Cor Vriend bekroont
fraaie
solo met
titel
Hübner blundert:
Ljubojevic eerste
Hoofdprijzen
in Noordwijk
voor Hemmes
en Elly Appel
Kampioenschap 25 kilometer in Lisse
PAGINA 12
MAANDAG 28 JULI 1975
soonlijk record betekende. Opmer
kelijk in de slatronde van het fu-
trieuze tempo dat Johan Kijne nog
ontwikkelde waardoor hij de Belg
Leleu van de tweede plaats verdrong
en zowaar nog iets goedmaakte van
de achterstand op Vriend.
De uitslag van het nationale 25km-
kampioenschap luidt:
1. C. Vriend (PSV) 1.18.14; 2. J
Kijne (Metro) 1.18.51; 3. P. Leleu
(Mechelen) 1.21.03; 4. H. Kalf (GVAV)
1.21.45; 5. A. Guikema (Ciko) 1.22.07;
6. G. Mentink (Daventria 1.22.12;
7. W. Hol (Parthenon) 1.22.34; 8. J.
Smit (Trias) 1.22.38; 9. R. ter Poor
ten (Haarlem) 1.22.53; 10. R. Strik
(Tempo) 1.23.12; 11. H. Kromhout
(V<C) 1.23.50; 12. L. Poltoak (Me
tro) 1.24.04; 13. A.v.HouteniRKHAV)
1.24.08; 14. J. Pulles (PSV) 1.25.22;
15. P. Kooy (FIT) 1.25.32; 16. H.
Daams (PSV) 1.26.00; 17. K. Fluit-
man(DEM) 1.26.09; 18 W. Ogink (Da
ventria 1.26.27; 19 W. Kloos (PAC)
1.26.44; 20 M. Beck (AAC) 1.27.00.
Honkbal Met ingang van 1
september zal Wim Ascherman
gaan fungeren als directeur van
het bondsbureau van de Koninklij
ke Nederlandse Basebal- en Soft-
balbond. Hij wordt daarmee de
opvolger van Henk Doornebos, die
op eigen verzoek ontslag heeft ge
kregen.
Wielrennen Cees Stam heeft
een stayerswedstrijd in Alkmaar
gewonnen. In twee manches over
respectievelijk tien en twintig kilo
meter werd hij tweede (achter de
Westduitser Dieter Kemper) en eer
ste. Fred Rompelberg en Diet Kem
per werden tweede en derde in de
eindrangschikking.
Wielrennen Wim de Waal heeft
gisteren in het Belgische Wijngaarde
een wegwedstrijd voor beroepsren
ners over 142 kilometer gewonnen.
Hij had tien seconden voorsprong
op de Belg Van Ackere. Gerben
Karstens werd twaalfde.
Vrij
spel
NOORDWIJK Geen wind, een zonnetje dat de regen niet
toestond ook deze finaledag te bederven en twee Nederlandse
winnaars in de hoofdnummers, te weten Fred Hemmes bij de
heren en Elly Appel bij de dames. Dat laatste kon al niet meer
missen, want de verwachtingen waren daar helemaal uitge
komen. Elly Appel tegen Judith Salome. Jammer voor het in
grote getale naar het Casino gekomen publiek dat de puur Ne
derlandse finale teleurstelde. Elly Appel raasde in hoog tempo
met 61 63 over Judith Salome heen, die duidelijk niet in
zondagse vorm stak.
Door
Frank Bonte
Zelf zei de als altijd, bij winst of
verlies, zeer beheerste Amsterdamse
over haar optreden "Elly is op het
ogenblik gewoon sterker dan ik. Ik
geef momenteel veel trainingen en
dat is niet zo bevorderlijk voor je
spelniveau. Daar kwam vandaag nog
iets anders bij. Vanmorgen, toen ik
uit Amsterdam wilde wegrijden deed
m'n auto het niet. Ik moest eerst
met de bus naar het station en in
Leiden nog eens met de taxi naar
Noordwijk. Dat heeft me helemaal
van mijn stuk gebracht. En tegen
Elly krijg ik de kans niet om op
temperatuur te komen." Wat de
kijkers in de finale tussen de da
mes misten maakten Hemmes en de
18-jarige Amerikaan Newberry in
hun finale meer dan goed. Het werd
geen duel, zoals men dat op topni
veau doorgaans ziet. Service en vol
ley, de aanval voor alles, dat was in
dit t-ennismenu niet de hoofdschotel,
dat kon ook niet omdat Newberry
niet voldoende power heeft om de
hoofdzakelijk uit het achterveld
opererende Hemmes aan het net aX
te troeven. De Amerikaan had ove
rigens al gezien dat Hemmes in een
blakende vorm verkeert en haar
scherp weet te passeren als de inlei
dende slag voor de netaanval niet
hard en diep is geplaatst. Hij wacht
te dus de kansen af om naar voren
te gaan. Verder ging hij het duel met
Hemmes aan op de drive. Dat leek
een taktiek die hem naar de over
winning en de prijs van duizend gul
den zou voeren. Hemmes verloor de
eerste set met 5-7. Met die winst
echter was het Amerikaanse kruit
verschoten. Hemmes kwam steeds
beter op toeren. Vooral met zijn back
hand was hij gisteren ongenaak
baar. Onbegrijpelijk dat Newberry in
posities waarbij hij de kans had om
de aanval in te zetten op de veel
kwetsbaarder forehand van Hem
mes al produceerde hij gisteren
ook van die kant de nodige winners
steeds maar weer die backhand
zocht. Hoeveel passings hij vanuit
die hoek om de oren kreeg zal wel
niemand van de intens met de par
tij meelevende kijkers hebben kun
nen tellen. Hoe leeggespeeld de jon
ge Amerikaan, no 10 op de junior
ranglijst van de VS„ aan het eind
van de derde set, waarin hij na 4-1
nog even opleefde (4-2) was, bleek
Fred Hemmes (achter het net) in zijn finalepartij tegen de Amerikaan Newberry.
uit de twee dubbele fouten die hij
in zijn laatste servicegame van zijn
racket liet komen: 5-7, 6-3, 6-2 voor
Hemmes.
Die in deze partij toonde, dat hij
als hij aan het net verschijnt - dat
zou hij toch vaker moeten doen -
hij wel degelijk weet hoe hij moet
afmaken. Met deze finale was de
koek voor het publiek nog niet op.
De Amerikanen Dick en Garcia hiel
den in een flitsend dubbelspel, met
knallende services en smashes en
fraaie volley's, Hemmes, die met
Laudin combineerde van diens twe-
de zege in dit toernooi af: 6-7, 7-6,
10-8. Pas op het zevende matchpunt,
waaronder drie op rij, werd de par
tij beslist. Laudin tenslotte ging niet
met lege handen weg. Met Elly Ap
pel pakte, eveneens in een driesetter
de winst in het gemengd dubbel
spel van de combinatie miss Han-
rahan/Dick: 6-1, 3-6, 6-3. Voor El
ly Appel was het gisteren driemaal
prijs. Naast de winst in het dames
enkelspel en het gemengd dubbelspel
won zij ook, met Judith Salomé, het
damesdubbelspel van miss Ruddell
en miss Hanrahan 6-3, 6-7, 6-1. Vol
op reden voor haar tevreden af
scheid te nemen van een, om een
andere reden, eveneens zeer tevre
den blikkende wedstrijdleiding, be
staande uit Hélène van Paridon,
Arnold van der Capellen, Paul Kal
lenberg en Frits Gransberg. Een
groot toernooi was, ondanks de
slechte weersomstandigheden, voor
treffelijk afgewerkt.
De overige uitslagen waren: H. E.
B. EveraardKlippel 26, 76, 3
B. EveraarsKlippel 26, 76, 3
deringh, 67, 3—6, G. D. B. I. van
der Meer/Blommendaal Bannink/
Y. Wolderingh, 6—2, 6—4, H. D. B.
Brisken/Rasch Kuypers/van der
Pols, 3—6, 0—6! H. E. C. C. J. As-
selbergsRasch 75, 61, D. E. C.
mevr. KostenseC. ten Bosch, 63
62, H. D. C. Grimbergen/Tibboel
Rasch/Marx, 75 16, 36.
Alkemade
De finale in het herenenkelspel C
was gisteren in Alkemade eigenlijk
een teleurstellend slot van een overi
gens bepaald geslaagd toernooi. Mar
cel de Bakker behoefde zich in die
finale nauwelijks in te spannen om
A. Vreeken te bedwingen, 61, 63.
Of laatstgenoemde nu last had van
finalekoorts of niet, in de allesbeslis-
sende ronde maakte hij fouten, die
hij daarvoor zelden maakte. Ook het
damesenkelspel C was een anti-cli
max. Ciska Gomperts van SOBRI
stond Karin Heesterman van De
Munnik in totaal maar twee spellen
toe: 61, 61. De dubbelspelen
moesten het slot van het toernooi op
fleuren. Dat gebeurde gelukkig ook.
In het herendubbelspel wogen de
combinaties Schrassenbert/Knol
en Van Tongeren/Van Tongeren vol
ledig tegen elkaar op, 64. 76 voor
eerstgenoemden. Het gemengd dub
belspel was voor Ciska Gfomperts en
Schrassenbert, die mej Riessen/
Harry Knol met 1—6, 62, 6—4 de
baas bleven. Mej. den Elzen/meJ.
Goudsbergen pakten de winst in het
dames dubbelspel met een 64, 6—2
zege op Corry van der Berg en me
vrouw Apol.
Voetbal Henk Zon heeft zijn
functie van voorzitter van de com
missie betaald voetbal van Excel
sior overgedragen aan de heer A.
Liebregts. Henk Zon blijft wel alge
meen voorzitter van de Rotterdam
se eredivisieclub.
Ljubojevic sloeg natuurlijk meteen
toe, won een vol stuk en mocht even
later, terwijl Böhm grauw van
ellende het nieuws achter de
coulissen hoorde glimlachend zijn
handtekening onder het partij-for
mulier zetten: hij had het toernooi
alleen op zijn naam gebracht.
Alleen, inderdaad, want Smejkal (de
enige die nog op gelijke hoogte met
Ljubojevic kon komen) slaagde er
niet in de tegenstand van de Rus
Rasuwajew te doorbreken en moest
berusten in remise.
Het succes van Ljubojevic draagt
Iets onrechtvaardigs in zich. Het is
verre van mij op deze plaats te
gaan muggeziften over hoe de
Joegoslaaf al dan niet verdiend of
schwiendelend aan zijn punten is
gekomen. Nee, het onrechtvaardige
van zijn eerste plaats valt alleen te
begrijpen als je dit IBM-toernooi
hebt ervaren als een episch
gebeuren, waarin de echte held na
tal van bovenmenselijke prestaties
op het laatst zijn rechtmatige
beloning toch niet krijgt. Net zoiets
als wanneer een film als „The Sting"
bijvoorbeeld op het laatste moment
niet goed zou aflopen.
Ik wil maar zeggen: als dit
schaaktechnisch zo chaotisch verlo
pen IBM-toernooi (denk alleen
maar aan de handvol onnodige
verüespartijen van Jan Timman) als
menselijke gebeurtenis rechtvaardig
was geëindigd, dan was Böhm eerste
geworden. Gedeeld of ongedeeld,
maar van de zestien spelers in deze
wonderlijkste schaakbijeenkomst
sinds jaren had hij de meeste
rechten.
De happy ending is hem niet
beschoren geweest: door een stomme
zet van Hübner, zal men zeggen.
Misschien, maar je kunt ook stellen
dat dit IBM-toernooi zo onlogisch
van structuur is geweest, dat het
onbevredigende net-niet-halen van
Böhm op een of andere manier al
was „ingebouwd".
Hoe het ook zij, Böhm heeft de
schaakwereld met zijn optreden in
Amsterdam ten zeerste verplicht. De
man die een jaar geleden nog niet
serieus werd genomen is begonnen
aan een ongekende opmars. Euwe
heeft hem inmiddels al overgehaald
om in oktober aan het Russische
Aljechin-toernooi in Alma Ata mee
te doen. Met zijn eerste grootmees
terresultaat op zak (negen punten
was de norm en die heeft hij in
Amsterdam gehaald) zal hij het
hoogst denkbare niveau van schaak-
professionalisme daar, in Aziatisch
Rusland, temidden van wereldspelers
als Kortsjnoi en Petrosjan definitief
Winnaar Ljubojevic
proberen te bereiken. IBM heeft
bewezen dat hij niemand hoeft te
vrezen. Nederland zal over enkele
maanden misschien zijn vierde
grootmeester rijk zijn.
Dramatisch
Een laatste, dramatische wending in
dit IBM-toernooi was de partij
Kavalek-Makarichev. De Rus moest
met zwart winnen om zowaar ook
een grootmeesterresultaat te beha
len, een prestatie waar we in de
eerste plaats zijn landgenoot Rasu
wajew voor hadden getipt. Het lukte
Makarichev, in een partij die het
publiek nog een uur nadat alle
andere borden waren uitgespeeld in
de Glazen Zaal bijeen hield. Vanaf
mijn zitplaats, in de speelzaal
schuin tegenover Kavalek, zag ik
twee dingen: hoe de Tsjech, die
lange tijd op weg leek dit
IBM-toernooi te winnen, maar in de
laatste ronden ineen stortte, enkele
malen wilde opgeven maar dan toch
weer zijn rug met de moed der
wanhoop kromde en er een zet uit
perste. En hoe Makarichev achter
de coulissen door vele vakkundige
schakers, die al gezien hadden dat
zijn stelling gewonnen was, alvast
werd gefeliciteerd met zijn eerste
grootmeesterresultaat.
Toen Kavalek tenslotte uitgeput
opgaf, klonk er nog een keer
massaal applaus: voor Makarichev,
maar in hem voor de zestien spelers
die deze IBM tot een onvergetelijke
in de rij hebben gemaakt.
Uitslagen
GROOTMEESTERGROEP
Vijftiende Ronde
Kavalek (VS)Makarichev (Rusl.)
01; Raicevic (Jsl.)Sosonko (Ned.)
10; Gheorghiu (Roem.)Jansa
(Tsj.) Vzy2Szabo (Hong.)Ree
(Ned.) 10; Timman (Ned.)Böhm
(Ned.) Rasuwajew (Su.)
Smejkal (Tsj.) Hübner (Brd.)
—Ljubojevic (Jsl.) 01; Hamann
(Den.)—Uhlmann (DDR) 0—1.
Eind"' nd
1. Ljubojevic 9%; 2/5 Böhm, Ma
karichev, Smejkol, Szabo 9; 6/7
Kavalek, Rasuwajew 8 8. Hübner 7V2
9/13 Uhlmann, Jansa Sosonko, Ghe
orghiu, Timman 7 14: Raicevic 6%
15: Hamann 5 16: Ree 4%.
Door
Bert Paauw
LISSE Cor Vriend was nader
hand zelf nog het meeste verbaasd.
De Eindhovense atleet, zaterdag in
Lisse winnaar van de 25 kilometer
wegloop en daarmee Nederlands
kampioen op deze afstand, had niet
gedacht dat het allemaal zo mak
kelijk zou gaan. Al in de eerste ki
lometers van dit door de Lisser at
letiekvereniging De Spartaan geor
ganiseerde evenement sloeg Vriend
een "gat" met zijn toch niet misse
lijke concurrenten als Henk Kalf,
Johan Kijne en de Belg Leleu. Een
gat dat in het verdere verloop van
de wedstrijd niet meer kon worden
gedicht.
Voor velen kwam de titel van
Cor Vriend niet als een verrassing.
Immers, de 25-jarige Eindhovense
onderwijzer verkeerde de afgelopen
maanden in een blakende vorm ter
wijl Henk Kalf, een andere kans
hebber, de laatste weken door een
blessure enigszins in de versukke
ling was geraakt. De meesten zul
len echter niet hebben geweten dat
ook Cor Vriend zich de laatste da
gen voor de kampioens-wedstrijd al
lesbehalve fit voelde.
Vriend na de wedstrijd: "Op de
trainingen draaide ik niet meer.
Dat is eigenlijk al een maand gele
den begonnen, nadat ik in Brussel
een marathon had gelopen. Het
ging steeds moeizamer en de afge
lopen week kon ik nauwelijks meer
m'n knieën omhoog krijgen. Ik heb
er dan ook werkelijk een ogenblik
serieus over ge cht om maar af te
schrijven voor doze 25 kilometer".
Stevig
De min of meer gedwongen "trai-
ningsrust" had Vriend echter ken
nelijk goed gedaan want van fut
loosheid was zaterdag weinig te be
speuren. Direct na de start op de
Spekkelaan zette hij er zo stevig de
pas in dat de concurrentie meteen
al moeite had om bij te blijven. Al
bij de eerste doorkomst (er moest
vijfmaal een ronde van vijf kilome
ter worden gelopen) ging Vriend
"eenzaam" op kop. Een positie die
hij zich voor de race eigenlijk niet
had toebedacht. Vriend: "Ik had
helemaal niet de bedoeling om de
anderen al zo snel te lossen. Maar
ik draaide erg fijn en hoefde me
absoluut niet te forceren. Daarom
ben ik maar stug doorgegaan. De
anderen vielen gewoon af".
Van die anderen bleven de Belg
Leleu en Rotterdammer Johan Kij
ne, evenals Vriend onderwijzer, nog
het beste in het spoor van de Eind-
Cor Vriend zelf nog het meest verbaasd
hovense PSV-atleet. Met Gronin
ger Henk Kalf ging het minder
naar wens. Hij moest in de tweede
ronde het duo Leleu/Kijne laten
gaan en werd bovendien zeer sto
rend en enigszins pijnlijk uit zijn
ritme gehaald toen hij onzacht in
aanraking kwam met de auto van
een meetourende maar niet goed
oplettende automobilist.
Furieus
Op het snelle, grotendeels geas
falteerde parcours vergrootte Cor
Vriend langzaam maar zeker zijn
voorsprong.
Zelfs werd nog even gespeeld met
de gedachte aan een nieuw Neder
lands record. Maar het tempo zak
te in de slotronden toch te veel om
het record van Aad Steijlen, l uur
16 minuten 53,2 seconden (gevestigd
in 1967), te kunnen bedreigen, Cor
Vriend kwam tenslotte uit op een
tijd van 1 uur 18 minuten en 15
seconden wat voor hem wel een per-
Hans Böhm zorgde zaterdagmiddag voor enige hilariteit. De Nederlander, die tijdens het IBM-
toernooi op de gedeelde tweede plaats eindigde, gaf zichzelf voor deze prestatie tijdens een toe
spraakje een schouderklopje.
AMSTERDAM Het vijftiende IBM-schaaktoernooi is ver
rassend geëindigd in een ongedeelde overwinning van de Joe
goslavische grootmeester Ljubojevic. In de zaterdag gespeelde
laatste ronde bood hij, met zwart spelend, tegen de Duitse
grootmeester Hübner remise aan op het moment dat bij Tim
manBöhm de vrede getekend was. Dit remise-aanbod van
Ljubojevic maakte duidelijk, dat hij genoegen nam met een ge
deelde eerste plaats, samen met Böhm en twee of drie andere
spelers die in deze slotronde ook op negen punten zouden kun
nen komen.
Door
Alexander Münninghoff
Maar Hübner, die een teleurstellend
toernooi achter de rug had, wilde op
het laatste moment nog iets
bijzonders verrichten. Hij stond iets
beter tegen Ljubojevic, dus wees hij
het remise-aanbod van de hand en
sloeg zwaar aan het peinzen om de
Joegoslaaf van het bord te walsen.
Ergens is er toen in het Duftse
grootmeesterbrein iets gaan haperen.
Of besefte Hübner dat hij door zijn
weigering het punt te delen bij
Ljubojevic opeens een tomeloze
-agressie had losgemaakt, en werd
hij geïntimideerd door het razend
snelle tempo, waarmee zijn zicht
baar geïrriteerde tegenstander uit
een mindere stelling een hele serie
dynamische zetten wist te peuren?
De stelling van Hübner was
objectief nog steeds beter, maar
voor de zoveelste maal in dit
toernooi bewees Ljubojevic dat in
het schaken nog andere factoren
meespelen dan alleen pure techniek.
Zijn tegenspel zou door Hübner in
ieder ander toernooi heus wel
ontzenuwd zijn geweest, alleen niet
hier in Amsterdam, waar dit van
emoties doortrokken IBM-toernooi
zijn beslissende uren doormaakte.
En dus blunderde Hübnereen
echte blunder was het, een van