Met aktetas onder de arm een uurtje gluren in de lunchpauze NAAKTSTRANDEN: T IS NOG EEN BEETJE WENNEN ZATERDAG 12 JULI 1975 Door Daan Overhoff Nu de naaktstranden langs de Nederlandse kust In hoog tempo worden afgepast (Hoek van Holland, Scheveningen, Zandvoort, Texel net) mogen wij de twijfelaars, die de break nog rond d/e knieën hebben hangen, een soort consumentenon derzoek niet onthojiden. Beroepshal ve met de billen bloot dus. Letterlijk en figuurlijk, omdat wij een ooit eens op alcoholbasis gespeeld strippokertje onmogelijk tot de oprechte beleving van de natuur kunnen rekenen. Bovendien was de zon allang onder, toen. Die bruinbrander belooft veel goeds als wij op een doordeweekse morgen rond tien uur bij 's-Gravenzande het linksaf richting Toch niet de naakte waarheid zijn wij blij met een de kleren houdt. Vijf minuten sjouwen wij door het rulle, witte zand hoe morsig steekt het Scheveningse strand af bij de vlekkeloze vlakte daar en dan een bruin bord: na 100 meter naturistenstrand, F.K.K. strand, plage naturiste, nudist beach. Rode borden met dezelfde tekst begrenzen de enkele honderden meters, die het paradijs die alles gluurders zijn. wij zijn toch o< dat pas later op de dag kleren v naaktstranden. Het moet hier nog leeftijd uit Rotterdam, al vijftien jaar lid van een naturistenvereni ging. Diep gebronsde lijven, het dan de kant-en-klaar-confrontatie. moet gezegd, kunnen best mooi zijn, afgezien zelfs van overdadige of te Hij bescheiden kenmerken van geslacht. Het valt trouwens toch op dat het naakt ons nauwelijks afleidt. Gissen eenmaal is afgewend, babbelen aanvankelijk nog wat terughoudend, maar als de dreiging de fotograaf beiden honderd uit. Het valt ze niet mee daar bij Hoek van Holland. „Het is onze eerste dag pas hier", zegt zij, „maar veel gluurders" en als op bestelling reikt een hoofd boven het helmgras op de duinrand uit. Het is net te ver om te zien of dit personage met rollende ogen dan niets De moed zinkt ons dan ook prompt in de nog niet uitgetrokken schoenen en weinig opgewekt zoeken wij een eerste contact: pa, ma en drie kinderen, nog pas half ontkleed, stoeiend met de scheerlij nen van het windscherm. „Donder op, we willen niets met de pers te maken hebben", bijt het gezinshoofd ons toe. Openheid van lichaam betekent nog geen openheid van geest, concluderen wij hard. Een iets te vlotte stellingname, want als de familie later in haar blootje loopt zijn de civilisatiestrepen rond de borst en het middel duidelijk zichtbaar. Beginners nog en we willen best geloven dat zij het nog wat moeilijk hebben met hun omgeving. Onze tweede poging richt zich dan ook op lichamen, die de zon tot diep tussen de benen hebben geproefd. Een echtpaar van middelbare wel met schuim op de mond op naturist hen vriendelijk verzoeken avontuur is. dat maar elders te doen. Maar „Die mensen verbinden een naakt- breng dat de mensen maar eens bij. strand nog altijd met sex", zegt hij, Wij hebben kennissen, die nooit ,.er. dat is waanzin. Niemand gaat meer met ons willen spreken, omdat hier liggen om een nummertje te wij naturisten zijn, omdat wij dat maken en als mensen dat toch gewoon lekker vinden", zouden doen zal elke rechtgeaarde Een naaktstrand, zo blijkt, heeft voor de gebruikers ervan inderdaad niets met sex te maken. De sfeer bij Hoek van Holland verschilt in niets van een „textielstrand" met z*n -- spelende kinderen en zonnende J ouders, en zeker niets dat ook maar wijst op enig horizontaal driftgebeu- De sfeer is ontspannen, misschien nog wel meer dan op de stranden van de beschaving, waar het tussen te kleine bikini's en vijgebladerige broekjes voor menigeen onrustig dromen is. „Alle status valt hier bovendien weg", redeneert een Ëfyil Rotterdams ouderpaar, dat met zoonlief van vijftien de natuur de loop laat, „in kleren is een directeur een directeur. Naakt is iedereen, mooi of lelijk, gelijk en dat is fijn". Dat zou best eens kunnen. Bloot Scheveningen, dat al een weekje verder is dan Hoek van Holland, heeft veel minder met gluurders te doen. „De tijd is hier al vrijwel voorbij", spreekt een man uit donkerbruine ervaring, „zo'n tien dagen terug was het hier rond het middaguur nog spitsuur. Met de aktentas onder de arm of de bromfietshelm nog op het hoofd, een uurtje gluren in de lunchpauze". Wij hebben ons al lang genoeg viezeriken gevoeld en daarom laten wij vastberaden de broek zakken. Een beetje gespannen, dat wel. maar niets aan ons lichaam wijst op een hoe ra-trilling. Bloot slaat dood, riepen we vroeger met „tikkertje" al en die kinderwijsheid gaat heel goed op tussen al dat vlees. De rollen zijn nu omgedraaid, wij staan bloot tussen de bloten, en dat is een hele opluchting. Winden waaien om de benen: h onprettige uur, die wij de zon ter kennisma king gunnen, maakt zich zowaar iets ongeremds van ons meester en dat moet het gevoel zijn van de man, die ons zegt: „Het is niet alleen dat kleine broekje, dat Je uittrekt, je legt een heleboel van Je af en dat is fijn". Kijkertje Randfiguren Vervelend blijven de randfiguren, die het naaktstrand omzomen. Als wij de beschutting van de duinen zoeken is het tussen de glooiingen een drukte van belang. Mannen, die precies daar langdurig hun hond uitlaten, poedelnaakte heren met leeftijd verradende, melkwitte vet kwabben, die zich geen rust gunnen voor een wat smakelijker huidskleur. Honderden mensen, van vleiende tot afzichtelijke maten, zitten op elkaar gepropt op het kleine naaktstrand van Scheveningen. Klein, omdat het strand hooguit veertig meter rul zand biedt en op schelpen is het slecht „vrij" zijn. Een tuin van vlees, nog geaccentueerd door een lang houten schutting voor hen, die niet van tuinieren houden. Naast ons ligt een krasse baas, die qua tint zijn hele leven lang nooit aan zijn lijf i fff S S™tUltzeR°wSSm' maar "dft eeKd P'£f TnT Gekleed of naakt, dan doen net of ze erbij horen. Vlak naast een meisje alleen gaan liggen, terwijl ze hier toch alle ruimte hebben. Op de naaktstranden in toegaan, 'heb je dat allang niet hij schijnheilig, lijk schoon kan hij ove: naar zich toehalen, want zijn naast Scheveningen meer. Daar is bloot normaal. 'h' n^ nMjmnnib Nederland is nog niet rijp voor ^v0^en^terwijl dat Wer ens lelijk kunnen is net als met je ind toe die Je voor "Je legt een heleboel van je en we schieten snel onze kleren

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 11