„Het is geen goudmijntje
Voor nog geen honderd
gulden kan men zijn
hond laten begraven
GELD VOOR
BRUGKERK
Ouders van gehandicapten:
„Machteloos
Begraafplaats-eigenaar Wahle:
11
PAGINA 4
WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1974
>"?S
HIER W RUST
MENNO
BEPPiE
Door
Jan West er laken
Foto's
Wim Dijkman
ZEVENHOVEN „Heel vaak
zijn de mensen ontdaan. Zo erg
zelfs, dat ik ze moet ondersteu
nen. Als ze dan een kop koffie
hebben gedronken, komen ze weer
wat op verhaal. Maar dan duurt
het soms nog uren voor zr weg
gaan. Want eerst wordt het ge
drag van de gestorven hond van
a tot z verteld
Boeren in het landelijke dorpje
Zevenhoven verklaarden veehouder
Wahle voor "gek" toen hij vijf Jaar
gèleden besloot een deel van zijn wei
land te bestemmen tot hondenbe
graafplaats. "Ik heb maar eens wat
gelachten", vertelt hij nu, terwijl z'n
lippen krullen tot een glimlach. "Nu
is het helemaal stil geworden. Mijn
miniatuurbegraafplaats is gewoon
een begrip geworden".
Waarom een hondenbegt&af-
plaats?
"Er is behoefte aan. Zeker honderd
dieren worden er Jaarlijks begraven.
Niet alleen honden. Ook katten en
zelfs kanaries. Dikwijls zijn het die
ren van eenzame mensen. Zij willen
niet dat hun dier voor veevoeder
wordt gebruikt. Of dat er lippenstift
van wordt gemaakt".
Den Haag
Het zijn vooral Hagenaars, die hun
honden laten begraven. Maar er lig
gen ook dode dieren uit Oisterwijk en
Den Bosch. Zeker veertig procent
van de begraven honden zijn boxers.
Vijfhonderdvijftig dieren hebben in
Zevenhoven een laatste rustplaats
gevonden. En de begraafplaats is nog
lang niet vol.
Een goudmijn.
Er verschijnt een grimas op het
gezicht van veehouder Wahle. "Na
tuurlijk verdien ik er wat aan. Maar
ervan leven kan ik echt niet
Wat moeten de mensen voor een
begrafenis betalen?
Stilte. Dan: "Een bedrag onder de
honderd gulden. Hoeveel precies?
Nou, dat hoeft niet in de krant. De
grafjes blijven gehandhaafd zolang
de eigenaar daarvoor jaarlijks be
taalt. Uiteraard veel minder dan een
begrafenis k06t".
Wanneer de eigenaar dat nadrukke
lijk wil mag hij zijn dode dier zelf
begraven. "Normaal gesproken doe
ik het", zegt Wahle. Het enige ri
tueel dat hiermee gepaard gaat is.
Geen hoed
Gaat hij stemmig gekleed, een
zwart pak, hoge hoed en zo?
Wahle lachend"Nee, daar begin
ik echt niet aan. Ze moeten me maar
nemen zoals ik ben. Soms valt het
niet mej je in de plooi te houden.
Nog niet eens zo heel erg lang gele
den stond er een man met een duim
stok aan het grafje. De dierenarts
had hj'n verteld, dat zijn gestorven
hond zeker een meter onder de grond
zou worden gestopt. Het scheelde
twintig centimeter maar ik kon mooi
het kistte uit de put halen en op
nieuw gaan graven."
Hoe -«-ageren zijn kinderen op de
hondenbegraafplaats?
"Heel serieus. M'n zoon vond
worden begraven. Daar ontkwam
ik niet aan. Af en toe wilde hij het
diertje echter nog wel eens zien. Toen
heeft hij alleen het lijfje onder de
grond gestopt en het kopje er boven
uit laten steken
Toen de familie Wahle een enor
me overlast had van muizen, werden
er tarwekorrels (uiteraard giftige)
gestrooid. Maar wat deden de kinde
den? Zij zochten alle dooie muisjes
op, maakten kistjes van lucifersdoos
jes en begroeven ze
Huisdieren
Heeft luj zelf ook huisdieren?
Wah.i: "Ik struikel er soms over,
zo erg is het. Wanneer één van hen
dood gaat wordt die op ons privé-
plekje begraven."
Luid roeterend kondigt zich een
Volkswagenbusje aan. "Oh, dat is de
Gekro," roept de veehouder uit. "Ik
begraven. Hoogstwaarschijnlijk is het
gestorven aan longontsteking."
Een kwartier later op de begraaf
plaats: "Er zijn heel veel bazen, die
geregeld komen kijken. Ze nemen
dan een bloemetje mee en zijn vaak
uren b;zig met het verzorgen van
het grafje. Het gebeurt wel. dat er
zo*n vijftien auto's op m'n erf gepar
keerd staan. Natuurijk zijn er ook
mensen, die alleen maar betalen voor
het graf e. Die grafjes onderhoud ik
dan maar. Al ls dit natuurlijk niet bij
de prijs inbegrepen."
Dierendag
Erg druk is het op de hondenbe-
graafpU-ts tijdens dierendag. "Dan
zyn er de hele dag mensen. Ook op de
geboortedatum van een dier wil men
nog wel eens een kijke komen ne-
Waddinxveen
WADDINXVEEN Bij de
Ned. Herv. Kerk weet men wat
geven is. In de afgelopen jaren
is een actie gevoerd voor de
bouw van de Ned. Herv. Be-
thelkerk en het verbeteren van
het verenigingsgebouw De
Hoeksteen. Nu zal van één tot
en met drie oktober een grote
actie worden gevoerd om gel
den bijeen te brengen voor het
restaureren van de Ned. Herv.
Brugkerk die in een niet al te
beste stgat verkeert en waar
voor grote sommen geld nodig
zijn.
De actie wordt huis aan huis
gevoerd bij de gemeenteleden
en algemeen is men benieuwd
wat de opbrengst zal zijn. In
vorige gevallen waren op
brengsten als 30.000 en 40.000
gulden gewoon, zodat men niet
wonderd behoeft te zijn als
een dergelijk bedrag weer op
tafel komt. De bedoeling is dat
ook het geld dat in de komende
jaren binnenkomt zoveel mo
gelijk zal worden bestemd voor
de Brugkerk om dit Godshuis
weer in goede staat te brengen.
dooie spreeuw en die moest heb 'n dood kalf en dat mag ik niet
Begraafplaats-eigenaar Wahle:
Soms vallen er mensen van hun
stokje
komt hier een professor. Iedere keer
maakt ze (het is een vrouw) dia's.
Als ze komt zijn we uren zoet met
het bekijken van die plaatjes
Tenslotte: waarom worden de do
de dieren niet verbrand?
"Geen idee." stelt Wahle. "Ik ken
iemand, die heeft eens vierendertig
telefoontjes gepleegd om zijn hond
te laten cremeren. Nergens bleek dat
mogelilk te zijn. Of dat er ooit van
zou komen? Best mogelijk. Maar Ik
kan er geen zinnig woord over zeg
gen."
LEIDEN De samenwerkende
personee'3verenigingen van Leidse
bedriJVw-n en instanties hebben een
viswedstrijd gehouden. Aan deze ge
animeerde wedstrijd namen deel de
Ver. Tas der Rijksuniversiteit, de ge
meentewerken, gemeentereiniging.
Adler Typewriters, Fasson Nederland
Nv, Michine fabriek Den Holder en
de Katwijkse Kalkzandsteenfabriek.
Ondan&s het gure weer wisten de
vissers rreDig visje uit het Oegstgees
terkan aal té halen.
De wisselbeker, die door het Leid
se Volkonuis beschikbaar was ge
steld, ging voor de derde maal naar
de Kat.v. Kalkzandsteenfabriek (to
tale vangst 632.3 cm). De grote win
naar was Kuit van de KKF met een
vangst «an 253 cm., gevolgd door
Louwrier van Den Holder.
Onderzoek op
borstkanker
in Leiden
LEIDEN Begin volgend Jaar zal
er in Lelden worden begonnen met
een onderzoek op borstkanker bij
vrouwen van 35 Jaar en ouder. Het
onderzoek wordt uitgevoerd op ini
tiatief van de Federatie Vrouwelijke
Vrijwillige Hulpverlening en on
der verantwoordelijkheid van medici
van het academisch ziekenhuis. De
deelnemers aan het onderzoek zullen
automatisch worden opgeroepen. Zij
betalen op vrijwillige basis vijf gul
den per. persoon. Verwacht wordt dat
16.000 vrouwen aan het onderzoek
zullen deelnemen.
Het onderzoek op borstkanker
voor Leiden een primeur ls een
malig en zal naar schatting een Jaar
duren. Nadien zal er worden bekeken
of het mogelijk is een dergelijk on
derzoek periodiek uit te voeren. Op
aandrang van de raadscommissie
sociale zorg, maatschappelijke aan
gelegenheden, gezondheidszorg en
cultuur, die het onderzoek gister
avond positief benaderde, zal worden
nagegaan of aan het onderzoek op
borstkanker niet een onderzoek op
baarmoederkarker kan worden ge
koppeld. Tot dusver wordt er van
uit gegaan dat dit uit praktische
overwegingen niet haalbaar is om
dat een dergelijk onderzoek te lang
zou duren.
Vredesavond h
Leiden-Noord
LEIDEN Morgen wordt tn de®
Alphons Ariënscshool aan de Timor-
straat een ontmoetingsavond georga-L^
niseerd, bedoeld om de Vredesweek^
tot onderwérp van gesprek te makent
tussen de christenen van de driej!!
kerken van Leiden-Noord: hervorm-?
den, gereformeerden en katholieken^
Reeds enige jaren ontmoeten elkaan^
de kerkeraden en de parochieraad,
van deze drie. Op één van de laat
ste bijeenkomsten werd het idee ge
opperd nu eens ook de "gewone" ge
meenteleden en parochianen met el
kaar in gesprek te laten komen. De
Vredesweek. die immers een initia
tief is van de gezamenlijke kerken in
ons land. leverde daartoe meteen al
de aanleiding. Christenen van alle ge
zindten. van alle leeftijden, zijn op
deze avond welkom. Speciaal de jon
geren.
De zaal of aula van de school gaat
open om 8 uur. Om 8.15 uur zal een
korte inleiding gehouden worden door
de heer Sol. ouderling van de her
vormde gemeente, over de motleven
om gelovig werkzaam te zijn voor
de vrede. Daarna zal pater Fischer
van de Herensingelparochie Iets zeg
gen over het thema van deze Vredes
week 1974: "Nieuwe wapenfeiten".
LEIDEN Kampioenschappen '74?c
'De Snelvlieger"Generaal: 1. M. d,V(
Lange en Zn.. 1.414.78 pnt., 2. P. KooyJ*
man 1.150.91 pnt., 3. J. Roest 1.101.07
pnt., 4. F. Jansen 1.081.72 pnt., 5. bL
Delsasso 1.071.29 pnt. B,
Vitesse: 1. J. Roest 282.78 pnt., 2. Mfcj
de Lange en Zn. 266.20 pnt., 3. F. Jan
sen 237.62 pnt. b,
Fond: 1. M. de Lange en Zn. 264.63Ae
2. B. Delsasso 216.24, 3. F. Heemskerk
211.64. Hrj
Jonge Duiven: 1. P. Kooyman&c
260.04. 2. F. Koompier 240.86, 3. J. De-pi
gen en Zn. 238.98. m
Midfond: 1. M. de Lange en Zn,
340.79, 2 .B. Delsasso 273.09 pnt., 3. jjte
Roest 223.63 pnt.
Oude Duiven: 1. M. de Lange en Zn**
871.62 pnt-, 2. B. Delsasso 660.55 pnt.
3. J. Roest 638.96 pnt. w
Navluchten: 1. M. de Lange en**'
Zn. 311.08 pnt., 2. P. Kooyman 310.08"
pnt., 3. F. Compler 307.32 pnt.
Discussie in De Bron
ALPHEN AAN DEN RIJN Ruim 35 Alpheuse welfare-vrijwilli-
yers kwamen gisteravond in het Rode Kruis gebouw aan de Raad
huisstraat bijeen om te gaan horen wie zich de "welfare-vrijwillig
ster van het jaar" mocht noemen. Daartoe hadden de dames een
werkstukje moeten inleveren, gemaakt van niet te kostbaar mate
rialen. om zo hun inventiviteit op de proef te stellen.
Een jury, bestaande uit mej. De Jong, cursusleidster mej. Hannath,
mevr. Eilers, dokter Eradus en de voorzitter van de Alphense afde
ling van het Rode Kruis, de heer Poelstra, kreeg een dertigtal werk
stukken te beoordelen. Mej. De Hertog bleek het origineelste te werk
zijn gegaan: twee versierde stukken smeltplastic. Enige consternatie
ontstond evenwel toen bleek dat de winnares niet aanwezig was.
Voorzitter Poelstra moest telefonisch heel wat overredingskracht
aanwenden teneinde haar te bewegen de bijeenkomst tocht te komen
bezoeken. Na een half uur vertraging kon de heer Poelstra alsnog
de wisselbeker uitreiken aan mej. De Hertog (op foto Wim Dijkman).
Verder werden er twee ere-medailles uitgereikt, aan mej. Van der
Pol en mevrouw Van der Bijl, vanwege twintig jaar trouwe dienst.
Vijf werksters loerden ere-lid van de welfare groep: de dames Con
tant, Kromhout, Slingerland, Van der Pol en Bakker kregen de daar
bijbehorende ere-versierselen.
ALPHEN AAN DEN RIJN De
gehandicapte medeburger ontmoet
in het dagelijks leven nog steeds veel
weerstand in zijn directe woonomge
ving. De maatschappij blijkt hem of
haar no? maar moeilijk te kunnen
accepteren. Reden voor een veront
ruste ouder van een gehandicapt kind
om een noodkreet te doen slaken, ten
einde weerklank te vinden bij een
groep ra-nsen die met dezelfde pro
blemen kampen. Gisteravond werd
o a ar om ui De Bron een bijeenkomst
gehoude i waarop "betrokkenen" dis
cussieerden over het verbeteren van
de levensomstandigheden van het
gehandi apte kind (of volwassene)
en het gezin waarin het opgroeit.
Onder leiding van opbouwwerker
in Ridderveld, Meindert Douma, ont
stond e*"1 open en vooral eerlijke dis
cussie waaruit toch wel een triest
beeld naar voren kwamen. Gehan
dicapte mensen worden niet als vol
waardig lid door de maatschappij op
genomen. Zij komen vaak in een Iso
lement terecht, waauit erg moeilijk
valt je ontsnappen. Een brok onbe
kendheid met de handicap en een
gevoelsmatige terughoudendheid van
buurtbewoners, brengt de lichame
lijk of geestelijk gehandicapte ln die
positie. Eer. positie die een zekere
machtloosheid met zich meebrengt.
Immers, toenaderingspogingen om
ae "mj ïr te doorbreken mislukken
veelal door de afstand die de "norma
le" mens Ijewust schept.
Het grootste probleem lijkt nog te
liegen bij het gehandicapte kind. 'n
Moeder ,ran een zesjarige Jongen met
gedragsmoeilijkheden: "De mensen
staan huiverig tegenover een gehan
dicapte. Mijn zoontje speelt graag
met de andere kinderen, maar dat
léverde nogal eens próblemen op.
Zijn ged.ag was wel eens agressief.
Ik heb uoen ouders van zijn "vriend
jes" uitgenodigd op de koffie, om over
zijn handicap te praten. Op die ma
nier trachtte ik begrip te kweken bij
die mensen. Dat mislukte, men was
nauwelijks geïnteresseerd. Er bleef
een hooo onbegrip over bestaan". De
moeder pleitte in dit verband voor
een go-?1e voorlichting over gehan
dicapten. Zij zelf vindt vrijwel geen
uitlaadklep voor de moeilijkheden
die dagelijks opdoemen. "Je voelt Je
zo alleen" was de reactie van de
ouder.
Een vrouw, sinds twee Jaar Mul
tiple) S(clerose) patiënt, waar
door zij ln een rolstoel belandde, ver
telde dat zij, behoudens confronta
ties op straat, met de valide mede
mens wel positieve reacties jnder-
vindt. Zij waarschuwde dat een ge
handicapte op moet passen dat hij
of zij zi Th niet zelf gaat isoleren. "De
mensen leven langs elkaar heen.
Toch moet Je de eenzaamheid in de
massa zien te vermijden", was haar
reactie. Zij bracht echter een frap
pant voorbeeld waaruit blijkt dat
weinig medewerking van straatbe
woners toch geweldig veel onnodige
problemen teweegbrengen.
"We hebben de buren al zo vaak
gevraagd hun auto niet voor onze
deur te willen parkeren. Dan kan ik
er met mijn rolstoel tenminste in en
uit. Je denkt dan: "er moet toch
eens een belletje gaan rinkelen bij
die man." Maar nee hoor, hij staat er
nog steeds."
Kleine dingen die veel narigheid en
een extra stuk onbehagen geven.
"Waarschijnlijk gaat men pas po
sitief reageren als men zelf voor het
blok staat. We moeten echter meer
voor elkaar over heben, vooral atten
ter zijn op dergelijke problemen,"
vervolgde zij.
De Alphense stelde dat men moet le
ren door de handicap heen te kijken.
Op die manier zou de maatschappij
de gehandicapte moeten leren accep
teren. Een punt daarbij was. Hoe
verwacht men dat een gehandicapte
zelf reageert. Men weet het gewoon
niet.
Centraal in de discussie stond het
thema dat kinderen de gehandicap
te gemakkelijker accepteren dan vol
wassenen. "Kinderen hebben een
stuk spontaniteit De ouders doen
het verkeerd," klonk het
Indoctrinatie
Een vader van een gehandicapt
zoontje vond dat de relatie gehandi-
capte-medeburger voor velerlei Uit
leg vatbaar was. Afhankelijk van de
situatie, waarin ook een stuk nieuws
gierigheid tot uiting kwam. "We moe
ten het niet zien als een beziens
waardigheid. Het is vaak ongepaste
nieuwsgierigheid waar we mee te
maken hebben", reageerde hij. "We
moeten het van veel kanten bekij
ken. Er kan ook een opvoedende
waarde van yitgaan", waarmee hij
doelde op het feit dat ouders hun
kinderen nogal eens bij gehandicap
ten vandaan houden. "Je moet een
genuanceerd oordeel vellen. Ik ge
loof niet in indoctrinatie van ouders
aan kinderen. Het begrip ontbreekt
vaak voor een groot deel. Maar men
wendt zich niet af. Mag je trouwens
wel "opoffering" verlangen?"
Men pleitte gisteren wel voor in
tegratie in de maatschappij. Als
voorbeeld noemde een hoofd van een
kinderdagverblijf in Alphen de
centra voor lichamelijk en geeste
lijk gehandicapten. "Die worden al
lemaal al buiten de bebouwde kom
gebouwd. Hoe moet die integratie
dan tot stand komen?", vroeg hij
zich af. HIJ realiseerde zich dat ten
slotte ledereen van de ene dag op de
andere invalide kan worden. De aan
tekening van hem"We plaatsen ons
zelf op een voetstuk, denken dat we
beter zijn."
Ongepast
Een maatschappelijk werker tenslot
te: "In deze prestatiemaatschappij
past het niet om hulp te vragen. De
mensen worden geacht het zelf te
kunnen", waarmee hij eigenlijk wil
de weergeven hoezeer eenieder op dit
moment met zichzelf bezig is. Tijd
voor anderen is er niet. Dus ook niet
voor de gehandicapte. De groep die
gisteravond in De Bron aanwezig was
maakte echter een goede start de
discussie tussen "gewone" en gehan-
dicapte mensen op gang te brengen.
Het was het eerste contact wat spon
taan tot stand kwam. Ideeën wer
den uitgewisseld. Tot een oplossing
kwam de bijeenkomst niet. Logisch,
want een dergelijk omvangrijk gege
ven, vraagt veel tijd. Men
gaat evenwel verder. Met meer men
sen die ln het onderwerp geïnteres
seerd zijn. Op acht oktober ls de vol-
gende gedachtenwiaseling.
KOUDEKERK Met de start van
het winterseizoen beginnen ook weer
de maandelijkse disco-dansavondea
in het vrijetijdscentrum De Ridder
hof in Koudekerk. Deze dansavon
den vormen een voortzetting van de
avonden in het voormalige "Voorhof'
en werden vorig Jaar door veel Jon
geren uit de hele Rijnstreek be
zocht. De eerste avond wordt mor
genavond ingeluid met een optreden
van de Super Soul Sack drive-in
show uit Alphen, die met een 480
watt stereo-installatie en een licht
show (èn duizenden platen) borg
staat voor een goede avond. De pre
sentatie ls in handen van de disc-Joc
key's Roland Holst en Mark Lane.
Aanvangacht uur.