Communistische agressie in
Azië nog pas aan het begin
leuk
lente
idee
Fokker VFW gaat met 1000 man uitbreiden
Méér rente
ÜMnilbsirti
nD®
LEIDSE SPAARBANK
'298.-
JJorog
DONDERDAG 10 APRIL 1975
De vrije wereld maakt een perio
de van diepe vernedering door, nu
Zuid-Vietnam door een tot de tan
den gewapende agressor onder de
voet wordt gelopen. Het communis
me uit het noorden, uit Hanoi, laat
rijn ware gedaante zien: die van
een zeer agressieve "Pruisische"
macht, die niet eerder rust voordat
het rijke landbouwgebied in heit zui
den met zijn tientallen miljoenen in
woners aan haar rijk is toegevoegd,
cm daar nimmer meer onder van
daan te komen. Want een 'rechtse
dictatuur* kaïn vallen., zie Grieken
land en Portugal, maar een linkse
nooit. Daarvan is Oost-Europa, en
met name de Sowjet-Unie een over
tuigend voorbeeld.
De Sowjetrussische heersers heb-
len hun gebied steeds verder uitge
breid sinds zij bijna zestig Jaar ge
leden de, macht grepen. De cijfers
tpreken een duidelijke taal. Ter
wijl de Westerse landen, tussen 1939
t-n 1960, aan meer dan veertig sta
ten met een bevolking van een mil
jard onafhankelijkheid verleenden,
breidde het "nieuwe kolonialisme"
van het Kremlin na de Tweede We
reldoorlog zijn macht nog uit over
tal van volken, ten getale van 125
miljoen. Peking volgde dat voor
beeld door tientallen miljoenen,
0 m. in Tibet, Noord-Korea en
Noord-Vietnam onder zijn knoet te
trengen. In totaal overheersen de
beide rode dictaturen aanzienlijk
meer dan een miljard mensen, en
rog is het niet genoeg. De expansie
paat, ongeacht praatjes over "ontr
spanning" onverminderd voort.
En wie eenmaal onder de laars
van dat linkse fascisme is terecht ge
lomen, heeft geen enkele kans op
ntsnapping. Een van de belache
lijke opvattingen, die helaas ook
1 'er te lande onder gokkers-met-de-
politieke-vrijheid opgeld doen, is
de sullige hoop, dat het Westen door
zijn "goede voorbeeld" de tirannie»
van het communisme kan beëindi
gen. Die hoop is een volstrekte fic
tie. En dat geldt niet alleen voor
t^ost-Europa, maar evenzeer voor
het Verre Oosten, waar de Chinezen
dezelfde methoden volgen als de
Fowjet-Unie. IJzer blijft ijzer, en
wordt nooit leem. Maar in de lemen
democratieën zijn er nog altijd, die
het tegenovergestelde geloven
prediken en zo hand-
f-ten verlenen aan de vergroting van
het gebied, waar vele honderden
miljoenen elk uitzicht op normale
vrijheid verloren hebben.
Nutteloos
Het protest van de Amerikaanse
legering tegen het gedrag van Hanoi
is even gerechtvaardigd als mutte-
icos, zo schreef Sal Tas dezer da
gen in het weekblad "Accent'. En
hij vervolgde: 'Natuurlijk heeft
Noord-Vietnam het vredesverdrag
in Parijs gesloten, met voeten getre
den. Maar alleen ongeneeslijke on-
r.ozelen hadden het tegendeel ver
wacht.
Toen Amerika's minister van
Buitenlandse Zaken, Kissinger, met
dat vredesverdrag naar buiten kwam,
vist iedereen dat hij een doekje voor
bet bloeder, aanbood: Amerika wilde
van de oorlog in Vietnam af, en het
was er van af. Alleen, Thieu bleef er
mee zitten, maar een kniesoor die
daarom treurt. Op het ogenblik
maakt Kissinger een moeilijke pe
riode door- iedereen kritiseert hem
wegens zijn echecs. Maar die zelfde
pers heeft Jarenlang geëist dat Ame-
ika zich uit Vietnam zou terugtrek-
hen, zonder enige aandacht te geven
aan de gevolgen. De journalis
ten hebben eerst Kissinger op het
schild geheven omdat ze wonderen
van hem verwachtten; nu laten ze
hem vallen omdat de wonderen uit
blijven".
"Vanaf het ogenblik, dat de vrede
van Parijs gesloten werd, was Viet
nam verloren", aldus Tas. "Kissin-
macht. De Sowjet-Unie, voorheen
»en vastelandsmogendheid, beschikt
«hans over een zeer machtige vloot,
oie in staat moet worden geacht het
volledig tegen de klassieke zeemo
gendheden op te nemen.
Nu zijn er naïevelingen, die een
strijd tussen Moskou en Peking voor
zien en de wederzijdse machtsuitbrei
ding om die reden "begrijpelijk" vin
den. Maar vijanden van vandaag
kunnen morgen vrienden zijn, zoals
het "niet-aanvalsverdrag" tussen
Molotow en Von Ribbentrop bewees.
Nazi's en communisten konden
eikaars bloed wel drinken en die
zouden nooit samengaan, dacht men.
Maar het jaar 1939 bewees wel an
ders, ook al heeft dat verdrag niet
.ang geduurd. Als er gezamenlijk
veel te winnen valt, is de "tegenstel
ling" Moskou—Peking op slag ver
dwenen en ziet de sterk geslonken
✓rije wereld zich geconfronteerd met
pen machtsontplooiing zoals die,
kwantitatief en kwalitatief, nog
nimmer tevoren op deze aardbol is
aanschouwd. En terwijl de commu-
Door C. J. Rotteveel
per heeft daaraan geen ogenblik ge
twijfeld. Het verdrag was geen rege
ling, maar een capitulatie op ter
mijn; en al'les wat Kissinger bereikt
had was die termijn, het uitstel van
het belabberde démasqué. Dat is nu
so ver en de Amerikaanse Senaat
heeft er genoeg van. Maar hij heeft
niet alleen genoeg van de diploma-
c'eke capriolen, dat zou te waarderen
7\in; die Senaat heeft tabak van
welke inspanning ook die nodig is
oor het ordenen van de wereldpo
litiek. En daarmee volgt hij de stem
ming van het Amerikaanse volk,
aat, voorgegaan door zijn pers, zich
uitleeft in een masochistische aan-
\al op alles wat tot zijn defensie be
hoort, zijn geheime dienst (CIA)
voorop".
Als in 1933
Tot zover deze pessimistische ana
lyse van Sal Tas, die deze tijd ver
gelijkt met 1933. Ik acht dit nauwe
lijks oyérdreven: de verschijnselen
laten er geen twijfel over bestaan,
dat 'afspraken over "invloedssferen"
geen enkele waarde hebben. Straks
valt Portugal en Spanje laat dan niet
heel lang op zich wachten. Het ge-
praaJt over "detentie" is niet van de
lucht, maar niemand schenkt ook
.naar de geringste aandacht aan de
/eer benauwende vergroting van de
communistische macht op alle fron
ten, niet alleen door uitbreiding van
••et van vrijheden beroofde grondge
bied, maar vooral ook door de schrik -
rarende toeneming van militaire
cistische rijken zich tot het uiterste
bewapénen en van alle denkbare in
triges gebruik maken om, voorals
nog gescheiden, hun macht te ver
groten, neemt de verdedigingswil
van het Westen zienderogen af.
Toch zijn er, ook in ons eigen land,
nog miljoenen met volkomen blind
heid geslagen.
Verlamd1 van schink
Laat niemand mij buitensporig
pessimisme verwijten: let op het
voortschrijden van de vrijheid-vij
andige krachten op alle fronten en
de ondermijnde vitaliteit van het
Westen. In Zuid-Vietnam lijkt pre
sident Thieu als het ware verlamd
van schrik door het gedreun van
honderdduizenden soldatenlaarzen
uit het noorden. Zijn militairen ble
ten zo weinig geïnspireerd, dat zij
voor een miljard dollars aan wapens
aan de vijand overlieten. De nazi's
uit het noorden zullen alles naar
Ihun van bloed druipende handen zet
ten, zodat de laatste resten van
menselijke vrijheid in de kortst mo
gelijke tijd zullen verdwijnen, alles
under het motto van "een nieuwe
maatschappij". Hoe die er uit zal
zien, is maar al te duidelijk.
Maar was, zullen sommigen vra
gen, de toestand onder Thieu dan zo
ai&nitrekkeüljk? Daarover berichtte
kolonel b.d. J. Bos, oud-militair at
taché van de Nederlandse ambas
sade in Saigon, in het februarinum
mer van "Sta-Vast", maandblad
van de Stichting Oud-Strijders Le
gioen. "Uit eigen ervaring weet ik",
sldus kolonel Bos, "dat op het mo
ment dat het verdrag van Parijs
werd gesloten alle 44 provinciehoofd
steden en tenminste 230 van de 247
districtshoofdplaatsen onder contro
le stonden van de regering in Sai
gon. Van het bewoonde Zuidvietna-
mese grondgebied (65 pet. is zo goed
fels onbewoonbare jungle) was hoog
uit 15 pet. onder controle van de
Vietcong, en dat alleen bij de gratie
an de Noordvietnamese strijdkrach
ten.
Het pacificatieprogramma van de
regering-Thieu had er toe geleid dat
volgens waarnemers ten minste 75
pet. van de Zuidvietnamese bevol
king weer onder redelijk veilige om
standigheden kon leven. Dit alles en
net feit dat dezelfde regering-Thieu
m vier jaar tijd bijna 500.000 ha.
ruchtbaar rijstgebied van groot
grondbezitters verdeelde onder de
pachters, moet meer dan frustre
rend gewerkt hebben op de leiders
in Hanoi en de Vietcong.
Angst vain Hanoi
Handhaving van deze toestand
moest leiden tot een eindoverwin
ning voor Saigon. Hoe kon dit wor
den voorkomen? Slechts handhaving
van de militaire druk, voortzetting
van de oorlog op beperkte schaal
zouden Thieu dwingen zijn leger
op volle sterkte te houden. Aan op
bouw zou dan nauwelijks kunnen
worden gedacht. De economie zou
verslechteren, het volk zou steeds
ontevredener worden door het uit
zichtloze van deze afschuwelijke toe
stand en de oppositie zou zich steeds
heftiger gaan weren. De val van
Thieu, al dan niet samengaand met
'n economische ineenstorting, zou het
gevolg zijn. Mocht dat niet lukken,
dan zou een voortzetting van de oor
log op nog groter schaal een andere
mogelijkheid zijn.
Dit beeld tekent zich thans af. In
Noord-Vietnam geen oorlogshande
lingen meer in welke vorm dan ook.
Men kan zich wijden aan wederop
bouw en kan zich veroorloven een
sterke troepenmacht te handhaven
in Zuid-Vietnam. Dair een voortdu
rende oorlogstoestand. In deze twee
jaar sneuvelden meer dan 30.000
militairen, werden meer dan 20.000
burgers door oorlogshandelingen ge
dood en raakten tienduizenden have
en goed kwijt".
Nu zou, aldus kolonel Bos verder,
Thieu geweigerd hebben mede te
werken aan het tot stand komen
van vrije verkiezingen, een argu
ment dat ook van de zijde van de
PvdA werd vernomen. "Ik zal de
laatste zijn die dit ontkent. Men
vergat er echter bij te zeggen dat
de regering-Thieu reeds voor het
6luiten van het Parijse verdrag dui
delijk had gemaakt, dat vrije ver
kiezingen slechts mogelijk waren als
de Noordvietnamese troepen Zuid-
Vietnam verlieten, daarmede een der
peilers vam heit verdrag ('terugtrekken
van alle vreemde militaire eenheden)
nog eens onderstrepend. Maar Hanoi
kon een verkiezing onder die om
standigheden niet accepteren, omdat
die op een nederlaag van de Viet
cong zou neerkomen".
Geen ideaal
Samenvattend schrijft kolonel Bos
tenslotte: "Het is zeker niet mijn
bedoeling de regering-Thieu of de
president persoonlijk als het-ideaal-
benaderend af te schilderen. Er zijn
politieke gevangenen al kan men
van het vaak genoemde aantal van
200.000 rustig een nul weglaten. Er
is corruptie op een schaal die in
grijpen noodzakelijk maakt. In welk
land in Azië is dat niet het geval?
Mag hierbij ook in aanmerking ge
nomen worden, dat het volk meer
dan dertig jaar onafgebroken in
oorlog is? Welke misstanden troffen
wij hier in ons goede Nederland al
aan in 1945 na vijf jaar bezetting!
Er is geen westerse democratie,
maar de oppositie kan en mag zich
uiten en er is een beperkte persvrij
heid. Een beperkte democratie op
Aziatische wijze geleid.
Een vergelijking met landen als
Zuid-Korea, de Philippijnen, Indone
sië, Thailand, Laos valt zeker niet
in het nadeel uit van Thieu. De ech
te dictaturen zijn nog altijd te vin
den in de Volksrepubliek China en
Noord-Vietnam. Zuid-Vietnam ver
dient een beter oordeel dan het
meestal krijgt en meer medeleven
met de uitzichtloze situatie waarin
bet thans weer door Hanoi is ge
bracht".
Tot zover kolonel Bos. De situatie
is duidelijk: de communisten, be
vreesd voor een succes van een re
delijk - democratische samenle
ving, trappen dat opkomend succes
met hun soldatenlaarzen in de
grond. Tweehonderdduizend modern-
bewapende militairen uit heit noor
den dat hier te lande zo nodig
door regering en actiecomité's finan
cieel moest worden gesteund staan
huiten hun grenzen, zogenaamd om
het zuiden te "bevrijden". Nu, dat
aeden de nazi's in 1940 óók: een
smoes is gauw gevonden. En als Den
Uyl zich als hoofd van de Neder
landse regering zou verzetten te
gen een invasie van communistische
Duitsers, Polen en Russen, zou hij
:n de rode propaganda natuurlijk
een smerige, corrupte handlanger
van het Amerikaanse kapitalisme
en een verachtelijke knecht van de
multi-nationale ondernemingen wor
den genoemd.
door de communisten systematisch,
en met grote bekwaamheid wordt
gehanteerd. Al was Thieu de groot
ste staatsman aller tijden, ook dan
zou de noordelijke propaganda hem
zonder twijfel als een vloekwaardi
ge dienaar van de machthebbers der
•kapitalistische wereld" hebben be
schreven. Nu is er het een en ander
rp Thieu aan te mekern zoals ook
kolonel Bos niet naliet te doen al
leen reeds omdat hij te eenzijdig op
de rooms-katholieke bovenlaag in
zijn land heeft gesteund en onvol
doende contact heeft gezocht met
de boeddhisten en hun leiders. Ook
militair zijn er grove fouten ge
maakt. Maar zelfs een door cor-
mptie aangetast, militair-futloos en
sociaal-zwak bewind, dat nog over
een betrekkelijke mate van vrijheid
beschikt, is verre te verkiezen bo
ven een onomkoopbaar, maar dicta
toriaal en militair-zwaargedrild re
gime, dat in het zuiden niets te ma
ken heeft.
De communistische
gaat zoals de t.v. dagelijks laat
gepaard met een massale vlucht, zo
als de wereld ook zag toen miljoenen
Oosteuropeanen vluchtten voor de
Sowjetrussische legers in 1945, hon
derdduizenden Hongaren de benen
namen na de mislukte volksopstand
ir> 1956, eveneens honderdduizenden
Oostduitsers (tot de oprichting van
de Berlijnse muur) naar het Westen
trokken, tienduizenden Tsjechen na
de Russische inval in Praag een
goed heenkomen zochten en nog al
tijd tallozen uit Cuba en China naar
Amerika
Gemene laster
Alleen een zeker soort 'intellec
tuelen" weet nog altijd niet, dat er
zo iets bestaat als gore laster, die
"Die massale volksverhuizingen,
veroorzaakt door een gerechtvaar
digde angst voor regimes die zich met
de woorden "democratisch" en "volks"
sieren, vormen de meest verbijste
rende en verschrikkelijkste aspecten
Een Zuidvietnamese moeder
met een baby onder de arm en
een dochtertje aan de hand op de
vlucht voor het geweld van com
munistische raket- en mortier
aanvallen op een dorp in de buurt
van Danang.
van deze eeuw", aldus D. M. van Ros
malen in "Elsevier". "Het heeft geen
zin, zoals ook enkele Nederlandse
media doen,- de wereld proberen wijs
te maken dat de Zuidvietnamese
troepen de burgerbevolking voor zich
uitdrijven bij wijze van schild, of te
zeggen dat die bevolking uitsluitend
vlucht voor oorlogsgeweld. De hele
geschiedenis van de communistische
expansiezucht bewijst het tegendeel.
Het is de exodus van eenvoudige
mensen die hun eigen leven en dat
van hun gezin in de waagschaal stel
len om te ontkomen aan de kwellin
gen van een -isme dat pretendeert te
willen "bevrijden". Tot zover Else
vier.
En dit is nog maar het begin. Er
dreigt nog meer. Toen dezer dagen
Albert en Rhodes, de fractieleiders
van beide partijen (Republikeinen
en Democraten) in het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden, een bezoek
aan China brachten, bracht Peking
zonder enige bereidheid tot een com
promis de kwestie-Taiwan (Formo
sa) ter sprake. En reeds meldt de
Chinese pers op uitdagende wijze
successen van "bevrijdingsbewegin,-
gen" in Thailand en Maleisië. En
dan toch maar zeggen dat de "domi
no-theorie" (als er één staat valt, valt
spoedig een hele reeks andere) een
waandenkbeeld is. Hoezeer dat
"waandenkbeeld" keiharde werke
lijkheid is, zal maar al te spoedig
aan het daglicht komen. En, wie
weet, óók in ons eigen werelddeel.
Wie nu lacht, zal straks huilen.
Honderd Fellowships verkochtproduktie wordt opgevoerd
Amsterdam/Bremen Opgewekte
gezichten bij Fokker-VFW in
Amsterdam: met de bestelling van
vijf Fokker F 28 Fellowships door
Nigeria Airways zijn er nu honderd
van deze vliegtuigen verkocht. Op
het Afrikaanse continent zullen nu
binnenkort tachtig Fokker-vliegtui
gen (F 27 en F 28) in gebruik zijn.
Het Nederlands-Duitse vliegtuigcon
cern heeft trouwens toch in deze
dagen de wind mee. Terwijl in ons
land de werkloosheid tot een voor
de naoorlogse jaren ongekende
hoogte is gestegen heeft Fokker-
VFW in Amsterdam onlangs meege
deeld dat geleidelijk aan het
personeelsbestand (6000 man) met
zo'n duizend man zal worden
versterkt. Een opmerkelijke gang
van zaken nu ons land kampt met
een economische teruggang van
formaat, die gemarkeerd wordt door
het verlies van veel arbeidsplaatsen.
Wat is de oorzaak van deze
ontwikkeling bij Fokker in Amster
dam? Na de energiecrisis zijn de
brandstofkosten rap gestegen. Ze
maken niu ongeveer 35 procent uit
van de operationele kosten (tegen 20
procent voor de oliecrisis) van
vliegtuigen. Dat geeft de luchtvaart
maatschappijen flinke kopzorgen.
Steeds meer luchtvaartmaatschap
pijen gaan dan ook de tering naar
de nering zetten. Zij gaan zich
richten op kleinere vliegtuigen met
veel praktische waarde. Dat speelt
de Nederlands-Duitse vliegtuigfa
briek in de kaart want juist
Fokker-VFW heeft zich toegelegd op
de produktie van vliegtuigen voor de
korte en de middellange afstand.
Heit is dan ook tegen deze
achtergrond niet zo verwonderlijk
dat de verkoopresultaten van
Fokker-VFW International, de ver
koopmaatschappij voor civiele vlieg
tuigen van het concern, van de
laatste vijf, zes maanden er niet om
liegen.
Drie toestellen
Fokker-VFW heeft drie toestellen
voor de korte en de middellange
afstand in produktie. Helt zijn:
de Fokker F 27 Frlenship (al
bijna twintig jaar aan de markt),
waarvan er al 629 zijn verkocht. Het
is het meest succesvolle Europese
civiele vliegtuig;
de Fokker F 28 Fellowship,
Door
Wibo Burgers
nu, na een aarzelend
begin, honderd zijn verkocht; en
de kersverse VFW 614, al in
ontwikkeling bij de Vereinigte
Flugtechnische Werke voor de fusie
met Fokker tot eotand kwam. De
eerste toestellen komen deze zomer
van de produktielijn. Momenteel
zijn er tien verkocht.
Terwijl men bij Fokker al dacht
aan stopzetting van de produktie
van de goeie oude Friendship
herleefde de belangstelling voor dit
toestel door de gewijzigde inzichten
van de luchtvaartmaatschappijen.
Nu zal de produktie van de
Friendship (een met twee turbo
propmotoren uitgeruste hoogdekker,
die 40 tot 56 passagiers kan
vervoeren met een snelheid van
bijna 500 kilometer per uur en een
vliegbereik heeft van bijna 2000
kilometer) worden opgevoerd van 18
tot 24 toestellen per jaar. Naast de
talloze versies die er al van dit
vliegtuig bestaan komt er nu ook
een F 27, die als maritiem
patrouillevliegtuig kan worden ge
bruikt.
De verkoopkansen voor de F 28
Fellowship lijken gunstig. De
produktie van dit tweemoitordge
straalvliegtuig (65 tot 79 passagiers,
snelheid ruim 800 kilom'eter per uur,
een vliegbereik van 1700 tot 1900
kilometer) zal ook worden opgevoerd
tot 24 toestellen per Jaar (was 18 tot
19). Midden volgend Jaar komt er
een nieuwe versie van de Fellowship
op de markt: de F 28 Mark 4000, die
85 passagiers kan vervoeren. Dit
toestel wordt uitgerust met een
langere vleugel en sterkere motoren,
terwijl het toch geluidsarmer zal
zijn dan de eerdere versies van de F
28.
Van de nog zeer Jonge VFW 614
zijn er nu tien verkocht. Dit
straalvliegtuig, waarbij de twee
motoren op de vleugel zijn
geplaatst, kan 40/44 passagiers
vervoeren met een snelheid van 735
kilometer per uur over een afstand
van 1200 kilometer.
Regionale vervoer
De drie Fokker-toestellen zijn bij
uitstek geschikt voor het zogeheten
regionale vervoer. Dat zijn dus
binnenlandse vluchten .en korte
internationale trajecten. Vooral de
laatste tijd bestaat in Europa de
neiging meer aandacht te geven aan
dit regionale vervoer, dat bij
voorkeur wordt ondergebracht in
aparte maatschappijen. In Frankrijk
is die ontwikkeling in tegenstel
ling tot West-Duitsland al ver
voortgeschreden. Met de nieuwe
VFW 614 is dan ook onlangs een
tournee gemaakt langs de vliegvel
den van Lyon, Chambery, Tours en
Colmar om Franse regionale lucht
vaartmaatschappijen voor dit toestel
te interesseren.
Ook de KLM heeft in het kader
van de maatregelen die worden
overwogen om uit de rode cijfers te
komen een plan ter tafel om
enkele korte Europese trajecten los
te koppelen van intercontinentale
diensten en op dezelfde marnier te
gaan bedienen zoals de Nederlandse
Luchtvaart Maatschappij (NLM)
dat doet met het binnenlandse net.
De NLM is een dochteronderneming
van de KLM, die met Friendships
vliegt.
Voorlopig zijn dus de aangegeven
ontwikkelingen in het voordeel van
Fokker-VFW. Maar ook al heerst er
optimisme over de verkoopkansen
van de Fokkervliegtuigen,' toch mag
niet worden uitgewist dat vooral
met Amerikaanse vliegtuigfabrieken
als Boeing en Douglas een
messcherpe cocurrentie moet wor
den geleverd. Vooral de nieuwe
versie van de F 28 zal, naar men bij
Fokker verwacht, door zuiniger
brandstofverbruik en een lagere
aanschafprijs volledig opgewassen
zijn tegen concurrenten als de
Boeing 737, de Douglas DC 9 en de
Britse BAC.
ADVERTENTIE
Maak het u gemakkelijk:
voor alle geldzaken
naar één adres, ook voor
spaarvormen die méér
rente geven
Voor de vrouw die graag vlot gekleed
gaat hebben we dit bijzondere jasje van
nappa uit onze opmerkelijke kollektie
gekozen. Een passende suggestie voor
deze lente. Het model is kort en zeer
apart. De kleuren zijn met zorg
samengesteld: donkerbruin,
lichtbruin, zwart, kellygroen en
donkergroen.
Ook in suède. Kleuren
en sand.
Kom passen.
Donkersteeg 3, Leiden, tel. 071-21406
