Probleem Korte Hansenstraat echt opgelost? "Onder Ons": eens per jaar met de hele familie op stap "We lig ;gen soms tot drie uur in de nacht wakker" INWONERTAL VAN LEIDEN IS VORIG JAAR GESTEGEN Bonaventura mist drie spelers mizu UITWERPSELEN VAN 29 KATTEN EN EEN HOND JARENLANG NIET OPGERUIMD Gregory Kerenski zanger te Leiden keukens ZATERDAG 29 MAART 1975 Door Paul Wolfswinkel LEIDEN Zo op het eerste ge zicht lijkt de uitermate verve lende zaak van de kattepislucht in de Korte Hansenstraat te zijn opgelost. Er is echter een reden om aan te nemen dat de meest gedupeerden (de bovenburen met drie kleine kinderen) over enige tijd wederom vertwijfeld de di verse instanties zullen moeten af lopen. De kans is reëel dat de on houdbare toestand weer terug komt. En daar zijn de nodige vraagtekens aan verbonden. Het ls een zuivere veronderstelling. Het is geen "gegeven". Gelukkig maar. Hoe zit de vork in de steel? Ruim vijf jaar geleden nam een al leenstaande vrouw in de Korte Han- henstraat katten in haar huis op om 7e te verzorgen. De bewuste beest jes (die uitstekend werden gevoed) wisten zich via de natuurlijke weg te vermenigvuldigen en het vrouwtje 7elf ging steeds meer van poezen houden Zoveel zelfs, dat ze ze van ae straat haalde. Het werden haar kinderen en zo beschouwde ze ze ook. Maar de beesten kwamen nooit buiten en de ontlasting werd binnen de vier muren van het piepkleine huisje gedaan, zodat de stank toe nam. De mensen in de straat gin gen praten en vonden dat er iets aan gedaan moest worden. De bovenbuur vrouw klaagde steen en been over een niet wijkende hoofdpijn en durf- oe op het laatst niemand meer te vragen om een kopje koffie te ko men drinken. Er werd coritact opge nomen mat de politie, die er de wijk agent heenstuurde. Deze man zag vrijwel meteen de gevolgen voor de toekomst en pleitte hevig voor een "hoger" bezoek aan de vrouw. (Dat rapporteerde hij op 16 mei 1974). Op 2b juli werd de vrouw door politie- inspecteur La Rivière bezocht, sa men met dr. Lim van Endegeest. Dat bezoek werd voorafgegaan door (en brief van B. en W. van 12 juli, waarin stond dat er een einde moest worden gemaakt aan de voor de ouurt vervelende toestand. De rouw was in overtreding. „Ongewenst" De psychiater was al eerder bij öe vrouw geweest, maar werd door haar toen niet toegelaten. In het rapport dat La Rivière schreef stond te lezen dat het "ongewenst" was 'oor de vrouw "om op deze manier verder te leven". Men adviseerde verder de zaak via de medische zij de te laten behandelen. Ondanks dat tr neuwe'ijks sprake was van een be hoorlijk contact, wist men te be werkstelligen dat ze enkele katten zou afstaan voor castratie of sterili satie Men probeerde de relatie wat meei vertrouwen te geven door haai te beloven dat de beesten weer zouden worden teruggebracht. De dierenbescherming was inmid dels op de hoogte gesteld en stelde zich acnter het politieplan op. Er gebeurde wat er gebeuren moest. Maai daar was de kous niet mee af. De psychiater weigerde een KZ krankzinnigheids) verklaring af te geven, tijdelijk, of definitief. Dat zou een forse ingreep zijn geweest, want écht ontoerekeningsvatbaar was het vrouwtje niet, volgens hem. De bel moest echter toch wel even blijven doorluiden. Het enkele be zoekje, de contactarmoede van de 'rouw en het briefje van de burge meester hielpen niet. Er lag een duidelijke taak voor de Geneeskun dige Dienst. Zij hadden beroeps krachten om haar de „voorzorg" te geven, die ze nodig had. Dat is niet gebeurd. In een brief van 7 maart Jl„ weer door de burgemeester ondertekend, werd de vrouw medegedeeld, dat ze binnen tien dagen een einde moest maken aan de hinderlijke overlast. In andere woorden: ze zou ervoor moeten zorgen dat de katten groten deels weg waren. Dat zoiets niet gebeuren zou, lag vooi de hand. Op 18 maart werd zij voor zes uren meegenomen. De Ge meentereiniging kwam met een schoonmaakploeg en van het asyl v erden enkele kooien geleend om de 29 katten en 1 hond in te vervoe- Laat De door de uitwerpselen van de huisdieren aangetaste meubels wer den, voor zover 't mogelijk wat, ont smet De vrouw zelf werd ook gewas sen en van schone kleding voorzien. Daarbij bleek dat ze niet zo vervuild was. als men aanvankelijk dacht. Tij dens het verhoor kwam ze volgens dr. Lim ook nu niet in aanmerking voor een KZ-verklaring. ,'areD overlast haal Je niet zomaar even weg". Volgens de laatste berichten zijn er naast de hond, nu weer vijf kat ten (minstens) in huis. Hoofdinspecteur Erenst van de politie heeft uitgesproken ideeën. 'De mensen uit de Korte Hansen straat hebben bij veel gemeentelijke instanties moeten aankloppen. De GG en GD, de politie en andere diensten. Wij, als politie konden wèl een einde maken aan de overtreding, die was gepleegd, maar absoluut niet aan de stank, die was ontstaan. Ik vraag me af of de politie wel het juiste instrument is om in dit soort gevallen op te treden. En ik heb niet de kennis of de bevoegdheid om te zeggen of dit een zaak is voor de GG en GD of voor de Sociale Dienst. Ik zal u vertellen dat de wijkagent die zich met deze zaak be de leiding had, vond ik dat de con frontatie zo kort mogelijk moest zijn. De zaak draaide al ruim een jaar. Ik zou willen zeggen dat er in dat Jaar kans en tijd genoeg was om iets te doen, na het bezoek van mijn collega. Ik vind dat het geen fijn gezicht was om de vrouw uit huis te zien halen. En ik ben van oordeel dat we op deze manier niets hebben opgelost, omdat ik merkte dat er alleen van onze kant wat gedaan moest wor den. Tevoren is er niets met succes ondernomen. Ten einde raad is er dan de politie". Boeman Mevrouw Zwart, directeur van de GG en GD: "Ik hab er eigenlijk geen behoefte aan om iets te zeggen. 's Avonds is ze weer naar huis ge bracht en daar, voor zover het ging, opgevangen Toen ze weer alleen was heeft zij (zoals ze tevoren ook aeed) geroepen, geschreeuwd en la waai gemaakt. De bovenburen heb ben tot gisteravond last van haar gehad. "Iedere avond, als de televi- rle is opgehouden, begint ze weer te gillen. We liggen soms wel tot drie uur in de nacht wakker. Ze heeft ook gegild toen ze werd thuisgebracht. Dat heeft die psychiater zelf ge boord. Volgens ons is er helemaal niks veranderd. Alleen is de stank wat minder geworden, maar het is niet weg. Dat kan ook niet. Al die zighield, op een gegeven moment zelf ook radeloos was dat er maar niets concreets gebeurde. Als politie ben Je een uitvoerend orgaan. Het is heus niet voor de pret dat we ie mand uit zijn huis halen. Ikzelf ben er van meet af aan tegen ge weest dat deze zaak op deze ma nier werd "opgelost". Inderdaad heb ik dr. Lim tevoren geweigerd om met haar te praten (dus vlak voordat de vrouw uit huis zou worden gehaald) In 1974 was er al uitvoerig gepro beerd met haar te praten en dat lukte erg moeilijk. Dat heb ik ge hoord van deskundigen. Omdat ik Er moet altijd een boeman zijn. De genen, die ons iets verwijten, probe ren zich op die manier schoon te wassen. Ik gun ze die lol. Nee, zelf heb ik de vrouw nooit gezien en dat vind ik jammer. Maar ik heb wel mijn neus in het huisje gesto ken. Indertijd durfde niemand de ver antwoordelijkheid van de zaak aan. En dan is het natuurlijk fijn als er één autoritair gaat optreden. Dat moet een arts vaak doen. Als u drin gend aan uw galblaas moet worden geopereerd, dan zeg ik dat tegen u. Dan hoeft u echt niet tegen te strib belen. In het geval van de Korte Hansenstraat wilde of kon de arts niet autoritair optreden. En voila, daar heb je de boeman. Ik ben het met Erenst eens, als hij zegt dat de politie niet de eerst aangewezene was voor dit geval. Maar het was wèl de politie, die zich als eerste met de zaak heeft bemoeid. Ze hadden meteen moeten doorverwijzen. Dat is niet gebeurd. Het is pas gebeurd, toen er strub belingen waren. Als die mevrouw gek zou worden verklaard, dan zou er een einde aan de zaak zijn. Maar deze mevrouw is niet gek. Ze is een vreemde vogel, maai ze laat zich zeker niet betut telen. Een uniform maakt de mensen nrustig, dat begrijpt u wel. Dat ben ik ook met Erenst eens. We zijn nu bezig haar. vertrouwen ie winnen. De deur was open en we moeten de deur open houden. Met veel tact; daar hamer ik ook telkens cp bij de zuster, die haar regelma tig bezoekt. Het gaat moeizaam, maar we mogen erin. De sociale cienst en het Leger des Heils ook. je moet je in allerlei bochten wrin gen Ncgmaals: indertijd en nu nog ont brak me de macht om iets te doen. Het was heus geen onwil. Die stank 's hinder? Ja, maar wat is hinder/ Hinder valt toch niet te meten? Wat u heerlijk vindt, kan ik als bijzon der hinderlijk Zonnetje De maatschappelijk werker van de Sociale Dienst: "Ik begrijp best waarover u wilt praten. Maar de di rectie heeft besloten £ich officieel van commentaar te onthouden. Per soonlijk vind ik deze zaak teveel in het zonnetje gezet. Waarom moet dat nou in de krant?" Leidsch Dagblad: "Het is toch wel gebleken dat er naar buiten toe pas wat aan dc zaak is gedaan, toen wij erover schreven en toen wij de be woners hebben aangeraden een ge sprek te hebben met de burgemees ter. Toen gebeurde er binnen drie weken iets' Sociale Dienst: "Er zijn meer van die gevallen. Maar wanneer u meer wilt weten, moet u naar de afdeling voorlichting van de gemeente gaan". Psychiater Lim van Endegeest: Ik weet niet hoe het in de toekomst zal gaan. Het is mijn zaak niet meer want ik ga weg bij de Geneeskundi ge Dienst. Afgelopen zondag is een collega van mij bij deze mevrouw geweest, omdat er door de buren klachten waren geuit. Hij heeft een uur met haar gepraat. Ik heb hem van te voren niet ingelicht. Hij heeft dus objectief kunnen zijn. Dat vind :k een groot voordeel. Burgemeester Vis: "Op het mo ment van de actie was ik niet in Leiden en ik heb het dus ook van anderen moeten horen. Binnenkort, als het politierapport er is, zullen al le betrokken partijen, die aan deze ?aak hebben gewerkt, een evaluatie gesprek hebben. We hebben nergens op gespeculeerd we hebben er wèl rekening mee ge houden, dat na haar thuiskomst de situatie onhoudbaar zou zijn. Als leek, en dat wil ik benadrukken kun je zeggen dat we deze mevrouw in een goede richting hebben ge stuurd. En als het weer mis zou gaan, dan zeg ik, wederom als leek: „is dat wel normaal?" Zou ze niet net beste zijn geholpen met een ver zorging in een inrichting die daar voor geschikt is? Ik vind dat als er een herhaling komt, dat er dan een heel nieuw ele ment ontstaat. Met de ervaring van onlangs moeten we de zaak goed in de gaten houden. Ik zou persoon- .ijk aarzelen als hetzelfde geadvi seerd zou worden bij een herhaling". De omwonenden: "We blijven van oordeel dat als dit vrouwtje, waar we niets tegen hebben, waar we niet boos op zijn, naast de burgemees ter zou hebben gewoond, allang weg zou zijn geweest. Weet u, we leven hier niet aan de Witte Singel, maar m de Korte Hansenstraat". LEIDEN By Negram ver scheen zeer onlangs een singletje van de Leidse zanger Gregory Kerenski, althans van een zanger die in Leiden woonachtig is. „Tijdens de Russische revolutie liep daar ene Kerenski de lastige liberaal uit te hangen. En dat is nu net iets wat de KGB niet zo kon waarderen. Het vuur werd de jonge Rus dan ook zo na aan de schenen gelegd dot hij het land moest uitvluchten. Terzelfder tijd hield ene meneer Elias zich op in Polen en door een nogal ongelukkige samenloop van omstandigheden leek devp heer qua uiterlijk bijzonder vee! op de gewraakte Kerenski. De KGB vond dat ook: sterker nog: zij vonden de gelijkenis tè groot. Elias móés*. wel diezelfde zijn als Kerenski. Gedwongen door deze ietwat voorbarige conclusie vlucht te Elias naar Libanon. Maar ook daar wist de KGB Elias, alias Kerenski te achter halen en de volgende vluchtroute leidde naar Curacao, waar hg eindelijk mot rust werd gelaten. Daar maakte hij blijkbaar gre tig gebruik van, want een jaartje later werd zijn zoon geboren. Hij noemde hem Gregory. Gregory leek bijzonder veel op zijn vader en derhalve ook op de echte Kerenski. Bovendien bleek zoonlief erg muzikaal te zijn en toen hij zonder ai te grote kleer scheuren de pubertijd was door gekomen, begon hij te oompone- Sedertdien heeft hij honderden liedjes geschreven en op een ge geven moment gevoelde hij da behoefte om deze zelf ook ten gehore te brengen. Zijn verlangen om een plaat te maken werd dermate groot, dat hij Curacao met de miserabele studio-accoiji o - datle ontvluchtte en naar Neder land vertrok. Om het noodlot te tarten heeft Gregory Elias zich de artiesten naam Gregory Kerenski aange meten". aldus de platenmaat- sehaippij. Over de kwaliteit van zijn mu ziek dient een ieder voor zichzelf te beslissen. Dat het opvallend is en 'mal' is iets dat zeker is. ADVERTENTIE LEIDEN —Voor het eerst sinds 1967 is het inwonertal van Leiden het afgelopen jaar weer gegroeid. Per 31 dcember 1974 telde Leiden 97.913 inwoners tegen 96.882 een Jaar eerder, een toename van 1091. Nochthans zakte het aantal bewo ners in de binnenstad opnieuw (met uitzondering van Marewijk, doordat de studentenflat aan het Pelikaan hof bewoond raakte). Per 31 decem ber 1974 woonden 14.369 Leidenaars binnen de singels tegen een jaar eerder 14.607. In de studentenflat, vestigden zich 389 personen. Ook in de overige wijken daalde het inwo nertal met uitzondering van de Merenwijk en de Lage Mors. Abso luut gezien liep de bevolking van de Kooi het meest in omvang terug: een daling van 819; procentueel ging het Stationsdistrict het sterkst ach teruit: 6,7 procent (107 inwoners). In de Lage Mors nam het inwonertal toe met 378 personen (plus 9,8 pro cent). als gevolg van de bewoning van de 160 woningen aan de Jan Luykenlaan. In de Merenwijk kwa men er 3.435 inwoners bij. In totaal wonen daar nu 5.932 mensen. Wan neer de wijk voltooid is zal het in wonertal 17.000 18.000 bedragen. De gemiddelde gezinsgrootte werd het vorig jaar andermaal kleiner. Dit valt af te leiden uit het feit dat het aantal gezinnen van 24.143 naar 24.438 steeg, maar het aantal perso nen dat in gezinsverband woont, slechts met 112. De gemiddelde ge zinsgrootte bedraagt nu 3,29. Het aantal zelfstandig wonende alleen staanden steeg met 628 tot 7443. Het aantal inwonende alleenstaanden nam met 351 toe tot 12.292. Zij wo nen voornamelijk in de binnenstad en in het Boerhaave-district. VOOR VADERS GRATIS PARKEREN EN VOOR DE KINDEREN GRMIS PONYRIJDEN Reisvereniging bestaat 25 jaar Het persbericht van Negram, da*, het plaatje "I'll never let you down" (b-kant: Lady of sadness» uitbracht leert ons het volgende: En van lieverlee werd het een tra ditie. Het kwartje werd een gulden en de ene gulden werden er vier per stel. Het ene dagje werden er drie en het plezier groeide ook met het jaar. Een kwart eeuw aL Voorzitter P. Keyer: "We hebben nooit een vereniging willen zijn met reglementen en zo. Dat is ook hele maal niet belangrijk. Het plezier dat je met elkaar zou gaan hebben, was voor ons van veel meer belang". En zo trok men naar Valkenburg Königswinter, Bern-Kassel, Vaals. El- speet en nog verder. In een gehuur de bus, volgeladen met familieleden, plezier en de nodige spiritualiën. Dat wel, want hoe groter de vreugde, hoe meer zin je hebt in een flesje fris. En de tochten zijn ook heus niet bestemd om de natuur te gaan her ontdekken. "Je komt vermoeider te rug, dan je bent gegaan. Je moet. helemaal uit zijn, je moet vreselijk veel lachen en Je moet lekker lol kunnen trappen". Vandaar dat de kleine kinderen voor die drie dagen een blokje aan het been zijn en eigenlijk nog geen LEIDEN Deze maand bestaat de reisvereniging „Onder Ons" 25 jaar. Het is best mogelijk dat nie mand van deze vereniging heeft ge hoord: het is namelijk een uiterst geselecteerd gezelschap. Een familiereisvereniging. Opge richt door ene Keyzer, die het goe de idee had om eens per Jaar met de hele familie (en wat daar alle maal intussen aan was getrouwd) een dagje op stap te gaan. Daartoe werd er per week per man een kwartje opzij gelegd. goede meereizigers, dan wel feestvier ders zijn. De feestcommissie, die leder Jaar lustig haar werkzaamheden verricht, organiseert meteen in de bus al een kwis of een andere aardige gebeurte- Ieder Jaar komt men bij elkaar. "En dan zijn we er van verzekerd, dat er gemiddeld 90 procent van de "leden" er is. zeg dat maar eens van een andere vereniging. In het najaar hebben we altijd een soort reünie, met foto's en zo. Ach, u moet maar zo denken: je lacht in drie dagen zoveel dat je het verder de rest van het jaar kunt laten, haha". Half juni is hetweer zover Drie dagen Valkenburg. Olé! PAUL WOLFSWINKEL JgnAssendeffis>raat2 Oegs»gees! tet50392 WE WILLEN TOCH ZEKER ALLEMAAL 'N GOEIE KEUKEN VOOR 'N LAGE PRIJS! "Onder Ons", ten dele bijeen. Op de voorgrond de heren Keyzer, Keyzer en Keyzer, zijnde het be stuur. Op de achtergrond ook wat Keyzers en wat aangetrouwd. LEIDEN De Nederlandse school-basketbalkampioen, het Bona1 venturacollege, komt volgende week gehandicapt aan de start bij twee belangijke evenementen. De Leide naars missen zowel bij het kam pioenschap om de Leidsch Dagblad- wisselbeker op 2 april in de Vijf Mei hal als bij de zg. kleine Europese kampioenschappen (het achttiende toernooi van de O.S.G. Nieuwediep in Den Helder) drie steunpilaren: Hans van Rooden Eric-Jan Be- rendsen en Kees Blonk. De eerste twee spelen volgende week met het Oranje-jeugdteam in Duitsland; de laatste heeft een driedaagse keuring door te maken in Amersfoort. Bona is ingedeeld in Den Helder met de kampioenen van Hongarije, Bel gië en West-Duitsland. In de andere poule spelen de titelhouders van Po len en Tsjecho-Slowakije, het twee de team van België en de organise rende scholengemeenschap. De wed strijden worden op 3 en 4 april ge speeld. Het meisjesteam van Bona, tweede van Zuid-Holland, neemt e- veneens aan het toernooi deel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 3