„Als opdrachten
niet uitgevoerd
worden, zijn
de rapen gaar"
„Amateurs
te angstig
de
voor
profclubs
Perfectionist Van Schooten:
-&xtra
DINSDAG 6 AUGUSTUS 1974
NOORDWIJK Dit verhaal zou kunnen worden beschouwd als de afronding van de
eerste Van Schooten-trilogie. De hoofdstukken „Wally de Voorzichtige" en „Wally de
Zwijger" zijn als momentopnamen uit zijn eerste drie trainers-jaren definitief dichtge
slagen. Aan het begin van weer een nieuwe voetbaljaargang kunnen velen de oefenmees-
ter van UVS Ieren kennen als een „open boek". Wally de Openhartige zou hij nu kun
nen heten.
Wally van Schooten: Als het kon zou hij de kanaries willen laten zingen, zoals hij had gedacht
(Foto Jan Holvast)
Althans, voor diegenen die het
voetbal serieus wensen te nemen en
die daarover niet zulke nonsens uit
kramen als op feestjes en partijen
zo treurig vaak wordt gespuid. In
het bijzijn van zulke mensen grijpt
Van Schooten terug naar deel II uit
zijn loopbaan en hult hij zich in stil
zwijgen. "Dan ben ik degeen die
zijn mond dichthoudt". Eenvoudig
omdat hij het voetbal ernstig ervaart.
Niet dat hij er geen afstand van
zou kunnen doen ("Je moet constant
relativeren, vooral als trainer", is
zijn onderkoelde houding), maar
gewoon omdat hij er nou eenmaal
een hobby van heeft gemaakt inten
sief met voetbal bezig te zijn. En het
hele wezen van Van Schooten is ge
richt op prestatie.
Door
Paul de Tombe
VOETBAL
Vrijer
alls trainer alls een soort gangster ge
dragen. Dan moet Je proberen spelers
met zo weinig mogelijk geld af te
schepen. Je moet koeien met gouden
harens beloven en als de spelers het
niet waarmaken, moet Je ze laten
vatlen als een baksteen. Ik zou niet
kunnen werken met een groep waar
uit geen enkele reactie kwam. Met
jongens die je aanhoren en intussen
denken aoh, barst waarop ik
zou moeten zeggen: doe Je het niet,
dan kun Je vertrekken. Je moet el
kaar op fouten kunnen wijzen. En
gelukkig zijn de spelers met wie ik
werk ook allemaal prestatie-gericht.
Dus zijn er zelden problemen en kan
alles worden doorgepraat. Volgens
mij is er geen andere club, waar
het zó fijn gaat
Die zekerheid heeft Van Schooten in
ieder geval. Het aantal onzekerhe
den dat in de hoofdklasse kan schui
len heeft hij tot een minimum trach
ten te beperken.
Maar dat is weer een ander ver
haal.
gels. Zangkanaries speciaal.
Idealistisch
Op de achtergrond daarbij speelt
dat Van Schooten "een eigen soort
'zou willen ontwikkelen. Als het mo
gelijk was zou hij de kanaries zo wil
len laten zingen als hij gedacht had.
Een idealistische poging die hij ook
in de voetbalsport heeft gewaagd.
'lp het eerste Jaar bij UVS had ik
gedacht dat mijn eigen inbreng veel
groter zou zijn. Ik wilde het team in
één Jaar tijd laten spelen zoals ik
graag wilde".
Logisch dat zijn emotionele be
trokkenheid toen groot was. Van
Schooten kon zich mateloos opwin
den als er iets fout ging. Binnenvetter
als hij was, verwerkte hij dat alleen.
Hét afgebeten "geen commentaar"
was na zulke wedstrijden een logi-
che voortvloeisel van zijn teleurstel
ling.
Afstand
Alles wat de ploeg kon raken, pro
beerde hij te elimineren in zijn stre
ven om zijn ideaal te bereiken. Dus
nam hij, overeenkomstig zijn aard,
het "zekere voor het onzekere" en
klapte dicht na wedstrijden. Het
stuitte hem tegen de borst ("want ik
bén niet iemand die tegen alles en
iedereen kan inroeien. Ik ben een
gevoelsmens"), maar het doel hei
ligde de middelen, zo vond hij. Tot
dat hij I merkte dat zijn ideaal niet
verwezenlijkt zou kunnen worden,
"omdat Je nu eenmaal met elf ver-
echillende karakters werkt". Van die
tijd af nam Van Schooten veel meer
af&tand. Figuurlijk en letterlijk.
Van full-time trainer met als ne
venfunctie een achturige baan als
gymleraar op een LTS, werd Van
Schooten de docent met als part-ti
me job zijn functie als oefenmeester.
"Het voetbal was me toch te onzeker"
(daar is dat woord weer!). "Je wordt
te vaak op momentopnamen vastge
pind. Dat is de voetballerij nou een
maal eigen. Als Je in m'n hart kijkt,
zóu ik me natuurlijk het liefst aan
voetbal alleen wijden, want ik ben
nou eenmaal ingesteld op prestaties.
Maar als realist zeg ik: het is te onze
ker. Als iets niet lukt, kun je
zo een schop krijgen? Dat zc
mentaal als een enorme klap
ren".
Menselijk
LEIDEN De hoofdklasse een
injectie voor het amateurvoet
bal? Wally van Schooten meent
sterk van wel. De oefenmeester
heeft voor zichzelf het verras
singselement zoveel mogelijk pro
beren uit te bannen, door "op uit
wisselingsbasis" ijverig trainers-
gegevens in te winnen over de
toekomstige tegenstanders, maar
voor zijn spelers én voor het pu
bliek moet Juist dat nieuwe ele
ment de attractie gaan vormen.
Hij: "We waren natuurlijk uitge
keken op West II ieder hoek
je van elk veld konden we bijna
uittekenen. Nu komt daarin ver
andering en dat is maar gelukkig
ook. Voor de spelers, die anders
wellicht robotachtig hadden gaan
spelen, maar ook voor het publiek.
Dat raakt ook een keer uitgeke
ken op steeds dezelfde vent bij
een tegenstander. Maar of er nu
continu een grotere belangstelling
voor het amateurvoetbal zal ko
men? Daar wil ik een vraagteken
bij zetten. Ja, in het begin zal hét
allemaal vers zijn, maar als het
nieuwtje er eenmaal vanaf is, ben
ik bang dat we terugvallen op het
oude peil. Het is de taak van de
ploegen dat niet te laten gebeu
ren. Niet alleen van UVS natuur
lijk, maar van alle teams. En ik
geloof ook wel dat de meeste clubs
zullen willen gaan aanvallen,
vooral omdat er vorig jaar zo wei
nig spelvreugde is geweest. Daar
voor zal nu een plaats kunnen
worden ingeruimd. Dat is moge
lijk, want niet iedere wedstrijd,
hoeft nu nog een zenuwenduel te
zijn. Er kan nu vrijer woitlen ge
speeld, al wordt het natuurlijk uit
kijken niet bij die onderste twee
plekken terecht te komen. Dan
zit Je weer in hetzelfde schuitje"
"Over het algemeen kan er
toch wat meer risico worden ge
nomen. Er is geen zinnig woord
over te zetten hoevéél meer. We
weten immers nog nauwelijks hoe
de krachtsverhoudingen liggen?
Als je kijkt naar de versterkin
gen van sommige clubs (RVC bij
voorbeeld, dat nu zowat de hele
achterhoede van het amateurelftal
heeft met V. d. Leek, Martens,
Van Dullemen en daarbij nog De
Klerk), dan zeg je: die beginnen
al met een voorsprong het
wordt dus moeilijker. Aan de an
dere kant is een club als Gouda
zwakker geworden, nu Westra,
Clement en Weerdenburg (die
gaat het maken bij Sparta) weg
zijn. We moeten even de krachts
verhoudingen in de gaten houden,
dan pas kun je bepalen waarop je
moet gaan spelen. Op 22 punten
of toch weer voorzichtig?"
"Daarbij kampt UVS weer met
hetzelfde euvel als in zoveel voor
gaande seizoenen. De vraag is wie
er rechts en wie links in de spits
moet. Een probleem, want de eni
ge puntspeler is op dit moment
Jan Verver. Daar zou V. d. Hey-
den nog bij kunnen komen, of
Teun Hoek of Anton Bakker
(overgenomen van ARC), maar
je moet eerst maar afwachten,
hoe die spelers zijn. En ik kom
er niet aan toe alle nieuwe spelers
een kans te geven, want ik heb
dit jaar maar goed vier weken
voorbereidingstijd" (op 30 Juli is
de training bij UVS begonnen)
"Daarom zijn we ook afgestapt
van ons principe. Er is geen sei-
tie meer van zestien, maar een se
lectie van twintig man. Daarmee
draaien we nog even door. Een
voudig omdat er anders geen reë
le vergelijking mogelijk zou zijn.
Straks trainen we met de selec
tie, vier, vijf en misschien zélfs
zes keer in de week terwijl de B-
groep maar twee keer oefent,
dus dan zouden lang niet alle
nieuwe Jongens een eerlijke kans
krijgen. Dat houdt in dat ik pas
laat kan bepalen hoe we gaan
spelen. Op dit moment neig ik nog
het meeste naar het systeem met
twee spitsen en vier middenvel
ders, waarbij Désar misschien
in de gaten zou kunnen duiken.
Want Désar gaat natuurlijk niet
meer in de punt, zoals voorheen.
Daar levert hij een zwakke pres
tatie, terwijl hij toch zo sterk is
óp het middenveld. En Je denkt
toch niet dat ik dat middenveld ga
breken? Dat is tactisch te sterk,
te ervaren ook. Mannen als Leget
en Désar zien zelf als het een keer
niet goed loopt. Die komen dan
overleggen aan de lijn".
Ja, ik weet het: dat is een oude
kern. We zullen er ook snel voor
moeten zorgen dat er meer regio
nalen achterstaan dan Bert Kort
(een middenvelder, maar het is
afwachten hoe het met zijn knie
blessure gaat) en Adri Bleyen-
berg (een verdediger). Maar kijk
eens naar de laatste twee jaar.
Daarin zijn we Van Velzen, Hen-
drikse en Kamphues (allen naar
Telstar) kwijtgeraakt en daarin
hebben we V. d. Boogaart ver
loren door blessures. We hadden
dus nu al vier jonge binken kun
nen hebben, maar het frustreren
de is dat jnogens van dat niveau
onmiddellijk worden weggehaald.
Dus moeten we weer van onder
af aan beginnen. We moeten daar
toch echt eens een oplossing voor
vinden, anders zitten we de vol
gende jaren weer.
PAUL DE TOMBE
i Schooten is zich in de
tJJ, J situatie" vrijer gaan
to waarmee hij door het dagelijks voelen. Minder afhankelijk ook. Wat
leven wandelt. Dat geldt niet alleen zeggen dat hij zijn trainers-
op maatschappelijk terrein "("Ik ben taak minder ernstig zou opvatten,
een beetje materialist") waarop hij
zich als leraar lichamelijke opvoe- Er zijn trainers in de voetbalwe-
ding beweegt, maar ook op hobbyïs- reid wier hobby niets doen is. Daar
tisch gebied. Het element van ver- heeft Van Schooten nog steeds geen
rassing boeit hem mateloos; hoe het tijd voor. Hij verfoeit de mannen die
onverwachte uit te schakelen of wel- zich er op trainingen vanaf maken
licht zelfs te bedwingen - nog meer. met een partijtje. Die na wedstrij-
Dat zal hem weerhouden van een den mooi weer gaan spelen in de be
gan g naar het betaalde voetbal - wat stuurskamer.
eigenlijk in tegenstelling is met zijn
materialistische inslag - en het heeft "Er zijn nog veel van die charla-
hem waarschijnlijk aangezet tot het tans bij de amateurs. Bla-bla-man-
uitoefenen van die andere vrije- nen die het nog maken ook. En dan
tijdsbesteding: het kweken met vo- kom jij, als serieuze trainer, die hard
wU werken, bij wil blijven en zelf
veel mogelijk wil regelen. Die oude
ren verklaren Je voor gek, maar
toch blijf je het doen. Een soort idea
lisme".
Wally van Schooten: 28 Jaar nu,
getrouwd, twee kinderen (meisje,
jongen). Woont in de Noordwijkse
Rembert Dodoenstraat. Eengezins
woning met tuin, waarvan een ge
deelte in beslag wordt genomen door
een volière. Is niet groot, bepaald
klein zelfs. Helblonde haren rond 'n
markant gezicht. Hij praat makke
lijk, maar kan even goed luisteren.
Een gave waarover weinigen beschik
ken. Opleiding CIOS en LO akte
lichamelijke opvoeding, trainersdi
ploma A.
Relativeren
Een perfectionist.
"Ik beredeneer de voetballerij van
uit de kennis die ik heb. maar Je
kunt je gevoel natuurlijk niet altijd
uitschakelen. Emotionaliteit probeer
ik wel zoveel mogelijk te onder
drukken" (de onzekere reactie!),
"want als Je niet constant kunt rela
tiveren ga Je op een gegeven moment
kapot aan voetbal. Dan concentreer
Je je ook teveel op één zaak; zie Je
niet wat er ergens anders op het
veld gebeurt. En dat wil ik zien om
mijn oordeel te kunnen vellen. Want
ik kan een nederlaag wèl verwerken
als er maar voor gewerkt is. Niet als
de spelers in het veld voor zichzelf
hebben lopen voetballen. Als ze niet
hebben gedaan wat afgesproken is.
Want, dan zijn de rapen gaar".
Een realist.
Na een eerste uitbarsing zal Van
Schooten toch weer open staan voor
eventueel andersluidende meningen
van zijn spelers. Zo uit het eerste
UVS-team "gepromoveerd" tot
oefemeester, weet hij nog te goed,
wat er in de mannen kan omgaan.
Dialogen spelers-trainer en vice ver
sa zijn dan ook aan de orde van el
ke voetbaldag binnen UVS. "Want
er moet een vertrouwensbasis Wij
ven het zijn tenslotte amateurs.
En ik mag dan wel op prestaties zijn
ingesteld, maar ik wil toch altijd
menselijk blijven. Daarom zit ik ook
niet te springen om naar het betaal
de voetbal te gaan. Dan moet je Je
LEIDEN Gerard Désar, door blauwwit-getinte supporters en bestuurders vaak met een
ijl „Zjeraar" toegejuicht, ziet in de herfst van zijn sportcarrière nog altijd de zonnige kant
van het voetbal. Zijn Brabantse humor mag dan in het veld zo nu en dan irritatie opwek
ken, vaker echter weet hij met een kwinkslag wat variatie te brengen in het doorgaans te
gewichtig en te koel opgediende voetbaleten. Daar het cijfer 3 sinds enige tijd de 2 heeft
verdrongen waar het Désars leeftijd betreft, is de UVS-speler echter zelf ook nog wel eens
het doelwit van ironische opmerkingen.
Gerard Désar: "Amateur- en profclubs moeten beter met
elkaar gaan samenwerken. Het is toch normaal dat een talent
hogerop wil."
,Ik voel me nog wel Jong, maar er
wordt af en toe wel eens gekat door
tegenstanders en medespelers. Zo
van, je loopt niet meer zo hard, Je
wordt oud, of ze noemen je gewoon
"ouwe". De oudste ben ik niet. Er
zijn een stuk of vijf, zes spelers, met
wie ik al zo'n negen jaar voetbal. Dat
heeft wel z'n bekoringen. Je gaat
met die jongens naar het voetballen
om je walt uit te leven. Om te dollen.
Ik hou er wel van dat er op z'n tijd
een geintje wordt gemaakt. Na de
wedstrijd hoor je een jongere tegen
een oudere wel eens zeggen, zeg sta
je nou nog voor de spiegel. Ja, volgt
dan steevast, die paar haren die ik
nog heb moet ik wel goed leggen".
Gerard Désar gelooft echter niet
dat Gillis Hendrikse en John van
Velzen, het duo dat zijn voetbalpres-
taties liever met klinkende munt ge
honoreerd wilde zien, zijn advies
hebben ingewonnen omdat hij tot de
oudere voetbalgeneratie kan worden
gerekend. "Ik geloof dat ze naar me
toe zijn gekomen omdat ik zelf be
taald voetbal heb gespeeld. Boven
dien zit ik in het bestuur.
En dat bestuur heeft me gevraagd
de Jongens vanuit UVS te begelei
den. Ik ben in hun hui^ gekropen.
Moeilijk omdat het knapen van 19
en 21 Jaar zijn, maar ik dacht wel dat
het voor beiden zeer goed is afgelo
pen. Ze zullen beginnen in het c-elf-
tal. In him contract is een clausule
opgenomen waarin staat dat wan
neer ze overgaan naar de eerste
groep ze meteen meer geld verdienen
Désar, die zelf betaalde voetbalerva
ring heeft opgedaan bij het Roosen-
daalse RBC, is gekscherend al de Cor
Coster van Leiden genoemd. "Dat
hoort ook bij het jennen, het dollen.
Ik heb een leuk cadeau van die Jon
gens gehad.
Ik ben amateur. Het ging mij er niet
om er iets aan over te houden. Het
ging mij alleen om de toekomst van
die twee. Ik vind het geen reële zaak,
als je zegt, wij hebben een talent, la
ten we hem uit de etalage halen, an
ders raken we hem kwijt. Over het
algemeen staan de amateurclubs te
huiverig tegenover het betaalde voet
bal. Natuurlijk, het profvoetbal moet
meer oog krijgen voor de financiële
wensen van de amateurs.
Zij moeten een hogere vergoeding
krijgen, zodat de amateurclubs weer
betere trainers in dienst kunnen ne
men, waar het profvoetbal op zijn
beurt weer van kan profiteren. De
partijen moeten beter met elkaar
gaan samenwerken. Het is toch nor
maal dat een talent hogerop wil. Bij
UVS wordt dan ook eerst naar het
belang van het lid gekeken. Zou de
sprong te groot zijn geweest dan zou
den we het hebben afgeraden. Jon
gens als Hendrikse en v. Velzen, die
het in zich hebben om eredivisie
spelers te worden, kon je echter al
leen maar aanmoedigen". Voor UVS-
noemt Désar het vertrek van het
aanvalsduo een "aderlating". "Hen
drikse kan fabelachtig spelen en een
verdediger alle hoeken van het veld
laten zien, zoals hij bij ons ook deed
op de training. De vraag is alleen
Door
Jan Preenen
hoe hij zal reageren
door een verdediger als Krol een
paar maal fors wordt aangepakt.
John van Velzen kan in ieder geval
goed incasseren én uitdelen. Hij moet
alleen nog worden geschoold op tak-
tisch en technisch gebied. Het voor
deel is dat hij zijn tekortkomingen
kent. Je zou hem kunnen vergelijken
met het type Müller. In ieder geval
krijg je zo'n spitsspeler niet zo snel
meer". Met het vertrek van Van Vel
zen en Hendrikse valt tweederde van
de aanval weg.
Nieuwe spelers
Kan die mini-exodus worden opge
vangen? "Als groep moet het kun
nen lukken. Vooral omdat we nog
wat nieuwe gezichten krijgen. Cor
Pennenburg, Wim v.d. Linden, Teun
Hoek. Of ze er bij zullen zijn kan ik
niet zeggen. Ik weet alleen dat ze tot
de 18 of 20 spelers zullen behoren, die
zullen moeten knokken voor een
plaats. Mijn ervaring is wel dat Jon
gens, die het om prestatieve redenen
hogerop zoeken uit het goede hout
zijn gesneden. Wat de voorhoede be
treft, Jan Verver kan zeker het ni
veau van Hendrikse halen, maar dan
zit je weer met het probleem van de
linkervleugel".
Gerard Désar, die het afgelopen sei
zoen deel uitmaakte van het mid
denrif van UVS en daarvoor zelfs al
eens laatste man is geweest is van
huis uit epn spitsspeler. Zou hij na
het vertrek van Van Velzen naar zijn
oude plek terugwillen?
"Ik betwijfel of dat de goede oplos
sing is. Ik kan niet zoveel risico meer
nemen als in het verleden. Tussen
vier man inspringen, waardoor je een
klap met een elleboog op je ogen kan
krijgen, dat risico wil ik niet meer lo
pen. Ik kan eenvoudig die verant
woording niet meer nemen. Drie jaar
geleden liep ik tegen Fluks een her
senschudding op. Zes weken was ik
thuis. Zoiets kan niet meer. Ik heb
ook mijn verplichtingen als leraar.
Het afgelopen seizoen was ik lin
kermiddenvelder. Op die plaats voel
de ik me op mijn gemak. Maar als
trainer Van Schooten zegt, Désar in
de spits, dan doe ik het.
Het is voor mij een hobby, die ik zo
goéd mogelijk wil beoefenen. Je kunt
toch niet meer voor je zelf spelen.
Je moet je, ook in het amateurvoet
bal, in aienst stellen van het elftal,
anders kom je er niet meer aan te
pas. Ac.it jaar geleden kon het nog
wel en werden we met een paar pu
re individualisten kaïnpioen". Aan
een titel denkt Gerard Désar niet als
hij de kansen afweegt voor het nieu
we seizoen. Gematigd optimistisch,
zou je hem kunnen noemen: "We
gaan het wel redden in de hoofdklas
se. Ploegen als SDW, De Spartaan en
ElinkwijK kennen we nog van oefen
wedstrijden. Daarin bleek dat zij van
gelijkba-e sterkte waren. Het zal
daarom iedere week keihard werken
worden" Een Leidse derby op het
hoogste amateurniveau ontbreekt
tijdens de komende voetbal Jaargang.
Voor Désar een onbegrijpelijke zaak.
"Potentieel heeft Roodenburg een
sterker elftal dan wij, met een flink
aantal Jongens, die ongeveer 20 jaar
zijn. Bij ons ligt de gemiddelde leef
tijd zes a zeven jaar hoger. Daar
om verwachtte ik dat Roodenburg
met zijn jeugd zonder meer zou door
stoten en wij het moeilijk zouden
krijgen. Ik verwonder me er over,
dat Roodenburg het niet heeft ge
haald. Technisch gezien, doen ze
immers ook niets voor ons onder".
Afscheid?
De kennismaking met de hoofdklas
se zou voor Gerard Désar wel eens
het afscheid kunnen betekenen van
de amateursport als aktief voetbal
ler. "K in ik trainer worden van een
goed georganiseerde en prestatief in
gestelde club dan zou dit inderdaad
een van mijn laatste Jaren, zo niet
het laatste kunnen worden Ik hoop.
zo snel mogelijk het b-diploma te ha
len en uar zal het er van afhangen
welke mogelijkheden er voor mij als
trainer zijn". Ligt zijn werkterrein
ook dan nog bij UVS? 'Tk dacht het
•niet. Ik zou tenminste UVS niet wil
len adviseren om Van Schooten te
laten gaan. Hij is een geweldige
trainer, die goed met de Jongens kan
omgaan en in taktisch opzicht erg
sterk is" Ook op bestuurlijk niveau
ziet Gerard Désar voor zichzelf wei
nig toekomst bij UVS. Enige tijd
is hij als vice-voorzitter de rechter
hand geweest van de naar NAC ver
trokken voorzitter Fokko Nienhuis,
thans maakt hij als commissaris deel
uit van at blauwwitte leiding. "Een
vice-voorzitter leid Je op voor het
voorzitterschap. Je mag althans aan
nemen dat hij de voorzitter eens zal
vervangen, maar dst zag lk voor me
zelf niet zitten. Ik duik liever over
enkele laren de trainerij in dan dat
ik een organisatorische functie zou
willen hebben. Ik heb de mogelijkhe
den en onmogelijkheden in Lelden
gezien. Vandaar".
