'De macht om de onvrede weg te halen ontbreekt' "In de maand mei zit letterlijk alles door elkaar te zingen" Nederland wordt opnieuw land van zeezeilers Bedroefde gevangenisdirecteur: li O 1 De vogeltellers gaan een drukke tijd tegemoet Gevoelige soorten zijn in grote moeilijkheden ZATERDAG 27 APRIL 1974 DEN HAAG „Het is het criminele politie ke spel. De hele kern ligt in 't maar ongebrei deld invoeren van vernieuwingen in de straf gestichten. Dat is in. Daar staat een Hulsman en de hele Rotterdamse school achter. Geen zinnig mens is daar tegen, maar je moet wel je accommodatie hebben". Adjunt-directeur W. Chr. Nieman van het Scheveningse Huis van Bewaring is bedroefd. Er is beweerd dat de directie van de strafgestichten niet achter het bewakingspersoneel zou staan met zijn groeiende moeilijkheden. Dat is niet waar, zegt hij. Zaken als een be tere weekeindregeling: het zijn volkomen terechte, begrijpelijke en te honoreren verlan gens waar elk directielid achter staat. De ma cht ontbreekt om de onvrede weg te halen. Door Anton Pfeiffer lui waarmee Je het niet kan De heer Nieman is gevoelig voor rooien". Je kan niet inwendig weg- vernieuwingen, maar ze moeten wel selecteren door de slechte accommo datie en plaatsgebrek Nog een grief: „Het opleggen van eenheden," intern kan selecteren straffen wordt ook bemoeilijkt ge- sancties kan t humanere aanpak zien de continue vragen in de ka- van depressief gedetineerden, straf wel een heel mogelijk zijn.'En zover is het alleen geste1?"' bltf de„,heer PT?' ;.Je als je begint te werken met kleine I~*1"tl?f hier niet weg halen, het ls in sancties kan toepassen door middel progressief plaat- „Ze komen maar aan met nieuwingen, een humanere a van de gedetineerden. Er moet wat mer meer bewegingsvrijheid worden ge- Er moet voor geven, de gedetineerden „bejegend" worden. Er versnelling aan het werk ge- En de" bewaarder "op" die vïéügei zit ge^tSTST z° worden we tegen elkaar uitge- idiunct. —Men mot Hz» hmiriron" _j_a speeld". Adjunct-directeur W. Chr. Nieman van de Gevangenis in Scheveningen: Men haalt van belang van de crde". Dacht Je dat Je alles de deur in bij mensen die „Er zou meer geld Justitie hem kwijt raakte? En is het einde- alleen maar zijn geïnteresseerd li Ik zover dan beslist de een rale in de sleutel van de buitendeur". raad van advies vijftien kilometer gedegen rapport zijn anders wordt moeten komen. CRM krijgt alles, het afgedaan met een waarschuwing. Wij moeten CRM geven in een Afgrijzen gaan", verzucht de adjunct. „Men met de brokken' haalt van alles de deur in. Een tuaüie van buiten haalt men n binnen bij mensen, die alleen m geïnteresseerd zyn In de sleutel de buitendeur". Op de bewaarder, die met veertig Produceert' man op een gang moet omgaan legt dat volgens de heer Nieman ten slotte een ondraaglijke druk. .Se gedetineerden denken "the sky it'en o7 de' dïrertïuTdordt op tb. ii-i... v.„ vingers getikt en zijn wordt ongedaan gemaakt" dat moet tot chaos leiden. De arme gedetineerde moet een betere behandeling. In de huidige bezetting Uitgespeeld Met afgrijzen ziet de heer Nieman is dat een onhanteerbare taak voor de bewaarders". Nogmaals benadrukt de gedetineerde Hij noemt als voorbeeld de gevan- nirtgse adjunct-directeur, dat de lei- genis In Scheveningen. „Door het din« achter het personeel staat, de situatie af is doorhollen met de vernieuwingen is JÊÊ «..a. gekomen dat men Scheve- „Als het bloed komt er een rapport, een stukje pa- het daar is the limit". Je kan altijd nog stapje verder gaan. nog meer probe ren te bereiken, dat is slopend voor de bewakers". De directies zijn volgens hem met handen en voeten gebonden dsoartement, dat haar oren laat han gen naar de influisteringen van de x iiaai gedragsdeskundigen, de psychiaters erkend! pier. Dat moet erg goed in elkaar moest sluiten. Wie gaat er dan? De directeur. En de mensen die ove- beslising rigens met de es te bedoelingen gezegd hebben "we moeten het be- In praktijk komt het er vaak op te<r maken ritselen door". De sluiting vam de gevangenis heeft dan kan „Maar wat viert Jegening van d gedetineerde' By bezoek stond vroeger een bewa ker met z'n neus er boven op. Dat was zo "onmenselijk". Maar wel doelmatig. Wat komt er nu naar binnen? Soft drugs en hard drugs. den gefouilleerd. Maar begin er maar aan als er veertig man collec tief bezoek hebben gehad". Dat er ook grotere zaken dan pille tjes voor de pep naar binnen wor den gesmokkeld bewijst de specta culaire ontsnapping van m eester kraker Aage M. Kan die dan niet apart bezoek ontvangen en extra o r» Kzz streng worden geontroleerd? „Dat is hÜÜLÜio» toch onmenselijk, hij heeft toch rechten als elk ander?" „Ik behoor tot een groepering die niet op het dak gaat staan en niet dreigt", zegt de heer Nieman, „maar stapje voor stapje komen we bij een dictatuur waarvan ik hoop ge- Amsterdam Vorrink wel speenci blijven. Ik moet dit kwijt zal Nederland zich eindelijk het Huis van Bewaring ook vier af- zesgen dat die moeten worden vrij- omc}at jk h©\ oneerlijk vind dat een met gepaste trots kunnen rekenen net met de bewaarder, die het rapport gestraften van daar binnen de mu- gegeven. Maar de medegedetineer- kleine g^ep wordt gepikt. Ik kan tot de echte zeevarende naties. Dan heeft opgemaakt. Die gaat dan te- zijn vleugel i de psychologen. >>Je kan „Vaak is een gedetineerde zo onhan- zetten, dan komt delbaar dat er niets anders opzit kundige en die zegt dat hij te moet. op het departement luis- dan hem weg'te halen plaatsen. Maar dan loop Je tegen het penitentiair selectiecentrum aan: .Jullie maken het niet en nou wil je een ander opschepen met de teren gebracht, echt niet de gemak- den ziln blil als le die drukggebrui- voelt zich kelijkste Jongens, die de heterogene kers van hen isoleert", bevolking nog complexer maakten, in een isolatiecel De bewakers waren woedend. Nu Kusie - gedragsdes- zitten de vier in een D12 vleugel weer van twintig cellen. .-Als een directie niet mee kan wer ken aan een vernieuwing dan aohter elke vernieuwing staan als er eerst maar voor een bebakening wordt gezogd". zullen we weer in bezit zijn een zeeschip dat voortgedreven door windkracht de fiere driekleur op de De officiële proefvaart wordt op 23 Juni gehouden jaarna het schin 13 Juli thuishaven Schevenlnge binnenvallen. Nederland heeft van de zeilschep® als de psychiater een opstandige tweemast gaffeltopzellschoencr -ereldzeeën ren. geen enkel exemplaar overge houden. Dit in tegenstelling tot in geland, Duitsland, Italië en Dene-n De marken die een gedeelte van hua i hem. Of de gedrags- „Met een kusje en een hand onder tje wil geven. Maar gedetineerde geen medicijn of pille- Eendracht te water laten, die nu zeevarenden nog steeds op zeilscht j deskundigen de wet voorschrijven? schrijft de staf naar het ministerie de haren, hup, daar zit het en dan "Dokter, is u er ook bij als hij denk ik bij de Amsterdamse werf Cammen- pen opleidt. Nee, of ja, daar komt het wel op en dan moet het. Anders worden vindt het maar. Natuurlijk moet vanavond ontploft? Want dan moet onaangename vragen in de Kamer een gedetineerde na elk bezoek wor- Jan de Bewaker hem grijpen". De vogeltellers gaan een drukke tijd tegemoet als „eind april en de hele maand mei letterlijk alles door elkaar zit te zingen" (zoals de Leidse dr. C. M. Lok zegt), moeten zij dat allemaal maar op kaart zien te brengen- 't Is een omvangrijk werk, ook al omdat zich in het volle, lawaaiierige en bezoedelde Zuid- Holland nog 'n zeer behoorlijke broedvogelstand heeft kunnen handhaven. Vorig Jaar werd die volkstelling onder de vogels voor het eerst gehouden. Het heet dat er verrassende resultaten uit de bus zijn gekomen. We willen ze wel graag weten. Dr. Lok (die in het dagelijks leven research-medewerker is van Unile ver in Vlaardingen) antwoordt: „We hebben nog niet alle gegevens kunnen interpreteren, maar er zijn een paar vogelsoorten bij waarvan de aantallen geweldig bleken tegen of zelfs mee te vallen." Twee soorten vielen spectaculair in aantal terug: Grasmus en Gekraag- de roodstaart. Een tendens die al enkele Jaren aan de gang is. De oorzaak? Vermoedelijk de extreme droogte in hun overwinteringsgebied, ten zuiden van de Sahara, waar de woestijn zich met enkele duizenden vierkante kilometers heeft uitge breid. In Italieë en Frankrijk behoren Grasmus en Gekraagde roodstaart bovendien tot de vogels die in grote aantallen aan geweerschoten ten offer vallen. Hier ls dus nauwelijks sprake van eigen nationale schuld: de broedter- reinen van beide vogelsoorten (parken, tuinen, lage begroeiing) zijn in Zuid-Holland intact geble- Winterkwartier Maar drassige gebieden, kustgebie den waar nog eb en vloed is, die aijri er wel steeds minder. Ontwate ring, woningbouw, wegenaanleg, vervuiling, recreatiedruk bedreigen heel duidelijk de woonplaatsen van Roerdomp, Watersnip en Woudaap- Je. In het kader van de Deltawerken zijn het de overwinteringsgebieden van de ganzen. Van verschillende soorten (Grauwe gans, Kolgans, Rietgans, Brandgans) is Nederland verreweg het belangrijkste winter kwartier; voor Kleine rietgans vermoedelijk zelfs het enige. Dr. Lok: „Behalve als het om acute vergiftigingsgevallen gaat, voltrekt de teruggang die hier in ons eigen land haar oorzaak vindt, zich meer geleidelijk, 't Zijn allemaal kleine oorzaakjes, waardoor men niet zo goed in de gaten heeft hoe ontzettend de meest gevoelige soorten wel bedreigd worden." Toch bleken de aantallen van sommige vogels hard mee te vallen. De Bosuil bijvoorbeeld; die kwam verheugend veel voor. Dr. Lok: „Met de aantekening dat in tegenstelling tot voorheen nu alle gebieden ook geteld worden. Of de soort ook echt vooruitgegaan is, weet Je dan natuurlijk nog niet. Wel is dat het geval met de Kleine barmsijs, die zich al een aantal jaren van het noorden uit naar hier aan het uitbreiden is." Wanneer het om vogels gaat, die door leefwijze of grootte wat meer in het oog vallen, zijn ook anderen dan moeizaam speurende vogelkun- digen in staat, veranderingen waar Zoals met de Blauwe reiger bijvoorbeeld, die langsnavelige visser die na de forse klap van de (laatste) strenge winter 1963'64 weer overal langs de sloten valt waar te Flevo-project nemen. Ook z'n broedkolonies mogen er weer wezen: in de AckersdiJkse Plassen (PiJnacker) bijvoorbeeld werden in 1966 11 broedparen geteld, in 1969 23 en het vorige Jaar maar liefst 88. De gegevens worden echter op verschillende manieren uitgelegd. Sommigen zeggen dat de stijging van het aantal Blauwe reigers zich uitzet op een lijn die desondanks daalt, dat de vogels hebben geprofiteerd van de zachte winters, maar dat ze vol gif zitten en bij de eerste de beste kougolf massaal zullen sterven. Dr. Lok is optimistischer; „Het blijkt dat veel reigers zich aan het leven in de stad hebben aangepast. Ze broeden niet alleen vaak in de buurt van mensen, wat ze vroeger ook al deden, maar ze zoeken er nu ook hun kostje. Dat vergroot in een strenge winter hun kans op overleven toch wel. denk ik." Sinds diezelfde strenge winter van tien Jaar terug is ook de Torenvalk vooruitgegaan, eveneens een voor iedereen opvallend feit: deze roofvo gel (stootvogel, zeggen de vogelbe schermers liever) pleegt met klap pende wieken, als een helikopter Dr. Lok: „Ook hier weer is moeilijk te zeggen, hoe het komt. Misschien doordat een aantal insecticiden verboden werd, misschien omdat er meer prooidieren zijn. En misschien ook is er het Flevoeffect: in de Flevopolders worden de laatste Jaren heel wat Jonge Torenvalken geboren. Het is niet onmogelijk dat verminderen misschien niet, maar wel de aantallen soorten. Mussen, kraaien, spreeuwen, meeuwen en zo, die halen het wel, maar de gevoelige soorten, de vogels die zich niet zo gemakkelijk aanpassen, hebben het verschrikkelijk moeilijk. Nederland is nog steeds een erg rijk vogelland en ook in Zuid-Holland ls er van die gevoelige kwaliteitssoorten nog steeds een groot aantal. Wat we steeds meer moeten beseffen, is om een voorbeeld te noemen dat nniiiniiiimnnniiiiiuiiinii! mimoiiiiiiiiiiiiiiiii de rest van het land daarvan meeprofiteert." De oppervlakkige waarnemer is nu misschien geneigd tot het trekken van deze conclusie: er komen soorten bij, er gaan soorten weg; er is dus eigenlijk niks aan de hand. Of zit het toch anders? Dr. Lok: „Er is wel degelijk reden tot zorg. De aantallen vogels van de Grutto een heel groot deel van de wereldpopulatie hier in Nederland zit. Daar draag Je internationale verantwoordelijkheid voor." Dr Lok coördineert de Zuidhol landse vogeltellerij. Ze gebeurt op twee manieren. In de eerste plaats naar landschappelijke eenheden, waar van iedere soort ook de ga voor de nationale vereniging Maar in deze leemte wordt nu ook ..Het Zeilend Zeeschip" in aanbouw hier voorzien door de 35 meter lan-5 ls. ge en 8 meter brede Eendracht 41 1 genaamd is naar het vlaggeschip q van Michiel Adriaansz. de Ruyt£Ts die er in 1676 bij Etna zijn laatste' slag mee leverde. Er zijn in total11 18 oorlogsbodems van deze naaoj geweest. Het nieuwe schip zal eet j ter meer vreugdekreten dan krijs»! rumoer aanhoren. Het ruim tw miljoen gulden kostende schip i tiers reizen maken met Jongen en meisjes van 16 tot 26 Jaar dl daarvoor f 850 moeten betalen i hard moeten meewerken. Een vast y bemanning van vier man en ac ervaren opstappers completeren 1 "ezelschap. Geen ervaring De Jongelui behoeven geen ervarti !j te hebben. Waar het op aan kom zijn teamgeest, zelfkennis, sporttf feit en karaktervorming. He' is bedoeling dat iedereen in de gek genheid komt om zo'n tocht r maken. Jongelui die geen kunnen betalen zullen subsidie krl - gen uit een fonds dat de oud Hoorn-vaarder Jaski aan de veren! gdng naliet. Het doel van de reizen zal elke 1 in onderling overleg met de JonM ren, en rekening houdend met I weersomstandigheden worden gesteld. In de lente, zomer e 11 herfst worden in totaal zestien n tochten gemaakt, waarna in winter nog drie reizen volgen vt uit Malaga, met oudere gasten i boord om het schip exploitabel i maken. Belangstelling De belangstelling is enorm volgens initiatiefnemer kapitein-la t tenant ter zee b.d. H. M. Juta. Er zijn reeds meer dan tweehoi I derd aanmeldingen en verscheid» a grote bedrijven hebben reeds een paar Jaar een kooi gehuurd, c Jonge personeelsleden in de geleg» U heid te stellen om met de E» dracht mee te varen. De heer Juta legt er de nadruk dat het tijdens de tochten vooraf* melijk op samenwerking en go» kameraadschap zal aankomen. zeilschip van dit formaat kan slechts met behulp van vele ody renden op de plaats van bes"w 2 ming brengen". Dit gelegenheid om in de praktijk ervaren dat Je met goede saamh rieheid veel kunt bereiken" zegt oud-zee-officier. „Uitgangspunt blijft om de Ja mensen door hun eigen werk I boord zichzelf en anderen een weldige vakantie te bezorgen. W k hoeft men aan boord niet te t ken. wel romantiek en avontuur-" Grote wens van de heer Juta J de eerste jaren als schlnoer schoener zal varen, i deel te nemen aan de Tall Race die om de twee jaar Engelsen wordt «-eor«»aniseerd. komen de nationale schenen vele landen biieen om «it te mat jj wie door goed zeemanschap in sta e is op snortieve wijze ziin teeenstt ij\ ders de loef af te steken. En W schien slaat dit project aan dat er binnenkort net zoals I Engeland, een tweede schip O® warden gebouwd. aantallen worden geteld, en in de tweede plaats in blokken van 5 bij 5 kilometer waar alleen wordt vastge steld welke soorten er broeden, en niet hoeveel individuele vogels er zijn. Atlasproject Dit laatste als onderdeel van het pas gestarte Atlasproject van de Stichting Ornithologisch Veldonder zoek Nederland (S.O.V.O.N.) die de vogelstand van zaken landelijk in kaart wil brengen, als onderdeel van een internationaal project. Over de zin van een dergelijke bezigheid zegt dr. Lok: „We weten nog lang niet alles van de manier waarop de stand van bepaalde vogelsoorten wordt beïnvloed, en dit onderzoek geeft daarop meestal ook niet het antwoord, maar wat Je er alvast wel mee bereikt. Is dat Je precies kunt aangeven welke gebie den van grote ornithologische betekenis zijn. Daarmee kun Je toch wel snel beschermende maatregelen bevorderen. Hier in Zuid-Holland is bijvoorbeeld provinciale waterstaat erg geïnteresseerd. Die wil graag harde gegevens, bij de aanleg van een nieuwe weg (denk aan de Leidsebaan), bij nieuwbouw. Gege vens die ook niet-ornithologen knnnpp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1974 | | pagina 14