n Praag: toch weer lente! Er is nog heel veel verborgen leed onder oorlogsslachtoffers ZATERDAG 15 NOVEMBER BHrgaTrFÜl PAGINA 13 „De héle wereld weet dat ik een jonge vrouw héb. Dat ik mijn AOW-schap verzweeg deed ik om Pia foto links). „Als Rinus Michels (foto rechts) een speler vraagt, krijgt hij hem DOOR PIM STOEL had dat ik nu 62 was en 65 een mooie leeftijd was om voorzitter af ie zijn. Daarnaast een uittreksel van mijn geboorteregister. Om te bewij zen dat Jaap van Praag liegt". Zijn reactie was typerend. Van Praag, toch trots: "Tja, toen kwam die jongen van het Parool de zondag daarop in de bestuurskamer en toen riep ik, ik heb nog vijf valse tanden ook. Ik heb er nooil zo zwaar aan getild. Alleen aan het feit dat ze bij dat stukje zo'n ontzettend lullige foto van me hadden gezet. Ik leek er wel honderd op, en zeg eerlijk, zo zie ik er toch niet uit, ja misschien nu wel, maar volgende week ga ik met vakantie en als ik dan terugkom dan herken je me niet meer, lekker bruin en uitgerust. Zak brieven Hij kreeg een zak vol brieven naar aanleiding van zijn uitgelekte AOW'er-schap. Van Praag: "De post belde aan, ik zag die man staan en ik dacht, oh god, daar begint het weer, dat gescheld. Maar dat pakte anders uit. Allemaal adhesie-betuigingen. Beste s meneer Van Praag, het leven begint bij 65. Ga zo door. Dat doet je goed. De scheldbrieven, ach ik trek me er niets van aan. Net zo min als ik me er iets van aantrek dat ik om me heen nog wel eens een vuile rot Jood hoor, als ik ergens de tribune op kom. Dat hou je natuuriljk altijd. Ik denk alleen wel eens, laat mijn gezin erbuiten. De kinderen worden wat groter, horen op school natuurlijk veel van Ajax". Grijnzend: "Mijn dochter van acht leeft al mee. Die had van de week op de muur geschreven: Nico Jansen mag naar Feyenoord, ze dacht dat ik dat nog niet wist". Hij kijkt op zijn horloge en krijgt plotseling haast. De zaak wacht. Op de trap stopt hij. Gebiedend: "We hebben alleen over mij gepraat. Maar Ajax is het belangrijkste. En het gaat bij Ajax weer goed, omdat het zelfvertrouwen er weer is. Dankzij Michels. Die raakt nooit in paniek".- En even later: "Dar was een van de problemen met Hans Kraay. Die raakte wel in paniek. Die wilde vorig jaar toch in volle ernst Rinus Israel bij Excelsior wegkopen. Nou vraag ik je, een speler die door Feyenoord was afgedankt...." Waarna hij wegloopt, de lift in duikt, deze Ajax-voor zitter, die vermoedelijk tegen beter weten in een handvol overwinningen verraalt in een nieuwe lente waarin zijn club weer naar de hoogste toppen .van de EuroDese roem zal reiken. Hij ziet er aanvankelijk wat moe en geïrriteerd uit. Kijkt op zijn horloge en zegt tegen zijn se cretaresse dat hij om exact elf uur terug is. Dat laat krap een half uur ruimte voor het interview dat zijn excellentie Jaap van Paag (65) na lang aandringen bereid is te geven: Het eerste en voor een half jaar weer het laatste, zoals hij het uitdrukt, omdat hij na alle slechte publici teit rust rond zijn persoon nodig heeft. De voorzitter, veertien lange jaren al, kijkt verrast op als zijn bezoek de kraag optrekt en met een vriendelijk tot ziens richting deur reist. Doodse stilte in het kantoor. Van Praag: „Wat doe je nou, wat maak je me nou. Oh, zit dat elf uur je hoog. Maar dat is toch onzin, jong. Dat zei ik, ach dat zei ik zomaar". Hij staat op, loopt de gang-op. Fluistert vijf minuten lang zijn problemen bijeen. Het blijken reële excuses. Naast het geenszins zorge loze bestaan als Ajax-voorzitter kwellen hem de lasten van vijf zaken op het taxvrije Schiphol. Hij loont ze trots op weg naar de lunchroom. Zegt niet te weten hoe die mensen dat doen als ze een tv kopen. Achteloos: "Die nemen ze dan in hun eigen land gewoon door de douane mee. Betalen ze invoerrech ten, of misschien ook niet". Hij is na de recente Ajax-successen duidelijk weer het gebraden haantje. Krijgt bij de douane vlot gedaan dat "deze heer die mij even komt interviewen" zonder pasje mag passeren. Glundert: "Vijf weken terug, als ik dan op straat of waar dan ook liep, hoorde ik heel zachtjes Feyenoord, Feyenoord, of, Ajax ha, ha, hó. Nu, na die 6-0, komen de mensen weer naar me toe. Gefeliciteerd, meneer Van Praag. Geweldig gedaan. Ga zo door". Haalt zelf de koffie, komt er voorzichtig mee aanschuifelen, zegt dat het jammer is dat er geen fotograaf in de buurt is om dat ludieke gebeuren vast te leggen. Maar de eis was geweest, geen fotograaf bij het gesprek. Van Praag achteloos: „Wat koop ik daar nou voor. Telkens weer mijn gezicht in de krant". Maar vroeger, in de gloriejaren van Ajax was hij daar toch ook verre van vies van? De voorzitter, zich voorover buigend: "Maar er is dan ook het een en ander gebeurd de laatste tijd. Heel Nederland ziet mij toch als de dictator die de arme Hans Kraay de laan heeft uitgestuurd voor Rinus Michels. Ik heb toch de slechtste publiciteit ter wereld gehad". Gebaren Hij maakt bezwerende gebaren: "Wat schreven ze niet allemaal. Hij liegt dat hij barst. Hij weet geeneens meer dat hij liegt en god weet wat nog meer. Nou, ik zal je eerlijk zeggen, als jij morgen bij gerucht verneemt dat Ajax belangstelling heeft voor die en die speler en je belt me op, en de zaak is nog niet helemaal rond, dan zeg ik, beste jongen, niets van aan, van dat verhaal. Dat zijn leugens om bestwil. Dan handel ik uit Ajax-belang. Maar de affaire - Hans Kraay, god zij dank weet ik voor mezelf, dat het geen doorgestoken kaart was. Dat Hans Kraay zelf ontslag had genomen, lang voordat Michels aan het firmanent was verschenen". Te dol Hij wil niet zeggen waarom Ajax de voormalige technische directeur besloot in zijn bevoegdheden te beperken. Knikt terughoudend wan neer de antwoorden hem worden voorgelegd. Beaamt: "Het was al te dol dat hij Brokamp, die hij zelf voor 1,2 miljoen had gekocht, voor drie ton van de hand wilde doen. Dat hij Wim Suurbier een vrije transfer wilde geven. Dat was een financieel wanbeheer, dat ging niet. Tot op dat moment had hij carte blanche gekregen. Zoals Michels nu weer carte blanche heeft. Als Rinus een speler wil, dan krijgt hij hem. Zo werkt dat bij Ajax. Je zal mij nooit horen zeggen Cray ff moet terug. Maar als Michels dat vindt en hij staat met Cruyff voor de poort tja, dan zou het er toch wel van komen". Misgekleund Hij geeft na lang aarzelen toe dat het Ajax-bestuur twee keer toch danig misgekleund heeft bij het aantrekken van trainers. Van Praag: "Tja, Knobel en Kraay waren het dus niet. Dat kun je me aanrekenen. Maar ik ging ook vaak af op informaties van buiten". Hij haast zich Kraay's verdienste te prijzen. "Hij hield schoon schip. Ruimde bepaalde elementen (Blan kenburg, Haan) op, omdat ze niet meer te handhaven waren. Maar hij wilde te ver met de grote schoonmaak". En toen kwam Rinus Michels. Net op tijd? Van Praag, eerlijk: "Ja, zo mag je het wel stellen. Het bezoek was angstaanjagend aan het terug lopen. Onze penningmeester had Als het zo doorging zouden we op onze reserves gaan interen. Tenslot te betaalt Ajax zijn spelers goed. Nee, niet te goed! Dat de prestaties vorig seizoen achterbleven lag niet aan de jongens, maar aan het feit dat ze te weinig gemotiveerd werden". Onrust Hij benadrukt dat Michels nog steeds interim-coach is. Zegt wel alles te zullen doen om de coach aan Ajax definitief te binden. Begint weer over die moeilijke periode die achter hem ligt. Van Praag"Het was allemaal onrust. Het proces tegen Nieuwe Revu. De problemen met Jan Mulder, Kraay, noem maar op. Een morrende achterban en het kwam allemaal op mijn hoofd terecht. Je wordt wel wijzer. Neem die Nieuwe Revu-af faire. Te goed van vertrouwen was ik. Die jongen, ik kende hem niet, die belde ine op en die zei, ik wil eens een positief stuk over Ajax schrijven. Nou, dat is natuurlijk nooit weg. Het begin van het gesprek verliep ook aardig. Maar toen begon hij met die verdachtmakingen. Riool- journalistiek. Het ergste vond ik dat hij in dat stuk mensen als Kovacs op me af liet geven. Nota bene Kovacs. Die nu nog overal rondroept dat ik de beste president Ier wereld ben. Die volgende week weer bij me op bezoek komt. Die me altijd op beide wangen kust. Doordraven Michels kwam en Ajax leefde op. Van Praag: "Het jaar kan financieel haast niet meer mis. Nog een ronde UEFA Cup. En misschien daarna Doordravend: "Ik zou het een schitterende zaak vinden, de UEFA- beker. Die zegt me meer dan de Europa Cup II. Dit stelt niets voor. Daar speelde NAC vorig jaar in mee. Nee, het gaat om de Europa Cup I of de Europa Cup III". „De UEFA-beker zegt me meer dan de Europa Cup 2 En het gaat natuurlijk ook om hefc winnen van Feyenoord? Van Praag, stralend: "Het is bekend. Ik kan van twee clubs niet verliezen. Van Amsterdam niet en van Feyenoord niet". Steunend: "Twee keer gingen we vorig jaar de boot in tegen Amsterdam. En dan Stoop, zo'n beetje met de borst vooruit, dat was verschrikke lijk". Haastig: "Maar dat betekent niet dat ik schadenfreude had in het Olympisch Stadion. Voorzitter Van Zandvliet van Feyenoord zat naast me en toen het 4-0 was ben ik naar beneden gegaan. Ik kon het niet mee r aanzien. Ik had geweldig met hem te doen. Ik zag mezelf telkens weer zitten bij PSV, toen we daar werden afgedroogd. En na afloop heb ik ook tegen Van Zandvliet gezegd, kop op, ons is hetzelfde overkomen en daarbij, mij persoonlijk was 2-0 ook zat geweest". Tumultueus Hij liet zich zes weken terug opnieuw kiezen als voorzitter van Ajax. Glipte vrij tumultueus zijn laatste drie-jarige termijn binnen. Van Praag: "Waarom ik het nog eens doe. Ja, dat zit zo. Ik wil mijn opvolger, wie dat ook wordt, goed kunnen inwerken. Vergeet, nooit, het is een hele klus. zo'n baan". Hij zegt dat het bestuur er indertijd over gedacht heeft, na Ajax' derde Europa Cup af te treden. Omdat onze vrouwen daarop aandrongen. Omdat het nooit meer beter, maar alleen slechter kon gaan. We deden het niet. We wilden geen mythe vorming. Het moest niet zo worden dat de mensen zouden zeggen, alleen onder Van Praag en de zijnen ging het goed met Ajax". Maar dat inwerken van de nieuwe voorzitter, is dat Jaap van Praags enige drijfveer nog? "Nou nee. Ik kan er nog niet buiten. Het geeft me nog steeds een enorme voldoening dat bij een vriendschap pelijke wedstrijd tegen Borassia 72.000 mensen op de tribune zitten. Dat Ajax nog zo populair is. Dat bij de loting in Geneve vorig week van alle kanten mensen op me afkomen. Met 6-0 gewonnen hè, van Feyenoord". Triomfantelijk: "Iedereen wist het. De hele wereld. En dan komen er de buitenlandse journalisten. Of ik de naam Geels even precies wil spellen. Dat is iets geweldigs". Te pakken Hij doet mee tegenzin een stap terug. "Oh ja, die herverkiezing. Daar hadden ze me te pakken, zeg dat wel. Natuurlijk ben ik 65 jaar. Mijn vrienden weten dat allang". Verdedigend: "Ik ben niet de enige die over zijn leeftijd wat optimis tisch is. Neem Frans Derks. Die doet dat ook. Wat krijg Jij toch een rimpels Frans, zei ik van de week nog tegen hem. Maar in ernst, het zit zo. De hele wereld weet dat ik een Jonge vrouw heb. Ik deed het eigenlijk om Pia. Dat die niet altijd in de krant hoefde te lezen dat ik tegen mijn AOW liep. Grijnzend: "Mijn eigen schoonmoeder wist niet hoe oud ik was. Tegen jou was ik ook niet altijd eerlijk. Ik ben jaren 59 jaar oud geweest. Het Parool heeft me toen te pakken genomen. In een stukje gezet dat ik gezegd Den Haag Op het secretariaat van de Uitkeringsraad vervolgings slachtoffers '40-45 meldt zich een man van middelbare leeftijd. Hij is kampslacht^ffer en komt praten over een eventuele uitkering. Op het moment dat hij zijn verhaal wil beginnen, raakt hij gevangen door een wat mysterieus aandoende ets aan de wand. De ambtenaar van het bureau ziet dat de bezoeker plotseling doodsbang wordt. Hij lijkt volkomen uitgeput. Het verhaal over de oorlog is er die dag niet meer uitgekomen. Dertig jaar na de oorlog komt er meer verborgen leed boven water dan men ooit had durven veronder- ste'len. Het aantal aanvragen voor een uitkering krachts de Wet uitkering vervolg)ngpslachtoffers '40- '45 is in een stroomversnelling geraakt. Oktober van dit Jaar heeft zelfs alle records geslagen voor wat betreft nieuwe aanmeldingen. Daar van wordt ruim 80 procent ingediend door slachtoffers uit het voormalig Neder la nds-Indie. Op de aanhoudende reeks verzoeken voor een uitkering is nog geen verklaarbaar antwoord gegeven. Sinds de invoering van de wet in 1973, die de rijksgroepsregeling uit 1968 heeft vervangen, durft niemand zich meer aan een prognose te wagen. Want het aantal mensen dat nu nog littekens van de oorlog draagt, omdat zij zijn vervolgd wegens hun ras, geloof of wereldbe schouwing, overtreft elke voorspel ling. Tot eind vorige maand heeft de Uitkeringsraad in totaal 43.000 aanvragen ontvangen, waarvan er zo'n dertigduizend zijn behandeld. Dat betekent 27.000 mensen, omdat sommigen bijvoorbeeld weduwen van oorlogsslachtoffers een dubbele aanvraag indienen. Van die 27.000 is tien procent omdat zij niet voldoen criteria vervolgingsslachtoffers. Nog eens tien procent heeft het niet gehaald op grond van de medische keuring. Van het totale aantal mensen zitten er 15.000 in een of andere vorm van betaling. Door de niet voorziene ontwikkeling heeft men bij de Uitkeringsraad alsook bij de bureaus voor de sociale begeleiding het personeelsbestand fors moeten uitbreiden. De raad telt al zo'n 135 man personeel. Nijsse van stand. In veel gevallen komen pas materiele schade heeft geleden door is nog niet in zicht. Er zijn veel DOOR MADELEINE ROUMEN bij het derde huisbezoek zaken aan de mensen opdragen. Het ook niet fatsoenlijk om mensen hun leed te laten hebben het vergeten. Maar de letsels uit Secretaris W Uitkeringsraad: enorm druk. De telefoon hele dag roodgloeiend. Het aantal brieven is onvoorstelbaar groot. En dan de mensen die hier komen binnenlopen. We kunnen de achter stand in ons werk wel op afstand houden. Maar aan de andere kant En dat Het is logisch dat we nu drommen aanvragen krijgen. Mensen die in de oorlog zijn vervolgd, knappen af eens onderworpen naarmate ze ouder worden. Dat 1 J merk je heel goed. Veel mensen hebben na de oorlog vol goede moed gemiddeld geprobeerd te werken maatschappelijk werker de feiten toegepast. Dertig jaar na de oorlog boven water. Voor die rapporten kun je niet teveel bewijslast zorgen de stichtingen Pelita, Joods Maatschappelijk Werk c stichting '40-'45. Na het huisbezoek steeds komt het medisch onderzoek, dat eveneens vaak problemen geeft en veel tijd kost. Later wordt men nog een finan cieel onderzoek. In het begin kostte het twee jaar, maar nu duui't het Jaar alvorens iemand >rlog. De wet wordt soepel mensen die pas laat hebben ontdekt dat ook zij voor een uitkering aanmerking kunnen komen. Ande ren worden erop geattendeerd door mensen die al een aanvraag hebben gediend of door publicaties. pas je de wet wel soepel toe. hun leed hoort of h*j voor een uitkering in terking komt. In Indonesië zijn allerlei van vervolging geweest. Veel slach toffers zijn echter niet geregistreerd. De Japanners hebben op een grillige huisgehouden om mensen op oorlog komen steeds weer boven. Je °Ver het veronderstelde misbruik valse verdachtmakingen te vervolgen lopen we die achterstand niet in vanwege de toeneming van gen. hoort mensen zo vaak zeggen: ik vermijd verjaardagen en andere bijeenkomsten, want altijd wordt er weer over de kampen gepraat. Telkens komt het leed weer op tafel, •oorzaakt grote angst". - Rapporten over iemands oorlogsverle den komen vaak i de wet zegt de heer Nijsse: „Als er al iemand is die op valse voorwendselen een uitkering pro beert te krijgen, dan is dat moeilijk ander. Ook werden te bewijzen, wel wordt de grote gen om bijvoorbeeld stroom beïnvloed door het aantal mensen dat ook probeert een uitkering te krijgen, maar dat op moeilijk tot een andere wijze lichamelijke of ris Meijer van CRM ook maar even het onderwerp op de televisie aanroert, dan merk Je dat onmiddellijk een week later aan de stroom aanvragen. Nu we bezig zijn om de achterstand in te halen, werkt elke vorm van publikatie als een olievlek. Naarmate wij meer Er zijn gruwelijke beschikkingen afgeven voor een uitkering, roept dat zijn consequen ties op. oorlopig blijven we doorgaan met keihard werken. En we prijzen ons gelukkig dat er nog zoveel menden te vinden zijn, die zich voor dit werk voor de volle honderd procent willen inzetten." of te mishandelingen niets wilde zeggen, grepen ze een gedwon- fabriekje te blijven werken. Het terrein werd wel afgebakend en zo ontstond er weer een kamp." Het eind van de stroom aanvragen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 13