James Bond blijft meedogenloos
in zijn 9e
filmavontuur
'AMERICAN GRAFFITI' EEN
NOSTALGISCHE TERUGBLIK
Nieuwe elementen voor spectaculair schouwspel
„Kill",een ongeloofwaardige
film over helden en schurken
VRIJDAG 23 AUGUSTUS 1974
PAGINA 17
Blijvers
LIDO "The Sting", de leuke»
muziek, de mooie decors en kos
tuums en daarbij het uitstekend
spel van Paul Newman en Robert
Redford, dit alles maakt deze film
een bezienswaardigheid, die niet
mag werden gemist.
TRIANON "Ben Hur", groot
avontuurlijk platenboek met
mooie vrouwen en knappe man
nen. fien spektakel van de eerste
orde.
CAMERA "Als adelaars vielen
zij aan", oorlogsfilm op vrij hoog
niveau met Richard Burton en
Clint Eastwood.
Kindermatimee
CAMERA "Tarzan en de Jun
gle-opstand", onze vriend uit de
wildernis met de kracht van een
Gorilla bedwingt een opstand van
Jewelste. Dat kan hij doen...
REX "Alice in Wonderland".
Nog steeds trekt dit meisje in een
wondere fantasiewereld het klei-
ne-kijkers-publiek.
Nachtfilms
CAMERA —"Bullitt", misdaad
film met Steve McQueen en Jac
queline Bisset.
REX "Blue Movie" zorgde in
dertijd voor veel opschudding in
de Nederlandse filmwereld. Be
grijpelijk, want Pim de la Pa/rra
en Wim Verstappen, wonden
geen ooekjes om de filmcamera's,
toen acteurs en actrices met wei
nig (lende) doekjes om hun sexu-
ele capriolen ten beste gaven.
"Vrouwen die uit de band sprin
gen". Rex gooit het weer helemaal
op de sextoer. Na karate en mis
daad, is de oudste "sport" sinds
het ontstaan van de mensheid
weer een dankbare aanwinst voor
dit theater. Deze week het relaas
van wulpse vrouwen die uit de
band springen en dat niet alleen
ze springen fluks uit de kleertjes,
die anders hun fraai gevormde li
chaam wat al te belemmerend
zouden omspannen.
Goede fiilms ita
andere steden
"The last detail" (Jack Nichol
son), Calypso, Rotterdam.
"Armarcord" (Fellini), 't Venster,
Rotterdam.
"Swastika" (documentaire van
Philippe Mora over Hitler en Eva
Braun), Kriterion, Amsterdam.
"The Conversation" (Gene Hack-
mann)De Uitkijk, Amsterdam.
"Heavy Traffic" Ralph Nakshi
en Steve Krantz), De Uitkijk, Den
Haag.
Haagse bioscopen
APOLLO: „The last detail", dag.
12.15, 2.30, 7 en 9.15 u., za. en za
ook 4.45 u. 18 J.
APOLLO n: „Lucky Luciano",
dag 2 7.30 en 9.45 u., zo. obk
4.15 U.' 18 J.
ASTA: „Krakatoa, east of Java",
dag. 2 en 8 u.. 14 J.
BIJOU: .Ryan's daughter", dag.
1.30 en 7.30 u., 14 J.
CAMERA: „The Sugarland Ex
press", dag. 2.15, 7.15 en 9.30 u.,
ao. ook 4.30 u., 18 J.
CINEAC: „Lekker op avontuur
met Donald, Pluto en Mickey",
dag. 9.30, 11.30, 1.30 en 3.30 u.,
zo. vanaf 11.30 u., a.l.; „De non-
wen van Sanit Arcaingeflo", dtag.
5.30, 7.30 en 9.30 u., 18 J.
CORSO: „My name is nobody",
dag. 2 en 8.15 u., za. 2, 7 en 9.15
u„ zo. 2, 4.15, 7 en 9.15 u., 14 j.
DU MIDI: „Papillan", dag. 8.15 u.,
14 J.
EURO: „The great race", dag.
1.45 en 7.45 u., za., zo. en wo.
3.45 en 7.45 u., ai.
FLORA: „Sexavonturen van een
huwelilkszweoKlelliaar", dag. 2, 7
en 9.15 u„ zo. ook 4.30 u., 18 J.
KRITERION: „TToll", dag. 3, 7
en 9.30 u., 18 J.
METROPOLE: „The Sting", dag.
2. 7 en 9.30 u., zo. ook 4.30 u.,
14 J.
ODEON: „Newman's law", dag. 2.
6 45 en 9.15 u., zo. 1.45, 4.15, 6.45
en 9.15 u., 18 j.
OLYMPIA: „Veel liefs uit Mos
kou", dag. 2 en 8 u., 14 J.
PASSAGE: „The Sting", dag. 2.30.
7 en 9.30 u.. za. en zo. 1.30, 4, 7
en 9.30 u„ 14 J.
REX: „The Don is dead", dag.
9.15, 11.30, 1.45, 4, 7.15 en 9.30 u.,
zo. vanaf 1.30 u.. 18 J.
ROYAL '70: .Hercules tegen de
vampiers", dag. 2.15 en 8 u., do.,
vr. en za 2.15, 7 en 9.30 u., za.
2.15 en 7 u., 14 J.
ROYAL: „De wraak van Tien-Ll-
Chung", dag. 215 en 8 u„ do., vr.,
za. en zo. 2.15, 7 en 9.30 u., 18 J.
STUDIO: „Op de Franse toer",
dag. 2.15, 7.15 en 9.30 u., ao. 1.30,
4. 7.15 en 920 u., 18 J.
STUDIO 2000: „The golden vo
yage of Sinbad", dag. 7.15 en
9.30 u., zo. ook 1 u., za. en wo.
ook 2 u., 14 J.
DE UITKIJK: „Heavy Traffic",
dag. 2.30, 7 en 9.15 u., zo. 1.45, 4,
7 en 9.15 u., 18 J.
Film: Kill In de hoofdrollen Stephen Boyd, Jean Serberg, James Mason en Curd Jurgcns Regie: Roman
Gary Theater: Luxor.
"Kill" is een film over schurken en helden, maar het is gedurende de hele film erg moeilijk
uit te maken wie nou precies de held, en wie de schurk was. Want alle helden draaien om de
schurken, en de schurken draaien om de honingpot waarin zich voor vijf miljoen dollar aan
•drugs bevindt.
Een Hoofdagent van Interpol wordt
naar Haddan in Pakistan gestuurd,
waar een bijeenkomst zal plaats vin
den van arug-grootheden. Zijn vrouw
gaat stiikem óók. En vanaf dat mo
ment wordt de film bijzonder inge
wikkeld. Vreemde situaties, die er
kennelilk op uit zijn om de held ver
dacht re maken, volger elkaar op.
Het verhop van de film kwam dan
ook niet helemaal logisch voor. De
slechte ooze man blijkt goed te zijn
Maar t?oed, de film heeft een ac
tueel onderwerp: drugs. Misschien
zijn de mtriges beter te begrijpen als
Je "highbent, ik weet het niet.
De enige persoon die in de film
wat we.keiijker voorkomt is Emily
Hamilton, de vrouw van de Interpol
agent. ZIJ heeft genoeg van haar
man (die op het eind - gelukkig voor
haar - dood gaat) en wordt verliefd
op een ychurkachtige held die net zo
goed ee i aardige schurk had kunnen
zijn.
De leidraad in het verhaal (vijf
grote bazen in de drugwereld komen
naar Haddan om een hele grote, on
bekende baas te ontmoeten) komt er
wat moeizaam uit en er wordt,
mijns inziens, wat teveel aandacht
besteedt aan bizarre en onwerkelijke
gebeurtenissen, die allemaal in het
vage woraen gelaten.
En als er dan een pauze wordt inge
last, midden in het begin van de film,
en als er een storing is van vijf mi
nuten, als er tien minuten lang geen
ondeschriften verschijnen (met alle
reacties van dien uit de zaal), tja dan
hoeft het voor mij eigenlijk al niet
meer. Jammer hoor, want het had
best aardig kunnen zijn.
ELISABETH TQLENAAR
Mooi van binnen
en van buiten
„Als Je goed voor Je innerlijk
zorgt, zorg Je uiterlijk voor zich
zelf", zegt Gloria Swanson, 75, een
halve eeuw geleden de ster van het
Amerikaanse filmwezen, en binnen
kort weer even op het witte doek in
een film die .Airport 1975" heet. In
weekblad Time doet ze haar eet-re-
gime uit de doeken: ontkiemde tar
wekorrels zijn volgens haar prima
voedsel omdat ze „vol chlorofiel" zit
ten, het bloed reinigen en een zuive
re lichaamsgeur geven. Ze ontbijt
met gedroogd verkruimeld volkoren
brood, aangemengd met worteltjes
sap, yoghurt en een banaan.
Waar wis jij, in 1962? is de onderti
tel van de film American Graffiti,
die deze week in het Leidse Studio
theater raait.
Een nostalgische terugblik op het be
gin van de Jaren zestig, toen in Ame
rika de rock and roll nog nèt op zijn
hoogtepunt was. De meisjes droegen
sokjes en wijde rokken en als Je hele
maal In wilde zijn, droeg je je haar
in een paardestaart. Zo was het ten
minste bij de middelbare scholieren.
De nozems droegen "spuugkuiven"
en kauwden op niet mis te verstane
wijze op bubble gum, hun meisjes
hadden hoog geblondeerde kapsels,
zwaar getoupeerd: zogenaamde "sui
kerspinnen".
Als Jongen hoefde Je niet knap te
zijn, als Je maar een grote auto, liefst
een Chevrolet of een Mustang had,
dan maakte je het gewoon.
Het wis de tijd van de "drive'ins"
drive-in restaurants, drive-in bio
scopen. Het hele leven van de lieve
Jeugd speelde zich in de auto af. Af
spraken werden gemaakt door bij
stoplichten raampjes open te schui
ven en op een duidelijke manier blijk
te geven van Je belangstelling voor
desbetreffende persoon. Bij het vol
gende stoplicht stapte Je bij elkaar
in de auto.
Bill Haley, Elvis Presley, de grote
hitmakers, klonken door de autora
dio. Disc Jockeys waren de afgoden,
want zij draaiden de platen die Je
weer bij Je meisje konden brengen.
Zij beheersten het leven, evenals de
cola en de kauwgum.
Op feestjes speelden derderangs
bandjes oie de grote Jongens probeer
den te imiteren en met kreterige lied
jes de hele meute in vervoering
brachten. Ba-ba-ba-de-lop, Do the
hop, Do the twist, Do the Jive, and
rock: hele zalen werkten zich in het
zweet op de uitgestoten klanken.
De makers van "American Grffiti"
zijn er uitstekend in geslaagd de sfeer
van de Jaren met het Juiste gevoel
voor humor te tekenen, zodat Je, on
deruit gezakt in je stoel, nog eens
met plezier terugdenkt aan die tijd.
Een van de schooljongens krijgt het "benauwd als hij door een groepje nozems op sleeptouw
wordt genomen en tot niet al te fraaie zaakjes wordt gedwongen.
waarin Je niet verder- keek dan van
het ene stoplicht naar het andere,
van het ene afspraakje naar het vol
gende.
Het is begrijpelijk dat het verhaal In
deze film er niet zo veel toe doet. Een
sfeertekening is het. meer niet. Dat
toevallig een paar Jongens op 't punt
staan uit hun stadje weg te trekken,
om op de universiteit boven de rock
uit naar volwassenherid te groeien,
is een onbelangrijke bijkomstigheid.
Na hen was de rockperiode over. Na
1962 kwamen de Beatles en de Rol
ling Stones, de pop en een tijdje la-
ter de underground en David Bowie
en Aüce Cooper. En wat viert op het
ogenblik weer hoogtij? Precies: de
rockrevival, oftewel een opleving van
de rock and roll.
ANNEMIEK RUYGROK
Het mooie meisje met de diepblau
we ogen wordt tot tien keer toe ge
nadeloos neergeslagen door een in
keurig grijs pak gestoken bruut, die
haar vervolgens op onaangename
wijze een paar vragen stelt. Als zij
even zovele malen een naar zijn
smaak onbevredigend antwoord
geeft grijpt hij haar in een soort
wurggreep die haar naar adem doet
snakken.
Door
Alexander Miinjmisnghof
Een twintigtal dames en heren
slaat op een paar pas afstand dit
ruwe schouwspel met gespannen
aandacht gade zonder dat zij echter
ingrijpen. Sterker nog: als de
schoft haar na de tiende dreun ein
delijk zover heeft dat ze de infor
matie geeft, die hij wenst breekt er
in het groepje een spontaan ap
plausje los. „Ja, prima zo, ze heeft
zich helemaal aan hem gegeven",
roept een goedmoedig ogende veer
tiger opgewekt.
Vermoeid
Erg opwindend Is het niet wat we
in Pinewood te zien krijgen. De
schwung is er duidelijk uit nu cq
zaak op zijn eind loopt en de vrou
welijke hoofdrolspeelster, Britt Ek-
land (de ex-vrouw van Peter Sel
lers), alweer naar Los Angeles is
afgereisd.
Het spectaculaire filmwerk dat, als
we de Bond-producers Harry Saltz-
man en Albert Broccoli mogen gelo
ven, alle stuntrecords heeit gebro
ken is al in het voorjaar in Thai
land en Hong Kong gedaan. „We
proberen voor iedere nieuwe Bond
film een nog exotischer omgeving te
vinden, nog fantastischer stunts te
bedenken en de explosies aan het
slot van de film nog groter te ma
ken", zo licht een publiciteitsman
van United Artists, de firma die
Bond onder haar vleugels koestert,
ons toe.
Lilliputter
„Je kunt het geloven of niet", gaat
hij verder, „maar ook dit keer is
ons dat gelukt. Bovendien hebben
we er in deze film een paar nieuwe
elementen bij. Karate en kong fu
bijvoorbeeld, dat is tegenwoordig
erg populair. Wat ook erg goed
werkt is de lilliputter, Herve Ville-
chaize, die in de film oe knecht
Nick Nack van Bond's tegenstander,
de superkiller Scaramanga, speelt.
En als je nu weet dat Scaramanga
wordt gedaan door Christopher Lee.
een man van twee meter lang, dan
begrijp je wel wat voor een effect
dat zal hebben".
Terwijl de camera's in gereedheid
worden gebracht voor een nieuwe
serie opnamen van dezelfde scène,
maar dan vanuit een andere hoek,
en de stand-ins (beklagenswaardige
maar goed betaalde figuranten wier
baan het is om roerloos in een
nauwomschreven houding te blijven
staan teneinde „in- en uitgelicht te
worden", zoals een ingewijde collega
mij vertelt) hun werk doen komt
James Bond hoogstpersoonlijk een
praatje met ons maken.
Erg veel te melden heeft hij niet:
lekker gewerkt, daar komt het zo'n
beetje op neer. Aha, de heren ko
men uit Holland? Prachtig vliegveld
hebben jullie daar, kom, hoe heet
het ook alweer? Hij blijkt zelfs een
Nederlands woord te kennen, dat
wij om redenen van welvoeglijkheid
maar onvermeld zullen laten. Even
later zit Bond weer, een dikke si
gaar rokend, het tricktrack-achtige
Amerikaanse bordspel backgammon
te spelen met producer Broccoli.
Volgens een regie-assistente is bij
daar volkomen aan verslingerd. Als
Maud Adams, die in de loop van
het gesprekje naderbij is gezweefd,
ook al meer kijkspel dan gespreks
stof blijkt op te leveren gaan we
maar lunchen.
Meestendodetr
Gelukkig is het zo geregeld dat
Christopher Lee de maaltijd met
ons zal gebruiken. De beroemde
Dracula-vertolker, die er overigens
met nadruk op wijst dat van de 127
filmrollen die hij heeft gehad er
maar 25 tot de griezelsector beho
ren, is zeer tevreden met de rol van
Scaramanga, de meesterdoder met
het gouden pistool die raison van
een miljoen dollar op aanwijzingen
van zijn kapitaalkrachtige ip-
drachtgevers zijn gouden schot af
vuurt.
„Het script van de film is stukken
beter dan het boek zelf", vindt hij.
„In het boek is Scaramanga een
doodgewone platte bruut, zonder
enige diepgang, iemand die is niet
graag zou willen spelen. Maar in de
De Zweedse Maud Adams wordt in de film door James Bond
hardhandig aan het praten gébracht. Blijvende schade heeft
zij er, getuige deze foto, niet van ondervonden.
film is hij veel gecompliceerder, wat
het voor mij mogelijk maakt me
voor honderd procent in hem in te
leven. Zo speel ik het liefste: totale
vereenzelviging met de persoon die
Je moet uitbeelden. Dat vind ik ook
het eerlijkst tegenover het publiek,
dat heeft daar recht op. Scaraman
ga is in de film een man met een
duivelse trots, hij daagt Bond uit
zijn krachten met hem te meten,
hij beschouwt die ontmoeting als
het toppunt van zijn carrière".
We komen te spreken over de kos
ten van deze Bond-film, die waar
schijnlijk tussen de vijf en de zeven
miljoen dollar zullen bedragen,
meer dan tien keer zoveel als bij-»
voorbeeld de Dracula-films.
Presfciige
Lee:
„In de filmwereld doet zich het vol
strekt onlogische feit voor, dat de
prestatie van de acteur wordt afge
meten naar het budget van de film.
Onzinnig natuurlijk, want Je kunt
als acteur in een goedkope film
heel best stukken beter spelen dan
in een dure film. Maar toch is het
zo, dat iedere film een soort „pres
tige-graad" heeft, die aan de acteur
die erin heeft meegespeeld wordt
vastgekoppeld.
Een goedkope film, dus laten we
zeggen van een half miljoen dollar
of daaromtrent, levert voor de spe-
Iers een nieuw goedkoop contract
op, ook al waren ze nog zo goed.
En omgekeerd: veel acteurs (ik zal
geen namen noemen) hebben in pe-i
perdure films gespeeld, die uiteinde-*
lijk totale flops bleken te zijn*
maar evengoed worden diezelfde ac-*
teurs de volgende keer weer voor
een miljoenen verslindende product
tie uitgenodigd. Overigens: mijn op-i
treden in de Bond-serie is eenmalig*
denk ik, want zoals bekend is een
Bond-karakter dood na één film*
dus Ik waarschijnlijk ook".
Wat is zijn oordeel over de Bond-
serie? „Zeer positief. Volgens mij
beantwoorden de Bond-films precies
aan wat de film in de eerste plaats
moet zijn, namelijk: ontspanning.
En dat geven deze films, voor ie
dereen, voor Jong en oud".
Voor onze filmcommissie, die deze
ontspanning pas bij het bereiken
van de 14-Jarige leeftijd passend
acht, misschien iets om over na te
denken.
Ook in de slaapkamers van James Bond pleegt het niet rustig toe te gaan, want afgezien van de
fraaie jongedames, die zich tussen zijn lakens nestelen, verschijnt meestal ook nog wel een
grimmige vechtersbaas. Het is ditmaal onder meer een lilliputter, die lastig wordt.
Even later staan de hoofdpersonen
van het handgemeen, te weten Ro
ger („The Saint") Moore en Maud
Adams, een van origine Zweeds fo
tomodel met acteertalent, ontspan
nen met het groepje toeschouwers
van zoéven te babbelen. De scène die
ze opvoerden maakt deel uit van het
draaiboek voor de film "The man
with the golden gun", de negende
James Bond-film in successie die
waarschijnlijk nog voor het eind van
dit jaar aan zijn winstgevende
wereldtocht zal gaan beginnen. De
laatste binnenopnamen werden de
zer dagen in de Pinewood Studios
even buiten Londen afgemaakt. Wij
mogen een dagje meekijken in de
giamourfabriek.
