Stichting: meer
steun overheid
Moeder deed de was voor sinterklaas
Win'n droomreis
van2500.-!
^Staatssecretaris Van Dam:
Geen woonbunkers bouwen
DS. LAMPING GEPROMOVEERD
Met de nieuwe
öoldoot-verpakking.
PPR steunt
beroep tegen
C&A-plannen
wineenKips,
leverworst!
DONDERDAG 4 DECEMBER 1975
Lachende gezichten hij de
installatie van de stuurgroep:
v.l.n.r. J. H. Kamphuis, Marcel
van Dam, loethouder Verboom en
R. A.W. Zweerts.
HAARLEMMERSTRAAT 181
CASSETTES
Ruime keuze in de beste
merken. Wij brengen U als
speciale aanbieding,
6-delig, 40 stuks,
Messen Bol, heft Edelstaal (dus
Zilverwit) voor
335,—
Gratis er bij:
6 taartvorkjes 1 gebakschep
6 theelepels 1 suikerschep
2 vleesvorkjes 1 sla-couvert
Aan de Leidse universiteit zijn ge
slaagd voor het doctoraal examen
Zuidafrikaans recht D. de Toit, voor
de staatkundige studierichting J. C.
de Fourny, voor het doctoraal exa
men staatsrecht P. de Jonge en mej.
A. Wieffering. voor het docto
raal examen strafrecht E. Doedes
Breuning ten Cate, H. W. J de
Groot en mevrouw Finkenspier-Si-
LEIDEN 'Tot op vandaag
heeft het de Stichting Huisvesting
Werkende Jongeren ontbroken aan
de financiële steun, die toch drin
gend nodig is cm als organisatie te
kunnen overleven. Ock is die steun
noodzakelijk om woonruimte te kun
nen bieden aan de jongeren met de
lage inkomens".
Dit schrijft het bestuur van de
Stichting Huisvesting Werkende
Jongeren in het gisteren verschenen
jaarverslag over 1974. Ook dat jaar
werd met verlies afgesloten: eind
1974 bedroeg het negatieve vermo
gen van de stichting f 153.012,78. De
stichting heeft haar hoop gericht op
de beleidsvisies van staatssecretaris
Van Dam (volkshuisvesting), die
vindt dat de huisvesting van zg. "bij
zondere groepen" als werkende jon
geren zoveel mogelijk moet worden
ingepast in het algemene volkshuis
vestingsbeleid. In het jaarverslag
constateert het bestuur teleurge
steld dat de overheid nog steeds geen
steun verleent voor het verbouwen
en inrichten voor werkende jonge
ren van oude panden. Overheids
steun is de enige mogelijkheid cm
tot aanvaardbare huren te komen
in deze panden. Zolang die niet ver
leend wordt, zal de stichting zich be
perken tot nieuwbouw. Mocht er
steun voor de oudbouw komen, dan
zal de stichting de mogelijkheden,
met name in de binnenstad, bezien.
Een tweede teleurstelling die de
stichting ook in 1974 weer kreeg te
slikken was het vrijwel ontbreken
van enige steun door het bedrijfs
leven, ondanks een herhaalde op
roep. "Het is verbazingwekkend voor
het bestuur om te moeten ervaren
hoe weinig belang de meeste bedrij
ven en instellingen schijnen te hech
ten aan de leefomstandigheden van
hun jonge werknemers", aldus de
stichting.
Het woningbezit van de Stichting
Huisvesting Werkende Jongeren be
staat op dit moment uit 21 oude
panden en 109 nieuwbouw-apparte-
menten in eigendom, alsmede uit
twee huurpanden en twee gemeen
telijke panden, die tezijnertijd zul
len worden afgebroken. Dit bestand
biedt huisvesting aan 369 werkende
jongeren: 207 alleenstaanden en 81
echtparen. De totale investering in
deez woningen bedraagt 7,2 miljoen
gulden. De Stichting Huisvesting
Werkende Jongeren is van plan om
nauw te gaan samenwerken met de
Stichting Studenten Huisvesting. Ge
zamenlijk zullen beide stichtingen een
gebouw met 91 appartementen aan
de Dr. Lelylaan Morskwartier)
neerzetten.
Dat er nog altijd behoefte bestaat
aan woonruimte voor werkende jon
geren blijkt wel uit de wachtlijst,
waarop per 31 december 1974 351 per
sonen figureerden, een verdubbeling
in vergelijking met een jaar eerder.
Volgens algemeen geldende schat
tingen zou zo'n vijftien procent van
de jongeren tussen 18 en 30 jaar
zelfstandig willen wonen. In het
huidige bewonersbestand van de
stichting ligt het accent op de leef
tijdsgroep tussen 21 en 25 Jaar.
Maar liefst twaalf procent van het
totale bewonersbestand is werkzaam
bij de Leidse universiteit of het
academisch ziekenhuis. Een pro
bleem voor de Stichting Huisvesting
Werkende Jongeren is de grote
huurachterstand van een relatief
klein aantal huurders. "Door deze
mentaliteit wordt het voortbestaan
van de stichting bedreigd, waardoor
de goeden onder de kwaden zul
len moeten lijden. Bijzoner frustre
rend is het om te worden gecon
fronteerd met onwillige huurders
die dankbaar zijn als de stichting
hen een onderdak verschaft, doch
snel ophouden met deovereengeko-
snel ophouden met de overeengeko
men huur te voldoen en dan boven
dien nog erin slagen om door mid
del van verweerschriften of uit-
stelverzoeken de inmiddels aange
vangen procedure maanden te ver
tragen. Te veel komt het voor dat
na de uitspraak van de rechter de
stichting geen enkel verhaal meer
heeft op de gewezen huurder". Het
bestuur pleit in het Jaarverslag
voor individuele huursubsidie aan
jongeren die dat nodig hebben. De
ze regeling geldt nu alleen nog voor
huurders van een zelfstandige wo
ning.
Het komend jaar zal in het teken
staan van diverse nieuwbouwactivi-
teiten in de binnenstad. De stich
ting heeft aan het rijk om een ver
hoogde premie en een extra subsi
die hiervoor gevraagd, opdat de
huren nagenoeg gelijk zullen wor
den als die in het Veerhuis (aan-
vangsbuur voor een eenkamerflat:
f 131.50). Verder heeft ze dringend
behoefte aan steun in de exploita
tiekosten van de oude panden,
waardoor de tegenstelling in huren
van enerzijds nieuwbouw en ander
zijds oudbouw kan worden wegge
nomen.
LEIDEN Op een proefschrift
over Ulrichus Velenus (Oldrich Ve-
lensky) is ds. A. J. Lamping, her
vormd predikant in Leiden, gister
middag aan de Leidse universiteit
gepromoveerd tot doctor in de god
geleerdheid. Zijn promotor was prof.
dr. G. H. M. Posthumus Meyjes.
Velenus was een Boheemse humanist
die in 1520 een tractaat uitgaf waar
in hij het pausschap op historische
gronden diepgaand bestreed. Het
boek van dr. Lamping handelt over
dit tractaat, de persoon van Velenus
en de reacties op zyn stellingen. Dr.
Lamping komt tot de conclusie dat
in de reformatorische visie op het
pausschap Luthers theologische bena
dering het heeft gewonnen van Ve-
lensky's historische analyse.
Paranimfen bij de promotie waren
ds. J. A. Eekhof, studentenpredikant
in Leiden, en ir. J. van Bergeijk. zwa
ger van de promovendus. De promo
tor wenste de jonge doctor geluk met
het feit dat hü nu tot het gilde van
de kerkhistorici was toegetreden. Hij
prees de hervormde gemeente van
Leiden dat zij de predikant in de ge
legenheid had gesteld zijn studie tot
een goed eind te brengen. „By een
predikant die echt studeert kan de
kerk alleen maar wel varen", zei prof.
Posthumus Meyjes.
Een zeer druk bezochte receptie
volgde op de promotie. De wijkge-
meente van dr. Lamping (Vredes-
kerk) was ruim tegenwoordig.
Een droomreis naar
keuze t.w.v.fl.2.500,-. Plus nog
'ns 10 reizen naar Londen
of Parijs en 100 beauty-cases.
En maar liefst 3000
heerlijke extra prijzen. Allemaal
te winnen met de nieuwe
Boldoot-aktie.
Deelnameformulier bij
iedere vernieuwde Boldoot eau
de cologne verpakking.
I oor huisvesting werkende jongeren
die woes op het gevaar, dat de stuur
groep gemakkelijk zou kunnen ver
zanden in een ontzettend gezwam.
"U hoeft beslist niet te wachten
totdat de resultaten van het onder
zoek bekend zijn om met concrete
voorstellen te komen", aldus Van
Dam. "Wanneer ze niet al De groot
van omvang zijn, zullen ze niet gauw
tot een overschot leiden" zo hield hij
de stuurgroep voor.
Sprekend over de woningbouw
voor speciale groepen als alleen
staanden. constateerde de staatsse
cretaris, dat wat er daadwerkelijk
voor deze groepen in Leiden inmid
dels is gedaan voor ons land toch wel
een beetje uniek is. Het geldt met
name voor de Stichting Huisvesting
Werkende Jongeren, die baanbre
kend werk heeft verricht.
De achterstand in de huisvesting
voor de speciale groepen is volgens
Van Dam veroorzaakt door de tame
lijk eenzijdige en vaak ook eentoni
ge woningbouw na de Tweede We
reldoorlog. Dat werd voornamelijk
veroorzaakt door de wens om inkor-
j te tijd zoveel mogelijk huizen te bou-
"Mijn beleid", aldus Van Dam,
"is erop gericht om de speciale groe
pen in onze samenleving als bejaar
den, studenten en werkende jonge
ren zoveel mogelijk in te passen in
de huisvesting van de andere bevol
kingsgroepen. Dat er nu toch spe
ciale stuurgroepen worden ingesteld
is noodzakelijk omdat de achter
stand anders tot in lengte van Jaren
zal blijven voortbestaan."
"De integratie moet bevorderd
worden, aldus de staatssecretaris.
Daarom ben ik zeker niet van plan
woonbunkers te laten bouwen.
Ik ben niet bereid een plan goed te
keuren, waarbij een massaal ge
bouw wordt neergezet voor 300 wer
kende jongeren of studenten. Als er
mensen zijn die daarmee bezig zijn,
dan kunnen ze zich een hoop werk
besparen. Ook voor de bejaarden
geef ik de voorkeur aan kleinschali
ge voorzieningen. Ik griezel een beet
je van Verzorgingstehuizen waarin
soms 500 tot 600 bejaarden zijn sa
mengepakt. En die liggen dan vaak
ook nog aan de rand van de stad".
Van Dam zei mogelijkheden te
zien in het opkopen van oude pan
den in de binnenstad en om die na
renovatie te gebruiken voor huisves
ting van speciale groepen.
In de discussie die daarop volgde
wees L. J. van Rooijen (Stichting
Studentenhuisvesting) op het pro
bleem, dat aankoop en verbouw op
dit ogenblik duurder is dan nieuw
bouw» Staatssecretaris Van Dam
bestreed dat: "Er bestaan projecten
waarbij oude panden worden op
geknapt en er huren van 100 gulden
of minder per maand uit de bus ko
men. Het ligt er maar aan hoe de
zaak wordt opgezat. Ik heb plannen
gezien waar men in een oude fa
briekspand hele woningen wilde in
richten. "En dat is natuurlijk peper
duur", aldus Van Dam, die vaststelde
dat het voor huisvesting van alleen
staanden beslist niet noodzakelijk
is dat er in elk appartement een
keuken, een toilet en een douche
aanwezig is. Waarop Van Rooijen
weer opmerkte, dat door tal van
voorsdhriften f brandveiligheid, ge
luidsweringen) de kosten fors om
hoog gaan. Ook R. W. A. Zweerts
(huisvesting werkende Jongeren) wees
daarop en gaf als voorbeeld de
aanwezigheid van allerlei aanslui
tingen, die de SLF eist."
De stuurgroep die gisteravond
werd geïnstalleerd bestaat uit: voor
zitter A. Verboom (wethouder), se
cretaris J. de la Rie (afdeling Volks
huisvesting Leiden) en de leden R.
W. A. Zweerts (Stichting Huisvesting
Werkende Jongeren). L. J. van
Rooijen (Stichting Studentenhuis
vesting), -C. van Garderen (uit Lei
derdorp. namens de omliggende ge
meenten J. H. Kamphuis Welzijns-
raadi en LWS-directeur Streefland
namens de woningbouwverenigin
gen).
LEIDEN Bestuur en raadsfrac
tie van de PPR in Leiden hebben
in een brief aan de minister van
CRM Van Doorn hun teleurstelling
uitgesproken over de goedkeuring,
die de bewindsman heeft verleend
voor de nieuwbouw van C en A aan
de Breestraat. Vastgesteld wordt dat
de minister de argumenten, die door
de meerderheid van de Leidse raad
zijn aangevoerd, door hem zijn on
dersteund.
"De argumenten zijn echter zo
zwak en er is zo weinig gebleken
van de bereidheid om de aanwezi
ge alternatieven te onderzoeken, dat
u de voorkeur van de meerderheid
van de Leidse raad niet zonder meer
had moeten honoreren", aldus de
briefschrijvers.
Aangekondigd wordt dat bestuur
en fractie van de PPR in Leiden
steun zullen verlenen aan groepen,
die in beroep gaan bij de Kroon
tegen het besluit van de minister.
De brief werd in afschrift ook toe
gestuurd aan het landelijk bestuur
van de PPR en de tweede-kamerle
den van die partij.
(ADVERTENTIE)
Met Kips kun je feestelijke
dingen doen. Een voorbeeld:
zilveruitjes J
tomaten- i
ketchup
schijf
iïilis
luloiik
Zelf een idee v
hapje of snackje r
leverworst?
Schrijf 'm op, stop 'm in een open'
enveloppe ZONDER postzegel en
adresseer aan:
Kips, antwoordnummer 8276
Amsterdam.
Elk bruikbaar idee wordt met zo'n
ouderwets lekkere Kips' leverworst
van 250 gram beloond.
Plndi
LEIDEN Met een even onver-
wachte als harde klap met de ha-
mer heeft staatssecretaris Marcel
van Dam (Volkshuisvesting) gister-
avond in het Leidse stadhuis een
j stuurgroep geïnstalleerd onder voor
zitterschap van wethouder Verboom.
aan De stuurgroep krijgt onder meer tot
taak een onderzoex in te stellen
rPl] naar de behoefte, die er in de Leid-
vrii-l se regio bestaat aan huisvesting voor
j alleenstaande en de zogenaamde
twee-persoonshuishoudens.
Leiuen benoort aaarmee tot de
j06g' eerste vier gemeenten van ons land,
aie gevolg hebben gegeven aan het
verdoek van de staatssecretaris om
een dergelijke stuurgroep in te stel
len. Hij deed dat in juli van dit jaar
in een speciale nota over deze groe-
pen. Wethouder Verboom, sprexend
over de stuurgroep, noemde het "pio
nierswerk in den lande", waarop
Van Dam even later aansloot met
ejkl de mededeling dat Leiden na Wage-
op onngen (de stuurgroep werd daar
°p gisteren geïnstalleerd) de tweede ge
meente is, waar nu een stuurgroep
i aan het werk kan gaan. r
Dat werk wordt door het rijk fi-
nanci'ael gesteund. Zo krijgt de Leidse
oon groep als een soort "startgeld" een
bedrag van f 20.000.- en daarnaast
i nog eens één gulden voor elke inwo
ner. "Een flink bedrag, al hoop ik
niet dat het een kabeljauw is waar-
u. mee uiteindelijk een spiering wordt
ïier. gevangen", aldus de staatssecretaris,
Tegenwoordig mot het allemaal elektriek wezen en herrie maken...
Stuurgroep geïnstalleerd in Leiden
Door
Ton van Brussel
LEIDEN In de tijd dat ik als
kleuter de bewaarschool van de zus
ters tot liefde aan het Heilig Hart
bezocht, dreef myn vader een
klein winkeltje in feestartikelen en
papierwaren in één van de drukste
straten van de stad. Achter de mas
sieve bruine deur, die voorzien van
een zware grendel 's avonds na zes
sen late klanten belette binnen te
komen, bevondd zich een ruimte van
niet meer dan 25 vierkante meter.
De muren waarop het lage plafond
rustte, waren onzichtbaar achter de
in grote aantallen opgehangen "bom
bakkers", guirlandes" <zo noemde
je destijds maskers en slingers) en
gele, groengerande kaarten met het
opschrift "hulde aan het bruidspaar".
En donkere ruimte, die de sfeer
ademde die tegenwoordig na uitge
breide inspanningen van interieur-
architekten wordt verkregen in brui
ne kroegen.
Midden in de winkel stond een
toonbank, waarop de in die periode
van het jaar veelgevraagde goede
ren waren uitgestald. Rond vasten
avond waren dat boerenpetten en
boerenkielen, de uitrusting waarmee
westerlingen destijds schuchter be
gonnen het feest van Carnaval mee
te vieren, op drie oktober lagen er
feestprogramma's, wandelstokken en
cowbowhoeden met beeltenissen van
gevierde filmsterren. Naar geen perio
de echter keek ik met zoveel verlan
gen uit als die van Sint Nicolaas.
Zodra de herfst enigszins had in
gezet, werd aan de muren een grote
waslijn bevestigd, waaraan een groot
aantal Sinterklaas- en Zwarte Piet-
pakken werd opgehangen. Zowel
mijn vader als ik keken deze periode
met gevoelens van sensatie tegemoet.
Hij, zo leerde ik later, omdat de
verhuur van genoemde kledij hem
wellicht dermate windeieren zou leg
gen, dat het Jaar aan het einde van
de maand met een verbeterd sal
do kon worden afgesloten, ik, omdat
ik dan trots tegen mijn vriendjes
kon zeggen dat Sint Nicolaas weer
in het land was en dat mijn moe
der voor hem de was deed.
Precies zoals ze mij had uitgelegd
om mij niet eerder dan gewenst was
illusies te ontnemen, vertelde ik dat
de goedheiligman elke nacht in on
ze winkel kwam om daar, zijn door
alle klimpartijen en guur weer, vuil
geworden kleren uittrok, aan de was
lijn ophing, om vervolgens weer
schone aan te trekken.
Was ik op school door mijn toen
wat kleine en gedrongen gestalte
misschien de rest van het jaar niet
zo populair, rond vijf december be
zorgden mijn verhalen me een
plaatsje in het centrum van de be
langstelling. Vragen als "ben je niet
bang dat je meegenomen wordt, als
ie 's nachts komt" (natuurlijk was
ik dat niet, want de Sint kon ons
door de vriendelijk geste van mijn
moeder niet anders dan goed ge
zind zijn) en "krijg je ook extra ca
deautjes"? werden door mij met het
grootste plezier beantwoord. Het
was de tijd dat je als kind nog in
de zevende hemel was met een zak
kuisters in je schoen en een doosje
mecano en nieuwe trui uit han
den van de Sint zelf, op vijf decem
ber.
Vijf keer zo groot
Allemaal gedachten en herinne
ringen, die me door het hoofd scho
ten, toen ik een paar dagen geleden
de drempel overstapte van de in
middels tot speelgoedwinkel omge
toverde ruimte, die mij vroeger in
deze tijd van het jaar zo aansprak.
Vijf keer zo groot als toen, wit in-
plaats van bruin, hel verlicht in
plaats van donker, vijf keer zoveel
personeel, vijf kassa's in plaats van
één, waarin waarschijnlijk ook wel
vijf keer zoveel geld zal vloeien.
Moeders uit die tijd, inmiddels be
jaard, kopen er nu speelgoed voor
de kleinkinderen. Geen tollen, kuis
ters, bombakkers en diabollo's,
maar radiografisch bestuurbare
vliegende schotels, "wallekie Talie-
kies" "jekpotten", zoals in overvalst
Leids dialect gevraagd wordt en
elektronische flipperbakken.
Overigens, over kleine doosjes
mecano gesproken, alles wat klein
is bestaat niet meer. Nu doen zich
taferelen voor als deze: Een vader
betreedt met zijn zoontje de "tech
nische afdeling" van het bedrijf
met het verzoek om een doos van
dit speelgoed. De keuze van vader
(een vader wil nu eenmaal altijd
dat zijn kinderen met het speelgoed
spelen, waar mee hij zelf ook zijn
jeugd is doorgekomen) blijkt geval
len op een uit vier laden en met
alle denkbare onderdelen ge
vulde, houten kist, geprijsd op
f1200. Vader bekijkt het allemaal
eens, het zoontje heeft meer inte
resse voor Duitse legertanks uit de
Tweede Wereldoorlog. "Nou, wil je
het nou hebben of niet", het zoon
tje kijkt even op. zegt twijfelend ja.
maar blijkt de inhoud van de kist
maar matig interessant te vinden.
Inpakken dan maar, twaalfhonderd
gulden, kassa.
Intussen hoor ik een met krul
spelden en een hoofddoekje uitge
doste dame aan haar dochtertje
van een jaar of vijf vragen: "Wat
mot je voor je sinterklaas, maar
schiet wel op, want we gaan der zo
uit". Andere klanten proberen ver
koopsters met handen en voeten
duidelijk te maken, welk speelgoed
ze bedoelen. Dat is een behoorlijk
probleem als het werkelijk zo blijkt
te zijn als de "opa" van Wim Son-
neveld vertelde: "Vroeger gaf je
een meid een pop en een jongen
een timmerdoos, maar tegenwoor
dig mot het allemaal elektriek we
zen en herrie maken en bewegen".
Ik zal de laatste zijn die ontkent
dat stilstand achteruitgang is. Toch
moest ik er even aan twijfelen,
toen ik de drempel van die winkel
overstapte en me realiseerde dat
je vroeger als kind nog wel geneigd
was te zeggen: "Ik vraag niet zul
ke grote cadeaus, want de porte
monnee van Sinterklaas zal wel niet
eindeloos gevuld zijn" en dat ouders
zonder gebruik van handen en voe-
meer interesse voor tanks uit de Tweede Wereldoorlog
ten, nog in een winkel duidelijk tuurlijk niet zo'n punt, maar zodra
konden maken wat ze bedoelden, het elektriek moet wezen, en herrie-
Met een zakkie knikkers is dat na- maken, en bewegen en bovendien van
Amerikaanse of Japanse makelij is
en dus een Engelse naam draagt,
tja dan wordt het moeilijker.
