„Enkelen
vatten
het te
„HET ZIJN TOCH
GOUDZOEKERS"
Haan:
licht op"
„Tijd ging zo snel"
IAIM 74-
Cruijff: 'Er schortte teveel aan de mentaliteit'
Van Hanegem: 'Wimke
was er kapot van
dat hij eruit moest'
MAANDAG 8 JULI 1974
MUNCHEN Wim van Hanegem zoekt in de catacomben van het imposante Mün-
chener Olympiastadion naar de uitgang- Een groepje Duitse spelers, waarvan Bert Vogts
het vrolijke middelpunt is, loopt hem in de lange gang tegemoet. Plotseling klinkt uit het
uitgelaten spelersgroepje op: „Jammer dat Cruijff vandaag niet meedeed, want nu had
Berti helemaal niets te doen".
Door
Rob Vente
De reactie van Wim van Hanegem,
die Je toch al geen grote verliezer
kunt noemen, is ongemeen fel
„Jullie zijn gek. Stapelgek", roept
hij naar de mannen tegen wie hij
net heeft gevoetbald.
Het zit Wim van Hanegem een
paar uur na de finale nog steeds
ontzettend dwars dat Duitsland de
hoogste eer heeft gegrepen. „Mazze
laars zijn het. Goudzoekers. Twee
derde van de wedstrijd zijn ze niet
aan de bal geweest. Slechts met ge
luk bleven ze overeind. Of was het
soms geen geluk dat Breitner twee
maal redde toen Sepp Maier al was
gepasseerd? Trouwens, Sepp Maier
is de enige Duitser waarvoor ik be
wondering koester. Hij deed het
grandioos. Hij, en hij alleen, redde
Duitsland".
Over Berti Vogts is Wim van Ha
negem totaal niet te spreken. „Hij
is gemener dan de Brazilianen wa
ren. Hij was even erg als Perfumo,
maar die kon er tenminste nog
goed bij voetballen. Vogts kan wei
nig".
Ook over Gerd Muller spreekt de
Feyenoorder bepaald niet met be
wondering.
„Wat een komediant is dat. Hij
gaat. als de bal allang weg is, op
mijn voet staan. En als ik hem dan
een duwtje geef, laat hij zich lang
uit op de grond vallen. De aan
steller. Later dacht ik: had ik hem
maar een flinke tik op zijn kaak
gegeven, dan had hij tenminste een
reden gehad om neer te gaan".
„En heb Je gezien hoe hij Wim
Rijsbergen pakte? Hij schopte naar
achteren en raakte hem tegen zijn
knie. Wlmke was er kapot van dat
hU eruit moest".
Horizontaal
Maar de man die gisteren Wim van
Hanegem het meest had geïrriteerd,
beette John Taylor, de arbiter uit
Engeland. „Die kerel is van beroep
slager. Nou, ik denk dat hij in
Duitsland zijn braadworsten slijt.
Hij was finaal tegen ons. Nadat hij
ons die strafschop had meegegeven
- onder die penalty kon hij natuur
lijk onmogelijk uit - heeft hij er
constant op lopen loeren of er een
kansje zou komen om er Duitsland
óók eentje te geven. Nou, er ging
tenslotte een Duitser horizontaal en
Jawel hoor. meneer had zijn zin.
Op de stip".
„En hoe trad hij nou tegen Berti
Vogts op? Goed. hij gaf hem on
middellijk een gele kaart. Dat leek
sterk van hem gedaan. Maar daar
na liet hij alles van Vogts toe en
dat vond ik enorm zwak. Nee ,voor
Nederland was hij een uitgesproken
rot scheidsrechter".
Niet alleen op tegenstanders en
scheidsrechter had de verbitterde
Van Hanegem veel aan te merken.
Hij gaf ook eerlijk toe dat Oranje
veel fouten had gemaakt.
„Nadat we zo snel op 1-0 waren ge
komen, hadden we twee dingen
kunnen doen. Of fel gaan aanval
len. drukken, pressie uitoefenen, óf
ons ver op onze eigen helft laten
terugzakken: die Duitsers laten ko
men en dan proberen om te coun
teren. Dat voetbal ligt ons trouwens
het beste. Dus hadden we dat vol
gens mij moeten doen".
„Maar nu gebeurde geen van beide.
We speelden elkaar op de middel
lijn de bal toe, al maakte dat vaak
een nogal verkrampte indruk. Maar
goed. hij ging soms keurig in het
rond. We schoten er alleen geen
bliksem mee op. We verdedigden'
niet en we vielen niet aan. En door
deze manier van voetballen werd
onze aanval ook van de verdediging
afgesloten. Bovendien speelden we
daarmee Duitsland precies in de
kaart. Want nu konden zij afwach
ten. konden zij counteren. Werke
lijk, we hebben na die voorsprong
gewoon erg stom gevoetbald. Het
was dan ook niet zo vreemd dat
Rinus Michels in de rust behoorlijk
kwaad was".
Gevaarlijk
In de tweede helft viel Nederland
wel fanatiek aan. kwamen er kan
sen ,maar het offensief verbloemde
toch niet dat er aanvallend nogal
wat fouten werden gemaakt. En
waarom speelde Johan Cruijff bij
voorbeeld zelden in de spits?
Wim van Hanegem: „Onze vleugels
waren niet best. Rensenbrink viel
tegen en ook uit Rep kwam heel
wenig. Oh, als Rep die bal die
hij in het zijnet schoot, nu eens
rustig had voorgezet, had ik hem er
zoó in kunnen tikken. De gevaarlijk
ste vleugelspeler bij ons was na
rust René van de Kerkhof".
„En wat Johanin Cruijff betrof. Tja
naderhand zeg Je: had meer in de
spits moeten gaan lopen. Maar Ja,
wat is wijsheid? En toch, ondanks
alles hebben we een serie mooie
kansen gehad. Die krijg Je trouwens
meestal als Je, zoals wij deden, er
een soort alles-of-niets-offensief
uitperst. En als het inderdaad 2-2
was geworden, hadden we Duitsland
daarna opgerold. Daar ben ik van
overtuigd".
En daarna: „Ik ben toch nog steeds
niet kapot van het voetbal van
Duitsland. Ik krijg het ook niet
over mijn hart om spontaan te zeg
gen: ik gun ze die titel. Nee. ik had
eerder Polen het kampioenschap ge
gund dat de Duiters".
Van Hanegem over zijn eigen pres
tatie: „Er hebben al veel mensen
tegen me gezegd: „Wat had Je een
moeite met die Höness, he?" Maar
zó gevaarlijk vond ik hem voor rust
niet. Ja, één keer kwam hij er goed
door, maar verder kan ik me niet
herinneren dat hij gevaarlijk werd".
Wat ging er in Je om toen Frans
Beckenbauer de wereldbeker om
hoog hield?
„Hij heeft hem verdorie en Johan
Cruijff niet. En hoe ik mezelf nu
voel? Als Jan Jansen toen die in
De Tour de France tweede werd.
Want de tweede plaats telt niet.
Alleen de eindzege spreekt aan. En
dus is dit toernooi uiteindelijk een
afknapper voor ons geworden".
MüNCHEN - Hij mompelt het heel
zacht vooor zich uit. Zegt wanneer
Uli Höness hem onder in de donke
re gang van het Olympisch stadion
passeert: „Ach, nu heb ik de pest
in, maar over drie weken ben ik
waarschijnlijk gelukkiger dan jij".
Waarmee Arie Haan maar te ken
nen wil geven dat hij snel kan ver
geten. Even verderop een oude be
kende. Stefen Kovacs, die Haan op
beide wangen kust. En opmerkt dat
Oranje zich in de tweede helft een
waar wereldkampioen heeft getoond.
Kovacks: „Daarom zijn Jullie het
voor mij toch. Met Polen als tweede
en West-Duitsland op de derde
plaats".
Arie Haan kan erom lachen. Zegt
zelf dat hij erin is blijven geloven
tot het bittere einde in die tweede
helft. Haan: „Het kon toch elk mo
ment gebeuren. Elk moment had er
een bij hun in kunnen vliegen.
Maar de tijd ging zo verschrikkelijk
vlug. Toen hij afblies dacht ik. dat
kan nooit, dat is te vroeg".
Natuurlijk is hij teleurgesteld. Maar
lang zal het niet duren. Arie Haan:
„Het loopt zo raar in zo'n wereld
kampioenschap, Men denkt, die Jonn
MUNCHEN Johan Cruijff zei het tenslotte steeds scherper.
Na zijn geslaagde vertolking van de vermoeide, enigszins te
leurgestelde, maar in alle rust oordelende wereldster, richtte
de rijkste voetbaler van het continent toch zijn pijlen op de
zwakke plekken in het Nederlandse team. Culminerend in een:
„Bijna twintig minuten lang liepen we in de eerste helft te
voetballen als een schoolelftal". En scheidsrechter Taylor bleek
tenslotte ook het nodige te hebben misdaan: „Hij floot veel
vaker tegen mij dan tegen Bertie Vogts. Je moet mijn benen
zien, ondanks het feit dat ik scheenbeschermers droeg".
München Ook SJaak Swart, die
vrijwel alle wedstrijden bewoonde
die Oranje in dit toernooi speelde,
maakte na de ontgoocheling in de
finale negatieve kanttekeningen bij
Oranje.
De oud-speler van AJax' topelf, in
München: „Nederland speelde in de
eerste helft veel te langzaam. Heü
had meer tempo in zijn spel moe
ten gooien. En wat ik helemaal niet
kon begrijpen, was de houding van
Johan Cruijff. Waarom voetbalde
hy eigenlijk niet in de spits? Het is
toch zo klaar als een klontje dat
Cruyff in het strafschopgebied van
de tegenpartij het gevaarlijkste is.
Maar hij liliet zich er zelden zien.
Ja, één keertje en dat leverde toen
prompt een strafschop op. Waarom
Johan niet méér voor het doel van
Sepp Maier te vindien was, blijft
voor mij echt een raadsel".
„Al had het Nederlands elftal van
daag ook geen greintje geluk. Met
recht kun Je na deze'eindstrijd zeg
gen: de gelukkigste heeft gewon-
Gerd Miïller door Van Hane-
yem een "komediant" genoemd
wordt na zijn goal omhelsd door
(v.l.n.r.) Grabowski, Beckenbauer,
Overath en Breitner.
gens beleven wat. Maar wat beleef
je nou eigenlijk. Het verblijf in het
trainingskamp. Afgesloten van de
wereld. WK-koorts? Alleen als Je
het veld opkomt. Lang over de
wedstrijden nadenken? Helemaal
niet, want Je hebt er nog miet een
gespeeld of de andere staat al weer
voor de deur".
Zijn'grootste teleurstelling? Die ge
lijkmaker. Weifelend: „Ik weet nu
nog niet of het wel een echte pe
nalty was. Die Hölzenbein heeft er
een handje van zich fraai te laten
vallen. Maar Je voelde dat Taylor
er een penalty voor zou geven. Die
tweede treffer? Ja, die had ook niet
hóeven te vallen. Als we zo ge
speeld hadden als na rust, was er
niets aan de hand geweest.
Spijtig: „Je speelt een heel toer
nooi. Zeven wedstrijden. In die ze
ven wedstrijden gaat het 20 minu
ten lang even niet naar wens. Het
klikt heel even niet en pats, Je ver
speelt de titel. En dat terwijl Je er
zo dichtbij bent geweest".
Een tikje somber: .Misschien ko
men we er nooit meer zo dichtbij.
Hoewel...in de komende kwalificatie
wedstrijden speelt Cruyff natuurlijk
nog mee. Dus kunnen we het halen.
En dan in 1978 in Argentinië, Ja,
dan zijn wer er nog. Ik, Rep, Krol.
Neeskens, De Jong. Allemaal zo'n 29
Jaar dan. Vol ervaring. Aangevuld
met Jong talent blijf ik erin gelo-
Het moet eens mogelijk zijn. En als
het toch nooit lukt, ach, dan denk
ik maar, Je kunt in het leven nu
eenmaal niet alles hebben".
Nerveus
Johan Neeskens: "We speelden alle
maal waardeloos voor rust. Niet een
uitgezonderd. Het ging niet, het luk
te niet, we raakten nerveus en toen
begon het Toen kwamen die Duit
sers en dat was fataal."
Wat vond hij van zichzelf, die eerste
helft? Neeskens: "Waardeloos ook.
Ik heb toch geen bal goed geraakt
voor rust".
De nieuwe Barcelona-vedette kon
geen verklaring geven voor de zwak
ke eerste helft van Oranje. "Mis
schien stonden we toch wel te snel
voor. Dachten we even, oh, gaat dat
zo hier in München. En je weet het
bij die Duitsers ben Je nooit klaar.
Die blijven alles proberen. Ze deden
het daarbij zo slim. Bleven na die
1-0 achterstand toch achter hangen.
Ons middenveld drong op en dan
was er olotseling een te groot gat
tussen onze verdediging en midden
linie. Daar profiteerden ze van. Stom
van ons achteraf, maar niets meer
aan te doen. Daarbij, er zaten er
een paar van ons helemaal vast voor
rust. Na rust lag het allemaal an
ders. Toen speelden we als vanouds.
Met een tikje meer geluk hadden we
ze toch weggespeeld. Met een tikje
meer geluk wordt het toch vier, vijf
nul voor ons?".
nu
Door
Fred Racké
den te weinig gebruik gemaakt. Het
is helemaal niet erg om tegen die
Duiters te gaan bevriezen, de bal
rond te spelen. Maar dat moet dan
wél goed worden gedaan. En wat
het belangrijkste was: er schortte
teveel aan de mentaliteit. Een paar
spelers hebben het toen te gemak
kelijk opgevat. We lieten ze toen te
ver komen. We stonden in het
strafschopgebied te verdedigen en
we raakten te snel aangeslagen.
Ook alweer een kwestie van metala-
teit".
Cruyff zelf droeg overigens zowel
voor als na rust minder dan men
van hem was gewend aan de aan
vallende acties bij. „Maar dat", zegt
hij, „kon ook niet anders. Ik wist
meteen, dat ik Vogts bij me zou
krijgen. Je moet in zo'n geval even
afwachten hoe dat gaat .Is de man
slecht ,dan kun je hem uitspelen,
maar draait hij behoorlijk en houdt
hij goed vast. dan moet Je het op
een andere manier doen. Je hebt
dan maar vijftig procent kans, dat
je hem voorbij komt en dat risico
is te groot.
Johan Cruijff wordt bij het verlaten van het veld na de eerste helft door scheidsrechter Taylc
wuifd met een gele kaart.
Dat hadden we van tevoren zo be
dacht. Als ik Vogts kon binden - en
dat is geloof ik aardig gelukt - dan
zou er ruimte komen voor de ande
ren. Met name was het de bedoe
ling, dat Arie Haan dan veel op zou
komen, maar van die mogleijkheden
is ook alweer te weinig gebruik ge
maakt".
In de tweede helft hervond Neder
land zichzelf. Cruyff: „Maar ook
doordat we een ander syteem
moesten gaan spelen. Dat was toch
weer even wennen, vandaar dat we
het laatste half uur pas op zijn
sterkst waren. Je moet niet verge
ten dat we met dit elftal nog niet
achter hadden gestaan. Dat tegen
een achterstand voetballen was voor
deze ploeg zo nieuw, dat we nog
even naar de juiste manier van
drukken moesten zoeken.
Maat toen hadden we ze ook hele
maal te pakken. Logisch, dat je in
de verdediging dan ook enig risico
neemt". En over het Duitse elftal:
„Ze hebben niet veel klasse, maar
Wél mentaliteit, vechtlust. Wij wa
ren kwa voetbal toch de betere
ploeg. En als je eens even hun be
slissende goal afweegt tegen al onze
kansen, nou dan zijn we snel uitge
praat".
Te oud
Wat nu. met Johann Cruyff? „Ik
zal er bij het volgend wereldkam
pioenschap niet meer bij zijn",
denkt de vedette. Ten eerste heb ik
mij voorgenomen tot ongeveer mijn
dertigste te voetballen en ten twee
de ben ik dan waarschijnlijk te oud
voor zo'n toernooi". Stapt Cruff te
vreden uit dit wereldkampioenschap?
„Ik ben blij, dat het er op zit. Ik
moet er niet aan denken, dat ik
nog eens zeven weken naar zo'n
toernooi zou moeten toeleven. Maar
tevreden ben ik toch wel. Wij heb
ben hier tenslotte het beste voetbal
gespeeld en diat dan wel het hele
toernooi plus in de finale. Boven
dien krijg Je nu nog een hele lange/
discussie over het feit of de goeie
wel heeft gewonnen. Dat wakkert
de belangstelling voor het voetbal
misschien nog wel meer aan dan
een wereldtitel en dat is alleen
Sjciak Swart:
Cruijff voor
mij 'n raadsel
Aanvoerder Johan Cruijff was na afloop van het verloren duel
tegen West-Duitsland niet te spreken over de inzet van sommigen
van z'n manschappen: "Enkele spelers hebben het te licht opge
vat". Daarvan werd het Nederlands elftal misschien wel de sigaar.
Immer vrolijke Wim Suurbier voelde zich in ieder geval niet
aangesproken en pufte er tijdens het slotfeest in het stadionres
taurant stevig op los.
Daarover blijkt de Nederlandse aan
voerder dan ook ruzie met de En
gelse slager ite hebben gehad, het
geen hem een gele kaart kostte
toen Taylor de eerste helft al had
afgefloten. Cruyff: „Ik vond, dat
hij te veel omzwaaide. Dan weer al
les naar de ene kant, dan weer
naar de andere. Maar ik moet toe
geven, dat we hem in de slotfase
ook wel weer méé hadden".
De Slotfase, die Nederland minstens
een gelijk spel (en dus een wellicht
té zwaer verlenging) had moeten
brengen - of zelfs een overwinning.
Johan Cruyff: „In de tweede helft
speelden wij natuurlijk zeer sterk.
De Duitsers hadden niets in te
brengen. Maar het leek wel of die
ballen er niet in mochten. Daar
kopt die Breitner een zekere goal
van de doellijn, die Maier ligt al op
de grond, krijgt hij nóg die kopbal
in zijn handen".
Bevriezen
Maar gaf Nederland dan in die eer
ste helft niet een zekere zege uit
handen? Cruyff: „Ach, het is maar
hoe je het bekijkt. Het spel liep wel
zoals we ons dat hadden voorgesteld
maar er is toen van de mogelljkhe-
