„Het is geen goudmijntje Voor nog geen honderd gulden kan men zijn hond laten begraven GELD VOOR BRUGKERK Ouders van gehandicapten: „Machteloos Begraafplaats-eigenaar Wahle: 11 PAGINA 4 WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1974 >"?S HIER W RUST MENNO BEPPiE Door Jan West er laken Foto's Wim Dijkman ZEVENHOVEN „Heel vaak zijn de mensen ontdaan. Zo erg zelfs, dat ik ze moet ondersteu nen. Als ze dan een kop koffie hebben gedronken, komen ze weer wat op verhaal. Maar dan duurt het soms nog uren voor zr weg gaan. Want eerst wordt het ge drag van de gestorven hond van a tot z verteld Boeren in het landelijke dorpje Zevenhoven verklaarden veehouder Wahle voor "gek" toen hij vijf Jaar gèleden besloot een deel van zijn wei land te bestemmen tot hondenbe graafplaats. "Ik heb maar eens wat gelachten", vertelt hij nu, terwijl z'n lippen krullen tot een glimlach. "Nu is het helemaal stil geworden. Mijn miniatuurbegraafplaats is gewoon een begrip geworden". Waarom een hondenbegt&af- plaats? "Er is behoefte aan. Zeker honderd dieren worden er Jaarlijks begraven. Niet alleen honden. Ook katten en zelfs kanaries. Dikwijls zijn het die ren van eenzame mensen. Zij willen niet dat hun dier voor veevoeder wordt gebruikt. Of dat er lippenstift van wordt gemaakt". Den Haag Het zijn vooral Hagenaars, die hun honden laten begraven. Maar er lig gen ook dode dieren uit Oisterwijk en Den Bosch. Zeker veertig procent van de begraven honden zijn boxers. Vijfhonderdvijftig dieren hebben in Zevenhoven een laatste rustplaats gevonden. En de begraafplaats is nog lang niet vol. Een goudmijn. Er verschijnt een grimas op het gezicht van veehouder Wahle. "Na tuurlijk verdien ik er wat aan. Maar ervan leven kan ik echt niet Wat moeten de mensen voor een begrafenis betalen? Stilte. Dan: "Een bedrag onder de honderd gulden. Hoeveel precies? Nou, dat hoeft niet in de krant. De grafjes blijven gehandhaafd zolang de eigenaar daarvoor jaarlijks be taalt. Uiteraard veel minder dan een begrafenis k06t". Wanneer de eigenaar dat nadrukke lijk wil mag hij zijn dode dier zelf begraven. "Normaal gesproken doe ik het", zegt Wahle. Het enige ri tueel dat hiermee gepaard gaat is. Geen hoed Gaat hij stemmig gekleed, een zwart pak, hoge hoed en zo? Wahle lachend"Nee, daar begin ik echt niet aan. Ze moeten me maar nemen zoals ik ben. Soms valt het niet mej je in de plooi te houden. Nog niet eens zo heel erg lang gele den stond er een man met een duim stok aan het grafje. De dierenarts had hj'n verteld, dat zijn gestorven hond zeker een meter onder de grond zou worden gestopt. Het scheelde twintig centimeter maar ik kon mooi het kistte uit de put halen en op nieuw gaan graven." Hoe -«-ageren zijn kinderen op de hondenbegraafplaats? "Heel serieus. M'n zoon vond worden begraven. Daar ontkwam ik niet aan. Af en toe wilde hij het diertje echter nog wel eens zien. Toen heeft hij alleen het lijfje onder de grond gestopt en het kopje er boven uit laten steken Toen de familie Wahle een enor me overlast had van muizen, werden er tarwekorrels (uiteraard giftige) gestrooid. Maar wat deden de kinde den? Zij zochten alle dooie muisjes op, maakten kistjes van lucifersdoos jes en begroeven ze Huisdieren Heeft luj zelf ook huisdieren? Wah.i: "Ik struikel er soms over, zo erg is het. Wanneer één van hen dood gaat wordt die op ons privé- plekje begraven." Luid roeterend kondigt zich een Volkswagenbusje aan. "Oh, dat is de Gekro," roept de veehouder uit. "Ik begraven. Hoogstwaarschijnlijk is het gestorven aan longontsteking." Een kwartier later op de begraaf plaats: "Er zijn heel veel bazen, die geregeld komen kijken. Ze nemen dan een bloemetje mee en zijn vaak uren b;zig met het verzorgen van het grafje. Het gebeurt wel. dat er zo*n vijftien auto's op m'n erf gepar keerd staan. Natuurijk zijn er ook mensen, die alleen maar betalen voor het graf e. Die grafjes onderhoud ik dan maar. Al ls dit natuurlijk niet bij de prijs inbegrepen." Dierendag Erg druk is het op de hondenbe- graafpU-ts tijdens dierendag. "Dan zyn er de hele dag mensen. Ook op de geboortedatum van een dier wil men nog wel eens een kijke komen ne- Waddinxveen WADDINXVEEN Bij de Ned. Herv. Kerk weet men wat geven is. In de afgelopen jaren is een actie gevoerd voor de bouw van de Ned. Herv. Be- thelkerk en het verbeteren van het verenigingsgebouw De Hoeksteen. Nu zal van één tot en met drie oktober een grote actie worden gevoerd om gel den bijeen te brengen voor het restaureren van de Ned. Herv. Brugkerk die in een niet al te beste stgat verkeert en waar voor grote sommen geld nodig zijn. De actie wordt huis aan huis gevoerd bij de gemeenteleden en algemeen is men benieuwd wat de opbrengst zal zijn. In vorige gevallen waren op brengsten als 30.000 en 40.000 gulden gewoon, zodat men niet wonderd behoeft te zijn als een dergelijk bedrag weer op tafel komt. De bedoeling is dat ook het geld dat in de komende jaren binnenkomt zoveel mo gelijk zal worden bestemd voor de Brugkerk om dit Godshuis weer in goede staat te brengen. dooie spreeuw en die moest heb 'n dood kalf en dat mag ik niet Begraafplaats-eigenaar Wahle: Soms vallen er mensen van hun stokje komt hier een professor. Iedere keer maakt ze (het is een vrouw) dia's. Als ze komt zijn we uren zoet met het bekijken van die plaatjes Tenslotte: waarom worden de do de dieren niet verbrand? "Geen idee." stelt Wahle. "Ik ken iemand, die heeft eens vierendertig telefoontjes gepleegd om zijn hond te laten cremeren. Nergens bleek dat mogelilk te zijn. Of dat er ooit van zou komen? Best mogelijk. Maar Ik kan er geen zinnig woord over zeg gen." LEIDEN De samenwerkende personee'3verenigingen van Leidse bedriJVw-n en instanties hebben een viswedstrijd gehouden. Aan deze ge animeerde wedstrijd namen deel de Ver. Tas der Rijksuniversiteit, de ge meentewerken, gemeentereiniging. Adler Typewriters, Fasson Nederland Nv, Michine fabriek Den Holder en de Katwijkse Kalkzandsteenfabriek. Ondan&s het gure weer wisten de vissers rreDig visje uit het Oegstgees terkan aal té halen. De wisselbeker, die door het Leid se Volkonuis beschikbaar was ge steld, ging voor de derde maal naar de Kat.v. Kalkzandsteenfabriek (to tale vangst 632.3 cm). De grote win naar was Kuit van de KKF met een vangst «an 253 cm., gevolgd door Louwrier van Den Holder. Onderzoek op borstkanker in Leiden LEIDEN Begin volgend Jaar zal er in Lelden worden begonnen met een onderzoek op borstkanker bij vrouwen van 35 Jaar en ouder. Het onderzoek wordt uitgevoerd op ini tiatief van de Federatie Vrouwelijke Vrijwillige Hulpverlening en on der verantwoordelijkheid van medici van het academisch ziekenhuis. De deelnemers aan het onderzoek zullen automatisch worden opgeroepen. Zij betalen op vrijwillige basis vijf gul den per. persoon. Verwacht wordt dat 16.000 vrouwen aan het onderzoek zullen deelnemen. Het onderzoek op borstkanker voor Leiden een primeur ls een malig en zal naar schatting een Jaar duren. Nadien zal er worden bekeken of het mogelijk is een dergelijk on derzoek periodiek uit te voeren. Op aandrang van de raadscommissie sociale zorg, maatschappelijke aan gelegenheden, gezondheidszorg en cultuur, die het onderzoek gister avond positief benaderde, zal worden nagegaan of aan het onderzoek op borstkanker niet een onderzoek op baarmoederkarker kan worden ge koppeld. Tot dusver wordt er van uit gegaan dat dit uit praktische overwegingen niet haalbaar is om dat een dergelijk onderzoek te lang zou duren. Vredesavond h Leiden-Noord LEIDEN Morgen wordt tn de® Alphons Ariënscshool aan de Timor- straat een ontmoetingsavond georga-L^ niseerd, bedoeld om de Vredesweek^ tot onderwérp van gesprek te makent tussen de christenen van de driej!! kerken van Leiden-Noord: hervorm-? den, gereformeerden en katholieken^ Reeds enige jaren ontmoeten elkaan^ de kerkeraden en de parochieraad, van deze drie. Op één van de laat ste bijeenkomsten werd het idee ge opperd nu eens ook de "gewone" ge meenteleden en parochianen met el kaar in gesprek te laten komen. De Vredesweek. die immers een initia tief is van de gezamenlijke kerken in ons land. leverde daartoe meteen al de aanleiding. Christenen van alle ge zindten. van alle leeftijden, zijn op deze avond welkom. Speciaal de jon geren. De zaal of aula van de school gaat open om 8 uur. Om 8.15 uur zal een korte inleiding gehouden worden door de heer Sol. ouderling van de her vormde gemeente, over de motleven om gelovig werkzaam te zijn voor de vrede. Daarna zal pater Fischer van de Herensingelparochie Iets zeg gen over het thema van deze Vredes week 1974: "Nieuwe wapenfeiten". LEIDEN Kampioenschappen '74?c 'De Snelvlieger"Generaal: 1. M. d,V( Lange en Zn.. 1.414.78 pnt., 2. P. KooyJ* man 1.150.91 pnt., 3. J. Roest 1.101.07 pnt., 4. F. Jansen 1.081.72 pnt., 5. bL Delsasso 1.071.29 pnt. B, Vitesse: 1. J. Roest 282.78 pnt., 2. Mfcj de Lange en Zn. 266.20 pnt., 3. F. Jan sen 237.62 pnt. b, Fond: 1. M. de Lange en Zn. 264.63Ae 2. B. Delsasso 216.24, 3. F. Heemskerk 211.64. Hrj Jonge Duiven: 1. P. Kooyman&c 260.04. 2. F. Koompier 240.86, 3. J. De-pi gen en Zn. 238.98. m Midfond: 1. M. de Lange en Zn, 340.79, 2 .B. Delsasso 273.09 pnt., 3. jjte Roest 223.63 pnt. Oude Duiven: 1. M. de Lange en Zn** 871.62 pnt-, 2. B. Delsasso 660.55 pnt. 3. J. Roest 638.96 pnt. w Navluchten: 1. M. de Lange en**' Zn. 311.08 pnt., 2. P. Kooyman 310.08" pnt., 3. F. Compler 307.32 pnt. Discussie in De Bron ALPHEN AAN DEN RIJN Ruim 35 Alpheuse welfare-vrijwilli- yers kwamen gisteravond in het Rode Kruis gebouw aan de Raad huisstraat bijeen om te gaan horen wie zich de "welfare-vrijwillig ster van het jaar" mocht noemen. Daartoe hadden de dames een werkstukje moeten inleveren, gemaakt van niet te kostbaar mate rialen. om zo hun inventiviteit op de proef te stellen. Een jury, bestaande uit mej. De Jong, cursusleidster mej. Hannath, mevr. Eilers, dokter Eradus en de voorzitter van de Alphense afde ling van het Rode Kruis, de heer Poelstra, kreeg een dertigtal werk stukken te beoordelen. Mej. De Hertog bleek het origineelste te werk zijn gegaan: twee versierde stukken smeltplastic. Enige consternatie ontstond evenwel toen bleek dat de winnares niet aanwezig was. Voorzitter Poelstra moest telefonisch heel wat overredingskracht aanwenden teneinde haar te bewegen de bijeenkomst tocht te komen bezoeken. Na een half uur vertraging kon de heer Poelstra alsnog de wisselbeker uitreiken aan mej. De Hertog (op foto Wim Dijkman). Verder werden er twee ere-medailles uitgereikt, aan mej. Van der Pol en mevrouw Van der Bijl, vanwege twintig jaar trouwe dienst. Vijf werksters loerden ere-lid van de welfare groep: de dames Con tant, Kromhout, Slingerland, Van der Pol en Bakker kregen de daar bijbehorende ere-versierselen. ALPHEN AAN DEN RIJN De gehandicapte medeburger ontmoet in het dagelijks leven nog steeds veel weerstand in zijn directe woonomge ving. De maatschappij blijkt hem of haar no? maar moeilijk te kunnen accepteren. Reden voor een veront ruste ouder van een gehandicapt kind om een noodkreet te doen slaken, ten einde weerklank te vinden bij een groep ra-nsen die met dezelfde pro blemen kampen. Gisteravond werd o a ar om ui De Bron een bijeenkomst gehoude i waarop "betrokkenen" dis cussieerden over het verbeteren van de levensomstandigheden van het gehandi apte kind (of volwassene) en het gezin waarin het opgroeit. Onder leiding van opbouwwerker in Ridderveld, Meindert Douma, ont stond e*"1 open en vooral eerlijke dis cussie waaruit toch wel een triest beeld naar voren kwamen. Gehan dicapte mensen worden niet als vol waardig lid door de maatschappij op genomen. Zij komen vaak in een Iso lement terecht, waauit erg moeilijk valt je ontsnappen. Een brok onbe kendheid met de handicap en een gevoelsmatige terughoudendheid van buurtbewoners, brengt de lichame lijk of geestelijk gehandicapte ln die positie. Eer. positie die een zekere machtloosheid met zich meebrengt. Immers, toenaderingspogingen om ae "mj ïr te doorbreken mislukken veelal door de afstand die de "norma le" mens Ijewust schept. Het grootste probleem lijkt nog te liegen bij het gehandicapte kind. 'n Moeder ,ran een zesjarige Jongen met gedragsmoeilijkheden: "De mensen staan huiverig tegenover een gehan dicapte. Mijn zoontje speelt graag met de andere kinderen, maar dat léverde nogal eens próblemen op. Zijn ged.ag was wel eens agressief. Ik heb uoen ouders van zijn "vriend jes" uitgenodigd op de koffie, om over zijn handicap te praten. Op die ma nier trachtte ik begrip te kweken bij die mensen. Dat mislukte, men was nauwelijks geïnteresseerd. Er bleef een hooo onbegrip over bestaan". De moeder pleitte in dit verband voor een go-?1e voorlichting over gehan dicapten. Zij zelf vindt vrijwel geen uitlaadklep voor de moeilijkheden die dagelijks opdoemen. "Je voelt Je zo alleen" was de reactie van de ouder. Een vrouw, sinds twee Jaar Mul tiple) S(clerose) patiënt, waar door zij ln een rolstoel belandde, ver telde dat zij, behoudens confronta ties op straat, met de valide mede mens wel positieve reacties jnder- vindt. Zij waarschuwde dat een ge handicapte op moet passen dat hij of zij zi Th niet zelf gaat isoleren. "De mensen leven langs elkaar heen. Toch moet Je de eenzaamheid in de massa zien te vermijden", was haar reactie. Zij bracht echter een frap pant voorbeeld waaruit blijkt dat weinig medewerking van straatbe woners toch geweldig veel onnodige problemen teweegbrengen. "We hebben de buren al zo vaak gevraagd hun auto niet voor onze deur te willen parkeren. Dan kan ik er met mijn rolstoel tenminste in en uit. Je denkt dan: "er moet toch eens een belletje gaan rinkelen bij die man." Maar nee hoor, hij staat er nog steeds." Kleine dingen die veel narigheid en een extra stuk onbehagen geven. "Waarschijnlijk gaat men pas po sitief reageren als men zelf voor het blok staat. We moeten echter meer voor elkaar over heben, vooral atten ter zijn op dergelijke problemen," vervolgde zij. De Alphense stelde dat men moet le ren door de handicap heen te kijken. Op die manier zou de maatschappij de gehandicapte moeten leren accep teren. Een punt daarbij was. Hoe verwacht men dat een gehandicapte zelf reageert. Men weet het gewoon niet. Centraal in de discussie stond het thema dat kinderen de gehandicap te gemakkelijker accepteren dan vol wassenen. "Kinderen hebben een stuk spontaniteit De ouders doen het verkeerd," klonk het Indoctrinatie Een vader van een gehandicapt zoontje vond dat de relatie gehandi- capte-medeburger voor velerlei Uit leg vatbaar was. Afhankelijk van de situatie, waarin ook een stuk nieuws gierigheid tot uiting kwam. "We moe ten het niet zien als een beziens waardigheid. Het is vaak ongepaste nieuwsgierigheid waar we mee te maken hebben", reageerde hij. "We moeten het van veel kanten bekij ken. Er kan ook een opvoedende waarde van yitgaan", waarmee hij doelde op het feit dat ouders hun kinderen nogal eens bij gehandicap ten vandaan houden. "Je moet een genuanceerd oordeel vellen. Ik ge loof niet in indoctrinatie van ouders aan kinderen. Het begrip ontbreekt vaak voor een groot deel. Maar men wendt zich niet af. Mag je trouwens wel "opoffering" verlangen?" Men pleitte gisteren wel voor in tegratie in de maatschappij. Als voorbeeld noemde een hoofd van een kinderdagverblijf in Alphen de centra voor lichamelijk en geeste lijk gehandicapten. "Die worden al lemaal al buiten de bebouwde kom gebouwd. Hoe moet die integratie dan tot stand komen?", vroeg hij zich af. HIJ realiseerde zich dat ten slotte ledereen van de ene dag op de andere invalide kan worden. De aan tekening van hem"We plaatsen ons zelf op een voetstuk, denken dat we beter zijn." Ongepast Een maatschappelijk werker tenslot te: "In deze prestatiemaatschappij past het niet om hulp te vragen. De mensen worden geacht het zelf te kunnen", waarmee hij eigenlijk wil de weergeven hoezeer eenieder op dit moment met zichzelf bezig is. Tijd voor anderen is er niet. Dus ook niet voor de gehandicapte. De groep die gisteravond in De Bron aanwezig was maakte echter een goede start de discussie tussen "gewone" en gehan- dicapte mensen op gang te brengen. Het was het eerste contact wat spon taan tot stand kwam. Ideeën wer den uitgewisseld. Tot een oplossing kwam de bijeenkomst niet. Logisch, want een dergelijk omvangrijk gege ven, vraagt veel tijd. Men gaat evenwel verder. Met meer men sen die ln het onderwerp geïnteres seerd zijn. Op acht oktober ls de vol- gende gedachtenwiaseling. KOUDEKERK Met de start van het winterseizoen beginnen ook weer de maandelijkse disco-dansavondea in het vrijetijdscentrum De Ridder hof in Koudekerk. Deze dansavon den vormen een voortzetting van de avonden in het voormalige "Voorhof' en werden vorig Jaar door veel Jon geren uit de hele Rijnstreek be zocht. De eerste avond wordt mor genavond ingeluid met een optreden van de Super Soul Sack drive-in show uit Alphen, die met een 480 watt stereo-installatie en een licht show (èn duizenden platen) borg staat voor een goede avond. De pre sentatie ls in handen van de disc-Joc key's Roland Holst en Mark Lane. Aanvangacht uur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 4