illeke Alberti
e stijf voor
Rooie Sien jr.
"Zwaarmoedige verhaleneen geslaagd initiatief
alkisk
Sienkan
vergelijking met „Keetje doorstaan, maar
Mariken
naar
Cannes
Wie nu vooreen proefrit instapt
bij Alfa Romeo,wordt een ervaring rijker.
En misschien een jaargratis benzine en
Styi rrtcC'
Rooie
Theater: Trianon; Titel: „Rooie Sien; Hoofdrollen: Wille ke Alberti en Jules Hamel; Regie: Frans Weisz.
Terwijl „Keetje Tippel" van Paul Verhoeven op het ogenblik nog volle bioscoopzalen
trekt, komt Frans Weisz met opnieuw een duik in de historie: „Rooie Sien". Opnieuw
een stuk (jeugd)sentiment, een brok volkstheater, dat een regisseur heeft geïnspireerd
tot het maken van een film. „Rooie Sien" is jarenlang het succes geweest van de dames
Nooy. Avond aan avond trok het Stuk volle zalen met Beppie Nooy sr. als de moeder en
Beppy Nooij jr. als Sien jr. Evenals Keetje Tippel leeft Rooie Sien op het randje van de
zelfkant des levens, maar werkt zich er op een gegeven ogenblik bovenuit.
Fen vergelijking tussen beide films
is haast onontkoombaar. Daarbij
valt meteen op dat qua sfeerteke
ning Rooie Sien even goed is als
Keetje Tippel. Het camerawerk van
Ferenc Kalman Gall in "Rooie Sien"
doet niet onder voor dat van Jan
de Hont. Ook "Rooie Sien' levert
schitterende plaatjes op al heeft
Frans Weisz het zich dan wat ge
makkelijker gemaakt door voor het
merendeel binnenopnamen te ma
ken. Maar in details komt het decor
goed uit de verf en door kleur en be
lichting herleven de tijden, waarin
Rooie Sien haar leven sleet.
Voor wie het levensverhaal van Rooie
Sien nog niet kent: Rooie Sien sr.,
i dame van lichte zeden, is ge
trouwd met een zeeman, die haar
uit het leven wil halen. Tijdens zijn
afwezigheid, vervalt zij echter weer
haar oude vak, terwijl haar doch
tertje Rooie Sien jr. door haar
tchconouders wordt opgevoed. Rooie
Hen heeft intussen een vrind opge-
daan, mooie Frans, bij wie ze zich
een echt wijf gaat voelen.
Maar de poppen zijn aan het dan-
als de zeeman terugkeert en haar
i het werk" ziet. De zo goedige
reebonk heeft zijn emoties niet meer
bedwang en slaat de hand aan
zijn teerbeminde. Als dochter van
hoer met een vader als moorde-
r groe't kleine Sientje vol wraak
gevoelens tegen haar vader op bij
haar grootouders. Haar voorliefde
zang en dans schijnen haar de
sporen van haar moeder te laten
olgen. En zo geschiedt: een huwe
lijksaanzoek van een kruideniers-
i met goede, oprechte bedoelin-
slaat zij van de hand om erop
uit te trekken met een louche varié
té-artiest, die haar niets anders te
bieden heeft dan liedjes van Speen
hof f en Pruis en een serie onbetaal
de rekeningen.
Maar ziedaar: het bloed kruipt
waar het niet gaan kan, op een dag
olijkt het oefenen tussen de schuif
deuren toch een succes en komt het
tweetal in betere, zij het nog steeds
dubieuze kringen terecht.
De louche artiest laat haar na
tuurlijk op het kritieke moment in
de steek en dan komt het tijdstip,
voor de hernieuwde kennismaking
met vader, die helemaal haar vader
niet blijkt te zijn. In haar nood ver
geeft zij hem de moord op haar moe
den en zo komt alles toch min of meer
op zijn pootjes terecht.
Er valt veel te genieten in deze rol
prent, ook al is het verhaal druipend
van sentiment. Myra Ward en Wim
van den Brink doen het goed als de
grootouders van Sientje. Beppie
Nooy Jr. en Kees Brusse zetten de
ouders goed neer. Jammer is alleen
dat vooral in het begin het geluid zo
slecht is. Daardoor gaat vooral van
de rol van Beppie Nooy veel verlo
ren. Vaak is het onverstaanbaar en
op sommige momenten loopt het
niet synchroon. Hoe is het toch mo
gelijk, dat zoveel Nederlandse films
met de kwaliteit van het geluid te
kampen hebben, terwijl op het ge
bied van belichting en camerawerk
uitstekende prestaties worden gele
verd?
Jules Hamel als de louche vriend
van Rooie Sien komt goed over. Al
mist hij net dat iets, wat film zo
aantrekkelijk maakt. Willeke Alber
ti als Rooie Sien blijft Willeke Al
berti. Een lief, aardig meisje, maar
te deftig voor de rol van het volks
kind. Naarmate de figuur van Rooie
Sien naar een dramatische climax
loopt, mist zij steeds meer het ac
teertalent om het allemaal waar te
maken. Ook op momenten waarop
zij nu eens echt uitgelaten moet zijn
is er die barrière, waardoor het al
lemaal niet overkomt. In een lied
als "in de bajes", blijft zij stijfjes de
jongejuffrouw, die ook een aardig
liedje kan zingen, maar er moet
veel meer van dat volkse enthousias
me in haar zitten, dan er wordt uit
gehaald.
Als het moment komt, dat haar
Rooie Sien Willeke Albertiin het twijfelachtige gezelschap van een louche variété-artiest (Jules Hamel).
vriend een andere juffrouw heeft en
daarmee optreedt, zit je er gewoon
op te wachten dat ze zich eens lek
ker laat gaan. Maar dan komt er
een sentimenteel liedje, waarbij zij
met veel moeite wat tranen te voor
schijn tovert. Maar met tranen en
een vertrokken bekkie redt je het in
zo'n scène niet. Tranen brengen
geen dramatisch hoogtepunt, daar
is expressie voor nodig en helaas,
helaas, dat ontbreekt.
Het blijft allemaal landerig en
ingehouden, zodat je op een gege-
bij jezelf denkt: 'Hé
Desondanks blijft "Rooie Sien" neelvoorstellingen indertijd ook be-
een film vol puur amusement, die leefden.
best het succes waard is, dat de to- ANNEMIEK RUYGROK
DEN HAAG (ANP) De
leiding van het filmfestival in
Cannes heeft op suggestie van
het ministerie van CRM de
Nederlandse speelfilm „Mariken
van Nieumeghen" uitgenodigd
voor deelname aan het festival
dat van 9 tot 23 mei zal wor
den gehouden. Dit heeft het mi
nisterie van CRM meegedeeld.
De film is geregisseerd door-
Jas Stelling en geproduceerd
door Rob du Mee.
B.V. Autom. Imp. H. A. MAASLAND
Voorschoterweg 17 - Valkenburg - Tel. 01718 13900/16275
Terug in Leiden
CAMERA "It's in the air" met
George Formby, een komische
luchtmachtman.
STUDIO 'Jesus Christ Super
star", een prachtige musical met
fantastische opnamen op - vaak
- autentieke plaatsen.
"Le fantome de la liberté" (Luis
Bunuel), Kriterion, Rotterdam.
"That's entertainment" (me<t
o.a. Frank Sinatra en Elisabeth
Taylor), Corso, Rotterdam.
Haagse bioscopen
Kindermatinee
CAMERA "Tarzan in New-
York".
REX Walt Disney-film.
Nachtfilms
"Het is pas goed als een Tiroler
het doet". Daar komen enkele
dames uit de ruimte tenminste
achter. Zij zijn op aarde neerge
daald om mannelijk zaad mee
de ruimte in te nemen, maar het
meewerken aan de produktie
daarvan, bevalt hen zo goed dat
zij tenslotte maar in Tirol blij-
Goede films in
andiere steden
"Soldier blue" (Candioe Ber
gen, Peter Strauss, Donald Plea-
sance), Nöggerath, Amsterdam.
Tomm" (verfilming van de
rock-opera van the Who), Calyp
so, Amsterdam.
"Scènes uit een huwelijk" (Ing-
mar Bergman, met Liv Ullman)
Tuschinski 2 en Alhambra, Am
sterdam.
Apollo: "De vier musketiers'
dag. 2.30, 7.00 en 9.15 uur, le
en 2e paasdag ook 4.45 uur. 14
jaar.
Apolio 2: "Ransom", dag. 2.00,
7.30, en 9.45 uur, le en 2e paas
dag ook 4.15 uur. 14 jaar.
Asta: 'The Towering Inferno
dag. 2.00 en 8.00 uur. 14 Jaar.
Bijou: "Sweet Movie", dag. 2.00
7.30 en 9.30 uur, le en 2e paas
dag ook 4.15 uur. 18 Jaar.
Camera: 'The man with the gol
den gun", dag. 1.45, 7.00 en
9.30 uur, le en 2e paasdag ook
4.15 uur. 14 jaar.
Cineac: 'Phase IV", dag. 7.30
en 9.30 uur. 14 Jaar. Kinderma
tinee: "Robin Hood", dag. 9.30
11.30 1.30, 3.30 en 5.30 uur. le
paasdag vanaf 11.30 uur. AL.
Corso: "Keetje Tippel", dagel.
2.15, 7.15 en 9.45 uur. le en 2e
paasdag ook 4.30 uur. 18 Jaar.
Du Midi: "Rooie Sien," do., di.
en woe. 3.00 en 8.15 uur, goe
de vrij., za., le en 2e paasdag
3.00, 7.00 en 9.30 uur. 14 Jaar.
Kindermatinee: "Oom Ferdi
nand en de toverdrank", dag.
12.30 uur. AL.
Euro: "Ben-Hur", za., le en 2e
paasdag en woe. 3.45 en 7.45 u
vr., di. en do. 1.30 en 7.45 uur.
AL. Kindermatinee: "Popeye-
Festival", za., le en 2e paas
dag en woe. 1.30 uur. AL. Och
tendvoorstelling: Tvanhoe" di
woe., do. en vrij. 10.30 uur AL.
Flora: "Girls are for loving",
dag. 2.00, 7.00 en 9.15 uur, le
en 2e paasdag ook 4.30 uur. 18
jaar.
Kriterion"Zwaarmoedige ver
halen", dag. 3.00, 7.00 en 9.30
uur. 14 jaar.
Metropole: "Aardbeving", dag.
2.00 en 8.00 uur, le en 2e paas
dag ook 5.00 uur. 14 jaar.
Odeon: "Rooie Sien", dag. 2.00,
6.45 en 9.15 uur, le en 2e paas
dag 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur.
14 jaar.
Olympia: 't Is een gekke, ra
re, dolle, dwaze wereld!" dag.
2.00 en 8.00 uur. AL.
Passage: "Keetje Tippel", dag.
2.30, 7.00 en 9.30 uur, za. en
le en 2e paasdag 1.30, 4.00 en
7.00 en 9.30 uur. 18 jaar.
Rex: 'The Towering Inferno",
dag. 10.00, 1.30, 4.30 en 8.00 uur
le paasdag vanaf 1.30 uur. 14
jaar.
Royal '70: "Onder Piratenvlag"
dag. 2.15, 7.00 en 9.30 uur, dl.
en woe. 2.15 en 8.00 uur. 14
jaar. Kindermatinee: "Waar de
karate-klappen vallen", le en
2e paasdag 12.00 uur. AL.
Royal: 'The way of the dragon"
dag. 2.15, 7.00 en 9.30 uur, di.
en woe. 2.15 en 8.00 uur. 18
jaar.
Studio: "De Sex-Shock", dagel.
2.15, 7.00 en 9.30 uur, le en 2e
paasdag 1.30, 4.00, 7.00 en 9.30
uur. 18 jaar.
De Uitkok: "Kind van de
zon", dag. 2.30, 7.17 en 9.30 uur,
le paasdag 1.00, 7.15 en 9.30 uur.
2e paasdag 1.45, 4.00, 7.15 en 9.30
uur. 18 jaar.
Blijvers
LUXOR "The towering inferno'
groot spektakelstuk over een af
grijselijke brand in een reus
achtige wolkenkrabber.
LIDO "Keetje Tippel' v. Paul
Verhoeven met Monique van de
Ven in de hoofdrol. Aardige scè
nes in een schitterende sfeerteke
ning.
Door
Piot Ruivenkamp
We zaten er eigenlijk al jaren op
te wachten, het filmzoveelluik. Kans
voor jonge filmers, die tevergeefs
naar kennissen zochten, die tonnen
wilden steken in hun filmdebuut.
Er waren al initiatieven in dede rich
ting, die dood liepen. Matthijs van
Hejiningen komt als producent de
eer toe City Film, CRM, VARA en
Cinecentrum om de tafel te hebben
gekregen voor een in ons land u-
nieke samenwerking.
Hij organiseerde theatergaranties,
zodat een snelle uitbreng in meer
dere kopieën vast kon staan, het
kleurenlaboratorium kon weer eens
aan het werk, CRM kon gelukkig
zijn omdat er ditmaal niet gemop-
pers zou moeten worden, dat de kor
te opdrachtfilms niet in de bioscoop
terecht kwamen. Kortom alle partij
en zouden er op hun manier hun
voordeel uit kunnen trekken. Zelfs
de cineasten, want ondanks de be
scheiden budgetten konder vier Jon
geren beschikken over bekende spe
lers en over 35 mm kleurenmateri-
aal in de camera van Theo van
de Sande, de opkomende ster aan
het firmament van onze filmfotogra
fen.
Drie of vier korte filmverhalen
als kralen aan een snoer, het pu
bliek raakt er niet snel voor in
draf. En toch, dat behoeft niet al
tijd zo te zijn. Denk maar aan de
aantrekkelijke Franse films als die
naar De Maupassant-verhalen, aan
"De zeven hoofdzonden", "Het bed"
en zelfs de 16 mm-produktie "Paris
vu par". Voor de Nederlandse toe
schouwer, die eigen films met ar
gusogen bekijkt zou dit soort inte
ressant kunnen zijn vanwege het ge
spreide risico: er zitten altijd wel en
kele redelijke goede bij, een totale
teleurstelling wordt het nooit.
Heeresma
"Zwaarmoedige verhalen voor bij
de centrale verwarming" van Heere
Heeresma, naar diens gelijknamige
bundel, blijkt zelfs een openings
treffer, die bter uitvalt dan men
zou durven hopen. Vooral de tech
niek van onze films ziet men groei
en en zo zit het in dit geval met
het geluid eens onopvallend goed.
Het experiment moet dan ook ze
ker worden voortgezet, de vraag is
alleen of er voldoende novelleschrij
vers zijn, die de behoefte kunnen
voeden.
Korte films hebben namelijk een
vreemde hebbelijkheid: ze vragen in
een minuut of twintig om een bon
dige economie, de ontwikkeling naar
een duidelijke pointe, waar men
vreemd genoeg bij anderhalf uur
film eventueel buiten kan.
Ja en dan de keuze van Heere
Heeresma. Hij is al vaak uit geroe
pen tot de verfilmbare schrijver bij
uitstek. Polanski boog zich zelfs over
zijn "Een dagje aan het strand",
maar ook de kansen van "De ver
loedering van de Swieps" en "De
antikrist" berustten op gezichtsbe
drog. Heeresma weet inderdaad plas
tische, schilderachtige situaties te
bedenken, maar daar gebeurt dan
in tweede instantie eigenlijk niets
meer mee. Of te weinig om er wak
ker van te liggen. Het blijft bij il
lustratie.
De uitzondering daarop, "Mijn
heer Fnus en juffrouw Lenie" is dan
ook meteen veruit de beste van de
van der Lecq weet met burleske
grimmigheid alles uit deze botsing
in hiërarchie te persen. Acteerpres
taties van Hugo Metsers en Pleuni
Touw zijn er zoals ze maar zelden in
Nederlandse films worden gezien.
Hij als kantoorchef en zij als kan-
toorsloof. En dan niet te vergeten
Sacco van der Made, die door onze
filmers veel te vaak wel vergeten
werd. Ook door de toon: een boos-
geestige kijk op onze binnenhuis
jes van klasse. Dat de parmantig-
kneuterige humor van Heeresma
daarbij een andere toets kreeg is al
leen maar een gunstige omstandig
heid.
Oude man
De bijdrage van Guido Pieters om
Lex Goudsmit heen als een vreemde
oude man heeft sfeerkwaliteiten. Je
ziet wel allerlei dingen gebeuren,
maar ze richten niet alle naar het
eindresultaat, dat daardoor wat on
bestemd blijft en geen eohte climax
bereikt. Dat kan ook gezegd worden,
ondanks de soms aardige details, in
"Zeeman tussen wal en schip" o.m.
de stilte in een fabriek) maar het
krakeel tussen Jon Bluming en Car
ry Tefsen bleef te ongestuurd bij
Ernie Damen. Een verhaal dat in
zijn groteske situatie kansen bood,
"Een winkelier keert niet weerom"
kwam in handen van Nouchka van
Brakel. De straffe timing en dialoog-
regie ontbraken om Johnny Kraay-
kamp en Rijk de Gooyer tot meer
dan een opgezegd lesje te brengen.
Daardoor viel het slotfragment min
der uit dan nodig was in een totaal,
dat toch wel voldoende aardige mo
menten oplevert om te concluderen
dat een volgende stap naar een Ne
derlandse filmtoekomst is gezet
Joost Prinsen, Wieteke van Dordt en Lex Goudsmit in een scène uit "De smalle oude man", één
van de 4 korte films naar verhalen van Heere Heeresma,
