Het dilemma van minister V an Agt 'We hebben erg veel over vrouwen gepraat' Katwijkse agente Remmerswaal ook 'geridderd' VVD: Onzinnige weg van kabinet-Den Uyl Laat'ns wat van je VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1974 BINNENLAND PAGINA 7 Leidenaar Ruud van der Zwaai en Sassenheimer Pim Sierks na riskante vlucht met Japanse terroristen veilig thuis Barry Knight, die er vlak voor de landing in Damascus in slaagde de Japannérs te bewegen de 300.000 dollar in het vliegtuig ach ter te laten. Die werden later aan de Franse ambassadeur ter plaat se overhandigd. Overigens had co-piloot Van der Zwaai nooit gedacht dat de vlucht met, de Japanse terroris ten werkelijk door zou gaan. "Ik had mijn ouaers van te voren niet verteld dat ik me bereid had ver klaard mee te gaan. Dan zouden ze zich maar ongerust hebben ge maakt. Het nieuws heb ik steeds uit de krant vernomen. Toen het zover was wensten ze me veel succes". Dat succes kwam er. maar het wordt hem kennelijk even te veel als Alice Oppenheim hem na de persconferentie uitnodigt de wereldpremière bü te wonen van een nieuw lied uit het brein van Pierre Kartner. De tekst van "bedankt lieve ouders" wordt voor deze speciale gelegenheid omge bouwd tot 'Bedankt stoere vlie gers". Maar nog voordat Vader Abra ham en Alice Oppenheim het lied even vals. als het sentiment dat er uit spreekt, ten gehore brengen is Van der Zwaai de VIP-room in gevlucht, zich veilig wetend ach ter een haag van politieagenten. Sierks blijkt even later wel bereid de povere vertoning van het duo luister bij te zetten. Later op de middag zet de "crew" koers naar Huis ten Bosch in Den Haag waar Koningin Ju liana gereed staat om Sierks, Van der Zwaai en Knight te "ridde ren". Een onderscheiding lopen ze in alle consternatie mis. Vorst Jan de Eerste van de carna valsvereniging "De Meerbonken" uit Haarlemmermeer heeft het drietal de \ersierselen behorend bij de "Vergulde Pieper" toe bedacht. Ondanks zijn opvallende "alaafmuts" en staf gaat hij op Schiphol verloren tussen de foto graferende en schrijvende pers. Hij neemt er later toch maar een pilsje op in de vertrekhal. Co-piloot Van der Zivaal en gezagvoerder Sierks com pleet met koninklijke onderscheiding in de tuin van Huis Ten Bosch. ders loopt het mis. Bij het afscheid in Damascus waren de Japanners Sierks, Van der Zwaai en Knight bijzonder dankbaar. "Ze beloofden ons zelfs te beschermen als we in moeilijk heden zouden komen. Bovendien kregen we allemaal een Japans zakmes". De Leidse co-piloot, die overi gens pas sinds mei '74 op eon Boeing vliegt is gedurende de he le vlucht me; de uit 1960 dateren de kist druk in touw geweest. Gezagvoerer Sierks heeft daarvoor veel bewondering. Van der Zwaai; Sierks heeft de hele route gevlogen. Ik heb de norma le werkzaamheden van een co-pi loot verricht. Contact zoeken met de luchthavenautoriteiten en toestemming vragen om te mogen landen. Allerlei zaken controleren. Verder heb ik veel gesprekken gevoerd met de Japanners. Geen diepgaande conversatie over hun politieke ideeën, maar praten over alledaagse onderwerpen. We hebben het vooral veel over vrou wen gehad. Aan voedsel en drank heeft het beiden tijdens de vlucht niets ontbroken. Er waren 130 maaltij den aan boord. De Japanners hebben daar ook flink gebruik van gemaakt. Verder was er zo veel brandstof aan boord "peut" noemt Sierks dat dat 't toestel negen uur in de lucht kon blijven. Alle bemanningsleden waren voor hun vertrek voor een bedrag van één miljoen gulden verzekerd. Zowel Pim Sierks als Ruud van der Zwaai bleven wat geheimzin nig doen over hun redenen om de gevaarlijke vlucht met de Japan ners te maken. Sierks: "Waarom zou ik het niet. Ik kon geen goe de redenen bedenken om te wei geren". Ruud van der Zwaai blijft he,t antwoord op de vraag schul dig. Zoudt u het weer doen? Sierks "Onder dezelfde omstandigheden wel". Ruud van der Zwaai en Pim Sierks zijn beiden vol lof over de Engelse boordwerktuigkundige Door Bram vam Leeuwen SCHIPHOL. LEIDEN. SAS- SENHEIM Ogenschijnlijk vol komen ontspannen zwaaien om even voor twee uur de Sassen- heimse gezagvoerder Pim Sierks (42) en de Leidse co-piloot Ruud van der Zwaai uit het geopende cockpit-raampje. De Franse Boeing-707, waarmee zij dinsdag avond vertrokken, stopt vlakbij de pieren van de luchthaven Schiphol, waar duizenden nieuws gierigen de bemanning verwelko men. De avontuurlijke en riskan te tocht met de vier Japanse ter roristen is ten einde. Het overhemd wordt dichtge knoopt, de das gestrikt, het col bertje gaat aan en nadat GGD en Rijkspolitie een korte inspectie tocht hebben gehouden en de mi nisters Westerterp en Van der Stoel in gezelschap van Transa- via-directeur J. Block aan boord zijn gegaan komen zij samen met de Engelse boordwerktuigkundige naar buiten. Breed lachend nemen zij hal verwege de trap het gejuich en t applaus in ontvangst, Van der Zwaai ondergaat een innige ver welkoming door een meisje, kin deren rennen naar Pim Sierks, ze schudden handen, krijgen bloe men van een Transavia-stewar- dess en lopen vervolgens omstuwd door fotografen, politie en lucht havenautoriteiten naar de VIP- room voor een glaasje champag- Even later vormen Ruud, Pim en Barry het middelpunt van de belangstelling in de tot de nok ge vulde perskamer op Schiphol.,, Als ik had geweten dat het zo druk was, waren we uitgeweken naar Rotterdam" grapt Sassenheimer Sierks. Als een van de aanwezige Jour nalisten vraagt of het niet moge lijk is geweest scherpschutters te verbergen in het vliegtuig reageert Leidenaar Ruud van der Zwaai fel; "Absoluut niet. Die Japanners zijn geen kleine jongens, die maak je werkelijk niets wijs". "Ze hebben de zaak eerst grondig ge ïnspecteerd" vult Sierks aan. Gedurende de vlucht werden de Japanse terroristen steeds ge moedelijker. "Dat ze in Aden weer moeten opstijgen was een klap voor ze", vertelt de Sassenheimse gezagvoerder. "Op een gegeven ogenblik lagen ze alle vier in het gangpad te slapen. We hadden ze toen gemakkelijk kunnen pakken, maar we hadden ons erewoord ge geven. Bovendien zit je met zeven man in 'n vliegtuig op 39.000 voet hoogte. Dan moet je behoorlijk met elkaar om kunnen gaan, an De bemanning op de vliegtuigtrap, links Ruud van der Zwaai, midden gezagvoerder Pim Sierks en rechts boordwerktuigkundige Barry Knight. Bij het gijzelingsdrama in de Franse ambassade waren deze. week speciale teams scherpschut ters van politie en leger betrokken. Er is gezegd, dat de Japanners alle drie tegelijk in het vizier van een scherpschutter zijn geweest. Maar de opdracht om te schieten is uitgebleven. DEN HAAG Minister mr. W. F. de Gaay Fortman van Binnenlandse Zaken heeft gisteravond in het zie kenhuis aan het Westeinde in Den Haag agente J. M. Remmerswaal uit Katwijk de versierselen behorende bij de haar door de koningin verleende onderscheiding van ridder in de Or de van Oranje Nassau uitgereikt. De agente kreeg vrijdagmiddag J.l. een schotwond toen een der drie Japan ners op haar en haar mannelijke collega schoot terwijl zij in het ge bouw van de Franse ambas sade kwam. De minister kwam in gezelschap van burgemeester mr. V. G. M. Ma- rijnen van Den Haag en van hoofd commissaris dr. C. N. Peijster van de gemeentepolitie in het ziekenhuis, waar men zich naar de boordevol bloemen staande ziekenkamer van me1. Remmerswaal begaf. Agente Remmerswaal vo nd aanvan kelijk niet dat zij in haar zieken huisbed zou moeten worden gefoto grafeerd, maai- zij liet zich overre- Men kan daaruit misschien conclu- druk, dat het er de regering meer om ging bepaalde middelen aan te pak ken. Van Agt noemde: gijzeling, ont voering, bedreiging, vliegtuigkapin gen, bomaanslagen. Het gaat er daarbij steeds om een bepaald doel te bereiken. Zoiets van: je geld ol Je leven, een vrije Zuid- Molukse republiek of het ambassa depersoneel, het vrijlaten van Pales- tijnen of het leven van Israëlische sportslieden (München) en blijkbaar in het Haagse geval: de vrijlating van de Japanse gevangene uit een Parijse gevangenis of het leven van de gijzelaars. Het is langzamerhand wel duidelijk, dat terroristen in deze mlmsS W»»- -£j« MIS»" den. Pas daarna bleek uit de woor den van de minister wat er ging ge beuren en waarom een foto eigen lijk niet kon worden gemist. De minister merkte op dat zij het echt zo moest zien dat niet een mi nister bij haar op bezoek kwam op deze tijd van het bezoekuur in het ziekenhuis, maar iemand namens de koningin. De koningin heeft nl. uw collega's net onderscheiden. Toen die collega's dat verteld werd, vroegen ze onmiddellijk: wat gebeurt er met on ze collega in het ziekenhuis? Daarom ben ik hier, aldus de heer De Gaay Fortman. Ik ben erg blij u uitnaam van de koningin te mogen uitreiken de onderscheiding van ridder in de Orde van Oranje Nassau. Ik zal haar u niet opspelden. Dat zou ik ook niet kunnen, maar ik zal haar u over handigen. De minister gaf agente Remmers waal het onderscheidingsteken, druk te haar hand en kuste haar. „Ik dank u hartelijk voor alles wat u voor ons hebt gedaan," zo besloot hij. deren, dat de hierboven beschreven angst bij de Nederlandse scherp schutters is uitgebleven. Toch kan men zeggen, dat in elk geval één man die angst wèl heeft gehad. De man die het bevel had moeten geven. En dat was minister Van Agt van Jus titie. Er zijn aanwijzingen, dat de beklem mende sfeer Van Agt zeer heeft aan gegrepen. Ook in de uren die daar voor waren vrijgemaakt heeft hij niet kunnen slapen. En alle dagen dat het drama heeft geduurd heeft hij zich tegen intimi uiterst bezorgd uit gelaten. Hij vreesde, wellicht meest een slechte afloop. Als de Japanners hadden geschoten, zouden de scherp schutters hebben moeten terugschie ten. Een bloedbad was dan onvermij delijk geweest. Men kan zeggen, dat Van Agt niet de enige was die aan de inmense spanningen heeft blootgestaan. Ten slotte was er een „beleidsgroep" van vier ministers, waarvan Den Uyl als minister-president de leiding had. Het lijdt ook geen twijfel, dat Den Uyl zijn persoonlijk stempel heeft ge drukt op de behandeling van de zaak. Maar evenzeer is duidelijk, dat een gewetensvol man als Van Agt de grootste moeite zou hebben gehad zich min of meer te verschuilen ach ter een collectieve verantwoordelijk heid. Zijn optreden in het verleden doet vermoeden, dat uiteindelijk het bevel tot schieten-om-te-doden een hevige gewetensnood bij Van Agt persoonlijk te weeg zou hebben ge- braoht Juist in een situatie waar bij men mocht aannemen, dat onder de gegijzelden géén slachtoffers zou den vallen. In de harde praktijk van deze week is daarmee het dilemma geïllustreerd, dat onverbrekelijk is verbonden aan de regeringsbeslissing om speciale teams van scherpschutters te laten opleiden. Die beslissing is nog geno men door het kabinet-Biesheuvel, waarin Van Agt overigens ook mi nister van Justitie was. In februari 1973 heeft de toenmalige minister president Biesheuvel daarover een brief geschreven aan de Tweede Ka mer. Zowel in als buiten het parlement is de beslissing aangevallen. De par lementaire discussie heeft destijds aan het licht gebracht, dat de rege ring geen antwoord had op de vraag wanneer de scherpschutters echt moesten schieten. „De beste ver dediging tegen scherpschutters is het maken van gijzelaars," sprak het Tweede-Kamerlid Van der Lek (PSP) profetisch. Minister Van Agt wilde zich niet inlaten met de vraag wat men nu precies onder „terreur acties" moet verstaan. Een definitie is moeilijk te geven. Hij wekte de in- trainde politiemannen kunnen wor den inge set om van deze bevoegdheid gebruik te maken. In het licht van de gebeurtenissen van deze week is duidelijk, dat de re gering wél aanleiding heeft gevonden om 't „uiterste middel" in te zetten (de scherpschutters waren ter plaat se), maar ervan heeft afgezien om er daadwerkelijk gebruik van te ma ken. Dat is de kern van „de overwinning van de menselijkheid", die minister president Den Uyl tegenover de Tweede Kamer heeft bejubeld. ADVERTENTIE ronde draaibare RUIHTE KEUKEK IK HUIS VAK DE T0EK0HST in 1 dag compleet geïnstalleerd op 102b DAMESBEUBS met internationale meubelexpositie van 20 tot en met 29 september 150 gezellige stands met vele NOVITEITEN meer dan 100 unieke modelkamers BADKAMERS en ANTIEK uit Italië aardige tips voor DOE HET ZELF en HOBBY LEKKERNIJEN en DRANKEN te kust en te keur reserveer een middag of een avond op zondagen geopend van 11-18 uur HOUTRUSTHALLEN DEN HAAG gen, dat het doel de middelen heiligt. Om nu niet totaal weerloos te zijn, kan men zeggen, heeft de regering de sche/nschutters laten opleiden en de man-tegen-man-vechters. De vraag was destijds: hoe wil de rege ring ze gebruiken. Van Agt beklem toonde wen, dat het een uiterste mid del was. 'Zolang er overtuigd kan worden zolang zullen we die weg moe ten gaai." De minister van Justitie noemde het een gigantisch misver- per 1 januari stand, dat als de scherpschutters ter "over te hevelen" plaatse zijn. en als voor hen het licht op groen is gezet, dat dat dan altijd zou leiden tot het afvuren van dode lijke scheten. Hij zei tevens, dat er geen sprake was van een nieuwe instructie; schie- ten-om-'e-doden. De gewone politie- Dienstweigeraars naar Soc. Zaken ment van defensie sociale zaken. Het voorstel was in gediend door de PPR-Kamerleden De Gaa? Fortman en Jurgens. Al leen SGP en GPV stemden te gen. De initiatiefnemers wezen er op, dat steels meer erkende gewetens- DEN HAAG VVD-voorzitter me vrouw Haya van Someren-Downer vindt, dat het kabinet-Den Uyl niet nog drie jaar de tijd moet hebben op de "onzinnige weg" voort te gaan die het in miljoenennota en troonrede heeft aangegeven. Op een bijeenkomst in het Neder- diênstweigeraars lands Congresgebouw noemde zich het departe- dit "de angstige weg naar een collec- dat voor tivistische samenleving - een socia- heeft al de bevoegdheid, soms bezwaarden tegen militaire dienst zelfs de plicht om te schieten, en in dien het niet anders kan, om te do den. Van Agt zag het als een voor deel, dat technisch en mentaal ge- ernstige bezwaren hebben tegen het vervullen van een vervangende dienst onder verantwoordelijkheid i he»t ministerie van defensie. listische staat." Van de christen-de mocratische pertijen KVP en ARP verlangde zij "kleur te bekennen". Mevrouw Van Someren zei: "Als zij dit beleid niet afwijzen, betekent dat een voortgaande polairsatie en een verdere afbraak van de christelijke partijen." Van de PvdA hoopte zij, dat deze partij uiteen zou vallen in een rede lijk en een onredelijk deel. "Ik zou het liefste met redelijke socialisten - en die zijn er - samenwerken," zei de WD - voorzitter. Op twee concrete punten viel me vrouw Van Someren heft regerings beleid aan. Volgens haar zijn dat punten die illustreren, dat het de so cialisten erom is te doen de mensen voor te schrijven hoe zij moeten zijn. Het ene betrof het onderwijs en het andere de pers. "Van de mammoetscholen moeten we af," zei mevrouw Van Someren. "We moeten terug naar kleinere, ca tegorale scholen, waar echt aan dacht aan de kinderen uit de sociaal zwakke milieus besteed kan worden." De zin over de pers in de troonre de deed haar vermoeden, dat de re gering "met de dagbladpers hetzelfde gechicaneer als met de omroepen." ADVERTENTIE Je hoort het steeds vaker. Je helt iemand en die zegt: „Hé wat toevallig! Ik wilde jou net bellen". Kijk mensen, zo gaan we de goeie kant op. Zo maar eens bellen, dat is belangrijk voor de „communicatie". En dat kan voordelig. Want 's avonds na zessen en in het weekend bel ie voor half geld door heel Nederland.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 7