La Mama: 'Ik heb van mezelf geen talenten' 'De kleine kwis', en wat er aan mankeert toegelicht ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1975 De goedkoopste vorm van tele visiemaken is een kwis met deel nemers uit het volk. Die mensen hoef je namelijk niet te betalen, alleen maar prijzen te geven, en de winst aan inleggeld wordt nau welijks bedreigd door verlies aan kijkdichbheid. Ik bedoel dit: er zijn kwissen en vraagspelletjes die ten dele gebruik maken van on bekende mensen, maar ten dele ook gevestigde, populaire namen in het spel brengen om de aan- trekkingksracht van het pro gramma te verhogen. In "Een van de acht" maakten bekende ar tiesten onderdeel uit van sommi ge opdrachten, terwijl de Berend Boudewijn-kwis iedere keer een pa'^el in stelling bracht met Ri ta Corita en andere coryfeeën die uiteraard voor hun bemoeienis sen betaald dienen te worden. Zo zei je in "Zo vader zo zoon" een panel met mensen als Rien Poort vliet, in "Met een briefkaart op de eerste rang" een panel met Rinus Ferdinandusse en anderen, en in "Wie van de drie?" het panel met Martine Bijl, Sonja Barend, Kees Brusse en Albert Mol, die een populariteitsevenwicht tot stand moeten brengen met de on bekendheid van de deelnemers op de andere kant van de weeg schaal. AVRO's "Wie-kent-kwis" maakt weer geen gebruik van "professio nals" maar wil toch ook niet vol ledig op de gewone man gokken en last daarom een bekende ar tiest in die halverwege enkele lied jes zingt, zoals laatst Albert West. Al die kwissen zijn, on danks de dikwijls pittige prijzen en ondanks de medewerking van beroenskrachten. toch een stuk goedkoper dan domweg een show met orkest, een dansgroep en en kele nationale en internationale sectoren is het arbeidsloon be paald niet gering, ook al herin nert regisseur Frans Boelen in de VARA-gids van de afgelown bekende sterren, want in deze week aan de goeie ouwe tijd dat Tom Jones voor 375 gulden kwam optreden in Fanclub (10 Jaar ge leden), Bob Dylan nog voor 1100 gulden te koop was (in 1961), Tri- ni Lopez voor 750 gulden twee tv- shows verzorgde en de VARA voor 3500 gulden het eerste optreden van de Beatles kon bemachtigen. Die tijd is voorbij. Een panellid dat om zijn bekendheid of popula riteit gekozen is, zou voor iedere uitzending toch al gauw tussen de 350 en 600 gulden krijgen, met ongetwijfeld uitschieters naar bo ven. Want het zou me verbazen als iemand als Albert Mol, die toch iedere keer de show helpt stelen in "Wie van de drie?", met min der dan 1000 gulden naar huis werd gestuurd. Ook de artiesten die in wijlen "Een van de acht" iets in hun eigen specialiteit moesten doen (verhaaltje voorle zen, liedje zingen) zullen toch al gauw met een bedrag van 1000 tot 1500 gulden zijn schoot ge gaan. En dat zijn dan weer beschei den bedragen vergeleken met wat bekende zangers en zangeressen vragen, en ook kunnen vrager Als iemand van het formaat van Aznavour een minuut of tien komt zingen, dan kost het een omroep vereniging minstens 12.000 gulden als het niet meer is, een bidrag dat ze meestal ook nog contant meteen in het handje willen heb ben, dus zonder aftrek van aow en dat soort stadse fratsen Geluk kig is de platenmaatschappij van zo'n artiest meestal wet bereid een deel van de schade voor haar rekening te nemen, als daarmee bereikt kan worden dat een nieu we plaat van haar vedette onder de aandacht van het publiek wordt gebracht. Nederlandse zangers en zange ressen zijn beduidend goedkoper, ook al zijn ze van internationaal formaat. Voor een paar duizend gulden heb je al een nele goeie halve zware, dus als Albeit W<st in de "Wie-kent-kwis" de grote vedette is, kunt u rustig met va kantie gaan, want öa:i is het hoogzomer in Hilversum... Een kwis is dus altijd een (be trekkelijk) goedkoop programma maar een nieuwe kwis voor het zomerseizoen is per definitie het allergoedkoopste programma dat er is. Twee duidelijke voorbeelden daarvan zijn "Haantje de voorste" van de VARA en "De kleine kwis" van de KRO. Ze zijn ook het be wijs voor de stelling dat goedkoop geen duurkoop hoeft te zijn, war t ik mag ze allebei graag zien, en dat zal wel voor de meeste kij kers geleden. De voornaamste aan trekkelijkheid van "Haantje de voorste" vind ik kwismaster Jeost Prinsen (Erik Engerd). Hij heeft af en toe originele uitschieters en zorgt er qua toon en reacties voor dat het een spelletje blijft, ook voor de deelnemers. Ook "De kleine kwis" mis ik niet graag. Bram van Erkel is als en - sentator geen zevenklapper maar hij doet bekwaam zijn plie/it. De aantrekkelijkheid van "de kleine kwis" is dat je goed kan meera den, dat je je' kan verbazen over de stupiditeit of vindingrijkheid van de deelnemers, en dat js Ie kan ergeren over de rechtsonge lijkheid waaraan zij onderhevig zijn. Drie willekeurig bijeenge voegde paren strijden met elkaar en het meest linkse paar op de fo to wint meestal, vermoedel'ik om dat daar degeen zit die vorige keer als winnaar overbleef en zijn routine meebracht. "Noem dingen die je in je hand kunt klemmen zonder dat een ander kan zien wat je in een hand hebt" „aard- noot, gulden, stuiver, dollar, cent rijksdaalder, dubbeltje, yen, knik ker, franc, peseta.Dit is een koppel dat de truc door heeft je moet series zien te scoren net als bij biljarten. „Waarmee kan je je moeder op moederdag oen plezier doen?" "Drosre bon bon®, Ringers bonbons, Verka- de bonbons etc.", zei een sluws vo gel een der vorige keren. Er zün overigens beperkingen Heb je het hele ding genoemd dan mag Je geen onderdeel meer noemen. Als de een voetbalveld heeft gezegd, mag de ander niet meer met zijlijn komm aandra ven. Je kan je dan natuurlijk af vragen of stuiver, cent en cubbei tje na gulden wel geo j'loofd zijn, maar als je je bij De kleine kwis" gaat verdiepen in de jpel- regels en de grenzen die daarbij getrokken worden, ben Je voor'c- pig nog niet klaar. Die hamig- heidjes waarmee series worden opgebouwd dienen in elk geval met veel mededogen te worden bekeken, zij tonen immers c'e vindingrijkheid van de deelnemers Wat me van "De kleine kwis" de meeste zorgen baart, ls het laatste onderdeél. We zien een huis met negen raampjes, waar-' op voorwerpen zijn aangebracht die dikwijls symbool staan voor Erkel doet bekwaam zijn plicht een ander voorwerp, om het on nodig ingewikkeld te maken. Die voorwerpen kan je winnen als Je het begrip raadt dat op een ver sluierende manier via een plaatje is uitgebeeld. Er is van alles fout aan dit onderdeel. De prijzen die je kan winnen «en die ie moet weggeven om nadere gegevens te krijgen over het begrip) lopen te weinig in waarde uiteen, zodatuet noch de spelers noch de kijkers in feite interesseert welke prijs wordt weggegeven. Daar komt bij dat de waarde geen verband houdt met de "zwaarte" van de aanwijzing. Deze week moest het begrip ..ochtendhumeur" wor den geraden. Ik vermeld nu even welk voorwerp welke nadere aan- wijzing opleverde: strijkbout was "koffie", handboor was "aange boren", kop en schotel was "nurks", knijptang was "avond mens", atletiekschoenen was "zwijgzaam", 100 liter benzine was "iedere ochtend", 50 gu'de.o was „karaktertrek', waterketel tje was "kwader luimen" en kur kentrekker was "onaangenaam" Hoewel 100 liter benzine hot dub bele waard is van 50 gulden was "iedere ochtend" niet een twee maal zoveel betere aanwijzing dan "karaktertrek". Je zou als speler en kijker veel meer meele ven als een 'sterke" 'aanwijzing verscholen ging achter een tv.ap- paraat, en "zwakke" achter een tandenborstel. Degeen die met een zijn tv-apparaat weggeeft kan dan misschien al raden en de andere prijzen redden, terwjl voorzichtige speler alles kwijt raakt voordat hij bij het tv-appa raat komt. Daar kwam in dit geval nog bij dat iemand al vrij snel "ochtend- ziekte" zei (wat afgekeurd werd) waardoor niemand natuurlijk nog naar ochtendhumeur onscha- kelde. Ik vraag me trouwens 'af teloos gekoppeld wordt in de ruim te, geen handiger oplossing is te bedenken voor die bordjes. J-; ziet een knijptang, die wordt omge draaid, dan komen de woordt-n „De kleine kwis" tevoorschijn via een tweede camera krijgen we nog zo'n bord te zien, hi'.r wordt weer een blokje omgedraaid en dan pas zien we "avonü- mens" staan. Dat moet vlugger kunnen. Po- vendien kan er veel tijd gewonnen worden door niet elke keer om standig de te winnen prijzen op te sommen, want ze zijn me: inte ressant genoeg om ie ervoor te interesseren. Bovendien zijn het vaak dezelfde. Als er vanwege de zuinigheid toch persé met be scheiden prijzen gewerkt meet worden, kan men be:er de hokjes nummeren en pas bekendmaken welke prijzen de winnaar als rog heeft gewonnen, als hij het sym bool heeft geraden. Dat geelt dan tenminste nog een beetje ex tra spanning. RADIOPROGRAMMA'S Nieuws. 22.40 (S) i goud randje. 23.55 (S) KlRviertuositeiten. Nieuws. Hilversum III Ieder heel uur nie NOS: 18.03 Joost mag (S) Discorama. 20.0 Ellen Stewart legt iets smekends in haar stem als ze vraagt: "waarom maak je geen interview met mijn kinderen? Die doen het werk. Ik niet. Ik kom nu en dan alleen maar een beetje op visite." Ellen Stewart, La Mama van een paar honderd volwassen kinderen, oermoeder van een enorme groep theatermensen die overal vandaan komen. Vijftien jaar nadat Ellen Stewart voor haar broer en de toneelschrij ver Paul Foster ("die de godganse dag over theater zeurden maar niets déden") een theateftje opende in de achterkamer van een koffiehuis in New York,' heeft ze nu de supervi sie over zeven vestigingen die onder haar troetelnaam "La Mama" ope reren. Drie in New York, verder in Londen, Bogota, Tokio en Canada. Groepen die - hoewel ongelijk van kwaliteit, het échte La Mama-thea ter komt toch vooral uit New York - twee hoofdlijnen van La Mama's wil is wet zonder meer vasthouden. El len Stewart zegt het zelf nog eens nadrukkelijk: "we zijn één grote fa milie en zo beschouwen we ons pu bliek ook. Politiek, huidskleur het mag allemaal niets ter zake doen. We zouden best in bijvoorbeeld Grie kenland willen optreden. Maar: hoe wordt je daar als zijnde van "Ameri kaanse origine" ontvangen? Ik neem het risico niet. Zo'n situatie is na tuurlijk werkelijk om te huilen" De vies twee: "Theater moet altijd een combinatie van expressievormen zijn. En de spelers die dat theater maken mogen nooit alleen maar in het vak- Je blijven waarin ze toevallig van huis uit erg goed in zijn". Ellen Stewart, deze week in Rot terdam. Ze verschijnt niet op de af gesproken plaats. Laat wel telefo nisch weten dat ze in de Rotterdam se Schouwburg is (waar op dat mo ment de decors gebouwd worden voor de "Griekse trilogie" die de La Mama Repertory Company New York tot en met 11 augustus in de Maastad speelt) en dat ze daar niet weg kan. "Kom maar hierheen, ik móet nu bij mijn kinderen blijven". TV MAANDAG Nederland I TELEAC: 18.15 Voorlichtingspro gramma Archeologie. NOS: 18.45 Mini- molen. 18.55 Journaal. NCRV: 19.05 Europese Ponyteam Kampioenschap pen. NOS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.20 Vadertje Langbeen, muzikale tv-kome- die. 22.00 Die mooie kinderjaren. 22.55 Tot besluit, 23 00 Symbiose. NOS: 23.05 Journaal. NOS: 18.45 Minimolen. 18.55 Jour naal. TROS: 19.05 Doctor Who II. 19.30 In Londen staat een huis. NOS: 20.00 Journaal. TROS: 20.20 Jongens Temidden van driftige timmerlieden sjouwers en bouwers, omgeven door heidens kabaal dat veroorzaakt wordt door zaagmachines, boormachi nes, las-apparaten en spijkerkanon nen, dribbelt ze verontrust over het podium. Een kleine, slanke vrouw die pas als je heel dicht bij komt ouder wordt. "Hello daar, wil je even helpen?" Ze vraagt om stijf tegen haar aan op een houtenbank te komen zitten. Maar voordat we denken dat het ge zellig kan worden, staat ze op en komt aan de andere kant zitten. Net zo knus, maar de bedoeling is dat ook wij opstaan om aan haar an dere zijde weer plaats te nemen en zo verder. Simpel: Ellen wil precies weten hoeveel mensen er op één zo'n bank gaan.Ondertussen kunnen we al gelijk praten", roept ze blij. Een van de décorbouwers vindt in een hoek, achter een hoopje ongere geld, een zielige duif. Hij brengt de vogel aan Ellen. Ze houdt het trillen de pakketje veren tijdens het hele volgende gesprek beschermend tus sen beide handen. "Ik ben liefde, La Mama is liefde", zegt ze. Het levensverhaal van weduwe en grootmoeder Ellen Stewart heeft bij na de klank van een sprookje gekre gen. Er was eens..een jonge vrouw die in de jaren vijftig zonder geld, zonder beroep en ongeveer zonder schoolopleiding van Chicago naar New York kwam. Ze wilde het pro beren te rooien als kostuum-ont werpster. In het begin was het zo dat ze een jurk die ze gemaakt had bij wijze van spreken direct van 't lijf verkocht, omdat ze weinig anders had om aan te trekken. Nauwelijks een Jaar later gaf ze leiding aan tien tallen costumières, verdiende ze veel geld, kon ze doen en laten wat ze wilde, maar toch al gauw de mo raal: hoewel de rijkdom in aantocht was verveelde ze zich. Ellen Stewart: "Afgezien van het feit dat mijn broer en Paul Forster dat theatertje wilden, kwam het idee eigenlijk uit het niets. Hoewel, in mijn jeugd waren altijd mijn oom en tante er. Die zaten in het vaudevil le-werk. Slapstick, black face-num- mers, tapdansen en zo meer. In die sfeer groeide ik op. Theater dat héél anders was en toch ook alles had". De eerste La Mama-vestiging: op gezet als een plek om jonge toneel schrijvers een kans te geven. Moei lijke jaren, de schoen en de slof, wel geld voor de huur het licht en het gas, geen geld, toch weer een beet je, dan helemaal niks meer, verhui- NCRV: Filter: jeugdprogramma. 21.02 (S) ~"!e-pop. 22.02 Strictly Country Style. 30 <S) ?en). Late AVRO6.02 Als je niet opstaat dan blijf Je maar liggen. ZONDAG 3 AUGUSTUS uws. 8.10 Overweging. 9 15 (S) Laudate. 10.00 (S) Eucharis tieviering. 11.00 Nieuws. 11.02 (S) Brunchconcert. 12.30 Nieuws. 12.40 Echo. 112.50 Buitenlands kommen - taar. NOS: 13.00 (S) Zondagmiddag ouverture. 14.00 (S) Omroeporkest met solisten. (14.40-15.05 Adempau ze). 16.00 (S) Aspecten van de kamer muziek. CVK: 17.00 Kerkdienst van de Baptistengemeente te Hengelo. 18.00 Leeuwstichting. 18.58 Wilde Ganzen. NCRV: 19.00 (S) Zon dagavondzang. 19.15 Christelijk onder wijs. 19.30 Nieuws. 19.35 (S) Klassiek orgelconcert. 20.10 Poerama. AVRO: 20.30 (S) In de kaart gespeeld. 22.30, Nieuws. 22.40 Radiojournaal. 22 50 )s) Vanavond laat nieuws. 23.05 Vanavond laat sport. 23.55-24.00 Nieuws. Hilversum II VARA: 8 00 Nieuws. 8.10 Dingen van de dag. 8.15 (S) Door de Jaren heen: 1932 9.00 Sportmededelingen en weer- praatje). Humanistisch NEDERLAND I 15 02 De Europese Pony Team Kampioenschappen (NCRV) 15 30 Werkwijzer (NCRV) 15.45 Mahatma cn de gekke jongen, tv-film (NCRV) 1610 Swicbertje (herh.) (NCRV) 17.00 Black Beauty (NCRV) 18 45 Minimolen (NOS) ?S.55 Journaal (NOS) VJ 05 De glorie van Rijnsburg (NCRV) 20.00 Journaal (NOS) 20.21 Sarah, speelfilm (NCRV) 21 55 De zelfontspanner, filmfantasic (NCRV) 32 15 Die mooie kinderjaren, tv-spel-serie (NCRV) 2° 10 Koorzang (NCRV) •23 20 Journaal (NOS) NEDERLAND II 18 45 Minimolen (NOS) 18.55 Journaal (NOS) '.9.05 The Flintstones (KRO) 13.25 Kareltjes Kolderieke Kapriolen (KRO) 19.50 't Zand 33 (KRO) 20.00 Journaal (NOS) 20 20 De Wrekers (KRO) 2110 De kleine kwis (KRO) 21.40 Brandpunt (KRO) 22.00 Great Mysteries (KRO) 22.25 Journaal (NOS) ZONDAG 3 AUGUSTUS NEDERLAND I 16.00 Journaal (NOS) 16.03 Ti-ta-tovenaar (NOS) 16.27 Tantra, Indiase Tantra-leer (NOS) 17.00 Vesper (IKOR) 17.30 17.32 Wilde Ganzen (IKOR) 17.32 18.15 Reportage speedbootra (NOS) 18.55 Minimolen (NOS) 19.00 Journaal (NOS) 19.05 McMillan (VARA) 20.40 Simon Carmiggelt leest uit eigen werk (VARA) 20.50 Een zoen voor je vijftigste, tv-spel (VARA) 22.00 Tokkelen op de botte bijl, cabaretprogramma (VARA) 22.25 Journaal (NOS) NEDERLAND II 18.30 Woord voor woord (IKOR-KRO/RKK) 18.35 Minimolen (NOS) 18.40 De kinderen van nummer 47a (NOS) 19.05 Studio Sport (NOS) 20.00 Amerika, tv-serie (NOS) 20.50 Panoramiek (NOS) 21.15 Journaal (NOS) 21.20 De Tijgerbrigade, tv-serie (NOS) 22.15 Tsjaikowsky Cyclus Radio Filharmonisch Orkest m.m.T. Daniel Wayenberg, piano (NOS) 22.55 Suriname deze week (NOS) 23.00 Journaal (NOS) Rotterdam Rijnsburg viert de komende week uitgebreid zijn duizend jarig bestaan. Aan dit bloemendorp wijdt de NCRV vanavond (19.05 uur, Nederland I) een uitzending, die voor het grootste deel is opgenomen in de Immanuelkerk. Gerard van den Berg praat met een aantal Rijnsburgers (o.a. met directeur N. H. Hemmes van de bloemenveiling Flora) en verder treden ap de drumband DWS met een majorettenpeloton, het tiener en kleuterkoor De Lof stem, Dick Schoneveld (orgel) en Kees Pauio (trompet). Aan het slot van de uitzending zingen alle aanwezigen o.l.v. bariton Aad Haasnoot een lied, dat speciaal voor deze gelegenheid werd geschreven. Naast opnamen van een kindercorso en een historische optocht zal de verkiezing van een bloemenfee het hoogtepunt van de uitzending zijn. Het gaat hierbij nu eens niet om het mooiste meisje, maar om de mooiste jurk. Acht beroepsbloemenarrangeurs hebben deze week een jurk gekregen, die ze naar eigen inzicht met bloemen moeten versieren. Een jury o.l.v. de bekende bloem- sierkunstenaar Cor de Koning bepaalt, wie dat het mooiste heeft gedaan. De Surinaamse minister van Economische Zaken, mr. Eddy Bruma, zal zich morgenavond in het televisieprogramma Pa noramiek op Nederland 11 laten ondervragen door Klaasjan Hindriks en Bernard Martens van Vliet. De minister zal be halve op actuele vragen ook antwoorden op informatie naar de betekenis van zijn eigen image in Nederland. Ellen Stewart: "Als ik voél ik ritme, vibratie." zen, opnieuw proberen. "We vonden het niet erg", zegt Ellen Stewart, we wilden tenslotte iets, we waren met hart en ziel bezig en dan onder ga je honger als onbelangrijk" Zo omstreeks 1965 kon pas gespro ken worden van de eerste La Ma ma-groep. New York toonde gaande weg wat meer interesse en de eerste televisie-makers dienden zich aan. Ellen Stewart: "Er kwam een regis seur die zei dat hij onze stukken wel kon gebruiken, maar onze acteurs niet. Ik begreep de man. Het spelen dat we tot dan toe deden gebeurde eigenblijk maar van een, twee, drie nuDsakee. Stuk kiezen, twee weken repeteren en dan meteen maar opvoe ren. Dus moesten we beginnen onze acteurs te ontwikkelen, ze te trai nen. Dat betekende minder inkom sten omdat we minder produkties uit brachten, de kwaliteit van wat we deden ging echter omhoog". Hoe groot de La Mama-onderne ming ook geworden is, één van de doelstellingen was, is en blijft dat er niet meer geld verdiend behoeft te worden dan strikt nodig is. Oftewel: ver van commercieel the ater blijven om de artistieke integri teit zonder meer te kunnen hoog houden. Toch een beetje bizar, met de wetenschap dat als de naam La zie lopen, zie bewegen, dan AVRO: 2.00 (S) Muzikaal 13.00 Nieuws. 13.10 Radiojournaal. 13.30 (S) buitenlandse werknemers. VARA: 17.00 (S) VARA-klassiek. 17.55 Mededelin gen, S.O.S.- en politieberichten. 18 00 Mama op de affiches komt zich rij en voor de kassa vormen. Er zijn tal van theaterdirecteuren die veel geld voor La Mama over hebben, terwijl Ellen Stewart en de haren nog altijd sjofel op de zolderkamer wil len blijven. Zij: "Ik waak voor on evenredige situaties". Ellen Stewart heeft zelf nimmer Iets op het toneel gedaan. Niet het kleinste rolletje, niet één lied, geen danspas. "Ik heb van mezelf geen ta lenten", zegt ze. "Ik vind het vol doende om de "kick" te krijgen als ik in staat blijk te zijn, steeds weer, om jonge mensen iets te laten dóen". La Mama heeft nog meer te onthul len: "Muziek is mijn eerste liefde, niets in mijn leven is zonder muziek, dans is mijn tweede liefde en toneel de derde. Maar voor alles: muziek. Als ik mensen zie lopen, zie bewegen, dan voel ik ritme, vibratie. Gewoon thuis een plaat draaien? Ook dat is wel muziek..." Zo nu en dan komt het gevoel sterk boven dat Ellen Stewart zelf toch ook behoorlijk veel theater is. De mensen van de Rotterdamse Schouwburg, die een aantal dagen met haar werkten: "Misschien, maar zc weet alles van het vak. ze let op ieder detail, het is een prima mens". trum. 20.30 Journalistenforum. (S) Weer's wat anders. 22.30 (S) over musici gesproken. 23.00 Rostrum of Composers 1974. 23.05-24.00 Nieuws. Hilversum III AVRO: 7.02 Ko, de boswachtershow. 8.02 (S) Vitamine „S". 9.02 Juist op Muz.-Mozaïek, 11.02 12.02 (S) NAR. NOS: 14.02 (S) Langs de lijn. KRO: 18.02 (S) Het is altijd het c J NCRV: 7.00 Nieuws. 7.02 Het levende woord 7.08 (S) Preludium. 7.30 Nieuws. 7.41 (S) Hier Nieuws. 10.33 (S) Liedjes doos. 11.00 (S) In 't zil- De televisie is tegenwoordig erg braaf, schreef mijn collega-recen sent gisteren in deze krant. Hij constateerde dat naar aanleiding van de terugblik die de VARA wierp op een in de jaren zestig vermaard satirisch programma. Ik kan niet anders' doen, dan me geheel bij de vorige spreker aansluiten. Ook gisteren was het weer een uiterst fatsoenlijke boel bij de televisie, met de 2765e uitzending van Piste en verder met afleveringen van Can non, Gunsmoke, Toppop, de gebroe ders Hammond, alsmede deel vier van de 12-delige serie over (ik citeer) „het politieke, sociale en godsdienstige leven van de bescha vingen waarbinnen het oudtestamen tische Jodendom en het eerste christendom zich hebben ontplooid" Ik houd mijn hart vast, want deel vier begon gisteravond op het eerste net om vijf minuten over half elf, na Piste, journaal, Gunsmoke, een 50 minuten durend interview met een geleerde mevrouw en een liedjesprogramma uit het casino in Knokke. De materie in „geloven in de onvoltooid verleden tijd" lijkt me toch al niet erg toegankelijk, maar wie heeft er aan het eind van een lange, warme vrijdag 's avonds laat nou nog zin in de voorzeggingen van de oudtestamentische profeten Amos, Jesaja en Jeremia? Terwijl bovendien op het andere net tegelijkertijd een sportprogramma wordt uitgezonden. Ik zal niet zeggen dat er niets aan te voeren zou zijn tegen Wim Jesse en Ruud ter Weijden en hun „Sportpanorama (breek me de bek niet open), maar op vrijdagavond om half elf winnen ze het natuurlijk gemakkelijk van de Assyrische reliefs in Nineve en Nimrod. Het meest had ik me gisteren voorgesteld van het gesprek met Annie Romein-Verschoor, dat de KRO uitzond. Het was een interview van de Belg Joos Florquin, die voor de Belgische televisie al jarenlang gesprekken voert met bekende personen, onder wie soms ook Nederlanders. De KRO heeft een aantal van deze programma's aangekocht en de uitzending met de bekende 79-jarige geschiedkundige en schrijfster echtgenote van de nog bekendere professor Jan Romein, was het eerste uit de reeks.. Ik had me er, zoals gezegd, wel iets van voorgesteld, maar het viel me toch niet erg mee. Dat lag niet zozeer aan de geïnterviewde (die een boeiend arbeidzaam leven achter de rug heeft, en nog steeds volop in de weer is achter de schrijftafel) alswel aan de interviewer. Je kunt in een gesprek met iemand van het kaliber als mevrouw Romein veel kanten op, maar je hebt als tv-maker wel de plicht, vind ik, het terrein enigszins af te perken. Want anders loop ie de kans dat het gesprek over zeer veel uiteenlopende onderwerpen gaat, maar dat er. Juist op het moment dat het interessant dreigt te worden, weer naar een ander „item" wordt overgeschakeld. De Vlaamse letterkunde (ze noemde Teirlinck, Walschap, Elsschot en Gijsen) zou zelfs heel wat meer niveau hebben dan Aie „Noord-Ne derlandse" schrijvers, over wie ze met de beste wil van de wereld niet iets aardigs kon zeggen. Maar als interviewer zou ik dan wel de vraag gesteld hebben, wat ze anno 1975 dan zoal leest. Florquin deed dat niet, misschien mede een gevolg van het feit dat hij Belg is en geen Nederlander Door Gerard Paques) Show. 12.21 Voor boer en tuinder. 12.26 Med. t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.41 (S) Hier en nu. 12.55 (S) Metropole-orkest. 13.30 (S) Klass. Middeleeuwen en Renaissance. 10,30 Meer over minder. (11.00 Nieuws) RVU 11.40 Educatief programma. NOS: 12.00 - - Haag deze week. 12.15 Symbiose. zicht. 16.40 (S) eigen wijs. 17.00 (S)'. Na vijven. Overheidsvoorlichting: 17,40 Den Haag aan de lijn. EO: 17.55 Me dedelingen. Hilversum III 12.25 (S) Prom, 2.50 Suriname Gram presenteert. NOS: 13.30 Von ken onder de as: Ned. volksverhalen en volksgebruiken. 13.50 Radiorama. 14.30 (S) Zoeklicht op Nederland. EO: 16.00 Nieuws. 16.03 (S) Licht en uit- i Radiojournaal draait op verzoek. 12.03 (S) Drie ti sen de middag. 14 03 Radiojourna 14.06 Pop-Kontakt I. 15.03 Pop-K

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 5