Vier Italiaanse
raspaarden op
festival Cannes
Geld lenen
Dierenmishandeling tot
vermaak van filmpubliek
illy the Kid:
iest geweld
nzieke
messen
mullig
H heb ik dan weinig aan, ik moet toch iets hebben om mijn
menstift in op te bergen", dacht het Franse sterretje Mi-
\jle Poirier (rechts). Ze hing haar bezittingen toen maar
istede b etel van haar mono-kini. Haar vriendin Ingrid May
indek tehite met haar aan het strand van Cannes de dingen af
ikomen gingen.
kt tot
heef
L
>rhv
ooo
rft and Billy the Kid, met
inen James Coburn; Regie:
kinpah; theater: Stuido.
ffrgt, beier bekend als Billy
•ft echt bestaan. Samen
broeders Dalton en enkele
in hoort hij thuis in de
cow boy-wereld van sa-
vee en vuurgevech-
eld waarin stoere mannen
hun paard even stilhouden
Golden American sigaret op
leid was William Wright
inderdaad een romanticus,
e in de tachtiger jaren van
eeuw, toen het Wilde Wes_
zo woest meer was. Wie in
rflde roven moest naar de
sadjes en blanke landeige-
de Indianen waren toel
splukt en ook in afgelegen
Nieuw Mexico begon zoiets
ontstaan,
ro igenaren werden steeds
en namen mannen in
e hun vee met het geweer
samen met soms zeer cor-
tihandhavers zorgden ze er
geen schaap of koe onge-
sheriff en krijgt als voornaamste taak
de bescherming van het vee van een
rijke rancher. Hij draagt Billy the
Kid oü de streek te verlaten, maar
The Kid trekt zich daar niets van
aan en pleegt meer veediefstallen,
Garrett jaagt hem na van de ene
schuilplaats naar de andere pre
cies zoals dat in vele andere westerns
gebeurt, maar strak en dreigend ver
filmd zoals Peckinpah dat zo goed
kan. Traag maar onontkoombaar
groeien zijn scènes naar een geweld
dadige climax die de toeschouwers
haast lichamelijk ondergaan mis
schien wel omdat de zander uitzon
dering bloedige gevechten telkens
weer vertaagd over het scherm
vloeien
Bob Dylan waart ook door deze film.
Van het begin af aan is hij een wat
vage figuur, die zich eerst aansluit
bij een groep manmen die de premie
willen verdienen door Billy the Kil
te doden en zich als dat mislukt bij
The Kid voegt. Dylan heeft ook voor
de muziek bij de film gezorgd. Een
buitenkansje dus voor Dylan-fans die
ook van een psychologische Western
houden
JAN VAN WIERINGEN
Italianen zijn soms een beetje sik
keneurige raspaardjes, die Je voor
namelijk stijgerend de stal uit
krijgt. Neem nu het zevenentwintig
ste filmfestival van Cannes. De di
rectie wreef zich een paar weken
geleden vergenoegd in de handen.
Want er was een nieuwe Fellini,
een nieuwe Antonioni, een Pasolini
een een Comencini naar de Rivièra
geloodst. Dat kunnen vier azen zijn.
Nu begonnen de wenkbrauwen van
Antonioni al spoedig te fronsen,
toen hij vernam dat zijn ex, Moni
ca Vitti, naast voorzitter René
Clair, in de Jury zou plaats nemen.
Zou ze het objectief blijven zien?
Er werd spoedig een mouw aan ge
past. „The reporter" zou buiten me
dedinging worden vertoond. Inmid
dels werd ook het affiche veran
derd, het nieuwe werkstuk moest
„The passenger" gaan heten. Maar
zelfs dat was niet nodig.
Immers toen kreeg Michelangelo
een echt Italiaanse driftbui. Zijn
regering had hem laten zakken in
het kabaal dat met de Mao-rege-
ring ontstond rond zijn documen
taire over China. In plaats van de
Chinezen de oorlog te verklaren, met
zijn nieuwe film Italië vertegen
woordigen op een festival? Dat
nooit! Drie dagen voor de openings
dag trok de regisseur zijn „Passen
ger" terug.
Maar Cannes blijft waarschijnlijk
hopen, want (voorzover ik weet)
voor het eerst in de geschiedenis
heeft de festivalleiding een half
festivalprogramma te voorschijn ge
toverd. Met een stalen gezicht of
het nooit anders is toegegaan. Dat
betekent dat er voor de tweede
week nog gerommeld gaat worden.
Was het de festivalpresident niet
gelukt met een vliegreisje naar
Rome enkele dagen geleden Fellini
toch nog te bewegen tot een pers
conferentie voor de nieuwshongeri-
gen onder de hier verzamelde twee
duizend journalisten? Federico
kwam gebruind en wel lakonieke
antwoorden geven bij zijn „Amar-
cord", de film waarin hij met mees
terlijke toetsen terugkijkt op zijn
pubertijd in een fascistisch Italië.
Een Jeugd praktisch helemaal in de
Michelangelo Antonioni
studio herschapen, een kostbare be
vlieging, die alleen Fellini zich kan
veroorloven. „Ik was een idioot, die
het heelal volledig wilde herschep
pen. Het waren jeugdfrustraties en
obsessies, waar ik als een ziekte af
moest komen".
Was het vroeger met Cannes nog
wel zo dat de buitenwereld ervan
vernam door frivole schandaaltjes,
die zich meestal ontrolden op het
strand als de aanwezigheid van fo
tografen zeker was; van die franje
is zo goed als niets meer over. Hoe
wel onbekende sterretjes zich nog wel
eens bloot willen geven om op die
manier de publiciteit te halen. Een
handjevol fanaten wil 's avonds nog
wel een kwartiertje achter de plicht
matig neergezetten dranghekken
wachten op de aankomst van de
vedetten bij het paleis, maar echt
nodig zijn ze niet meer.
Het is een puur werkfeest gewor
den, waarbij duizenden zich opma
ken een goed deel van de vier-,
vijfhonderd aangeboden films te
gaan zien. De dappere moed is er
om alles te bekijken tot men na
een week merkt dat honderd al een
mooie score is. Eigenlijk zijn er een
stuk of zes festivals tegelijk aan de
gang in een opmerkelijk goede orga
nisatie, die slaagt iets volledig on
overzichtelijks toch te coördineren.
Een grote oorlogsmachine lijkt het,
die 2ijn lichtspelen meestal in vijf
tienvoud over de dappere strijders
uitstort.
De problemen zijn niet gering.
Maurice Bessy reist als directeur de
hele wereld af. Vindt soms de deu
ren van Amerikaanse maatschappij
en potdicht als er een boss achter-
zit, die gelooft dat Je een film niet
voor de leeuwen moet gooien als
dat toevallig ook nog tweeduizend
persleeuwen zijn. Geen Polanski dus
en ook geen Friedkin. De Russen
offreren met een pokerface hun vo
rig jaar geweigerde „Huckleberry
Finn". Omdat ze dat wellicht nog
Jaren zouden volhouden, wordt hij
dan toch maar geaccepteerd.
Voorzover de Fransen tijd hebben
voor emoties, die niet op Giscard of
Mitterrand slaan zijn ze uitermate
boos geworden op het groepje
AOW-ers, dat voor de selectie ver
antwoordelijk ls. Zij schijnen in een
aantal gevallen maar tien minuten
te hebben gekeken naar de offeites
en daar zijn Bresson en Rivette de
voornaamste slachtoffers van ge
worden. Het was ook wel duidelijk
dat na alle vrijmoedigheid, die vo
rig Jaar in „La grande bouffe" en
„Et la putain" werd gespuid, de bib
berige fijnproevers de schrik in de
benen is geslagen. Het roer moest
om. Resnais, Tati, Drach en Santia
go vertegenwoordigen nu de repu
bliek zonder president.
ADVERTENTIE
Gemakkelijken betrouwbaar bij de NMB.
Vooralle doeleinden. Ook voor het verbeteren van uw
woning. Geen informatie bij werkgever.
Kwijtschelding bij overlijden.
Inlichtingen bij alle NMB-kantoren.
voor uw meubilair
voor uw keuken
voor uw caravan
voor uw auto
voor uw boot
wral dit laatste elemen dat
air van gewelddadige films
r Dogs" Sam Peckinpah be
lt zjjoi veel geprezen werk.
•ett and Billy the Kid",
ft oude verhaal van de she-
de outlaw najaagt maar
t heeft zelf het wilde westen
gemaakt, samen met Billy
en Peckinpah maakt van dit
een meer psychologisch dra-
farrett is ouder dan The
lis getrouwd en hij zoekt wat
in het leven. Hij wordt dus
LOS ANGELES (AP) De cowboy schiet, indiaan en paard
slaan tegen vlakte. Is de filmstunt veilig of gevaarlijk? „Wan
neer het pa&rd op zijn zij valt dan is het hierop getraind en zal
het geen verwondingen oplopen", zo verklaart een functiona
ris van de Amerikaanse dierenbescherming. „Maar wanneer
het paard op zijn neus valt kun je er zeker van zijn dat ze het
hebben laten struikelen en dat zal waarschijnlijk de dood van
het dier betekenen".
Hirieke baronessen Thea-
l®. zoals je ze in de praktijk
tegenkomt, nemen deze
van weinig textiel voor.
'filmdoek van Rex groten-
telag. „Manzieke barones-
t de film of in het Duits:
den Baronirmen" Drie
met nog wat vrouwelijk
$n of ander hotel belanden
fcdig elke man plat krijgen,
willen (lustgevoelens zijn
altjjd geheel wederzijds).
aa, een sexuoloog, die zich
'f de theorie bezighoudt en
°f handeling in de richting
P^ijk machteloos over zijn
Een frustratie voor de
®n. die niet rusten, voordat
genezen is. Met andere
fcn film met een massa
bilpartijen waaromheen
Afhaalt je is bedacht, dat
•assen kind kan bedenken.
£«ar tegen dergelijke films is
^Qiet die flinke portie sex,
P%tijd nooiit weg (als het
^fioneel is. zeggen we dan
®®d). Verbijsterd raak je
de goedkope wijze, waar-
"^"s met hun publiek dur-
springen, door volstrekte
^taid te koppelen aan dat-
bet voortbestaan van deze
G^deert. Dat is pas im-
JOHN KROON
Het laten vallen van paarden en
andere gevaarlijke filmstunts houden
de Amerikaanse dierenbescherming
al geruime tijd bezig. En onlangs
heeft deze instelling zelfs enig succes
geboekt in de campagne om films vei.
lig te maken voor dieren.
Jack Valenti. directeur van de
Motion Pioture Association heeft een
memorandum uitgegeven waarin de
makers van films wordt gevraagd een
humaan beleid ten opzichte van die
ren te voeren. Hij stelde hen voor om
samen te werken met de dierenbe
scherming om op den duur van iedere
film te kunnen zeggen: 'in deze film
is geen dier op gruwelijke wijze be
handeld of gedood'.
Valenti heeft ook voorgesteld om
een conferentie te organiseren over
het gebruik van dieren in films. De
dierenbescherming heeft krachtig ge
protesteerd tegen het groot aantal
dieren dat de afgelopen tijd in nieuwe
films om het leven is gebracht. Tot
deze films behoren onder andere:
'Jeremiah Johnson', hierin werden
een beer, een bison en een wapiti
(een soort eland) gedood en 'Pat
Garrett en Billy the Kid', hierin
werden paarden ten val gebracht en
half begraven kippen als schietschijf
gebruikt. "We maken bezwaar tegen
het doden van dieren voor het ver
maak', zegt Harold Melniker, direc
teur van het kantoor van de dieren,
bescherming in Hollywood, 'maar
door de bekendmakingen van Jack
Valenti zijn de dagen van het mis
bruik van dieren in films misschien
geteld'.
„Running w"
Als de dieren nu worden gered uil
de handen der filmmakers, zal t de
tweede maal in de geschiedenis van
Hollywood zijn. dat zoiets gebeurt.
In de jaren twintig en dertig waren
er geen beperkingen en was het doden
van paarden heel gewoon. Meestal
werden zij het slachtoffer van het
„running W"-systeem, waarbij 'ntouw
om de benen van de paarden werd
gewikkeld en men de dieren liet dra
ven totdat het touw strak stond en
zij precies op het punt waar de
camera stond opgesteld tegen de we
reld gingen.
De dierenbescherming prijst de in
1939 gemaakte film 'Jesse James' er
voor dat het systeem toen is veran
derd. Het publiek was toen zo woe
dend geworden over het doden van
een paard voor de camera dat de
filmproducenten zich toen genood
zaakt zagen nieuwe regels voor de
productieoode op te stellen.
De Running W" werd verboden en de
filmmakers werden verplicht overleg
te plegen met de dierenbescherming
over scènes waarbij dieren waren be
trokken.
„In 1966 werden alle verworven
heden uit het raam gegooid toen de
code werd opgeheven, zegt Melniker.
„De producers hoefden niet langer
overleg te plegen met de dierenbe
scherming en de industrie werd vol
komen ongevoelig voor het gevaar
van net laten struikelen van paarden.
Onze protesten haalden niets uit".
De dierenbescherming reageerde
Gedresseerde dieren zijn veel geld waard, zeker in de Ameri
kaanse filmstad Hollywood. Toch komt het herhaaldelijk voor
dat deze dieren de stunts waar zij aan mee moeten doen niet
overleven. Vooral paarden, maar ook leeuwen, tijgers en beren
zijn vaak het slachtoffer
hierop door een zwarte en een witte ten.
lijst te maken van films die niet- Het feit dat deze scene uit de film
acceptabel en acceptabel waren. werd geknipt toen deze op de televisie
De film Tatton' deugde niet omdat werd vertoond betekende een succesje
hierin twee ezels werden doodgescho- voor de dierenbescherming.
V 'j
Een zeer uitnodigend Amerikaans filmsterretje, begon in haar
enthousiasme op het Londense vliegveld maar vast aan haar
opvallende act. Geen kou kon haar tegenhouden om voor de
fotograaf een blijk te geven van haar lichamelijke kwaliteiten.
Of het haar in Cannes ook zal lukken?
Goede films in
andere steden
Macbeth (Polanski) met
John Finch, Bio, Amsterdam.
Don't look now (Nicholas
Roeg) met Julie Christie en Do
nald Sutherland, Calypso, Am
sterdam en Asta, Den Haag.
Fritz the Cat (Krantz en
Bakshi), Hallen, Amsterdam.
FelliniAmarcord, Kriterion
Leidseplein Theater, Amster
dam.
Klute (Alan Pakula), met
Donald Sutherland en Jane
Fonda, Studio K, Amsterdam.
Les Enfants du Paradis, The
Movies, Amsterdam.
Last Tango In Paris (Berto-
lucci), met Marlon Brando en
Maria Schneider, Victoria, Am
sterdam.
Woody Woodpecker Festival,
Cineac, Den Haag.
Nachtfilms
Camera "Performance"
met Mick Jagger en James
Fox. Een film van Nicholas
Roeg en Donald Cammell.
Haagse bioscopen
Blij\
Camera "De val van Ro
me", een spektakelfilm, die het
nog steeds doet. Het is dan ook
erg imposant om de honderden
figuranten in de massascètches
aan het werk te zien .Een sterk
staaltje van regiekunde.
Lido "Papillon". Het suc
ces van de film overtreft bijna
die van het boek. De absurde
en vaak gruwelijke belevenis
sen van een gevangene in een
strafkamp.
Luxor "De kanonnen van
Navarone". Een klassiek film
succes, dat nu door waarschijn
lijk al een nieuwe generatie met
plezier wordt bekeken.
Trianon "Dr. ZJivago". De
droevige gebeurtenissen rond de
driehoeksverhouding van de
dokter. Met prachtige opna
men, uitstekende muziek, 'n
nog steeds indrukwekkende
film.
Kindermatinee
Camera "Zo is-t-ie er wel.
zo is-t-ie er niet", een dolle
dwaze film van Walt Disney
Apollo: „Serpico," dag. 2.30, 7.00
en 9.30 uur. za. en zo. 12.00, 2.30
4.45, 7.00 en 9.30 uur, 18 jaar.
Asta: ..Don't look now," dag. 2.30,
7.00 en 9.30 uur. zo. 1.30. 4.00,
7.00 en 9.30 uur. 18 jaar.
Bijou: „Bertrand in ontroerend
goed." dag. 2.00, 7.30 en 9.30 u.
zo. 2.00, 4.15, 7.30 en 9.30 uur.
Camera: „Harold and Maude,"
dag. 2.00, 7.15 en 9.30 uur, zo.
ook 4.30 uur, 18 Jaar.
Cineac: „Woody Woodpecker Fes
tival," dag. 9.30, 11.30, 1.30 en
3.30 uur. AL. ,JDe duivelse ritu
elen van Dracula", dag., 5.30,
7.30 en 9.30 uur, 18 jaar.
Du Midi: „Goldfinger," dag. 8.15
uur, za. en zo. 7.00 en 9.30 uur
(woe. geen voorstelling) 14 Jr.
Euro: „De val van Rome," dag.
1.30 en 7.30 uur, za. en zo. 3.45
en 7.45 uur. AL.
Flora: „Wat meisjes lekker vin
den," dag. 2.00, 7.00 en 9.15 uur.
zo. ook 4.30 uur. 18 Jaar.
Kriterion: „That '11 be the day."
dag. 3.00, 7.00 en 9.30 uur, 14
Jaar.
Odeon: „De bloedige vuist van
Kung Pu." dag. 2.00, 6.45 en 9.15
uur. zo. 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15
uur, 18 Jaar.
Olympia: „The Poseidon adventu
re," dag. 2.00 en 8.00 u, 14 jaar.
Passage: „De Maffia vergeet nooit,'
dag. 2.30, 7.00 en 9.30 uur. za. en
zo. 1.30. 4.00, 7.00 en 9.30 uur,
18 Jaar.
Rex: „Ben ik dan abnormaal?."
dag. 9.15, 11.30, 1.45, 4.00, 7.15
en 9.30 uur, zo. vanaf 1.30 uur,
18 jaar.
Royal '70: „Satans creatuur," dag.
2.15 en 8.00 uur. va-, en zo. 2.15
7.00 en 9.30 u, za. 2.00 en 9.30
uur, 14 laar.
Royal: „The killer." dag. do. ma.
en di. 2.15 en 8.00 u.. vr. en zo.
2.15, 7.00 en 9.30 uur. za. 2.00,
7.00. en 9.30 uur. 18 jaar.
Studio: „Vrolijke ontucht ln Ti-
rol". dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur,
zo. 1.30, 4.00, 7.15 en 9.30 u.,
18 Jaar.
Studio 2000: „American Graffiti,"
dag. 7.00 en 9.30 uur. zo. 1.00,
7.00 en 9.30 uur, 14 Jaar.
De Uitkijk: „Cesar en Rosalie,",
dag. 2.30, 7.15 en 9.45 uur, zo.
1.30, 4.00, 7.45 en 9.45 uur, 14
Jaar.
Roestvrijstalen
pedaalemmer.
Inhoud 12 liter.
Ruimte voor lucht
verfrisser. Met het
extra brede pedaal
opent u het bruine
kunststof deksel
gulzig voor heel wat
prullen, overal in huis.
Brabantia-kwaliteit
voor'n weggooiprijs: