DDR kan niet meer boven
rol van underdog uitstijgen
'Jan krijgt
kapsones'
Kleine samenzweringen van voetbal-grootvorsten
Ik weet niet
eens wat
buitenspel is"
Alleen'n senoritas
die nóóit scherp is,
ook niet bij de laatste trek,
verdient 'n goudgele
verpakking!
STRAKS KOMT BRAZILIË NOG VIA VRIJE SCHOPPEN IN DE FINALE"
LVV LUGDUNUM
Dinie Jongbloed:
MEVROUW RIJSBERGEN
iimaester
ONDERDAG 27 JUNI 1974
Uit alles blijkt dat onze Jon
gens in Hiltrup te weinig te doen
hebben. Dan gaan ze dingen be
denken. Zo hebben ze onderlaatst
bedacht, dat de Volkskrant niet
positief genoeg over het Neder
lands elftal schreef. "Laten we
die krant dan boycotten", opperde
eentje. "Jottem", riep een andere,
en zoals het dan in de Jongens
boeken heet: "een plan was ge-
Door
Nico Scheepmaker
boren". Eergisteren deelde
Cruijff, als manusje-van-alles
aan Joop Niezen, als voorzitter
van de sportpers mee, dat er
geen persconferenties meer ge
houden zouden worden zolang er
een Journalist van de Volkskrant
bij was. Dat idee werd hem al
snel uit het hoofd gepraat, maar
wat overbleef, was dat de spelers
niets zeiden tegen de aanwezige
Volkskrant-muskiet, of zwegen
als die ergens zijn oor te luisteren
legde.
Dat mag. Ik heb daar niets op
tegen. Als iemand van de Tele
graaf mij om een interview of om
mijn mening zou vragen (met de
bedoeling die af te drukken in de
Telegraaf) dan zou ik dat ook
weigeren. Ik "lust" de Telegraaf
nu eenmaal niet, dat weten die
jongens dondersgoed, en hoe aar
dig ze verder ook van die sportre
dactie mogen zijn, verklaringen en
statements en interviews hoeven
ze nooit van mij te verwachten.
Ze hebben trouwens Jan Mulder
wel eens een (journalistiek ge
zien) zeer pittig bedrag geboden
als hij voor de Telegraaf het ver
slag schreef van, ik meen, Neder
land—Belgie, maar dat heeft hij
toen ook geweigerd. Wel heeft hij
korte tijd later in het NRC-Han-
delsblad, voor een fractie van het
Telegraaf-bedrag, een week-dag-
boek geschreven voor het zater
dagnummer.
Als de jongens van Oranje dus
meer schik in de Telegraaf heb
ben dan in de Volkskrant, en dat
ook willen tonen door pontificaal
op de foto te verschijnen met
shirtjes waarop "de Telegraaf-te-
lesport" staat, dan is dat hun
goede recht. En u zult mij ook
niet horen beweren dat die boy
cot van de Volkskrant eigenlijk
een ideetje van de Telegraaf was
om een ochtendblad-concurrent
bedankjes aan te doen, hoewel 't
een feit is dat er kioskhouders
zün die elke week een rijksdaal
dertje extra van de Telegraaf
vangen als zij het pak met Tele
grafen zodanig voor de exempla
ren van de Volkskrant en andere
concurrerende dagbladen in het
rek zetten, dat je alleen maar de
Telegraaf duidelijk ziet. Maar als
spelers zich zo "verkopen" aan
een krant (ook in letterlijke zin
natuurlijk), dan is toch uiterste
behoedzaamheid geboden bij een
boycot van een andere krant,
vooral als dat niet als persoon en
zelfs niet als speler van het Ne
derlands elftal gebeurt, maar als
collectiviteit, als "het Neder
lands elftal".
Het is trouwens niet het eerste
en unieke geval in die richting.
Enkele dagen eerder al kregen de
fotografen Frans Hemelrijk en
Egbert v. Zon, die samen 'n fo
topersbureau runnen van Cruijff
te horen dat hij ervoor zou zor
gen dat "ze niet meer aan de bak
kwamen". Reden voor dit ver
dragende geschut? Cor Coster
had 22 foto's en drie kleurendia's
van Cruijff bij hen uitgezocht
voor een reclamecampagne van
een snoepjeskoning in Spanje. "Je
stuurt de rekening maar", had
hij gezegd. Dat hadden ze ge
daan: 7000 gulden, te weten drie
maal 500 gulden voor de dia's en
22 maal 250 gulden voor de fo
to's.
Een gepeperde prijs, zult u zeg
gen. En Coster belde dan ook op
om te vragen of die rekening geen
vergissing was. Maar dat was het
niet, want dat is voor foto's en
dia's die voor reclamedoeleinden
gebruikt worden, een heel gewo
ne prijs, zelfs een redelijke prijs,
vergeleken met wat de "grote" fo
tografen in zo'n geval vragen. Jo-
han Cruijff was er echter hoogst
verontwaardigd over. Hij deed
altijd alles voor de fotografen, en
nou vroeg hij eens een keer iets,
en nu flikten ze hem dat merk
waardig hoe snel hij kan swit
chen van gewiekste zakenman
naar verloren onschuld, van man
in bonus naar gesjochten Jongen.
Zou het hem werkelijk ontgaan
zijn, dat ook hijzelf voor een foto
•neer kan vragen als deze voor re
clamedoeleinden gebruikt wordt
dan wanneer hij alleen bestemd is
voor een dag-of weekblad? "Als
hij ze niet wil hebben voor die
prijs, dan stuurt hij ze maar te
rug", zeggen Van Zon en Hemel
rijk, voor wie het maken en ver
kopen van foto's een hoofdberoep
is, en geen nevenberoep zoals voor
Cruijff. "En als hij ze alleen wil
houden om op de schoorsteen
mantel te eztten, dan mag hij ze
zelfs voor niets hebben. Maar dit
zijn de prijzen als er reclame mee
wordt gemaakt".
Dus was deed Cruijff? Hij liet
een fotokopie van de rekening cir
culeren onder de spelers, met de
jedoeling dat Van Zon en Hemel
rijk voortaan geboycot zouden
worden. Zij hebben er tot nu toe
echter niets van gemerkt, en het
is "juridisch" natuurlijk ook on
mogelijk. Zo zal ook die boycot
van de Volkskrant journalisten
wel met een sisser aflopen. Van
daag zou Joop Niezen, samen met
Ben de Graaf van de Volkskrant,
leze affaire in Hiltrup gaan uit
praten. "Hoewel ik eigenlijk niets
te bepraten heb", zegt Ben de
Graaf. "Zolang ik binnen de wet
blijf met wat ik schrijf, hoef ik
geen tekst en verantwoording af
te leggen aan Cruijff c.s.".
Dat is natuurlijk waar, maar
het kan nooit kwaad om de voet
ballers eens uit te leggen dat een
-nortJournalist niet verplicht is
zich "positief" op te stellen te
genover het voetballen en het Ne
derlands elftal, maar zich hoog
stens positief dient op te stellen
tegenover zijn krant en zijn le
zers. Men kan dan verder zoveel
als men zelf wil van mening ver
schillen over wat de betreffende
journalist schrijft, en wat dat
-igaat, ben ik het vaak niet eens
iet Ben de Graaf, om wiens stuk
ken het in feite gaat. (Michels
heeft hem weieens spottend
"Graaf Ben" genoemd).
Inderdaad is De Graaf van na
ture een scepticus, iemand die
zelfs aan de zon niet gauw een
zonzijde zal ontdekken, laat staan
•n zulke kruimels op de rokken
xn het universum als Alax en
Oranje, maar het zijn natuurlijk
geen redenen om je als PUBLIEK
oersoan" (en dat zijn al die hoog
betaalde voetballers, Cruijff voor
op) zo op de kast te laten Jagen.
Oe Nederlands-elftalspelers lo
pen als grootvorsten te voetbal
len (Cruijff als de tsaar voorop),
maar zodra gaat het om zulke
randverschijnselen, dan worden 't
kleine piekeraars die kleine sa
menzweringen op touw zetten.
Dat staat ze niet. Dan degrade
ren zij zichzelf opeens van Mase-
rati-rijders tot Fiat-600-chauf-
feurs.
ADVERTENTIE
In verband met ziekte en afwezig
heid van diverse bestuursleden is de
algemene Jaarvergadering van 28
juni as. verschoven naar
16 AUGUSTUS xs.
HET BESTUUR.
Zeilen Rob en Nico Huisman
zijn gisteren in Hindelopen Neder
lands kampioen Flying Junior ge
worden. Zij behaalden in de serie van
zes wedstrijden 36,1 punten.
HANNOVER „Straks komen ze met een paar vrije schop
pen nog in de finale", zei een collega spottend in de rust en
redraaid, Brazilië won via een vrije schop. Rivelino besliste
p een toegegeven uitermate knappe manier een partij
nti-voetbal die zijn weerga nauwelijks moet hebben gekend in
at Niedersachsen-stadion. Een suppoost bij de ingang van de
lerszaal: „Zo slecht hebben we het hier dit jaar nog niet gezien,
p dat terwijl Hannover '96 toch is gedegradeerd".
wijl men er toch alle gelegenheid
toe kreeg.
'oor
ted Racké
liten vierden de Brazilaanse sup-
Wters feest, wachtend op het mo-
ent dat hun „helden" in de spe-
rsbus zouden klimmen. Begrijpe- spelletje,
k. dat driekwart van de langsslof- -schuiven
Ode Duitse kijkers die tonelen «anhopig lijkt, omdat het
De Brazilianen boden bij hun ge
lukkige entree in deze tweede ronde
niets nieuws. Het was en bleef het
team, dat in drie wedstrijden had
laten weten niets anders dan „toe-
alsvoetbal" te kunnen spelen. Een
dat op initiatiefloos
„schuiven" berust, voetbal dat
enkel en alleen gebaseerd op de
ZZSEZZ'ZZ'Z verwachting *t misschien eena ooit
schouderophalen afdeden.
i, zelfs
-0 van Hamburg was gewroken.
De vaak moest je niet terugdenken
die wedstrijd tussen de beide bal
I*" elanden van zaterdagavond. In dlt Bra
eorg Buschner, geteisterd man op concfPt
spelers bank, ral het ook hebben ,Le™Iüja d00r PaUl° CesarI)1
'daan. Wellicht heeft hij rich af- 'weedf, was vervangen en Piazza
Uit een vrije trap zijn specialiteit scoort Rivileno Brazilië's winnende doelpunt in de wed
strijd tegen de DDR.
jvraagd hoe het mogelijk
i elftal, dat toóen zo wel
voetbalde, koelbloedig de
door Dirceu. Het was en bleef
zalig breedtespel, een zich verstrik
ken in acties, die werden opgezet
pen opving; minitieus te werk ?ondfT dat er een bedoeling achter
hg todat het ene doeltreffende kan hebben
loment daar was, dat zulk een elf- Voetbal met twee spitsen: de
draaiende, hakkende, overstappende
Jairzinho en de aan zijn zijlijn
timde de wedstrijd te maken, ter- vastgekleefde Valdomiro. Met een
Ook voor de Leidse familie Rijs-
bergen is de bal van glas. Want
meen niet dat vader Rijsbergen en
oom Jan Keijzer nu maar elke
wedstrijd "live" kunnen aan
schouwen nu zoon en neef Willem
zo erg opvallend aanwezig mee
helpt Oranje boven te brengen. Ja,
Bulgarije—Nederland hebben ze
vanaf de tribune gezien. ("Wat 'n
feest, wat een feest"), maar dat
kwam omdat er toen makkelijk
kaarten te krijgen waren. En net
als iedere andere Nederlan
der moet ook vader Rijsbergen er
moeite voor doen zulke tickets te
bemachtigen. Het is de eigen klei
ne strijd van het thuisfront en de
Rijsbergens maken niet de in
druk anders te willen nu Wim zo
plotseling is uitgegroeid tot de
verrassing van het WK. "Hij had
wel vrijkaarten kunnen krijgen,
maar dat had hij dan van te vo
ren moeten regelen. Hij had er
alleen niet op gerekend dat hij bij
de laatste 22 zou komen" wordt
openhartig gemeld door Rosber
gen. "De kleine wonderstopper" is
zijn zoon al genoemd, daar in
Duitsland, maar Rijsbergen rela
tiveert dat snel. "Ach hij is alleen
goed naar voren gekomen".
Dezelfde nuchtere instelling
wordt ook door de andere leden
van de familie Rijsbergen ge
toond (moeder, 13-jarige zoon
Ger en Oom Jan) als Nederland—
Argentinië op de gekleurde buis
wordt bekeken. Geen opwinding
in de huiskamer in de Greven-
straat als Wim wordt gevangen
door de camera's, weinig com
mentaar als hij aan de bal is, al
leen een eendracht "slecht Wim"
als hij zich een keertje "verslikt"
in een pass. Verder nauwelijks
nerveus geroep, al heeft vooral
vader Rijsbergen veel moeite de
plaats te bepalen waar hij zijn
handen gedurende de wedstrijd
dan wel moet houden.
Is hy zenuwachtig als hy
Wim ziet spelen? "Nu niet meer.
Zoals hij nu voetbalt, zullen wei
nigen het hem verbeteren. Maar
die eerste wedstrijd tegen Uru
guay, dat was wèl een belevenis.
Dat was geweldig, onbegrijpeiyk.
Als je drie jaar geleden tegen me
had gezegd dat Wim daar nu zou
staan, had ik dat onmogelijk ge
vonden". Onmogelijk of niet, Wil
lem speelt en Willem speelt weer
goed. Yazalde wordt eenvoudig
ingepakt, tot groot genoegen van
vader, broer en oom die in een
drachtige samenwerking juichen
als Oranje weer eens heeft ge
scoord. De moeder van Wim deelt
in de vreugde, zonder er veel van
te begrijpen.
„Ja ,het is leuk, maar ik weet niets
van voetbal. Ik weet niet eens wat
buitenspel is". Pas als het kei
hard gaat regenen op de buis, doet
zij ook ongevraagd haar zegje.
Dan vind zij meewarig dat "dat
toch geen doen Is voor die Jon
gens". Maar haar man heeft al
overmacht van mannen op het nummer een. West-Duitsland, niets
middenveld, uitsluitend daar ver- dat waard was om maar naar te
blijvend vanwege de te verwachten kijken. Ja, zelfs ging de Buschner-
Duitse opkomst en niet meer dan elf in de laatste minuten nog zo
dat. Als men dertig meter was op- troosteloos af, dat je moeite had
geschoven richting Croy kon men om onmiddellijk na afloop niet te
inmiddels veertien maal Braziliaans constateren, dat Brazilië verdiend
balbezit hebben geteld om maar had gewonnen,
eens in cijfers uit te drukken dat Waar kan dat aan hebben gelegen?
„het spel over teveel schijven liep", speltechnisch en -tactisch zullen er
zoals dat in voetbaltaal heet. wei allerlei verklaringen voor te
En toch won de DDR niet. Toch vinden zijn. Men kon niet in zijn
bood de bedwinger van favoriet tempo komen en juist dan Is de
DDR gevaarlijk. Er was geen meter
ruimte voor dieptepasses en dat is
het wapen van de Oostduitsers.
Brazilië stoorde toch wel goed op
het middenveld en speelde meer op
de nul dan op een goal. De DDR
kan überhaupt het Zuidamerikaanse
voetbal moeilijk bestrijden dat
was tegen Chili ook al gebleken. Al
lemaal waar.
Maar dan nog. Waarom nam na
zo'n half uur Oost-Duitsland niet
het initiatief, toen afdoende was
gebleken dat Braziliaans aanvalsspel
zo het er was -2- gemakkelijk
kon worden ontregeld. Waarom liet
men zich het stilstaande voetbal als
maar weer opdringen. Zocht men
steeds de korte, risicoloze combina
tie zonder dat middenvelders en
vooral spitsen op het idee kwamen
iets aan spelen zonder de bal te
gaan doen?
Zeker: daarin schuilt het risico, dat
men zich aan de onmiddellijke te
genstander moet onttrekken. En dêtt
kan worden afgestraft met een te
genstoot als de opzet mislukt. Maar
als die Brazilianen dan zelf al wei
gerden gaten te trekken, dreiging
uit de oefenen met niet in balbezit
zijnde spelers, waarom deed de
DDR het dan niet wel?
Daarop is maar één antwoord: de
rol van de underdog, die tot eigen
verrassing in de tweede ronde was
gekomen. Die nü al "dan toch maar
tot de beste aoht van de wereld was
doorgedrongen (Buschner) moet de
spelers zó diep zün ingehamerd, dat
ze er niet meer bovenuit konden sty.
gen. En niet anders dan 't parool „ge-
ïykspel" kan voor de aanvang van de
partij ln de kleedkamer hebben ge
klonken. Begrijpelijk, dat men zich
in het eerste part wat behoudend
opstelde: het is tenslotte een we
reldkampioenschap en men speelde
tegen de wereldkampioen.
Voorstelbaar, dat voorstopper Weiso
op de tenen van Jairzinho stond en
dat Lauck niet van Rivelino week.
Maar onbegrijpelijk dat men zich
niet realiseerde, dat ook de Brazi
lianen huiverend ten stryde trok
ken. „We kunnen winnen of gelijk
spelen", had verdediger Marinho
daags tevoren gezegd, „maar niet
als het regent". Het regende in
Hannover.
meegedeeld dat "de jongens ook
goed kunnen zwemmen. Verder
kijkt zij zwijgend toe: "Ik ben niet
zo'n prater. Wim trouwens ook
niet, hij begint nu pas aan al die
interviews te wennen". Wim heeft
trouwens al laten weten dat hij 't
bepaald niet op prijs stelt dat de
deur van zijn ouderlijk huis bij
kans wordt platgelopen in deze
dagen, maar zijn vaster en moe
der komen er eenvoudig niet on
deruit. Het is de prijs van de
roem. "s Maandags", zegt zijn in
de bouw werkzame vader (die
trouwens zelf 17 Jaar in het eer
ste van LDWS heeft gespeeld)
"doe ik een halve dag niks. Dan
is het van directie tot de afde
ling alleen maar praten over
voetbal. Ze zijn opeens allemaal
gek op hem. Hij is hard, maar
eerlijk. Hij zal dan ook geen gele
kaart krijgen" weet Rijsbergen
pertinent zeker, als Wim een
overtreding heeft gemaakt. "En
ik weet wel dat de straat te klein
is, als ze wereldkampioen worden.
Dan breekt in Leiden de hel los".
Nederland staat inmiddels op 4—0
Davidson fluit af. Dertienja
rige broer Ger roept "Shirtje rui
len Willem" in de hoop dat hij die
straks krijgt. Wülem geeft gehoor
aan de opdracht "Vies hoor", oor
deelt mevrouw Rijsbergen. "Wel
nee", zegt haar man, "die dingen
worden toch gewassen".
PAUL DE TOMBE.
(één Braziliaan had dansend voo
de muur het gaatje gemaakt en
daarin mikte Rivelino genadeloos;
en toen ook had de DDR zich al
even onafwendbaar in de eigen Dn
zekerheid verstrikt.
En omdat de Brazilianen al even
min op ook maar één geslaagde ac
tie konden bogen, precies dezelfde
domme fouten maakten als de
DDR-spelers kon men zelfs over die
in de rust uitgesproken woorden
gaan nadenken: „Straks komt Bra
zilië nog via vrije schoppen in de
finale".
Dat Nederland dat verhoede.
Gelsenkirchen Ze kwam voor het
eerst bij dit wereldtoernooi kijken.
Dinie Jongbloed, blozend van pret.
„Jan die weet het geen eens. Maar
ja, ik dacht ik moet maar eens
langs komen, want hij krijgt wat
kapsones. Gisteren belde-ie op, ik
vertel hem iets heel interessants
over onze sigarenzaak en hy praat
er v overheen".
Lachend: „Je maakt wat mee nou
bij ons in de winkel. De hele dag
mensen over de vloer. Oude wijfjes,
want die zijn allemaal dol op Jan,
voetbalexperts, die komen vertellen
hoe het eigenlijk allemaal moet en
weet ik veel wie allemaal nog meer
Alleen, kopen is er haast niet bij
Ik zeg af en toe wel eens, mensen
Jan doet het leuk, dat is waar,
maar de sigaretten zijn nog steeds
f 1,75, dus sla je slag.
De doelverdediger zelf: „Ja hoor
'ns, met zakelyke problemen houd
ik me op het ogenblik niet bezig."
Hetgeen hij toch wel zal moeten,
want vandaag maakt Dé Stoop zijn
opwachting in het Waldhobel om te
informeren wat er allemaal waar is
van de verhalen over Jans over
stapje naar Ajax volgend seizoen.
De FC Amsterdam-voorzitter zal er
vermoedelijk alles aan doen om
Jongbloed voor de club te beho-iden.
Maar dan mag hij wel met een
goedgevulde portefeuille komen,
want de doelman schijnt een twee-
iarig contract van Ajax aangeboden
te hebben gekregen, met een Jaar
inkomen van ruim honderdduizend
gulden en dat is toch wel aanmer
kelijk meer dan hij nu bij FC Am
sterdam verdient. Jan Jongbloed:
Als Stoop evenveel biedt als Kraay
blijf ik. Ik wil eventueel voor drie
jaar bij FC Amsterdam tekenen.
Voor hetzelfde geld zou Ik bij Ajax
maar twee Jaar hoeven te werken.
ADVERTENTIE
Variatie
Minstens 25 minuten duurde het in
het tweede part voordat het spel
eindelijk wat sneller werd, voordat
die eindeloze duels op vierkante
meters middenveld wat luwden.
Maar toen had Rivelino al vanaf 20
meter gescoord uit een vrije schop
De ene senoritas is de andere niet.
O ja, uiterlijk lijken ze wel op elkaar.
Maar de ware verschillen, zitten onder het
dekblad. En die komen er bij het roken
uit, gegarandeerd. Zo zijn er b.v. senoritas
die reeds na korte tijd een branderig
gevoel op de tong geven.
Pikeur daarentegen blijft zacht tot de
laatste trek. Omdat Pikeur bestaat uit
een melange van uitsluitend zachte
tabakken. Om die zachtheid
te onderstrepen is Pikeur
goudgeel verpakt.
Pikeur:
nóóit scherp van smaak, wél scherp geprijsd.
PIKEUR
het RITMEESTER meesterv/erk PIKEUR
Pikeur-gemaakt van zachte geurige tabak.
