Gero wil
fabriek
sluiten
Vissers van Urk denken
nog niet aan emigreren
Fiscale maatregel voor
de gedupeerde agrariërs
Buitenom
Binnendoor
300 man
op straat;
produktie
gaat door
ZEVEN HUISARTSEN GAVEN
ONJUISTE DECLARATIES OP
ZIEKENFONDSPATIËNTEN
EERDER NAAR SPECIALIST
yiJFTIG MAN
ONTSLAGEN
Slechts oriëntatie in Canada
Chinese overvallers
maken f135.000 buit
Regering heeft
nog steeds hoop
Beelden (1)
Beelden (2)
Catharijne (1)
Catharijne (2)
Catharijne (3)
Catharijne (4)
Taptoe
ZATERDAG 23 NOVEMBER 1974
PAGINA 7
UTRECHT Zeven apotheekhoudende hulsartsen hebben
zich bij de ziekenfondsen gemeld met de mededeling, dat zij
in het verleden vermoedelijk onjuist hebben gedeclareerd.
Dit is het resultaat van de brief van het gemeenschappelijk
overleg van ziekenfondsorganisaties van 5 augustus aan alle
apotheekhoudende huisartsen, waarin artsen die verkeerde
rekeningen hebben gestuurd, werd gevraagd, zich vóór 1 okto
ber vrijwillig bij het ziekenfonds te melden. Deze brief heeft
één ziekenfonds bovendien een anonieme storting van f 600,-
opgeleverd. De ziekenfondsen waarbij de apotheekhoudende
huisartsen zich hebben gemeld onderzoeken nu of de justitie
moet worden ingeschakeld.
DEN HAAG Huisartsen verwijzen ziekenfondsverzekerden (voor
wie zij een abonnementshonorarium krijgen) eerder door naar spe
cialisten en ziekenhuizen dan particuliere patiënten (die per con
sult of visite betalen). Onderzoek heeft dit uitgewezn.
Dit zei prof. dr. B. M. S. van Praag hoogleraar in de westerse
economie aan de Rijksuniversiteit in Leiden, gisteren in Den Haag
op een congres van de ziektekosten-verzekeringsmaatschappij Het
Zilveren Kruis.
Als men wil bereiken dat iedereen in Nederland dezelfde medische
zorg kan genieten zal de honorering van de airts niet afhankelijk
mogen zijn van het inkomen van de patiënt, aldus prof. Van Praag.
UTRECHT De directie van de N.V. Gerofabriek wil
jaar fabriek in Zeist sluiten om uit de liquiditeiitsmoeilijk-
Seden te komen. De ongeveer 300 personeelsleden zullen
worden ontslagen, zo is gisteren aan het personeel bekend
gemaakt. De staking van de produktie im Zeist is nodig in
verband met een noodzakelijke reorganisatie. Op 19 sep-
;»mber j.l. kreeg Gero voor de tweede keer in één jaar sur-
;>éance van betaling.
PvdA vraagt
steun van
overheid
ZEIST Het bestuur en de
gemeenteraadsfractie van de
PvdA in Zeist hebben in een
brief aan de bewindslieden van
Economische en Sociale Zaken
om een zodanige overheidssub
sidie voor de Garo-fabriak ge
vraagd, dat ook de werknemers
van dit bedrijf in Zeist aan het
werk kunnen blijven.
In de brief naar aanleiding
van de mededeling van de Gero-
directie dat men de vestiging in
Zeist wil sluiten, zegt de Zeistar
PvdA dat sluiting betekent dat
er weer ongeveer driehonderd
werklozen by zullen komen op
de toch al ongunstige arbeids
markt. Driehonderd mensen
voor wie het extra moeilijk zal
zijn opnieuw werk te vindein
omdat zij nu voornamelijk spe
cialistische arbeid verrichten en
bovendien omdat zij tot de cate
gorie oudere werknemers beho
ren.
HELMOND Textielbedrijf Did-
dens en Van Asten B.V. in Helmand,
fabrikant van gordijn-, kledingstof
fen en dekens, heeft een ontslagaan
vraag ingeddend voor vijftig perso
neelsleden. In totaal werken er 515
De aanhoudende zwakte van de
afzet van kledingstoffen, zowel in
binnen- alls buitenland, alsmede de
sterke kostenstijgingen dwingen tot
een gerichte aanpassing van het per
soneelsbestand, aldus de directie.
Op basis van een reorganisatierap
port heeft het ministerie van Econo
mische Zaken inmiddels steun aan
Gero toegezegd, waardoor de produk
tie van bestek en serviesgoed kan
worden voortgezet in Nieuw-Weer-
dinge (Drenthe) en Reppel (België).
Het bedrijf in Nieuw-Weerdinge telt
ongeveer 200 werknemers. In Reppel
werken er 98. In Zeist zal een kan
toor worden gehuurd waar een staf
-van plm. 20 man werkzaam zal zijn.
Gero verkeert al enkele Jaren in
moeilijkheden. Vorig Jaar werd al
surséance van betaling verleend en
werd voor een bedrag van f 6,9 min
aan crediteuren genoteerd. Voor 87
van de toen nog 800 personeelsleden
werd een ontslagvergunning ge
vraagd en verkregen. Het bedrijf in
Duitsland werd afgestoten. Een
reeks saneringsmaatregelen werd ge
troffen, maar deze bleken onvol
doende te zijn om het bedrijf uit de
moeilijkheden te halen. In september
werd opnieuw uitstel van betaling
verleend.
Sinds 1 oktober Jl. functioneert de
heer J. R. Keuning als algemeen-di
recteur. Hij heeft in het reorganisa
tierapport volgens nauw bij deze zaak
betrokkenen een duidelijke visie ge
geven op het te voeren beleid. Hij
heeft het volste vertrouwen de weg
te hebben gewezen waarlangs het
voortbestaan van Gero economisch
verantwoord zal Wijken.
De Gero-direotde heeft inmiddels
besprekingen gevoerd met de bestuur
ders van de Industriebonden van
NW. NKV en CNV en van de Unie-
BLHP. Er is een delegatie gevormd
van werknemers-vakbandsleden van
Gero-Zeist en van Gero-Nieuw-Weer
dinge, die zal proberen een minder
ingrijpend plan te ontwikkelen, zo
blyfct uit de directtemededfeling. De
directie heeft haar volle medewer
king toegezegd, maar betwijfelt ten
zeerste of een dergelijk plan wel zal
voldoen aan de door de overheid ge
stelde eisen.
UTRECHT Op Utrecht CS. - knooppunt en flessehals van het Nederlands spoorwegnet - wordt
dit weekeinde overgeschakeld op een nieuwe, geheel gecentraliseerde treinbeveiliginghet zg. NX-sy-
steem. Dank zij dit systeem is het mogelijk de capaciteit van Utrecht C.S. - met circa 1500 treinbewe-
gingen per dag het drukste station van ons land - te verhogen tot rond de 1900 treinen per dag.
Het NX-systeem, dat overigens al op 25 andere NS-stations is ingevoerd, betekent ook een belangrijke
peroneelsbesparingtot dusver waren voor de bediening van de seinen en wissels ruim 50 mensen nodig,
straks kan men dit op Utrecht C.S. met ongeveer 15 man peroneel af. Zes seinposten komen te vervallen.
Vanuit één centrale post (zie foto) gaan vier man met behulp van het NX-systeem de treinenloop in
de gaten houden en worden circa 200 wissels en 122 seinen centraal bestuurd. In de loop van 1976 worden
de routinehandelingen van het viertal overgenomen door een computer, die de treinenloop regelt zolang
de vertragingen beperkt blijven tot vijf minuten. Dan hoeft de mens alleen nog maar in te grijpen
bij vertragingen met een langere tijdsduur en te controleren of de computer zijn werk wel goed doet.
DEN HAAG Voor de onderne
mers in de agrarische sector, die
van de abnormale weersomstandighe
den dit najaar een nadelige invloed
ondervinden op hun bedrijfsresulta
ten, zijn enige bijzondere fiscale
maatregelen getroffen. Aldus is gis
teravond door het kabinet meege
deeld.
De maatregelen, waarmee het ka
binet zich op voorstel van staats
secretaris Van Rooijen van Finan
ciën verenigde, hebben betrekking
op verminderingen op de voorlopige
aanslagen in de inkomstenbelasting
en premieheffing volksverzekeringen
over 1974 en eventueel over 1973.
In bijzondere gevallen kan ook uit
stel van betaling voor de definitieve
aanslagen in de inkomstenbelasting
en premieheffing volksverzekering
over 1973 worden verleend. Over het
bedrag waarmee de aanslagen wor
den verminderd is geen rente wegens
uitstel van betaling verschuldigd.
De regering laat het overigens niet
bij de fiscale maatregelen voor die
genen die oogstschade hebben, zo
deelde premier Den Uyl gisteravond
mee op zijn wekelijkse persconferen
tie.
„De belastingmaatregel is de eer
ste maatregel. Het is een kleine. Vol
gende week gaat de regering bezien
in hoeverre nadere hulp kan wor
den verleend", zei hij.
De nieuwe maatregelen worden
weMJoht beteend gemaakt aJs de
Tweede Kamer zich zet aan de ver
dere afhairtielinig van de landbouw
begroting voor voflgend jaar.
De staten van Zeeland hebben gis
teren f 100.000 beschikbaar gesteld
aan het noodfonds van het oogst-
hulpactie centrum in Goes ter be
strijding van de kosten van de bij
zondere risico's bij het binnenhalen
van de oogst dit najaar. Diverse sta-
Door Jan-Kees Kokke
URK/ DEN HAAG „De berich
ten over de plannen van een aantal
Urker vissers om naar Canada
te emigreren zijn zwaar overtrok- gisteren nog tot laat in de avond
ken". Dit is kort en goed de reactie druk gehandeld werd, houdt men
van burgemeester A. T. Buis van voorlopig de boot af .Een volksver-
Urik. „Voorlopig is er nog geen spra
ke van dat de plannen zullen wor
den uitgevoerd. Het ging slechts om
een oriëntatie, waarbij gebleken is
dat de eerste bevindingen overwe
gend negatief waren".
Ook die Urker vdsafslag
AMSTERDAM Bij een gewapende overval in de woning van een
Chinese restauranthouder in Amstelveen zijn een bedrag van f 135.000
en een partij sieraden buitgemaakt. De overval werd gepleegd door
drie Chinezen, die gewapend met een pistool de woning binnendron
gen Op dat moment waren alleen de vrouw en enkele kinderen van
de restauranthouder thuis. Zij werden gedwongen naar de tv te kij
ken. terwijl de indringers het gehele huls overhoop haalden. De man
nen verdwenen pas na ongeveer twee uur nadat zij de bewoners in
«en slaapkamer hadden opgesloten
huizing van een deel van de Ur
ker bevolking naar Canada ziet men
nog helemaal niet zitten.
Op de Canadese ambassade in
Den Haag kwam het bericht, dat
plotseling 400 k 500 Urkers naar
Canada zouden emigreren als een
complete verrassing. „Ik moest zelfs
een beetje lachen toen ik hoorde
dat de Urker Vissers zich wilden
gaan toeleggen op de zalmvangst in
het Ontariomeer", vertelt de heer
Zechner van de visserij afdeling,
van de ambassade. „Het Ontario
meer is nog net niet zo vervuild als
de Rijn, maar er zit toch vrijwel
geen zalm meer. Bovendien wordt de
zalm in de rest van Canada goed
beschermd door de overheid. Verder
maakt platvis in Canada maar een
gering deel van de visindustrie uit.
We wisten overigens wel dat er op
Urk belangstelling bestond voor Ca
nada".
Een woordvoerder van het mi
nisterie van Landbouw en Visserij
tekent daarbij aan dat men in Ca
nada op het ogenblik tegenover emi
gratie heel anders staat dan vroe
ger. „De conjunctuur is daar ook niet
meer wat hij hoort te zijn. Boven
dien bestaat er daar ook een bepaal
de visserij problematiek. Wel is
het In elk geval duidelijk, dat men
op Urtk de bui ziet aankomen van
een steeds leger geviste Noordzee,
die zal leiden tot vangstlimieten en
produktiebeperidngen. Men ziet
die bui hangen en de meest actie
ven gaan op reis om te kijken of het
elders beter is".
Dat deed directeur Rein Gos, ei
genaar van een diepvries- en fileer-
bedirijf op Urk. Hij is net terug van
Canada, in gezelschap van de heer
H. C. Besancon van het ministerie
van Landbouw en Visserij. Tijdiens de
officieuse besprekingen in Ca
nada stootte men echter op meer pro
blemen dan was voorzien. Klaas
Hoekstra uit Urk, die voorzitter is
weet nog niet goed wat hij met de
plannen van de heer Bos aan moet".
blijkt dat het steeds moei
lijker wordt om hier een renderen
de visserij uit te oefenen, Ja ,dan
moeten we wel naar andere plaat
sen uitwijken". De Urker wethouder
vam visserij Brouwer, ziet weinig
andere mogelijkheden. Hij zegt:
„Men kan een Urker visser niet om
scholen, hij moet vissen".
tenleden vrezen echter dat de nu
toesnellende massale hulp toch te
laat komt. De gedeputeerde Schlin-
gemann vroeg zich zelfs af waarom
de 8.000 militairen nu pas worden in
gezet en niet vier weken geleden toen
de oogstcatastrofe zich al lang en
breed had aangediend. Nu moet een
deel van de oogst toch als verloren
wanden beschouwd. Ata het weer niet
verandert, en dat is in deze tijd van
het Jaar niet te verwachten, dan
moet toch ernstig rekening worden
gehouden met een financiële cata
strofe voor de boeren, zei Schlinge-
miainn. De regering zal hier fcoöh de
oplossing moeten brengen door goe
de financiële steunmaatregelen, al
dus de staten van Zeeland.
DEN HAAG De regering hoopt
nog steeds op de totstandkoming van
een centraal akkoord. Dit heeft pre
mier Den Uyl gisteravond gezegd op
zijn wekelijkse persconferentie.
De minister-president vond het
„geruststellend", dat de standpunten
van die partners bij het overleg niet
zo heed ver van elkaar weglsggen,
„Weliswaar is het verschil van het
geen de partijen willen inzake de
loonsverhoging niet onbelangrijk,
maar je kunt niet zeggen dat het een
onoveibrugbaar vensdhU is", aldus
dra. Den Uyl.
ADVERTENTIE
Kamsteeg Leiderdorp biedt
aan:
2 V.W.'s 1300 1972
2 V.W.'s 1200 1972
1 V.W. 1300 1973
3 Fiats 128 1972—1973
2 SIMCA'S 1100 1972
1 Simca 1100 special 1973
1 Toyota Corolla 1971
2 Morris 1100 1971,1972
1 Moris 1000 de luxe 1973
1 Passat LS
demonstratiewagen 1974
Inruil en flnanc. mogelijk.
KAMSTEEG
v. d. Valk Boumanweg 2,
Leiderdorp,
telefoon 99212
Zonder meer het belangrijkste
dat deze week op het Nederlandse
t.v.-scherm werd vertoond, was
het eerste deel van een BBC-docu-
mentaire over Josef Stalin, de
bloeddorstige zwijger uit het
Kremlin, laatste schakel aan een
keten van Aziatische tirannen.
De wereldgeschiedenis is er vol
van; leven en menselijkheid is voor
hen van minder belang dan het
vlees dat zij onder hun zadels als
voedsel meevoerden.
Het obsederende in documen
taires van deze soort zijn altijd
weer de historische opnamen. Be-
kabelde breekbare beelden, zwart
tegenover wit, geen nuance. Dat
de mensen sneller lijken te lopen
op deze opnamen, vindt eenvou
dig zijn oorzaak in een techni
sche onvolkomenheid: de oude
camera's maakten zestien beeldjes
per seconde, maar de huidige
projectoren draaien er in dezelf
de tijd vierentwintig. Met andere
woorden: iedereen tussen 1898
(toen de gebroeders Lumière hun
eerste bewegende beelden vertoon
den in de Salon Indien aan de
Parijse Boulevard des Capucines)
en de geavanceerde camera/pro
jector uit de Jaren twintig loopt
té snel, lacht te grimasserig,
neemt te overdreven zijn hoed af
en valt te snel tegen de grond bij
executies (die ook in die Jaren
al gretig verfilmd werden).
Het is een volstrekt geaccep
teerd gegeven. We zijn als het
ware geconditioneerd om het lich
telijk spastisch bewegen van de
vertegenwoordigers van twee, drie
generaties voor de onze, als nor
maal gedrag te beschouwen. Pas
als op het celluloid het een
of ander verschijnt dat in de loop
der jaren onveranderd is geble
ven, breekt de ban en houdt de
documentatie op, ongevaarlijk te
zijn, ontwaakt het verleden uit
een schijnbare dood. Voor elkeen
zal de schok der herkenning weer
anders aankomen. Ikzelf ben al
tijd weer verbijsterd bij oude op
namen waar de jugendstil-achti-
ge smeedijzeren palissades van
métrostations in Parijs op te zien
zijn: de stoet taxi's onderweg
naar de loopgraven aan de Marne
tijdens de Grande Guerre, of in
diezelfde tijd de grote vellen met
vette koppen, die de Londense
krantenverkopers ook nu nog ge
bruiken om voor hun waar de
aandacht van de voorbijgangers
te trekken: „Britain in War". Op
zo'n moment wordt het ineens
menens met het verleden. De stra
ten blijken niet gelardeerd met
kartonnen gebouwen en bordpa
pieren fonteinen, als uit een vroe
ge monsterfilm van Griffith, maar
het is echt, het is de eifeltoren-
achtige uitkijkpost in Blackpool,
of het zee-groene, barokke front
van het Winterpaleis in Sint Pe
tersburg. Slechts de mensen op
de trottoirs zijn niet anders op
die primitieve Journaals dan op
de grenenhouten stellages van De
Mille. In beide gevallen figuran
ten, met de aantekening dat ze
in het laatste geval er wel een
bescheiden honorering voor kun
nen hebben ontvangen.
In het geval van Stalin kan de
angstaanjagende confrontatie ge
makkelijk tot stand komen. Bij
Adolf Hitler, die andere despoot
uit de eeuw van de communicatie,
herken je de waanzin, de labili
teit die waarschijnlijk rechtstreeks
voortkomt uit een fundamenteel
ontregeld lichaam. En je herkent
ook de massaregie van het Neu-
renberger sportpaleis of het Ber-
lijnse stadion en vermoedt de
massaroes, waartoe dat bij een
autoritair opgevoed en vernederd
volk als het Duitse, moest leiden.
Bij Stalin is dat anders. Hij is
de man van het oog, van het zien,
zoals Hitier de man was van de
verbale explosies, die met een
bijna natuurkundige wetmatigheid
tot de hoogste staat van massale
opgewondenheid voerden.
Stalin zwijgt. Hij beweegt niet,
of nauwelijks. Alleen zijn ogen
zijn voortdurend in de weer. Hij
is zich voortdurend van zijn plaats
in de scène bewust. Hij gedraagt
zich naar de eisen van visuele
communicatie; in tegenstelling
tot Hitler, die zijn strategie ba
seerde op hoe hij auditief over
kwam (de radio, de luidspreker in
het station), een op oudere
conceptie dus. Misschien ook mede
daardoor heeft Josef Stalin het
langer volgehouden. Het is alleen
directe confrontatie en het is
angst. Men herkent in Stalin niet
de mens. Het was niet nodig om
wat overigens wel altijd ge
beurde de pokdaligheid van
zijn wangen weg te toucheren.
Zijn profeten begrepen dat, toen
zij de dood van Stalin in hun
eerste bulletin eenvoudig om
schreven met „het hart is opge
houden met kloppen". In de met
bloed geplante cultus van mes-
sias was voor doodgaan geen
plaats.
Het is een consumptiebunker
zonder rechtstreeks licht. Beton-
nen-paalwoning van de begeerte.
Er staan van die blauwe verlichte
richtingaanwijzers in een aantal,
dat men elders alleen in snel uit
breidende woongemeenten met
ambitieuze burgemeester aantreft,
en Vanaf de perrons gezien rechts
is een gedeelte van het complex
met grote plastic zeilen en tou
wen aan het oog onttrokken. Het
lijkt erop of dat gedeelte blokken
en blokjes te vroeg door de PTT
is bezorgd.Het moet nog worden
uitgepakt. Bij goed luisteren ver
neemt men stemmen en het even
eens door de kunstvezelindustrie
vervaardigde geluid van die dikke
Griek. Misschien mag met sinter
klaas het touwtje eraf, maar te
hopen is het niet.
De automaat, waarin men ge
heel zelfstandig zijn parkeerschul-
den dient te voldoen, is dermate
gecompliceerd dat men hogere
scholen moet hebben bezocht, dan
wel langdurig één van de gezel
schapsspelen Memory, Super-
brains of Career moet hebben be
oefend om daar binnen een kwar
tier uit te komen. Als het langer
duurt voor het gaat dagen voor
dat computerachtige paneel, vol
elektronisch aangegeven geldsbe
dragen, is dat jammer, want dan
heeft de penning, zonder welke
men de buik van Catharijn niet
mag verlaten, zijn geldigheid weer
verloren. Gelukkig maar slaat ook
daar een grote broer ons gade,
ofschoon we niet weten van waar
en hoe. Na vijf minuten desperaat
geëtter met kwartjes, die het ap
paraat hooghartig weigert en gul
dens die het wat te hebberig
grijpt, kraakt er wat in het bin
nenste en een stem vraagt: „zijn
er moeilijkheden, meneer?" Ac
cent en intonatie zijn exact die
van een enigszins argwanende af
delingschef bij V. en D. De eerste
reactie hierop is: hangt myn
hemd soms uit myn broek, heb ik
misschien sokken van verschil
lende kleur aan, is myn criminele
alter ego betrapt toen ik Juist
bezig was een exotische gedenk
penning als nikkelen gulden aan
het apparaat te voeren? Bedrem
meld en gehaast luidt dan het
antwoord: „nee, hoor, geen moei-
ïykheden".
Zeer belangrijk is dat men ont
houdt dat het automobiel op
laag D. vak b, staat. De onge
lukkige die op laag B, vak d,
gaat kyken, mag de dag verder
besteden aan een intensieve speur
tocht naar zyn verweesde eigen
dom. Vasthoudendheid en een
Juist begrip voor frisse lucht kun
nen hierby helpen. Daarby is de
gedachte dat het tegenwoordig
met al die perrons achter de bil
len van Catharijn voor treireizi-
gers ook een hele wandeling is, is
een flinke troost.
Ik telde vyf auto's waarvan de
beryders de lichten hadden laten
branden. Dat vermoedde ik ten
minste, want het leek my niet
zeer waarschyniyk dat zy ter op
luistering van de feestvreugde in
het bespannen beton na het par
keren Juist de lichten hadden
ontstóken.
Op woensdag 20 november, des
middags om kwart voor één, lag
ergens halverwege de stilstaande
roltrap naar nivo 2 en de hak
kenbar, een doodgewone honde
drol. Voorbygangers keken er met
een vertedering naar, zoals wan
neer tydens de toespraak van een
ambtenaar van burgerlijke stand
één van de kleine bruidsmeisjes
uitroept, dat ze het in haar broek
heeft gedaan.
Ook in Hoog-Catharyne heb
ben het beton, het plastic en de
andere zegeningen van de petro
chemische industrie zoiets onge
programmeerds als een hondje in
hoge nood, niet kunnen onder
werpen.
Maar dromen duren kort. Een
uur later bleek de hondedrol ver-
wyderd. Nivo 2 was er nog. En de
roltrap werkte zelfs, omdat het
nu drukker was.
Eén van de mooiste pleinen van
Europa, de Markt in Delft, placht
enige van de warmste zomerweken
het doelwit te zyn van een stel
tribunes. Van het stadhuis of de
Nieuwe Kerk was niet zo veel
meer te zien. Hoogstens kon men
gedurende enige avondlyke uren
egen de rechtzinnige benedenparty
van een volksdeel aankyken.
De Taptoe. Nu kan men vol
strekt van de noodzaak van een
leger overtuigd zyn, zonder dat
men in de ry staat voor een aan
tal knapen van de Aan- en Af-
voertroepen, verkleed als olifan
tendrijvers van Hannibal, com
pleet met bril en horloge. Het op
treden van een peloton heren die
zonder klaarblykeiyke comman
do's allerlei kunstjes deden, kwam
oók over als een „Aha-Erlebnis":
waar hadden we dat toch al eens
meer gezien? Bovendien maakt
niemand veel herrie als hy op
spekzolen loopt.
Voor al die buitenlanders doen
we een goed stukje Holland
Promotion (en voor de Oelftse
middenstand nog veel meer, heb
ik begrepen), wanneer we die
marketen ster s en de Trommel
slagers uit het leger van Karei
de Stoute maar voortaan gewoon
aan de NCRV overlaten.
Sinds Van Speyk, Van Heutsz,
Van Hemert en Van Hanegem
weten ze over de grens toch wel
dat we ons mannetje staan.
H. M.
