•esident dwong
)irow Agnew
lf tot aftreden
„ER KOMT EEN NIEUW REVEIL"
Kabinet moet Amsterdam
uit metro-moeras helpen
AMERIKANEN
GEDOOD OP
FILIPPIJNEN
CH-fractieleider Kruisinga:
Kamer heeft het laatste woord
voor schakers
9 ij ril amis Lyceum
De landstitel begint
het "senioren"- als het
schaakzestal van het
Lyceum duidelijk in zicht
dit moet de conclusie zijn
(stekende resultaten in de
0 voorlaatste landelijke fi-
Vooral het eerste team
pzien door zich na het 33
Leeuwarden uitstekend te
Q in de thuiswedstrijd
roemruchte Bernardius
Heerlen. Gijs Luyendijk
Ito dat hij een duidelijke
rec ig voor de Rijnlandse ploeg
na mentaal nog eens op
zijn door supervisor Koet
KÜge opponent geen schijn
Deze vlotte zege verschafte
spelers echter nog geen
^Leon Konlngs verslikte zich
goede stelling.
Imburger stak niet in opti-
rm, een feit waarvan Ko-
(tlg profiteerde door hem
kl* iosis aan "vergiftigd" mate-
te bieden, waar de witspe-
te gretig op toehapte. Joan
net een Jeugdtoernooi
nd gewonnen had, beschik-
en veel grotere kennis dan
topstander en bracht de stand
Hiermee was het verzet
Kten wel zo'n beetje gebro-
konden Dobbelaar en
vrijwel tegelijkertijd uit
mde stellingen meedogen-
Potter van Loon had
opening wat moeilijk maar
lanipuleer met lichte stuk-
Me hem een gewonnen
op. Toen zijn tegenstander
fpoker ook niet doorgrond-
snel bekeken. Een mon-
ling van 60 was toen
Kal van spelers tot 16 Jaar
tet A. Schweitzer scholen-
Geleen. Hoewel men niet in
kte kon aantreden werd
tweede wedstrijd met 4—2
Ueerd Rijnlands Lyceum—
sltzer scholengem.: 1. B.
de Quilettes 1—0; 2. W
F-W. Heiwig 1—0; 3. H.
J. Sonnemans
GverhagenK. Hendriks Vé
ÖchlemperH. Geurts 1—
Kuiperbak—J. de Bruin 0—
Voor de vierde keer in
heeft de Braziliaanse
t het internationale ooer-
Cannes gewonnen. Net als
stond Brazilië in de eind-
20 ?nover Nederland. Na een
van 1l won Brazilië met
uw
boek in VS:
MANILLA Gewapende mannen
hebben drie Amerikaanse officieren
doodgeschoten aan de rand van een
Amerikaanse marinebasis, 100 kilo
meter ten westen van de Filippijnse
hoofdstad Manilla. De officieren
werden gedood toen zij in een Jeep
een inspectietocht rond de basis
maakten. De daders zijn voortvluch
tig.
AMSTERDAM De Amsterdamse metro heeft er al dui
zenden kilometers opzitten. Tienduizenden wellicht. Het
zijn nog testkilometers, maar de metro rijdt. Dagelijks den
deren vier treinstellen over een twee kilometer lange proef-
baan in de Bijlmermeer, de Amsterdamse satelliet die de
hoofdstad tot de bouw van de achttien kilometer lange
oostlij n deed besluiten. Die breinsteiletjes zijn pronkjuweel-
tjes, het puikje vam wat er op het gebied van metro-werk te
vinden is. Wondertjes der techniek, die zeker hebben bijge
dragen to t de metTomalaise waarin Amsterdam zich op het
moment bevindt. De bouwers komen geld tekort. Zoveel,
dat wordt betwijfeld of die oostlijn wel kan worden afge
maakt.
Werd in 1968, toen de gemeenteraad
het besluit nam tot de bouw van de
metro, uitgegaan van f250 miljoen
bouwkosten, nu al wordt ernstig re
kening gehouden met een totaal
van f 1500 miljoen. Nijvere cijfe
raars hebben uitgerekend dat een
ritje Bijlmer-Amsterdam-Centraal
in 1978 als de metro echt moeo
gaan rijden, daardoor bijna ƒ5 zal
gaan kosten. Later lekte uit dat ge
meenteambtenaren zelfs op een
tientje voor een enkele rit waren
uigekomen.
Het uit de hand lopen van de me
tro-kosten moet voor een deel wor
den geweten aan de sterke prijsstij
gingen van de laatste jaren. Maar
er zijn ook fouten gemaakt door de
plannenmakers. Ernstige fouten, die
b. en w. van de hoofdstad ruiterlij
hebben toegegeven. „De misrekenin
gen zijn voornamelijk te wijten aan
gebreken in calculatiecapaciteit bij
de gemeenten en gebrek aan des
kundigen bij de diensten", zei wet
houder Plak van Financiën vorig
jaar. kort voordat hij staatssecreta
ris van Binnendlandse kiaken werd
in het kabinet-Den UyL
Amsterdam stak de hand dus in ei
gen boezem, maar de metro-bouw
ging door. Daarom moest het rijk
bijspringen en niet zo'n klein beetje
ook. B. en W. hoopten op tachtig
procent van de totale kosten. De
195 miljoen, die al in de metro-put
verdwenen, waren al lang op.
De wethouders Lammers en Brauti-
gram, die de reddende miljoenen in
Den Haag moesten gaan losprater
bij Westerterp van Verkeer en Wa
terstaat, kwamen echter met leg
handen thuis. De nieuwe ministei
wilde eerst weten of een nieuwe
miljoenensteun de moeite wel zou
lonen. Een „kosten-baten"-analuse
zou daarom noodzaakelijk zijn. Aan
de hand daarvan kon pas een be
slissing worden genomen.
Naar verluidt is die kosten-baten-
anaJlyse binnenkort gereed, waarna
de Tweede Kamer zal debatteren
over de Amsterdamse miljoenenaan-'
vTaag. Koffiedikkijkers voorspellen
dat het „bevriende" kabinet, Am
sterdam wel uit het metro-moeras
zal helpen. Dat de steun toch wel
zal komen. Maar toch.... De Kamer
heeft het laatste woord. En hoe die
Kamer er over denkt, werd af een
klein beetje duidelijk op een bijeen
komst in de Nieuwmarktbuurt toen
buurtbewoners tweede kamer-le
ien toonden wat die metro daar
wel had aangericht.
PSP'er Van der Leek zei toen: „Bij
mij bestaan grote twijfels over het
afmaken van de metro-lijn door de
enorm gestegen kosten en de veran
derde inzichten". Knot (PvdA)
„Bij het geven van subsidie heeft
de Kamer een duidelijke taak. Wij
kunnen het werk niet stoppen. Wat
we wel kunnen is het dichtdraaien
van de geldkraan".
Van Zijl ÏKVP) vond de uitkomst
van de "kosten-baten"-analyse van
root belang of de oostlijn kan
worden afgemaakt. Van der Doef
(PvdA) sprak van een situatie
waarin nog niet alles onherrepe-
lijk is geworden.
Het Kamerdebat over „kosten-ba-
ten"-analyse zal zeer waarschijnlijk
nog voor het zomerreces worden ge
houden.
Maar voor Amsterdam duurt het
allemaal veel te lang. B en W vre
zen dat het onderzoek een vertra
ging in de bouw van de metro te
weeg zal brengen. Wethouder Lam
mers verklaarde: „Als de minister
eerder dan aanvankelijk het plan
was een beslissing over de subsidië
ring zou nemen, zal ons dat veel
waard zijn. Er staan voor Amster
dam grote belangen op het spel".
Inwoners van Moskou werden het paasweekeinde verrast door een flink pak sneeuw. Zelfs in
dat in april een uitzondering. De temperatuur steeg echter snel en dit plein voor
Bolsjoi-theater (op de achtergrond) zag er na enkele uren iets meer lente-achtig uit.
"Ik ben ervan overtuigd dat er nieuw reveil komt. De jon
geren willen weer romantiek, maar ook idealisme als tegen-
hang van de materiële welvaart. Binnen enkele tientallen jaren
hebben we die christelijke herleving en beleving van geestelijke
waarden terug." Fractievoorzitter dr. Roelof J. H. Kruisinga
van de CHU is hiervan doordrongen door de verschijnselen
rondom hem Jesusmovement, de opleving van de Pinkster
gemeente... de hang van de jongeren naar een geestelijk
leven. "Het is fout van de Christen-Democratische partijen dat
niet meer overbrengen. Ik geloof aan een christelijk reveil."
Kruisinga leidt sinds september de
CH-fractie in de Tweede Kamer.
Dat is voor de tweede maal. De
eerste maal mocht hij er éven aam
ruiken, één maand in '71, toen
wachtte hem het staatssecretariaat
op verkeer en Waterstaat. In dat
Jaar ook heeft hij even
overwogen om terug te keren in de
schoot van de wetenschappelijke
wereld waaruit hij komt overi
gens zonder dat daarbij onlustge
voelens ten opzichte vam „zijn" par
tij een rol speelden. Het was de
aard van het oud beesjte; een
naar binnen gekeerd wetenschappe
lijk gericht mens; een beetje per
fectionist; iemamd die moeilijk di
rect op iets reageert. „Als ik dat
doe, heb ik er later meestal spijt
De keuze op verzoek vam aftre
dend voorzitter Tilanus vorig Jaar
voor het fractieleiderschap, bete
kent nu een groei naar buiten. Het
beleid overbrengen. Standpunten
verdedigen, maar tóch liefst niet in
harde termen. Liever geen polarisa
tie. Kruisinga is voor gematigdheid,
maar wel zeer duidelijke. Drie din
gen nam hij van voorman Tilanus
sr., waar hij met grote bewondering
over spreekt, over, namelijk:
Je moet het beginsel uitdragen,
zodat mensen weten wat ze aan Je
hebben;
Je moet herkenbaar zijn voor de
mensen;
Een verkiezingsprogramma moet
kort zijn. In hoogstens tien punten
moeten de belangrijkste actuele
vraagstukken zijn samengevat.
Zelf vindt hij ook: .Kamerleden
zijn verschrikkelijk onduidelijk, te
intellectualistisch. De Nederiaadse
politici vergeten vaak dat ze voor
de gewone man spreken; de mensen
zijn te veel met zichzelf bezig".
Samenwerking
In 't Christen Democratisch Appèl
zagen KVP en AR Kruisinga
node komen als fractieleider. „Hij
houd sterk vast aan 'n standpunt.
Niet plooibaar." was de reactie in
de wandelgangen van de Tweede
Kamer van de beide andere Chris
telijke partijen op de CH-voorzit
terswisseling. Een meming die nog
werd versterkt doordat mem de
nieuwe CH-fractievoorzitter er met
moeite van kon weerhouden tijdens
de algemeen politieke en finanoiële
beschouwingen een harde motie te
gen dit Kabinet in te dienen. Over
weging om het niet te doen bij
Kruisinga: de bestaansgrond vam
het CDA „al zal het kabinet Den
Uyi voorlopig tussen ons en de an
dere fracties als een wig blijven."
Toch is diezelfde Kruisinga de eer
ste CH-er geweest die zich in de
Jaren *55—'60 intensief bezighield
met het gezamenlijk uitkomen met
één AR-, en CH-iiJst in de kies
kring Friesland. Zeer droog: „In die
tijd ben ik intensief tegengewerkt
door Nauta van de Kametrkrimg
Friesland. De vader vam de lijst
trekker van de huidige gezamenlijke
lijst."
Beleid
In fedte is de CH-voorman zielsge
lukkig dat hij langzamerhand de
herkenbaarheid van het CH-beleid
in de media begint terug te vimden
Er is geen sprake meer van het op
een hoop gooien van WD en CH.
Er bestaan enige punten van over
eenkomst, maair de verschillen zijn
groter. „De socialisten hebben een
te grote structuur. Het idee dat
men leden van Provinciale Staten
en gemeenteraad kan vervangen als
de partij dat vindt, die PvdA-reso
lutie, vind ik een gevaar voor de
democratie. Dat houdt ln dat er
straks tussen de kiezer en gekozene
enige partijbonzen sta am. die in fei
te het beleid kunnen bepalen.
De liberalen denken te efficiënt, ze
slaan geen acht op de ontplooiing
en creativiteit van bijvoorbeeld de
middenstanders.
Veel boeren vinden het fijm om een
klein eigen bedrijfje te hebben, in-
plaats van met de dood in hun
hart 's morgens naar kantoor te
gaan. Als fractieleider kam Je het
beleid meer gestalte geven. Het is
en zwaar beroep, maar ook een
opdracht die ik mag vervullen.
Uit Kruisinga's mand is dit geen
holle frase. Diezelfde ochtend heeft
hij voor dag en dauw via de NCRV
de luisteraars toegesproken over:
„Heb eens belangstelling voor el
kaar en vooral voor de ouden vam
dagen".
Hierover napratend wat geër
gerd: „Het is natuurlijk belachelijk
dat er niemand van boven de 65 in
de Tweede Kamer zit. De bejaarden
vormen minimaal 15% van de be
volking, maar ze hebben im het
parlement geen eigen stem. Er zijn
zelfs partijen waarbij im de statuten
staat dat men onder de 65 moet
zijn. Adenhauer began toen pas".
Senaat
Evenmin is de CH-fractieleider te
spreken over de steeds meer op
gaande stemmen om de Eerste Ka
mer nu maar eens op te heffen. In
zijn beide perioden als staatssecre
taris heeft hij daar „zeer serieuze
debatten over een aantal belangrij
ke wetsontwerpen meegemaakt. Die
debatten waren altijd op hoog ni
veau."
Zijn visie op de afgelopen statenver-
kiezngen loopt daarmee parallel:
„Die hebben wel degelijk landelijke
betekenis, omdat daardoor de sa
menstelling van de Eerste Kamer
weer wordt bepaald. Ik zou in fedte
wat macht van de Tweede Kamer
op de Eerste Kamer willen overhe
velen wanneer het om regionale za
ken gaat, bijvoorbeeld hot recht van
amendeing. Het is werkelijk Jam
mer dat de begrotingsdiscussie voor
een groot deel in de Eerste Kamer
is weggevallen".
Met de CH-tweede kamerfractie is
Kruisinga erg gelukkig. „We heboen
alle zeven behoorlijke parlementaire
ervaring en dekken qua specialitei
ten praktisch alle departementen
Ook regionaal is er een goede sprei
ding".
Carrière
Toch is voor hem zijn politiek*
loopbaan toevallig begonnen. „In de
oorlog ben ik me in politiek gaan
verdiepen. Ik vond dat een burger
plicht. Mijn vrouw zei daarna
„Wordt dian ook ld'd". Met de CHU
heb ik altijd sympaitde gehad van
wege haar gematigde opstelling en
het accent op de geestelijke waar
den in dit leven."
Ontdekt werd Kruisinga door oud-
minister Veldkamp die hem in 1962
verzocht om de sociaal-economische
paragraaf bij de memorie van toe
lichting op de Ziekenfondswet te
schrijven. Hij zat in zijn geliefde
Friesland als inspecteur van de
Volksgezondheid. Het eerste verzoet
van de oud-bêwindsman„Breng Je
pyama mee en kom twee dagen
naar Noordwijk om me te helpen,"
resulteerde uiteindelijk in een aan
bieding van het staatssecretaris
schap in '63. Kruisinga hoefde niet
zo nodig. Pas een tweede verzoek in
'67 van Roolvrmk was aanleiding om
naar het Westen te komen.
Eerst Volksgezondheid en Milieuh-y
giëne, gevolgd in '71 door het
staatssecretariaat op Verkeer en
Waterstaat.
Die JaJren 'tot het definitief ver
trek van het kabinet-Biesheuvel
is hij onvoorstelbaar actief geweest.
„Ik lees snel", zegt hij verontschul
digend. Vermoedelijk heeft hij in
die vder Jaren er de meest wets-
ontwrpen doorgejaagd. Termen als
„de vervuiler betaalt" en nu pas
.het zigzagbeleid van dit kabinet"
zijn van hem afkomstig.
Ook hij heeft een tijd lang Inten
sief met het probleem van de fluo
ridering te maken gehad. „Ik ben
er nioit zo enthousiast over ge
weest. Nu wil Ik over het huidige
wetsontwerp eerst de minister horen
voordat ik definitief bepaal om te
gen te stemmen.^
Witte Huis, zou als opper-boodschap
pen Jangen hébben gediend tussen
Nixon en Agnew en diens advocaten.
Uiteindelijk kwam Agnew met het
ministerie van Justitie overeen dat
hij 10 oktober zou aftreden en de te
gen hem uitgebrachte beschuldigin
gen inzake belatingantdiuilcing niet
zou ontkennen.
In hun nieuwe boek beschrijven
Witoaver en Cohen hoe de politieke
schandalen in Agnew's staat Mary
land werden ontdekt en degenen die
de zaak onderzochten bij Agnew te
recht kwamen. Zo werd Agnew de
hoogst geplaatste funktionaris uit
de Amerikaanse geschiedenis die
moest aftreden omdat hem een ver
oordeling te wachten stond.
Voigens de auteurs zag Nixon zich
voor het probleem geplaatst dat hij
de zaak Agnew zo moest zien af te
wikkelen dat het geen gevolgen zou
hebben voor zijn eigen positie die
sinds de affaire Watergate ernstig
was aangetast.
Wanneer de zaak Agnew voor het
Huis van Afgevaardigden zou zijn ge
komen en dit bestuurslichaam zou
een afzebtingsiprodure tegen hem in
gesteld. dan zou het ongetwijfeld ook
gemakkelijker zijn geweest om tegen
Nixon zelf ook de zogenaamde im
peachment-procedure aan te span-
In oktober vreesde het Witte Huis
dat Agnew de zachte wenk om af te
treden nooit zou begrijpen en liet
hem via Alexander Haig weten dat
hij moest aftreden.
Neergeschoten De politie van
Koesing, op Serawak heeft gisteren
een jongeman neergeschoten die en
kele uren een Amerikaanse vrouw,
de vrouw van een zendeling, als gij
zelaar had vastgehouden en een los-
zzelaar had vastgehouden en een los
geld van ongeveer zesduizend gul
den alsmede ongehinderd vertrek uit
Malesië verlangde. De dader kreeg
een kogel in een been en is in een
ziekenhuis opgenomen.
Een Libanese familie tussen de resten van een van de huizen bij de grens met Israël, die 'ils
wraak voor de Palestijnse aanslag door de Israëli's werden verwoest.
Dr. Roelof Kruisinga (CHU): "Je ziet het om je heen: Jesus
movement, de opleving van de Pinkstergemeente."
(AP) Terwijl hjJ
in het openbaar
Nixon via
Spiro Ag-
am af te treden in
de veroordeling die hem
te wachten stand. Uitein-
het Witte Huis Agnew's
geëist.
zaak Agnew en de rol die
Huis hierin heeft gespeeld
in het boek "A heart
voor het
door Viking
chreven door
Jules Witcover,
van het dagblad
Post.
Haig, stafchef van het
