"Het bestaansrecht van de kerk ligt in de oecumene LEIDENAAR WINT 1000 GULDEN Raad eerst informeren over noodzaak nieuwbouw Praten met Hans Litjens, studentenpastor in Leiden Bekende Nederlanders op de bres voor Israel Overlegorgaan wil kleine kampen in aantal gemeenten VRIJDAG 29 NOVEMBER 1974 LEIDEN Hij is gewoon een aardige vent, Hans Litjens (43), sinds 1972 studentenpastor in Leiden. Vriendelijk, voorkomend en gastvrij. Het ook aan details moeten denken kenmerken de vrijgezel. Hij is een man, die niet om woorden verlegen zit. De vra gen over celibaat, paus e.d. moet hij eerst in zich laten doordrin gen. alvorens hij ze beantwoordt. Maar hij gaat er wel op in. Hij draait er niet om heen en gaat in duidelijke voor geen meerder- lei uitleg vatbare bewoordingen recht op de man af. Bij zaken, die hem zéér raken, zit hij geconcen treerd wat voor zich uit te kijken met de duimen en de vingers van beide handen tegen elkaar, 't Is net of hij bidt. Hij zit voorlopig nog alleen in zijn comfortabele flat. De garantie, dat hij altijd vrijgezel zal blijven geeft hij niet. Hoewel het nu niet aan de orde is, sluit hij een huwelijk in de toe komst niet bij voorbaat uit. Voor lopig echter is hij nog alleen. „Eerst vond ik het verschrikkelijk ik was gezelschap in diverse gemeenschappen gewend maar nu vind ik het heerlijk. Ik wil ook Hans Litjens zijn en niet alleen studentenpastor". Door Theo Kroon Hans Litjens werd in 1931 in Noordwijk aan Zee gieborein. Onider invloed van ojm. pastoor Keet werd hij geboeid door dat soort menSbn. Hij ging dus naar het seminarie. HU denkt er meit vreugde aan terug. lrIk heb me daar aüttyd ontzettend thuis gevoeld", zegt hij nu dan ook. In 1957 verscheen die encycliek over Afrika. De Paus vroeg de bisschoppen of zU priesters wilden afstaan voor Afrika. Het betrof hier een oproep van de paus aan de bisschoppen om wereldgeestelijken voor de missie af te staan. „Nou dat boeide me". Van 1960 tot 1965 verbleef hU in Tanza nia. In 1965 in Nederland terugge keerd werd hij verbonden aan het bureau dat priesters begeleidt, die het verlangen te kennen hebben gege ven in de derdie wereld te werken. „Dat werd mij gevraagd omdat ik een rapport over deze materie voor het episcopaat had geschreven". Het was geen full-time job. En Hams Litjens wilde zijn dagen wel helmaal vullen. Dat ontging zijn bis schop. mgr. Jansen vam Rotterdam, ook niet. Op zekere dag vroeg hij hem dan ook af hij niet in de zielzorg wilde werken. Het antwoord was be vestigend en hij vertrok naar De Lier. Rond die tijd bereikte hem een ver zoek uit Nijmegen om studentende caan en pastor te warden, om de buitenlandse studenten te begeleiden. In 1972 werd hij in Leiden pastor voor alle Studenten. Op die vraag wat zo'n studentenpastor inu precies doet moet hij even nadenken. Niet omdat hij het niet weet, maar om het dui delijk te zeggen. „Ik denk dat dat erg varieert naar gelang de capaci teiten van betrokkene. En de situatie, waarin je verkeert, speelt naturulijk ook een grote rol". Ekklesia In het kort komt zijn verhaal erop neer dat in het begin van het stu dentenpastoraat er sprake was van een moderator, een geestelijke leids man. Toen werd de studtenitenpairo- chie geboren en daarna de situatie nu groeide deze uit tot de Leidse etudentenekklesia. een team van stu dentenpastor es zowel van rooms-ka tholieke, els van hervormde en ge reformeerde huize. Zij voelden zich gedrongen samen op te trekken, om dat zij in de laatste Jaren steeds dui delijker ervaren, dat er in het univer sitaire klimaat slechts gehoor wordt gevonden voor de boodschap van het Evangelie als deze eensgezind aan de orde wordt gesteld, en in relatie wordt gebracht met de .geloofsvra gen", waarmee men binnen de uni versitaire wereld' bezig is. Tevens wenden zij voor een pasto raal probleem geplaatst, dat de be staande kerken niet konden opvan gen bv. het huwelijk tussen mensen uit verschillende geloofstradities. „De vraag naar een oekumenische ge meente, met gezamenlijke diensten, was geboren", zo luidt de kernachtige conclusie van de brochure „Jaarpro gramma '74/'75 van de Leidse stu- dentenekklesia". Hans Litjens weet in het geheel precies wat zijn taak is. „Vanuit mijn functie mag ik Het Verhaal vertel len, in eerste instantie via kerkdien sten. maar ook via groepswerk, ca techese, aan de bar. contacten met de studenten etc. Voor het bezoek thuis bij de studenten hebben we ge woon te weante tijd". Het valt op, dat als hij over de studentenekklesia praat hij het woord „wij" hanteert. Hij voelt zich nL dermate verbonden met zijn collegae, met de oecumene, dat het woord „ik" in dót verband „Ik heb geen halve minuut rancune tegen mijn verleden' hem nauwelijks over de lippen komt. .De oecumenische samenwerking heeft mij verrijkt. Ik kan mij niet voorstellen dat ik ooit nog eens ln een exclusieve rk parochie zou moe ten werken". Hoe de katholieke student tegen zijn kerk aankijkt kan hij in eerste instantie nogal moeilijk verwoorden. „Ik denk, dot we hier op het ogenblik Juist onder de katholieke studenten in Hij aanzeilt. in tegemstefl- lilng tot een paar jaar geleden de agressie tegen de Kerk is verdwenen. Velen zUn ontzaglUk indifferent ta.v. de Kerk: het zal mUn tUd wel duren en ik heb er geen boodschap meer aan. Dat wil overigens niet zeg gen, dat ook de ouders die mening delen. Overigens vind Je onder de studenten dezelfde groepen terug doe bestaan tussen de andere groeperin gen gelovigen. Er zUn behoudenden. er zUn onverschilligen, er zUn er die niets weten en er zijn er die con- fiicöan hebben. Hoe de toekomst zal zyn, dot weet ik niet. Dat is een vreselUke vraag voor mU- Het is óf de achterhoede, de laats ten der mo hikanen, óf het is een nieuw begin. Ik hoop het laatste. Als het eerste waar is, dan heb ik er geen verdriet van, omdat ik meen, dat we zo zorg vuldig en eeriUk mogelijk proberen bezig te zUn". „Rijkdom" Hans Litjens zelf is in een vólko men traditionele sfeer groot ge bracht. HU is de laatste die het zal betreuren, maar hU wil het niet meer .terug. Heit dagelijkse mishoaien is er niet meer bU, het brevieren nog min der. „Maar ik ben er niet minder religieus om, denk ik. Ik hoop, dat ik een ander zicht op e.e.a. heb gekre gen. Ik ben ontzaglUk blij dat ik al- tyd betrokken ben bU die zondagse dienst. Daar hecht ik erg veel aan. In de voorbereiding van de dien sten en in gesprekken ben ik natuur lek beeig met de zin van het bestaan. En dat snijdt natuurlijk in eigen vléés". En dan laat hU er heel be dachtzaam op volgen: „Van dóe ge sprekken word ik beter". En dan stil voor zich uit: „Ja, dat is een enorme rijndam". Hans Litjens zet zich niet af tegen t verleden. Daar heeft hU geen en kele behoefte aan „Ik had 't vroeger erg naar m'n zin en was bepaald geen kritische jongen". Ook hU ontkomt er natuuirtUk niët aan, dat hU moet Stoeien met het verleden en dat doet hU ook, omdat hU van mening is dat Je het niet mag wegdrukken. „Dan word je een kreupele, een verknipt mens". Naar zUn mening moet men altUd proberen het verted en mee te dragen in het heden naar de toe komst. „Er zUn er tallozen uit onze generatie, die lieven van agressie te gen het verleden. Ik heb nog geen halve minuut rancune tegen mijn verleden. Ik lUd er geen pUn aan. Ik heb wel veel vragen. Ik doe heel veel dingen niet meer, maar ik mis ze niet meer ook. Ik denk omdat ze waarsóhUnlUk meer vorm waren dan wezenlijk voor mij', zo voegt hU er wat filosofisch aan toe. Hans Litjens voelt zich ondanks vele bezwaren erg verbonden met de rooms-katholieke kerk. Voor alle duidelijkheid: de kerk beperkt zich in zy'n opstelling niet tot paus en bisschoppen. HU wil het wel verdui delijken, die verbondenheid met de kerk. „Ik ben erg onder de indruk van mensen en wat hun wordt aan gedaan. Ik kan me ergeren in wat er in de kerk gebeurt, bv. de wUze van functioneren van bisschop Gij- sen. En bv. ook het feit dat men in het Vaticaan van de ene kant ver trouwelijk met je omgaat en praat en als functionaris een volkomen ander geluid laat horen". Dat zit Lit jens erg hoog, dat soort zaken. Maar toch bïUft hU in die kerk. „In die kerk vind ik een stuk traditie, waar aan ik nu nog grote vreugde beleef. Dat héb ik nodig. Ja, en waarom ik eigenlijk in die kerk blijf? Nou ge woon, omdat ik uit dat neet kom. Ik voel me in dat nest thuis. Ik ga me niet een stiefvader en -moeder aan meten1". Celibaat Eén van die zaken die hem hoog zit, is het celibaat. „Ik ben er wel voor, maar niet op basis van ver plichting. Ik zou het dan ook jammer vinden als het als charisme zou ver dwijnen uit de kerk, maar ik vind het'niét per sé noodzalkelUk dat het priesterschap en oehbaat zo onlos makelijk aam elkaar verbonden wor den. Maar als mU nu gevraagd zou warden am priester te warden dan is mijn antwoord: ja. Maar als ze mU zouden vragen celibatair te blijven, dan zeg ik: nee. Het celibataire leven is voor mU een opgave. Ik zou dan ook bij voorbaat niet willen uitslui ten, dat ik nog eens ga trouwen". Rome heeft naar zijn mening veel te veel over voor dot celibaat. Daar wordt veel te veel aan opgeofferd. „Ik denkJa, Je kon beter de zaak onderzoekenAch ja, van beide kanten wordt het celibaat overschat, dat is zo". Hans Litjens heeft zo zUn eigen meningen. HU is het bepaald niet al tijd eens en met name niet met de gezagsdragers in de kertc. „Maar we dienen er altUd rekening mee te hou den, diat mensen, die zo denken of doen. als bv. de bisschop van Rotter dam, wiens denken en doen niet al- Hans Litjens: hoe de toekomst zal zijn, dat weet ik niet. Dat is een vreselijke vraag voor mij. tüd in mUn lijn ligt, gevormd zUn en geworden zijn zoals ze zijn, in die zelfde en door diezelfde kerk", zo voegt hU er duidelijkheidshalve aan toe. Zo wordt de een door de ander beïnvloed in zijn doen en laten. Wij zijn vaak van derden afhamkehjk. Als iemand zich dot realiseert is Hans Litjens dat. ,Jk kan het echt niet alleen. Die relatie met mün collega's bemoedigt mij net zo als de relatie met de studenten dat doet. Ik zou ze niet kunnen missen. Ik kan ook niet anders". Het Verhaal van hot Evangelie blijft hem boeien. HU vindt dan ook dat dit verhaal verteld moet worden nu en in de toekomst. En voor dat Verhaal moet het hiërarchisch sys teem ln die kerk wUken, vindt hU en zegt dan ook: „Dast is het grootste probleem van de kerk dat hiërar chische systeem. De kerk kan alleen maar bloeien als er ruimte wordt ge geven aan het wertc aan de basis. Er ós heus wel toekomst voor de Kerk, maar don moeten wU het imponeren de, hoogdravende, het rechthebbende laten véren". En voor de slotzin denkt hU diep na: „Ja, er moet een kerk komen, waarin «Je mensen zich gelukkig voe len. Het verhaal: „ziet hoe ze elkan der liefhebben" moet weer bewaar heid warden. Helt bestaansrecht van de kerk Idgt in de oecumene. Ik zie het bestaansrecht dan ook uitsluitend liggen in het hopen op en werken aan dóe oecumene, waarbij alles te recht en iedereen tot zijn recht zal komen, omdat don pas de werkelijke sjaloom Is gerealiseerd". ADVERTENTIE Sint geeft kind g Twee miljoen bereikt in puzzelactie Geven voor Leven Het tweede miljoen is binnen. Met de tiende puzzel op brengst f 204.123,13 werd dit bereikt en is de stand voor het zilveren Koningin Wilhelmina Fonds in de nationale puzzel actie "Geven voor Leven": f2.000.219,78. Geweldig, puzzelaars en puzze- laarsters! De tiende trekking werd niet alleen een heugelijke voor het KWF, maar ook een blijde dag voor 38 inzenders van puzzel 10. Notaris J H. Birkhoff had namelijk deze trekking in zijn proces-verbaal vast gelegd waarop de extra prijzenpot van dat moment en die was f38.534.93 uitgeloot moest wor den. 38 puzzelaars (sters) ontvangen hierdoor komende week een cheque ran f 1000 (schoon in het handje). De notaris heeft nog een aantal data vastgelegd (die alleen hij en twee politiefunctionarissen weten) waarop hij wederom de extra prij zenpot van dat moment gaat uitke- Van de oude prijzenpot bleef dus f 534.93 staan, maar hij werd meteen ;r "gespekt" met f7.096.63, zodat nu al weer f7.631.56 in deze prij zenpot zit. De nieuwe puzzel (nr. 12) vindt u morgen in de krant. Oplossing puzzel nr. 10: Vele guldens voorkomen vele tranen. Een Peugot-auto J. Damsteeg, Mlddachtenweg 222, Den Haag. een Philips-kleurentelevisieMevr. J van Ooijen, Oude Amersfoortse- weg 103, Hilversum, een Olga-springboxkombdnatie: mej. zr. A. Jacobs, bejaardenhuis De Kimme, Beemsterstraat 546. Amsterdam. een Bauknecbt-vaatwasautomaat J Hocque, Robijn ReiJntJesstraat 3 Den Helder. een waardebon van f1000 van Witteveen:J. G. Tijhof, Flevo- plantsoen 21, Almelo, een Sunflower Polyester zeilboot: A R. Den Beer, Molenstraat 45, Groede. een Petri-fotocamera plus tas: J. H. Arnoldussen, Meyhorst 2933 Nijmegen. een Singer Starlet-naaimachine: G J. G. Overtoom, Hofwijckplein 12-2-et., Den Haag. een home-trainer fiets Carnielli: J Smit. Henri Dunantlaan 20, Groningen. 4 Conti TS-autobanden: H. P. van de Ven. Tongelresestraat 290, Eindhoven. prijzen van f 1000 uit de extra prijzenpot: A. A. P. C. van Os, Julianastraat 34, Dreumel Mej. M. Tamboer, Dr. Poelstraat 9, Stokkum-Gem. Bergh (Gld.) Ad Overduin. Tiggeltsebergstraat 18, Rijsbergen N. Br. J. M. G. Tinnemans, Poorterweg 67, Helden J. v. d. Bosch, Steenput 4, Klimmen (L) J. v. d. Graaf, Schenkeldljk 105, 's-Gravendeel L. Guldemond, Kempenaar 26, Barendrecht Mej. A. H. ten Dam. Compagnieweg 112, Hilversum L. Ligter, Wagenpad 5, Laren (NH) G. Boerma, Asserstraat 134, Ubbenga-Zeijen L. E. Ensing, Westereeweg 28, Exloo (Dr.). C. Halraken, Hansenstraat 39a, Leiden Mevr. Gordijn, Nieuwe Molenheide 6, SchiJndel C. M. Th. van den Heuvel, De Meesterstraat 35, Oss E. Nagel, Pippelinigensfcraat 75, Eind hoven P. Rombout, Lieshoutseweg 26, Aarle-Rixtel C. Volz, Pater Ruttenstraat 39, Til burg L. Gabrielse, Papestraat 9. Westkapelle M C. Lamper, Korte Achterweg 1, 's-Heer Arends- kerke (Zld.) C. van Ginneken, Pres.Kennedy- laan 192, Roosendaal (Nb). P. W. Maatman, Klein Wielens 37, Schalkhaar. Mevr. Mulder, Kuiperstraat 3, Terwolde (Gld). Mevr. J. Peeters, Man astraat 2, Braamt. Mevr. W. J. E. v.d. Ham-Slijkhuis, Gunntnglaan 59, Apeldoorn. K. Pol Op Stee, Tongerseweg 61. Epe. A A. de Vos, Van Alphenstraat 125, Voorburg. Mej. Minten, Werth. Elhorststraat 140, Enschede (Ov.), W. J. Papen, Beukenlaan 64, Eibergen. K. Kouwen, Van Deemstraat 20, Nieuwleusen (Ov.). W. H. Van Ingen, Grote Molen straat 113, Eist (Gld). M. Zander-Arts, Beukenlaan 24, Wieringerwaard <Nh). G. C. Van Brummelen, Koopvaardijstraat 80, Zaandam. P. C. Wijngaard, J. C. van Weasemstr. 7, Zaandam. D. de Brouwer-Sturkenboom, Balderikstraat 61, Utrecht. A. de Vries, Adenauerlaan 254, Utrecht. Mevr. E. Gonlag-Van der Jagt, Molenhoekje 1, Leusden. in de gevaren voor Israël ver- Regionale Woonwagencentra Leiden: LEIDEN Het algemeen bestuur noodsituatie op het kamp, die van het intergemeentelijk overlegor- ln de hand is gewerkt door een te- gaan „Regionale Woonwagencentra kort aan staanplaatsen. Op het ogen- AM STERDAM In totaal 86 be kende Nederlanders hebben hun handtekening geplaatst onder een "verklaring inzake Israël", die van- MCU UVciicBuib»»" Mevr. U. L. Curth, Duperronstraat daag via de persbureaus de wereld herzien: dat het weerstand moet bie- meenten (16) te pólsen o ttt wootO/*™ ingestuurd. In de verklaring staat den aan Arabische druk terwUl het mogelijkheden onder meer te lezen: "Opnieuw wordt nu stap voor stap wUkt, en dat het voor WOOnwager Israël door grote gevaren bedreigd, aan Israël dat met ondergang be- gakten van kleine kampen in deze kampjes met twee of drie staan- 2 m. Haarlem C. Brouwer, Feleriolaan 227, Hillegom. In het versohijnlngsgebied van het Het voert de strUd Leidsoh- en Alphens Dagblad vielen ~"*c voorts de volgende weekprijzen: Een Irisette-donsdeken: H. A. van Midden-Oosten, gebaseerd op de er- WU menen dat West-Europa, ook Leiden" heeft gisteren besloten alle, Wik telt het centrum 73 woonwagens, terwijl er officieel 68 plaatsen zijn. De woonwagenbewoners verkl aar- Nederland, zijn houding^ dlentte by bet overlegorgaan aangesloten ge- eventue- het zUn bestaan dreigd wordt, duideUjke steun moet gemeenten. Het is de bedoeling dat de Plaatsen moeten komen. „Als elke perspectief, dat ook binnen vertenen, de Verenigde Naties, moeilUker is Tot de ondertekenaare van de ver- dan ooit. Een duurzame vrede in het klaring horen o.a. de Leidse hoogle der Water. Bronkhorststraat 24a Lei den. Een Dumil-kaarsenpakket: A. Schipper-Van Veen, Rijndijk 217, Hazerswoude. De volledige trekkingslijst van gen van West-Europa, de puzzel 10 ligt vanaf maandag oud-hoogleraren J. N. Bak- kenning van het recht op nationale huizen van den Brink, E. H. v. d. zelfstandigheid van elk volk, is in Beugel, C. J. F. Bottcher. H. O. B. gemeente die bij dit overlegorgaan is aangesloten, drie plaatsen beschikbaa het^overtegorgaan hoopt ®telt, dan hebben we er. 16 maal 3 i bestuur de meningen Plaatsen WJ en dan zijn we tevre- raden bij elkaar te hebben, derJ>" zei één van bewoners. raden van deze gemeenten zelf hier over uitspreken. In gadering het algemeen bestuur de meningen aller belang. Casimier, R. P. Cleveringa, S. Dres den, H. Drion, H. A. Korthals, J. H. WU betreuren het dat de regerin- Oort en C. H. F. Polak. Enkele an- meer, dere ondertekenaars zUn Mies Bouw de ander minder, zich in de afgelo- man, Simon Carmiggelt, Willem ter inzage op onze kantoren in Lei- pen jaren van Israël gedistantieerd Duys, Bernard Haitink, Jasperina de den (Witte Singel 1) en Alphen Rijn (Jullanastraat 19). hebben. Daarmee hebben zU het Ara- Jong, Haya van Someren-Downer bisch extremisme in de kaart ge- freule Wttewaal van Stoetwegen. Volgens een andere centrum bewoner zijn er op het kamp acht mensen die wel in een huis willen wonen, maar dan onder voorbehoud: ze willen het proberen. Weer een ander verklaarde dat hij en zijn ge- tuatie"miarin'de^^nwagenbemmers enige tijd to een huis hadden ge- opdat er wellicht een definitief stand' punt zal kunnen worden ingenomen. Het besluit van het algemeen be stuur werd genomen nadat een drie tal bewoners van het regionaal woonwagencentrum to Leiden de si- Commissie stelt eisen: LEIDEN De Leidse gemeente- bouw geen teveel aan bedeen ont- heidszorg, onderwijs en onderzoek raad zal eerst moeten worden ge- staat. Ten slotte vindt de commissie in de regio concreet kunnen wor- dat de gemeenteraad ook moet wor- den uitgewerkt. woond. maar dat ze dot niet hebben leen kunnen volhouden. „Het ging ge woon niet. Ik kreeg psychische en medische problemen in mijn gezin." zei hij. Een woonwagenbewoonster„ik heb een zoon van achttien jaar, die strakt kan gaan trouwen. HU wil niet ln een huis. Hij wil een nieuwe wa gen. Maar waar moet hij naar toe? Ik kan hem toch niet wegs luren, want dan verklaar ik hem vogelvrij. Wij worden ergens allemaal vogelvrij verklaard. Jawel, we mogen wel naar Assen, daar zijn plaatsen genoeg. Maar waarom mogen we naar Assen? Omdat het daar niet leefbaar is". Wethouder Oosterman, voorzitter van het dagelijks bestuur van het overlegorgaan, concludeerde dat er in basis tot stand te brengen "en niet het algemeen een grote behoefte be- ïnformeerd over de noodzaak de huidige nieuwbouwplannen van den geïinformeerd i het Academisch Ziekenhuis Leiden. Pas dan kunnen de bestemmings plannen voor het gebied waar de nieuwbouw moet komen, worden het AZL de le bereidheid universiteit om nauwer te gaan samenwerken met de overige zieken huizen in de regio en de verschil- kleine kampen. Hij noemde het van het grootste belang om te komen tot een integratie van woon wagenbewoners en „burgermaatschap ener niet wewiuuuer wuotcr- «/uigu uiucicu ««u al eerder aangedrongen op 'n zaat van dit nieuw, jfl&enhula. Wij 21 zet". door chantagepolitiek". Wethouder staat Oosterman hield hem evenwel Zoals" bekend had het raadslid dat "wij als gemeente toch wel Höppener met wethouder Ooster- tuigd moeten raken van de nood- gewijzigd. Dit is één van de eisen lende organisaties en instellingen die op het gebied van onderwijs, onderzoek zaam zijn. de raadscommissie vopr sociale zorg, maatschappelijke aan gelegenheden, gezondheidszorg en cultuur gisteravond unaniem ak koord ging. overleg tussen de gemeen te en het AZL om te weten te ko men wat de consequenties van de nieuwbouw zijn voor de volksge- gezondheddszorg werk- zondheid in de Leidse regio. Aan- sprake zou zijn vankelijk wilde Höppener, dat dit overleg als voorwaarde zou worden dit "pakket gesteld bij de verkoop van de grond, positie Maar na een fractievergadering wordt genoemd), speciaal met het oog op de opvoeding en ontwik keling van de kinderen van woonwa genbewoners. Oosterman deed op de bestuursleden een dringend beroep in hun gemeenten de mogelijk- ADVERTENTIE ^Surprises maken? De commissie wil voorts, dat het Academisch Ziekenhuis en de uni- gen, is, dat de gemeente met versiteit mededelingen doen over de AZL (en de universiteit) eventuele consequenties van de nieuw- hetd van het stichten van kleine eenmaal riüjd ln een bepaalde kam overweging te le en Je kunt het ln tUt geval nemen„ „Enton geen kampje op een dan uitleggen als chantage, maar piek ergens achter ln de polder, maar Jee. kan tlr Vlot njat ma a annc" TTof De consequentie van eisen", dat door het raadslid Höppener (PvdA) werd aangedra- de PvdA jl. woensdag, waarin het sterk werd ontraden met het t snel op de Juridische consequenties, was toe dat "het aoademisch ziekenhuis erkende dat de grote regionale centra mogelijk om de tafel moet gaan het raadslid daarvan afgestapt. dit daar ben ik het niet mee eens". Het oog raadslid voegde daar overigens dat "het aoademisch zieker niet met open armen zal ont- geen goede oplossing zijn. De bouw geen teveel aan bedden ont- zitten. Als de bestemmingsplannen Tijdens de commissievergadering vangen als wij met vragen komen, wagenbewoonster: „En dan moeten regio. Met wil de commissie zijn gewijzigd, zou met name de gisteravond drong het raadslid Dat zou ik ook niet doen als ik aan Jullie niet alles op Lelden aan loten weten in hoeverre zij bereid zijn er- samenwerking van het AZL met de Schoute (WD) erop aan de samen- het bouwen was en ze kwamen 1 voor te zorgen dat er door de nieuw- overige instellingen van gezond- werking met het AZL op vrijwillige gen stellen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 11