Cursussen voor oudere werklozen bieden veel hulp "Het is belangrijk dat de vrouw zich ontplooit" Tel je nog mee zonder werk? SATERDAG 18 JANUARI 1975 (Werklozen lopen niet graag te koop met hun problemen. Vooral de ou- peren niet, die al eerder een crisis Beren niet, die al eerder een crisis nebben meegemaakt. Ze moeben nog prg wennen aan het feit dat ook zij bepaalde rechten hebben. Het is een kroep, die heel erg diep in de put kit. Er heerst vaak een enorme moe deloosheid. Ze hebben fysieke moei- ijkheden, ze zijn doorgaans afge knapt. Mensen vooral, die tot op de bodem cynisch zijn geworden. [Toch wordt er nu hier en daar spo radisch wat gedaan om deze moei lijk te bereiken groep van oudere werklozen uit hun benarde positie te halen. Begin februari gaat bijvoor beeld in Nijmegen een project van ptart onder het motto „Tel Je nog mee als je zonder werk bent" en dat vooral gericht is op de oudere werk lozen. De initiatiefnemers willen proberen tijdens een voor deze mannen en hun echtgenotes georganiseerde fveek, te bekijken wat er gezamen lijk valt te doen, om de belangen pan de werkloze en zijn gezin op pen betere manier te behartigen dan thans het geval is. .Werkloos zijn is geen uitzondering fneer. Maar dat is een schrale troost bis je er zelf voor komt te staan", feegt een der initiatiefnemers, de peer P. Joziasse. In het Nijmeegse pMV-Centrum voor vormingswerk pan volwassenen. wie vólkomen buiten zijn schuld pijn baan verliest komt voor een aantal vragen te staan, die hij zelf piaar moet zien op te lossen. Dat Haarlem Voor de vijfde maal zal bet vrouwenblad Libelle dit jaar de Wilhelmina Druckerprijs toekennen. Die onderscheiding, bestaande uit ee beeldje van de eerste Nederlandse fe- Door Reny Dijkman ministe, waar de prijs naar is ge noemd. plus een geldbedrag gaat dit Jaar vermoedelijk naar de actiegroep „Tijd voor School". Libelle wil met deze prijs Jaarlijks een vrouw of een groep vrouwen die daadwerkelijk iets voor de ontwikke ling van de vrouwen doen voor het voetlicht halen. Hoofdredacteur Peter Middelkoop zegt erover: „We hebben over dit Jaar nog niet definitief beslist, maar ze maJken tot nu toe de meeste kans. De actiegroep „Tüd voor School" wil door 'n gelijikschakeling van kleuter en lagere schooltijden trachten de moeders wat meer armslag te geven, zodat niet hun hele dag bestaat uit het afzonderlijk naar school bren gen en halen van kinderen." Dierendag Wat denkt nu een man die dagelijks werkt aan een produkt voor vrouwen over het Jaar van de vrouw? Zijn spontane reactie is: „Je zou het op een lijn kunnen stellen met Wereld dierendag of Onnozele Kinderen (28 december. Katholieke feestdag, waar bij de benjamin thuis de dienst uit mag imaken) Dan wat meer bezonnen: „Ik ben in feite veel banger over wat er uit gaat komen; wat dit actiecomité straks gaat publiceren. Vermoedelijk zal dat vaag zijn. Er is voor de Ne derlandse vrouw weinig tastbaars overgebleven om nog voor te strijden. Die gelijke lonen zijn er nu ook door. Ik vrees dat het een toespitsing gaat worden op de verschillen tussen man en vrouw. Veel belangrijker is: „Hoe kan de vrouw zich het best ont plooien". Middeldorp is er voorstander van dat een vrouw alle mogelijkheden en kansen krijgt. „Die heeft ze nu - dacht ik - ook wel. Nu gaat het om de bereidheid van de vrouw zelf om wat op te pakken. Mijn grote angst voor de komende manifestatie en alle publiciteit daaromheen is. dat vrou wen die niet willen zioh in een dwangpositie gaan voelen. Er komt een druk op de vrouw te staan, waar ze nog niet aan toe is. Dat zou wel eens averechts kunnen uitpakken, zo dat zij zioh in plaats van open te stellen gaat ingraven in de stellingen. «Soortgenoten „De emancipatie kan alleen maar ko men van de vrouw zelf. Op het ogen blik is het zo dat een kleine groep vrouwen die bijvoorbeeld wel carrière wil maken zich over die emancipatie druk maakt, maar ze laat haar soort genoten er buiten. Die hele emanci patie nu is gericht op een kleine groep onafhankelijke vrouwen. Men zou zioh wel moeten realiseren dat de doorsnee vrouw die zou willen werken aan de lopende band zou komen te staan." Libelle is het een na grootste vrou wenblad in Nederland. De reactie telt iets meer vrouwen dan mannen. Het blad wordt ook door een half miljoen mannen gelezen. Wanneer men de op lage van ruim 500.000 exemplaren voor het lezerstal met vier vermenig vuldigt, krijgen zo'n twee miljoen vrouwen het in handen. „Wat wij uit onze lezeressenkring vaak merken, is dat men zich geprest gaat voelen door t.v., radio en pers om dingen te gaan doen. die men ei genlijk niet wil en we hebben alle soorten en alle klassen onder onze abonnees. Zelfs al zouden alle idealen van de feministen de onze zijn, dan nog zou den we ze niet op hun manier kun nen uitdragen. Een massamedium leent zich er niet voor om op alle te nen te trappen. Ik beluister in vele media een drang tot dwingen. Dat is een gebrek aan respect ten aanzien van de lezer (es)'. De identiteit v an ons blad wordt bepaald door de leze res en dat is niet alleen commer cieel." Stijging Na een Jarenlange terugloop van de vrouwenbladen is er nu weer stijgen de belangstelling. Prinses verdween. Ook Rosita werd opgeheven en de formule van Eva werd door Viva niet overgenomen. „Het vrouwenblad", zegt Peter Midde dorp, „is beslist niet dood. Het was een kwestie van koerswijziging. We waren wat afgedwaald van het pu bliek. Je moet steeds weer een nieuwe invalshoek vinden om te kunnen blij ven boeien. We werden op zeker ogenblik te moeilijk. We moesten di recter gaan werken. De kernvraag blijft: „Wie is de lezeres en wat wil ze?" Het uitgangspunt voor Libelle: -het geven van zoveel mogelijk informatie. „Zouden we dat niet doen dan zou den we op de Sfcory-formuïe komen, wat ik overigens niet als een vrou wenblad zie." Prijs De Wilhelmina Druckerprijs heeft hem wel eens het verwijt opgeleverd dat Libelle zich hiermee weer voor een Jaar schoon wast van verdere emancipatie. „Dat is natuurlijk onzin", zegt Peter Middeldorp, „wat Libelle betreft is het al veertig Jaar het Jaar van de vrouw en we zullen dit jaar er wel wat extra's aan doen, maar we zullen het zeker niet overdrijven. Kijk, in feite heeft de Nederlandse vrouw dat Jaar van de vrouw niet nodig. Iedere vrouw die wil gaan werken, kan gaan werken. Zij heeft niet te klagen. Dit jaar heeft misschien wel zin voor de vrouwen van de wereld, maar zou het in de landen waar emancipatie nog echt moet beginnen iets uitmaken. Die emancipatie begint namelijk bij van die toekomst opvoedt." zijn problemen als: hoe kom ik rond met mijn lager inkomen? wat doe ik tegen de verveling, die om de hoek gluurt? hoe verwerkt mijn vrouw het feit, dat ik elke dag thuis ben? hoe leer ik als oudere werknemer te leven met het idee dat ik mis schien nooit meer aan de slag kom? Man en vrouw Samen met mensen, die in dezelfde situatie verkeren, wil men dit soort poblemen tijdens de week gaan doorpraten. Daarom is het ook van groot belang, dat de week is opgezet Cursusleider Joziasse: „Op die ma nier kunnen we de gezamenlijke ge- zinsproblematiek aan pakken. Want voor de vrouw betekent het werkloos zijn van haar echtgenoot het door breken van een jarenlang huiselijk ritme. Ze was bijvoobeeld voorheen ge wend altijd alleen in de keuken,te staan. Er komt nu iets van irritatie. Zo'n echtpaar moet helemaal op nieuw leren met elkaar om te gaan". De heer Joziasse weet overigens uit eigen ervaring wat voor een opdon der je krijgt als Je werkloos wordt. „We mikken op een groep van onge veer twintig mensen. Naast informa tie over: wat zijn Je rechten, hoe zien de wettelijke regels eruit, een stuk voorlichting dus, hebben we ook gezocht naar de mogelijkheden tot een zinvoller gebruik van de zeeën van tijd de de werkloze heeft. Zo hebben we in het' programma een bezoek opgenomen aan de bi bliotheek, aan een bowling. Niet alleen deze week is belangrijk, maar er moet ook naar de toekomst worden gewerkt. Zo zal er een mid dag worden besteed aan het op knappen van allerlei klusjes voor andere, min of meer hulpbehoevende mensen. Het zou fijn zijn als men daarvan de ervaring overhoudt dat het plezierig kan zijn iets voor een ander te doen. Dat zou uiteindelijk kunnen uitgroeien naar een vrijwil lige soort van maatschappelijk werk, een soort gezinshulp". De vormingsweek voor oudere werk lozen in Nijmegen is opgezet door een samenwerking van onder meer de gemeentelijke sociale dienst, de vakbonden, de dienst industriële sa menleving vanwege de Kerken en het PMV-centrum voor vormings werk voor volwassenen. Positief Het lijkt niet onmogelijk dat er in het land meer van dergelijke vor- mingsweken voor werklozen zullen worden georganiseerd. De Divosa, de vereniging van directeuren van ge meentelijke sociale diensten, heeft zich al bijzonder positief opgesteld tegenover deze projecten, waarmee de werklozen uit hun isolement wor den gehaald. Zo zijn in de gemeente Maastricht al voorbereidende be sprekingen over een vormingsweek gevoerd. In het Groningse Paterswolde werd vorig Jaar al de eerste aanzet gege ven tot het organiseren van vor- mingsweken voor oudere werklozen. Door Jan Kees Kokke In het vormingscentrum De Drie klank zijn al drie van dergelijke we ken gehouden .steeds voor een groep van ongeveer vijfentwintig mannen en vrouwen. Zowel cursusleiders als deelnemers spreken van een succes. Daarom gaat men dit jaar door in Paterswolde. Er staan nu vier, mis schien vijf cursussen op stapel. Cursusleider drs. Joh. Pasveer, di recteur van het vormingscentrum De Drieklank in Paterswolde: „De aanleiding vormde voor mij de Brandpunt-uitzending van vorig jaar augustus, waarin een aantal geëmotioneerde gesprekken met ou dere werklozen voorkwamen. Ik heb toen een brief gestuurd aan minister Boersma met het voorstel om als vormingscentrum een bijdrage te le veren aan de heroriëntatie van de ze mensen op him huidige en toe komstige situatie en positie. Daar mee is het van de grond gekomen". „De diensten van sociale zaken in Drenthe hadden aanvankelijk geen hoge verwachtingen van het plan. Maar ik mag wel zeggen dat de drie weken vorig jaar een succes zijn ge worden. We krijgen nu dan ook vol op medewerking." Isolement „Het bleek voor de deelnemers erg belangrijk dat ze samen over hun problemen konden praten. Hun iso lement werd op die manier in vrij sterke mate doorbroken. Er is ook gepraat over de vraag, hoe belang rijk werken is. Ook is er vrij ge nuanceerd gesproken over de ar beidsmoraal, als je niet werkt hen je een waardeloos mens. En over ande re vormen van vrijetijdsbesteding. Er werden ideeën uitgewisseld. En er waren amlbtenaren van sociale diensten aanwezig, met wie nu eens wat langer dan vijf minuten kon worden gesproken. Oök voor ambtenaren was dat een hele erva ring". Enkele conclusies, die drs. Pasveer uit het experiment van de eerste vormingsweken trok zijn: Er is alle aanleiding om dit initiatief te ver volgen. Het initiatief moet niet tot Drenthe beperkt blijven. Deze maand komt in de Federatie van Vormingscentra dit soort projecten aan de orde. Op eigen initiatief zijn een aantal deelnemers na de cursus op eigen kosten nog eens een weekend bij el kaar geweest. Ook daaruit mag blij ken dan de cursus geslaagd was. Die groep houdt overigens contact. Na de cursus werd verslag uitgebracht over de indrukken en verlangens van de deelnemers. Fantastisch Een der deelnemers aan die groep was de heer L. B. Gussenhoven (53) uit Assen. „Sinds ik werkloos ben heb ik 155 sollicitaties gepleegd. Ik was vertegenwoordiger in automo bielen. Het ziet er nu naar uit dat ik weer een baan krijg. Of ik van al dat solliciteren niet moedeloos werd? Nee. Je moet wel door blijven gaan. Als je stopt met solliciteren ben je rijp voor de apotheker, voor alle slaap- en zenuwpillen. Tijdens die vormingsweek was het trouwens opvallend hoe veel poeders en pillen er door de deelnemers werden ge bruikt". Over de cursus in het Paterswol- derse vormingscentrum zegt de heer Gussenhoven: "Het is fantastisch gegaan. Men kwam gewoon los. Men durfde gewoon weer het leven aan. Want als werkloze raak je helemaal je ritme kwijt. Je bent afgesloten Want de mensen zeggen bijvoor beeld al gauw, „met die werkloze ga ik niet praten, die kan toch geen borreltje schenken, dat kan hij niet betalen". Je moet een hobby zoeken. Je moet bezig zijn. Anders ga je er onderdoor. Het is wel jammer, dat die moderne huizen zo gebouwd zijn, dat er weinig te rommelen valt. Ook voor de vrouw betekent het een hele verandering, nu haar kerel de hele dag om haar heen' hangt". „Met gemengde gevoelens gingen wij naar de cursus. Enerzijds met de gedachte aan een vakantieweek, an derzijds van „wat wil men van ons". Het menselijk contact dat in deze weiken van totaal vreemden een hechte vriendenkring heeft gemaakt, mag zeker positief worden genoemd. Bovendien was het feit dat we Mier mensen ontmoetten met praktisch dezelfde problemen, de oorzaak dat de tongen gemakkelijk los raakten". Asl herboren Als herboren „Velen van ons, die met hun proble men alleen stonden zijn door de in tensieve belevenissen tijdens deze weken zo opgelucht, dat zij als her boren mensen naar huis teruggin gen. Wü konden weer een stootje verdragen en voelden ons minder hulpeloos. „Een grote verdienste van deze week was de informatie, die we kregen, al verbaasde het velen, dat wij nu pas deze informatie kregen. Tijdens de gesprekken met diverse ambtenaren van sociale diensten en gewestelijke arbeidsbureaus bleek, dat de be staande wetten en regelingen zeer verschillend en in vele gevallen zeer onzorgvuldig worden uitgevoerd. Ook de benadering door diverse ambte naren van de oudere werklozen ver schilt per instantie. De heer Gussenhoven vraagt zich tenslotte af, waarom er geen folder gemaakt wordt, waarin alles, maar dan ook alles staat wat voor een werkloze van belang kan zijn. Het beeldje van Wilhelmina Drucker,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 13