Tien jaar strijd voor adoptie kinderen
Een kind voor
twee tientjes
OVER SLAKKEN
GESPROKEN
Bloemisten moeten met
mode rekening houden
Toos Harteveld districtsbestuurster Vrouwenbond
ZATERDAG 10 MEI 1975
PAGINA 21
LEIDEN „Lucy, Mira, Toos 1975"
is de titel van de film die in op
dracht van het Nationaal Comité
Jaar van de Vrouw is vervaardigd.
In deze film vertellen de drie vrou
wen iets over zichzelf. Lucy over de
Surinaamse vrouw in Nederland, Mi-
ra over de (Joegoslavische) gastar-
beldsters, Toos over haar strijd voor
adoptie van twee kinderen.
Deze Toos is de Leidse Toos Har
teveld, voorzitster van het district
Zuid-Holland noord van de vrou
wenbond NW. Het „gevecht" dat
Toos en haar man hebben moeten
leveren om twee kinderen te mo
gen adopteren, heeft Toos eigenlijk in
de gelederen van de vrouwenbond
NVV gebracht.
„Toen we bij onze adoptiepogin
gen steeds nul op rekest kregen, werd
ik min of meer gedwongen me te
gaan interesseren voor zaken als de
vrouwenbond. Maar ik wens geen en
kele vrouw toe door een adoptiezaak
haar plaats in de maatschappij te
moeten vinden.
Lijdensweg
Een lijdensweg vam tien jaar is
het voor Toos en haar man geweest.
Tien jaar met vergeefse reizen naar
kindertehuizen, steeds weer nieuwe
gesprekken met instanties, de hoop
dat het deze keer wel goed zal gaan.
Eindelijk in 1968 konden Toos en
haar man hun eerste kind begroe
ten. En dat was dan nog via een
invloedrijke relatie gegaan. Gelukkig
is er tegenwoordig een commissie van
beroep.
In die tien jaar heeft Toos Harte
veld geleerd hoe belangrijk het is dat
je je behoorlijk kunt uitdrukken,
goed je taal spreekt en schrijft en
dat je je bewust bent van je
eigenwaarde. Zij en haar man heb
ben cursussen gevolgd van het NVV
Nederlandse taal, rekenen, enz. Ze
hebben zelfs een spraakleraar ge
consulteerd omdat ze dachten dat
de adoptiezaak vast zat op hun niet
feilloos Nederlands. Er bleek niets
met hun Nederlands aan de hand te
zijn, alleen het zelfvertrouwen ont
brak.
Het ontbreken van zelfvertrouwen,
het durven spreken tegen mensen
waarvan je weet dat ze een stapje
hoger op de sociale ladder staan, wijt
Toos aan heit arbeidersmilieu (de
laagst betaalden) waar ze uitstamt.
Werken
„Er was geen geld voor een goede
schoolopleiding. Mijn ouders lieten m
's ochtends werken om 's middags
een schoolopleiding te kunnen vol
gen. Die schoolopleiding bracht Toos
Harteveld wel een vak bij maar niet
de nodige algemene ontwikkeling
je moet beschikken wil je
een leidinggevende functie kunnen
krijgen.
Door zelfstudie heeft Toos Harte
veld ook het zelfvertrouwen gekregen
waardoor ze nu districtsbestuurster
van de vrouwenbond NW is gewor
den en lid van de werkgroep culturele
raad Zuid-Holland.
Sinds 1971 is Toos Harteveld lid.
van de vrouwenbond NVV. De vrou
wenbond houdt zich bezig met onder
wijs, maatschappelijke vorming en
opvoeding. „We proberen de mensen
te betrekken bij de ontwikkelingen
in de maatschappij. Dat geldt niet
alleen voor de jongeren maar ook
voor de ouderen, het is eohit „ouder
worden en bij blijven".
Toen ik in de Leidse afdeling kwam
wilde ik beslist geen gezelligheidsver
eniging. In de oude opzat was gezel
ligheid het belangrijkste deel van
het werk van de bond. De vrouwen
waren er eens een avondje uit. Het
is heel begrijpelijk dat ze vroeger,
toen hun situatie veel slechter was,
niet met allerlei maatschappijproble
men wilden worden geconfronteerd.
Thuis waren er moeilijkheden genoeg.
De gezelligheid proberen we nu te
combineren met gesprekken over
maatschappelijke problemen. Voor de
ouderen is dait walt moeilijk te aan
vaarden, ze waren zo vertrouwd met
het verzetje, maar de jongeren wor
den eohit lid om een inbreng te heb
ben in de maatschappij. We probe
ren iedere afdeling een eigen pro
gramma te laten verwezenlijken. De
suggesties moeten van de leden ko
men, de taak van het district- en
hoofdbestuur is er om voor begelei
ding te zorgen en de afdelingen hier
en daar een beetje wegwijs te maken.
Laagste
In de Culturele raad van Zuid-
Hollamld zet Toos Harteveld zich
vooral in voor de vrouwen met de
laagste inkomens en d!e minste
schoolopleiding. Zij ijvert er voor dat
cursussen aangepast zijn aan het ni
veau van de minst geschoolden.
Aan dat werk heeft Toos Harte-
beld bijna een (onbetaalde) dagtaak
maar dat kan haar niet schelen, als
de vrouwen zich maar bewust wor
den van hun maatschappelijke ver
antwoordelijkheden. Het Jaar van de
Vrouw maakt ze dan ook niet veel
drukte over, „Het moet een langlo
pende zaak worden", vindt ze. Pro-
jokten die nu op stapel worden ge
zet moeten doorgaan, ook na 1975
anders heeft het jaar voor de Vrouw
geen zin gehad.
De film „Lucy, Mira, Toos 1975" is
voor vertoning in besloten kring te
bestellen bij Nationaal Comité Jaar
voor de Vrouw J. C. van der Mar
kenlaan 3, Rijswijk (Z.-H.), tel. 070-
943200 (Mevrouw Henjorie Paarde-
koper). De kosten bedragen f 25,-.
Tienduizenden kinderen zijn op drift in Vietnam. Geëvacueerd.
Meegesleept in een panische vlucht voor de teisteringen van de
oorlog. Gewond. Hongerend. Ziek. De ouders dood.
margarine), twee eetlepels gehakte
peterselie, drie ragfijn gehakte
sjalotten en vier tot zes middelgrote
uitgeperste teentjes knoflook. Verder
wat zout, wat peper uit de molen,
enkele druppels citroensap en
eventueel een eetlepel witte wijn. In
een kom mengt u alle ingrediënten
dooreen en klaar is uw Bourgondi
sche boter.
Intussen heeft u de slakken uit het
blik gehaald en ze goed laten
uitdruipen. De slakken stopt u dan
in de lege hulzen en dan metselt u
het huis dicht met flink wat
kruidenboter. De slakken schuift u
dan in de oven of plaatst ze onder
een eveneens goed voorverwarmde
grill. Na zo'n minuut of tien zijn de
slakken voor de consumptie gereed.
Ik vind het altijd een heel gedoe
dat eten van slakken en dat
gepeuter in de huisjes. Tegenwoor
dig gebruik ik dan ook geen
slakkenhuizen meer, maar heb me
een aantal escargot poelons aange
schaft. Dat zijn aardewerk bakjes
met daarin zes of twaalf holletjes
waarin u de naakte slak legt, ze
bedekt met de boter en ze eveneens
in de oven of onder de grill plaatst.
In onze Auberge "verrijkten" wij de
Bourgondische slakkenboter met wat
fijn gemaakte groene peperkorrels
(in blikje te koop), wat gehakte
blaadjes dragon, en enkele druppels
Lea and Perrins (Worcestershire
sauce). Die laatste druppels kan
men ook vervangen door een half
theelepeltje instant-bouillon-poeder.
Mijn collega Hugh Jans doet dat in
zijn bistro in Amsterdam ook, en
met succes, want ik vond laatst zijn
escargots erg lekker.
Rotterdam
Maar als men mij vraagt waar ik
ooit in Nederland de lekkerste
slakken heb gegeten dan noem ik
het restaurant Marie Antoinette aan
het Rotterdamse Hofplein. Het is
een ervaring van enkele jaren
geleden en ik hoop dat er sinds die
tijd niet veel in de keuken van dat
echte Franse restaurantje is veran
derd want het was er toen
verrukkelijk dineren.
We spraken over slakken en ik heb
nu slechts een manier - de
Bourgondische van bereiden
gegeven. Maar in Frankrijk bestaan
er tientallen recepten om de slak als
smakelijk voorgerecht op te dienen.
In de Provenxe komt de slak ook
voor als een hoofdgerecht, ze
worden dan verwerkt in een ragout
met tomaten, groene kruiden en veel
knoflook.'
Samenstelling
Henriëtte v. d. Hoeven
In de eerste opwelling is er een
roep om adoptie van die kinderen.
De wereld leest over een avontuur
lijke vlieger die er duizend in zijn
DC-8 wil meenemen. Bravo! Laat
ze hierheen komen.
't Is mooi gedacht maar het helpt
niet veel. Adoptie vergt een slepende
procedure en biedt geen oplossing
voor de duizenden en nog eens dui
zenden ontheemde kinderen. Te
gen die tijd zijn ze verpauperd of
dood. En hoogstwaarschijnlijk hier al
lang en breed vergeten
Om Vietnamese weeskinderen op
een praktische en zeer directe ma
nier te kunnen helpen, is er daarom
een systeem van „financiële adop
ties" opgezet. U hebt daarover vorige
zomer in deze krant al het een en
ander kunnen lezen. De nood is in
Vietnam nu zo groot dat we er nog
eens op terugkomen.
Zo werkt het
Het systeem werkt zo:
Wie een Vietnamese wees wil hel
pen stort elke maand twintig gul
den op een girorekening in Nederland.
Dat geld gaat bijna in zijn geheel
(er gaan twee kwartjes af voor kos
ten) naar een bureau in Parijs, dat
het doorstuurt naar Vietnam.
Die f 19,50 wordt daar gebruikt
om er de rijst, de schamele kleding
en het onderwijs van een weeskind
mee te betalen.
Komt dat geld echt bij zo'n wees?
Valt het niet ln handen van corrup
te regeerder of politieke ijveraars?
Volgens de inlichtingen die daar
over bestaan, komt het echt bij zo'n
wees. De hulpverlening loopt via de
Boeddhistische kerk in Vietnam.
Boeddhistische priesters brengen de
weeskinderen bij familie of bekenden
onder. Die mensen zijn meestal zelf
te arm om nóg een mond te voeden.
Maar met die f 19,50 erbij gaat dat
net.
Betrouwbaar
De Boeddhistische geestelijken
staan als zeer betrouwbaar aange
schreven. Ze besteden weinig of niets
aan zichzelf.
In een verklaring van de Ameri
kaanse oekumenischf? hulporganisa
tie Vietnam Christian Service staat:
„Wij wijzen met nadruk op het
vrijwel geheel ontbreken van corrup
tie bij de Boeddhistische Kerk. Dat
is in Zuld-Vietnam zo opmerkelijk,
dalt het hier een speciale vermelding
verdient. Misschien heeft een Boed
dhistische ideaal van armoede een
bescherming gevormd tegen de men
taliteit die corruptie bevordert
Persoonlijk
Wie een Vietnamese wees „finan
cieel adopteert", krijgt van de Boed
dhisten een document met inlichtin
gen en een foto van het kind dat
op zijn naam staat.
Het is dus toch wel een persoon
lijke vorm van adoptie. Als de kinde
ren kunnen schrijven sturen zij zelfs
nu en dan briefjes aan hun adoptie
ouders.
Gaat een kind dood of verdwijnt
het in de chaos van de ellende in
dat land, dan laten de Boeddhisten
dat ook netjes weten. Ze vragen dan
of Je een nieuw kind financieel wil
adopteren.
De adoptie duurt totdat het kind
16 Jaar is. Er zijn plannen om daar
nog een Jaar aan vast te knopen
zodat het nog een kleine beroeps
opleiding kan krijgen.
Men kan ook half-wezen helpen;
dat kost één tientje per maand.
Er zijn naar schatting een half
miljoen wezen en twee miljoen half-
wezen in Vietnam. In Nederland zijn
er tot dusver 7.000 financieel ge
adopteerd. Achter het Komitee voor
Vietnamese Weeskinderen, dat de
adoptie organiseert staat een com
missie van aanbeveling waarin de
namen voorkomen van o.a. mgr. H.
C. A. Ernst, bisschop van Breda; dr.
A. H. v. .d. Heuvel, secr.-gen. van
de Nederlands Hervormde Kerk en de
schrijvers Jan de Hartog en Simon
Carmiggelt.
Wie op deze manier een Vietna
mese wees of half-wees wil helpen,
kan zich opgeven bij het Komitee
voor Vietnamese Weeskinderen, Post
bus 4300, Haarlem. Als men eerst nog
meer inlichtingen wil, kan men die
daar ook krijgen.
Het Komitee is ook telefonisch be
reikbaar onder de nummers 072-19517
Of 072-16735 of 023-335925.
Je houdt het niet voor mogelijk,
maar zelfs plantjes zijn tegenwoor
dig duidelijk aan mode onderhevig.
En zo komt het dat door de
terugkeer van alle nostalgie plotse
ling reusachtige varens, die in de
Jaren twintig op hoge wankele
tafeltjes plachten te staan, zich
weer in een enorme belangstelling
kunnen verheugen. Kamerpalmen en
kamerlindes die in de jaren twintig
blikvangers achter glazen serredeu
ren waren, worden op het ogenblik
door de bloemisten weer geweldig
DAMESMODE
in exclusief jonge stijl
goed verkocht. En er is ook
ruime keus uit clivia's,
oudere dames er in de jaren dertig
hele regimenten bezaten. U weet wel
van die dankbare weelderige plan
tjes waarvan stekjes met gulle hand
aan familieleden, vrienden en buren
werden uitgedeeld. Al dat kamer-
groen stond in de sombere Jaren
voor de oorlog op een hoogpotig,
wankel bloementafeltje, dat met de
naam "console" of plantenzuil werd
aangeduid. Vroeg of laat werd het
hele ornament tegen de vlakte
gelopen. Scherven en aarde op het
vloerkleed, kastijdingen en tranen
wanneer het ongelukje door onbe
suisd kinderspel was veroorzaakt.
Kortom een bekend beeld uit de
kinderjaren.
Met de moderne na-oorlogse inte
rieurs kwamen er andere "modeplan-
ten" en verdwenen de clivia's,
is, met hun
onhandige voetstukken uit het
Hollandse huis om plaats te maken
voor klimopplantjes, die in rotan
hangers aan de muur werden
bevestigd. De klimopplantjes moes
ten op hun beurt weer plaats maken
voor vingerplanten, hertshoorn en
stephanotis.
Maar sinds een paar maanden zijn
de kamerpalmen en kamerlindes
weer terug alsof ze nooit weggeweest
zijn. Sinds de meubels en alle
mogelijke andere gebruiksvoorwer
pen van twee generaties terug weer
in de gratie zijn, genieten grootmoe
ders planten ook weer het nodige
aanzien. Met dit verschil dat ze
tegenwoordig vaak in een planten
bak van plastic in de huiskamer
staan, terwijl dezelfde planten
vroeger voornamelijk de zondagse
salon sierden. Kamerpalmen zijn
door de terugkeer van nostalgische
kleding opnieuw in de mode.
Slakken eten is sinds enkele jaren
"in". We hebben dat voornamelijk te
danken aan de snelle opkomst van
de bistro-achtige restaurants in
Nederland. In die bistro's neemt de
slak vrijwel overal een belangrijke
plaats op de menukaart in. Ik kan
het echter niet nalaten om daarbij
een kritisch geluid te laten horen.
Ik vind dat de slakken in Nederland
vaak veel te hoog geprijsd worden
en dat er bistro's zijn die het met de
kwaliteit van de slak niet zo nauw
nemen en u in grote huizen wel erg
kleine slakken serveren.
Die kleine slakken, conserve-slakken
uit Spanje of Portugal, zijn vaak
erg zanderig. Ik geef u vandaag
enkele suggesties om de slakken zelf
thuis te bereiden. Ik ga er daarbij
van uit dat u goede wijngaardslak
ken koopt. Ik geef de voorkeur aan
de reuze slak (Geants van
Menetrel) en ik reken dan op een
half dozijn van deze kruipdieren per
persoon.
In de grote warenhuizen, super
markten en delicatessenwinkels
biedt men u behalve de blikken met
slakken en de slakkehuizen ook wel
kant- en klare mixtures voor de
kruidenboter aan. Ook kan men
diepvries .slakken kopen die met
boter en al in het huisje gestopt
zijn. Alles wat men dan nog te doen
heeft is de slak in de oven of onder
de grill warm te maken.
Ik heb wat bezwaren tegen die
voorbereide producten: er wordt
namelijk veel met synthetische
smaakstoffen en smaakverbeteraars
gewerkt.
Kruidenboter
Heel de zomer een werelddie
rendag, want je kunt met je favo
riete dier op je t-shirt lopen. Het
dieren-t-shirt wordt uitgebracht
door Absorba.
Het maken van een goede kruiden
boter is niet moeilijk en waarom
zou u dat dan ook niet zelf doen. Er
is een standaard-recept voor Bour
gondische slakkenboter en die boter
kunt u dan naar eigen inzicht nog
wat "verrijken".
Voor vier tot zes halve dozijnen
slakken moet u rekenen op krap
twee ons roomboter (liever geen
-
