebben zij eenmaal de smaak
te pakken en dat is meestal 't ge
val, want voor duiken wordt over
het algemeen gemotiveerd gekozen,
dan kan er altijd nog geld uitge
geven worden. De vereniging be
schikt over persluchtflessen. Die
kunnen geleend worden. Onderwa
tersport is dus niet duur. Iedereen
kan het betalen, iedereen kan het
ook leren", aldus Ruud Kramer.
Om het geleerde in de praktijk te
brengen en om daarnaast te genie
ten van de sport, Kramer bena
drukte dat al eerder, behoef je echt
niet naar de Seychellen, de Light
house Blue Hole bij Brits Honduras
of het Palancar Rf. Ook in Eu
ropa en zelfs in Nederland zijn er
plaatsen genoeg waar „een duikje",
zoals hij steeds zegt, de moeite
alleszins waard is.
„De Oosterschelde bijvoorbeeld, één
van de mooiste en meest interes
sante onderwaternatuurgebieden
van Europa. Goed zicht, veel vis en
prachtige planten. Dan de Noord
zee waar je heel aardig op wrakjes
kunt duiken. Bretagne is geliefd en
niet ver weg. Erg mooi en druk be
zocht is natuurlijk de Méditerra-
neé. Rotsen, enorm helder en een
prachtige natuur. Wat verder weg,
maar toch binnen bereik, zijn de
West en de Rode Zee. Zelf ben ik
er niet geweest, maar de verhalen
spreken van imposant duikwater. Je
ziet. er zijn mogelijkheden te over
om aan je trekken te komen".
Naast de benamingen „hobby" en
„recreatieve sport" zou je het dui
ken een „kijksport" kunnen noe
men. Tenminste, dat wordt duide
lijk als Je Ruud Kramer hoort pra
ten over de geneugten van zijn
liefhebberij. „Inderdaad, het draait
om de natuur, het waarnemen en
het onderzoeken. Je wordt er door
gegrepen, een hele nieuwe wereld
gaat voor je open. Een wereld ook
die telkens weer nieuwe aspecten
toont. Je raakt nooit uitgekeken.
Ja, dat is echt wel het wezen van
het duiken".
„Nee, niet Jagen", roept hij ver
schrikt uit, als er een hint in die
richting gegeven wordt. „Beslist
niet. Nooit. Het mag niet en het
kan niet. Wij boycotten het in Ne
derland. Het is verschrikkelijk Jam
mer, dat 't elders wel wordt toege
staan. Wat een schade daar niet
mee berokkend wordt, ongelooflijk.
Een haring, geep of andere scho-
lenvis schieten is geen punt. Een
schooltje prikken mag van mij,
maar een vaste bewoner doden is
een kapitale fout. Een hele kring
loop wordt doorbroken Het duurt
jaren eer die hersteld is. Zonde,
doodzonde".
Ruud Kramer komt nog even terug
op het zogenaamde gevaarlijke as
pect van het duiken. „Angst is het
enige gevaar. Wie daar last van
heeft moet acuut stoppen. Ik zeg
het nogmaals: er zijn regels en wie
zich daar aan houdt beoefent een
risicoloze sport. Eén van die din
gen is, dat je altijd minstens met
zijn tweeën naar beneden gaat.
Mocht er één onwel raken of een
storing aan de appratuur krijgen
dan kan de ander bijspringen De
meeste ongevallen gebeuren niet
tijdens het duiken, maar onderweg
naar de dulkplaats".
