De Groot:
injectie
voor ZLC
"Aan fusie
denken
we niet"
'SPELVERRUWING IS EEN MODEWOORD GEWORDEN'
■Q.xtra
Afdeling Leiden - Afdeling Leiden - Afdeling Leiden - Afdeling Leiden - Afdeling Leiden
WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1974
PAGINA
LEIDEN De aanwezigheid gedurende twee jaar van Ruud
de Groot bij ZLC, heeft de club aan de Boshuizerkade duide
lijk goed gedaan. Het recreatievoetbal pur sang, waarvoor
ZLC altijd placht te kiezen, maakte plaats voor een meer op
prestaties gerichte voetbalinstelling. De injectie betere be
geleiding doelgerichte training die Ruud de Groot toe
diende, bracht ZLC na die twee jaar weer terug in de eerste
klasse van de afdeling Leiden.
Ruud de Groot: 'Toen ik twee
Jaar geleden bij ZLC kwam, kwam
het voor, dat een speler vijf minuten
voor het begin van de wedstrijd pas
ln de kleedkamer verscheen of dat 'n
6peler een broekje moest lenen van
een medespeler". Dat zijn zaken die
niet meer voorkomen. "Ik heb ge
zegd dit is mijn beleid en wie zich
niet kan aanpassen, die gaat eruit".
Reeds voor de aanvang van de com
petitie kregen alle selectiespelers 'n
enquêteformulier onder hun neus ge
schoven, waarin zij hun bedoelin
gen ten aanzien van het leveren van
prestaties konden kenbaar maken.
"Ik heb gevraagd: willen jullie nu
eens kampioen worden of niet? Uit
de antwoorden bleek, dat ze alle
maal prestaties wilden leveren en dat
de training inderdaad verplicht ge
steld moest worden. Blijft een spe
ler in dat opzicht dan toch in gebre
ke, dan kan ik hem gemakkelijk bui
ten het elftal laten. Daar hebben ze
immers zelf mee ingsetemd? Ik pak ze
dan gewoon op hun eigen uitspra
ken". Op die enquêteformulieren,
waarin de leraar lichamelijke opvoe
ding lijkt te grossieren, kwam ook de
volgende schone leuze te staan: "Het
is gemakkelijker op te houden, dan
door te gaan". Het was blijkbaar niet
voor dovemansoren gezegd, gezien de
promotie naar de eerste klasse. Geen
moeilijke prestatie, volgens Ruud de
Groot.
Door
Piet vain Dam
Het kon gewoon niet slechter gaan.
In het seizoen voor mijn komst be
haalde de ploeg zes punten uit acht
tien wedstrijden, dat aantal had
men in mijn eerste jaar al spoedig
na het begin van de competitie ver
gaard. De zwakheid van ZLC had
overigens een psychologische achter
grond. ZLC kampte met een min
derwaardigheidscomplex, voelde zich
de mindere van een tegenstander.
Wanneer vroeger bij rust een 2—0
voorsprong was opgebouwd, maar in
de tweede helft snel een tegendoel
punt moest worden geïncas
seerd dan werd die wedstrijd verlo
ren. Dat zal nu niet meer zo snel ge
beuren". ZLC is teveel afhankelijk
van de inbreng van enkele spelers
Van bijvoorbeeld Rob Crama, vol
gens mij de beste spitsspeler die er
in heel Leiden te vinden is. ZLC is in
de breedte te weinig gegroeid en kan
niet terugvallen op een talentvolle
Jeugd. En als dat talent er wel is, dan
trekken die Jeugdspelers weg naar
de grotere verenigingen, ook al ko
men ze bij ons niets te kort.
Desondanks geloof ik, dat er vol
doende kwaliteit aanwezig is om een
kampioenschap te behalen.
Ik ga er tenminste van uit dat wij
doorstomen naar de vierde klas
KNVB. Anders was ik niet gebleven".
Nu bleef De Groot wel, al zegt hij bij
voorbaat dat dit zijn laatste sei
zoen bij ZLC is, als hij volgend Jaar
zijn B-licentie van de KNVB haalt.
Maar als hij vertrekt, doet hij dat
niet zonder enige terughoudendheid.
De Groot: "Ik voel me erg verbonden
met ZLC. Dat is een familietrekje.
Mijn vader is penningmeester ge
weest en ik zelf was speler, voor mijn
UVS- en Holland Sport tijd". De se
lectiespelers van ZLC hebben De
Groot leren kennen als een "gesple
ten persoonlijkheid. "Als ik thuis
mijn voetbaltas pak, word ik een
ander mens. Op de trainingen en tij
dens de wedstrijden wil ik met trai
ner of oefenmeester aangesproken
worden. Dan speel ik graag de baas
en wil ik het image ophouden dat ik
keihard ben. Dat stuit niet op weer
standen, want de spelers weten, dat
ik na afloop van een training of wed
strijd weer een gewoon "mens" ben,
dat ze weer Ruud tegen mij kun
nen zeggen. Ik leef dus eigenlijk in
een soort vicieuze cirkel. Of ik over
drijf? Welnee, want op het veld ben
ik doelgericht met de wedstrijd be
zig en dat verwaoht ik ook van mijn
spelers. Dat geldt ook voor de spelers,
die van een andere vereniging ko
men. Die moeten zich eerst in de
vereniging aanpassen. Ik weet nu
wat met mijn elftal mogelijk is. Van
nieuwe spelers weet ik dat niet. Bij
mij staat voetbal nu eenmaal voor
op. Ik ben een resultaat-trainer. Dat
bracht een voor ZLC andere instel
ling met zich mee. "In zijn totaliteit
is ZLC zakelijker geworden. Het
bestuur is daarbij meegegroeid. De
spelers krijgen een volledige verzor
ging: ze krijgen shirtjes van de ver
eniging en er is een masseur en een
fysiptherapeut. Dat is erg belangrijk.
Ook'bijvoorbeeld zo'n stukje kauw
gom voor de wedstrijd of dat kratje
"fris" na afloop. De spelers voelen,
zich belangrijk en zijn net zo trots
als een speler van een eersteklasser.
Ze kunnen zich dan ook verschrik
kelijk ergeren als iemand nog nooit
van ZLC heeft gehoord".
LEIDEN Oranje Groen en in het bijzonder voorzitter Daaf
Holswilder ziet de toekomst weer rooskleurig tegemoet. De
fusiegedachten, die ooit eens door de hoofden van de bestuurs
leden waarden in een jaar, dat het de club aan de Boshuizer
kade niet zo best verging, zijn alweer overboord gezet.
Voor sommige gemeentebestuur
ders misschien een teleurstelling,
maar momenteel voorziet Oranje
Groen voor 250 mensen duidelijk in
een behoefte en gezien de aanwas
van nieuwe Jeugdspelers, zal die
behoefte volgens Daaf Holswilder ze
ker blijven bestaan. Spel technisch is
het allemaal dan nog wel geen roze-
geur en maneschijn. Sinds 1965 is
veel voetbalterrein prijsgegeven, toen
Oranje Groen uit de vierde klasse
van de KNVB duikelde en tot over
maat van ramp ook nog eens in de
2e kl. van de afd. Leiden belandde.
Zes seniorenelftallen brengt Oranje
Groen binnen de lijnen en dat aan
tal wil men vasthouden, vooral om
dat de club daartoe gedwongen wordt
door een veldentekort. "We hebben
nu zes seniorenelftallen en zo willen
dat houden. Daarom zullen wjj slechts
nieuwe senioren aannemen, als het
goede voetballers blijken te zijn. Spe
lers uit 6tandaardelftallen van an
dere verenigingen. Voor recreatie
voetballers hebben wij in dat opzioht
geen plaats. Voor hen bestaat ge
woon een ledenstop. Dit Jaar bij
voorbeeld gaan tien Junioren over
naar de senioren en van hen zullen
misschien drie spelers een plaatsje in
het eerste elftal toebedeeld krijgen".
Hamvraag blijft echter, waarom niet
verder werd gewerkt aan de fusiege-
daohte.
Daaf Holswilder: Meer aandacht voor het eerste elftal van Oranje Groen.
Vooral omdat Daaf Holswilder zelf
van mening is, dot er aan de Boshui
zerkade in ieder geval één vereniging
definitief moet verdwijnen. Oranje
Groen werd het niet, want na een
kleine communicatiestoornis in de
vereniging, hadden de fusiegedach
ten slechts een tijdelijk karakter.
Daaf Holswilder: "Vorig seizoen
waren er veel moeilijkheden in de
vereniging en werden we geconfron
teerd met alleen maar slechte resul
taten. Op zo'n moment ga Je Je wel
eens afvragen of het nog veel zin
heeft om door te gaan. Toen hebben
we ook serieus nagedacht over een
fusie. Die gedachtenbepalingen zijn
toen overigens alleen maar binnen 't
bestuur gebleven, want in de ver
eniging zelf leefden ze stellig niet.
Wij stonden op dat moment in ieder
geval positief tegenover een fusie en
hadden met Leidse Boys reeds con
tact gezocht. Toch geloof ik niet
dat het snel tot een fusie zal ko
men, als daar serieus aan gewerkt
zou worden. Zeker met de Boshuizer-
kadeverenigingen is dat geen haal
bare kaart, omdat tussen de clubs te
veel verschillen bestaan. Er is te zeer
sprake van 'verenigingsverliefdheid.
Nu hebben we die gedachten helemaal
laten varen, vooral door drs. Smink,
die voor Oranje Groen een verlossing
betekende. Die heeft het spulletje
weer draaiende gekregen. Alle com
missies zijn voltallig en we hebben
weer een bestuur, dat uit negen man
bestaat. Wij zijn anders gaan wer
ken, vroeger wachtten we af tot
iemand zich meldde voor een be
stuursfunctie, nu gaan wij iemand
daarover polsen. Ach, misschien heb
ben we op een bepaald moment wel
teveel gedaan voor de vereniging,
waardoor de vaart er is uitgegaan.
De bouw van ons clubgebouw was
pas beëindigd en in die bouw heb
ben vele mensen erg
veel tijd gestopt. Misschien, "van
daar". Oranje Groen heeft dus nog
een toekomst? Ja, er moet ons na
tuurlijk niet een belangrijke vorm
van inkomsten als de toto-opbrengst
ontvallen. Dat zou funest zijn voor de
jeugd, voor wie wij erg veel geld uit
geven. Ik weet bijvoorbeeld dat wij
het vorig seizoen voor de Jeugd f 1000
meer uitgegeven hebben dan Roo-
denburg. Volgend jaar willen wjj ons
eens volledig achter het eerste elftal
zetten. Zij krijgen medische bege
leiding en indien nodig rechtskundi
ge bijstand. En de kwaliteit van het
spelersmateriaal is goed genoeg voor
promotie".
VOETBAL
Foto's Jan Holvast
Scheidsrechter Koos van der Leek: „lk wil het onderste uit de kan hebben
LEIDEN Spelverruwing lijkt
de ernstigste ziekte van de voet
balsport te zijn geworden. Iedere
wedstrijd lijkt er mee besmet, in
vele verslagen keert zij als 'n mis
troostig refrein terug. Zowel bij de
profs als bij de amateurs. Daar
om is het des .te opvallender dat
de Leidse scheidsrechter Koos v.d.
Leek tot de conclusie komt dat
de grenzen van het toelaatbare
nog niet zijn genaderd, laat staan
overschreden. "Het is gewoon een
modewoord geworden. Ik geloof
dat er teveel over wordt geroe
pen. Het is echt niet zo dat het
vandaag of morgen uit de hand
zal lopen. Moeilijker dan in voor
gaande Jaren heb ik het ook be
slist niet gehad. Zeker gezien de
belangen, die er met de promotie-
degradatieregeling op 't spel ston
den is het erg meegevallen". Het
neemt niet weg dat ook Van der
Leek zesde jongste voetbaljaar
gang twee spelers voortijdig bui-
Door
Jan Preenen
tenspel moest zetten. "Een van
hen was het niet eens met een
strafschop. Hij werd eerst beledi
gend en wilde me toen aanpakken.
Met zijn medespelers moest ik
hem van het veld helpen". Voor
't overige is de Leddenaar blij dat
hij in de tweede en derde klasse
van de amateurs geen fluitconcer
ten ten beste behoefde te geven.
Dat hij op dat niveau wel "uitge
floten" is, staat voor hem vast.
'Ik voel me sterk genoeg om het
laatste stapje te zetten en over te
gaan naar de eerste groep. Dat zou
inhouden dat ik hoofd- en eer
ste klasse kan fluiten. Ik hoop nog
voor het nieuwe seizoen uitsluit
sel te krijgen".
Op het punt conditie zal er be
slist geen aanleiding kunnen be
staan om Van der Leek in zijn
voetbalontwikkeling te hinderen.
Gedreven door eerzucht werkt de
Leidenaar wekelijks een intensief
programma af, dat professionele
trekjes vertoont. "Voor de vorige
competitie ben ik met een paar
collega's vreselijk hard gaan trai
nen. Ik woog altijd 83 kilo, maar
na de vakantie was het gewicht
opgelopen tot 87.5 kilo. Dat moest
er af. In tweeëneenhalve maand
viel ik terug tot 73.5 kilo. Velen
hebben me toen gevraagd of ik
ziek was of dat ik was geopereerd".
Voor een nieuw seizoen pleegt hij
zich klaar te stomen in een sau
na. Voorts worden met collega
Cees van Britsum wekelijks twee
zware trainingen afgewerkt en
tenslotte zorgt masseur Koos Sin-
gerling ervoor dat de spieren soe
pel blijven.
Eerzucht
"Als je een wedstrijd optimaal
wil fluiten, moet Je ook optimaal
in conditie zijn", verduidelijkt
Van der Leek. "Daarbij komt dat
ik eerzuchtig ben. Ik wil het hoog
ste bereiken. Iedere scheidsrech
ter, en zeker een Jongere, moet
een zekere eerzucht hebben. Je
moet niet zeggen, ik zie wel waar
ik kom.
Ik wil het onderste uit de kan
hebben. Daarom ben ik ook hard
voor me zelf. Maar begrijp me
in West-Duitsland de wedstrijd
Nederland—Bulgarije leidde, is
Van der Leek niet bepaald een
supporter geworden.
De besnorde Leidenaar, die in
Hannover het eerste Oranjefeest
meevierde en de vaderlandse elf
tegen de Bulgaren via het tee
veeoog volgde"Die scheidsrechter
was te emotioneel en lokte discus
sies uit. Ik vond het ook helemaal
niet Juist dat hij voor praten met
een een gele kaart gaf en voor
zwaardere overtredingen niet".
Effect
Zou hij zelf met een gele kaart
uitgerust willen zijn? "Ja, als Je
nu iemand een waarschuwing wil
geven moet je eerst de naam vra
gen en kost het de nodige tijd. Een
gele kaart ziet iedereen. Twijfel
kan er dan ook niet zijn.
Iedereen ziet het. Bovendien geeft
zo'n kaart een psychologisch ef
fect". Voorlopig zal Van der Leek
zich nog uitsluitend moeten be
helpen met een notitieboekje. De
vraag is alleen nog op welk ni
veau. "Ik hoop zo snel mogelijk te
promoveren naar groep I, wat er
op neerkomt dat ik in de eerste
en hoofdklasse zou kunnen flui
ten. Dan kom ik tenminste einde
lijk eens uit t district. DaA ik dan
ook in Limburg of Groningen
wedstrijden moet leiden vind ik
geen bezwaar. Je krijgt te maken
met een andere mentaliteit, an
dere verenigingen, andere men
sen. Of het 'n uitdaging is? Waar
om? De spelers zijn toch geen te
genstanders van een scheidsrech
ter".
Maar laat lk nou al hebben geflo
ten voor een vrije trap. Gewoon
pech. Voor hetzelfde geld schiet
zo'n speler de bal naast en krijgt
hij dankzij die vrije trap Juist 'n
tweede kans. De reacties vielen
nogal mee, terwijl de tendens toch
is dat de spelers steeds meer pra
ten in het veld. Ze zijn ook prik
kelbaarder en sneller geïrriteerd.
Het hangt daarom af van het op
treden van de scheidsrechter hoe
ver zij gaan. De spelers voelen ook
wel waar de grens van het toelaat
bare ligt. Het wordt voor een
scheidsrechter pas moeilijk als
hij fouten gaat maken. Hoe is
dan de instelling van de spelers.
goed, ik doe het graag. Het plezier
van het fluiten wil ik combineren
met de eerzucht, die ik heb". Dat
een dosis geluk daarbij ontont-
beerlijk is is duidelijk. "Neem de
finale Feyenoord—Celic voor de
Europa Cup enkele jaren geleden.
De laatste man van Celtic maakt
Koos van der Leek wordt onder handen genomen door Koos Singerling: de conditie
moet optimaal zijn.
Uiterst voorzichtige Koos van der
Leek, die zijn'woorden soms weegt
als een diplomaat en zichzelf dan
nog vaak voor de zekerheid cor
rigeert, "vergelijkt" zidh met
Charles Corver. "Vroeger had ik
altijd de meeste bewondering voor
Schalks. Nu spreekt Corver me 't
meest aan. Zijn rustige manier
van optreden, zijn tact. Ik ben
ook niet iemand die voor de hoofd
tribune een speler zal gaan uit
kafferen om toch maar te laten
zien hoe goed ik ben. Of het zou
wel erg grof moeten zijn geweest
wat die speler heeft uitgehaald".
Ook van het arbitrale trio dat tij
dens de wereldkampioenschappen
hands. Bij een hoge voorzet wil
hij de bal wegslaan. De bal schiet
echter door, Lo Bello laat doorspe
len en Kindvall scoort. Zou hij
hebben gefloten dan had hij het
bij de Feyenoorders natuurlijk
gedaan. Zo word Je als scheids
rechter ook altijd aangeraden om
het eerste kwartier van een
wedstrijd de voordeelregel toe te
passen en streng op te treden. Vo
rig seizoen kostte het een elftal bij
mij de overwinning. In de tweede
minuut was het al raak. Goal.
Ruud de Groot: "Na afloop van een training of een wedstrijd ben ik
Dai kunnen de spelers weer Ruud tegen me zeggen."
een gewoon
