Als de
stenen
konden
spreken
3 OKTOBER BIJLAGE 1974
BURCHTHEUVEL
WAALSE KERK
SINT ANNAHOFJE
LEIDSCH DAGBLAD 15
TOREN OOSTENRIJCK (,,'T KRUITHUISJE" GENOEMD)
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiüiiiiiiii
GRAVENSTEEN
Door
Jan Holvast
en
Hans Melkert
LODEWIJKSKERK
LEIDEN Bezettting en ontzet. Vierhonderd jaar geleden. Men
sen hebben geleden, mensen waren uitzinnig van vreugde. Mensen
in een stenen stad. Koude stenen, die er niet warm van werden.
Veel van die stenen, die vier eeuwen geleden de stad vormden,
zijn er niet meer. Een aantal heeft de vier eeuwen overleefd. Die zijn
er nog. En als ze konden sprekenDan kwam er een stuk ge
schiedenis op tafel. Maar ze zwijgen, ingemetseld in huizen, in
gebouwen, in torens, in een burcht zelfs.
Deze fotoreportage wil geen volledig beeld geven van wat er in
Leiden na vierhonderd jaar nog staat. U krijgt een beeld van acht
bekende plekjes in de stad. van acht stenen dingen, waarvan som
mige een heel andere functie hebben dan bij het ontzet, zoals bijv.
de Waalse kerk, die kapel ivas van het St. Catharina gasthuis.
De ingang tot de Burcht ging vier eeuwen geleden vast niet door
het restaurant, zoals een bord op het veel jongere rijk versierde hek
nu aangeeft. En aan de voet van de Hooglandse kerk, de Pieterskerk
en de Waalse kerk stonden geen auto's evenmin als plastic vuilnis
zakken bij de toren van de Lodewijkskerk
Het lantaarntje op het Gerecht mag oud zijn, het brandde vier
honderd jaar geleden niet op stroom en van een parkeerverbod aan
de voet van de toren van het Gravensteen was helemaal geen sprake.
De meest tijdloze beelden, omdat de fotograaf ze verstild voor zijn
lens kon krijgen, zijn die van het Sint Annahofje met de kapel
tussen Hooigracht en Middelstegracht en de toren Oostenrijck op
de Jan van Houtkade.
