„Je krijgt veel onverdiende blaam,
maar ook veel onverdiende lof
Niet eens over loop rijksweg 11
Dokter Leerink neemt afscheid van zijn patiënten Bezit van
kostte
3 maanden
Avond uit
voor
bejaarden
Alphense gemeenteraad:
PAGINA 4
DONDERDAG 23 OKTOBER
a
RIJNSBURG Dokter F. Leerink zal zijn praktijk in Rijnsburg volgende week aan
iemand anders overlaten. Hij moet het wat rustiger aan gaan doen en dat is nu eenmaal 6
niet te combineren met een drukke huisartsenpraktijk. ,,Ik had graag nog wat langer
door willen gaan zegt hij spijtig. „Ik ken al m'n patiënten bij naam en voornaam. Het
zijn m n vrienden. Ik voel me hier in Rijnsburg als in een enorm £root gezin. Toen ik hier
kwam was Rijnsburg een ontzettend arm dorp, doodarm. Een dweil werd gebruikt als
luier voor een baby, omdat de ouders geen geld hadden. Zoiets bind je aan een dorp. En
nu geniet je ervan dat Rijnsburg het zo goed heeft, dankzij die verbijsterende inzet van de
mensen. Rijnsburgers zijn geweldig harde werkers. Daarom vond ik het nooit erg wanneer
ze pas in het weekeinde bij me kwamen met hun klachten. Het is een leuk volk. Dat is de
reden dat ik hier ben blijven hangen".
Hoe lang, weet de tuinman van
dokter Leerink precies te vertellen.
Vijfendertig en een half jaar. Trots
meldt de tuinman dat hij het resul
taat is van de eerste bevalling die
de dokter in Rijnsburg deed. Dat ge
beurde in een korte periode, dat hij
inviel voor de oude dokter Rijkman.
Later, in het tweede oorlogsjaar,
werd Rijkman weer ziek en moest
Leerink weer komen invallen. Rijk
man stierf en Leerink bleef. Tot
zijn eigen verwondering.
"Ik ben altijd een zwerver ge
weest. Ik wilde graag expedities ma
ken, heb dat ook gedaan. Een paar
keer naar Nederlands—Indië, een
keer naar Bali, een keer op een
schip met tweeduizend Mohamme
danen die naar Mekka gingen. Vlak
voor de oorlog zou ik vertrekken om
als vliegarts te werken op Borneo
en omliggende eilanden. Maar de
oorlog brak uit en ik kon niet meer
wegkomen.
Ik was helemaal niet van plan
om in zo'n dorp te kruipen. Maar
ja, de sfeer hier beviel me erg goed.
■Het ging vanzelf. En ik heb er be
slist nooit spijt van gehad".
Dokter Leerink vertelt dat hij als
kind al enorm gefascineerd werd
door het leven. "Ik ben opgegroeid
in een klein dorp in de Achterhoek,
waar niet veel te beleven viel. Ik
moest mezelf bezighouden daar
door heb ik mijn belangstelling voor
de natuur altijd uitgebuit. Dat bleef
zo, ook toen ik later naar de HBS
ging. Ik wilde weten wat er achter
het leven zat. M'n broer studeerde
medicijnen en ik zag die machtig
interessante boeken van hem. Men
heeft nog een poging gedaan om me
de richting van chemisch ingenieur
op te laten gaan, maar dat is niet
gelukt'.
"Ik heb in m'n studietijd een jaar
verloren, omdat ik naast de alge
mene geneeskunde ook psychologie
en filosofie volgde. Ik wilde dat
persé doen en ik ben er nog steeds
blij om. Je bent in dit vak vaak
meer dominee dan arts. Een goed.
gesprek kan een patiënt soms al voor
de helft genezen. Zeker in deze moei
lijke tijd, waarin mensen hun hou
vast hebben verloren. Ze hebben
méér nodig dan een receptje. Ik heb
ze die extra aandacht altijd graag
gegeven.
Het eist veel van je, natuurlijk.
Dat verschijnsel groepspraktijk is
dan ook een vooruitgang, voor de
arts tenminste. Ik geloof dat het voor
de patiënt een grote achteruitgang is.
Ze voelen zich in een groepsprak
tijk veel minder thuis dan in een
kleine praktijk, v/aar ze altijd het
zelfde vertrouwde gezicht zien".
"Ik geloof dat de artsen van nu,
de jongeren, te weinig inbreng heb
ben. Er is een zekere gemakzuch
tigheid bij gekomen, die wij ons nooit
hebben kunnen veroorloven. Niet bij
allemaal natuurlijk, maar toch. De
tijd van bevallingen in barre om
standigheden zonder licht en water
en lange fietstochten midden in de
nacht, voor wel voorbij.
Er waren vroeger huisartsen die
in geen vijftig jaar met vakantie
gingen. Ik heb soms ook teveel tijd
aan de praktijk en te weinig tijd aan
andere dingen besteed. Maar ie krijgt
er ook zo ontzettend veel voor te
rug.
Je beleeft de gekste dingen. Ik
had op een gegeven moment twee
patiënten die dezelfde naam had
den en toevallig ook nog naast el
kaar woonden. Op een gegeven mo
ment vergiste de loopjongen zich
en medicijnen werden omgewisseld.
Een tijd later ga ik eens kijken bij
één van die twee patiënten, een man
dit uitslag had op z'n benen. Hü
had kalkwater geslikt, die voor de
maagpatiënt bedoeld was. Hij zei:
dokter, ik heb me nog nooit zó goed
gevoeld. En de uitslag is ook hele
maal weg. Dat zijn dingen die je op
Anna
De grote hobby van dokter Lee
rink is niet moeilijk te raden, als
je zijn huis binnenkomt. In de gang
hangen tegels, op de grond liggen
tegels, in de huiskamer staat een
kast vol tegels. En dat is allemaal
nog maar een fractie van zijn hele
verzameling, die voor het grootste
deel opgeslagen ligt in een museum.
"Mijn hartstocht voor tegels is ei
genlijk hier in Rijnsburg geboren.
In die oude huisjes zag jé prachtige
oude tegeltjes, die als da zo uitkwam,
stomweg kapot werden gehakt. De
eerste tegels ben ik zelf wezen uit-
bikken bij Anna de Lappenkont. Haar
bijnaam kreeg ze, omdat ze op was
dag, als alles klaar was, op 't laatst
haar vele malen verstelde onder
broeken uittrok om die ter plekke te
reinigen.
Toen had je nog van die kleine
buurtjes, waar alles op straat ge
beurde omdat er binnen geen plaats
was. De buurtbewoners zagen Anna
met haar gelapte broek en vanaf
die tijd heette ze Anna de Lappen-
kont".
Na die eerste tegels van Anna
eijn er duizenden en duizenden bij
gekomen. Vorig Jaar is er in Zuid-
Afrika een grote tentoonstelling van
geweest. Dat werd een enorm succes.
Er kwamen meer dan zestigduizend
bezoekers en dokter Leerink werd
oversti-oomd met enthousiaste brie-
Ver leden
Hij zegt: "Ik denk dat mijn be
langstelling voor die oude tegels
voortkomt als die belangstelling voor
het leven, voor mensen. De mens is
een tijdelijk verschijnsel. Je hebt
altijd contact met het verleden, zo
als een boom die met nieuwe wortels
in de oude aarde staat".
Het nieuwe huis dat dokter Lee
rink naast zijn huidige woning laat
bouwen, is dan ook helemaal in
doude stijl. Met balken, een ouder
wetse open haard ("Van een schil
derij dat ik ooit eens van een patiënt
heb gekregen en dat ik altijd be
waard heb. Zó moest mijn huiska
mer er óók uitzien..."), zware eiken
houten deuren en overal onverwach
te hoeken en gaten, die Je in een
Door
Elisabeth Tolenaar
nieuw huis gewoonlijk niet aantreft.
Het is eenhuls waar de antieke
spulletjes erg goed uit zullen komen.
"Waarom zou je denken, je taak
te hebben volbracht als er op aarde
nog een kind is dat scheit". Dat is
een uitspraak, die dokter Leerink
achter op zijn adreswijziging heeft
laten schrijven.
.Ja, zo is het", zegt hU. „ik wil
niet niks doen. Ik kan nu m'n prak
tijk niet meer uitoefenen, maar dat
betekent niet dat mijn taak afgelo
pen is. Ik wil bezig blijven. Met de
tegels of met iets anders, dan kan
me niet schelen.
Je krijgt als arts veel onverdiende
blaam, maar je krijgt ook veel on
verdiende lof. Je zou daardoor kun
nen gaan denken dat je je taak
wel volbraoht hebt, als er zoveel
mensen rijn die je .op je schouders
kloppen. Maar voor mij is het nog
niet afgelopen".
Receptie
Mensen die dokter Leerink tóch op
de schouders willen kloppen en
dat zullen er héél wat zijn kunnen
dat toen op zaterdag 1 november.
Dan is er tussen twee uur en half vijf
een afscheidsreceptie in „De Beuken
hof" in Oegstgeest. Maar alsjeblieft
geen toespraken, staat er op de uit
nodiging. Dokter Leerink vindt dat
hij al genoeg (verdiende of onver
diende) lof heeft gekregen.
Hij zei eens: "Mijn patiënten zijn
geen puzzels, rebussen. Ik beschouw
ze als mijn medemensen, als mijn
vrienden". Die instelling heeft in
Rijnsburg zijn vruchten afgewor
pen. Want zodra bekend werd dat
dokter Leerink uitscheidt met zijn
praktijk, werd er ijlings een comité
opgericht, dat wil zorgen voor een
verpletterend afscheidscadeau. Om
de dokter het leuk vindt of niet, zijn
patiënten willen hun dankbaarheid
tonen. Dat kan. Behalve een enve-
loppenactie is er een rekening ge
opend bij de ABN in Rijnsburg,
nummer 5675.10.174. Men kan ook
storten op gironummer 9013 van de
ABN in Leiden, met de vermelding
"Afscheid Leerink".
SASSENHEIM/ AMSTERDAM
Het Haagse gerechtshof heeft het
vonnis bevestigd, waardoor een 24-ia-
rige Amsterdammer werd veroor
deeld tot drie maanden gevangenis- I
straf. De bloemenhandelaar werd in
mei van dit jaar gearresteerd in een
restaurant in Sassrnheim. De poli
tie viel daar binnen, omdat vermoed
werd dat er drugs verhandeld wer
den. De koopman bleek een automa
tisch schietwapen bij zich te dra
gen. Hij ontkende iets met de drug
handel te maken te hebben en kon
daarop ook niet veroordeeld worden.
Wel kreeg hij drie maanden voor
het illegaal bezit van een vuurwa
pen.
LISSE Dinsdag 28 oktober kun
nen de bejaarden van Lisse komen
kijken en luisteren naar een pro
gramma van "Artiestenpalet" een or
ganisatie die tegen een geringe reis
kostenvergoeding artiesten laat op
treden in bejaarden- en ziekenhui
zen. Deze avond wordt gehouden in
huize Berkhout en wordt een pro
gramma met veel oude liedjes (door
Magda Berg), met muziek (accor-
deoniste Riet Jerusalem, tenor Peter
Kemner en pianiste Tiny Kemner)
en voordracht (Bep Rademaker).
De avönd begint om acht uur.
Bellen voor
afspraakje
Dokter Leerink (64): „Ik wilde weten wat er achter het leven zat...'
KATWIJK/NOORDWIJK Het
bestuur van de stichting Maatschap
pelijke Dienstverlening Duinstreek
heeft besloten de avondspreekuren
op woensdag te laten vervallen in
Katwijk en Noordwijk. Dit houdt
niet in dat mensen 's avonds geen
maatschappelijke hulp kunnen krij
gen. Er kan even gebeld worden voor
een afspraakje met één van de wer
kers. In Noordwijk draaie men te
lefoonnummer 01719—13593 (of
12437) en voor Katwijk is het af
spraaknummer 01718—73344.
KATWIJK Een Haagse vrouw
heeft gisteren op twee plaatsen haar
linker arm gebroken toen zij tij
dens het lessen in manege Jonker m
de Noordduinen van haar paard viel.
Zij is voor benandeling overge
bracht naar het Academisch Zieke n-
huis in Leiden.
ALPHEN AAN DEN RIJN De Alphense raad heeft gis
teravond niet in volle harmonie kunnen besluiten hoe de
nieuwe rijksweg 11 (Leiden-AIphen-Utrecht) bij voorkeur
zou moeten lopen. Vijf raadsleden zeiden het tracé het liefst
zo dicht mogelijk langs de spoorlijn te zien aangelegd. De
meerderheid van de raad verkoos de nieuwe rijksweg 11 ten
zuiden van de polder Kerk en Zanen. Een bijna hartstoch
telijk pleidooi van wethouder J. W. Haanstra aan de vijf
„afvalligen" om toch vooral tot een unaniem Alphens
standpunt te komen, bleef onbeantwoord.
Leidse werkgroep milieubeheer. Hij
noemde het onbegrijpelijk, dat de
werkgroep de zogenaamde "nul-va-
riant" (geen nieuwe rijksweg 11,
maar verbetering van de huidige si
tuatie) als een alternatief ziet.
"Daarmee wordt voorbij gegaan aan
het leefmilieu en de onveiligheid van
de bewoners langs de Hoge Rijn
dijk". Deze weg is totaal ongeschikt
voor reconstructie, aldus Winning-
hoff.
Het idee van de werkgroep om het
oost-west verkeer eventueel door Al
phen te loodsen via de rotonde
Gouwsluds—Oranje Nassausingel-Al-
bert Schweitzerbrug noemde Win-
ninghoff "getuigen van ondeskun
digheid en onzorgvuldigheid." Hij
drong tenslotte aan op spoed met de
uitvoering van de nieuwe rijksweg
11, daarbij eveneens voor het meest
zr'^lijke tracé kiezend. Winning-
hoff vroeg zich nog af, of twee aan-
en afvoerwegen vanuit Alphen-cen-
trum op de rijksweg (waarschijnlijk
ter hoogte van Gouwsluis en het
industrieterrein) wel voldoende zul
len zijn.
Van Steenis tastte de noodzaak
van een nieuwe rijksweg 11 af. "Een
nieuwe weg trekt altijd verkeer aan
en geeft nauwelijks ontlasting van
de bestaande wegen. Bovendien zal
de sluiproute over Hoogmade er in
derdaad niet door worden ontlast".
'die nieuwe rijksweg 11 Metaal van de PvdA sprak zijn
komen. Dat vraagt moed voorkeur uit (mede namens zijn
partijgenoten Kuipers en Peeters)
tracé dat ook op Alphens
Haanstr
moet
van sommige raadsleden. Zij moe-
"prijsje" betalen. Maar de
revenuen zijn "straks eminent veel grondgebied zo dicht mogelijk de
hoger. Dan kunt u tegen toekomsti- spoorlijn Leiden—Utrecht blijft vol-
ge generaties zeggen: ik heb er |gj| TTof "clQ£'«n" vnn de nieuwe
meegewerkt dat de rijksweg 11
in versnelder tempo is gekomen".
Katinka (15)
kreeg
cadeau uit
Heldenfonds
LISSE Katinka Grimber
gen (15) uit Lisse heeft gister
ochtend een draagbare radio ge
kregen van het Carnegie-
Heldenfonds, omdat zij in fe
bruari van dit jaar samen met
twee andere meisjes vier kinde
ren uit zee had gered- De dren-
kelingetjes stonden op een zand
bank, die door de opkomen
de vloed plotseling ver van het
strand kwam te liggen. Zij kon
den niet of nauwelijks zwemmen.
Katinka had al veel brieven ge
kregen met dankbetuigingen en
gisteren werd zij door wethou
der mevrouw Meulemans in het
gemeentehuis gefeliciteerd.
gen. Het "slagen" van de
rijksweg 11 valt en staat namelijk
met de aansluitingswegen, aldus
Metaal. Juist om te voorkomen dat
Woubrugge en Hoogmade van sluip-
Verbitterd zei hij tenslotte
Van Steenis de fractieleidervan
beslissing6 at l^vind dat^niet stro- doorgaande verkeer vanuit Alphen
ken met de verantwoordelijkheid
van een raadslid".
De discussie over de materie werd
geopend door Van Meggelen (PCC).
Die koos, net als B. en W., voor een
nieuwe RW 11 ten zuiden van de
polder Kerk en Zanen, waar vol
gens het nog steeds geldende struc
tuurplan van Alphen in de toe
komst een tweede grote nieuwbouw
wijk is gepland. Van Meggelen:
"naar ons idee zal er ooit gebouwd
Met zo'n spoorlijntracé wordt ook
de polder Kerk en Zanen gespaard,
zei Metaal, die erop wees dat bij 'n
meer zuidelijk tracé toevoerwegen
door de polder zullen snijden.
Hij erkende wel dat de ruilverkave-
lingsgebieden bij Zwammerdam
"een sterk argument" vormen voor
een zuidelijker route, maar de zaak
afwegende kwam hij toch tot de
worden in Kerk
Zanen. En conclusie dat
1975 de milieu
argumenten het zwaarst moeten tel-
n.
De PvdA-fractie bleek overigens
de* PCC verdeeld. Fractievoorzitter v.d. Vlies
én duur- schaarde zich met wethouder me
vrouw Donker achter het B en W
standpunt. Dat deden ook Blaauw
ar- (Gemeentebelangen), die nog pleit-
de te voor een spoedige realisering van
Meggelen de secundaire weg 7 ten noorden
verband van Ridderveld ter ontlasting van
met de Prins Bernhardlaan is het de Prins Bernhardlaan, en KVP-
een zaak van de allereerste orde dat fractievoorzitter Winninghoff.
deze weg ev komt". De laatste pakte fel uit tegen de
dan is het van belang, dat er geen
snelweg door de wijk loopt".
Dit meest zuidelijke tracé (op de
kaart aangeduid als T3) heef ^bo
vendien de voorkeur
omdat dan de moei;
zaam tot stand gekomen herverka
velingsterreinen ten zuiden
Zwammerdam vermeden
den. Over de noodzaak
nieuwe rijksweg liet
geen twijfel bestaan: "in verband
De brandende Jaguar voor het huis van het Britse Lagerhuislid Hugh Fraser in Londen. Vanmor
gen ontplofte onder de auto een bom, waardoor een persoon om het leven kwam (zie voorpagina).
Hij meende dat niet zonder meer
van "een dringende noodzaak" kan
worden gesproken. Hier is niet alleen
sprake van een vertagrsvraag, maar
ook van een vervoersvraag"wat
verbeter je? Het openbaar vervoer,
of het particulier vervoer?"
De rijksweg zou wel een duidelijke
ontlasting voor de doorgaande we
gen in Alphen zelf kunnen beteke
nen, aldus Van Steenis. Maar dan
zou zijn voorkeur uitgaan naar een
tracé langs de spoorlijn.
Wethouder Haanstra, daarop in
hakend: "pleit u voor het ontken
nen van de problematiek van de Ho
ge Rijndijk en voor uitstel? Open
baar vervoer over de Hoge Rijndijk
met dit vrachtvervoer?" Hij zei het
verdeelde standpunt "bovenmatig" te
betreuren.1
De "Nul-variant" is voor Alphen
volstrekt onaanvaardbaar, aldus
Haanstra, die meer zei te voelen
yoor de reactie van de Stichting Weg.
Hij belichtte het waarom van een
zuidelijk tracé, om de polder Kerk
en Zanen heen: vanwege de zo zwaar
tot stand gekomen ruilverkaveling
bij Zwammerdam (waar weer een
streep door zou gaan als de rijks
weg de spoorlijn zou volgen), om
dat de rijksweg "aanloopruimgen"
nodig heeft voor de aansluitende we
gen vanuit Alphen en vanwege "een
vooruitzien naar de mogelijkheid
van bebouwing in Kerk en Zanen".
Daarover zei Haanstra: "In welk
tempo en in welk jaar is nog onge
wis. Maar Kerk en Zanen komt er".
Ook een pleidooi van burgemeester
Gallas ("het is in het leven vaak
zo, dat je iets van jezelf opzij moet
zetten om een groter belang te die
nen") vermocht de drie PvdA-ers
niet tot een conformeren aan het
dat de rijksweg „aanloopruimten"
te brengen. Zij ondersteunden wel
de noodzaak van een nieuwe rilks-
wcg, maar dan langs de spoorbaan.
Pro- -:ef Alphen (Van Steenis en
Waagmeester) stemden tegen de ge
hele visie van B en W en de rest
van de raad.
