Oranje is
niet onder
Koel Eindhoven is
na 18 jaar 'terug'
VOSMAER DURFT WEL
van 3-0
de indruk
'SCHADUW-ELFTAL' VERSPEELT PORTIE GOODWILL
Van
was
Marwijk
„kapot"
Vrij
spel
'Ach wat geeft het'
MAANDAG 2 JUNI 1975
PAGINA 11
BELGRADO - Het Nederlands elftal
heeft in Belgrado een behooorlijke
portie goodwill verspeeld. Het verlies
met die onbarmhartige cijfers blijft
ln de internationale voetbalwereld
Door
Rob Venite
ongetwijfeld een poosje hatelijk
nadreunen. De gouden ploeg van de
wereldkampioenschappen, die uit
eindelijk ten onrechte slechts het
zilver kreeg, is op zijn retour, zal
men in Europa gniffelend redeneren.
Een begrijpelijke gedachtengang.
Een 3-0 nederlaag tikt aan.
Niettemin heeft dit oranje weinig
blaam. Dit was immers het „ware"
Nederlands elftal niet. Eigenlijk
telde de goedwillende Knobel-forma-
tie slechts drie volwaardige interna
tionals: Johan Neeskens, Jan Peters
en Wim Rijsbergen, waarbij de
Feyenoorder nog de handicap had
dat hij Auspiitzer moest spelen.
Voor het eerst in zijn leven.
Verder was oranje ditmaal slechts
een samenvoegsel van talentvolle
dat wel jongeren die evenwel nog
niet in staat bleken te zijn naar
internationaal niveau te reiken.
Voeg daarbij dat deze Jongelingen
de steun van routiniers moesten
ontberen; dat zij nooit met elkaar
samen hadden gespeeld; dat enkelen
op voor hen vreemde plaatsen
kwamen te voetballen; dat de
meesten het al enkele weken bij
hun club zonder training moesten
stellen, en het zal duidelijk zijn dat
deze Knobel-pupillen geen verwijt
kan worden gemaakt. Zij deden in
Belgradoo hun best. Meer konden ze
niet doen.
Ook op George Knobel zelf mag
men in dit geval nauwelijks kritiek
hebben. Hij kon het immers, ook
niet helpen dat hij het dit keer
zonder zijn „echte" internationals
moest doen. Hij stond ook volstrekt
machteloos toen Wim van Hanegem
de routinier die in dit prille
oranje goud waard had kunnen zijn
hem op het laatste moment in de
steek liet.
Wie zich dan wel de schuldvraag
(zo'n 3-0 is en blijft een afgang)
moet aantrekken? De KNVB? Het
ligt voor de hand. De bond stelde
immers deze vriendschappelijke in
terland op een wel uiterst ongeluk
kig tijdstip vast. Maar in Belgrado
voerden de KNVB-officials Stoop en
„We hadden al jaren de verplichting
om in Joegoslavië te komen
voetballen", verklaarden zij. „En in
Belgrado stond men er in verband
met het bevrijdingsfeest van Joego
slavië op om de wedstrijd op 31 mei
te houden. Wij moesten toen wel. Al
hebben we de Joegoslaven wel
eerlijk van tevoren verteld, dat we
slechts met een soort jong oranje
aan onze verplichtingen zouden
kunnen voldoen". Ook de KNVB, die
overigens plechtig heeft beloofd
voortaan er zuinig met vriend
schappelijke interlands om te
springen, lijkt dus vrijuit te gaan.
Oranje treft amper blaam. Niette
min werd er zaterdag in die
negentig minuten in de broeiende
hitte in Belgrado veel goodwill
verspeeld. In september, tegen
Finland en Polen voor het Europees
kampioenschap, dient oranje revan
che te nemen. Op zichzelf
Door
Rob VeiDte
De enige scoringskans van Nederland wordt teniet gedaan.
Kees Kist (r) wordt van de bal gezet door doelman Petrovic
Twee Nederlandse verdedigers dus
op een voor hen vreemde plaats.
Toen de zaken na achttien minuten
werden rechtgezet (Van Rijnsoever
op Surjac en Overweg op Savic)
stond Joegoslavië met 2-0 voor.
Henk van Rijnsoever: „Knobel had
Overweg oorspronkelijk op Surjac
gezet. Twee lange spelers tegen
elkaar he. Maar Knobel had
gedacht dat die Surjac steeds van
linksuit naar binnen zou trekken
Dat deed hij echter niet. Toen we
met 2-0 achterkwamen, riep Niels
Overweg tegen me: „Laten we maar
ruilen van man". En vanuit onze
dug-out werd het ook geroepen".
George Knobel: „Ik had Van
Rijnsoever onmiddellijk al willen
laten ruilen. Ik riep, ik riep, maar
ze hoorden me niet". Met Niels
Overweg, die in Belgrado een
BELGRADO Voor de interland tegen
Joegoslavië vingen de Oranjespelers
de man duizend gulden. Het bedrag
was van tevoren afgemaakt. On
geacht het resultaat zou zestien
maal duizend gulden worden uitge
keerd.
De .25.000 toeschouwers in het
stadion van Partizan zagen een zeer
slechte Hongaarse scheidsrechter
Szonai, die aan Nico Jansen de gele
kaart toonde wegens aanmerkingen
op de leiding.
voldoende haalde als voorstopper en
Van Rijnsoever als rechtsback, werd
Oranje er defensief vooral
dankzij Overweg wat sterker od.
Maar toch niet sterk genoeg om de
Joegoslavische stormloop te kunnen
weerstaan.
Ausputzer Wim Rijsbergen, die
duidelijk bewees dat de plaats van
„laatste man" hem niet ligt omdat
hij nu eenmaal geen groot
organisator is: „De buitenspelers
van Joegoslavië waren zo snel, dat
onze backs er in het begin geen
greep op konden krijgen".
Het was zo. Vooral Jan Everse had
grote problemen met de watervlugge
Popivoda, die ook bijzonder sterk
aan de bal was en Van Rijnsoever
kon Surjac niet de baas.
Doelman Jan Jongbloed, die in
Belgrado een weinig zekere indruk
maakte: „Dat het in het begin
volledig misliep, verbaasde me niets.
Wat wil je met een achterhoede die
niet op elkaar is ingespeeld? Maar
het gekke was, dat die Joegoslavi
sche goals toch niet via uitgespeelde
kansen ontstonden, maar door
persoonlijke ongelukjes bij ons. Bij
het ene doelpunt gleed Van
Rijnsoever uit. bij het andere Jan
Everse".
Jan Jongbloed had gelijk. Slechts
dankzij twee ongelukkige manoeu
vres van Van Rijnsoever en Everse
kwam Joegoslavië (via Savic in de
12de minuut en Popivoda in de
18de) op 2-0. Maar verdiend was de
voorsprong wel.
Toch, toch had de strijd heel anders
kunnen lopen als Kees Kist over
meer techniek had beschikt. Na een
Belgrado Na de deceptie tegen
het bijzonder volwassen Belgrado
kon je in het zeer jeugdige oranje
vaak de naam ,Van Hanegem' horen
fluisteren. Inderdaad fluisteren.
Bijna niemand van de süelers dorst
hardop zijn kritiek over de afwezige
Feyenoorder te spuien. Alleen Bobby
Vosmaer, die in het stadion van
Partisan Neerlands gevaarlijkste
aanvaller was geweest, durfde dat
wel. Het grote talent van AZ '67
maakte van zijn hart geen
moordkuil. Wat dat betreft is hij
net Van Hanegem.
Bobby Vosmaer: „Wat Van Hane
gem nu heeft geflikt, kan niet. Net
zo min als Tscheu-la Ling het een
poosje terug bij FC Den Haag kon
maken om vlak voor een wedstrijd
zogenaamd met buikloop" af te
zeggen. Zulke dingen kunnen dan
misschien bij een Feyenoörd. maar
bij ons, bij AZ67, zou zoiets
'volstrekt onmogelijk zijn.
Troouwens, stel dat ik nu donderdag
ochtend tegen Henk van Rijnsoever
had gezegd: vertel Knobel maar dat
ik geblesseerd ben. Dat ik niet
meega.
Wat zou er dan zijn gebeurd? Wel.
ze zouden me nooit meer hebben
uitgenodigd. En als Dzajic die in
Belgrado toch een superster, een
topvedette is, iets dergelijks had
uitgehaald, zou hij het Joegoslavi
sche elftal ook voor eens en voor
altijd hebben kunnen afschrijven.
En terecht.
Maar wat gaat er nu bij het
Nederlands elftal met Van Hanegem
gebeuren? Zal ik het Je zeggen?
Niets, helemaal niets. Iedere andere
jongen zou worden gewipt. Maar hij
niet. Dat durven zé toch niet. En
toch zouden ze nou voor de
jongeren een voorbeeld moeten
stellen.
Begrijp me overigens goed, als
voetballer vind ik Van Hanegem
verschrikkelijk sterk. Hij is een
geweldenaar. Maar geweldenaar of
niet, er moet nu worden ingegrepen".
En daarna, met een zucht: „Alleen
heb je tegen Joegoslavië ondervon
den dat we het eigenlijk niet zonder
Van Hanegem kunnen. Jantje Peters
kan het spel nog niet dragen.
Trouwens, heb Je die nummer tien
van die lui, Vladic, steeds vrij zien
lopen? Het werd op een gegeven
moment zo erg dat ik hem nog
wilde gaan dekken. Maar wie had
Vladic voor zijn rekening moeten
nemen? Juist, - Jantje Peters, die nu
door de pers zo wordt opgehemeld.
Jantje Peters: „Ach, die Vladic was
net zo'n voetballer als Kick van der
Vall, tikjes in de breedte, een
dieptepassje, maar nooit ging hij
zelf diep. Daarom bleef ik niet al te
veel bij hem". En daarna over de
handelwijze van Van Hanegem:
„Dit had ik van Willem toch nooit
verwacht".
KNVB-official Henk Zon over de
zaak - Van Hanegem: „Over
tweeeneenhalve week staat er een
vergadering van het bestuur betaald
voetbal op het programma. Dan
zullen we de kwestie wel bespreken".
De Stoop: „Ik ben er ook sterk voor
om ons niet onmiddellijk deze week
al op de zaak te storten. Even eerst
alles rustig laten.betijen".
Rob Vente
EINDHOVEN Na achttien jaar
is Eindhoven teruggekeerd in de
hoogste afdeling, van het Neder
landse voetbal. In de laatste en be
slissende wedstrijd van de nacómpe-
titie versloeg het team van trainer
Rinus Gosen, de enig overgebleven
concurrent FC Groningen, met 4-1.
Eindhoven dat aan een gelijkspel al
voldoende zou hebben gehad om
een entree-kaartje voor de eredivi
sie te verdienen, zette daarmee de
kroon op een uiterst succesvol sei
zoen. De blauwitte Eindhovense
volksclub eiste de eerste periode-ti
tel voor zich op en handhaafde zich
later in de top ondanks een fataal
lijkende inzinking.
Dat was voornamelijk te danken
aan trainer Gosen, die steeds in de.
promotie bleef geloven. "Iedere ploeg
kent zijn terugval. Je mooet er al
leen voor zorgen op tijd weer in
vorm te zijn', was het devies dat
hij zijn spelers steeds maar weer
voor hield. En in vorm waren de
Eindhovenaren in de nacompetitie
waarin alleen in Groningen werd
verloren.
Gisteren nam Eindhoven wraak
voor die enige nederlaag. De ploeg
ving de massaal aanvallende Gro
ningers uiterst koel op en counterde
met een dodelijke precisie. Nadat
Gritter pech had gehad met een
schot op de lat en Kreekels aan de
andere zijde twee maal in kansrijke
positie had gemist, kwam Eindhoven
in de 35ste minuut aan de leiding
Brands won een duel met Hoven-
kamp, pass te meteen door naar de
kleine dribbelaar Bleyenberg die op
zijn beurt doelman Huberts met een
half-volley kansloos liet. 1-0. Hier
mee was vrijwel meteen alle hoop
bij de Groningers op een succesvol
resultaat verdwenen. De Groningse
doelman Huberts maakte het dra
ma compleet door vlak /oor rust
een schot van Bleyenberg los te la
ten. Kreekels pikte de bal op waar
na Pys met een kogel de 20.000
i oeschouwers opnieuw op liet juichen
2-0. Om aan alle onzekerheid een
Rinus Gosens: „Je moet i
vorm te zijn".
alleen voor zorgen op tijd weer in
einde te maken scoorde de thuis
club na rust (via Schalks en Kree
kels) door Jacobs voor de derde keer.
Toen pas kwam Groningen tot ge
degen tegenspel, maar er was 'n fout
van Brands voor nodig om de be
zoekers via een kopbal van Gritter
op 3-1 te brengen. De Eindhovense
keeper Fred Berendonk riep een
verder Groninger-offensief een halt
toe en pakte schoten van Karsten
Jensen en een kopbal van Gritter
met opvallend gemak. In de voor
laatste minuut werd het zelfs nog
Eindstand:
Eindhoven 6 5 0 1 10 16-5
FC Groningen 6 3 0 3 6 10-9
Vitesse 6 2 0 4 4 12-13
PEC Zwolle 6 2 0 4 4 3-14
Vitesse won de tweede wedstrijd
tegen PEC/Zwolle met 6-0.
4-1. Een verre uittrap van Beren
donk werd door Senders na een solo
en een effectvol schot doeltreffend
afgerond en toen begon een feest dat
tot diep in de nacht duurde.
voor deze interland kunnen bedan
ken. Mijn conditie leek nergens op.
Maar ja. welke jonge speler zegt nu
nee tegen het Nederlands elftal.
Niemand toch?
Na 45 minuten tevergeefs tegen de
Joegoslavische back Ivan Buljan te
hebben opgebokst, werd Van Mar
wijk zaterdag gewisseld voor Nico
Jansen.
De toekomstige linkerspits van
AZ'67„Eigenlijk vond ik het
helemaal niet zo erg dat Knobel me
er uit haalde. Ik was kapot.
Bovendien was ik door mijn enkel
gegaan. En dan die hitte...
Vreselijk.
BELGRADO Was George Knobel niet goed geïnformeerd?
Wist hij van te voren niet hoe de Joegoslavische aanval te
werk pleegt te gaan? In elk geval maakte hij de fout om Niels
Overweg op Surjac te zetten en debutant Henk van Rijnsoever
op Savic.
Dit waren de voor Oranje fatale gevolgen: Overweg volgde
Surjac en kwam daardoor op de rechtsbackplaats terecht
en Van Rijnsoever, die zich aan Savic vastklitte, werd ge
dwongen als voórstopper te fungeren. Savic immers opereerde
bij Joegoslavië in het hart van de aanval.
slavië. Vosmaer gaat verliezen.
voortreffelijke actie van Bobby
Vosmaer kwam de bonkige spits van
AZ'67 in de tfiende minuut vrij voor
doelman Petrovic. Kist, die zaterdag
volledig door de mand viel, kreeg de
bal echter niet onder controle. Weg
kans.
George Knobel: ,3rengt hij ons op
1-0, dan loopt het heel anders. Een
jonge ploeg als die van ons trekt
zich dan aan zo'n stand op".
Peter Arntz, die met Overweg,
Peters, Neeskens al blijkt de
„Spanjaard" wel erg hard aan
vakantie toe te zijnen Vosmaer
tot de betere Nederlanders behoor
de: „We misten routine. Verjonging
is goed, prima. Maar dan twee, of
drie jongeren erin. Nu liepen er bij
ons een stuk' of zeven in de leeftijd
van 20 tot 23 jaar tegen een
Joegoslavië dat negen spelers telde
die de wereldkampioenschappen nog
hadden meegemaakt".
In de rust een wissel. Van Marwijk
(Knobel: „Hij kon die opkomende
back niet aan") eruit; Nico Jansen
mocht opdraven. De Amsterdammer
in het centrum van de spits. Kees
Kist naar links, waar het wat beter
met hem vlotte.
Niettemin bleef Joegoslavië dat in
Bogicevic zijn uitblinker telde, in de
aanval. Het kreeg nog talloze riante
mogelijkheden om de score op te
voeren, maar er werd er maar een
benut. Heini Otto, ingevallen voor
Peter Arntz die in de broeiende
hitte in ademnood kwam, verspeelde
negen minuten voor tijd op het
middenveld de bal. Wim Rijsbergen:
„En toen kreeg je voor de zoveelste
keer vijf Joegoslavische aanvallers
tegenover drie verdedigers van ons.
Nou ja, ga daar als ausputzer maar
eens tegen aan staan".
Na een vooorzet van Bul jan kopte
Ivezic, een van de drie invallers die
Joegoslavië na rust verbruikte,
tenslotte 3-0 op het scorebord.
Overigens had ook Oranje in het
tweede bedrijf een mogelijkheid op
een succesje. Na een voorzet van
Kist kon Nico Jansen ongehinderd
inkoppen. Petrovic werd de niet al
te krachtige kopbal evenwel de baas.
Jan Jongbloed na de 3-0: „Ach, wat
geeft het. Over deze nederlaag maak
ik me echt niet druk. Trouwens, wie
wel bij ons", 's Avonds in het hotel
Joegoslavia bleek dat Oranje
inderdaad bepaald niet onder het
verlies gebukt ging.
BELGRADO Een typerend voonrbeeld
van een Knobel-pupil die totaal niet
op deze interland was voorbereid,
heette Bertje van Marwijk.
„Vier weken geleden, de laatste
competitiewedstrijd met Go Ahead
deed ik niet mee, heb ik voor het"*
laatst gevoetbald. Daarna ben ik
met Peter Arntz op vakantie
gegaan. Naar Noord-Holland. Naar
de duinen. Pas een dag of tien voor
de interland kreeg ik te horen dat
ik er voor Rene van der Kerkhof
zou bijkomen. Nou, toen ben ik nog
wat met Peter Arntz in de duinen
gaan lopen. Maar ja, training kun
je zoiets natuurlijk niet noemen.
„Eigenlijk had ik misschien beter
Bobby Vosmaer, een van de betere Nederlanders in Belgrado, in duel met verdedigers van Joego-
