Veel van
romantiek
in vak is
verdwenen
Eendracht nu: gewone huisbaas
Monarchaal bolwerk in jonge republiek
Vragen Van Zijp
over Doezastraat
Dr. A. J. Vis
Drogisterij Van Harteveld veertig jaar in Leiden
ZATERDAG 22 FEBRUARI 1975
Proefschrift over Leidse universiteit in beginjaren
LEIDEN/UTRECHT De in de eerste 75 jaar van het bestaan teriaal is benut, komt naar voren, Verwacht mocht worden dat de vorm hoger waardeerden dan de re-
Jtrechtse historicus H. Wansink, van die universiteit (1575 tot 1650) dat de Leidse universiteit zich afzet- hoogleraren aan deze jonge univer- puibliek. Eveneens merkwaardag is,
neent dat de geschiedschrijving van werd bedreven. Die tijd was tevens te tegen de republikeinse staatsvorm siteit pleidooien zouden houden voor dat de overheid hier niets tegen deed
le wetenschappen in Nederland een de bloeiperiode van deze universiteit, van de toenmalige Nederlanden en de de toen nog jonge staat die de Repu- stelt dr. Wansink. Hij verklaart die
verwaarloosd gebied is. Pas de laat- de eerste in Nederland en lange tijd monarchie prefereerde. Dit is bliek der Verenigde Nederlanden passiviteit door te stellen dat
te tijd komt hierin volgens hem eni- de grootste van Europa. Tussen 1625 merkwaardig omdat Leiden aan zijn was. Midden in het meest republikein- "hoogstwaarschijnlijk de overheid,
e verandering. De heer Wansink is en 1650, zo vermeldt dr. Wansink, universiteit is gekomen als "belo- se gewest, Holland, trof men echter toen geen gevaar zag in de acade-
istermiddag aan de rijksuniversi- studeerden er meer buitenlanders, ning" voor het hardnekkig verzet, een universiteit aan waar de hoogle- mische vertogen, die niet speciaal
i Utrecht gepromoveerd op een dan Nederlanders. tegen de Spaanse monarchistische raren die zich met "politicologie" be- op de Nederlandse situatie betrek -
van de politieke wetenschap, Uit zijn onderzoek, waarvoor nog overheersing in het begin van de zig hieldèn, het koninkrijk als staats- king hadden",
die aan de Leidse universiteit, niet eerder aangeboord bronnenma- tachtigjarige oorlog.
LEIDEN Maa nctagmiidldag tussen viler en hallf zes zal er
in de drogi«sterij-parf u merie-schoonbeidssalon vam W. J. van
HanteveJd aan de Zeemamilaan iin Leiden niets verkocht wor
den. Toch zullen er op dlatt ogenblik vele k'la-nten iln de win
kel staan. Oorzaak van die schijnbare tegensitrijdlilgheid is
dat op dat ogenblik in de zaak een receptie wordt gehouden
om het 40-jarig bestaan van de drogisterij te vieren.
Twee generaties Van Harteveld in de drogisterij aan de Zeemanlaan, waar maandag het 40-jarig
bestaan wordt gevierd. Links de heer J. L. A. van Harteveld, rechts zijn zoon W. J. van Harte
veld.
Bram van Leeuwen
geneesmiddelenwet is de drogist een
groot aantal medicamenten kwijtge-
raakt. Vroeger konden de klanten bij
ons bijvoorbeeld anijsspiritus en va-
Want het was in februari 1935 dat leriaan kopen, maar dat is nu alleen
de vader van de huidige eigenaar op recept by de apotheek verkryg-
besloot zijn drogisterij in de Amster
damse Spaarndammerbuurt. die op
dat ogenblik al tien jaar draaide, te
sluiten en in Leiden opnieuw te be
ginnen. In die beginperiode
baar. Bijna alle artikelen zijn te
genwoordig verpakt in mooie doosjes
en flesjes. Dat heeft het allemaal veel
duurder gemaakt. Persoonlijk kan ik
het helemaal niet zo erg appreciëren.
geen vetpot. Drogist J. L. A. Harte- Het is heel wat anders dan weiken
veld: 'Toen ik my hier pas gevestigd met een grammenweegsohaaltje.
•had, gebeurde het wel dat
omzet niet hoger dan vijftig cenit lag.
Mijn vrouw en ik wisten, dat we een
Stopflessen
Ten bewijze hoe anders het alle- Weinig animo
met lede ogen moeten aanzien, dat
het contact dat ©r in het verleden
tussen de Leidse drogisten bestond
sterk verwaterd is. Jarenlang was hy
voorzitter van de afdeling Leiden van
de Algemene Nederlandse Drogisten
Bond. "Er werd in die tijd altijd
eenmaal per maand vergaderd. We
wisselden ervaringen uit. Er heerste
een collegiale sfeer, want we zagen
elkaar niet als concurrenten. Als er
een een vertegenwoordiger was die
geknoeid had, dan spraken we af om
zo iemand te boycotten.
wan't de hele wijk
bouw. Je keek vanuit
naar de Lammenschansweg,
die dag de blauwe tram
n°w-ïPiHarteveld een foto uC muui v«u
r "ffzÜn werkkamer, waarin de drogisterij
in vroeger jaren is vereeuwigd. Een
interieur waarop de stopflessen
Den
Haag reed. Ook de kerk stond er nog ov^ëersin. n,d
etiketten, waarop voor de buiten-
niet.
Dat de keuze
plaats op Leiden viel was voor dro
gist Harteveld geen toeval: 'Ik ben
geboren in Leiden en wilde gratig
terug. In Amsterdam hadden we het
niet zo naar onze zin. Het was daar
SIT Vt ëelenverkoop'zitóh'stewls
staander onbegrijpelijke namen pry-
titqc ■xrr^r. Toch vindt Van Harteveld sr.
dat de drogist nog altijd een bedrijf
is gebleven met een bepaalde status.
Ook zijn de meeste drogisten door
de sterke inperking
gaan
toeleggen op de cosmetische artike-
Drogist Van Harteveld: "We
op de hoek
ama'nlaan een pandje leeg stond
verkopen op dit oeërfMlk artikel'
de komende Jaren veel
woningen in de omgeving gebouwd iëëtisSe htoiën
de meeste gerenommeerde cos-
zouden worden. Daarom hebben
de stap gewaagd."
Terugblikkend op die periode
Ondanks die "nieuwe markt" is ook
de drogistenwereld niet ontkomen
aan een duidelijke sanering. "Gom-
in het beroep verdwenen is in de Jammer, want het was een pradht-
loop der tijd. "We maakten vroeger zaak. Maar zo zijn er meer voorbeel-
onze eigen hoestsiropen en boorwa- den in Leiden."
teren, maar door de nieuwe strenge Drogist Van Harteveld heeft ook
Maar onder de Jongere drogisten
blijkt weinig animo te toestaan om
aan het verenigingsleven deel te ne
men. Men toomt niet meer bij elkaar.
Heel Jammer, want ik (heb steeds op
het standpunt gestaan, dat je je on
danks de drukke werkzaamheden vrij
moet kunnen maken."
Dat de heer Harteveld sr. dat in
zijn leven in ruime mate gedaan
heeft bewijst de respectabele lijst van
functies, die hy in de loop der jaren
heeft vervuld. Zo was hij vyftien
jaar voorzitter van de landelijke Dro-
gistentoond. In de Jaren dat de cos
metica steeds belangrijker werd voor
de drogist, werd hij tevens bestuurs
lid van de Stichting Parfumerie
Detailhandel (15 jaar penningmees
ter en 5 jaar voorzitter). En door zijn
ervaring op dit gebied werd hij later
gekozen in de examencommissie par
fumerie Verder was hij ook nog Ja
ren hoofdbestuurslid van Pharmacon.
Harteveld zijn partijtje mee. Jaren
lang was hij de tweede voorzitter
van de wijkvereniging. Van Harte
veld: "Weet u eigenlijk hoe ze aan
de naam voor deze wijk zijn geko
men Er is een prijsvraag uitgeschre
ven en toen is de naam "Professo-
reniwijk" uit de bus gekomen."
Al 22 jaar
En dan is er nog het bestuur van
de 3-October Vereeniging. Al 22 Jaar
maakte hy daarvan deel uit Als 2de
secretaris heeft bij de zorg voor de
gehele ledenadministratie (zo'n ze
venduizend adressen) en elk jaar be
hoort 'hij tot de deputatie die de ha
ringen keurt. In mei van dit jaar zal
hy ook onder die bestuursfunctie
een streep zetten, 'Tk was het eigen
lijk al eerder van plan, maar ik ben
blijven hangen, omdat ik 400 Jaar
Leids ontzet toch wel erg graag wilde
meemaken. Het feit dat er in het be
stuur altijd een goede stemming
heerste heeft zeker ook een rol ge
speeld. De mensen weten wat ze aan
elkaar hebben."
Op 65-jarige leeftijd, dat is nu
ruim zeven Jaar geleden, stapte de
heer Van Harteveld uit zijn inmid
dels sterk uitgebreide drogisterij en
droeg de leiding over aan zyn zoon
W. J. van Harteveld. "Ik kom nog
wel bijna dagelijks in de zaak, want
als Je zoveel jaren achter de toon
bank hebt gestaan, groeit er een
band met Je klanten. Er komen nu
volwassenen in de zaak, die Je als
kind zag komen en die je helemaal
hebt zien opgroeien.
Je leefde met het lief en leed van
e. Daarom kun Je als
drogist niet altijd de commercie voor
laten gaan. Je klaar staan om Je
klanten te adviseren. Als iemand
dag-in-dag-uit pijnstillende middelen
komt kopen moet je het geld niet in
de kassa doen en denken: dat heb ik
verdiend. Dan moet Je zo'n klant
wijzen op gevaren, die aan een al
te grote do6is verbonden kunnen zijn.
Daar heb Je tenslotte voor gestu
deerd."
To»t tien uur
Drogist Van Harteveld vindt dat
de gezondheidszorg in Nederland op
een goed peil staat. De arbeidsom
standigheden zijn in die loop der Ja->
ren eveneens veel verbeterd. Ook
voor de drogist. "Ik heb nog meege
maakt dat de winkels van maandag
tot vrijdag tot acht uur 's avonds ge
opend waren en op zaterdagavond
tot tien uur. En dan was je zondags
nog vaak bezig met de administra
tie."
Van de reeks functies, die Van
Harteveld sr. heeft vervuld is er één
waarvan hy nog geen afstand kan
doen. Dat is het voorzitterschap van
het kerkkoor van St. Petrus. Een
knor gevormd uit 35 dames en 25 he
ren, waarin ook de voorzitter zich
vocaal van zijn beste kant laat zien.
"Het is zonder overdrijving een van
de beste koren van Leiden. Dat heb
ben we te danken aan onze,dirigent
Thijs Kramer.
Dan tot slot van ons gesprek nog
even terug naar Van Harteveld, de
drogist. "Het is een mooi beroep.
Als ik opnieuw mocht beginnen, zou
ik het zeker weer doen."
LEIDEN In het februari-num-
mer van de Buurtkrant, het lande
lijk orgaan van de BHW (Bond voor
Huurders en Woningzoekenden),
staat onder de kop "Woningbouwver
eniging schijndemocratie" een inter-
Bloemperken
in Vogelwijk
LEIDEN Op de kruispunten van
Lijsterstraat met Merelstraat en
van Lijsterstraat met Roodborst-
straat ln de Vogelwijk zullen bloem
perken worden aangelegd. Boven
dien zal de verlichting op de ge
noemde kruispunten door de SLF
worden verbeterd. B. en W. hebben
daartoe de beslissing genomen.
Het college heeft ook besloten een
deel van de eerste verdieping van
het voormalige Van Wijk-complex,
aan de Vestestraat te verhuren aan
Schenk-Grafisch Service Bureau b.v.
in Leiden.
Verder namen B. en w. een besluit
over het verzoek tot schadevergoe
ding van de Vereniging "Vakschool
voor meisjes voor Leiden en omstre
ken. De schadevergoeding werd ge
vraagd wegens vernielingen aan en
rondom het schoolgebouw 't Stee-
nevelt" aan de Sumatrastraat. Het
college heeft de aanvraag af ge we-
Tenslotte besloot t college er naar
te streven over twee jaar gemeen
telijk vertegenwoordiger te hebben,
in de Raad van Bijstand van het
Economisch Technologisch Instituut
voor Zuid-Holland.
view opgenomen met Willem Verka
de, BHW-actievoerder en als zoda
nig destijds toegetreden tot het be
stuur van woningbouwvereniging De
Eendracht. Wij nemen het interview
hieitoij gedeeltelijk over.
Allereerst de voorgeschiedenis, zo
als die door het blad geschetst wordt
"5 april 1973 namen bewoners van
woningbouwvereniging De Eendracht
in de Kooi in Leiden hun woning
bouwvereniging over. Na massale
BHW-acties tegen de huurverhoging
verdween net oude bestuur om
plaats te maken voor een bestuur,
dat voornamelijk uit BHW-leden be
stond. Het stelde zich tot taak in haar
beleid de wil van de bewoners uit
te voeren. Een van de eerste maat
regelen van het bestuur was het af
kondigen van een huurstop. Nu nog
geen twee jaar later heeft de woning
bouwvereniging de bewoners laten
weten dat zy de hurverhogingen van
'72, '73 en gedeeltelijk van '74 toch
moeten betalen".
Dan het vraaggesprek met Willem
Verkadé. Hij zegt over zijn ervarin
gen als bestuurslid in het BHW-or-
gaan o.m. het volgende: "Het ging
allemaal niet van een leien dakje.
Een van de eerste moeilijkheden
was Marcel van Dam. Die schreef ons
een brief dat wij de geïnde huurver
hogingen niet mochten terugbetalen
(dat was één van de doelstellingen
van het nieuwe bestuur red.). We
wilden als bestuur tegen Van Dam in
gaan, maar we konden het niet. We
konden niet bij het geld komen. De
woningbouwvereniging kan namelijk
geen cent uitgeven zonder toestem
ming van de gemeente en het CBW
(de centrale boekhouding van de
Leidse woningbouwverenigingen).
Voor het betalen van schulden aan
banken kun je wel
geld krijgen, maar niet voor het te
rugbetalen van huur. Hoewel dat het
geld van de mensen was. Wij had
den wel uit het CBW kunnen stap
pen, maar dat betekende dan een
boete van f 300.000".
Ook van het renovatieplan, dat door
de bewoners zelf uitgevoerd had moe
ten worden, kwam niets terecht,
"omdat de gemeente aan het lijntje
loopt van de rijke inwoners van de
stad", zegt Verkade, "de Leidse aan
nemers zagen grote bedragen aan
zich voorbijgaan". Het lukte even
min om de statuten te wijzigen (af
schaffing van de ledenraad). Verka
de: "Ons bestuur diende onmiddellijk
een verzoek in bij Justitie. Ik ben
er zelf al vier keer geweest en kreeg
dan te horen: er zijn bezwaren ge
maakt en die zijn in onderzoek. Ik
vermoed sterk dat de gemeente daar
achter zit. Die willen liever niet te
veel invloed van de huurders.
Ze waren ook al bezig met een
nieuw soort organisatie die alle
huizen van woningbouwverenigin
gen en gemeente gaat beheren".
"Al met al hadden we behalve de
huurstop nog geen van onze pro
grammapunten kunnen verwezen
lijken. En toen kwam de klap op
de vuurpijl: begin '74 werden we
op het matje geroepen bij Van
Dam, samen met woningbouwver
eniging Ons Belang die ook een
huurstop had ingevoerd. Toen we
bij Van Dam binnenkwamen zaten
daar allemaal van die professors
en dootorandussen die volgens mij
de wet helemaal uit hun hoofd ken
den. Er werd ons meegedeeld dat
de huurstop tegen de wet was en
dat we de huurverhoging moesten
gaan innen. Anders werden er
maatregelen genomen. Later bleek
dat ie bedoelde dat de woningbouw
vereniging anders zou worden op
geheven. Dat was het meest kritie
ke moment voor de bestuursleden,
die onderling verdeeld raakten. Met
name voorzitter Mittelmeyer ging
door de knieën. De meerderheid
van het bestuur was het met hem
oneens. Maar achter onze ruggen
vroeg Mittelmeyer huurvaststelling
door de minister aan. Zijn tweede
verraad aan de buurt pleegde hij
na onze verkiezing. Een motie van
de BHW om de huurstop te hand
haven, weigerde hij in stemming te
brengen. Met politiegeweld liet hij
een BHW-vertegenwoordiger de
zaal uitzetten. Dat deed het ver
trouwen van de bewoners in het be
stuur natuurlijk geen goed. De
aanwezigen weigerden mee te doen
aan de verdere agendapunten, on
der andere verkiezing van een deel
van de ledenraad. Alleen aanhangers
van Mittelmeyer stemden mee en
kozen hun eigen vriendjes. Deze
nieuwe ledenraad gooide ons. die
nog steeds op de hand van de be
woners waren, uit het bestuur. En
vanaf dat moment was de Een
dracht weer wat het vroeger was:
een doodgewone huisbaas".
LEIDEN Het CDA-raadslid Van
Zyp heeft B. en W. schriftelijk wa
gen gesteld naar aanleiding van de
krantenberichten, zoals die afgelopen
week zijn verschenen.
Van Zijp wil weten of het college op
de hoogte is van de werkzaamheden
tot profielwijziging van de Doeza
straat, die werden stopgezet na ver
zet van de winkeliers.
Verder wil het raadslid weten of de
aanvang van de werkzaamheden in
strijd is met de toezegging die door
de voorzitter van de verkeerscom-
missie op 1 april 1974 is gedaan.
De toezegging luidde dat er eerst
met de winkeliers contact zou wor
den opgenomen, voordat er met wel
ke situatieverandering zou worden
begonnen.
Van Zyp wil van B. en W. weten of
de winkeliers al een antwoord heb
ben gehad op hun brief van 19 maart
1974 en of het college bereid is in
overleg te treden met de midden
standers, voordat met de aanvang
van de werkzaamheden wordt begon-
Inmiddels is bekend geworden dat
de wethouders Van Aken en Waal,
binnen niet al te lange tijd met de
winkeliers zullen gaan praten.
Door Paul Wolfswinkel
Vanaf vandaag zult u op deze
plaats in de krant een regelmatig
terugkerende serie zien: 'Dagte
kening.' Bedoeling: iemand vol
gen gedurende een (werk)dag.
Iemand die door functie, beroep
of persoonlijkheid een stempel
drukt op de Leidse samenleving
Vandaag de eerste. Burgemees
ter Vis. Het dagje volgen, zoals
dat eigenlijk de bedoeling was,
zit er niet in. 'Ik doe zoveel din
gen, waar u echt niet bij kar.
zyn, dat het een beetje frustre
rend voor u gaat worden. Kom
maar by me thiuis. Daar kunnen
we persoonlijk praten. Dan hoort
u ook hoe mijn agenda er
uitziet.'
Hy had er een uurtje voor uit
getrokken. Het werden er twee,
in de studieerkamer aan de Witte
Singel. Een knots van een huis
met veel hout. Een zakelijke, hoge
werkkamer. Geen rommel, geen
stapels werk. Hij doet zyn bureau
open en laat de keurig gerang
schikte attributen zien. T>us toch
een beetje schoolmeester?' 'Ja,
maar dan in positieve zin, hè/
Dat begrijpt u wed.'
Adriaan Jan Vis werd op 6 sep
tember 1920 in Memsingerweei
(Gr) geboren, lag daar zes weken
in de wieg en vertrok met zijn
ouders (vader was doopsgezind
predikant) naar Drachten. Daar
woonde hij zes jaair. Vervolgens
ging het gezin Vis met de twee
zoons (de ander is anesthesist in
Amersfoort) naar Arnhem, waai'
Adriaan lager en gymnasiaal on
derwijs volgde. Van daaruit ver
trok hU naar de Gemeente Uni
versiteit van Amsterdam om er
geschiedenis (hoofdvak) en Ne
derlands (bijvak) te studeren.
Werd in 1939 in dienst geroe
pen ('In Bussum ondermeer. Edu-
ard van Beinum was onze kok
diaar'). Had een roerige oorlogs
periode, studeerde intussen en
zat in het verzet in Leiden. Deed
hier wat tentamens. Moest van
de bezetter in het arbeidsproces
en heeft drie maanden gewerkt
als assistent leider in een kamp
voor sociale jeugdzorg. 'Daar zat
ik tussen roofmoordenaartjes en
klokikendiefjes. Maar ik wilde le
raar worden en de eerste sollici
tatie was meteen raak. Hier in
Leiden aan de HBS aan de Hoge
Rijndijk.
Daar werd ik voor een jaar be
noemd. Ik heb me toen laten over
schrijven naar het Leidse Corps,
omdat ik via het Lejlds studenten-
verzet daar veel vrienden in had.
Ik ben nooit Leids student ge
weest, maar wel Leids corpslid.
Uniek hoor. Daarna heb ito nog
drie maanden in Wassenaar ge
werkt om vervolgens naar Bussum
te gaan. Daar heb ito vijfentwintig
jaar ails leraar geweitolt. Van sep
tember 1949 tot september 1969
heb 'ik daar in de gemeenteraad
gezeten. Op de seconde af twintig
Jaar. Ito kwam binnen op mijn
verjaardag en ito vertrok op mijn
verjaardag. Van 1955 tot 1969 ben
ik wethouder geweest.'
Vis had velerlei sociale functies.
Hy was erg geïmponeerd door de
brieven van Oud, die in 1947 in
het toenmalige Handelsblad ver
sohenen. Tk stuurde hem mijn
visitekaartje met 'hoera' erop.
Toen kreeg ik een brief terug:
'wordit maar lild van het oomité-
Oud'. Vanaf het begin heb ik dus
de oprichting van de VVD mee
gemaakt. Ik heb de poUiitütek nooit
gezocht, maar 'toen ik er eenmaal
mee bezig was, vonid ik het toch
wea Deuk. Het heeft iets met ge
schiedenis te maken. De belang
stelling voor mensen. Als ze dood
zijn, is het geschiedenis. Zijn ze
levend, dan is hot politiek. En
door het politieke werk kan je
gemakkelijker de geschiedenis be
grijpen.' i
In juni 1970 werd Vis gedepu
teerde van Noord-Hollantd en toen
Leiden een nieuwe burgemeester
nodig had, werd hij benoemd.
Veen deining om de procedure. 'Ja,
het kabinet De Jong was, naar
men mij verbelde, van mening dat
de burgemeesters in de Randstad
moesten blijven wat ze waren.
Lelden was VVD en ik ook. In
Veld heeft toen ook gezegd dat
het inlet om die figuur van mij
gihg, maar am.de gevolgde proce
dure.'
Iedere functie heeft aardige
dingen, maar ook nare. Wat zijn
nare zaken waarmee deze bur
gemeester wordt geconfronteerd?
Heel omslachtig, maar zeer be
wust, vermijdt Vis dat. Hy wil
zijn vingers niet bram den. Praat
over de 'moeilijke' dingen. En
zegt dan: 'Als burgemeester kryg
je je naaste medewerkers toege
schoven ciie je zelf niet hebt kun
nen uitzoeken: de wethouders.
De relatie op dit moment is
heel redelijk. Ik heb niet veel
aan te merken op de persoon
lijke verhoudingen. Het is een
veel jongere club; er zit een ge
neratie tussen. Ik vind het ver
velend dat er vaak oeverloos
wordt gedebatteerd in de raad.
'Vis beaamt het als het C en
A-debat wordt genoemd.
De leuke dingen noemt hy het
omgaan met allerlei mensen ujt
de ver schillende sociale kringen.
Maar toch: al te vaak zien ze je
als iets aparts. Ambtenaren ook.
Ze hebben vaak drempelvrees.
Nee, burgervader voel ik me niet
Ten eerste heb ik zelf geen kin
deren en ten tweede sta Je dan
teveel boven de mensen. Nee
hoor.'
Vis ziet zichzelf best wel meer
dan zes Jaar zitten. 'Ik wil niet
weg.' Toen ik vanuit mijn party
werd gevraagd voor Utrecht heb
ik bewust nee gezegd. Utrecht:
mee. Ik voel me meer een Leide-
naar. Maar ik zou hier niet eeu
wig willen blyven wonen, na
afloop van het burgemeesterschap.
Principieel niet. Dan loop je de
volgende burgemeester voor de
voeten. Dat heb ik ook wel tegen
collega's gezegd. Dat moet je niet
doen.'
Zegt een paar dingen die maar
beter niet in de krant kunnen
en praat dan zeer openhartig.
Eigenlijk voor het eerst, heb ik
de indruk, dat-ie tegen iemand
van de pers wat loslaat. Het i*
bekend dat journalisten door Vis
wat wantrouwig worden aange
keken. Ik heb er geen last van.
We praten over het 'school -
meesterschap.' 'Ik ben altijd ge
wend geweest op tyd iets te doen
en op bepaalde tijden iets te doer..
Misschien dat ik formeel ber:
wat strak, ja, als ik meen dat
dat nodig is. Principieel ook.'
Hy leest uiteraard historische
werken, maar heeft er weinig tyd
voor. Te hooi en te gras komt er
ook eens wat literatuur onder zijn
ogen. Vis zwemt (voor die ont
spanning) en tennist. Houdt van
fotograferen en kleurendia's ma
ken.
Het vakantiehuis in Frankrijk
(waar ze hem ook kennen a'"?
'monsieur le maire') is ieder Jaar
vaste prik. Liefst in korte broek
en blote borst.
Drinkt veel (water) bij de war
me maaltijden, die niet compleet
zijn als er geen soep vooraf is
Speelde vroeger cello, 'maar die
staat nu op zolder. 'Ik ben lid
geweest van Semper, hoor.'
De koffie is op, de twee uur om
Afgesproken wordt dat ik een paar
dagen later te horen krijg hoe
de dag verder is verlopen en wat
de agenda voorschreef. 'Als ik
thuis ben, ben ik meneer Vis. Ik
weet dan echt niet wat er ln
myn burgemeestfcrsagenda staat.
Dat had' ik vroeger ook in Bus
sum. Als ik van school naar het
stadhuis ging, was ik ook van de
ene minuut op de andere wethou
der in plaats van leraar.'
'Of mijn Vrouw het vervelend
vindt dat ik zo vaak weg ben?
Och, zy heeft ook erg veel taken.
Ze vindt het best. Nee. we heb
ben daar nooit moeilijkheden ove-
gehad.'
Precies volgens de afspraak
kryg ik een paar dagen later een
getikt velletje met de agenda,
zoals die er vanaf 11.10 vjm. uit
zag.
11.10: aankomst stadhuis. Teke-(
nen van die post van gisteren;
paraferen (dus eerst lezen) van
de laat op de vorige dag ingeko-
men post; telefonisch overleg met
een werkgever over de uitreiking
van 'n koninklijke onderscheiding
aan een van zyn werknemers;
datum en procedure; agenda-be
spreking met myn secretaresse;
bespreking van enig lopende zaken
met de gemeentesecretaris.
13.15: naar huis voor de lunch.
14.30: terug. Lezen van politie
rapporten; paraferen van ont
werp B en W-besluiten; lezen van
vandaag ingekomen post; voor
bespreking van management-stu
die dagen.
16.00: bespreking met collega
De Vreeze (Warmond) over ge
westzaken.
17.00: tekenen van uitgaande
post.
17.45: tandarts.
18.40: by de voorzitter van d°
universitaire eeuwfeestcommissie;
eten en bespreking eeuwfeest
viering.
24.00: thuis en naar bed.
ADVERTENTIE
TYPISTES BEL LUBA
geroutineerde typistes Ned. en M.T. vinden snel
werk bij Luba voor hele en halve dagen.
Bel even of kom langs.
Leiden: Nieuwe Rijn 35. Telefoon 071 40341.
Alphen ad/ Rijn: Winkelcentrum De Aarhof 67.
Telefoon 01720 94645.
