Indammen gaat goed Veemarkt en Leidato samen Aandacht voor sociaal vraagstuk stadsvernieuwing Geen sprake van evenwicht bij rehabilitatie Zien we u morgen? [gj Meneer van Soest met uw spaarboekje. WOENSDAG 11 SEPTEMBER 1974 Door Wim Wirtz LEIDEN Tijdens een vergade ring van net algemeen bestuur van de welziinsraad is gisteravond ta melijk l ♦voerig aandacht besteed, aan een evaluatie-rapport "Sociale aspekteu renovatie-rehabilitatie", dat door drie stafleden van de wel zijnsraad werd samenges eld Dit rapport b^vat zowel de neerslag van een Jaar ervaring met de socia le kant var renovatie en rehabilita tie (de bewoner in dat proces) als een aanral conclusies en aanbevelin gen. De aa ibevelingen, zo blijkt uit het rapport, zijn voor het merendeel be doeld v>o. "de overheid" omdat de ze in het proces van renovatie en re habilitate een inleidende en s imu- lerende verantwoordelijkheid heeft. Beleidsaanbevelingen dus waarmee de samenstellers van het rapport ■willen bereiken dat er in dat proces van vernieuwing/verbetering voor al ook in sociaal opzicht optimale voorwaa :den worden gecreëerd. In het rapport wordt uitvoerig in gegaan >p de manier waarop de plannen voor renovatie (woningver betering) en rehabilita ie (wijkver- betering) zich in Leiden ontwikke len. Zoals bekend heeft Leiden nu zo'n irie Jaar ervaring met deze vorm van stadsvernieuwing en is er inmiddels een flink aantal renova tie-plannen in voorbereiding (waar van sinus kort een deel in uitvoering, b.v. in de Kooi), terwijl in een aan tal oude stadswijken plannen voor rehabilitatie op stapel staan. Renovatie en rehabili atie zijn nog betrekkelijk nieuwe begrippen. In Leiden vonden ze begin van de Ja ren zeventig ingang nadat in alle bouwdrift lange tijd voornamelijk 't accent h id gelegen op de nieuwbouw, zoals dat trouwens ook in andere ste den het geval was geweest. De on evenredige aandacht die na de oor log bij de nieuwbouw werd gelegd, leidde ertoe dat oude stadswijken, langzaam maar zeker werden ver waarloosd. Wijken die niet rijp wa ren voor de slopershamer. Kaalslag Kwant/eit was belangrijker dan kwaliteit. Hele nieuwbouwcomplexen werden in een mum van tijd uit de grond gestampt, op tal van wij ken werd kaalslag gepleegd om maar ruimte te creëren voor nieuw bouw. En intussen ging de kwaliteit van de bestaande woningvoorraad achteruit. Daardoor ontstonden gro te sociale problemen. Gezinnen rok ken weg uit de oudere stadswijken, het onderwijs, de middenstand en de sociaal culturele sector kregen een wankele basis en de onzekerheid over de toekomst van de buurt werd gro ter. In een artikel over "De stadsver nieuwing als maatschappelijk pro ces" wer Jen de gevolgen als volgt gekarakteriseerd: "Deze processen werken (negatief) selectief op de samenstelling van de bevolking in de wijk. Achter blijven de mensen die een laag inkomen, een geringe opleiding en een lage maatschappelijke positie hebben. Het „oude-wijken probleem" is dan ook niet alleen een „slechte- huizen probleem," maar vooral een sociaal vraagstuk". Het sociale vraagstuk van de oude wijken moest grote aandacht krijgen in het proces van renovatie en reha bilitatie. In Leiden verzocht de ge meente vorig jaar september aan de welzijnsraad de sociale aspecten te behartigen. Dit verzoek werd ingewil ligd. Kort daarop werd er een consu lent stadsvernieuwing aangetrokken. En inmiddels zijn er drie stafleden van de welzijnsraad in drie oude stadswijken werkzaam als coördina tor Sociale aspecten (drs. Joop Bee- mer in Noord en in de Kooi en drs. Hans van Gelder part-time in het Haagwegkwartier) en als sociaal raadsman (A. W. de Groot in Noord en in de Kooi). Mensen die, zo wordt het in het evaluatie-rapport omschreven, „hun weg zoeken in het krachtenveld van eigenaren, bewo ners, het beleid, gemeentelijke dien sten, technici en politiek". Lange weg Bij de renovatie en rehabilitatie is een groot aantal mensen en instan ties betrokken. Dat betekent dat er een lange weg moet worden afge legd alvorens de plannen kunnen worden gemaakt en uitgevoerd. Maar dat betekent ook, zo blijkt uit het rap port, dat de bewoners al bij de aan vang van het proces bij de plannen moeten worden betrokken wil er in elk geval minstens zoveel aandacht worden gegeven aan de sociale als aan de technische en financiële as pecten. Zo moet er uitgebreid voor lichting worden gegeven, er moet een gedachtenwisseling op gang worden gebracht tussen de instanties en de bewoners en er moet een centraal punt en/of centrale figuur zijn waar de bewoners met eventuele vragen of klachten terecht kunnen. Dit is overigens maar een globale aandui ding van wat hierover in het rapport wordt vermeld. In het evaluatie-rapport wordt ook uitgebreid aandacht besteed aan de ambtelijke organisatie en structuur van de renovatie en rehabilitatie. Er wordt een opsomming gegeven van de verschillende stuur-, planning-, coördinatie- en werkgroepen en per wijk wordt er aangeduid wat de tot dusver gevolgde procedure, met name op het punt van de inspraak, inhoudt. Ook worden in het rapport de ta ken belicht van de sociaal raadsman (individuele begeleiding van de be woners) en de coördinatoren sociale aspecten (bevorderen van het over leg tussen instanties en bewoners). Uit enkele kanttekeningen bij de neerslag van de ervaringen die de sociaal raadsman heeft opgedaan blijkt, dat de individuele begeleiding niet alleen problemen ontmoet die met renovatie (en in mindere mate met rehabilitatie) te maken hebben. Bovendien, zo blijkt uit deze kant tekeningen, is de drempel van de re novatiewinkel (waar de sociaal raadsman spreekuur houdt) voor ve le mensen te hoog, zodat om al deze gevallen op te sporen eigenlijk ook intensief huisbezoek zou moeten wor den gepleegd. „Voor een dergelijke intensieve individuele begeleiding is bij lange na geen tijd beschikbaar," althans het rapport. „Echter het sig naleren van deze gevallen (op zich zelf al een tijdrovende aangelegen heid) brengt een follow-up met zich mee die tijd en mankracht vereist waarvoor thans de mogelijkheden in het geheel niet aanwezig zijn. Zo lang het signaleren van deze geval len om wat voor reden dan ook niet gehonoreerd kan worden in de vorm van intensieve begeleiding en reëele hulp, is het t.o.v. de bewoners ethisch niet verantwoord deze problematiek op te sporen". Een duidelijk principiële uitspraa waarin het algemeen bestuur van de welzijnsraad zioh gisteravond in het algemeen wel kon vinden. Het be stuur ging trouwens akkoord met het gehele rapport, waarvan hieronder de belangrijkste conclusies en aan bevelingen volgen. Leidse werkloosheid L EIDEN/DEN HAAG De extra activiitecltem, dEe het dis- t ictsbureau voor de arbeidsvoorziening in Zuid-Holland al f'nds een jaar samen me* het plaatselijke bedrijfsleven en d gemeente ontwikkelt om de hoge werkloosheid in Lei den in te dammen, hebben tot nu toe een bemoedigend ver loop gehad. Di ne-ft J. L. Westhoff, hoofdin- grnieur-directeur voor de arbeids- v< rzienmg in Zuid-Holland, ver- kir ard. Van de driehonderd langdu rig werk ozen, waarmee men contact heeft ?ehad, zijn er ongeveer 150 weer in het arbeidsproces opgeno men. Het Leidse centrum voor vak opleiding heeft een wat betere be zetting gekregen. Nu zijn zo'n tach tig van de honderd plaatsen bezet. Voordat het voor ons land unieke werkloo.»heidsproject, waarbij ook 't maatschappelijk werk is ingescha keld, van de grond kwam waren nog g-nn zestig plaatsen bezet. Introd' ctie van het zogenaamde open informatie-systeem bij het ar beidsbureau in Leiden heeft de be- middela irs belangrijk ontlast. Zij kunnen nu meer tijd en aandacht geven aan langdurig werklozen. Vol gens de heer Westhoff wordt er in Leiden ook intensief gewerk om de werkgelejenheid aan te passen aan de eisen die de moderne werknemer stelt. Het departement voor Nijverheid en Handel wijdt op 20 november een voorlichtingsbijeenkomst aan het Leidse werkloosheidsproject. Bur gemeester Vis, vakbondsbestuurder Van den Haak en werkgeversrepre sentant Koningsveld geven dan hun visie op oit project. LEIDEN De organisatoren van het NCRV-spel "Spel zon der Grenzen" hebben gister middag aan de Leidse pers de gastvrouwen voorgesteld die de zeven deelnemende ploegen zullen begeleiden. De dames, die de teams dag en nacht zul len vergezellen, spreken na tuurlijk de taal van het land vloeiend. Even voorstellen: Staand van links naar rechts Yvonne Boonk (studente Frans en be geleidster van Frankrijk)Mar griet Maurenbrecher (studen te Engels en begeleidster van Engeland), Liesbeth van Dam (studente Frans en begeleid ster van België) Liezelot Mon- té (studente Duits en begeleid ster van Duitsland), Nicky Baarveld, algemeen gastvrou- we en "ingehuurd" voor alle plotselinge problemen van "ernstige" aard. Zittend Joke de la Court uit Zandvoort, huisvrouw en gastvrouwe van Zandvoort en Lydia Ringers, begeleidster van Italië en werkzaam in het modevak. De dames, die vanaf zater dag in de weer zijn, hébben er veel zin in. Gehuld in een steenrode broek en een hard blauw jasje ("dat doet het goed op de kleurentelevisie") zullen ze herkenbaar door de stad huppelen met hun 14 mensen. Rondvaarten, excur sies naar de Leidse musea en hofjes, poffertjes eten Püffer- chen in het Duits), winkelen, en zo verder: de geijkte din gen, die het overal en altijd weer doen en in goede aarde vallen. Om iedereen goed onderdak te waarborgen is de hele Holi day Inn afgehuurd en ook een deel van motel Sassenheim. Nog een leuk nieuwtje: een deel van de tribunes zal wor den bevolkt door figuranten, die in kledij anno 1574 zijn ge stoken. Zeer goed passend bij het decor van de tiende finale van dit in Europa en naaste omgeving ontzettend beroemde spel. Ook onze krant zal "begelei den": de organisatie, de men sen en de evenementen. Jan Holvast maakte op het speel terrein aan de Lammermarkt bijgaande foto (voor intimi overigens: het zwembad dat in ieder spel centraal staat, is er ook. Het water zat er 'al in). PAUL WOLFSWINKEL LEIDEN Gisterochtend werden de Leidatodeuren vroeger geopend: voor de veehandel. Dat wil zeggen voor de vrouwen van de veehouders, die deze week buiten "markten". Dat was maandag een grote ellende, maar gisteren, met een zonnetje, viel het allemaal best mee. Jan Holvast fotografeerde binnen en buiten de hal. Avonds werd aan de standhou ders bekend gemaakt welke stands in de prijzen waren gevallen. Prijzen voor mooiheid, originaliteit en ver koopkracht. Een Jury van Leidse in gezetenen had daarvoor vanaf za terdag een paar keer extra over de Leidato moeten wandelen. De eerste prijs was een legpenning van de ge meente Leiden en een cadeaucheque; de tweede prijs hield een cadeauche que in. De mooiste stand: Luxaflex en op de tweede plaats de firma Mijnders. Voor dé origineelste stand ging de eerste prijs naar Pro Sedes en werd BS-Leiden tweede. Bas Schiffer, de man die het publiek laat raden hoe zwaar een afgewogen stukje kaas is, kreeg de eerste prijs in de categorie verkoopkracht. Het slaapkamercen trum uit Lisse werd tweede. Rapport Jfelzijnsraad LEIDEN Van een evenwicht tussen de sociale en tech nische aspecten van renovatie en rehabilitatie is nagenoeg nooit sprake geweest. Steeds gaat het weer om verbetering van de woningen en de overige gebouwde infrastructuur, en pas in de tweede plaats om de bewoners. Dit is één van de conclusies die de grondslag vormen voor een aantal be leidsaanbevelingen in het evaluatie rapport "Sociale aspekten renovatie rehabilitatie" van de welzijnsraad. Volgens de samenstellers van dit rapport zijn de tijd, het geld en de mankracht die worden besteed aan de sociale aspeoten (i.q. de bewoner) in vergelijking met de investeringen de technische voorbereiding mi- ningen betreft) en tempo waarin de stadsvernieu wing zich kan voltrekken (hierbij wordt o-a. genoemd de noodzaak om voldoende wisselwoningen beschik baar te hebben en de overloop naar bejaardenflats te vergemakkelijken) Coördinatie in het huisvestings beleid is een zeer belangrijke scha kel in het removatie/rehabüitatiepro- voor al waar het de wisselwo- nimaal. "Het definitieve ontwerp v Politiek gezien moet duidelijk de te renoveren woning is nog vaak de prioriteit van de stadsvernieuwing tot uitdrukking komen (behoefte aan duidelijke uitspraken temeer omdat enig structuurplan voor Lei den of de Leidse regio ontbreekt) Blijkens het rapport is een uit breiding van het aantal functiona rissen dat "in het veld van de socia- individuele begeleiding" werk zaam is, dringend noodzakelijk. Vol gens de samenstellers is er bijvoor- het resultaat van een inbreng technisch-financiële argumenten. De inbreng van de bewoners klinkt te weinig door in de uiteindelijke be slissing", aldus het rapport. In het rapport wordt erkend dat de renovateie van woningen weliswaar een gemeenschapsbelang dient (de le woningen worden voor minstens 25 Jaar gerenoveerd). Maar dere kant mag dit gemeenschapsbe- beeld nauwelijks sprake van techni- lang volgens het rapport niet koste sche adviezen en begeleiding van de wat kost op de zittende bewoner wor- bewoners. Technische adviezen zijn den afgewenteld. "In een aantal ge- volgens het rapport voor de bewoners vallen herkennen de bewoners na- van belang om zo nodig een alterna- in hun woning hebben geïnvesteerd, aan het instellen van een architec- De zelf-aangebraohte voorzieningen tenwinkel. moeten Immers veelal weer verdwij- Samenvattend denken de samen- overheidswege wat tegenover staan ciaal onderzoek en overleg kan be- in de vorm van een tegemoetkoming vorderen), een raadsman bij reno- in de gemaakte kosten dure waarin de bewoner ren kan deelnemen aan van renovatie, participatie va woners zou het onjuist zijn te vervolgt het rapport, vatie- en rehabilitatie (individuele begeleiding), een opbouwfunctiona- het proces ris (begeleiding en ondersteuning van Zonder inbreng en bewonersgroepen)en eentechnische de kant van de be- begeleiding), een opbouwfunctiona- ris (begeleiding en ondersteuning van bewonersgroepen), en een technische dat: 1. de huidige bewoner geplaatst functionaris (voor technische advie- novatie gepaard gaat en 2. de huidi- voorbeeld kunnen worden ingezet bij verhuizing van bejaarden en inva liden. ren. Voor de periode 1974—'76 zou blij- Vervolgens komen de samenstel- kens het rapport de personeelsfor- ers van het rapport tot een aantal matie er als volgt moeten uitzien: beleidsaanbevelingen, één consulent en één raadsman voor technische aspecten en sociale aspec- Oost en verder één bouwkundig ten (voorlichting, inspraak, sociale raadsman, twee opbouwfunctionaris- belangrijke factor t.a.v. omvang zet. ADVERTENTIE Bij aeAmroöanK Krijgt u 2% méér op 't nieuwe Spaar-Plus-Boekja.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 3