"Het fietst zo weg,
wist je dat?
Brug met drie rij
stroken over Rijn
'Dames en heren,
hier zijn ze weer'
De Tour de Frats kwam terug
F luba
Bestuur gewestraad
tegen voortzetting
Waarom moeten 325
woningen leeg staan?
DONDERDAG 1 AUGUSTUS 1974
Door A g_ J
Paul Wolfswinkel
en Jan Holvast
En dit is hem dan: Ome Joop, de tourdokter, die een eigen
wisselbokaal in de strijd wierp.
LEIDEN Wat is heerlijker dan mee te mogen rijden in de
karavaan van de Tour de Frats? Precies: niets. Achter de
geluidswagen met Ome Germ aan het stuur en de microfoon
(straks meer daarover) reden we mee. Braaf de renners vol
gend op hun weg van de grens van de stad (Vrouwenweg)
naar het Stadhuisplein.
En wie zagen we in de karavaan
nog meer? Ome Joop Vervoorn, de
Leidse ster die een schildje aan zijn
rijwiel met hulpmotor had bevestigd
met het woord „tourdokter". Achter
op de bagagedrager ontwaarden we
een klein tasje, waar ongetwijfeld de
pleisters, de zwachtels en de trek-
zalf waren verstopt. Ome Joop was
getooid met een (eens) hagelwitte
pet volgens het Belgische model en
had een dunne sigaar ferm tussen
de lippen geklemd. Gelukzalig keek
hy me aan en riep: „Mooi hè? Ja
het is mooi. hoor!"
Volgens plan zou de stoet Jeugdi
ge wielrijders om kwart over één de
gemeentegrens passeren. Toen foto
graaf Jan van der Bijl en ik rond
één uur aankwamen, waren er
slechts twee motoragenten en twee
omstanders van Jeugdige leeftijd, die
wat verveeld zaten te wachten op een
hekje. We zijn er maar by gaan zit
ten. Wachten.
Om half twee vonden we het wel
letjes; er was geen bericht dat de
sportieve peddelaars in aantocht wa
ren en we besloten maar naar het
Stadhuisplein te gaan, om ter plek
ke, «etwait comfortabeler gezeten te
wachten.
Snakken
En Ja hoor, dan sta Je in de file
voor de brug te wachten en dan hoor
Je de politiefluit. Hoor: ze zyn er.
Gelukkig maar.
Ome Chris. de wedstrijdleider
heeft zich een beetje in de tyd ver
gist en snélde in zyn rappe auto
vooruit om dat te melden, vyf minu
ten later komen ze eraan. Zwaaiend
en herrietnakend. Moe. vies en eigen,
ïyk dolbiy. „Nou die kleren snakken
naar wasmiddel", zegt fotograaf Jan.
Inderdaad. Tien volle dagen op pad
en een groot deel daarvan op het
zadel neemt wel wat vuil op.
De grote bestelauto van Ome Germ
verwelkomde zeer attent de agenten,
de pers ènde NOS. Die helaas
verstek het gaan.
Ome Germ is overigens een hele
Jofele man. Onderweg door de stad
liet hy de omstanders veelvuldig het
volgende weten: „Ja dames en heren,
hier zyn ze weer. De kinderen die
tien dagen lang een rijwieltocht heb
ben gemaakt door Nederland. Mor
gen kunt u een uitgebreid verslag
lezen in het Leidsch Dagblad, de
enige krant die by de tyd is".
Kük, en als je zoiets hoort, gaat Je
hart sneller slaan. Gratis reclame en
dan nog eens 'n keer door 'n geluids
wagen, zomaar op een goede woens
dagmiddag. Dat is ontroerend.
Het toeschouwerspubliek viel een
beetje tegen, maar de mens die ston
den te kyken, hadden een bewonde
rende blik in de ogen. Helemaal zo
als het moet dus.
Tof
Begeleid door vrolijke marsmuziek
en Duitstalige, min of meer muzikale
liefdesproblemen, die uit de luidspre
ker schalden, bereikten we het Stad
huisplein. Ouders, vriendjes en
vriendinnetjes, kussen, handen, op
merkingen en natuurlijk bloemen.
Iedere bos mooi ingepakt met een
kaartje erbij. „Met dank aan u"
staat erop. Beter was het geweest
wanneer er op zou hebben gestaan:
„Jongens, dat hebben Jullie tof ge
daan. Hartstikke goed!" Vooruit, laat
dat dan de wens zyn van deze krant.
Tourmoeders, ooms. belangrijk ge
barende meneren en gewone mensen
maken zich klaar om naar het vyf-
hovenhuis aan de Hoflaan te gaan,
waar de Tour de Frats officieel zal
worden afgesloten, de bagage zal
worden overgeheveld in de diverse
auto's en de pry zen zullen worden
uitgedeeld. Nou Ja, prijzen. Er zyn
eigenlyk geen pryzen. Want het was
een vakantietocht. Maar wél een gele
trui en wél twee wisselbekers, waar
van de ene als opschrift heeft: „Ome
Sodemieters
Bloemen. "Met dank aan u."
ó,.i. -
Een enthousiaste moeder.
Joop's Tour Wisselbokaal". De in
houd van een fles champagne zou
er slechts de bodem van kunnen be
dekken. De voetbalwereldcup was be
duidend minder, hebben we voor de
zoveelste keer geconstateerd. Sjonge-
Jonge, wat een knots.
Maar volkomen terecht en gegund.
Want waar zyn deze erg Jonge men
sen allemaal geweest? In Culemborg.
Amsterdam, Leeuwarden, Arnhem,
Enkhuizen, Havelte, Deventer, Bode
graven. Totaal zo'n slordige 700 (ze
venhonderd) kilometer. En geen za-
delpyn. Eén uitvaller slechts, maar
die was door een wesp gestoken. De
trekzalf van Ome Joop baatte niet,
de lokale medicynman heeft er een
groot verband om moeten doen.
Voor de 24ste keer werd er gefietst.
Volgend Jaar zal het zilver overal
blinken. Want dan wordt er natuur-
lyk weer gereden.
'n Buitje water
In het Vyfhovenhuis was de tyd
om even met vader en moeder te
praten eindeiyk aanwezig. Een klein
meisje knuffelt haar broertje dat ze
duidelyk heeft gemist. Forse smakken
van kussen bezegelen de terugkeer.
„Wat is dat nou?", zegt Ome Germ,
„hebben we geen verkering meer?
Nou meneer, die dochter van u is
een dondersteen hoor, maar we heb
ben veel plezier gehad".
Ome Germ tegen my: „Het was
heerlyk. Redeiyk goed weer onder
weg. In de buurt van Leeuwarden
hebben we een buitje water gehad
en later nog eens wat meer. Maar
het was machtig. En die zevenhon
derd kilometer. Het fietst zó weg,
wist Je dat?"
Tja, Je zegt maar niks. Je hebt het
laatste eindje meegereden en dan
nog in een auto. Foei eigenlyk.
In de grote zaal van het clubge
bouw wordt alles neergelegd en de
(reclame) truitjes worden in een
grote wasmand gestapt. Het is voor
bij het wachten is alleen nog op de
winnaar van de gele trui en het
overhandigen van de wisselbeker.
Derhalve roept een wat machts
wellustige Jongeman met een Juke-
boxstem: .Appèl, appèl!!" en prompt
gaat iedereen zitten op de grond.
Keurig netjes in ryen, gerangschikt
naar de ploeg die ze vertegenwoor
digen.
Een-twee-drie en daar is
de pakkerd.
Ome Chris dankt iedereen en zegt
de traditionele woorden: „Jullie wa
ren lastige sodemieters, maar we
hebben een hoop plezier gehad".
Welaan, een cliché dat het nog im
mer doet.
De winnaar van de gele trui, die
eerst over de borstrok van Ome Joop
zat gegord, komt uit Leeuwarden.
Van de zes meisjes-wielrensters uit
Leiden krijgt hy kussen. Ze zyn van
het begin af aan opgetreden als
tourmissen. De zaal roept heel
hard: „Een-twee-drie" en SJoerd
krijgt links en rechts een pakkerd
op de wang gedrukt. Tot drie maal
toe. Dezelfde SJoerd neemt ook de
wisselbeker van een limonadefabriek
in ontvangst om de simpele reden
dat ze met de naam van de gazeuse-
maker op him shirtje hebben rond
getoerd. Een dubbeltrotse knaap.
Arie uit Arnhem was door de hele
club gekozen als de meest sportieve.
En hij kon ternauwernood de bokaal
met de naam van Ome Joop torsen.
Fijn
Klaar. Afgelopen. Voorby. Moeders
kyken trots rond. Vaders hebben een
pilsje in de hand. Het „informele
gedeelte", zoals het wordt aangekon
digd, kan beginnen.
wy vertrekken. Na eerst een Leids
meisje te hebben horen vertellen dat
het leuk, fyn, mooi, heerlyk en ro
mantisch was. „Sommigen hebben
verkering gehad. Ik niet; ik heb het
fyn gehad".
En daar denk ik nu nóg over na.
Ja, dames en heren, hier zijn ze weer.
Op het Stadhuisplein.
Uitvakken en neerleggen. Het is voorbij.
Ter ontsluiting van de Waard
LEIDEN Als de gemeenteraad
maandag akkoord gaat, zal binnen
kort worden begonnen met de bouw
van de Sumatrabrug over de Oude
Rijn tussen de Admiraal6weg en de
Lage Rijndijk. Ze zal een krediet
beschikbaar stellen van f 2.451.100. De
brug za, worden uitgevoerd met drie
overspanningen. De middelste over
spanning komt boven de as van het
vaarwater te liggen en zal voor de
scheepvaart in beweegbare vorm
(ophaalbrug) worden uitgevoerd. De
doorvaarbreedte van het beweegba
re gedeelte is aangepast aan die van
de Schrijversbrug en bedraagt 10.50
meter. De brug zal geschikt zijn voor
drie rijstroken met aanliggende rij
wielstroken en een voetpad. Ten be
hoeve van de aansluiting van de
brug op de aanwezige wegen dient 't
dwarsprofiel van de Admdraalsweg
over enige lengte te worden aange
past. Verder moet het kruispunt La
ge Rijn iijk-Sumatrastraat worden
gereconstrueerd. Voor het maken
van de oprit vanaf de lage Rijn
dijk moeten een aantal panden wor
den gesloopt. Dit zijn de woningen
lage Rijndijk nummer 96a, 96b, 98,
100 en 102, alsmede een aangrenzend
brandspuithuisje. De woningen zijn
al eigendom van de gemeente en zul
len, voor zover nodig na ontruiming
worden afgebroken. In overleg met
het Bureau Huisvesting zal zo no
dig voor vervangende woonruimte
worden gezorgd, Voor een goede ver
keersafwikkeling is het nodig dat het
kruispunt Lage Rijndijk-Sumatrastr
van een verkeerslichteninstallatie zal
worden voorzien. De kosten van een
dergeiyke installatie bedragen
f 175.000,—.
B. en W. achten de bouw van de
brug dringend noodzakelijk in ver
band met de bereikbaarheid van de
bedrijven in de Waard. Het geld
dat hiermee gemoeid is, was aanvan
kelijk bestemd voor de Hoflandbrug
(verbinding in het verlengde van de
Vijf Meilaan over het korte Vliet-
kanaal). De aanleg hiervan is nu
voorlopig opgeschort.
dus snel, pak dat hoge netto veeklo
voor alle uitzendkrachten
LEIDEN De meerderheid van evenals Oegstgeest, Rijnsburg, Val-
het dagelijks bestuur van de gewest- kenburg en Wassenaar. De zes ove-
raad Leiden s tegen verlenging van rige gemeenten Leiden, Leider
de huidige gewestelijke regeling. Men dorp, Warmond, Zoeterwoude, Voor-
adviseert de gewestraad een daartoe schoten en Sassenheim bezien nu
strekkend verzoek van Katwijk af te de mogelijkheid om te komen tot een
wijzen. Deze gemeente heeft zich te- "klem" gewest Leiden op basis van
gen het definitieve ontwerp van de het definitief ontwerp. In de verga-
gemeenschappelijke regeling voor een dering van 15 augustus komt een en
nieuw gewest Leiden uitgesproken, ander ter sprake.
LEZERS SCHRIJVEN
Naar aanleiding van uw artikel van
Wonen in Leiden nr. 3 moeten ons
toch enkele dingen van het hart over
de nota volkshuisvestóngs-beleid voor
de komende jaren.
Volgens de nota is er een correc
tie nodig van de sociale-economische
achterstand van Leiden. Deze achter
stand zou men willen verhelpen door
kapitaalkrachtige mensen van bui
ten naar de Merenwijk en het toe
komstige Waardeiland te lokken. In
dien het sociaal-economische aspect
zo belangrijk is en dan vooral het
economische, waarom annexeert de
gemeente dan niet een gedeelte van
Leiderdorp of Oegstgeest (zie nota
gewestvorming)
Om Leiden uit zijn woon-ellende
te halen heeft men in de eind zesti
ger en begin zeventiger Jaren de Me
renwijk opgezet met het uiteindelijke
doel om alleen de Leidse woningzoe
kende een dak boven zijn hoofd te ge
ven (Arends- en Condorhorst, totale
leegstand nu meer dan 20%). Doch
door on- en verklaarbare redenen is
dit in de (stink) sloot gevallen. Hoe
ver steekt de gemeente hier zijn hand
in eigen boezem?
°®?leente- er staan nog minstens
325 flats en maisonnettes leeg waar
van tientallen langer dan een half
Jaar. Moeten deze woningen nou
werkelijk renteloos leegstaan en aan
de urgent woningzoekende geweigerd
worden of is verlaging van de huur
niet wenselijker
2500 urgent woningzoekenden van
Ledden nog een paar nachtjes slapen
en de S te venhof jespolder zet zijn
poorten in 1975 open en Leiden is
ontzet van het woonjuk met huur
prijzen van minimaal f 375. Is dit
niet wat al te wrang gemeente Lei
den, met de gedachte van de Meren-
wyk nog in het achterhoofd?
Huurders Komitee Merenwijk
Kiekendiefhorst 5
Leiden.
